Now its time to say goodbye to the things we loved and the innocence of youth || BADGER FIGHT

De das had haar aanval algauw door en was erin geslaagd om haar bijna te vertrappelen. Nog net had de poes zich vanonder hem vandaan kunnen verwijderen, wat geschrokken naar voren starende. Maar.. wat had ze dan verkeerd gedaan? De poes schudde haar kopje, wetende dat het onmogelijk was om foutloos door haar eerste gevecht heen te gaan. Ze zag hoe Innerghost diens kop bewerkte en hield haar adem even in toen ze van het beest afviel. Gelukkig landde de deputy weer op haar poten, wat ervoor zorgde dat Little terug gerust adem kom halen. Echter, vanwege het feit dat ze niet had opgelet had de das de kans gehad om vrij naar haar uit te halen. Een gepijnigde grauw verliet haar bekje toen ze diens klauwen over haar schouder voelde gaan. Vanwege de impact van de klap werd ze van haar poten gesmeten en voelde ze haar kop hard tegen de grond botsen. Het duurde dan ook niet lang of ze voelde de snijdende pijn door haar lichaam razen. Toen ze terug probeerde op te staan, lukte dit haar niet en met haar grote groene ogen keek ze toe hoe het zwart met witte beest op haar af kwam gelopen. Nee! Dacht ze panikerend bij zichzelf, waarna ze dan toch in staat was om overeind te krabbelen en al hinkend diens aanval te ontwijken. Toen ze uiteindelijk veilig van het beest vandaan stond, draaide ze zich terug om en keek ze wat teleurgesteld naar de rest. Haar schouder en voorpoot deden teveel pijn om nog verder te vechten. Was dit het dan? Moest ze zich nu terug trekken? De grijze kattin keek even in het rond en merkte algauw het gestalte van Acefray op, met tegenzin naar hem toe hinkende.

Schade das: Flinke wonden op de kop, wonden op rechter achterpoot. Snee tussen en boven zijn ogen, verblind de ogen. Verwonde linkervoorpoot. Nog meer wonden bij de ogen en een flinke bijtwond in de nek waardoor de das nu sneller bloed zal verliezen.
Schade leden: Innerghost heeft een flinke schouderwond opgelopen. Littlestream's linkerschouder en voorpoot zijn te erg verwond en dus kan ze niet langer verder vechten!

Gaat naar Acefray toe.

i'll hold your hands, they're just like ice

Shrewstar

Alles begon langzaam gevoelloos te worden en de kracht om naar lucht te happen verdween steeds meer. Haar oogleden begonnen zwaar aan te voelen en het schouwspel dat zich om zich heen afspeelde werd steeds onduidelijker en vager. De das zijn grote gewicht was het enige dat ze nog voelde en toen er opeens een donker grijze schim bij haar opdook, voelde ze nog wel een stekende pijn in haar nek, maar haar spieren begonnen zich al te ontspannen. Het kostte net het beetje tijd dat ze niet meer had om haar van onder de das uit te trekken en helaas, was het te veel tijd. Het levenloze lichaam van de leader werd nog onder de das uitgetrokken, maar toen ze werd losgelaten viel ze als een hoopje vacht in elkaar. Gestikt.

tag -- patrol 2
status -- Een oor eraf, blind aan één oog, wond in hals, weerloos op zij met hevige verwondingen aan nek en buik.
extra -- Shrew's down

Ashdrizzle

Er werd nog geroepen dat hij moest oppassen en om een opmerking terug te bijten, richtte hij zijn blauwe kijkers weer op de gemeenschappelijke vijand. Terwijl de Riverclan leader dapper de buik van de das bewerkte, liet Thrushdive ook zien waarom hij was gekozen voor dit gevecht. De gestreepte kater sprong op de kop van de das, die zijn aandacht naar zijn belager verplaatste en zo kon Ashdrizzle zelf zijn adem weer herstellen. Voorzichtig sloop hij weer rond de kop van het beest en toen Thrushdive met geraakte staart op de grond werd gegooid, glipte Ashdrizzle bliksemsnel onder de nek en liet zijn klauwen met zijn beweging onder de nek doorgaan, om vervolgens weer weg te glippen, maar een paar tanden werd in een van zijn achterpoten gezet en hij werd weer teruggetrokken. Mrauw.

tag -- patrol 1
status das -- Rechter oor beschadigd, klauw wonden in nek en buik. Bijtwond in dijbeen.

De kater hijgde nog even zwaar na terwijl hij bij de twee lichamen van de katten stond. Zowel Panthergrowl als Shrewstar waren down, maar hij zag dat het lichaam van Shrewstar niet meer op en neer ging bij het ademhalen. Zijn ogen werden groot en hij draaide zich naar haar om, ze was niet langer meer onder hen. Hoeveel levens had ze nog? Schoot meteen door zijn kop heen. Zonder erbij na te denken schoof de kater zijn forse lichaam onder dat van van Shrewstar, die moest hier zo snel mogelijk weg voordat ze straks nog meer levens zou verliezen als ze terug kwam bij hen. Daarbij moest hij op haar letten, waar hij in gefaald had tot nu toe. "Breng Panthergrowl in veiligheid, en maak die das af!" mauwde hij tegen de andere katten van hun patrouille. De kater verliet het strijdveld dan ook met de leider op zijn rug. Hij stopte toen de geluiden van het gevecht gedempt waren. Ze konden het niet gebruiken dat hun leider nog meer levens zou verliezen door dassen. Voorzichtig liet hij haar van zijn rug af glijden en legde haar zo voorzichtig neer op de grond.

TAG: patrouille 2 / Shrewstar
Extra: Heeft samen met het lichaam van Shrewstar het gevecht verlaten.

Hij was te druk bezig met het knagen op een van de vele poten -serieus het beest leek wel een octopus!- om door te hebben wat er gebeurde, pas toen zijn oude mentor bevelen begon te roepen keek de kater op, en verstijfde meteen.
Even leek alles stil te staan terwijl hij daar voor de tweede keer de aanblik moest verduren van zijn moeder, dood. Niet weer, niet opnieuw. Tall wist niet hoeveel vaker hij dit aankon, hoeveel vaker zij dit aankon. Zijn ogen vulden zich met vocht, maar een klap van de das bracht hem weer naar de realiteit. Zijn moeder had er niets aan als hij nu als een poes zou gaan lopen huilen, de das doden, haar wreken, daar had ze wat aan. En dat was wat de kater ging doen.

Tag: #2
status: Een oor eraf, blind aan één oog, wond in hals, weerloos op zij met hevige verwondingen aan nek en buik.

Haar ogen werden groot zodra ze merkte dat het niet goed ging met haar tante maar ze kon zichzelf simpelweg niet weg halen van de das die al haar aandacht vergte van haar. ZE gromde gepijnigd terwijl ze haar kaken meer in de das sloeg en op zijn schouder inwerkte. Opnieuw vocht ze zei aan zei met Tallshadow maar ze kon geen enkel moment hierover nadenken, ze wou er nieteens over nadenken. Al haar gevoelens al haar verlangens naar hem moesten nu onderdrukt worden. Haar tante was in gevaar wellicht verloor ze zelfs een leven en de angst om haar te verliezen was vreemd genoeg groter dan al haar hat jegens Littlestream of haar liefde voor tallshadow. Nee ze kon er niet op letten, dat zou niet goed gaan. Focussen op wat je nu moest doen meer niet. Dat beest moest neer en wel snel.

Tag: #2
status: Een oor eraf, blind aan één oog, wond in hals, weerloos op zij met hevige verwondingen aan nek en buik.

De kater kroop een beetje naar achteren toen een Riverclan apprentice tussen hem en de das was gaan staan. Hij richtte zijn blik vluchtig op zijn eigen poten en concentreerde zich op zijn adem ritme in de hoop dat zijn ademhaling weer wat normaler zou worden. Toen hij terug op keek zag hij hoe Futersong naar hen toe liep en de Deputy zonder twijfel hem half optilde en hem wat verder wist te trekken. Ook Whirlpaw werd aan de kant geduwd. Hazelpaw's staart zwiepte gespannen heen en weer, niet helemaal meer wetend wat te doen. "Blijf nóóit stilstaan voor je vijand!" Zijn oortjes zakten lichtjes in zijn nek bij wat de poes riep. Hij moest toegeven dat hij geweldig was tijdens zijn trainingen, maar het echt toepassen op vijandelijke wezens en katten? Dat was hij toch nog niet gewoon. Hij trok zich met een kleine moeite recht en zette zijn poten wat verder uit elkaar om zijn evenwicht wat beter te houden. Even ging zijn blik naar Whirlpaw, waarna hij kort knikte naar de jonge kat en terug richting de das wenkte. Wat er ook gebeurd was, ze moesten nog steeds iets met die das doen. Hazel ademde nog steeds zwaar, maar dat hield hem niet tegen om terug richting de das te lopen, achter Futersong aan. Hij besloot om zich terug te richten op de rug. De deputy had zich namelijk gericht op de buik, dus het meest logisch voor hem was de rug en dan kon hij zo weer uitwijken naar een schouder of misschien wel het andere oog. Hij ademde even diep in terwijk hij rond het beest liep en sprong vervolgens op de rug van de das. Hazel's vacht stond dan wel op van de schrik, maar hij had zich beter vast gepind in de dikke vacht dan dat hij eerder gedaan had. Hij verzette zijn ene poot naar de schouder van de das en zette zijn tanden stevig naast zijn poot.

Tag: Future & Whirl
Conditie das:
Schouder zwaar verwond
Blind aan een oog
Paar schrammetjes op de wang
Stevige bijtwond in de schouder

Hij was vereerd door de woorden van Tallshadow en hij knikte de kater dankbaar toe. Hij hoopte hem nog eens terug te zien na het gevecht. Toen richtte hij zijn aandacht weer op het eerste patrol. (Zijn schouder is teruggezet even buiten de RPG gebeurd, zodat hij verder kan) Zijn schouder deed nog steeds ontzettend veel pijn, maar zijn schouder was teruggeduwd in de kom dus hij kon er weer mee lopen. Natuurlijk had zijn schouder schade opgelopen en zou dat moeten herstellen, maar hij vertikte het zijn tante in de steek te laten. Hun das was dood, dus moest hij nu Butterstar helpen. Dus had hij zijn kaken op elkaar geklemd en rende half strompelend naar haar toe. “Tante!” Riep hij als aankondiging dat hij eraan kwam. Het bloeden van zijn voorpoot was gestopt, maar die oppervlakkige wond was niets vergeleken met hoe beurs zijn schouder op het moment voelde. Hij siste en dwong zichzelf weer boven op de das te springen om hetzelfde trucje uit te halen, met de hoop dat de das dit keer niet boven op hem belande. Hij boorde zijn tanden in de nek van de das en zijn nagels in zijn rug terwijl hij probeerde door de stugge huid heen te komen. “Jij moet dood.” Zei hij vastberaden tussen de plukken vacht door. Opnieuw begonnen er beelden op zijn netvlies te flitsen en een koude siddering trok door zijn lijf. De das was even te druk met Ashdrizzle bezig waardoor hij een tijdje zijn gang kon gaan, voordat de poot van de das op hem afkwam.

Tag: Team 1
Conditie das: Rechter oor beschadigd, klauw wonden in nek en buik. Bijtwond in dijbeen. Bijtwond in de nek en krassen op de rug.

Patrol: 3
Innerghost:
Sowieso dat Innerghost enorm veel last zou hebben van de wond aan haar schouder, maar nu niet, alle pijntjes mochten komen ná het gevecht, niet ervoor. Verder was het opvallend na de aanval in de nek van de das en de andere aanvallen van de andere patrouille leden dat de das begon af te zwakken. Nog even en het was gedaan met de das en het zou er vandoor gaan. Dat was maar goed ook, want de zwarte Shadowclan Deputy begon er klaar mee te zijn. En ze begon gewoon moe te worden. Nu echter, lag Innerghost gewond op de grond, ze moest door zetten, ze was sterker dan dit. De das focuste zich nu echter op Littlestream. "Littlestream!" De ogen van Innerghost werden groot en meteen kwam er een bom van adrenaline haar lichaam binnen. De deputy sprong op en wierp zich opnieuw op de das. Haar rechterschouder deed enorm veel pijn en stak als de heel. Waarschijnlijk was de spier gescheurd, wat maakte dar haar rechter voorpoot ook nog eens helemaal verzwakt was. Maar ze zette door. Ze focuste zich op die zelfde nek wond die ze had gecreëerd en haalde haar linker klauw er langs. Ze zag dat Littlestream niet in staat was verder te vechten, dus moest de focus van de das terug naar haar en de andere patrouille leden. Innerghost sprong weer op diens rug en kroop naar de kop toe, ze haalde uit naar de ogen en beet in de oor om zichzelf vast te houden. Ze hield dit even voor, waarna ze opnieuw van de das afviel. Dit keer bleef ze staan, gezien ze minder gewicht op haar rechter voorpoot liet komen. Ze gromde luidkeels en zwaaide met haar poot naar diens neus en raakte deze. De andere patrouille waren vast ook fanatiek bezig want de das begon zich terug te trekken. "Door gaan, we hebben bijna gewonnen!" Schreeuwde ze luidkeels. Innerghost bleef door vechten en door vechten. Ze bleef uithalen na de neus van de das. Sprong opzij en klauwde naar de andere kant van zijn nek. Ze ontving hier en daar klappen waardoor Innerghost nu een open wang had. Het duizelde even, maar ze gaf niet op. Innerghost hield zichzelf staande. Zij en de patrouille bleven doorgaan en op een gegeven moment hield de das het niet meer. De das ging er vandoor. "We hebben gewonnen!" Schreeuwde ze. "Nu, leden, verspreid je over de overige patrouilles en help ze. Als je niet meer kan, ga dan naar Acefray!" Innerghost merkte zelf op niet meer instaat te zijn om door te vechten, al kon ze zichzelf nog staande houden. Ze wierp een blik op de patrouille van Shrewstar en zag dat zijzelf verslagen was. Nee. Ze verloor een leven, dat was duidelijk. Innerghost besloot zich toch niet bij die patrouille te voegen, gezien ze genoeg leden hadden. Ze zag dat de patrouille van Futuresong nog wel wat hulp kon gebruiken, haar patrouille besloot ook maar uit twee apprentices en twee warriors, waaraan ze kon zien dat het niet geheel vlot liep. Innerghsost ging er opaf, snel, maar met moeite. "Futuresong, ik ben er om te helpen!" Deelde ze mee, waarna ze zich op de linkerschouder wierp.

De das van patrol 3 is verslagen! Innerghost heeft zich bij Patrol 4 gevoegd.
Conditie das:
Schouder zwaar verwond
Blind aan een oog
Paar schrammetjes op de wang
Schade leden: Innerghost heeft een flinke schouderwond opgelopen en een wond op haar wang. (de rest?)

Patrol: 1
Thrushdive
Thrushdive vocht samen met Ashdrizzle, zijn staart was kapot en deed ontzettend veel pijn. Hij zag hoe de liefde van zijn leven weg werd getrokken bij zijn achterpoot door de das. Thrushdive slaakte een kwade kreet en wierp zich nu op de snoet van de das, hierdoor moest de das Ashdrizzle wel loslaten. Hij klemde zijn klauwen net onder de oog van de das en hield vast. De das schudde met zijn kop wat de wonden erger maakte en zo werd Thrushdive van de das af geworpen, wel tegen een boom aan. Zijn adem verliet zijn logen en snakkend naar lucht bleef hij liggen. Hij strompelde overeind en hield niet op. Opnieuw wierp hij zich op de das en klauwde naar de neus van de das. De das hapte naar zijn linker voorpoot en hij voelde hoe de tanden van de das over zijn bot heem schraapte. Krijsend trok Thrushdive zijn poot los en bleef weerloos staan. Even zijn focus kwijt geraakt. De das greep hem vast bij zijn nek en wierp hem weg. Opnieuw viel hij op de grond, maar dit keer langer liggen. Hij sloot voor een moment zijn ogen. Blijf door gaan, versla deze das, laat zien dat je goed bent en niet enkel die vreselijke kater, dacht hij. Thrushdive opende zijn blauwe ogen en strompelde overeind. Misschien werd er geroepen dat hij moest ophouden, misschien niet, maar hij ging door. Hij wist snelheid in zijn poten te krijgen, al ging het moeilijk met zijn linker voorpoot. Thrushdive sprong naar de kop van de das en sloeg zijn rechterklauw naar de wang van de das om vacht en huid met zich mee te werpen. De das liet een pijnlijk geluid horen en draaide zijn massieve kop naar hem toe. De das sloeg met zijn poot tegen zijn nek en omdat Thrushdive's kop omhoog ging verwondde hij ook zijn keel. Weerloos bleef hij op de grond liggen. Zijn ogen stonden wagenwijd open en hij probeerde lucht te krijgen. Hij kreeg geen lucht en de smaak van bloed vulde zijn bek. Zijn eigenbloed. Hij kreeg geen lucht door zijn eigen bloed. De das had zijn keel enorm verwond met die klap. "A-Ash.." wist hij gorgelend in zijn eigen bloed uit te persen. Hij kreeg geen lucht.

Status das: Rechter oor beschadigd, klauw wonden in nek en buik. Bijtwond in dijbeen. Wonden onder beide ogen, diepe wond op de wang.
Thrush is heel erg, dodelijk, gewond!

Het gevecht liep in volle gang. Haar gedachtes vlogen heen en weer. Ze zag hoe Whirlpaw door Futuresong werd aangesproken over dat hij niet mocht verstijven. Daymist dook naar de zijkant van de das waar geen ribben bevonden en boorde haar klauwen van haar voorpoten in zijn vel terwijl de jonge kattin met haar achterpoten als een gek begon te slaan. Met elke beweging kwam er steeds dieper wond. Door dat Daymist in een onhandig positie lag kon ze niet snel genoeg reageren op hoe de das bij de zijkant van haar nek greep en met best veel kracht haar er af trok en een stukje verder op neergooide.
Daymist knipperde een paar keer met haar ogen en merkte dat ze misschien twee vossenstaart lengtes bij de das vandaan lag, de zijkant van haar linkerkant van haar nek deed vreselijk pijn maar zonder zich er veel van aan te trekken stond ze met moeite op en sloop richting de blinde kant van de das om van uit daar weer aan te vallen.

Tag: Patrol 4
Conditie das: Schouder zwaar verwond
Blind aan een oog
Paar schrammetjes op de wang
Stevige bijtwond in de schouder
Stuk huid is los bij zijn buik.

De pijn die door zijn staart heen schoot was vlammend, maar hij wist dat hij door moest zetten. Die breuk zou later wel gezet kunnen worden. Eventjes schommelde de grote kater, maar hij wist zijn evenwicht te behouden, ook zonder zijn staart. Zijn vlammende ogen waren gericht op zijn teamgenoten, die het zwaarder te verduren hadden. Vooral de aanval die Thrushdive op zijn geweten kreeg bracht hem eventjes van het padje. Snel schoot Thistleclaw tussen de poten van de Das door, wist daarbij nog enkele klauwen in de dikke vacht van het logge beest te zetten. Toen hij bij de kater was, keek hij eventjes angstig om zich heen. Hij had de dood eerder van dichtbij gezien, maar het bleef een beeld die hij niet graag nog eens wilde zien. "Iemand, help. Hij moet hier weg!" miauwde hij in paniek, waarbij hij de kater voorzichtig op zijn schouders probeerde te krijgen. Jammer genoeg had hij daarbij zijn aandacht op de das laten varen en voor hij het wist kwam er een stevige poot tegen zijn kop aan. Thistleclaw werd opzij gegooid en lande een paar staartlengtes verder op. Een helse pijn ging door zijn kop heen en hij zag de wereld om zich heen draaien. Eventjes bleef hij staan, wankelend op zijn poten, totdat het ergste draaien weg was. Hij moest nu eerst zijn teamgenoot redden, dat was zijn belangrijkste doel. Snel rende hij terug naar Thrushdive en probeerde opnieuw om de gewonde kater op zijn rug te leggen.

Patrol #1
Status das: Rechter oor beschadigd, klauw wonden in nek en buik. Bijtwond in dijbeen. Wonden onder beide ogen, diepe wond op de wang.

NOTE; Je mag naar Thrush en Thistle toekomen, maar nog niet helpen, hoort bij 't plan c:

De poes naast zijn zij vocht hard en dodelijk, en ook Tall verweerde zich met alles wat hij in zich had. De wond aan de flank van de kater was harder gaan bloeden, maar was niet erg genoeg om hem te doen stoppen. Bovendien moest hij door. Voor zijn moeder, zodat ze niet voor niets een leven gegeven had. Zodat ze niet voor niets haar clan hierheen had gebracht, zodat de katten hier bij elkaar niet voor niets deden wat ze deden. Al werd het de jonge kater erg lastig gemaakt, zodra een kater van een andere patrol plots uitschreeuwde voor hulp. Tall kon het niet laten om een blik te werpen, want wat als het een Shadowclanner was?
Het was erger, zoveel erger. De kater had niet genoeg tijd gehad om te kijken maar de vachtkleur kwam overeen. Dat kon niet, dat zou Starclan hem niet aan doen en bovendien was zijn broer hier te slim voor. Dit overkwam anderen, hem niet. Thrush vocht harder dan wie dan ook, no way dat een domme das hem had weten te raken. Het kon niet, het mocht niet, en het was allesbehalve logisch. Tenminste, dat was wat de jonge kater hoopte terwijl een koude hand zijn ingewanden vast leek te pakken. Plots rilde hij van top tot teen, maar kon het zich niet veroorloven nog een blik te werpen. Sin had hem nodig, en het ging goed met Thrush. Het ging echt goed met hem, het was zijn grote broer, die alles kon, en als enige bijna tipte aan hun vader. Geen weg op aarde dat die kater, die hem hielp met zijn trainingen toen hij het niet snapte, die hem voorstelde aan zijn kittens en mate, en die hij zo graag nog om advies wilde vragen over het zijn van een vader.. Geen mogelijkheid dat die van hem weggenomen werd.

Tag: #2
Status: Een oor eraf, blind aan één oog, wond in hals, weerloos op zij met hevige verwondingen aan nek en buik, onbruikbare linkervoorpoot

Hij beet op zijn lip, er was niemand, niemand die hem kwam helpen. Eventjes keek hij naar de kater, die met enige moeite op zijn rug bleef liggen. Een Shadowclan kater, een kat van een clan die hij met zijn hart haatte. En toch hielp hij een van hun? Misschien was het niet zo erg, misschien had iedereen gelijk gehad en leek hij inderdaad niet op zijn vader. Een gevoel van trots gleed door hem heen, maar dat verdween direct weer tot hem tot hem door drong dat hij een Shadowclan kater aan het redden was. Hij gromde zachtjes, Thrushdive gleed van zijn rug af, terwijl hij een klauw van een das ontweek en een pijnscheut door zijn staart voelde gaan. Hij moest nu een beslissing nemen. Zijn vlamgekleurde ogen gleden naar de kater. De kans dat hij het zou overleven waren nihil, de kans dat iemand hem zou snappen...? Nog een grom ontsnapte uit zijn keel en in een flits beet hij in de keel van de zwaar gewonde kater en voelde hoe hij de slokdarm en luchtpijp te pakken had, die hij met een felle beet doorbeet. Thistleclaw liet de kater los en voelde hoe warm bloed over zijn kin gleed. Even verscheen er een geschrokken blik in zijn ogen. Hij was een moordenaar, hij was Smoketear. Zijn ogen sloten zich, voordat hij de kater liet liggen en zicht op de Das storten. Hij beet het zwart/witte beest in zijn dijbeen, daar waar al een gat zat. Als hij het bloed van de das kon vermengen met dat van Thrushdive, zou niemand weten dat hij de katers leven had genomen.

Patrol #1
Status das: Rechter oor beschadigd, klauw wonden in nek en buik. Groot bijtwond in dijbeen. Wonden onder beide ogen, diepe wond op de wang.

Note: Niemand heeft gezien dat Thistleclaw uiteindelijk Thrushdive vermoord heeft, pls

Gorgelend in het bloed lag de kater daar, creperend van de pijn en doodsangst. Hij was zich nog bewust van wat er gebeurde, terwijl zijn logen zich langzaam vulde met zijn eigen bloed. Via zijn luchtpijp sijpelde al het bloed van zijn wond omlaag zijn longen in. Hij ging opzoek met zijn ogen naar zijn moeder, zijn broertje, zijn grote liefde, Ashdrizzle. Maar zijn zicht begon toch langzaam wazig te worden. Thrushdive voelde hoe hij omhoog werd getrokken, op de schouder van een kat. Hij wist niet meer wie, maar het was iemand, iemand die hem wou helpen. Echter kwam hij verder niet in beweging. Hij hoorde de lage stem van de kater nog. Een kater, dat was duidelijk. Met pijn werd hij terug op de grond gelegd. Hij voelde de blik van de kater op hem branden. Waarom gebeurde er niets, was de hoop al verloren. Hij probeerde wat te zeggen, maar zijn adem stokte. Hij wou nog zo graag wat tegen Ashdrizzle zeggen. Waar was Ashdrizzle? Plots voelde Thrushdive een felle steek door zijn keel heen gaan, hij werd gebeten, hij werd gebeten door de kater met de lage stem die hem daarnet nog probeerde te redden. Wie het was wist hij niet. Maar langzaam wist hij niets meer, voelde hij niets meer en zonk hij weg.
Flitsen van zijn leven schoten voorbij als zonnestralen tussen bewegende takken door. De zon kwam op en ging weer neer. Hij ging terug naar het moment als Thrushkit, beste vrienden met Snowykit en populair bij de anderen. Zo ging hij door naar Thrushpaw, het moment waarop hij Snowykit liet vallen en nog populairder werd, tot hij geen echte vrienden meer had en zich eenzaam voelde. Al was er altijd één iemand geweest, Fawnpaw, toen der tijd. Zij was er altijd voor hem geweest. Hij begreep wel waarom Snowypaw hem toen had gehaat, Thrushpaw was gemeen geweest en had haar gekleineerd, in de steek gelaten en zelfs wat gepest. Hij was enorm gemeen geweest. Toch kwam er liefde terug, al was hij ondertussen ook verliefd geweest op Ashpaw, iets wat hij nooit had laten blijken. Hij wist ook dat Ashpaw op Snowypaw was, daarom ging Thrushpaw voor Snowypaw. Dit werd pas echt toen hij warrior was. Ze kregen kittens en Thruhsdive begon een perfect warrior leven te leiden terwijl hij ondertussen ook al siblings had. Zijn broertje Tallpaw toen, bijvoorbeeld. Iemand waar hij altijd voor was geweest, echte broers, stoeien, trainen, uitsloven en helpen. Dit zou nu niet meer zo zijn. Van het goede gingen zijn herinneringen door naar de laatste tijd van zijn leven. Vreemd gaan, zijn liefde verklaren aan Ashdrizzle, Snowynight verraden. En dan het besef dat hij twee nestjes kittens achterliet, waarvan één nooit zal weten wie de vader was, ofwel, hun vader nooit zal ontmoetten. Hij was ver gezonken, enorm ver. Het gevoel van schuld vervulde zijn ziel terwijl deze langzaam zijn lichaam verliet. Dat was zijn leven geweest, verknalt helemaal verknalt.

Thrushdive is dood.

Nog steeds zat de kater op de rug van de das en probeerde langs boven uit te halen naar het tweede oog van het zwart-witte monster. Eén voor één verzette hij zijn poten om beter bij het oog te geraken. Hij had het andere oog al weten uit te schakelen, dus een tweede moest toch niet moeilijker zijn? Net toen hij op een goede afstand zat, draaide de das zijn kop zijdelings om en zette zijn tanden stevig in zijn ene voorpoot die nog stevig op de schouder van de das stond. Nog voordat de das hem van hem af kon trekken wist Hazel het tweede oog uit te schakelen. Met een klap belandde hij weer op de grond, maar deze keer had de das nog steeds stevig zijn tanden om zijn rechter voorpoot gewikkeld. Zijn ogen waren groot van de schrik en hij duwde automatisch met zijn twee achterpoten tegen de kop van de das. het dier was blind nu, maar dat wilde niet zeggen dat hij zomaar op gaf en dat was nu wel te zien. Kon hij niet gewoon vluchten en hem loslaten? In zijn ooghoek zag hij hoe Innerghost zich bij hen had gevoegd, maar daar had hij nu geen aandacht voor. De schudde kort met zijn kop, waardoor de pijn in zijn poot toenam. Ook kreeg hij de klauw van de das in zijn gezicht die twee stevige krassen achterliet. Uiteindelijk liet het beest hem toch los en draaide zich om naar de katten die hem langs achteren aanvielen. Met dat hij dat deed kreeg hij één van de massieve poten van de das recht op zijn pijnlijke poot. Een korte jammerklacht ontsnapte langs zijn lippen. Hij had zijn best gedaan, right? Of had hij gefaald? Hazel kneep zijn ogen dicht toen hij zag hoe zijn poot er aan toe was. W-waar was zijn van in Starclansnaam?! Hij mistte een groot stuk vacht op zijn rechter voorpoot, waardoor hij even niet wist waar hij werkelijk naar keek. Hij ademde zwaar en opende zijn ogen weer waarna hij, voorzichtig, wat naar achteren kroop. Zijn poot deed immens veel pijn, maar hij had niet het gevoeld dat hij gebroken was, al wist hij niet bepaald veel van zulke verwondingen. Misschien had zijn adrenaline al wel een deel van de pijn weggenomen en was dit nog maar het begin. Eenmaal een stukje verder viel zijn blik op een leveloos lichaam tussen twee bomen. Thrushdive, Wind's vader? De paniek sloeg nu helemaal toe. Waarom vochten ze zelfs tegen deze wezens? Waar was Windclan en waarom hielp niemand Thrushdive? "I-Innerghost!" mauwde hij paniekerig en probeerde zichzelf iets rechter te trekken, waarna hij kort richting het lichaam van de warrior wenkte. Hazelpaw's poot hing er maar slapjes bij, maar hij probeerde de pijn te verbijten en niet naar zijn poot te kijken.

Tag: Patrol 4
Conditie das:
Schouder zwaar verwond
Blind aan een oog
Paar schrammetjes op de wang
Stevige bijtwond in de schouder
Stuk huid is los bij zijn buik.
Volledig blind

Conditie kat: Rechter voorpoot mist een zeer groot stuk vacht en huid, en is onbruikbaar. + Twee stevige krassen in zijn gezicht, één naast zijn oog en tweede over heel zijn rechter wang.

Butterstar:
Alles leek snel te gaan voor de flame point leader. Haar team werkte vol door en zodra haar neefje er bij sprong begon ze meer en meer zekerheid te krijgen. Wat haar echter niet opviel was dat in het strijd gewoel Thrushdive weggeworpen werdt. Haar ogen schoten even naar de kater en zag Thistleclaw bij hem staan. Starclan verdomme het was geen tijd om een theeparty te houden. "Thistleclaw hij kan zelf wel op Acefray wachten kom hier!" Commandeerde ze haar clangenoot voor ze haar nagels opnieuw over het gezicht van de das liet werken haar ogen zelfverzekerd en hard. Thrush was een gezonde sterke kater, hij zou zichzelf kunnen redden dat wist ze zeker. "Creamyfrost Thistleclaw maak hem af!" Siste ze wetend dat hun er beter voor stonden dan zij. Op het moment dat ze echter sprak voelde ze de zwarte poot van de das die haar weg wierp. Ze hapte naar adem toen iets in haar lichaam leek te knappen en een diepe wond over haar schouder hevig begon te bloeden. Met een grom duwde ze zichzelf overeind en probeerde gewicht op haar poot te plaatsen. Ze had verwacht dat hij gebroken was maar verbazingwekkend genoeg was het niet haar poot die geknapt was. Wat.. Veel tijd om na te denken had ze niet en schoot weer naar voren klaar om de das af te leiden zodat Thistle of Creamy hem voor eens en voor altijd neer kon halen.
Tag patrol 1
Note: Thistle of Creamy mag de laatste klap uitdelen.

Sinclaw:
De witte delen van haar vacht waren ondertussen een diep donker rood gekleurd, van zowel haar eigen bloed als het bloed van de dassen maar toch gaf ze niet op. Zij aan Zij met Tall wist ze de das verder weg te krijgen van Shrewstar zodat ze haar leven kon wisselen. Sin kon niet ontkennen dat er wel degelijk door haar hoofd was gegaan dat het nu heel makkelijk zou zijn geweest om een grotere wond te maken bij de leader, een waar ze niet van zou kunnen genezen. Maar Sin zou dat niet doen. Ze was een Shadowclan Warrior en dat betekende loyaal blijven, al was het niet voor Shrewstar zou het wel zijn voor Tallshadow. Vanuit haar ooghoek merkte ze Tall's reactie op de roep om hulp en hapte even naar adem om haar hoofd tegen hem aan te duwen. "Nu niet Tall. Er is al iemand bij hem we moeten Shrewstar helpen." Fluisterde ze doordringend en staarde hem recht aan. Kom op Tall nu niet jezelf kwijt raken.

tag: patrol 2

Ze moest gezien hebben dat de kater even niet wist wat hij moest doen, er gebeurde iets met een kater die op zijn broer leek, maar het natuurlijk niet was want dit zou Thrush niet overkomen. Thrush niet, nooit hem. Dan eerder nog Tall, maar zijn broer was altijd zo voorzichtig geweest, nog steeds, zijn grote voorbeeld. Met hem kon gewoon niets mis zijn. Daarnaast had je zijn moeder, die haar zoveelste leven verloor en waarvan de kater niet wist of ze terug zou keren. Maar tijd om erover na te denken had hij niet, de das voor hen was nog steeds niet dood. Stom beest. Vol woede greep hij het beest beet in de buik, en begon met zijn klauwen lange halen te maken. Alle frustratie die de kater voelde uitte hij erop, alle hoop die hij had dat het niet Thrush was gooide hij in de strijd. Zometeen zou zijn broer naar hem lachen, en zeggen dat zijn kuif scheef stond. Dan zou hij hem nog erger opmessen, terwijl Tall speels naar hem zou slaan. Ja, ja, zo moest het gaan en op geen andere manier. Vandaar dat hij Sin aankeek, en met vochtige ogen maar een vastberaden blik zei: "Hij leeft," Waarna zijn totale focus weer op de das gericht werd.

Tag: #2
Status Das:Een oor eraf, blind aan één oog, wond in hals, weerloos op zij met hevige verwondingen aan nek en buik (ingewanden liggen er zo ongeveer uit), onbruikbare linkervoorpoot

Hij probeerde niet afgeleid te raken door alle commotie die opeens ontstond. De das kreeg het voor elkaar om hem weer van zijn rug af te krijgen en om niet verkeerd terecht te komen sprong hij zelf van de rug van het beest af. De fluisteringen om hem heen werden steeds luider en even gleed zijn blik naar de plek net buiten het strijdgewoel. Waar de lichamen van Shrewstar en Thrushdive lagen, twee Shadowclanners. Vanaf daar kon hij niet zo goed zien of ze nog ademden, maar ze lagen verdacht stil. Toen bracht de stem van zijn tante hem weer terug en wist hij nog net een trap van de das te ontwijken. Haar gesis gaf hem nieuwe kracht en hij klemde zijn kaken weer op elkaar voordat hij opnieuw boven op de das sprong. Hij zette zijn nagels weer in de rug van de das en hij boorde zijn tanden in de hals van het beest. Door de eerdere wonden gleden zijn tanden dit keer makkelijk door het vlees heen. Even flitste de strijdlust door zijn lichtblauwe ogen heen. Ooh, hij had zo’n hekel aan dassen. Hij vond het altijd erg om het leven van een dier te nemen, maar bij een das had hij daar totaal geen moeite mee. Hij beet door en voelde hoe de das door zijn poten zakte en dit keer zorgde hij ervoor dat hij er niet onder terecht kwam, maar naast de das. Het bloed vulde zijn bek en hij beet nog wat harder. De das krijste wat overging in gorgelen en het duurde daarna niet lang voordat het lijf stil lag. Pas toen hij zichzelf er van verzekerend had dat de das dood was liet hij los. Hij spuugde het bloed uit en probeerde de blik van Butterstar te vangen. “Hij is dood.” Schreeuwde hij naar haar. Het klonk niet zelfvoldaan enkel een mededeling die gedaan moest worden, maar waar hij niet trots op was. Het had moeten gebeuren, maar verder dan dat gingen zijn gedachten niet. Zijn schouder klopte vervelend een zeurend bokkend gevoel, dat was logisch want alles was opgerekt toen zijn schouder uit de kom was geschoten. Dan was hij wel weer terug gezet, maar hij zou er nog wel een tijd last van hebben. Hij ontlaste zijn schouder en keek weer om zich heen. De meeste dassen waren dood of ernstig verwond, het leek erop dat ze het wel gingen redden. Toch ging zijn blik weer naar de Shadowclanners met een ernstige frons in zijn voorhoofd, maar wat was de prijs die zij hadden moeten betalen?

Tag: Team 1
Status das: Dood

Ze hoorde Innerghost roepen dat ze zich bij hen gevoegd hadden en zuchtte een beetje opgelucht, al reageerde ze er niet op. Het betekende in ieder geval dat sowieso één das was verslagen en dat deed haar wat beter voelen, hopend dat er geen doden waren gevallen. Zelf glipte ze weer van de buik weg om te kijken wat allen deden maar vooral om even goed na te denken. Met een snelle beweging greep ze de voorpoot van de das vast en zag in haar ooghoek dat Daymist weggeslingerd werd, het was echt een chaos. Haar tanden boorden diep in het vlees en met al haar kracht wou ze de das omver trekken maar in plaats daarvan kreeg hij zijn poot los en duwde haar tegen de grond. De Deputy grauwde en trok zich los, meer gefrustreerd dan ooit. Die das ging er echt aan.

Over 2/3 posts mag de das vermoord worden!

Patrol 4
Innerghost had zich op de linker schouder van de das geworpen. De das was al ontzettend verzwakt en het hoefde niet lang meer te duren of deze zal sterven. Innerghost zelf was ook al flink verzwakt, maar de das had haar overduidelijk niet in het gevecht verwacht. Tevens was Futuresong en de rest van de patrouille ook hard aan het vechten. Innerghost liet haar klauwen diep in de dikke huid van de das glijden en schraapte de huid open. De Shadowclan deputy viel op de grond neer en de das slaakte een kreet van pijn. Innerghost rolde weg en stond weer op. Haar linkerschouder deed enorm pijn op het moment dat Innerghost opstond en haar wang bloedde enorm en prikte ook als de malle. Maar ze ging nog niet toegeven aan al het bloed verlies en de pijn die ze voelde. Deze das moest dood. Deze das moest verslagen worden en dat ging gebeuren ook. Opnieuw sprong Innerghost naar de das toe. Dit keer gleden haar nagels diep langs de nek van de das, de linkerkant. Ze zag hoe er al snel bloed opwelde in de wond. De das zwaaide met de kop en deze kwam hard tegen Innerghost aan. Het duizelde de zwarte poes en stuntelig stapte ze naar achteren. Innerghost sloot haar ogen en viel op de grond neer, maar ondertussen had de das wel een enorme diepe wond in de nek. Deze was fataal. De das was zo goed als verloren.

De das van Patrol 4 is zo goed als dood, de gene die na mij post maakt de das af.
Badger 2 moet ook afgemaakt worden, dit kan in de volgende post of die daarop.

Het topic is stil gevallen en dit is niet de bedoeling.

Haar ogen schoten wijd open zodra de das voor haar neus neer viel. Haar flanken gingen op en neer als een gek en een waas leek voor haar blauwe ogen te liggen. Ze draaide haar kop bij en schoot naar Shrewstar's patrol toe. Ze had wel de wanhoop gemerkt en ze wist dat ze nu in moest springen. Zelfs al zou de leader na haar leven verliezen nu wakker worden was ze absoluut in geen staat om haar patrol te leiden. Met een grom schoot ze naar voren en sprong ze opnieuw bovenop de das starend naar Tallshadow en Sinclaw. "Tallshadow ga voor de nek." Siste ze de tabby kater toe voor ze de badger's rug begon te bewerken in de hoop Tall of een ander genoeg tijd te winnen om uit te halen.