{Gevecht Windclan x Riverclan} Done with the lies

Zijn eerste uithaal had de borst van de kater gehaald, waarna de klauwen van de rosse kater in zijn schouder terecht kwamen. Zijn volgende uithaal voelde hij tegen de kop van de kater aangaan en voor een moment keek hij hoe er bloed over de andere kater zijn kop begon te lopen. Het leek erop dat het ook in het oog liep, dus mogelijk zou zijn zicht belemmerd worden. De volgende aanval van de kater leek niet echt uitgedacht en meer een wanhoopspoging. Hij zag de poten naar zijn schouders toekomen en hoe de kater zijn tanden ergens in probeerde te zeggen. Zo snel als hij kon bewoog hij naar de kant waar de rosse kater slechter zou kunnen zien en vermeed daarbij de aanval. Hierna probeerde hij de kater een beuk te geven en hem zo uit balans te krijgen, waarna hij zou proberen om bovenop de kater te komen en hem tegen de grond te drukken.

Het lukte hem om de kater onder hem te krijgen, maar voor hij de volgende aanval inzette merkte hij dat de kater onder hem wel heel stil was. Ademen deed hij nog wel, maar een reactie kwam er niet vanaf. Voor een moment bleef hij staan terwijl hij naar de rosse kater keek om te kijken of hij echt buiten bewustzijn was of het maar speelde. Voor hij er echter een conclusie over had kunnen trekken voelde hij een andere kat tegen hem aankomen, wat ervoor zorgde dat hij van de rosse kater afging. Snel draaide hij zich om om te kijken wie hem had aangevallen. Hij wilde tenslotte niet nog een keer verrast worden mocht deze kater hem aan willen vallen.

Hij spuugde geïrriteerd toen hij zijn nagels over het oor van de poes voelde schrapen. Ze hadden haar kop moeten raken. Gelukkig begon haar oor wel te bloeden. Plotseling werd hij uit zijn evenwicht gebracht door haar snelle tegenaanval en struikelde hij over haar heen. Hij verbaasde zich over de snelheid waarmee ze dat had gedaan. Snel krabbelde hij overeind en gooide zichzelf richting haar schouders, in de hoop haar tegen de grond te drukken.

Tag; Icecloud

Barksound zat niet met zijn gedachten bij zijn tegenstander, maar bij de twee leaders die iets verder met elkaar in gevecht waren. Ze waren niet alleen aan het vechten, maar beschuldigde elkaar tussendoor ook nog eens. Barksound spande zijn spieren op en liet zijn blik naar Crowcall gaan, die op haar beurt de kater aanviel, die eerst hem aangevallen had. Zijn hart klopte in zijn keel bij het zien van al de vechtende katten oom hem heen, waarna zijn blik naar de nursery ging, waar Brindleleaf en de andere queens de kittens probeerde te beschermen van het slachtveld dat zich buiten de nursery afspeelde. Dit is mijn schuld. Barksound zette kort een stap naar achteren, waarna hij naar voren sprong om tussen Crowcall en de Riverclanner te komen. De kater voor hem hinkte naar Crowcall toe. "Stop," mauwde hij tegen Creamyfrost en draaide kort zijn kop om naar Crowcall. Deze boodschap was niet enkel voor de kater bedoeld. Hij liet vluchtig zijn blik naar Quietstep gaan, die hij langs Crowcall ineen zag zakken. "Sorry," mompelde hij zachtjes, zodat enkel Crowcall hem kon horen. Hij sprong naar voren, richting de leaders. "Stop!!" riep hij luid en wurmde zich tussen de twee leiders, door Everstar van Butterstar te duwen. Nu moest hij hun aandacht wel hebben en de aandacht van al de katten om hem heen. Zijn ogen stonden groot. Hij deed het echt. "Riverclan heeft Whitelion niet vermoord," mauwde hij luid. Zijn blik was vooral gericht op de twee leiders, maar dit was bedoeld voor iedereen om hem heen. "Hij is niet vermoord," Zijn oren zakten wat naar achteren. Nu kon hij niet meer terug. Starclan sta me bij!

Tag: Crowcall en Creamyfrost, Everstar en Butterstar, IEDEREEN

Het lukte haar om de kater uit evenwicht te brengen met haar tegenaanval, waardoor de kater over haar heen struikelde. Ze draaide zich snel om in de richting van de kater in de hoop hem nog te kunnen raken, maar net op dat moment werd haar aandacht getrokken door Barksound's uitroep. Met een frons bij zijn woorden keek ze voor een moment die richting uit, Whitelion was niet vermoord? Wat was er dan wel met hem gebeurd? Doordat haar aandacht ergens anders was had ze niet door dat de kater al een aanval had ingezet en ze had het pas door toen ze poten op haar schouders voelde. Haar kop schoot snel terug naar de kater en ze hoopte maar dat hij ook halt zou houden na wat Barksound net had gezegd.

Woede lag in haar ogen terwijl ze de kattin bleef aanvallen. Over en over opnieuw haar klauwen in diens vacht stekend en haar tanden in de pels plaatsend. Even had ze haar hoop opgegeven toen de rode leader de overhand leek te hebben in dit gevecht tot de plotse stem van een warrior haar liet stoppen nog voor hij de twee leaders uit elkaar dreef. Even snoof ze en nam een pas naar achteren voor haar oren diep wegvielen in haar nek en ze haar bovenlip op trok. "En hoe weet je dat zo zeker?" Het was geen verwijt, meer een wraak. Hoe wist hij dat zo zeker, Windclan was er toch zo zeker van dat haar broer vermoord was door een riverclanner? En nu ineens wist meneer zeker dat het niet zo was? Nou dit verhaal wou ze maar wat graag horen.
-Everstar, Barksound & iedereen

Butterpact rolde over de grond met een WindClanner die hij nog nooit eerder gezien had, ook niet op een Gathering. De WindClanner was ongeveer zijn leeftijd en was ook nog maar pas als warrior benoemd. En hoewel hij zijn rang nog maar net had gekregen, voelde Butterpact aan dat deze kater goed kon vechten. De RiverClanner dook naar achteren en hield zijn kopje laag zodat hij een aanval richting zijn hoofd nog net kon ontwijken. Hij zette zich af en belandde hiermee op de rug van de kater waarna hij zijn klauwen wild langs de flanken van de kater liet gaan. Hij werd echter van de rug van de kater gegooid en de kater haalde uit naar zijn gezicht. Hoewel Butterpact weer wegdook, raakt de aanval hem bij zijn oor en Butterpact siste toen hij deze voelde scheuren. Het was waarschijnlijk geen blijvend litteken, maar het deed wel pijn. De kater wilde net een uitval doen naar zijn onbeschermde buik toen Barksound’s stem opeens door het kamp galmde. Butterpact kwam haastig overeind en blies nog een laatste keer naar de WindClanner, maar liet hem voor de rest met rust omdat Butterstar en Everstar ook ophielden met vechten. Zijn oor was hevig aan het bloeden en hij merkte nu pas dat zijn schouder er ook niet al te best aan toe was, maar hij was tevreden om te zien dat de WindClanner ook wat bloedsporen had. Ze konden nu echter niet meer vechten met elkaar en Butterpact sprong in plaats daarvan naar voren om te horen wat de WindClanners nu weer te zeggen hadden. Zijn vacht schoot kort omhoog toen hij besefte wat er gezegd werd. Vuile hazenvreters. Dit bleek maar weer eens dat je ze niet kon vertrouwen. Toch wilde Butterpact graag het hele verhaal horen en dus liep hij net zo ver naar voren tot hij in de buurt van Butterstar, Everstar en Barksound stond.

"Wat?" Everstar reageerde wat verbaasd, alsof ze niet direct door had wat hij precies bedoelde. Barksounds houding oogde behoorlijk kalm, al zag ke aan het puntje van zijn staart dat hij nog op zijn hoede was. Niet alleen voor Riverclan, maar ook voor zijn eigen clan. Hij wist namelijk niet hoe zijn eigen clan zou reageren op het nieuws. Toch was Barksound er volledig van overtuigd dat hij goed had gedaan. Hij had enkel de eer van zijn oud-mentor willen beschermen, daar was toch niets mis mee?! "En hoe weet je dat zo zeker?" Zijn blik ging naar Butterstar, leader van Riverclan, waarna zijn blik terug naar Everstar ging en de katten om hen heen. "Omdat ik er zelf bij was," zei hij kort en keek vluchtig even naar de grond. Straks dacht men nog dat hij hem vermoord had. "Hij heeft zich zelf van het leven beroofd." verklaarde hij vervolgens nader en keek terug op. Even ging zijn blik richting de nursery, die een heel eindje verder lag. Ondanks dat alles nog stroef verliep tussen hem en Brindleleaf, voelde hij zich toch schuldig tegenover haar. Had hij haar onrechtstreeks verraden op deze manier? Nee, hij had toch goed gedaan? Toch?

Tag: Everstar, Butterstar (Brindleleaf) en IEDEREEN