Feel it coming in the air

Het leven in de Clan ging gewoon weer verder zoals gewoonlijk. Opstaan, zichzelf wassen, iets eten en dan vervolgens naar buiten gaan. Het enige verschil met de rustige dag van gisteren was dat het nu aan het gieten was van de regen. Dikke druppels vielen uit de hemel en belandden op zijn pels, maar Stormflight besteedde er vrij weinig aandacht aan. Hij was immers een RiverClanner en RiverClanners hadden geen last van dit soort dingen. Natuurlijk waren er katten in zijn Clan die zich ergerden aan de regen, maar hij was daar niet één van. Hij hield van het natte gevoel op zijn pels en vond dit dan ook veel beter dan de extreme hitte die het woud de afgelopen tijd geteisterd had. De kater rende door het territorium heen en knipperde de druppels die in zijn ogen belandden weg. Zijn eerste gedachte was om te gaan vissen, maar de druppels die het oppervlakte van het water raakten zouden enkel ervoor zorgen dat de vissen daar wegbleven en dus veerde hij af van het pad naar de rivier en rende in de richting van Fourtrees. Het was al wel weer even geleden dat hij daar was geweest en hij wist niet goed waarom hij naar die plek ging, maar hij had al geen zin meer om om te keren toen hij na een poosje rennen de majestueuze eiken in de verte al zag opdoemen. De kater minderde pas vaart toen dat hij bij de eiken stond en ging onder de boom staan zodat de druppels hem niet konden raken. De koude druppels die langs zijn pels gleden, voelden goed aan en geamuseerd begon Stormflight zijn vacht opnieuw te wassen met lange halen van zijn tong terwijl hij luisterde naar het ritmische geluid dat de regen veroorzaakte.

Nightpool was van plan geweest om de randen van het territorium te bewaken, maar de hevige regenbui had hem overvallen. Nightpool kon wel tegen een drupje en was zeker niet de snelste die meteen ging schuilen, maar deze regenbui was wel heel heftig. Zijn vacht was lang en werd meteen zwaarder zodra het doorweekt werd. Dit wilde de kater liever voorkomen en hij besloot toch maar een schuil plek op te zoeken. Het kamp was echter nu verder weg dan Fourtrees wist hij. Dus zette hij zijn pas voort naar de grote boom. Tijden zijn kleine reis was zijn vacht al aardig nat geworden, ook al had hij zich proberen te verbergen onder de bomen, om bij de gigantische boom aan te komen moest hij toch nog een stuk open veld over. Peinzend stond de warrior aan de rand van het bos en rende toen toch snel in één stuk adem naar de beschermende takken toe. Daarbij was hij ook niet de enige die had besloten de neutrale stuk grond als bescherming te gebruiken. Hij deelde de plek met een Riverclanner die bezig was met zijn vacht. Met een druppende kop keek Nightpool ook naar zijn vacht. Het was doorweekt en verstrengeld met elkaar. Met een zucht ging hij zitten en haalde hij een paar halen over de witte draden heen. "Ik wou dat ik een riverclan vacht had." Miauwde hij met een kleine glimlach naar zijn mede verstopper.

Nightpool's hart maakte een sprongetje toen de ander op zijn sarcastische opmerking in ging. Hij werd altijd blijer wanneer hij iemand vond waarmee een woordenwisseling heel makkelijk ging en dit was al helemaal leuk wanneer het spontaan kwam en van een vreemde. Nightpool grinnikte en voelde zichzelf al iets minder chagerijning over zijn witte vacht. "Helaas is vis niet mijn favoriete maal, anders had ik het misschien wel geprobeerd." Hij oogde de kater naast hem en vond dat de warrior een vriendelijke kop had. "Al sinds ik klein ben schrob ik deze haren schoon, dus je zou denken dat het op een gegeven moment wat sneller gaat." De witte kat nam snel nog een lik over zijn vacht en zuchtte. "Maar zoals je kan zien ben ik nog wel even bezig." Ook bij hem brak er nu een lach door terwijl hij jaloers naar de korte vacht van de riverclanner keek. Die leek al weer bijna droog te zijn zelfs. "Ik ben Nightpool trouwens." Miauwde hij er vriendelijk achteraan. Het was raar om een leuk gesprek te hebben zonder elkaar te kennen vond hij. Banden leggen was toch waar voor hij leefde, een naam was daar een essentieel onderdeel van.

Nightpool gaf geen antwoord toen de kater vroeg hoe hij aan een vis gekomen was. Hij had het maar een paar keer geproefd, een keer met een rogue, en ook een keer met een andere riverclanner. Daarbij was er misschien wel of misschien niet een grens overgestoken. Maar de witte kater besloot zijn mond te houden en luisterde aandachtig naar de kat. Geen tips en tricks? Hij gniffelde. Dat had hij inderdaad nooit gedaan, geobserveerd had hij wel, maar daaruit bleek dat ook de elders er net zoveel moeite mee hadden. Stormflight. Nightpool knikte vriendelijk terug. Het was een krachtige naam en voor even geloofde hij dan ook de volgende woorden die de kater sprak. "Zijn vissen moeilijk te vangen?" Miauwde hij nieuwsgierig. Zelf had hij al veel moeite met landprooi, vissen waren glibberig en snel, je kon ze niet eens goed zien. Nightpool kon zich voorstellen dat het veel geduld eiste. Iets wat hij soms miste zodra het moeilijk werd. "Fijn dat je zo bescheiden blijft, want ik kan mezelf enkel alleen voorstellen als de beste prater." Hij lachte om zijn eigen woorden, maar ook om die van Stormflight.

Even moeilijk als voor hem een eekhoorn na jagen. Daar had hij nog niet over nagedacht. De bomen opmerking, bracht een ander soort gevoel bij hem op. Er trok een korte grimgras over zijn gezicht terwijl hij zichzelf weer voor zich zag, zittend op Olivebranch nadat hij was gevallen. Snel schudde hij zijn kop om gedachte weg te jagen. Waarschijnlijk zou hij er later wel over kunnen lachen. De kater merkte op dat de clan dol op hem zou zijn. Nightpool's ogen lichtte op en hij knikte zachtjes. Dat zal wel, maar daar had hij nooit zo opgelet. Hij waardeerde de woorden wel. Zeker toen Stormflight er aan toevoegde dat de kittens al helemaal dol op hem zouden zijn. De kat haalde zijn schouders op en grinnikte. Hij voelde zich er warm door. "Daar kan je best gelijk in hebben." Glimlachte hij vriendelijk terug. "Maar hey, je bent zelf ook niet gek met praten! Ik ben nu al dol op je!" Grapte hij. Hij mocht de Riverclanner wel, niet elke kat die je tegenwoordig tegenkwam was nog zo vriendelijk tegen een vreemdeling. Stormflight kon hij zeker waarderen en hij vond het jammer dat het geen Thunderclanner was. Het leek hem een goede vriend. Maar wie weet, misschien was dit alleen de buitenkant en was het eigenlijk een moordenaar.

De bedankte hem en gaf aan hem een fijne gesprekspartner te vinden. Nightpool glimlachte van oor tot oor en knikte instemmend toe toen Stormflight opmerkte dat hun gesprekken alleen sporadisch zouden plaatsvinden. Nightpool vond dat oprecht jammer. Sowieso was hij het er niet altijd mee eens hoe gescheiden de clans leefde en hoe streng de regels konden zijn. Je kon zoveel van elkaar leren, daarbij had hij soms het gevoel vele vrienden mis te lopen. “Heb je vaker van dit soort ontmoetingen of was dit puur toeval?” Hij haalde zijn schouders op en keek ietwat speels de kant op van de Riverclanner. "Zou je het erg vinden als ik zei dat ik het vaak zelf opzoek?" Miauwde hij grijnzend. De enige reden waarom hij buiten de clan kwam, was om andere clanners op te zoeken. Hierbij zat natuurlijk een groot risico en Nightpool had dat ook gemerkt als hij een ongewilde vreemde ontmoette. Gelukkig waren het 8 van 10 gevallen katten zoals Stormflight hier en daarmee bedankte hij Starclan ook voor zijn geluk. Nog meer om naar uit te kijken op een volgende gathering!

Iedereen verwachtte dat van hem, daarnaast wilde hij ook dat andere dat van hem dachten. Waarom wist hij niet zo goed, maar hij werd er gelukkig van dus liet Nightpool het maar zo. Stormflight vroeg hem of hij al veel interessante ontmoetingen had gehad, en misschien wel sommige op het randje van de code. Even twijfelde hij. Ja, hij had hier en daar wel eens gevoelens gevangen voor andere clankatten, maar het was nooit verder gegaan dan eenzijdige gevoelens. De kater was immers een romanticus en geloofde niet in niks betekende flings. Hierdoor ging het nooit over in een relatie want daarvoor zag hij de ander te weinig. "Het zou mij niks verbazen als sommige ooit aan mijn trouwheid hebben getwijfeld." Hij knipoogde naar de kat naast hem. "En welke kat heeft nou nooit eens stil gestaan bij die gedachte van een andere clankat, of de fantasie die het spannende van iets fouts geeft, ik ben vast niet de enige die daaraan schuldig is." Hij grinnikte en haalde zijn witte schouders op. [b]"Ik praat er alleen wel eens over." Grapte Nightpool.

Stormflight had gelijk, natuurlijk. Er iets mee doen was ook heel anders. Echter zette Nightpool zijn hart voorop, en als dat betekende dat zijn gevoel koos voor een kat uit een andere clan, dan zij dat zo. 'De kittens worden inderdaad wel lastig." Hij trok er een moeilijke kop bij en herdacht zijn vorige standpunt. Kitten waren toch echt wel een must voor hem, ook al was hij al op leeftijd, er was nog steeds hoop. Iets bedroefder dan eerst ontmoette hij weer de blik van de riverclanner. "Heb jij een grote kitten wens?" Miauwde hij terwijl er een lieve glimlacht op zijn kop gleed. Nightpool vond Storm een erg fijne gesprekspartner, iemand met wie hij wel kon binden. Vriendelijk en hij stond ook open voor andere katten uit andere clans! Iemand die hem af kon leiden van het feit dat hij misschien nooit meer kittens zou krijgen. Nu de maanden langzaam maar zeker hem naar zijn eindbestemming droegen, was de drang voor kittens groter dan ooit, daarbij werd zijn mentale toestand wel met de dag slechter.