[GATHERING] a night to remember

Met gespitste oren had de kater naar zijn leaders woorden geluisterd, ze moesten laten blijken dat ze sterk waren? Een korte grijns kon de kater niet in houden, alsof hij moeite moest doen om sterk over te komen pft. Maar goed, het was een serieuze avond en daar zou hij zich wel naar moeten gedragen, hoe lastig dat af en toe ook was voor de jeugdige zilveren kater. Met een goede instelling stapte hij achter de menigte aan richting de grote happening. Hij genoot er wel van, die gatherings, een kans om katten uit andere clans te ontmoeten zonder de daarbij behorende achterdocht, hoewel zeer spannend iedere keer moest de kater dan toch echt opbiechten, werd ook dat af en toe behoorlijk vermoeiend. Eenmaal aangekomen op fourtrees viel op dat alleen Windclan er nog was. Of beter nog viel op dat het niet Stallionstar was die bovenop de rots stond. Verward en verrast draaide kater met zijn oortjes bij het zien Wolf..star? Waar was Stallionstar? Waarom was het niet Amberstorm die daar zat? Kort trok de kater zijn wenkbrauwen op, dit kon nog wel is interessant worden. Al hoewel Helaas de verassingen hier leken op te houden. Thunderclan kwam al gouw aanlopen met de gebruikelijke leader aan kop en ook Pantherstar verscheen met Riverclan aan zijn zijde. Kort gleed zijn blik over de Riverclanner poezen, het was immers geen geheim dat die vis vreters knap waren niet waar? Stiekem was dat toch echt werkelijke highlight van de avond als je het hem vroeg. Er was immers niks mis met het opmerken van schoonheid, dat was er nou eenmaal. Met een vriendelijk gezicht en een zelverzekerde grijns voegde de kater zich bij de groter geworden menigten en wende hij zich tot de eerste de beste kat naast hem "Dit word nog is wat huh" mauwde hij met een snelle blik op de vernieuwde samenstelling van Leaders en deputies , dit werd zeker nog is wat.
tag: Open voor iedereen:D

Ze mochten niets vertellen over de huidige situatie. Dat stond in haar kop opgeschreven, ze zou niets zeggen daarover. Het was eventjes wandelen naar het grote evenement, maar het was immers erg belangrijk. En ook nog eens een goede kans om nieuwe katjes te ontmoeten van andere clans. Haar gele ogen gleden over de plek heen, toen uiteindelijk de andere clans verschenen samen met hun leiders en deputies... Maar de grijze poes had niet eens gemerkt dat er een switch was van leiders of deputies, want ze was niet erg goed in het opvangen van kleine details. In feite, het was niet eens een klein detail. Maar details waren sowieso haar zwakte. “Goed, hier zijn we dan”, zei de moor runner zachtjes tegen zichzelf terwijl ze met haar blik rond alle katten gluurde. Ze was best wel nerveus, ze was niet gewend aan grote groepen en was zelf ook niet erg sociaal.

[Tag: Open voor iedereen ^^]

Ja, oké, praten met andere clans was toegestaan, zolang er maar niet over Thunderclan zelf werd gesproken. Duidelijk. Snowleopard wilde gewoon graag weg zodat hij zijn zus, Crowcall kon zien. Het was alweer even geleden. De laatste keer was geweest toen alle siblings samen waren gekomen. Een fijne herinnering. Nu wilde hij dus al zijn Windclan siblings zien.
Eens aangekomen bij de fourtrees ging hij ook meteen opzoek. Waar vele Thunderclanners en opvallend genoeg, ook van de andere clans, katten bij elkaar bleven, ging hij er op uit en richting de groep Windclanners. Hij stond dicht bij een grijze poes die begon te spreken. "Jazeker," reageerde Snowleopard op haar. "Is Crowcall er toevallig ook?" besloot Snowleopard vervolgens te vragen aan de slanke, grijze poes met amber gekleurde ogen. Zo niet, misschien was zij dan wel in voor een babbeltje. Snowleopard kon het tenslotte goed vinden met Windclanners.

Tag: @Fallenflight

Ze bleef gewoon kalm, kalm en rustig. Eventjes schrok de grijze poes van een stem naast haar. “Oh, hey”, mauwde de moor runner even kalm nadat ze na een paar seconden weer op adem kwam. “Crowcall? Ik weet het niet zeker, maar waarschijnlijk ergens in deze grote hoop van katten verstopt”, vervolgde ze kalm, even rondkijkend in de hoop. Ze zag haar niet. “Dus… Wie ben jij? Ik ben Fallenflight”. De poes trok haar gedachten niet in twijfel en begon zich maar voor te stellen. Ze rook een ThunderClan geur rond hem en keek hem vriendelijk aan. Ze was nooit voorbereid op gesprekken, maar ze ademde langzaam hopend haar onzekerheid even weg te krijgen. De windclanner was eigenlijk wel nieuwsgierig naar zijn naam.

Tag: @Snowleopard

Nerveus, bloednerveus. Zo kon je het het beste stellen. Hij liep met een ernstige blik op zijn snoet naast Acornstar. Zijn bek voelde droog aan. Ze zouden het vandaag vast allemaal over zich heen krijgen. Waarom ze tegen de andere clans hadden gevochten. Maar Acornstar die leek onaangeroerd. Nee, hij sprak dat hij het allemaal wel zou vertellen. Wat zou hij allemaal vertellen? Hoe ze Bloodclan hadden verslagen? Hoe hij zijn levens had gekregen, dat Tallstar nu zou verdwijnen. Weggezet worden als een donkere periode in Shadowclan? Niemand wist waar hij was. In elk geval hij niet. Acornstar misschien, maar die vond hem een verrader. Spreken met Tallstar zou je een regelrechte verbanning opleveren. Settleddust bereidde zich voor op de kwade golf van de andere clans die over hem heen zou komen. Vooral Riverclan. De gastvrijheid die Pantherstar hen had gegeven en die zo verraden was. Had Acornstar daar al wel één seconde over nagedacht? Er was weer nauwelijks met hem besproken wat hij zou zeggen: Hij zou het woord doen, einde daarmee.
Zijn blik ging naar Pepperpaw, die al even nerveus leek. Maar hij kon het meer verbergen. Hij moest al zoveel verbergen, zijn kleine emoties waren daarmee niets vergeleken. Hij moest sterk en trots lijken: hij was immers deputy nu. En Shadowclan was sterk, trots en gehard. Ze waren gewend te vechten. En al zou er over hen geen worden gespuugd, het zou waarschijnlijk niets vergeleken zijn door iedere dag weer informatie voor Acornstar verborgen te houden.

Settleddust stond aan de top van de heuvel, waarna hij al snel zijn leider naar beneden volgde, tussen de vier eiken. Windclan was er al. Acornstar ging direct naar de grote rots om Wolfheart, een kater die hij wel eens in het voorbijgaan had gezien, aan te spreken. Amberstorm, Windclans deputy zat al aan de voet van de rots. Vreemd... Waar was Stallionstar? Was hij ziek? Maar waarom zat Amberstorm dan hier en sprak zij dan niet in zijn plaats. Zo te zien was Shadowclan niet de enige clan die verschuivingen had in hun hoge rangen. Settleddust haalde een keer diep adem, voordat hij richting haar toe liep. Zich voor te stellen als de nieuwe deputy van Shadowclan. Maar het was zijn zusje die al naar hen toe liep. Hij gad Amberstorm snel een respectvol knikje, waarna hij met een frons naar Littlefish keek. Hij had al de laatste keer gegrapt dat ze wat dik werd van alle vis, maar ze leek nu oprecht... dik. Maar haar warme glimlach zorgde ervoor dat hij knikte. Haar aankomst betekende dus ook dat Riverclan er al was en ze was nog niet kwaad op hem. Hopelijk volgde de rest van haar clan ook. In zijn ooghoeken zag hij Thornstar en Pantherstar ook al op de rots klimmen. De gathering zou snel beginnen. Littlefish vroeg of hij deputy was geworden. ‘Hey, Littlefish,’ miauwde hij vriendelijk. ‘Ja, ja dat klopt,’ miauwde hij, toch met een beetje een trotse blik in zijn ogen. Het was nog steeds een eer om de clan zo te mogen dienen, al was het zo lastig. Haar vraag bewees ook dat Seamist het nieuws dus niet in Riverclan had door verteld. Mooi. Erg mooi. Hij wilde haar zo graag weer zien, maar het was maar een heel kleine kans dat ze zo'n jonge queen mee zouden nemen. Maar zijn hart stak voor haar. Zo'n pijn deed het om elke dag haar te moeten missen. ‘Acornstar zal straks alles vertellen,’ miauwde hij daarna snel tussen neus en lippen door. ‘Maar hoe gaat het met jou?’ Hij had haar ook een lange tijd al niet gezien.

Er was weer een gathering, wat betekende dat ze vanavond mogelijk te horen zouden krijgen hoe alles af was gelopen bij de andere clans. Natuurlijk had hij alles meegekregen van wat er gebeurd was, maar hoe het met Shadowclan zou zijn, had hij geen idee van. Hij volgde de rest van de clan naar fourtrees, waar snel genoeg alle clans er waren. Hij liet zijn blik rondgaan, niet echt specifiek op zoek naar iemand. Misschien dat hij Crowcall zou kunnen spreken, maar voor hij zijn zus vond viel zijn blik op een andere poes. De poes die hij een tijdje terug had ontmoet bij fourtrees in de nacht. Hij merkte amper dat Settleddust naast Littlefish stond. In plaats daarvan werd zijn blik getrokken naar haar buik. Was die dikker dan de vorige keer dat hij haar gezien had? Wat had dat te betekenen? Dat kon toch niet? Hij zette de laatste paar stappen naar het tweetal toe en liet zijn blik kort over beide heen gaan. "Goedenavond." Hij kon het niet helpen dat zijn blik kort weer naar de buik van de poes ging voor hij zich weer ergens anders op richtte. Het zou toch niet?

Tag: Littlefish & Settleddust

Voor het eerst zouden velen hier haar als Deputy zien. Het voelde al alsof ze deze positie altijd gehad had, Crystalshell kon zich niet meer voorstellen hoe het was geweest om niet constant een enorme verantwoordelijkheid te dragen. Terwijl ze liepen keek de kattin even achterom, haar blik ontmoette die van Smokegaze en ze glimlachte kort. Niemand hoefde te weten waarom, hij begreep het vast wel. Ze luisterde naar Pantherstar's woorden en knikte, waarna ze samen met hem en de rest de open plek op liep. Ze hield haar blik strak en keek slechts scannend door de groep katten die zich verzamelde. De grijze kattin volgde haar leader naar de grote rots in het midden van fourtrees en ging op haar nieuwe plek zitten, wachtend op het begin van de gathering. Haar gezicht verried niks, maar Crystalshell was enorm verbaasd door alle veranderingen die ze had gezien: het leek er op dat slechts Thunderclan's leiderschap onveranderd was gebleven.

Tag; Open

De jonge riverclanner liep met een zwaar humeur richting de vier bomen, in een beweging mee met hun clan. Hij was iemand die niet erg opviel in een groep, iemand die makkelijk een van de vele was. Stil, loyaal en een harde werker. Niks boven het gemiddelde uit, niks bijzonders. Zo zag hij het ook graag, hij stond niet graag in de belangstelling. Maar vandaag had hij geen andere keuze. Vandaag moest hij de verwekker van zijn kinderen confronteren. Het pad werd breder en vormde tot de open vlakte, gevuld met katten van iedere achtergrond. Hij haalde even diep adem en speurde rond in de menigte, naar de kat die oh zo veel op zijn jonge zoon leek. En deze vond hij op een héél onaangename plek. Wat deed dat stuk straatvuil tussen de deputy’s? Bij de sterren zeg niet dat hij- God was een komiek. Blijkbaar kon iedereen aan de macht komen deze dagen. En dit maakte alles zeker ook een heel stuk…. Moeilijker. Hij zuchtte gefrustreerd. Alsof die met ziekte bezaaide hond nog niet erg genoeg was, was hij nu ook nog onmisbaar in zijn klein. Met een beetje geluk zou moeder natuur hem neerhalen voor hij negen levens kreeg. Een tijd lang bleef hij zo zitten en staren. Oncomfortabel en niet zeker wat hij zou moeten doen. En hoe langer hij wachtte hoe meer katten er rond hem kwamen zwermen. Het enkel moeilijker maken voor hem. Natuurlijk moest Seamist weer het bed delen met een populaire machthebber. Natuurlijk kon het ook geen misbare young warrior zijn die hij gemakkelijk kon opruimen. Maar nee. Nogmaals liet hij de rust doordringen waarna hij richting het gezelschap liep, een beleefd knikje gevende aan alle drie. “Ik hoop dat ik niet stoor?” Opperde hij eerst, zijn toon iets luider als normaal om hoorbaar te zijn over het lawaai van geklets. Hij loog een glimlach op zijn snuit waarna hij naar Settleddust keek. “Ik had je immers beloofd nog te vertellen hoe het was afgelopen met mijn partner” Arcticwolf hoopte dat de kater voor hem beter was in liegen dan dat Seamist dat was, en begreep dat dit enkel een plooi was om de informatie over te geven. En een steek te geven over tot wie dit gezin toe behoorde. “Ze is bevallen van twee gezonde kittens. Amberkit en Brackenkit.” Zijn intense oogcontact week niet. Het was veel voorkomend om kleine gesprekken te hebben aan de grenzen, en het was ook niet gek om over positieve dingen te spreken zoals de verwachting van kinderen. En in dit geval had Settleddust een redelijke tijd in Riverclan kamp doorgebracht. En iedereen had gezien hoe hij met zijn partner redelijke vrienden was geworden. “Ik moest ook de groeten doen van haar” Waar zijn toon beleefd en aangenaam was, alniet wat afstandelijk zoals gewoon was voor contact buiten je eigen clan, kon hij van binnen niks anders voorstellen dan hoe hij zijn strot tussen zijn kaken nam.

Tag: Settleddust, Dustspirit, Littlefish

Wow, zijn eerste Gathering. Net nog voor hij Warrior wordt. Wat een specialiteit. Twistedpaw lette goed op de woorden van Acornstar en knikte. Uiteraard, hij zal niks geks zeggen. Hij zocht al snel Newtpaw op in de menigte van katten en liep op haar af. Hij gaf Pepperpaw een knikje en drukte zachtjes zijn kop tegen die van Newt. Hij glimlachte geruststellend naar haar en samen liepen ze naar Fourtrees. Eenmaal aangekomen bleef hij even staan. Wow, wat veel katten al. En het werden er al gouw meer. De jonge kater glimlachte naar Newt. 'Gaat het?' miauwde hij met sprankelende oogjes.

Tag: Newtpaw & open

RAVENPAW // 10 moons

Acornstar had gevraagd om de andere clans te laten merken dat ze sterk waren, en dat zou Ravenpaw ook doen vanavond. Trots liep de kater met zijn mentor naar zijn aller eerste gathering. Hij was zo enthousiast over alles, toch had dat een beetje ongedrukt gebleven. Er spookte een hoop rond in de kater zijn hoofd, dingen waar hij niet echt over kon praten met iemand nu.

Toen hij tussen de vier bomen stond keek hij is goed om zich heen. Overal stroomde katten binnen van verschillende clans. WindClan, RiverClan, ThunderClan.. er waren zoveel katten. Zijn ogen gingen rond en keken door de menigte heen. Kort gingen ze terug naar Wolfblood. Had zij vrienden in de andere clans? Hij wist niet goed hoe 'oké' het was om dat soort vrienden te hebben, zeker nu het leek alsof Acornstar hen onder een vergrootglas had liggen. Ravenpaw keek uit met zijn stappen, hij wou niet uit de clan geknikkerd worden. Daarom hield hij zich nu ook iets terug, wachtte af op wat apprentices uit andere clans zouden doen.

Tag: Wolfblood tijdens het lopen en nu open!

When all the hate burns off,
I'm left here with the pain

when i need to

I'll bare my bloody fangs

WOLF-BLOOD

Ze voelde er absoluut niets voor om naar die ruk garnering te gaan. Maar het zou voor Ravenpaw de eerste keer zijn en zelfs haar humeurig kop kon beseffen dat het belangrijk was voor zijn trainingen. Uiteindelijk zou hij toch de andere clans ook wel ontmoeten, dan liever onder haar toezienende oog. Eenmaal op de open plek kon Wolf er weinig aan doen dat haar vacht wat onbehagelijk overeind kwam. Ongetwijfeld zou verteld worden dat haar moeder dood was, ongetwijfeld zou iedereen daar blij mee zijn. Ze wilde de reacties niet horen, ze wilde hier niet zijn. Haar poot begon te zeuren na een dergelijke afstand af te hebben afgelegd, maar ze hield haar borst geheven en ging zitten. Zou de rest van de clans Shadowclan nu als zwak beschouwen? Omdat ze overgenomen waren door Bloodclan? Ze knarste met haar tanden. "Als je met anderen gaat lullen, onthou dat het niet je vrienden zijn, maar andere clanleden. Laat ze niets weten behalve dat je een trotse, sterke shadowclan apprentice bent," bromde ze zodat alleen hij en eventueel alleen de andere shadowclanners het konden horen. "En zorg dat ik je niet uit het oog verlies," gaf ze hem mee voordat ze hem met haar staart seinde dat hij vrij was. Ietwat zenuwachtig. Ze klemde ze haar kaken op elkaar. Ze wilde niet dat hij vrienden kreeg in andere clans, dat hij zichzelf in problemen bracht. Zijn moeder had het met een bloodclanner gedaan en Ravenpaw was daar boos over. Gerechtvaardigd ook. Dus nu was hij van haar, en ze zou hem groot, sterk en gelukkig zien. Nadat ze zijn rookkleurigezien vachtje had zien gaan gunde de poes zichzelf de tijd om de menigte in zich op te nemen. Thunderclan was nog hetzelfde, Maar dat viel niet over de andere clans te zeggen. Riverclan werd geleid door Pamtherstar leek nu en had een nieuwe medicine cat en apprenyice. Het was echter Windclan dat haar het meeste raakte. Daar stond opeens een ginger als leider. Wolfblood vernauwde haar ogen. Starclanverdomme, dat was niet zo maar een ginger. Het was die zwavel van een Wolfheart die daar stond. Geërgerd sloeg ze met haar staart op de grond. Puppy>

gemaakt door kiki

Het was zover, de Gathering. Het was de tweede keer dat ze deze mocht bijwonen. Ze was intussen bijna dubbel zo oud, bijna warrior vergeleken met net apprentice. Haar amberkleurige blik gleed in het rond. Het verbaasde haar hoe anders iedereen eruitzag. En vooral, hoe anders de Clans geleid werden. Riverclan had Pantherstar als leider nu en ook Shadowclan werd nu officieel geleid door Acornstar. Maar Windclan, daar kon ze geen mening op plakken. Ze herkende de twee nieuwelingen niet. Uit geroezemoes kon ze echter wel hun namen opmaken. Wolfheart en Amberstorm. Lionpaw dacht even na over het feit hoe snel zo'n dingen konden gaan. De laatste keer dat ze hier allemaal tezamen waren had iedere Clan een andere leader, behalve haar eigen Clan. Trots vlamde op in haar borstkas over hoe stabiel Thunderclan wel niet was. Het betekende toch iets, dat hun al een hele tijd lang hetzelfde beleid hadden? In haar ogen leek het er dan op dat Thunderclan sterk was, gezond. Geen problemen zoals de andere Clans dat hadden. Haar blik gleed nog even in het rond en viel toen op een bepaald gestalte. Een kleine grijns verscheen op haar lippen. Haar kleine, gespierde gestalte baande zich een weg haar kant op. Op een respectabele afstand ging ze echter terug zitten. "Pas maar op, straks valt het nog op dat je hem wilt opeten." miauwde ze, haar stem met een tint van humor terwijl ze met haar amberkleurige blik naar Wolfstar keek.

@Wolfblood

De open plek gonsde van de gesprekken en katten die er al rondliepen. Pepperpaw merkte dat het haar een beetje rond de keel vloog, het maakte haar benauwd. Ze huiverde zachtjes en draaide haar oren wat naar achteren in haar nek. Vorige Gathering had ze nog heel enthousiast met iedereen gesproken, maar nu voelde ze zich onzeker, niet zeker wetende wat haar plek was tussen al deze katten. En dan wisten de meeste katten nog niet eens dat ze een medicine cat apprentice was.

Een bekend gezicht zoog haar aandacht op en toen de kattin een paar stappen in haar richting zette, merkte Pepperpaw dat ze zelf ook naar het bekende gezicht stapte. Haar staartpunt bewoog nerveus heen en weer, maar in ieder geval had ze een metgezel die er niet onaardig uitzag. "Hey Shrimppaw, hoe gaat het ermee?" besloot ze te vragen, hopende dat ze het inderdaad goed gezien had dat de kattin haar kant op was gekomen.

TAG: Shrimppaw

Haar hartje bonsde in haar borstkas, de gathering, haar eerste gathering als niet-medicine cat zijnde. Ze was een warrior nu, een senior warrior. Haar vertrouwde wereld had ze achter zich gelaten en daarmee moest ze ook even twee keer nadenken op welke plek ze zich het beste kon zetten hier. Bij aankomst rook ze heel wat nieuwe geuren. Niet alleen nieuwe katten, maar ook katten wiens geur veranderd was. Ze liep langs enkele Shadowclan katten, apprentices, die de geur van kruiden met zich meedroegen. Ze trok even met haar oortje en keek hen kort achterna. Waar was Acefray? Haar vertrouwelingen, haar mede-medicine cats van een tijdje geleden bleken verdwenen te zijn. Chivysniff? Die zag ze ook niet meer. Enkel Rousebell zag ze nog zitten. Ze bleef voor een momentje staan waar ze stond. Misschien had ze hen over het oog gezien? Haar oog viel op de nieuwe deputy van Riverclan. Misschien dat zij haar wel kon vertellen waar Chivysniff was? Ze hadden de laatste tijd geen geweldige band meer gehad, mede door de wrijvingen tussen River-en Windclan, maar dat wilde niet zeggen dat ze de poes helemaal vergeten was. "Crystalshell," begroette ze de poes en zette zich even bij haar neer. "Proficiat met je rang." mauwde ze met een glimlachje. De poes was natuurlijk al iets langer deputy, maar dat wilde niet zeggen dat iedereen haar al had kunnen feliciteren. Het was dan ook heel wat om als deputy benoemd te worden. Lizardpath zette haar pootje voor haar buik. Ze wist van zichzelf dat ze in verwachting was, was ook al iets dikker, maar nog niet dik genoeg om meteen te weten dat ze in verwachting was. Het zag ernaar uit dat ze goed gegeten had en dat was maar goed uit. Ze zou niet weten hoe ze het daarover moest hebben. Een tijd terug was ze medicine cat geweest. Dit voelde, ondanks dat ze een warrior was nu, nog steeds een beetje aan als verraad aan Starclan. Alsof ze de regels verbroken had. Ze glimlachte naar de poes naast haar en liet even haar blik naar de menigte gaan. Van zodra de leaders zouden starten, zou ze zich bij de anderen voegen.

Tag: Crystalshell

Indirect: Pepperpaw en Newtpaw (en andere med cats/apprentices)

De gathering! Haar allereerste! Natuurlijk zou ze gaan. Ze zou voorop lopen tussen alle katten en apprentices van Thunderclan. Ze zouden zien hoe sterk ze allemaal waren, hoe haar rode vacht glansde en hoe haar staart recht omhoog stond. Ze was niet bang voor de andere clans! Eindelijk zouden ze haar kunnen zien. En zodra ze de plek op kwam en ze de andere clans al zag, schenen haar ogen wild van enthousiasme. Zoveel katten! Ze had nog nooit zoiets gezien. En ze stonken allemaal, pfft! Ze sloeg haar staart een paar keer heen en weer, en zodra Thornstar sprak dat ze naar de bomen toe mochten gaan, schoot ze als een pijl uit een boog naar voren. Oh, ze wilde iedereen zien! Ze wilde iedere roddel horen! Alle verhalen die de rondte gingen. Ze wilde gezien worden.
Sunpaw dartelde dan ook zonder angst in haar eentje tussen de groepjes katten door. Ze keek naar de hoge rots. Daar stonden vreemde katers. Thornstar, ja die was duidelijk, maar de Riverclan, Shadowclan en Windclan leider waren onbekend. En te horen aan het gesmoes van de andere katten om haar heen, was er veel, veel veranderd. Totdat haar blik viel op een zwarte apprentice. Een Shadowclanner.. Een grijnsje kwam rond haar lippen. Hij leek een klein beetje onzeker. Trots liep ze op hem af, haar ogen geïnteresseerd. ‘Hallo, Shadowclanner,’ miauwde ze op een schampere toon. Niemand was natuurlijk vergeten dat ze bezet waren door Bloodclan, de losers. Maar ze waren hier, dus ze hadden zichzelf vast op één of andere manier bevrijdt. Maar niet voordat ze een aanval die opgezet was met alle andere clans hadden verprutst. Typisch. ‘Ik ben Sunpaw,’ miauwde ze met een halve grijns. Maar haar blik ging alweer snel een beetje rond de menigte, haar oren gespitst om fluisteringen op te pikken.

Tag: Ravenpaw

"Het is tijd om te gaan." Het waren die woorden die haar in beweging zette. Het was tijd voor een nieuwe gathering, tijd om iedereen te laten zien wie ze wel niet waren. Riverclan had een goede opkomst deze gathering. Ze waren met redelijk wat, hadden goed hun magen kunnen vullen en hun vacht glansde door hun visrijk dieet. Tinkerbell was er vorige gathering dan wel niet bij geweest, maar dat maakte deze bijeenkomst juist wat leuker. Er waren heel wat nieuwe gezichten te zien. Desondanks, had ze haar blik niet gericht op de katten om haar heen, maar op de mooie heldere maan. Haar oogjes blonken bij het zien van de sterren die zich aan de zijde van de maan hadden gezet. Starclan was er klaar voor, zij waren er ook klaar voor! Haar oortjes schoven opzij toen ze iemand naast zich hoorde spreken. De kater was naast haar komen zitten. Bluejay. "Dit word nog is wat huh" Ze kende deze kat niet persoonlijk, maar dat wilde natuurlijk niet zeggen dat ze niet mee kon gaan in zijn gesprek. "We zullen het snel weten." glimlachte Tinkerbell. Ze was heel positief, had ook niet bepaald iets met doomdenkers. Ze zag van alles het goede in, alles had een doel, alles kwam er met een reden. Haar blik volgde de zijne naar de hoge rots waar de leiders zich verzamelden.

Tag: Bluejay

_{Blueflower mengde zich niet met de andere clankatten. Toen Riverclan eenmaal als laatste was gearriveerd had ze wel nog even kort de andere groepen bekeken, en viel het haar direct op Stallionstar er niet bij was. Ze was de grote warrior al meerdere malen tegengekomen op de grenzen, maar dat was inmiddels manen geleden. Toch kon ze zijn verschijning nog haarscherp voor haar ogen halen als ze dat wilde. Nee, ze zou zijn kop nooit meer vergeten en die van de zwart-witte deputy van hem nimmer. Maar beide ontbraken vanavond. Sabrefur was inmiddels al een tijd dood en vervangen door Amberstorm, maar waarom er een roestbruine kater op de hoge rots zat in plaats van Stallionstar was voor Blueflower een raadsel. Tenslotte was ze met de rest van haar clan afgedaald en zat ze nu omringt door Riverclanners op het grasveld. De sterren schenen opvallend helder, maar de maan was even helder als altijd wanneer er een gathering begon. Haar blik viel uiteindelijk op Smokegaze. Ze kon zijn vacht gemakkelijk herkennen. Niet van zinnes om bij plaats te nemen bij een Thunderclanner, Shadowclanner of Windclanner, liep Blueflower op hem af en nestelde zich naast hem op het gras. “Hey, mag ik je gezelschap houden?” Vroeg ze met een warme glimlach aan de oudere warrior. Ze hoopte dat hij haar aanwezigheid op prijs zou stellen, hij had het immers zo zwaar nu..

TAG: @Smokegaze}

_{Ze was nog maar zo jong, nog zo kort apprentice, maar ze mocht mee. Ze mocht zichzelf met haar nieuwe naam voorstellen aan alle clans: Cottonpaw! Ze huppelde mee in de menigte, kijkend om zich heen. Haar moeder in het zicht houdend, maar ook liep ze nieuwsgierig achter Celestialpaw aan, haar vriendinnetje die ook best cool was. Maar ze liep te ver voorop en al snel raakte ze haar uit het zicht. Maar toen ze eenmaal op de de vlakte kwam, tussen alle verschillende katten, voelde ze toch wel zenuwen in haar lichaam opkomen. Zoveel katten. Zoveel vreemdelingen! Maar misschien kon ze wel vriendjes maken, leren over de andere clans. Haar oortjes draaiden heen en weer, waarna ze bij haar moeder achterliet en tussen de katten door liep. Ze was zo erg om haar heen aan het kijken, dat ze bijna tegen een zwartwitte poes aan was gestapt. ‘Oh, sorry!’ miauwde ze met haar sprankelende stemmetje. Ze keek omhoog en haar blauwe oogjes keken nieuwsgierig naar poes. Ze kantelde haar kopje en snuffelde even. Een Shadowclanner! Ze drukte haar oortjes weer iets naar achteren. De Shadowclanners hadden hun clan verraden, toch? Ze wist ook niet alles precies, ze was nog een kitten geweest toen Bloodclan hun clan had aangevallen.

Tag: Volepaw}

_{Opluchting ging als een golf door haar lichaam heen toen Pepperpaw haar opmerkte en naar haar toe kwam. Shrimppaw, nu wat zekerder van haar zaak, zette ook nog een paar pasjes, waarna ze lichtjes met haar kopje knikte ter begroeting. 'Hey Shrimppaw, hoe gaat het ermee?' vroeg de jonge ShadowClanner. Shrimp glimlachte lichtjes naar haar. 'Hey.. Gaat goed hoor. Ben wel een beetje gespannen om eerlijk te zijn,' miauwde ze eerlijk en haar blauwe ogen gingen over de menigte van katten. 'Dat zijn wel veel katten bij elkaar,' merkte ze op met een lichte grinnik. 'Hoe gaat het met jou?'

Tag: Pepperpaw}

Stilaan klonken meer en meer stemmen rondom haar. Het was aardig druk. Maar ze kon deze Gathering dan ook met niks vergelijken omdat het haar eerste ooit was. Sage's blauwe ogen wierpen af en toe een blik op de befaamde steen, wetende dat het geroezemoes in haar oor haar straks blind ging maken voor de details. Liefst wilde ze dat de toespraak begon. Ze zat hier prima op haar eentje. Vanuit haar ooghoek zag ze een donkerbruine tabby naderen. Een Windclanner. Subtiel probeerde ze weg te kijken, hopende dat de kater haar gewoon wilde passeren. Maar dat deed hij niet. Natuurlijk, daarom was het een Gathering. 'H. hoi, i. ik b. ben B.Bram. ble. paw. H. hoe H. heet J. j. jij?' Sagepaw legde kort haar oren in haar nek. Haar vorige aanvaring met een Windclanner was niet prettig geweest. Alleen leek deze niet zo zeker te zijn van zijn stuk. "Gegroet. Ik ben Sagepaw" Verklaarde ze beleefd. Ze richtte haar blik weer op de rots.

{ Tag: @Bramblepaw & open }

Onderwerp: Re: [GATHERING] a night to remember