[Oude Koeienschuur & Erf] Silvercoat's 'vesting' & territorium (XX)

XX

Na een lange dag liep Silvercoat terug naar zijn vertrouwde vesting. De oude koeienschuur van de tweebenen, het gebouw was al redelijk vervallen geraakt en het enige wat nog in de schuur stond waren hooibalen met uiteraard de aanwezige muizen, de oude platformen waar de koeien op stonden en dus ook de drinkbakken en een klein gedeelte voor meelopslag. Silvercoat deed nog één laatste ronde over het erf waar hij normaliter joeg. 'Niks vreemds opgemerkt.' zei hij goedkeurend in zichzelf. In de deur van de koeienschuur, dat een houten deur was, zat een gat. Zo kon Silvercoat makkelijk in - en uit zijn 'vesting'. Ook waren er enkele doorgeslagen ramen, die als een nooduitgang dienden. Helemaal schterin de schuur achter een hooibaal had Silvercoat een gat gegraven waar hij veel hooi in had gedaan. Daar kon hij 's nachts ongestoord rusten ook al durfde niemand van de katten zich in de schuur te wagen.

Silvercoat trippelde langzaam naar binnen. Hij ging op een hooibaal zitten en zat daardoor hoger waardoor hij precies door het kapotte raam heen kon kijken. De lucht werd donker. 'Er komt regen, misschien wel storm aan.' zei de kater tegen zichzelf. En rustig ging hij even op de hooibaal liggen om uit te kijken over het erf via het raam.



Silvercoat's territorium regels
-Elke kat die geen toestemming van Silvercoat heeft om zijn territorium binnen te gaan loopt het gevaar vermoord te worden zonder reden.
-De muizen in de schuur worden door Silvercoat gevangen en hij deelt de maaltijd dus uit. Als je honger hebt moet je aan Silvercoat vragen voor een maaltje.
-De ramen in de schuur zijn niet toegankelijk vanaf de buitenkant van de schuur(nog net iets te hoog om door te springen) maar je kan wel van binnen naar buiten doordat er hooibalen staan.
-Andere rogue's mogen dus ook alleen met toestemming hun op Silvercoat's terrein vertonen, zo niet dan riskeert deze dus ook zijn/haar leven
-Als een kat om één of andere reden toch door Silvercoat's territorium moet dient deze aan de grens 3x te miauwen. Silvercoat zal dan komen en beoordelen of het belangrijk is of niet
-Kittens worden op het erf met rust gelaten zolang ze niet jagen, spioneren etc. vertoont deze eenzelfde soort gedrag riskeert ook deze nare consequenties.

Katten met toestemming tot nu toe:
-Sunpaw
-Steelpaw
-Ravenpaw(moet nog ontmoet worden)
-Spottedkit(moet nog ontmoet worden)
-Angelos
-Icy

Steelpaw zat te jagen nog net op territorium. Hij had al 3 vogels en 2 waterratten. "Al een aardige buit." zei hij in zichzelf. Hij nam een aanloop en greep de ekster met zijn tanden bij zijn keel. In een keer klonk er een krak en de ekster lag dood op de grond. Steelpaw had hem neergelegd op zijn stapeltje en dacht. ´Ik kan nog even bij Silvercoat langs.´ Steelpaw volgde langzaam een oude geur en na een tijdje kwam hij uit bij een erf met een schuur. Steelpaw keek naar de vele muizen die daar waren en dacht ´als de clan hier zou leven hadden we voor eeuwig genoeg prooi´ Hij liep beheerst verder en liep naar de grote en oude schuur en riep " Silvercoat. Ik ben het Steelpaw. Ik kom even langs!" Hij keek omzich heen en wist zeker dat hij NIET gevolgd was. Hij was alleen en had zijn geur gemaskeerd door, door de modder telopen en tussen struiken met sterkgeurende planten. Hij was 100 procent zeker dat hij alleen was zonder clangenoten in de buurt. Langzaam keek hij binnen en riep nogmaals "Silvercoat ben je daar !?"

Uit de schaduw van de schuur kwam een grijzige kat lopen. 'Ahh! Steelpaw, leuk je hier te zien. Ik had je niet geroken, dus ik neem aan dat je dan ook niet gevolgd bent.' zei Silvercoat tevreden. 'Nou, zoals je kan zien is dit mijn terrein. Ik leef hier van de overheerlijke dikke muizen en zo nu en dan een vogeltje. Het leven hier is goed, en ik hoop dat je daarom begrijpt dat ik niet met Sunpaw mee ging.' legde de kater uit. Hij ging naast het gat van de deur zitten en gebaarde Steelpaw vriendelijke om naar binnen te gaan in zijn schuur. Hij kneep zijn ogen even tot spleetjes en tuurde over het erf. Niks te zien. Dus ging hij naar binnen. Eenmaal binnen drukte hij zijn kop tegen een drinkbak-hendel van de koeiendrinkbakken. De waterbak stroomde vol water. 'Alsjeblieft Steelpaw, hier kan je drinken. En muizen dode muizen liggen achter die ronde hooibaal daar, als je honger hebt.' zei hij vriendelijk. Hij ging op een hooibaal liggen en tuurde weer naar buiten. De regen kwam steeds dichterbij.

Na enkele minuten kwam het met bakken uit de lucht...

'Ahh! Steelpaw, leuk je hier te zien. Ik had je niet geroken, dus ik neem aan dat je dan ook niet gevolgd bent.' zei Silvercoat tevreden. 'Nou, zoals je kan zien is dit mijn terrein. Ik leef hier van de overheerlijke dikke muizen en zo nu en dan een vogeltje. Het leven hier is goed, en ik hoop dat je daarom begrijpt dat ik niet met Sunpaw mee ging.´Steelpaw keek Silvercoat aan en zei "Ik kan het begrijpen, het is hier mooi. Maar het lijkt zo eenzaam. Ik heb een vraag. Hoe heeft u Sunpaw´s moeder ontmoet?" Steelpaw keek naar Silvercoat die op dat moment naar buiten keek en het begon te onweren. Het regende hard en er sloeg bliksem in. Steelpaw zei "Silvercoat is het erg als ik nog even hier blijf. De laatste keer dat ik buiten was met donder werd ik er een halve seconde aan blootgesteld en had ik een paar dagen pijn en misselijkheid, wilt u ondertussen het verhaal van u, Sunpaw´s moeder en Sunpaw vertellen. Ik ben nieuwsgierig hoe ze alsnog de clan in kwam" Steelpaw keek naar Silvercoat en ging op een hooibaal liggen. Hij hoopte dat Silvercoat het wou vertellen. Anders zou Steelpaw naar buiten gaan en weer in gevaar zijn.

Silvercoat zweeg voor enkele seconden en keek zorgelijk naar buiten. 'Je mag hier best een tijdje blijven. Ik zou wel een hele slechte schoonvader zijn als dat niet mocht.' grapte hij. Toen keek hij weer serieus en zei: 'Hmmm, dat heb ik nog niet eerder gehad, een kat die zich intreseert in mij verleden!'' zei hij enigzins verrast. 'Nou ja, eigenlijk zijn sunpaw's moeder en ik al een lange tijd geleden uit elkaar gegaan.' zei hij een beetje dramatisch. 'Maar sunpaw's moeder zat bij de Thunderclan en daar is ze tot haar einde ook gebleven. Maar ze kwam hier wel. Mijn ouders waren al snel gestorven door de Shadowclan en daarom haat ik ook vooral die clan. Maar ik woonde dus al heel snel alleen hier op deze boerderij. Toen kwam er een keer een jonge poes aan en dat was sunpaw's moeder. Oh, ze was beeldschoon een bruinige kat met zwarte strepen en een wit pelsje. Ze heette Shinepaw. En ze durfde zich op mijn terrein te wagen. Eerst deden we vijandig maar er groeiede een speciale band. En uit die band groeide Sunpaw. Alleen is ze gevlucht toen er een groep Shadowclan katten hier bij mij kwamen. Ik verstopte me, maar de clankatten vonden haar en Sunpaw en dus vluchtten ze naar het Thunderclan territory. Ik volgde hen natuurlijk en Sunpaw kon ontsnappen dankzij Shinepaw. Maar Shinepaw...' tranen rolden uit Silvercoat's ogen. Hij draaide zijn kop even weg om zijn tranen weg te vegen. 'Shinepaw werd vermoord door die vreselijke clankatten! En daarom haat ik clankatten voor eeuwig! Ze ontnamen mijn vrouw en ik dacht eerst ook mijn dochter!' zei hij kwaad. 'Maar goed. Jij en Sunpaw hebben bewezen dat er ook een paar goede clankatten zijn. Trouwens, ik had nog een paar andere kittens. Alleen weet ik niet waar die zijn gebleven. Waarschijnlijk dood. Ze heetten: Ravenpaw, Schadow & Spottedkit.' zei hij enigzins triest

'Nu vindt je mij waarschijnlijk een softie of niet Steelpaw?' zei hij teleurgesteld tegen Steelpaw. Hij was teleurgesteld in zichzelf. Hij had dit kunnen voorkomen...of toch niet?

'Nu vindt je mij waarschijnlijk een softie of niet Steelpaw?' zei hij teleurgesteld tegen Steelpaw. Steelpaw zei "Nee , je bent niet softie. Ik heb ook zoiets meegemaakt. Ik was nog maar 4 manen en mijn ouders waren altijd heel verzorgend voor me, mijn vader was waarschijnlijk deputy geworden. De broer van mijn moeder was de andere keus, zijn naam was Rockheart. Uit woede had hij een vos richting de nursery gestuurd. Toen er niemand behalve ik en mijn ouders was. Mijn ouders hadden met Rockheart en de vos gevochten. Beide van mijn ouders sneuvelden en Rockheart ontkwam en stierf later. Ik was helemaal alleen, ik zat daar te huilen onder het bloed van mijn ouders die gestorven waren voor mij."
Steelpaw´s tranen en verdriet was na vele keren op. Hij kon alleen nog een beetje verdrietig kijken verder niks. Hij keek naar Silvercoat en zei "Ik had niemand en toen ontmoette ik als kitten Sunkit. Ik wil nog een ding zeggen dat Ravenpaw, Schadow en Spottedkit nog leven." Hij keek naar Silvercoat en er klonk nog een donderslag Steelpaw schok zich dood en zei "Sinds die donderschok ben ik bang voor donder. Dat is pas softie"

"Ik had niemand en toen ontmoette ik als kitten Sunkit. Ik wil nog een ding zeggen dat Ravenpaw, Schadow en Spottedkit nog leven." vertelde Steelpaw hem. Silverocat haren gingen overeind staan en hij was dolblij om te horen dat zijn kittens nog leefden. 'Hebben ze het overleefd?!' zei hij dolblij. Zijn lach verdween toen hij nadacht hoe rot dit moment voor Steelpaw zou moeten zijn. Hij vertelde ook over zijn lot en hij had alleen maar oog voor zijn eigen hachje: zijn kittens! 'Sorry..' zei hij engizins bescahaamd. Hij boog zijn kop ter ere van verontschuldiging. De donder sloeg opeens in en ook Silverocat schrok. 'En nee Steelpaw jij bent ook geen softie hoor. Ik ben ook een beetje bang voor de donder. Het doet me denken aan die avond toen mijn vrouw is gestorven en daarom kijk ik altijd door het raam als het regent. Dat klameert me.' zei hij rustig.

Schadow strompelde de schuur in. Silvercoats haren rezen omhoog "wie ben jij en wat doe jij in mijn teritorium." Ik ben Schadow vader. Schadow kon het niet meer aan en zakte door de benen. Mijn kit ben jij het echt. "Ja vader ik ben het echt" zei schadow. "Vertel hoe ben jij hier geraakt" zei Silvercoat. Ik werd wakker in het midden van het bos. Ik stond op en snoof in en rook de geur van de thunderclan. Ik sleepte me zelf voort naar hun kamp ik was helemaal uitgeput. Toen ik daar aankwam. Werd ik gehaat ik. Ik ving op uit de roddels dat mijn zusjes daar rond liepen. Ik ging op zoek naar hun en vond hun. Ik vroeg bluestar om in de clan opgenomen te worden maar ze twijfelde. Mijn zusjes zeide dat je hier was dus ging ik op zoek naar je en nu bluestar nog twijfeld of ik er in mag of niet. En als het niet mag dan blijf ik bij jou. Silvercoat was sprakeloos..........

(JE mag niet voor anderen praten! Ik hebhet alzo vaak gezegd. Je mag ook niet schrijven wat ommogelijk is alleen ik , Sunpaw en Silvercoat wisten de plaats. We hadden gezworen het aan niemand te vertellen dus zelfs geen familie. Sorry dat dit een soort van spam is maar heb gewoon geen zin meer om te posten.)

[Ehmm..Schadow: ik moet je even melden dat je niet voor iemand anders mag spelen ]

Silvercoat kon niet geloven wat er allemaal gaande was. 'Zijn zoon!' dacht hij opgewonden bij zichzelf. Hij gaf Schadow een kopje. 'Welkom in mijn stulpje' grijnsde hij. 'Als de Thunderclan jou niet heeft aangenomen, mag je hier wel wonen net als mij en een rogue zijn, wat ik ook ben! Vrije katten!' zei Silverocat lachend. 'Ik moet je voorstellen aan Steelpaw, Sunpaw's vriendje en nu ook een dierbare vriend voor mij.' vertelde Silverocat aan Schadow. 'Ik heb die clankatten nooit gemogen, behalve Steelpaw & mijn kittens dan.' legde hij uit.

'Schadow: eten ligt bij de meelzakken daar en drinken is te nemen uit die waterbakken daarginds.' vertelde hij zijn zoon.

Steelpaw keek vijandig naar Schadow en zei tegen Silvercoat "Bedankt voor je gastvrijheid maar nu ga ik weg!" Steelpaw keek nogmaals vijandig naar Schadow en sprintte weg hij mocht de kitten niet. Hij was zielig en zwak. Steelpaw stond aan de rand van het erf en spuugde op de grond. "Vuile half kat. Eerst de schaduwclan dan naar de donderclan en nu wil hij roque zijn, hij heeft geen eer." Steelpaw liep verder hij had niks tegen Silvercoat hij mocht die juist honderd procent maar Schadow mocht hij voor geen procent. Steelpaw wist het die kat leek op Rockheart en dit zou zo´n zelfde situatie worden als de sterrenclan hem vervloekt zou hebben. Als hij de partner van Sunpaw zou zijn zou Schadow zijn schoonbroer zijn. Zou al die jaren pijn en bijna dood ervaringen gekomen zijn doordat de sterrenclan misschien hem vervloekt zou hebben. Zou de geschiedenis zich herhalen. Steelpaw werdt vanaf dat moment vijandig tegenover Schadow. Steelpaw mocht hem niet vertrouwen, kon hem niet vertrouwen en zou hem niet vertrouwen. Hij moest zich focussen op de bescherming van zijn toekomstige nakomelingen. Hij moest ten alle tijden bij Sunpaw blijven. Plots drong het tot hem door. Rockheart had het voorzien op alleen zijn vader maar omdat die bij Greenheart was is zij ook dood. Steelpaw was verward en zou dus alleen op zijn hoeden blijven.

Voor Silverocat ging het allemaal even te snel. 'Had deze kat zojuist zijn aankomende schoonzoon weggejaagd!?' dacht hij. Vervolgens snauwde hij naar Schadow: 'Wie ben jij nou echt? Je komt hier binnenwandelen en zegt dat je mijn zoon bent maar...hoe weet ik dat nou zeker en hoe weet jij het!' vroeg hij enigzins gefrustreerd. Bij Sunpaw wist hij het zeker maar bij deze kat: nee, hier wist hij het niet helemaal zeker. Hij tuurde in de verte of hij nog een spoor van Steelpaw zag, maar die was al verdwenen. Silvercoat was een beetje bedroefd: 'fijn, nu zit ik met de gebakken peren!' schreeuwde hij in het rond. Hij ging naar zijn speciaal gegraven holletje achter een hooibaal en trok zich daar terug om na te denken over de gebeurtenis.

"Op mij moet je niet boos zijn vader." "Ik herkende jou geur nog als pasgeborene ik ben er op af gegaan en vond je." En weet jij eigenlijk wat er met mams gebuerde? vroeg Schadow aan Silvercoat.

Schadow hoeveel mensen moet ik nu nog waarschuwen niet te spammen, 5 volle regels maximaal!
Heb je de regels wel gelezen?

Mvg, Bluestar.

Silvercoat was nog steeds niet overtuigt en had trek in een wat groter maal dit keer. Daarom verzocht hij Schadow om ook op pad te gaan zodat zijn plekje ongestoord bleef bestaan en de kat niet zonder zijn weten ging rondneuzen. Hij drukte schadow met zijn snuit al iets vooruit. 'Als ik je beter ken vertel ik het nog wel een keer.' zei Silvercoat bliksemsnel tegen Schadow. Hij sprong al naar buiten en liep naar de grens vanwaar het zijn territrorium niet meer was. 'Laat ik een bezoekje gaan brengen aan de kittypet huizen.' zei hij grijnzend bij zichzelf.

Angelos liep langzaam richting de geur en riep "Is hier iemand? Hallo, eenzame Roque hier, is er iemand,moet ik soms miauwen" Hij keek naar het gebied en rook duidelijk iets. "MIAUW, MIAUW ,MIAUW. Is er iemand die een eenzame Roque kan helpen?" Angelos keek naar het gebied en ging zitten hij was eenzaam, zijn kittens en hun moeder en nieuwe vader zaten in de rivierclan, die hij zojuist had verruild voor een vrij leven. Hij kon niet bij zijn kittens zijn zonder dat ze hem kende en wisten dat hij hun vader was. Hij was eenzaam en alleen en het was gedeeltelijk zijn eigen schuld. Hij hoorde een geluid vanuit de schuur er was daar iemand die hem duidelijk had gehoord en verstaan want het geluid was best dichtbij.

Net toen Silvercoat zijn territorium wou verlaten hoorde hij een kat in zijn gebied miauwen. 'Wat een domoor.' zei Silvercoat grijnzend. Hij had al lang niet meer iemand om het leven gebracht en hij vond het nu wel eens tijd worden. Hij sprintte naar zijn 'vesting' en zag een kat voor zijn deur zitten. Zijn haren sprongen overeind en zei: 'Wat doe jij hier!' hij snauwde en was klaar voor actie. 'Ik ruik dat jij een clankat bent, en zo te zien ben je verdwaald dus laat mij je maar even afmaken!' zei hij gemeen. Maar toen besefte hij dat deze kat misschien wel hetzelfde was als hijzelf. Dat hij ooit een clankat was maar nu verstoten was. 'Wat kom je hier doen?' vroeg hij enigzins gekalmeerd.

"Ik was Silvervoice,ik heet nu Angelos. Ik heb de clan moeten verlaten, mijn kittens wisten niet van mijn bestaan en hun moeder heeft een andere partner. Ik was alleen en had niemand meer dus besloot ik om snel weg tegaan want het deed me pijn om me kittens te zien." Hij keek naar de Roque hij was ouder maar waarschijnlijk maar 8 manen ofzo. "Ik had geen plek meer dus volgde ik mijn neus en kwam ik hier. Ik zou hier willen blijven het is een vredeige en mooie plek en aangezien ik niemand meer heb en niets meer heb." Hij stond voor de Roque. Hij keek de Roque aan en zei "Als je me wilt afmaken dan probeer je het maar en als je me vermoord hebt heb je gewoon gevochten voor niks want wat heb je er aan als je mij vermoord."

Silvercoat krabte zich even achter zijn oor en zei toen: 'Aangenaam Angelos.' Het was duidelijk dat Silvercoat opeens respect had voor de kat. 'Ik begrijp je verhaal, zoiets is mij ook overkomen. Sindskort ken ik mijn kinderen pas.' zuchtte hij. 'Kom maar mee naar binnen dan laat ik je de schuur zien.' legde Silvercoat uit. Het leek alsof Silvercoat de kat al jaren kende. 'Vanaf nu zijn wij lotgenoten!' zei Silvercoat opgewekt. Hij maakte een korte buiging naar zijn nieuwe 'broeder'.

Hij liep al de schuur in en maakte een mooi kuiltje in het hooi. Daar ging hij liggen wachtend op zijn gast en misschien wel nieuwe huisgenoot.

'Aangenaam Angelos, Ik begrijp je verhaal, zoiets is mij ook overkomen. Sindskort ken ik mijn kinderen pas.' zuchtte hij. 'Kom maar mee naar binnen dan laat ik je de schuur zien.' Het leek alsof de kat Angelos al jaren kende. 'Vanaf nu zijn wij lotgenoten!' zei de kat opgewekt. Hij maakte een korte buiging naar zijn nieuwe 'broeder' en Angelos deed hetzelfde. "Nu weet ik iets over jou, alleen wat is je naam, hoe moet ik je noemen en hoe kom je hierbinnen?" Hij vroeg de 2 noodzakelijkste vragen als eerst. Angelos liep dichterbij de kat en volgde hem naarbinnen. ´Zo dat was een van de vragen al´ dacht Angelos terwijl hij de kat naarbinnen volgde, het was groot en mooi daar. Genoeg voor wel 6 katten. Hij keek rond dit was veel meer dan de warrior´s den. Hij keek nieuwsgierig om zich heen.

'Welkom in mijn nederige stulpje.' zei Silvercoat hartelijk. 'Ik heet Silvercoat en zo mag je me ook noemen.' legde hij uit. 'Daarginds zijn de meelzakken waar vaak muizen zitten en dar achter die hooibaal zit een diep ondergronds nest onder de muur, zelf gegraven trouwens.' vertelde Silvercoat de andere kater. 'Drinkwater kan je uit die koeiendrinkbakken halen door met je poot op dit knopje te drukken.' legde hij uit terwijl hij het even demonstreerde. Silvercoat ging op een hooibaal liggen en vroeg: 'En, hoe was je reis Angelos?'