[Oude Koeienschuur & Erf] Silvercoat's 'vesting' & territorium (XX)

(na de geboorte van Steelfang´s kittens)

Steelfang liep door het bos nadat hij zijn geur had gemaskeerd. Met zijn oudste dochter Shinekit vast liep hij richting Silvercoat´s plaats. Hij zorgde dat Shinekit veilig en wel is en zette haar na een tijdje neer en riep "Silvercoat, ik ben het Steelfang." Steelfang wachtte even en keek toen naar Shinekit en zei langzaam "Shinekit, ik weet dat je dapper bent, niet schrikken en vertel dit aan niemand door, zelfs niet aan je broertje en zusje. Ik ga je voorstellen aan Sunpelt´s vader, jouw opa. Zijn naam is Silvercoat, hij is een roque dus ssssst, snap je Shinnie?" Steelfang ging stevig staan en riep weer "Silvercoat, je hebt bezoek van mij en iemand die je vast wel wil zien." Steelfang wachtte en begon Shinekit schoon te likken en zei "Wees beleefd Shinnie." Steelfang keek rond en ging zitten.

"Shinekit, ik weet dat je dapper bent, niet schrikken en vertel dit aan niemand door, zelfs niet aan je broertje en zusje. Ik ga je voorstellen aan Sunpelt´s vader, jouw opa. Zijn naam is Silvercoat, hij is een roque dus ssssst, snap je Shinnie?" Ze keek hem aan op de grond. Ze moest even nadenken. Ze wist niet een swat eer Rogue was. ''Papa, eh.. wat is een rogue??'' Ze zij het niet helemaal goed, ze kon nog maar niet praten. "Wees beleefd Shinnie." Ze wertd gelikt door hem. Ze spinde daardoor en keek met schattige kraalogjes naar Steelfang. ''Ik zal beleefd pap''. Opeens hoord eze wat kraken. Ze kroop meteen achter de groote stevige poot van haar vader en keek erachter langs. Misschien was het haar opa?

Steelfang lachte toen ze achter zijn poten kroop en beantwoorde haar vraag en zei "Een Rogue is een kat zonder clan. WIj zijn van de Thunderclan, je hebt verder de Riverclan, de Windclan en de slechtste de Shadowclan. Ik ken iemand uit de Shadowclan, als je ooit verdwaald of bang bent dan moet je hopen dat je een grote zwarte kater met rode ogen tegenkomt, die zal je niksdoen." Steelfang gaf haar een lik en riep weer "Silvercoat, hier zijn we, ik en je kleindochtertje." Steelfang hoorde ook gekraak maar wist niet wie dat was en riep "Is hier iemand, hallo, is hier iemand?" Steelfang hoorde gekraak en zag toen een vogel voor hem staan en zuchtte opgelucht. Misschien zat hier wel een vos. Die zou het toch wel verliezen van Steelfang vooral als zijn vaderinstinct zou opspelen.

Silvercoat kwam terug van zijn jacht en meet&greet met andere rogue's in de buurt. Hij hoorde een bekende stem hem roepen. Silvercoat sprintte naar zijn terrein. En daar stond Steelfang met een kitten. Het was een oranje-kleurig poesje. 'Hallo Steelfang! Ik zie dat je iemand hebt meegebracht?' vroeg Silvercoat beleefd terwijl hij zijn kop lichtjes boog uit respect zoals hij altijd deed. Toen keek hij naar de kitten. 'Mijn naam is Silvercoat! En wie ben jij?' vroeg hij trots. Hij had een donkerbruin vermoeden dat dit misschien wel een kleindochter van hem kon zijn maar hij liet niks merken, hij wou de kitten de kans geven zichzelf voor te stellen. Hij knipoogde gauw naar Steelfang om hem te laten merken dat hij het al begreep wie dit was.

"Een Rogue is een kat zonder clan. WIj zijn van de Thunderclan, je hebt verder de Riverclan, de Windclan en de slechtste de Shadowclan. Ik ken iemand uit de Shadowclan, als je ooit verdwaald of bang bent dan moet je hopen dat je een grote zwarte kater met rode ogen tegenkomt, die zal je niksdoen." Ik ken deze wereld niet zo goed, maar niemand is slecht. Er zou vast wel wat liefde in verscholen zijn.'' Miauwde ze lief en schattig. Ze hoorde wat kraken. met een snelle beweging kroop ze weer terug. Er kwam een grijs achtige kater tevoorschijn. 'Mijn naam is Silvercoat! En wie ben jij?' vroeg hij trots. Shinekit kroop langzaam naar voren en zij. ''Ik ben Shinekit, volgens papa ben jij mijn opa.'' Ze liep meer naar hem toe en keek omhoog naar de kater.

Sunpelt rende ongerust langs struiken en bomen varens en takken '' Shinekit! ,, Shinekit!!'' ,, waar ben je,, waar ben je met uitpuilende bezorgde ogen keek sunpelt overal ze rook het geurtje en volgde het aandachtig ze rook ook Steelfangs geur maar ze was evengoed ongerust.
Sunpelt had die ochtend maar twee kittens bij haar gevonden toen ze wakker werd en had Squirrelflight gevraagd om op haar andere kits te passen en ze liep nu bezorgd rond te zoeken. eindelijk! hey merkte Sunpelt het lijd naar haar vader Silvercoat die ze al lang niet meer had gezien, ja daar waren ze Steelfang, Shinekit, en Silvercoat Shinekit!! ze rende naar haar kindje toe en begon het te likken en te inspecteren toen ze zag dat er niks was keek ze kwaad naar Steelfang '' wat bezielde je!? kun je het niet eerst zeggen voordat je haar meeneemt! of dacht je ,o laat ik haar eens meenemen Sunpelt word vast niet bezorgd! Steelfang je wil niet weten hoe bezorgd ik was!'' ze keek kwaad naar haar partner ze wist dat hij het goed bedoelde maar ze kon het niet helpen ze koesterde haar kittens met haar leven,!.
pas later merkte ze dat Silvercoat er ook bij stond en ze zei wat rustiger '' oh, hoi pap hoe is ie ?'' o god wat zou haar vader wel niet van haar denken na die uitbarsting?

Steelfang was geschrokken door Sunpelt. "Sunpelt, ik was bang dat je misschien zou weigeren en familie is belangrijk Silvercoat heeft het recht op zijn minst zijn klein dochter te zien." Steelfang keek naar de grond en zei "Het spijt me dat ik je heb laten schrikken. Als je boos bent dan snap ik dat. Ik had het je eerst moeten vertellen." Steelfang keek naar Silvercoat en zei "Nou hier is Sunpelt dus ook en blijkbaar zit ik in de problemen. Maar zoals Shinekit al zei, Dit is Shinekit onze oudste dochter. Ik wou je haar laten zien. Shinekit dit is inderdaad je opa Silvercoat." Steelfang keek naar Shinekit en gaf haar een likje en toen een likje aan Sunpelt en keek spijtig naar haar.

Silverocat zag op zijn gemakje het tafereel aan. 'Sunpelt, ik vind het goed dat je je partner er op terechtwijst dat hij niet zonder je toestemming weg moest gaan, en dan zou ik ook heel erg vinden. Maar ik neem jou of Steelfang niets kwalijk! Ik vind het fijn dat jullie er zijn!' legde hij uit met een glimlach. 'Ik ben jullie dankbaar dat ik mijn kleindochter mag zien en natuurlijk jullie beiden ook!' grijnsde hij vaderlijk. 'En Shinekit, ik ben inderdaad je opa!' zei hij met een knipoog terwijl hij het poesje over haar hoofdje likte. 'Kom binnen allemaal!' zei hij nu uitnodigend. 'Jullie kunnen altijd met je gezin langskomen om een nachtje te logeren hoor, als het te druk wordt in de clan van jullie of als jullie er een keer uit willen! Je hoeft het maar te vragen!' vertelde Silvercoat zijn dochter en schoonzoon. Trots keek hij op zijn kleindochter neer.

(sorry voor de dubbelpost, maar het is een tijd geleden dat hier is gepost & ik wil weer verder met iets anders in dit territorium)

Silvercoat had Madiebo meegenomen naar zijn huis, hun huis nu eigenlijk. 'Welkom Madiebo, in ons territorium!' kondigde hij trots aan terwijl hij daarna Madiebo een lik over haar snoet gaf. Hij was blij dat hij zijn territorium nu echt met iemand kon delen en niet meer alleen hoefde te zijn. Zou Sobek trouwens weten dat hier zijn territorium was? Hij hoopte in ieder geval van niet. Silvercoat liep naar de ingang van de oude schuur en ging naar binnen daar maakte hij snel een nestje gereed voor Madiebo om in te gaan liggen. Ook liet hij water in de oude voederbak stromen en ving snel een muis die er langs schoot. Zo alles was gereed. "Madiebo, kom je?'' vroeg hij vol van spanning.

Samen met Silvercoat liep ze naar het huis waar Silvercoat nu woonde. 'Welkom Madiebo, in ons territorium!' kondigde Silvercoat trots aan. Madiebo lachte. Silvercoat gaf Madiebo een lik over haar mond. Silvercoat liep naar binnen. Madiebo bleef staan, ze was in gedachten. Wou dit was heel wat anders als waar ze vandaan kwam, maar ookal moest ze in de stront liggen het was goed zolang ze bij Silvercoat was. Ze zou Icy vragen om binnekort langs te komen. "Madiebo, kom je?'' vroeg Silvercoat. Zijn stem klonk vol spanning. 'Ja tuurlijk. Sorry was even in gedachten' Zei Madiebo. Madiebo volgde Silvercoat naar binnen. 'mooi optrekje' Zei Madiebo enthousiast. Ze keek rond. Hier kon ze wel aan wennen vooral omdat Silvercoat er was. Iets mooiers kon je niet wensen!

'Ja tuurlijk. Sorry was even in gedachten' Zei Madiebo. Vervolgens liep ze mee naar binnen. 'mooi optrekje' zei ze toen ze binnen was. 'Bedankt! Lijkt het je wat om in te wonen?' lachte Silvercoat. Hij keek via het oude raam naar buiten en zag donkere wolken aankomen drijven. 'Het gaat zo stormen.' zei hij puur uit automatisme. Snel liep hij naar achterin de schuur en duwde een kleinere hooibaal opzij, daarachter was een klein hol in de muur. 'Normaal laat ik dit aan niemand zien, maar dit is mijn schuilkelder & terugtrekplek als ik alleen wil zijn. En aangezien bij storm het meestal hard wil waaien kunnen we maar beter hier warm gaan liggen.' zei hij lief tegen Madiebo terwijl hij wat hooi uit de hooibaal trok en dit in het holletje legde ter verzachting.

'Bedankt! Lijkt het je wat om in te wonen?' lachte Silvercoat. Hij keek via het oude raam naar buiten. 'Ja hoor'Lachte Madiebo. 'Het gaat zo stormen.' zei Silvercoat. Snel liep hij naar achterin de schuur en duwde een kleinere hooibaal opzij, daarachter was een klein hol in de muur. 'Normaal laat ik dit aan niemand zien, maar dit is mijn schuilkelder & terugtrekplek als ik alleen wil zijn. En aangezien bij storm het meestal hard wil waaien kunnen we maar beter hier warm gaan liggen.' zei hij lief tegen haar. Madiebo knikte nog een beetje verbaast. Madiebo ging bij Silvercoat liggen. 'Ik hou van je' Snorde ze. Ze keek de ruimte rond. Dit had ze van zo'n ruimte niet verwacht. Waarom wist ze niet? Ze had het gewoon niet verwacht.