{Gevecht Windclan x Shadowclan} Not our place anymore

Bronzemask leek al wat te herstellen van de klap. Everstar knikte toen ze vroeg of ze gewonnen hadden, al kon ze dat zelf waarschijnlijk ook al wel zien. "Kun je lopen?" vroeg ze aan de warrior. De ShadowClanners vertrokken en Everstar keek naar haar clangenoten. Geen van hen leek er slecht aan toe te zijn. Sommigen hadden wat krassen opgelopen, maar ze zag geen ernstige verwondingen. "Quietstep, ga jij vast met Bronzemask terug naar het kamp. Vertel de katten die je onderweg tegenkomt maar dat de Badgetset weer van ons is", miauwde ze. Bronzemask mocht dat zeggen dat het wel ging, maar Everstar had het vermoeden dat ze wel wat rust kon gebruiken. "Dan kan de rest met mij mee komen om onze geurmarkeringen uit te zetten." Ze zouden ervoor zorgen dat er geen enkele verwarring meer over kon bestaan over van wie dit stuk land was.
Tag: Bronzemask, iedereen

Het gevecht ging bijzonder vloeiend, zo vloeiend dat Tallshadow een hulpbehoevende blik naar Innerstar richtte. Het leek erop dat ook de leidster van Shadowclan inzag dat dit gevecht voor hen geen nut meer had. Gelukkig was ze nog redelijk verstandig, en kondigde het einde van het gevecht aan. Hij schrok zich echter een ongeluk toen één rake klap van de Deputy Bronzemask naar de grond stuurde. Hij keek geschrokken naar zijn tante, hopend dat ze vanzelf weer overeind zou komen, maar dat leek niet het geval te zijn. Quiet's hart begon te bonzen, maar hij merkte dat Bronzemask nog leefde. Hij had het niet kunnen overleven als hij ook haar kwijt zou raken. Hij zuchtte opgelucht toen ze reageerde op de woorden van Everstar. Hij knikte op het bevel van Everstar. "Begrepen," miauwde hij, terwijl hij Bronzemask probeerde te ondersteunen. Ze had wel wat rust verdiend.

Tag; Bronzemask