[WindClan vs RiverClan] Avenge him

_{Aan de overkant van de rivier zag ze een grijs figuurtje. Zelfs van een afstand herkende ze de kater die haar in de rivier had willen gooien. Hij draaide zich al gauw om en rende weg, waarschijnlijk om Butterstar te halen. Everstar bleef ondertussen niet stilstaan. Het was een tijdlang stil terwijl WindClan door bleef gaan, maar toen verschenen Butterstar en haar visvreters.
"Everstar, ben je blind geworden denkend dat je hier kan komen!" gromde Butterstar. "Ik geef je drie seconden om je zielige kont om te draaien en zo snel je hazenpoten je kunnen dragen te verdwijnen uit Riverclan territorium. Or so help me Starclan ik ruk de benen onder je lijf vandaan!" Everstar snoof geërgerd. "Je bent zelf blind als je dit niet aan zag komen. Je dacht toch niet dat we jullie ongestraft weg zouden komen met de moord op een deputy?" Zou Butterstar zelf achter het plan hebben gezeten of hadden haar warriors achter haar rug om gehandeld? Beide mogelijkheden zouden haar niet verbazen. De RiverClan leidster zag er woedend uit. Everstar ontblootte haar tanden en gromde. WindClan was hier de enige met een goede reden om kwaad te zijn. RiverClan had dit zelf over zich afgeroepen. Dichtbij de Butterstar stond de de grijze kater die ze kende. Hij had dezelfde valse, moordlustige blik in zijn ogen als de vorige keer dat ze elkaar ontmoet hadden en het was wel duidelijk dat die emoties op haar waren gericht. So be it. Ze zou hem eens laten zien hoe ze was wanneer ze niet net uit een ijskoude rivier was geklommen. "WindClan, wreek jullie deputy! Val aan!" riep ze en met uitgeslagen klauwen schoot ze op Panthergrowl af.

Tag: Panthergrowl}

De vader van Butterstar, de rogue die ze terug toegelaten had de clan in, voegde zich bij hen drieën en Panther keek naar de rode kater. Hij vertrouwde Luvon niet, maar ging zijn leidster achterna die hem overduidelijk wel vertrouwde. Er was geen reden voor hem om in dit opzicht Butterstar niet te respecteren in haar keuzes; de kater had niks misdaan. Panther vestigde zijn blik weer op de katten voor hem. Met walging in zijn ogen keek hij naar de katten. Stuk voor stuk kleine opdonders, waar ook nog is apprentices bij stonden die hij kon doden enkel door erop te staan. Maar hij kwam hier niet voor hen. Hij kwam hier voor de rode leidster die hij streng in de gaten hield. En zij hem. Hun blikken kruisten elkaar, maar Panthergrowl zou niet wegkijken. Dat was een teken van zwakte. Everstar begon te spreken, miauwde dat Butterstar zélf blind was. Panther fronste bij het volgende wat ze zei. De moord op hun deputy? Wat was deze onzin? Een beetje verward keek hij naar Butter, maar keek algauw weer naar de rode WindClanner. Die zat maar wat uit haar duim te zuigen, zodat zij met hun staart tussen hun poten terug naar huis keren zouden. Mooi niet dat ze dat gingen doen. Everstar ontblootte haar tanden, waarop Panthergrowl zijn spieren aanspande. Het gevecht zou snel volgen. "WindClan, wreek jullie deputy! Val aan!" klonk de kreet van Everstar en een grijns kwam op zijn gelaat toen hij zag hoe ze op hem afstormde. Hij kon haar met gemak aan. Luid grauwend stormde hij op haar af, waarbij hij toen ze elkaar kruisten zijn klauw uitsloeg en met een enorme kracht op haar kop afvuurde.

Tag: Everstar

Haar ogen schoten open bij de woorden dat die walgelijke windclan zich op hun territorium bevond. Ze hoopte dat die idiote apprenticen mee waren want dan zou ze ze eens mores leren. Ze liep als een van de laatste het kamp uit. Dreamypaw was nergens te vinden dus ze moest goed opletten dat ze niet ineens bedacht mee te gaan doen want of haar hart dat zou aankunnen wist ze niet. Ze had nog niets gehoord van Butterstar of Futuresong van haar uitval naar de apprentices op Riverclan territory. Maar misschien juist door de dood van Lightbringer. Ze hoorde een bekende stem niet al te zacht haar clan beledigen. "Eens zien of die vissengraten nog wat in petto hebben," het was die kater die zijn zusje kwam redden. Mooi ze waren mee gekomen, na het bevel van Everstar dat ze mochten aanvallen rende ze naar de apprentice van wie ze de wonden in haar nek had staan. Mooi niet dat ze die hazenvreters een stap dichter bij ging laten zetten. 'Meer dan dat jij kan handlen kleine kitten,' Blies ze terwijl ze haar uitgeslagen nagels naar zijn kop sloeg.

Tag: 'Tigerpaw

"Laat alle katten oud genoeg om hun eigen prooi te vangen zich verzamelen!" Ze richtte haar oortjes naar voren bij de oproep van Everstar. Lizardpaw zette zich aan de rand van de open plek neer en luisterde in stilte naar wat ze te zeggen had. Ze had hierover al wel iets gehoord. Ze was gisteren namelijk op pad gestuurd om verschillende kruiden en materialen te gaan verzamelen. "We zullen Whitelions dood wreken. Hun daden zullen niet onbestraft blijven." Dit was de reden dat ze hun voorraden moesten aanvullen. Ze wiebelde even met haar ene oortje. Whitelion. Het was nog steeds vreemd om te weten dat hij er niet meer was. Ze had het altijd aan de kant geduwd, maar nu Everstar zijn naam weer luidop riep, kwam het verdriet voor een momentje terug. Ze was blij dat de groep verdween en ten strijde trok. Dan konden zij en Sparrowfeather zich voorbereiden om de gewonden, die er zeker zouden zijn. Hoe sterk Windclan ook was, de geur van bloed hing duidelijk in de lucht.

In het kamp

'Zielig, moet zij nodig zeggen.' Miauwde Brindleleaf die naast Bronzemask kwam staan. Haar zus knikte haar toe en zij knikte terug. Alleen zusters zullen dit begrijpen, de band is heel speciaal. 'WindClan, wreek jullie deputy! Val aan!' Even keek Bronzemask rond, het strijdgewoel barstte al los. Everstar was op Phantergrowl afgesprongen en Tigerpaw werd aangevallen door een riverclan poes die ze niet kende. Ze had de neiging de jonge apprentice te hulp te schieten maar ze wist dat Tigerpaw zich goed kon redden, plus, hij zou het niet waarderen geholpen te worden. Toen vielen haar ogen op een oranje poes, niet veel ouder dan zij. In een indrukwekkende sprong stortte ze zich op de vissevreter alsof het een haas was. Ze beet naar haar poot, proberend om haar te verwonden.

Silhouetteheart

Lost in my own game

Daar kwamen ze dan eindelijk. Die laffe moordenaars van de Riverclan. Beide Leaders spraken elkaar op niet vriendelijke wijze toe en al vlug klonken de scheldwoorden en de verwijzingen heen en weer. Silhouetteheart deed zelf ook mee. ''Jullie zwemmen als otters en zijn ook net zo laf als otters''riep hij naar de Vissenvreters, verbaast over zijn eigen inspiratie. Blijkbaar had hij het toch nog in zich. Trots dat hij niet al te veel veranderd was, voelde hij nog meer kracht zijn lichaam instromen. Toen gaf Everstar het bevel om te vallen en stortte zichzelf naar de donkere kater. Silhouetteheart rende naar de andere katten toe en zag in zijn ooghoeken katten elkaar ontmoeten en in gevecht raakte. Hijzelf stortte zich op een langharige Tabby cat, die de naam Thistleclaw droeg, al wist Silhouetteheart dat niet. Hij blokkeerde de weg en keek de andere met brandende ogen aan. ''Voor Whitelion''spuugde hij in het gezicht en toen dook hij opzij. Even verdween hij in de menigte, om vervolgens er weer uit te springen en de andere van de zijkant aan te vallen.

♦.♦
tag
Thistleclaw

LYNXFANG

Gemengde gevoelens gingen door hem heen. Woede die hij niet kon richten, het grootste gedeelte ging naar de Windclan toe, maar nog steeds was hij kwaad op hém. Hij wist dat het nu geen zin had, als ruzie maken met je eigen clangenoten zwakte tonen was, maar als zij beide levend uit het gevecht kwamen, wat waarschijnlijk wel zo zal zijn, ging Lynxfang de dreigende ruzie niet uit de weg. Niet omdat hij zo graag ruzie maakte, maar omdat hij vond dat het nu eens nodig was. Echter, hij was verbijsterd om de reden van de aanval te horen. Hun Deputy, die geen goede naam had, was vermoord door Riverclanners? Nee, dat moest een leugen zijn. Zo laf was zijn clan niet. Niemand deed zo'n daad. Een laffe leugen om hun aan te kunnen vallen, dat was het. Het was Everstar die de aanval begon. Butterstar en Panthergrowl kregen wat ze wouden, de rode poes viel Panthergrowl aan. Nog even stond hij stil, nog wat verbijsterd door alles en toen keerde hij terug naar de aarde.
Tag
Wie wilt.

Hij liet zijn blik kort naar zijn leader gaan toen er werd geroepen dat het tijd was voor WindClan om aan te vallen. Negen manen oud was de kater nu, zeker al een van de sterkere apprentices die mee waren. Na het sein van Everstar duurde het niet lang voordat de twee groepen op elkaar instortte. Vrijwel meteen verscheen er een gestreepte poes voor zijn neus, Sleepingcurse, de poes die zijn zusje had willen vermoorden. Een luide grauw verliet zijn mond terwijl de poes hem beledigde en vervolgens haar poten naar zijn kop uithaalde. Maar omdat zijn clan bekend stond om de snelheid en goede reflexen, was het niet moeilijk om deze duidelijke aanval te ontwijken door zijn kop net genoeg naar achter te trekken. "Wacht maar, vuile waterrat die je er bent." Want echt niet dat deze poes ongeschonden weg zou komen. Als tegenaanval haalde hij uit naar haar flank, hij ging proberen haar zoveel mogelijk wonden toe te brengen. Geen genade. Eindelijk mocht hij een kat afmaken, eindelijk.

TAG: Sleepingcurse

Eigenlijk wilde de rood met witte apprentice niet mee. Vechten was niet haar sterkste punt en ze was bovenal bang. Maar toen ze Tigerpaw zag, wist ze dat ze wel mee moest anders zou haar schuldgevoel erg oplopen. Ze kon meevechten, dus moest ze dat doen ook, het was haar plicht! Gespannen liep ze met de groep mee, al bleef ze een beetje achteraan treuzelen zodat de rest eerst kon. Toen ze eenmaal in het RiverClan gebied aangekomen waren, kwam er al snel een grote groep met RiverClanners hen tegemoet. Opmerkingen werden heen en weer gegooid en Mouse keek een beetje zenuwachtig naar Tigerpaw die een erg grote bek had. Straks zou hij aangevallen worden door een warrior, daar zou hij niet tegenop kunnen... Of wel? Mouse besloot dat als het gevecht beginnen zou, dat ze hem dan zou opzoeken. Dan kon ze hem helpen, of althans, hem bij staan. Everstar duidde aan dat het gevecht beginnen ging en stortte zich vervolgens op de grote, grijze kater die ze eerder gezien had bij de grenzen. Tigerpaw werd aangevallen door een warrior, die zeker drie keer zou oud was als hem. Met angstige ogen keek ze ernaar. Ze stond te rillen en haar halflange vacht stond overeind. Niemand had haar nog aangevallen. Moest ze zelf een tegenstander zoeken? Ze durfde niet goed. Toen maakte ze de beslissing om zich maar bij Tiger te voegen. Hij kon die warrior nooit alleen aan, en dan deed ze nog iets nuttigs. Met korte, snelle pasjes liep ze naar hem toe en keek ze maar een beetje naar wat hij deed. Hij haalde uit naar de flank van de poes en Mouse keek ernaar, waarbij haar lip begon te trillen. Ze wilde niet vechten! De drukte zorgde ervoor dat ze zich maar moeilijk kon concentreren op wat ze hier eigenlijk kwam doen. Ze voelde zich bang en keek maar een beetje toe naar wat er gebeurde.

Tag: Sleepingcurse & Tigerpaw

Bliezend en hissend stond ze dar tegenover de rode leader die haar clan beschuldigde van Whitelions dood. De dood van haar halfbroer was al in haar oren gekomen en hoewel het als een shock was overgekomen had zeer niet om hunnen huilen. Ze had de kater gehaten nog voor ze van hun bloedsverband wist maar geen kat in Riverclan had zijn poot uitgestoken om een windclanner te pijnigen. Haar clan was hard. Soms moordlustig naar de buitenwereld toe maar ze waren een familie, ze beschermden elkaar en Butter was als een moeder wetende dat geen kat van haar clan zoiets zou uithalen. Ever zocht enkel een excuus terwijl zij degene waren die rechtstreeks tegem de warrior code in gingen met het vermoorden van Lightbringer. Zij maakte hier de fout, en ze zouden ervoor boeten. Zodra Everstar tot aanvallen riep schoot Butter zelf naar voren rakelings langs de rode leader, nee, zij was niet Butters doelwit. Panther mocht haar hebben. Inplaats daarvan wierp de leader zich op de eerste de beste senior warrior die ze zag.

Tag: open (senior) warrior graag.

"Je bent zelf blind als je dit niet aan zag komen. Je dacht toch niet dat we jullie ongestraft weg zouden komen met de moord op een deputy?" Frost begon woede in zich te vormen en ze ging al klaar staan om een gevecht te gaan maken. Nog altijd liet ze het schreeuwen aan andere over en het enige wat zij deed was met een ijzige blik naar de overkant kijken. Zodra er geroepen werd dat de strijd kon beginnen begon ze op een best rustig tempo met de rest mee te rennen. Everstar dook op de grijze kater die haar had geprobeerd te vermoorden. Terecht. Frost zelf had een raar rustige uitstraling, maar ze was alles behalve rustig. Ze stond klaar op iemand te springen die bovenop haar sprong om haar te verwonden. Haar ijsblauwe ogen keken goed in het rond. Toen viel haar een bepaalde poes op die vlak langs Everstar schoot. Zo rende ze dus ongeveer naast haar, aangezien zij schuin achter Everstar had gestaan. Zonder enige aarzeling sprong ze naar de poes met de intentie om bovenop haar te landen en haar tanden in haar nek te zetten. Ze kwam vanaf de zijkant, dus het zou wel meer als een verassing moeten komen.

Tag -- Butterstar

Een gigantische vlaag van woede vulde haar lichaam toen ze Panther hoorde grauwen. Eerst, durfde die mormels de dassen niet uit de weg te ruimen. Vervolgens, vermoorde ze haar zus. En nu, nu kwamen ze naar háár huis? Toen Butter begon te spreken ging Future sterk naast haar staan, al kon ze de leider niet in haar ogen aankijken. Ze bewaarde ook meer afstand dan ze normaal deed, iets wat haar pijnigde maar ze toch voor haar gevoel moest doen. Iets... Voelde niet meer hetzelfde tussen hun.

Ze kneep haar ogen tot spleetjes toen ze de hazenvreters zag en alle emoties die ze had zette zich om in haat. Haat, voor iedereen die daar zat. Een lichte grom ontsnapte tussen haar kaken vandaan en nu was ze alleen nog maar op zoek naar één iemand. Haar dubbelganger, om heel specifiek te zijn.

Hij had een grauw over zijn lippen laten lopen toen hij Everstar volgde zijn grote poten sneller dan ooit tevoren. Ze zouden boeten allemaal stuk voor stuk zouden ze smeken om genade die smerige visvreters en een in het specifiek. Het monsterlijke geval van een halfzus van hem. Het beest dat veel te veel op hem leek, het beest dat hij verachtte, hoe dan ook zij zat hier achter het kon niet anders en ze zou boeten. Zodra zijn bleek groene ogen dan ook op de hare vielen opende hij zijn mond in een grom en sloev zijn nagels uit naar voren schietend zodra Everstar het sein gaf om een grote sprong te maken en zijn kaken in haar pels te slaan.
TAG: Futuresong

Ze grinnikte toen ze de kater zag, oh wat had ze hier lang op gewacht. Ze liet de kater op haar springen en voelde hoe hij zijn kaken in haar pels zette, het bloed begon gauw te lopen, iets wat een kleffig gevoel gaf aan haar vacht. Met haar gewicht liet ze zich vallen zodat de kater wel moest loslaten, gezien de lucht uit zijn longen geslagen zou worden. "Ook hallo, broertje." Sprak ze vol haat naar hem.

Met haar ogen gefocust op een kat even verderop haote ze naar adem toen een aanval vanaf haar zijkant kwam. Meteen rolde de flame point leader zich om en duwde haar achterpoten onder zich om haar belager weg te trappen en krabbelee opnieuw overeind. Snel schoten haar blauwe ogen naar de kattin die een ruime tien manen jonger was dan zij. Een poes die ze herkende als Frostfaith en sissend zwiepte haar staart heen en weer. Butter was niet een kat die geboren was om veldslagen te winnen maar met dank aan de harde trainingen van haar vader wist ze zich prima staande te houden terwijl ze naar voren schoot richting de rood witte kattin en nam een grote sprong om op haar rug te belanden en zette haar tanden in Frosts nek hopend haar omlaag te werken.

Tag: Frostfaith

----------------------

Happend naar adem moest hij de kattin wel loslaten toen hij tegen de grond geslafgen werdt en sprong al snel weer omhoog zijn. Flanken op rn neer bewegend terwijl een grijns over zijn lippen gleed bij het zien van het bloed dat opwelde bij de deputy. "Oh zusje van me, heb ik je zeer gedaan?" Siste hij sarcastisch terwijl hij weer naar voren schoot.

Tag: Futuresong

Grommend bleef hij aan de rand staan en zag hoe Everstar Butterstar toesprak. Hij zette zijn nekharen overeind en gromde nog iets harder. Het was tijd Whitelion te wreken en de eerste de beste RiverClanner die hij in zijn klauwen kreeg was niet veilig. Hij stormde het veld op en haalde zijn klauwen uit hun hulzen en sprong over een graspol heen. Dit keer was het moment dat hij zou laten zien wat hij kon doen en wat WindClan moest doen. "We krijgen jullie wel!" schreeuwde hij en sloeg toen in de eerste de beste RiverClanner zijn nagels. Het maakte hem niet uit wie het was en hoe deze kat tegenover de WindClan stond, RiverClan zou boeten voor wat ze hadden gedaan.

TAG: Feel free!

Een wenkbrauw rees omhoog bij de woorden van Butterstar. WindClanoorlog? Dit zou weleens makkelijk kunnen worden. Zijn grijze pels was meteen overeind gesprongen. Zijn blik gleed naar de Nursery, zou hij hier blijven? Hij schudde zijn kop mentaal. Dewflower redde zich wel, RiverClan had sterke krijgers. Meteen rende de kater achter de groep aan. Wat had hij dit gemist.
Eenmaal aangekomen trof hij meteen de WindClanners aan. Sky ontblootte zijn tanden en liet zijn klauwen uit zijn hulzen steken. Zonder enkele twijfel storme hij richting een zilvere tabby poes die nogal niet zo vechtlustig leek. Een grimas sierde om zijn lippen. De kattin mocht wel wat ouder zijn, want dat zag hij. Maar dat liet zijn vuur niet doven. Hij hield uit richting de kat, in de hoop haar oog of tenminste wang te raken. "Ga terug van waar jullie gekomen waren stuk verrote konijnenkeutels!" siste hij boos voordat hij haar een ruwe duw gaf. In de hoop haar om te duwen zodat hij vrije toegabg had tot haar buik om het tw bewerken met zijn achterpoten. Plotseling voelde de kater een klauw over zijn gezicht gaan en stond oog in oog met een andere WindClanner. Met een ruk sprong hij van de poes af en gromde naar de kater. "Ik zou wegrennen, nu jullie de kans hebben." grauwde hij dreigend en probeerde een klap aan hem te verkopen. Hij mocht ouder zijn, maar de grijze tabby kon hem heus wel aan.

TAG; Lovesong & Stallionheart

Haar blauwe ogen keken in dat van Brindleleaf nadat de kattin haar gerust probeerde te stellen. Toch kon Love het niet helpen dan haar hart sneller laten kloppen. Tuurlijk wou ze Whitelion's dood wreken. Elke WindClanner wou dat. Maar de wou niet tegen de onschuldige katten vechten. De zilveren poes liet een geschrokken piep horen bij het ontvangen van een klap. Haar wang prikte en algauw voelde ze bloed naar de grond druppelen. "Ga terug van waar jullie gekomen waren stuk verrote konijnenkeutels!" siste een grijze gestreepte kater. Ze deens achteruit maar de RiverClanner duwde haar ruw tegen de grond aan. Love slikte en sloeg haar ogen pijnlijk neer, jong of niet, hij was zeker groter en sterker. Plots voelde ze de druk op hasr spieren verzachten en ze opende haar ogen weer. De kater was al bezig met een andere WindClanner en ze zag haar kans. Meteen sprong ze op. Terug aanvallen of niet?

Tag: Skyfeather I guess

Het gevecht was nu echt losgebarsten en er kwam al een licht metalige lucht naar hem toegedreven wat inhield dat het eerste bloed al gevloeid had. Zijn groene ogen fonkelden toen hij zag dat de geur van zijn belager af kwam. Zijn belager, een grijze tabby viel kort hierop Lovesong aan die op de grond landde een muislengte verder van hem. De torbie kater gromde en ontblootte zijn tanden naar de grijze tabby die hem toeriep dat ze moesten wegrennen. Hij spuwde op de grond en keek de grijze tabby dreigend aan. "Jij achterlijk stuk vossenstront. Jij moet met je waterkop het meer induiken en verzuipen!" blies hij witheet van woede. Hij beukte tegen de kater aan zodat die van Lovesong los kwam waarop hij zijn nagels in de vacht van de grijze tabby begroef. "Visvreter" beet hij hem toe.

TAG: Skyfeater + Lovesong

Ze wilde antwoorden maar mientje ongeduld sprong al op haar af, waardoor ze kort opzij moest springen. "Ja, echt heel erg. Ik zou naar mijn zus gaan voor steun, maar een van jullie mormels heeft haar leven ontnomen." Gromde ze, haar staart wiebelend wachtend tot de kater weer wat zou doen.

F R O S T F A I T H // Windclan

De poes was jonger dan de leader en de duw van de leader lieten dan ook merken dat ze geen Windclan was. Ze werd van haar afgegooid en moest daarbij gedwongen loslaten met haar mond. De shock van de val was kort, meer kon je je niet veroorloven. Toen ze stond zag ze dan ook al de andere poes haar richting in komen. Frost grijnsde raar genoeg naar haar. De andere poes verdiende dit zonder twijfel. Ze verdiende het om krassen over haar lijf te hebben. Ze verdiende het om te bloeden. Er kwam een sprong haar richting uit die gericht was op dezelfde plek. Ja de plek werd geraakt en een korte pijnscheut ging door haar lijf. Kort schoten haar ogen om zich heen. Lang duurde het niet meer. Met een zwaai van haar eigen lijf probeerde ze de achterpoten van de ander van zich af te krijgen. Daarna pas gooide ze zichzelf opzij, zodat de flame point poes hard op haar zij of rug zou moeten landen. De poes nam afstand en probeerde toen krachtig uit te halen naar haar flank. De poes had haar eerste wond van vandaag in haar nek, maar het was niet diep genoeg gekomen om haar in levensgevaar te brengen.

TAG -- Butterstar

V I X E N C R Y // Riverclan

Al snel werd er een roep gegeven dat Windclan erop af mocht gaan. Vixen bleef het even aankijken, maar toen Panthergrowl en Butterstar er ook vandoor schoten ging zij ook maar. Ze kon dit en ze zou levend terugkomen. Dat hoopte ze ook maar voor haar vrienden en geliefden. Het duurde niet lang voordat er een poes op haar af sprong. Vixen ging mee met de beweging van de ander zodat ze met een hardere klap of op de grond of op haar zou landen. Het begon naar haar poten te happen en Vixen schoof haar poten onder de ander om ze toen met een krachtige schop op haar borstkas te laten landen. Ze had op de grond gelegen. Je zou denken dat haar buik dan vooral in gevaar zou zijn, maar met haar vier poten in de lucht en hoofd kon ze die wel beschermen. Haar poten waren gewend aan door hevig water zwemmen, dus die hadden aardig wat kracht ontwikkeld. Na de schop ging de poes staan en stormde opnieuw op de poes af. Eerst leek ze op de voorkant af te rennen, maar uiteindelijk schoot ze opzij en sprong vanaf de zijkant op haar rug om toen haar tanden in haar nek te willen zetten. Was een techniek die veel werd gebruikt, want als je genoeg doorbeet -wat wel moeilijk was- dan was je tegenstander uitgeschakeld.

TAG -- Bronzemask

Onderwerp: Re: [WindClan vs RiverClan] Avenge him