{Gevecht Windclan x Shadowclan} Not our place anymore

Woede was duidelijk te lezen in de diep blauwe ogen van de zwarte kattin. Nooit zou ze de Badgerset opgeven, en zeker niet aan deze uit de kluiten gewassen ratten. Ze had al met een rattenplaag moeten dealen, deze zou ze ook de kop in steken. Zodra Everstar haar aanvloog grauwde de kattin luid en liet ze haar nagels in de vacht van de leader haken om haar vacht open te scheuren in de hoop haar huid daarmee ook toe te takelen.
-Everstar
-Dit is Michelle, gezien het stoppen van Nathalie.

De Shadowclan deputy reageerde snel en rolde om zodat Bronzemask van zijn bruingestreepte rug af viel. In haar ooghoek zag ze Quietstep, haar neefje, ook op Tallshadow afspringen. Even haalde ze diep adem en knikte ze dankbaar naar de jonge krijger. Daarna rende ze met grote snelheid om de deputy heen en sloeg met haar poot richting zijn kop. Met z'n tweeën was het haast onmogelijk voor hem om te winnen. En ze had er alle vertrouwen in dat dit goed ging komen.

Tag: Quietstep, Tallshadow

Zij was uitgekozen om mee te gaan met de patrol om de dassenburcht weer terug te veroveren.
"Val pas aan op mijn teken," sprak haar Leadster zodra ze zowat aangekomen waren bij de ShadowClan patrol. "We zijn hier om terug te nemen wat van ons is. Aan jou de keus of je het tot een gevecht laat komen," mauwde Everstar tegen de zwarte ShadowClan Leadster.
"Wij laten óns gebied ons niet afnemen zonder een gevecht," grauwde Innerstar. "Dit gebied behoort tot ons!" Sprak de zwarte poes nog.
"Zoals je wilt," sprak Everstar. "Val aan!" Riep Everstar en dat waren de woorden waarop Littlebird had gewacht.
Geduldig had ze op die woorden gewacht, en nu mocht ze zich dan in het gevecht stortten met een ShadowClan Warrior. Terwijl haar Clangenoten inmiddels in gevecht waren met de ShadowClanners keek ze nogmaals om zich heen.
Haar blik viel al snel op een ShadowClan Warrior. Een bruin gestreepte poes. die naar haar blas zodra ze voorbij kwam. Ondanks dat Littlebird duidelijk kleiner was dan de poes, was ze niet bang het gevecht aan tegaan.
Al snel stond ze dan ook al voor de andere kat, blies terug en stond klaar op de ander af te stormen om zich in een gevecht te brengen met deze kat.

Tag: Winddancer

[Sorry voor de late reactie!]

Fernpaw keek toe hoe steeds meer katten zich verzamelden. Ze wist dat het vechten ging worden, dat kon ook gewoon niet anders met zo veel katten tegelijkertijd. Ze gingen dit echt niet op een vreedzame manier oplossen en dan vooral niet omdat ze van ShadowClan afkomstig waren. Die losten bijna nooit vreedzaam iets op. Voor Fernpaw maakte het niks uit zolang ze maar niet tegen Pantherpaw hoefde te vechten, maar geen enkele andere Apprentice had zich erbij gevoegd en Fernpaw sloeg lichtelijk nerveus met haar staart bij het idee dat ze tegen één van de Warrior’s moest vechten. Toch liet ze haar klauwen naar buiten gaan en ontblootte ze haar tanden terwijl ze haar rug wat hoger liet gaan. Toen pas merkte ze de kater op waarmee ze eerder bijna een gevecht had gehad bij de border die WindClan en ShadowClan met elkaar verbond en nijdig boog ze wat meer door haar poten. Als het vechten werd dan wilde ze die kater een lesje leren. En bijna hoopte ze gewoon dat ze zouden gaan vechten en keek ze de poezen aan die een woordenwisseling hadden, maar dat duurde niet al te lang meer. Everstar riep de commando op om te gaan vechten en Fernpaw maakte zich klaar om de kater aan te vallen, maar de kater rende al naar haar toe. Ze wist dat hij ouder was, maar maakte hem dat per se ook sterker? En opeens was het alsof haar instincten direct konden reageren en ze geen moeite meer hoefde te doen om zich de vechttechnieken te herinneren die Seversnake haar aan had geleerd. De schijnbeweging bracht haar in de war en Fernpaw liet zich op haar zij vallen zodat ze de klauw langs haar flank voelde gaan. Snel zwiepte ze haar achterpoten opzij zodat ze deze hopelijk onder de zijne kon halen en hij zou struikelen. Daarna sloeg ze met haar klauw in de richting van zijn gezicht.

Tag: Tomtitpaw

Het was wel duidelijk dat Innerstar bereid was om fel te vechten voor dit gebied, maar dat gold voor Everstar ook, dan niet meer. Ze zou hier niet vertrekken voordat WindClans geurmarkeringen waren uitgezet op de plaats waar ze hoorden. Ze dook opzij en negeerde de pijn toen Innerstar haar wist te raken. Met een soepele sprong stond ze naast de zwarte poes en haalde ze uit naar haar zij, waarna ze naar voren sprong, naar haar gezicht uithaalde en meteen probeerde op haar rug te springen. Hoewel Everstar voor een WindClanner vrij sterk was, kon haar fysieke kracht waarschijnlijk niet tippen aan die van de grotere Innerstar. Daar was ze zich goed van bewust en dat was ook de reden dat ze haar snelheid goed benutte en haar aanvallen snel op elkaar liet volgen, zodat Innerstar hopelijk niet de tijd kreeg om erop te reageren.
Tag: Innerstar

Eindelijk reageerde er iemand op haar. Hoewel haar zicht wat wazig was en haar ogen traanden, om de een of andere reden, sloeg ze zo hard als ze kon met haar poot en probeerde de grote warrior de kop van de Windclan poes te raken. Ze gooide haar hele gewicht in de strijd - met wat geluk kon ze haar meteen knock-out slaan, dat was schoner en makkelijker voor iedereen. Toch wist ze ook dat Windclanners snel waren en goed in ontwijken, dus misschien was het slimmer om ook wat aandacht te besteden aan haar evenwicht - maar haar poot was al onderweg, dus nu was het daar iets te laat voor..

tag; Littlebird

Zijn actie had succes en de belager viel van zijn rug. Voor hij echter een sterke tegenaanval kon doen verscheen er plots nog een krijger, waardoor de kater even de tijd nam gepikeerd en toch wel wat verontwaardigd naar de twee te kijken. Serieus? Twee tegen een? Zo groot was hij nou ook weer niet. Het maakte het in ieder geval een stuk lastiger voor hem, en met een hoop geluk wist hij de snelle klap naar zijn kop te ontwijken en sprong hij naar de poten van de warrior Quietstep terwijl hij gefocust leek op Bronzemask. Deceptie was een Shadowclan trait, misschien zou het zijn leven redden vandaag.

Tag: Bronzemask, Quietstep

Inner had twee grote punten waarmee ze dit gevecht kon winnen. Haar dikke vacht waar klauwen minder vat op kregen en haar grootte. Ze stak een stuk boven de windclanner uit, maar Everstar was sneller en wendbaarder dan de pluizige leader was. Als ze toch bij haar buik zou komen wist Inner niet hoe lang ze het vol zou houden. Tot die tijd had zij het overgewicht in dit gevecht, maar daar zou een ervaren leader als Everstar ook op berekend zijn. Ze kon haar niet onderschatten. "Neem je bende hazenvreters mee en zie in dat je dit gebied voor altijd verloren bent!" Siste ze woedend van pijn toen de rode leader op haar rug kwam en rolde om, zodat Everstar wel los moest laten, en schoot zo snel als tijd haar toeliet richting de poot van de leader om deze hard te bijted, ze wou bloed laten vloeien van de kat die dacht dat ze zoveel beter was.
-Everstar
-Dit is Michelle, gezien het stoppen van Nathalie.

De snorharen van Everstar vertrokken en haar commando schalde in zijn oorschelpen. Hij grauwde en sprong met ontblootte nagels naar voren. Langs hem vloog Everstar Innerstar aan en zijn medeClangenoten vlogen op de rest van de ShadowClan katten. Hij legde zijn oren plat tegen zijn schedel en zag een van de ShadowClan katten die hij eerder was tegengekomen. De grijze pers met blauwe ogen was de zijne en hij sprong met een soepele beweging bovenop de pers. Grauwend sloeg hij zijn nagels in de grijze vacht terwijl hij tussen de haren door siste "Rot. Op. Dit is het gebied van WindClan!". Hij gromde zacht en sloeg zijn nagels in de flanken, dit zou nog een lang gevecht kunnen worden. Vanuit zijn ooghoeken zag hij Everstar Innerstar te grazen nemen en hij voelde het bloed in zijn gehele lichaam koken. Ze zouden de badgerset terug krijgen, no matter what.

Tag: Waspsting

Bronzemask knikte dankbaar naar hem, al geloofde hij niet helemaal dat ze de hulp per se nodig had gehad. Toch knikte hij zelfverzekerd terug. Samen konden ze dit sowieso. De rood-witte kater hield de bewegingen van zowel Bronzemask als Tallshadow nauwlettend in de gaten. Bronzemask rende om de Deputy heen om naar zijn kop uit te kunnen halen, om de kater te verwarren, deed Quietstep het omgekeerde. Het was lastig om je tegen twee aanvallen tegelijkertijd te verdedigen. Toch kwam het onverwacht dat de bruine tabby zich plotseling omkeerde naar Quiet, waardoor Bronzemask's uithaal miste. Nu stond de Deputy van Shadowclan ineens bijzonder dichtbij Quietstep, wat Quiet de kans gaf om flink naar diens kop uit te halen. Windclanners waren snel, iets dat nu wel heel erg in hun voordeel zou werken. Alleen had Tallshadow vast ook wat trucjes achter de hand.

Tag; Bronzemask & Tallshadow

Quietstep knikte zelfverzekerd terug. Ze was trots op hem, ze vond het altijd nog een mooi idee hoe haar neefjes en nichtjes uit waren gegroeid tot volwaardige krijgerskatten. Al bracht dat natuurlijk ook zijn nodige drama met zich mee. Mousewish die jong beviel van kittens, van een kater die Bronzemask niet helemaal vertrouwde, Brindleleaf die weer zwanger was geworden en een kitten was zelfs doodgeboren. En nu had haar zus besloten de clan te verlaten waar ze nog steeds niet van kon geloven dat het echt ging gebeuren. Het was onrealistisch dat de enige die je sinds je geboorte heeft gesteund, plotseling weg zou gaan. Maar nu even daar niet aan denken, er moest een gebied tereg geclaimd worden. Tallshadow ontweek de klap doordat hij zich onverwachts richting Quietstep wendde, die vervolgens ook naar de Shadowclan Deputy's bruingestreepte hoofd mepte. Bronzemask dacht razendsnel na en besloot om op Tallshadow's rug te springen. Deze keer had ze veel kans dat het ging werken omdat de deputy bezig was met haar neefje. Bronzemask zette weer haar nagels uit en probeerde de rug van de tegenstander te verwonden.

De ander kwam zo te zien ook al snel in actie. Een poot kwam dan ookal hard richting haar gezicht.
Van haar grootte en gewicht zou ze het niet van winnen, dat wist ze. Ze ging er eigenlijk wel vanuit dat ze sneller zou zijn wat weer in haar voordeel zou zijn.
Ze dook snel weg in een poging de poot van de andere te ontwijken. Met een snelle beweging mepte ze naar de flank van de ander in een poging haar te raken.
Door de snelle beweging hoopte ze dat de ander geen tijd had haar te ontwijken.

Tag: Winddancer

Everstar probeerde zo veel mogelijk schade aan te richten voor Innerstar omrolde. Ze sprong snel op de grond, voordat ze zou vallen, en probeerde nog snel een keer uit te halen voor de zwarte kat overeind kon komen. Ze siste van pijn toen Innerstars tanden in haar poot zonken en weerstond de neiging om hem terug te trekken; dat zou de wond alleen maar erger maken. In plaats daarvan haalde ze met haar andere voorpoot uit naar Innerstars kop. Ze reageerde niet op de opmerking van de ShadowClanner, dat was de moeite niet waard. Opgeven zou ze nooit en verliezen ook niet. Niet hier. Niet op haar eigen grondgebied. Want haar eigen grondgebied was het, ook al was het doordrenkt van de stank van ShadowClan.

Haar blauwe ogen waren enkel gefocust op de leader van de hazenvreters. Ze had niets te willen, dit beest zou gouw genoeg opgeven zodra ze opnieuw merkte dat er met Shadowclan niet te sollen viel. Zodra de poot en dus klauw van de kat over haar gezicht sloeg en bloed opwelde vernauwde ze haar ogen en beukte haar grotere lichaam tegen die van Everstar aan. Ze besloot niet te antwoorden op haar woorden, prima. Dat was de laatste kans om dit 'vriendelijk' af te handelen. De kattin nam een sprong in poging om op de rug van de leader te komen om haar hiermee naar de grond te drukken en met haar achter poten open te halen.
-Everstar
-Dit is Michelle gezien het stoppen van Nathalie

Zoals verwacht ontweek de Windclan warrior haar slag en duwde ze snel op Winddancer's flank. Daardoor viel ze om, maar de warrior was niet gisteren geboren en rolde door zodat ze uiteindelijk toch terug op haar poten terechtkwam. Helemaal stoffig en duizelig richtte ze zich op de zwart-witte poes, haar groene ogen bozig. Dit was hun gebied nu, de Windclanners moesten er niet om komen bedelen! Winddancer ging kort op haar achterpoten staan en sloeg eerst eens met links en dan met rechts - no way dat de kat allebei kon ontwijken, toch?

Tag; Littlebird

Tall was niet voorbereid op de bliksemsnelle aanval op zijn hoofd, waardoor hij even versuft ermee schudde en naar voren sprong in de richting van de aanvaller. Windclan was snel, dat moest hij ze nageven, want voor hij het wist had een kat hem bij de achterpoten. Waarschijnlijk gericht op zijn rug maar door zijn sprong naar voren iets naar achteren beland. Dit bracht de kater uit balans en meteen keerde hij zich om om een fikse klap naar het gezicht van de kat te brengen. Hopelijk zou dat haar een beetje afweren.

Tag: Bronzemask & Quietstep

Woorden werden heen en weer gewisseld, en Waspsting vernauwde haar ogen om het kinderachtige gedrag van de WindClanners. Ze commandeerden de boel rond, ook al was dit niet hun gebied. Echter voelde ze wel wat er aan zat te komen. De spanning was te groot om in vrede van elkaar te scheiden. Al snel gaf Everstar aan dat de WindClanners moesten aanvallen, en Wasp knipperde kort, waarna ze haar spieren aanspande en ook zij naar voren schoot, al wel wat langzamer dan normaal. Ze had door haar langzamere reflexen ook het nadeel dat zij nu niet iemand aanvallen kon, maar zij aangevallen werd. Nagels werden in de vacht op haar rug geboord en ze liet een pijnlijke grom horen. Zijn woorden deden haar niks; het was enkel een verspilling van lucht om nu een verbaal gevecht aan te gaan. De kater sloeg nu zijn nagels opnieuw in haar, nu bij haar flanken, en de grote kattin rolde van hem weg zodat hij gedwongen werd los te laten wilde hij zijn poot niet breken. Ze kwam overeind en bolde haar rug hoog omhoog - die nu overigens pijnlijk prikten - en siste hard naar hem. Vervolgens haalde ze hard uit naar zijn poten. Een WindClanner die zijn poten niet kon gebruiken was een WindClanner die verloren had.

Tag: Stallionheart

Alles wat hij deed, probeerde hij zo zorgvuldig mogelijk in te spelen op de acties van Bronzemask. De kater greens breed toen hij de Deputy in zijn gezicht wist te raken en al snel sprong Bronzemask op de achterkant van de kater. Tallshadow sprong op hem af, wat Quietstep wist te ontwijken en de kater werd bij zijn achterpoten gegrepen door Quiet's tante. Terwijl Tallshadow zich omdraaide om uit te halen naar zijn tante, zette Quietstep weer een sprong in richting de flank van de Deputy, om zo te proberen om zijn evenwicht te verstoren.

Tag; Bronzemask & Tallshadow

Tallshadow sprong naar voren, waardoor Bronzemask in het niets greep. Ze had geen tijd om op te staan, de Shadowclanner gaf haar een fikse klap in haar gezicht. Er druppelde wat bloed uit een schram op haar wang maar ze besteedde er geen aandacht aan. Haar gedachten waren nu bij dit gevecht. Quietstep had inmiddels naar Tallshadow's flank uitgehaald. Bronzemask schudde het bloed van haar kop af en sprong achteruit zodat de deputy niet op haar belandde als hij zou vallen. Daarna hapte ze naar zijn poot, met als doel haar tanden in zijn vlees te zetten.

Tag: Tallshadow en Quietstep

Everstar wist Innerstar in haar gezicht te raken, maar lang kon ze er niet van genieten, want de ShadowClanner beukte haar omver. Snel rolde Everstar door en sprong weer overeind. Innerstar schoot meteen weer in de aanval en de rossige poes moest snel opzij springen om te voorkomen dat ze geplet zou worden. Ze probeerde wat afstand tussen haar en de zwarte kat te creëren om ervoor te zorgen dat Innerstar haar niet alsnog omver kon beuken. Everstar was zich er wel van bewust wat er zou gebeuren als Innerstar haar tegen de grond wist te drukken. Met het gewicht en de grote kracht van de ShadowClanner zou ze dan met geen mogelijkheid nog overeind kunnen komen. Nu dook ze zelf weer naar voren. In plaats van Innerstar frontaal aan te vallen, schoot ze rakelings langs haar en probeerde daarbij met een snelle haal haar zij open te halen, waarna ze zich snel omdraaide en op Innerstars rug probeerde te springen.
Tag: Innerstar