[GATHERING] a night to remember

Ze was zo verzonken in haar eigen gedachten dat ze schrok van de jonge ThunderClan warrior die haar plots aansprak. Ze had niet verwacht dat er iemand naar haar toe zou komen. Vlug toverde ze een glimlachje op haar gezicht. "Ja, ja natuurlijk", miauwde ze. Ze probeerde te ontspannen. Ze was dagelijks al gespannen genoeg, de Gathering zou juist een plek moeten zijn waar ze rust kon vinden. Tussen zo veel katten was ze veilig. Zelfs in deze tijden zouden de clans de wapenstilstand hier niet verstoren, al was het maar omdat hun dierbare StarClan dan boos zou worden. Crowcall verplaatste haar aandacht terug naar de grote rots toen Wolfstar begon te spreken. Ze had nog geen duidelijk oordeel over hem. Ze kende hem niet geweldig, maar ze durfde op weinig te hopen. Ze kon nauwelijks blij zijn dat Stallionstar weg was en Amberstorm hem niet had opgevolgd, want hoe kon ze nog verwachten dat een ander beter zou zijn? Zijn verhaal nam echter een positieve wending die ze niet aan had zien komen. Hij bood ShadowClan hulp. Na het debacle dat het gevecht was geweest, had Crowcall gevreesd dat WindClan voortaan ver uit de buurt zou blijven, maar Wolfstar had andere plannen. Crowcall glimlachte opgelucht, al waakte ze ervoor niet te vroeg te juichen, niet te veel te hopen. Dit gebaar was niet veel meer dan een druppel op een gloeiende plaat, en meer moest ze ook niet verwachten.

Tag: Leafface

_{'Aangenaam kennis met je te maken Silverwish,' miauwde de ander vriendelijk. 'Ik heb geen idee, het is best wel raar,' antwoordde hij daarna. Silverwish zuchtte en knikte. Ja, dat was het zeker. Zeker toen Amberstorm niet op de plek ging zitten waar Stallionstar normaal gesproken zou zitten, maar iemand anders. Ze draaide haar oor naar de kater naast haar voor ze helemaal naar hem keek. Huh, iets over insecten? Ze glimlachte en knikte. 'Sommige wel ja,' miauwde ze voor ze haar aandacht weer naar de rots richtte, waar een andere kat ging staan. Acornstar begon echter met de Gathering, vertellend dat ShadowClan weer bevrijd was van BloodClan en dat Cobra gedood was. Een glimlachje verscheen op haar gezicht toen ze hoorde dat Settleddust de Deputy was geworden. Ze vond de kater erg aardig en ze wist zeker dat hij een goede keuze was geweest. Ze draaide verbaasd met haar oortjes over de Medicine Cats, maar aan StarClan wilde ze niet twijfelen. Ze spitste aandachtig haar oortjes toen de WindClan Warrior begon te spreken, blijkbaar was Stallionstar door StarClan van zijn plek gezet en was deze Wolfstar in de plaats gekomen. Oké, ze had net bedacht dat ze niet aan StarClan wilde twijfelen, maar dit vond ze wel een beetje raar. Maar goed, vrij weinig wat ze er aan kon doen natuurlijk.

Tag: Snappingturtle, open}

Gelukkig mocht hij naast de windclan poes plaatst nemen. Hij zag haar glimlach en beantwoorden die terug. 'Bedankt.' snorde hij zachtjes tegen Crowcall en ging naast haar zitten, maar ook weer niet te dichtbij, maar ook niet overdreven ver weg. De gevlekte krijger ging op normale afstand zoals je met kennissen deed naast haar zitten. Er was toch niets waar hij op aasden. Een gevecht ging de gevlekte kater het liefst uit de weg als het maar even kon, maar als het moest dan zou Leaf zich en zijn clan beschermen waar hij maar kon. Toch was het nu geen plaatst voor een gevecht. Starclan zou anders wel eens hun Toorn op hen allemaal af sturen?! Toch wist hij dat er vast wel katten waren die de andere clans niet eens aan keken welke reden dit dan ook mochten zijn natuurlijk. Toch ging Leafface daar niet aan mee doen tenzij daar ooit een super goede reden voor zijn. Na Acornstar kwam de nieuwe windclan leider Wolfstar dus. Leaf luisterde aandachtig en bewoog zo nu en dan met zijn oren. Een vreemd verhaal, maar wel zou het iets voor Starclan zijn die wel vaker met vreemde wegen kwam. De hulp die de kater aanbood was erg gul. Zeker door de mislukte poging die ook nu beter uitgelegd was. Toch durfde Leafface zijn mening er niet over uit te spreken. Natuurlijk stond Schaduwclan er nu slecht voor om enkel 2 leerling medicijn katten te hebben, maar dat gaf niet weg dat Schaduw clan niet alles zou doen om hun territorium te behouden, mochten ze aangevallen worden. Plus dat Leaf vond dat ze genoeg Territorium hadden om op te jagen. Zeker nu in Groenblad. In bladkaal was dat weer wat anders dan probeerde elke kat genoeg voedsel voor hun clan te vangen, maar dat waren zorgen voor dan niet nu. Plus dat Leafface het niet zo zag zitten om territorium in een moeras gebied te moeten hebben... Waarom zou je daar willen jagen? Toch was de gevlekte kater benieuwd hoe Acornstar op deze gulle gunst van Wolfstar zou reageren?

[GATHERING] a night to remember - Pagina 5 Dbep0o11

In het moment dat ze afwachtte op Abysshowl's antwoord keek ze kort om haar heen. Haar blik gleed rond over de Riverclanners die hier met haar waren, geen een van hen leek haar pissig aan te kijken dat ze met een, helaas nu, ex clangenoot sprak. Haar blauwe oog ving die van Lynxfang op, die als een waakhond zat te checken als alles goed ging met haar. De gesproette flame-point bracht een zachte glimlach op haar lippen waarmee ze de tom geruststelde dat alles prima was. Toch vond ze het wel erg aardig van hem dat hij haar in de gaten hield als alles prima was. Ze kneedde zachtjes de grond onder haar pootjes en sloeg haar pluizige staart rondom haar magere lijf. Haar oortjes prikte om de geluiden om haar heen en toen ze haar vraag gesteld had als Abysshowl samen met haar kinderen was gekomen rook ze zijn geur. Falconpaw! Haar hart kneep samen en de she-cat stond plots op. Alsof ze een vos geroken had. Haar blauwe oog speurde alles af tot ze zijn oranje lichaam zag naast die van Routnose. Haar worden verstond ze niet maar haar bewegende lippen waren genoeg. Hoopvol keek ze zijn kant op, keek ze naar haar zoon. Ze bad naar Starclan, met het alle laatste beetjes hoop die ze bezat, dat haar kinderen haar nog wel wouden spreken. Het interesseerde haar niks wat andere zouden denken en zeggen, want geen duizend vossen die haar zou tegenhouden om haar familie niet te zien. Ondertussen was Acornstar op de rots gesprongen en had hij de ceremonie geopend. Haar interesse lag helaas niet bij de woorden van de Shadowclan leader, nee ze hoopte dat Falcon haar zag en dat ze in haar oog zou zien dat ze hem miste en van hem hield net zoveel als haar andere kinderen.

- (indirect) Abysshowl, Lynxfang, Routnose, Acornstar - @Falconpaw

De gathering begon met Acornstar, die uitleg gaf over wat er in Shadowclan gebeurd was. Zwakke excuses over het verraad van de clans die hen waren komen helpen, als je het haar vroeg. Maar Wolfstar dacht er daar anders over, zo bleek. Toen hij begon te spreken was zijn stem lief, veel te lief. Hij moest harder klinken, sterker. Natuurlijk begon hij met het verhaal over waarom hij leider was, en niet zij. Waarom Stallionstar hier niet meer was. Amberstorm rechtte haar rug onbewust en had een boze frons op haar snuitje. Maar toen moest Wolfstar zo nodig zijn excuses aanbieden voor hoe het gelopen was in Shadowclan - en voor wat? Windclan had niets fout gedaan, Windclan was niet degene die zijn excuses aan moest bieden. En tot overmaat van ramp bood hij Routnose aan om een tijdje de nieuwe Shadowclan medicine cats apprentices op te leren. Hola, dat was niet besproken, dat had zij nooit goedgekeurd. De jonge kattin draaide zich op met een geschokte en woedende uitdrukking op haar snuitje. Oh, beter slikte hij die woorden snel in, als hij zijn leven en zijn eerbaarheid lief had. Maar hij keek niet eens naar haar. zijn blik was gericht op iemand in de menigte; en toen ze zijn blik volgde en zag op wie het viel, maakte dat haar alleen maar woedender. Natuurlijk was het haar. De verraadster, de dief. Amberstorm klemde haar kaken op elkaar en haar nagels boorden in de grond terwijl haar groene blik bliksemschichten stuurde naar de Riverclankattin. Oh, ze zag wel hoe haar blik op haar zoon gericht was. Maar Amberstorm zou nog liever sterven dan moeten toekijken hoe die twee met elkaar spraken. Nee, Shatteredice had al genoeg gestolen. Wolfstar mocht ze hebben, die vossenstront zou ze toch niet in haar nest kunnen luchten na deze show van autoriteit; het was duidelijk dat haar mening er niet toe deed, dat ze hier enkel moest zitten en mooi zijn. Een deputy trophy wife. Loop allebei maar naar Dark Forest, hmpf.

Tag: (indirect: Wolfstar, Shatteredice)

Hij wist dat het verkeerd was, dat hij verband kon worden van de clan. Dat was immers de regel die Stallionstar er op had gelegd, hoe hard het ook had geklonken in zijn hoofd. Het was ergens waar, maar hij had nog nooit zoveel emotionele steun nodig gehad als dat hij nu had gehad. Toen hij een neus op zijn oor voelde keek hij naar zijn mentor, die hem aan keek met een warme glimlach. ”Toe maar, je mag best met haar praten als je wilt, of iemand anders. Ik cover voor je,” klonk er met een warme knipoog en echt, hij was nog nooit zo blij met iemand zoals met Routnose. Hij keek haar met een warme glimlach aan, waarna hij zijn kopje zachtjes tegen Rout aan drukte. ”Dankjewel…” fluisterde hij zachtjes, waarna hij zijn kopje terug draaide naar waar Shatteredice stond. Ze zag hem. Ze keek naar hem. En hij voelde zijn lichaam bewegen alsof het zo natuurlijk was. Hij was zo moe van alles wat er gebeurd was, hij vond het al een wonder dat hij Gorsepaw nog nergens had gezien vandaag in de mengelmoes van katten. Hij stopte voor haar een brok in zijn keel waarvan hij niet zeker wist of hij die weg zou gaan krijgen, hoeveel hij ook slikte. ”Mam,” kwam er zacht en gebroken uit, niet wetend wat hij anders kon zeggen, niet wetend wat voor andere woorden hij er uit kon krijgen. Maar hij zag haar nog steeds als een moeder. Ondanks dat ze nu in een andere clan zat, ondanks dat dit helemaal niet meer mocht. Het was een avond van vrede, ze konden niet verwachten dat hij dan braaf op zijn plekje ging zitten, terwijl dit oprecht een kans was voor hem om met haar te spreken. Hij hoorde de woorden van de gathering maar half, hij hoorde Wolfstars stem, maar de woorden registreerden niet in zijn hoofd, want wat hij nu voor hem had, was veel belangrijker dan de woorden van Wolfstar of Acornstar. ”Ik heb je gemist.” sprak hij uiteindelijk zachtjes in één ademteug. Zo zacht dat het mee kon met de wind.

Tag: Eerst Routnose, nu @Shatteredice

WORDS ARE LIVING THINGS.

Littlefish.. Ze sprak hem aan.. maar de warmte van die avond leek uit haar stem gesmolten te zijn. Hij knipperde verward. Haar aanstarend. Snapte ze niet wat ze met zijn hard gedaan had. Snapte ze niet hoeveel dit was voor hem, hoe speciaal ze voor hem was.. Hij slikte even terwijl de wereld op zijn schouders viel, er stonden andere katten om hem heen.. Settleddust die hij even snel toe knikte maar ook.. "Dustspirit." Mauwde hij naar zijn broer en zijn orgen vielen iets naar achteren. Waarom keek hij zo.. Was er.. hij draaide zich terug naar Littlefish en slikte. Hij had het verkeerd ingeschat? Maar Littlefish en de nacht die ze gedeeld hadden.. "Littlefish.." Zijn stem was bijna wat wanhopig terwijl hij haar aankeek. "K..kunnen we praten?" Misschien was ze gewoon ongemakkelijk omdat ze twee verschillende clans waren, maar waarom was ze dan wel lekker met zijn broer aan het praten.. Waarom..

@Littlefish @Dustspirit

THEY HAVE PERSONALITY, POINT OF VIEW, AGENDA.

xoxo

Pepperpaw glimlachte wat schaapachtig naar Shrimppaw. "Je bent niet de enige.." miauwde ze zachtjes, terwijl ze nerveus met haar voetjes aan het gras onder haar tenen plukte. "Ik vind het ook behoorlijk spannend.. Er zijn hier zoveel katten van zoveel clans.." Haar stem stierf af. En een groot gedeelte is boos op Shadowclan.. Acornstar had immers, toen de clans ze probeerden te bevrijden van Bloodclan, zijn eigen plan getrokken.. En de strijd was verloren. Ze trok kort met een oortje en keek met grote ogen op naar de discussie die de leiders voerden. "Zeiden ze nou dat Routnose mij en Newtpaw komt trainen?" fluisterde Pepperpaw naar Shrimppaw met grote, ronde ogen. Warmte vulde haar hart. Ze zou met niemand liever willen trainen dan Routnose.

_{Pepperpaw ze dat ze niet de enige was die nerveus was. Shrimppaw begreep dat wel. Pepperpaw was zo te zien ook niet geheel op haar gemak en ze wist zeker dat er meerdere katten waren die het wel spannend vonden. Er waren inderdaad zoveel katten van zoveel Clans, Shrimppaw was wel blij dat dit een bijeenkomst was voor maar een nacht. Shrimppaw wiebelde met haar oortjes toen ze Leaders hun uitspraken deden. 'Zeiden ze nou dat Routnose mij en Newtpaw komt trainen?' fluisterde de poes naast haar. Shrimppaw keek haar glimlachend aan. Ze kende Routnose niet heel goed, maar van het kleine beetje wat ze van de poes gezien en gehoord was zou ze het ook niet erg vinden. Natuurlijk had zij Coyotespirit en ze wilde haar ook niet ruilen hoor. 'Ik ken Routnose niet heel goed, maar volgens mij is ze wel een heel goede Medicine Cat,' fluisterde ze terug.}

Onderwerp: Re: [GATHERING] a night to remember