Purplepaw

"weet ik niet maar ik weet wel wat ik ga doen en dat is slapen en wie doet er mee" B;aclpaw ging goed liggen en sloot haar ogen "en laat mij niet merken Purplepaw en Scythepaw dat jullie hier weg gaan" en Blackpaw vertrok bijna in dromenland


(sorry voor korte post)

''haal ashpaw, hij weet vast wat voor scythepaw. ik heb geen hulp nodig ,moet gewoon uitrusten.'' ze ging naart de bewustelose scythepaw. ze likte de wond schoon, ze speugde al het bloed uit. ze keek naar blackpaw ''wat sta je te staren ,haal ashpaw. en snel graag.'' ze zij het ongeduldig, ze was een eetje in paniek.

Scythepaw ontwaakte uit zijn status van bewusteloosheid en zei"Purplepaw waar ben je kijk uit voor de das!" Toen werdt hij volledig bij bewustzijn en keek rond en probeerde te staan en viel neer met een smak en hij kermde van de pijn. Hij keek op en strompelde op 3 poten naast Purplepaw gaf haar een likje en zei"Wat is er gebeurd, waar is de das. Gaat het, ik hoorde je roepen." Hij keek naar zijn liefde terwijl hij de pijn in zijn poot negeerde en aan de kant schoof tot hij zeker wist dat het goed ging met zijn liefde,met Purplepaw. HIj gaf haar nog een likje en keek of ze niks mankeerden en hij was bezorgd want een das verdwijnt niet zomaar "Ohja het spijt me nog voor wat ik zei dat had ik nooit moeten zeggen.Alleen wat is er gebeurd ik herrinner me nog dat ik door de das op de grond viel en verder niks." Hij keek verward om hem heen en zei"Wat doe jij hier Blackpaw,waar is raindrop" Hij ging rustig liggen en wachtte op hun reacties.

'Ik ben hier, Scythepaw. Hoe voel je je, behalve dan met je poot?' vroeg Raindrop. 'Ik ga Ashpaw wel halen, trouwens.' Ze gaf Scythepaw een verzorgend likje en liep weg. 'Ashpaw! Kom je? Scythepaw vraagt naar je, hij is aangevallen door een das.' riep ze gewoon voor zich uit. Ze zou Ashpaw wel vinden, hij was sowieso in het kamp.

''je bent bijgekomen, hoe voel je je?'' ze keek bezorgt naar haar geliefde. ''je bent aangevallen door een das, hij is weggevlucht. het belangrijkste is dat je in veiligheid bent.''
ze likte hem schoon, zijn haren waren helemaal in de war.

"Mijn poot brandt alsof ereen monster over heeft gelopen ,maar jij bent veilig en hier bij mij dus het zal goed gaan..... denk ik." Hij keek rond en was blij dat de das weg was en hij omgeven was inveilgheid. "Als jij en Raindrop er niet waren geweest dan ....... dan........ dan was ik dood. Dan zat ik in het vage vuur. Ik heb me nog niet kunnen bewijzen aan de sterrrenclan." Hij ging liggen en probeerde het bloed en zand uit zijn vacht te krijgen na de derde poging liet hij het maar en gaf Purplepaw een lik over haar voorhoofd en zei"Dankje dat je m vergeeft. Waar is Raindrop heen ik wil haar bedanken." Hij was bezorgd en verward, hij was verward omdat hij na de klap niks tussen toen en nu weet en bezorgd omzichzelf zijn wond deed heel pijn en zei dat het bijna niks was.

ze keek hem aan, daarna hielp ze mee met zijn vachtschoonte krijgen. ze likte bij de plekjes waar hij niet goed bij kon komen. ''ik heb niet veel gedaan, maar als raindrop er niet was. dan was je nu bij de sterrenclan. maar gelukkig ben je er nog'' ze gaf een kopje. ze ging door met schoon maken, en soms een kopje erbij. ze wachte geduldig tot raindrop terug kwam.

"Als ik was gestorven was ik niet bij de sterrenclan ik heb me nog nooit aan hun kunnen bewijzen" Hij keek diep in haar ogen. "De sterrenclan zou me niet opnemen ze zouden me sturen naar een plek waar katten komen die hun clan veraden en niks doen." Hij kromp ineen en vertrok van de pijn de wond ging niet dicht. Hij negeerde de pijn en keek diep in Purplepaw´s ogen en zei"Morgen ga ik vragen aan Brokenstar over een manier is om mij aan de sterrenclan te bewijzen al sterf ik." Hij keek nogmaals in haar ogen en leunde toen op haar en zei"Kan je wat papaver zaadjes halen, Het doet heel veel pijn." Zijn gezicht vertrok en pijn en verdriet was van zijn gezicht te lezen. Hij werd zwakker door de pijn die als nagels telkens in zijn poot boorde en hem pijn deden en verwonden. Zijn ogen werden dof en hij zei"Alsjeblieft snel".

''ik zal het halen'''ze stond moeilijk op en liep het hol langzaam uit. ze liep richting de medicijnen, ze keek rond opzoek naar wat papaver zaden. ze zocht grondig maar ze kon het niet vinden. ze liep overal, en toen zag ze het. het waren er nog maar drie. ''dat moest genoeg zijn'' zij ze. ze pakte de zaden met haar mond op en liep naar haar gewonde vriendje. ze legde de zaden voor hem neer '' hier dit waren de laatste papever zaadjes. ze ging weer liggen naart hem, ze moest uirusten net als scythepaw. ze ging dicht bij hem zitten.

Scythepaw nam er een in en hij keek naar Purplepaw en hij lag net en toen viel hij in een diepe slaap. De volgende ochtend ontwaakte hij en zijn poot deed pijn maar beter dan de dag ervoor. Hij begon dassen nu heel erg te haaten zijn ogen flamde donker rood toen hij aan het verachtelijke misbaksel dat een das werd genoemd. Hij kalmeerde en keek om zich heen hij zocht naar Purplepaw maar ze was er niet. Hij liep met een pijnlijke poot de medicine den uit en er hing een ondraagelijke stank die van verotting. De geur kwam vanuit de Leader´s den en bij de ingang lagen doden katten uit een gerukt en opgestapeld. Hij draaide zich om en daar lag Blacksky en hij zag bloed sijpelen uit een enorme hoofdwond. Hj was vol met misselijkheid, angst en woede. Hij strompelde heen en weer en uit de schaduwen kwam een zwarte kat, die zich goed kon verschuilen in de schaduwen. Het was Scythepaw zelf, de vorm , de houding , de wonden behalve de ogen die licht blauw waren en hij zat onder het bloed en zei"Hoe vind je me werk, ik kwam duivels doden in een duivel vorm." Scythepaw kwam woedend naar de kat en siste"Ik scheur je aan stukken en ik kijk lachend toe hoe je me smeekt om genade." De kat keek met een lach naar Scythepaw en begon keihard te lachen en zei"Als je je vriendinnejte wilt hebben dan moet je aardig zijn Scythepaw, en trouwens ik heet Crosspaw en ik kom je laten lijden." De kat sprak alsof het een normaal gesprek was en keek toen met een duivelse lach naar Scythepaw. Purplepaw kwam uit de schaduwen en werd vastgezet door Crosspaw die begon te zingen toen Scythepaw op haar afliep"Een klein poesje kleurde de grond rood, kijk hoe ze het doet ze brak haar poot." Hij verbrijzelde Purplepaw´s poot en er klonk een scheeuw, Scythepaw keek woedend naar Crosspaw en hield zich stil. Crosspaw bleef lachen en sneed Purplepaw´s keel door. Scythepaw´s ogen werden fel rood, het leek net of er vuur in zijn oogholten waren. Uit zijn staart groeide een langere met 2 scherpe punten aan het einde, uit zijn bek verschenen slagtanden en zijn klauwen groeiden en leken van staal. Een beweging en Crosspaw lag dood op de grond maar verdween in het niks. Scythepaw knielde neer naast Purplepaw en begon te huilen.

Hij werd wakker met een schreeuw en riep"Ik scheur je aan stukken!" zijn poot deed pijn maar beter dan de dag ervoor. Hij begon dassen nu heel erg te haaten zijn ogen flamde donker rood toen hij aan het verachtelijke misbaksel dat een das werd genoemd. Hij kalmeerde en keek om zich heen hij zocht naar Purplepaw en zei"Ik had een verschrikkelijke nachtmerrie." Van opluchting dat Purplepaw nog leefde begon hij te huilen en ging haar kopjes geven en likte haar voorhoofd terwijl hij tranen over zjn wang liet glijden.

Raindrop liep naar de Medicine Cat Den. Ze moest zien hoe het met Scythepaw was na de aanval van de das. Hij was er redelijk vanaf gekomen, maar zijn poot had een lelijke wond. Met Purplepaw, zou het met haar ook goed zijn? Ze hoopte van wel. Gelukkig had Scythepaw nog kunnen schreeuwen voor de das kwam. Ze liep de den binnen. 'Hoi Scythepaw! Hoi Purplepaw! Hoe gaat het met jullie?'

Scythepaw keek weer verdwaasd op en keek naar Raindrop met bange ogen en zei"Met mijn poot gat het beter alleen had net een verschrikkelijke nachtmerrie, ik heb dingen gezien waarmee een oorlog tussen de clans niks is." Zijn ogen stonden bang en zijn ademhalen ging haastig en zijn geest leek gebroken voor even, na een tijdje keken zijn ogen normaal en hij ademde rustig maar zijn geest was troebel. Wat hij had meegemaakt in een droom zal nooit gebeuren, maar hij had nog nooit zoiets gezien, dus waarom kon zijn droom zulke beelden vormen. Scythepaw stond op en gleed weg gelukkig niet op zijn poot en hij zei"Door die droom ben ik bijna helemaal uitgeput. Hoe kan een droom zoiets veroorzaken." Hij ging kruipen voor de zekerheid en ging tegen Purplepaw aan liggen en gaf haar een likje. Hij was angstig door die droom en wou dat ze veilig was. Nog steeds galmde de schreeuw in zijn hoofd. Maar hij herstelde snel van de schrik en even later stond hij op en ging voor raindrop staan en zei"Ht gaat wel beter behalve dan die droom. Aardig dat je het vraagt."

purplepaw werdt geschokt wakker, door de schreeuw van scythepaw. "Ik scheur je aan stukken!" hoorden ze naast haar. ''rustig rustig, er is niks aan de hand.'' ze zij het heel kalmerend. en toch was ze geschrokken van scytepaw. ze gaf hem een kalmerende lik over zijn kopje. ze hoorden raindrop binnen lopen. ze zij '' 'Hoi Scythepaw! Hoi Purplepaw! Hoe gaat het met jullie?' ze keek naar haar. ''het gaat goed met mij, en mijn poot. het voelt stukke beter, en ik kan er op leunen.'' ze stond langzaam op en liep een klein stukje. ze liep weer terug en ging zittend naast scythepaw. ze ging hem tongen.

Hij voelde haar tong over zijn vacht gaan. Hij draaide zich om en ging haar ook tongen, hij was blij dat alles een droom was want hij kreeg het beeld van Purplepaw niet meer uit zijn hoofd. Het beeld flitste in zijn gedachten en Purplepaw lag weer voor hem, al haar botten gebroken en verbrijzeld. Het bloed dat uit haar wonden droop en hoe ze voor hem lag zwakjes ademend. Hij schudde zijn hoofd en het beeld verdween, zijn ogen keken glazig en hij stopte met tongen en gaf haar een kopje en liep de medicine den uit. Hij liep het pad dat hij volgde door het kamp vlug. Hij was bang om op een moment een dode clangenoot te vinden. Hij voelde zich misselijk en bang. Hij liep snel en toen ging hij naar de plek waar hij Crosspaw had vermoord en daar lag niks. Toen hij weg liep, blies de wind er zand weg en er lag nog steeds niks. Hij liep terug naar de medicine den en ging in een hoekje liggen en keek glazig door zijn rode ogen. Hij begon te zoeken naar fouten in de droom en hij vond er een paar. 1· Blacksky zou nooit verslagen worden door een kat die gelijk is als Scythepaw. 2. Purplepaw zou nooit zo onzichtbaar zitten in de schaduwen zonder te bewegen. 3. Brokenstar was er niet in zijn droom en die zou er moeten zijn als de kat gelijk had. Toen kwam hij bij een moment waar hij schrok, hij herkende die licht blauwe ogen ergens van maar waar. Hij stond op en wist het zeker hij ging naar Purplepaw en zei"Het spijt me dat ik wegging zonder iets te zeggen, kan ik op een manier sorry zeggen daarvoor." Hij keek weer normaal behalve de liefde die uit zijn ogen straalden naar Purplepaw.

ze gingen allenbij tongen. op zijn ogen waren te lezen dat hij aan iets vreemds dacht. toen schudde hij zien hoofd, hij keek met glazige en stopte met tongen. hij gaf haar een kopje en liep de medicine den uit. ze keek vreemd op haar hem, hij zij niet eens gedag tegen haar. ze begreep het wel, hij zach er verwart uit. ze ging verder met zichzelf te tongen. haar poot voelde veel beter. ze stond op en liep er een paar rondjes mee in het hol. ze voelde langzaam haar poot weer steken. ze dacht ''nu is het wel genoeg, het is teminste minder pijnlijk dan gisteren.'' ze liep weer terug naar het hoopje mos, ging zitten en keek naar de ingang, wachtend totdat scythepaw terug kwam.

Hij stond op en wist het zeker hij ging naar Purplepaw en zei"Het spijt me dat ik wegging zonder iets te zeggen, kan ik op een manier sorry zeggen daarvoor." Hij keek weer normaal behalve de liefde die uit zijn ogen straalden naar Purplepaw. Hij keek met zijn rode ogen naar Purplepaw. Haar licht groene ogen gaven hem een goed gevoel. Ze was er altijd voor hem dus zei hij"Ik had gedroomd dat je was vermoord en dat beeld bleef in mijn gedachten en deed me pijn dus liep ik weg om na te denken en nogmaals vraag ik je, wat kan ik doen om het goed te maken voor het weglopen zonder iets te zeggen" Hij keek haar aan met oprechte en gelukkig ogen. Hij was blij dat ze zo aardig was en lief. Hij ging naast haar liggen en gaf haar een kopje en afwachtte op haar antwoord.

(sorry voor de korte post)

ze keek hem verlieft aan, en hij naar haar. ze voelde zich prettig met hem, veilig voelde ze ook. ''je kunt het goed maken dat je beloofd niet bij me wg te gaan'' ze keek diep in zijn ogen, ze was zo verliefd op hem. ''nog een paar manen en dan kunnen we parners worden, en kittenskrijgen. en samen oud worden. dat lijkt me een prachtleven'' ze gaf een lik op zijn voorhoofd. ''ik hou van je scythepaw'' kom laten we naar buiten, ik heb het warm in dit hol.'' ze stond op en liep het medicin den uit. ze snoof de vrisse lucht in, ze keek om zich heen. ze liep naar de plek waar scythepaw was aangevallen, ze zach nog wat bloed liggen. ze voelde zig niet veilig daar en ze liep naar het midden van het kamp. ze likte haar poot, ze wou dat het goedschoon bleef. ze wachte geduldig op scythepaw.

Hij was al die tijd naast haar gebleven en zei"Ik zal niet bij je weggaan dat beloof ik. Maar er zit een alleen aan. Alleen als ik om kom bij een gevecht of om de clan moet beschermen weg te gaan. In die gevallen breek ik me belofte maar nu. Blijf ik voor eeuwig bij je." Hij gaf haar een kopje. Hij wist dat ze gelijk had over een paar manen zouden ze warriors worden in ieder geval Purplepaw. Hij had nog niet zo veel voor de clan gedaan dus zou hij wel later warrior worden."Ik hoop dat we te gelijk warriors worden en trouwens ik vind dat Blackpaw wel probeert te slijmen bij Brokenstar. Niet doorvertellen anders." Hij trok een hoofd alsof hij in de problemen zat. Maar niks zou erger zijn dan van jou gescheide zijn. Hij gaf haar een lik over haar voorhoofd. Een briesje verkoelde het hele kamp en Scythepaw genoot ervan. De wind door zijn vacht en de zon die erop scheen. Meestal had hij last van de zon want hij had een zwarte vacht die snel warm werd maar door de wind bleef het koel. Hij was gelukkig, hij had zelfs geen last meer van de nachtmerrie en zijn poot was niet heel erg meer en dat had hij te danken aan Raindrop en Purplepaw zonder hun had de das hem vermoord. Toen vroeg hij aan Purplepaw" Heb jij nooit last van mij."

'' als de dood ons scheid, dan is dat voor de clan. ik zal alles moeten weggeven om de clan te beschrermen. dat weet je, en jij moet ook het zelfde doen.'' er kwam een vrisse windvlaagover het hele kamp. ze genoot ervan, de zon was vel, maar de wind maakte het lekker cool. de wind ging door de haren van urplepaw heen, haar haren danste in de wind. " Heb jij nooit last van mij."hoorde ze scythepaw vragen. ze keek naar hem toe. ''ik heb noot last van je, soms verdwijn je in de schaduw en dan kan ik je niet meer vinden. dan denk ik soms dat je verdwenen bent. maar je houdt van de schaduw, daar voel je je prettig en dat accepteer ik.''ze gaf hem een kopje en ging liggen. ''kom ook liggen het is heerlijk warm. ik heb ook een vraag voor jou. heb jij wel eens last van mij'' ze zij het op een charmante manier. ze swiepte haar staart heen en weer over het droge gras.

Scythepaw ging naast haar liggen in het gras en genoot van de zon en zei"Het is inderdaad lekker warm, net zoals mijm hart voor jou. Of ik ooit last van jou heb?! Nee helemaal niet, Je helpt me ,troost me , red me. Je doet alleen maar goed en aardig naar me en dat zal ik nooit meer willen verliezen, jij bent alles wat ik heb en zonder jouw was ik een roque geworden omdat een alleen clan leven, geen leven zou zijn." Hij keek blij en verliefd naar Purplepaw en hoopte dat zij hem nooit meer alleen liet. Hij gaf haar een kopje en zei"Zonder jouw, was ik misschien wel gek geworden want ik zeg het eerlijk, sinds mijn ouders waren omgebracht was er niet tegen me gepraat. De schaduwen nodigde me uit en leken te spreken tegen me en zeiden verschrikkelijke dingen. Het klinkt raar maar als er 6 manen niet tegen je wordt gesproken kan het rare gevolgen hebben. Toen kwam jij daar." Zijn ogen straalden een verliefd rode kleur uit, dat was een voordeel aan zijn aparte rode oogkleur. Via zijn ogen kon je emoties zien. Hij kreeg rode wangen en vroeg"Als we later kittens krijgen, hoe zou je ze dan willen noemen." Zijn wangen werden vuurrood terwijl hij die vraag stelde. Want eigenlijk zei hij dat het zeker was dat hun partners werden later. Hij keek nogmaals naar haar en hij voelde zich heel gelukkig, hij wist zeker dat Purplepaw de beste partner en moeder zou zijn. Hij voelde zijn hart sneller kloppen en hij lag met zijn flank tegen die van haar dus het was zeker dat ze zijn hart zou voelen kloppen op dat tempo. Dit was zijn favoriete moment in zijn bijna 8 manen leventje.