{Gevecht Windclan x Riverclan} Done with the lies

De eerste die de kater tegen leek te komen was een apprentice, echter twijfelde hij geen moment voordat hij zijn nagels ontblootte en op de riverclanapprentice afsprong. Hij probeerde als eerste met de sprong op haar rug te landen, waarna hij met zijn nagels zou proberen om haar rug open te halen. Hij zou alles doen om het kamp te verdedigen, want hoe durfden ze gewoon het kamp aan te vallen?

Bearpaw spitste zijn oortjes. Het was de dag van het gevecht en zijn vacht prikte. Toen Butterstar de vechters bij elkaar verzamelden sprong hij meteen naar zijn mentor. Die hoefde zijn strenge woorden niet eens te vertellen. Als voorbereiding van het gevecht, hadden ze meer vechttrainingen gehad. Met het puntje van zijn korte staart raakte hij de schouder van zijn mentor aan. Bearpaw was veel verouderd. Het grappige stukje was meer nonchalant geworden in zijn karakter. Zijn spieren rolden onder zijn gladde vacht toen hij naast zijn mentor liep. Het Windclan gebied was ruig en hij moest vaak stekelige struiken ontwijken. In een kuil, beschermd door de wind zag hij het Windclan camp.  “Ik vecht naast je zoals altijd.” miauwde zijn mentor. “Wij allemaal.” Hij ontmoette de blik van zijn mentor en knikte. Hij zou niet terugtrekken als zij het niet zei. Al snel brak er paniek uit. Bearpaw verhoogde zijn tempo. Een paar katten waren de kittens aan het evacueren. Hij pikte er al snel een volledige zwarte kater uit. Die duwde zijn kitten nog vlug vooruit voordat hij naar de nursery ging. Bearpaw grauwde. "Schat je Riverclan zo laag dat wij de kittens iets zouden aandoen? Schat je jezelf zo hoog dat je niet mee moet doen in een gevecht?" De apprentice zwaaide met zijn korte staart. Zijn lichtgrijze vacht was dik opgezet. De prooi wist dat hij er was, dat was een ere code. Dan alleen kon hij aanvallen. Hij spande zijn spieren aan en vloog op de kater af. Met zijn poot tikte hij tegen het bolletje voor hem. Het rolde piepend een eindje verderop. Zo, nu kon hij veilig de papa verminken. Bearpaw boorde zijn tanden in het nekvel van zijn gevechtspartner.

Tag: Crowfur

Het redelijk grote katertje had rustig tussen zijn slibings gelegen en lag zoals de meeste kittens van het nestje deden een beetje in te dommelen. Veel andere dingen deden jonkies van enkele dagen niet, behalve drinken en soms wat rare geluiden uitstoten. De vredige gloed van geluk en liefde hing over hem heen, waarschijnlijk door de aanwezigheid van zijn moeder en vader. Maar met één klap was de rust plotseling weggeveegd, niet enkel van een rare onbekende geur die zich over het kamp spreidde en in zijn neus prikkelde, maar ook door scherpe, onprettige geluiden die plotseling overal klonken en de gezellige sfeer doorbraken. Desondanks Bearkit zo blind als mol was en zijn oogjes nog dicht zaten, wist hij dat er iets flink mis was. Zijn moeder was overeind gekomen en opnieuw hing de paniekerig sfeer in de lucht, scherper en feller dan ooit. De grote kitten liet een verontwaardigde piep horen door alles wat er gebeurde - de rare geuren, de krachtige geluiden, en zijn warmtebron en moeder die plotseling verdween. Wat gebeurde er? Voor hij het wist werd hij bij zijn nekvel opgeraapt door een vreemde mond en weggedragen, waarna hij na een klagelijke piep zich slap liet hangen in de bek. Veel kon hij toch niet doen.

Tag: Brindleleaf.

Crowfur keek over zijn schouder toen hij gepiep hoorde. Nee, hè! Hij dacht dat Oceanbreeze en Brindleleaf zijn kitten in de gaten zouden houden! Natuurlijk was het kleine ding ontsnapt en stond ze naast hem om mee te vechten. Haar ronde oogjes keken hem aan en ze ging ongeduldig voor hem staan, maar voor ze kon reageren werd ze al uit de weg geduwd door een kater. Crowfur opende zijn bek en rook de RiverClan geur. ‘Terug naar Oceanbreeze en Brindeleaf!’ riep hij kwaad naar zijn dochter en het moest zijn stem zijn geweest of de klap die ze had gekregen van de kater, maar opeens rende ze weer terug naar de achterkant van de Nursery waar ze zich bang verstopte bij alle andere kittens. Crowfur opende zijn bek zodat zijn scherpe tanden tevoorschijn kwamen en zijn vacht werd alsmaar dikker en dikker. ‘Ik heb RiverClan inderdaad goed ingeschat,’ snauwde hij naar de kater. ‘Dat was mijn dochter, vieze visseneter dat je bent.’ Hij wrong zich met alle kracht uit de kaken van de kater zodat een beetje vacht achterbleef, maar dat was het minste waar Crowfur zich druk over maakte. Hij observeerde de kater snel en kwam erachter dat het nog maar een Apprentice was. Hij mocht niet eens vechten met deze kater omdat hij een volledige Warrior was en het niet bepaald eervol was om een Apprentice aan te vallen, maar de kater had zijn dochter pijn gedaan en daar zou hij voor boeten. En dus haalde Crowfur uit met zijn klauw naar het gezicht van de kater en mikte op de ogen. ‘Rot op, Apprentice,’ snauwde hij. ‘Zoek iemand van je eigen leeftijd. WindClan heeft hogere standaarden dan een volleerde Warrior te laten vechten met een Apprentice.’ Hij zou iemand anders de kater wel laten boeten. En hij sprong uit de weg zodat iemand anders zijn plaats in kon nemen waarna hij zich richtte op een andere tegenstander. Hij sprong op diens rug en plantte zijn klauwen in diens zij.

Stallionheart's hart bevroor toen hij de geur van RiverClan rook. Waren die visvreters nu wéér op oorlogspad uit? Ze hadden net een gevecht met ShadowClan gehad en nu kwam RiverClan. Alleen ThunderClan miste nog in het rijtje om het feest compleet te maken. Hij gromde en baande zich een weg uit de Warrior Den. Hij zette zijn vacht op waardoor hij twee keer zo breed leek. Hij trok zijn bovenlip op en zocht naar een RiverClan kat die hij te grazen kon nemen. Hij was die visvreters spuugzat, hopelijk zou StarClan een vloedgolf sturen om ze een toontje lager te laten zingen. Hij gromde en wierp zich op de eerste de beste RiverClan kat die hij tussen zijn nagels kreeg.

Tag: Shikrawing ? (:

Butterpact had zijn klap gewoon uitgedeeld naar een random kat, maar misschien moest hij de volgende keer zijn tegenstander toch eens bekijken alvorens nog eens een klap uit te delen. De poes was ouder dan hem… flink wat ouder. Hij was net een Warrior geworden en zij was misschien nog net geen Senior Warrior. Het zat er dan ook dik bovenop dat ze meer ervaring had dan hem en Butterpact deed zijn best om wat naar links te gaan toen haar klauwen in de richting van zijn buik gingen, maar kon niet verhinderen dat haar klauwen kort langs zijn buik schraapten en het zachte vlees daar open krabden. Hij siste even van de pijn en wist dat hij hier moest wegkomen. Dit ging geen eerlijk gevecht worden zo. En dus liet hij een kreet over de open plek gaan zodat zijn Clangenoten hem zouden herkennen waarna hij pesterig grijnsde naar de Warrior en langs haar glipte. In het voorbijgaan probeerde hij haar nog onderuit te halen door zijn achterpoot te laten botsen tegen de hare waarna hij naar de katten keek. Hij opende zijn bek en dronk verschillende geuren in, maar verderop zag hij een Warrior staan die ongeveer zijn leeftijd moest zijn en snel rende Butterpact op de Warrior af. Hij wist dat hij tot veel in staat was, maar vechten met een bijna Senior Warrior ging hij niet doen. Dat werd zijn dood en daar had Butterstar nu eenmaal weinig aan en bovendien had hij zijn moeder beloofd dat hij veilig terug zou keren. En dus stortte de kater zich op de andere Warrior en klauwde met zijn nagels langs diens flanken af.

Larksong hield de bewegingen van de jongere warrior in de gaten en probeerde hem te raken met zijn klauwen, echter was de jonge warrior sneller, waardoor geen van zijn aanvallen raakten. Hij was echter niet van plan om snel op te geven, hij had tenslotte meer kracht dan de ander had, dus daar zou hij het mee moeten kunne winnen, ook al had de ander wel meer snelheid wat het nog lastig kon maken. De kater kwam naar zijn flank toe, waar de windclanner naar uit probeerde te halen. Larksong draaide zijn lichaam echter zo snel als hij kon, waardoor de nagels van de andere kat hem alleen schampten. Dit liet echter wel wat bloed in zijn flank verschijnen. Hij schoot weer naar voren, wetende dat hij het met snelheid niet zou redden, dus besloot hij voor de meer directe aanval. Hij kwam omhoog op zijn achterpoten voor hij zijn voorpoten op de schouders van de andere kater neer probeerde te laten komen, klauwen uitgestrekt om schade te doen als dat mogelijk was.

De tabby poes spuwde en hij voelde hoe haar lichaam onder zijn klauwen bewoog, zelf onderdrukte de kater een grom terwijl hij zijn greep probeerde te verstevigen. In een bijna onoplettend moment scheerde er een klauw rakelings langs zijn oog die nu enkel een paar happen vacht meenam. Dit was echt een close call geweest wist de kater en hij sprong snel en lenig van de poes af waarna hij zich 90 graden draaide en met zijn eigen klauwen het gezicht van de poes probeerde te bewerken. Hij deed een afleidingsmanouvre door in de zon te gaan staan zodat hij aan kon vallen met de zon in zijn rug. Hij sprong met zoveel kracht hij had naar voren en plantte zijn tanden in de voorpoot van de poes waarbij hij hooptte dat hij een paar belangrijke pezen zou raken, zo gemakkelijk liet WindClan niet over zich heenlopen.

Tag: Shikrawing

Bearpaw lag sneller onder de kater dan hij dacht. Hij tilde zijn lip op. "Ik heb ze tenminste uit gevecht gehouden, iets wat jij niet gedaan hebt!", siste hij. Voordat de zwarte kater hem los liet mikte hij nog op de ogen. Hij duwde met een enorme kracht de kater van zich af, voordat de klauwen zijn ogen zouden kunnen doorboren."Niet aanvallen maar wel tot elder maken, windclan is nog later gevallen dan ik dacht." Hij stond op en schudde zijn vacht uit. Al snel werd hij weer verpletterd door een apprentice. De nageltjes maakte groeven in zijn schouders. Bearpaw rolde zich op zijn buik en plaatste zijn achterpoten op diens buik. Het was een bruin gevlekte buik. Met zijn voorpoten klauwde hij naar de borstkas voordat hij uit alle macht trapte. De apprentice was sterk, maar Windclan was in het algemeen slapper dan Riverclan en hij was ook nog eens een pak jonger. "Ga terug naar de nursery kitten!"

Buddy: Bearpaw

De poes was net wat aan het rusten toen er plots een kreet door het kamp klonk. Geschrokken en nog wat slaperig keek ze op, maar de slaap maakte meteen plaats voor paniek toen ze de sterke geur van Riverclan rook. De poes sprong overeind toen ze Butterstar en allerlei andere warriorszag. Ze had nog nooit de Riverclan leider gezien, maar ze was meteen te herkennen en nadat haar stem over het kamp had geklonken brak er een ravage aan. Paniekerig keek de poes om zich heen, waar vele katten al schreeuwend naar elkaar uithaalden. Ze zag haar broer ergens zitten om de kittens te beschermen en haar mentor en vrienden in gevecht met Riverclanners. Routpaw stond als aan de grond genageld, niet wetend wat ze nu moest doen. De poes had nooit willen of kunnen vechten, en had geen idee wat ze in deze situatie moest doen.

-Open voor een apprentice! De Gathering is nog niet geweest, dus Riverclan denkt als het goed is dat Routpaw nog een gewone apprentice is