Lucht-je-hartje

Zira schreef:

Marieke, stop right there! Je bent een prachtige meid en een leuke spammerd hier op warrior cats. Zonder jou zou het hier zo stil zijn! Je bent hartstikke aardig en helemaal niet waardeloos; je maakt het hier gezellig en sfeervol. Je begroet iedereen altijd hartstikke vriendelijk. Gestoord, hoe kom je daar nou weer bij? Je bent juist heel leuk en cool! Ben je vreselijk? Helemaal niet! En wij willen jou hier echt niet missen <3 Jij maakt warrior cats zeker een heel stuk beter met je aanwezigheid!

Ik geloof je, maar mijn gedachtes niet...

Die stomme dingen in mijn hoofd doen aan een soort indoctrinatie, ze blijven waarschijnlijk doorgaan tot ik zelfs jullie niet meer geloof en misschien nog wel langer... Ze willen me waarschijnlijk gewoon dood hebben...

Marieke zoals al gezegd wordt je bent echt een geweldig meid, met geweldige kwaliteiten en jij weet het zelf ook blijkbaar. Als jij het weet mag de hele wereld dat weten. Zelfs die (stomme) gedachtes in je hoofd. Iedereen heeft zijn gedachtes die je tegenspreken. Mijn gedachtes zorgen er bijvoorbeeld voor dat ik niet een presentatie kan houden zonder een hele dag te zitten janken van te voren of dat ik niet langs of door een groep mensen kan lopen, omdat ik bang ben dat ze me aankijken. Ja, ik heb hier problemen mee ik haat de gedachtes in mijn hoofd op zo'n moment, maar ik kreeg ze maar niet weg. Vanaf volgend jaar zal ik hier hulp voor krijgen en al heb ik dit mijn hele leven weten te ontwijken nu krijg ik het eindelijk en ik ben dankbaar. Ik zou moeten schreeuwen dat je ze moet negeren, maar ik weet hoe moeilijk dit is. Ik wil gewoon niet dat je gaat toegeven aan die gedachtes. Die gedachtes mogen je niet overnemen, want daar ben je te geweldig voor. <3

@Eline, ik denk dat de enige manier om die op te lossen is om hulp te zoeken. Het zou echt zonde zijn als school er nog verder onder zou leiden, en bovendien kan ik me niet voorstellen dat je uiteindelijk gelukkiger wordt van al je tijd aan gamen besteden. Kan je niet bijvoorbeeld proberen om een week lang gewoon echt te stoppen? Waarschijnlijk zal je het in het begin wel echt merken, maar ik kan me voorstellen dat dat langzaam aan steeds minder erg wordt. Anders zou erover Googelen ook wel kunnen helpen? Succed iig! <3

Waarom word ik boos op mensen die me proberen te helpen?
Waarom kan ik niet eens een complimentje horen zonder dat de gedachtes ervoor "springen" en vertellen dat het gelogen is??

Fisheye schreef:

Waarom word ik boos op mensen die me proberen te helpen?
Waarom kan ik niet eens een complimentje horen zonder dat de gedachtes ervoor "springen" en vertellen dat het geloven is??

Same here, dat is echt superirritant. Waarschijnlijk is me vriend daarom ook weggegaan D;

Daar zit een beetje het probleem... Ik durf geen hulp te zoeken. Ik schaam me ervoor want, dan komen er weer vragen. Het wel zo dat ik echt een keer moet doorzetten ook al weet ik al dat ik het niet leuk ga vinden. En bedankt voor de tips. Hier is bijna de eerste keer dat ik erover praat en het wordt tijd dat iemand het gewoon hardop (nou ja) zegt. : )

@Eline
Professionele mensen weten hoe ze ermee om moeten gaan, dus je hoeft je echt niet te schamen. Ik vind het wel goed dat je het zegt, eigenlijk c: Dat is al een reden om trots op je te zijn! Je hebt zelf al de gevolgen opgenoemd en tja, dat wordt wel even werken.
Maar het lukt wel. Je hoeft het gamen niet helemaal op te zeggen, je moet het gewoon kunnen controleren, wanneer je stopt.

Aw dat is fijn. Mijn ex heeft een nieuwe vriendin maar we zijn nog steeds goed bevriend.

*feels like a terrible, stupid, dumb, worthless, crazy person who doesn’t deserve to live because she fails at everything*

@Eline, je moet best wel hulp zoeken. Om van die verslaving af te geraken, moet je heel wat doorstaan in je geval. Ik vind die buien erg, heel erg voor je zelfs. Maar je moet erdoor om ermee te kunnen stoppen, en om je doel te halen. Misschien helpt dit niet, maar ik zeg het toch, denk alleen aan dat doel, stoppen met gamen, stoppen met die verslaving. Het is net zoals een lange straat, waar je het einde kilometers ver ziet, ooit kom je er wel, maar alleen met veel moeite. Vraag hulp aan mensen met een andere verslaving die er uiteindelijk vanaf zijn geraakt, of gewoon aan mensen die er iets van weten en je willen helpen. Ook al ben je in een bui, probeer er even mee te leven, en er zo vanaf te geraken. Vraag dus wel hulp, je hoeft er je echt niet voor te schamen meis! Er zijn andere mensen die misschien wel ergere verslavingen hebben denk ik c: voel je niet alleen,mensen zijn er om je te helpen, en de meesten doen dat voor jou met plezier. Je kan het wel Eline!!

Ik weet niet wat ik nu moet doen...

Bijna iedere avond heb ik last van die gedachtes, maar ik weiger professionele hulp...
Mijn vrienden zullen het waarschijnlijk ook wel irritant vinden dat ik iedere avond met hetzelfde stomme gezeik bij hen kom op skype, want dat gebeurd iedere keer dat ik er last van heb...

Zelfs het kleinste dingetje dat mij op een fout wijst zorgt ervoor dat die gedachtes komen...

Heb ik eindelijk een laptop, Die verdomd dure macbook voor mijn opleiding kan ik er helemaal niks mee. NIKS. Ik wil de sims erop zetten? Zit er geen cd speler in, oke, dan koop ik er een. Doet hij het nog niet. Ik wil die tekentablet installeren? Lukt niet. Ik wil een online spel downloaden, kan niet omdat dit rotding het niet ondersteund. Voor een laptop van meer dan 2000 euro kan ik er f-ing weinig mee. Heb ik hier zo lang op moeten wachten en sparen? Niet frusterend ook. Je kan niet eens de rechtermuisknop gebruiken zonder een aparte muis te kopen, ik kan geen trema's gebruiken en god mag weten hoe ik ooit hier mijn documenten enzo vind. *Gromt*

Aan de ene kant ben ik blij dat ik nu hulp krijg, maar aan de andere kant baal ik enorm omdat ik ALWEER in een gesloten afdeling zit (waar ik atm geen internet heb op mijn eigen laptop en telefoon), net zoals twee jaar geleden...
Nu zie ik mijn vrienden waarschijnlijk niet meer dit schooljaar en of ik ze na de zomervakantie wel weer zie is ook nog maar een vraag :c

Leopardkit, schreef:

Heb ik eindelijk een laptop, Die verdomd dure macbook voor mijn opleiding kan ik er helemaal niks mee. NIKS. Ik wil de sims erop zetten? Zit er geen cd speler in, oke, dan koop ik er een. Doet hij het nog niet. Ik wil die tekentablet installeren? Lukt niet. Ik wil een online spel downloaden, kan niet omdat dit rotding het niet ondersteund. Voor een laptop van meer dan 2000 euro kan ik er f-ing weinig mee. Heb ik hier zo lang op moeten wachten en sparen? Niet frusterend ook. Je kan niet eens de rechtermuisknop gebruiken zonder een aparte muis te kopen, ik kan geen trema's gebruiken en god mag weten hoe ik ooit hier mijn documenten enzo vind. *Gromt*

aww, wat k*t. Ik heb mijn hele leven macs gebruikt, en mijne kan wel wat jij hier allemaal opnoemt. Misschien kan je het naar de winkel nemen en je klachten indienen? Het is namelijk wel idioot als je er bijna niks mee kan terwijl je er veel voor hebt betaald.

Morgen krijg ik mijn rapport mee naar huis en krijg ik te horen in welke klas ik zit.
Ik ga naar 4 gymnasium en vind dit best wel eng. Ik heb het pakket Cultuur en Maatschappij gekozen, als de enige van mijn vrienden en bijna de enige van mijn klas. Drie van mijn vrienden deden vwo waarvan er twee bij mij in de klas zaten en eentje in een andere in mijn team (onze school werkt met teams en domeinen let er maar niet op). Ik kom dus waarschijnlijk niet bij heb in de klas. Verder zijn er dan twee meisjes die wel gymnasium doen maar die hebben allebei een Natuurpakket gekozen dus ik weet ook niet of ik bij hen in de klas kom. Ik ben bang dat ik dus uiteindelijk zonder vrienden zit in een klas, want ik ben niet like heeeel sociaal en alle mensen waarbij ik in de klas zou komen ken ik al want die zaten in mijn team, en dat zijn nou niet bepaald geweldige kids of zo. Mensen die niet bij me passen en waar ik liever niet iets mee te maken wil hebben. Morgen worden we verdeeld in zogenaamde 'kleurgroepen', dus ik heb geen idee in welke klas ik kom, welke mentoren ik krijg etc. Mijn mentor van vwo3 heeft mij enorm geholpen met depri buien en verlies en gepest en alles, ik kon alles bij haar kwijt, ze heeft me doorverwezen naar de schoolpsychologe en ik ben nog steeds dankbaar daarvoor want ik had het echt nodig. Het is volgens mij duidelijk dat ze bij vwo3 blijft dus ik krijg haar waarschijnlijk niet, wat ik best erg vind. Gelukkig geeft ze Engels, een gemeenschappelijk vak, dus dan zie ik haar wel. Ik hoop gewoon dat ondanks ze mijn mentor niet meer is ik af en toe nog met haar kan praten als ik dat nodig heb ;-; Maarja, welke mentoren ik dan wel krijg baart me ook zorgen, ik heb wel leuke leraren maar wat als ik nou vervelende mentoren krijg? Zoals de vader van mijn vriendin, hij geeft wiskunde en ik mag hem niet. In de clusterklassen zie ik dan misschien nog wel wat vrienden (als ze niet bij me in de klas komen) maar verder weet ik niet hoe het verder gaat. En ik ben zo ontzettend bang dat ik ze kwijtraak, dat ik geen vrienden maak in mijn mentorklas of dat ik vervelende mentoren krijg, dat ik niet meer kan praten met mijn oude mentor van dit jaar, dat ik weer wegzak deze winter, dat ik gewoon alleen ben. Morgen moet alles goed gaan, anders lukt het gewoon niet. Sowieso heb ik al die verschillende klassen niet door, 'clusterklassen, mentorklassen, kleurgroepen' hou alsjeblieft op.
Niks vergeleken met alles hier en sorry daarvoor, maar ik ben zo bang :s

Leopardkit, schreef:

Heb ik eindelijk een laptop, Die verdomd dure macbook voor mijn opleiding kan ik er helemaal niks mee. NIKS. Ik wil de sims erop zetten? Zit er geen cd speler in, oke, dan koop ik er een. Doet hij het nog niet. Ik wil die tekentablet installeren? Lukt niet. Ik wil een online spel downloaden, kan niet omdat dit rotding het niet ondersteund. Voor een laptop van meer dan 2000 euro kan ik er f-ing weinig mee. Heb ik hier zo lang op moeten wachten en sparen? Niet frusterend ook. Je kan niet eens de rechtermuisknop gebruiken zonder een aparte muis te kopen, ik kan geen trema's gebruiken en god mag weten hoe ik ooit hier mijn documenten enzo vind. *Gromt*

Wácht, dat is echt heel erg raar. Ik heb een mac, daarmee weet ik niet of ik de sims erop kan installeren, maar ik weet wel dat mijn tekentablet het gewoon doet. Heb je een wacom? Dan zou het gewoon moeten lukken... En een rechtermuisknop kan wel, waarschijnlijk. Je moet dan met twee vingers op de trackpad tikken. Ik weet niet of je dat al geprobeerd hebt? Dat kan je in ieder geval bij je instellingen veranderen. c;

@Jeltje
Ikzelf heb dit probleem niet gehad, maar een van mijn beste vriendinnen is halverwege de 4e van natuur naar cultuur overgestapt en ze kwam dus ook opeens in andere clusters. Maar na een wat stroeve start is ze wel gaan praten met andere mensen in die clusters. Sws, clusters zijn wel wat anders dan klassen, er zijn altijd wel mensen die je kent (waar je vrienden mee bent) die in dat cluster zitten en anders is het in het begin wel even lastig, maar maak je echt vrienden. (ik had dit jaar bijvoorbeeld Duits met niemand uit mijn klas en echt niemand die ik kende, maar toen ben ik in de eerste paar maanden echter super goed bevriend geworden met iemand en die reken ik nu tot een van mijn beste vrienden. Zo kan het lopen. Je moet iig niet bang zijn om soms naast iemand te gaan zitten, als die ander alleen zit bijv. De kans is groot dat er een vriendschap ontstaat c: )
&& over je mentoren. Wat ik heb geleerd is dat je altijd terecht kan bij welke leraar dan ook. Ook als je die leraar helemaal niet hebt. Dus als je je echt heel goed voelt bij die lerares, ga in de pauze naar haar toe als je ergens mee zit. Voor de nieuwe mentoren: tja, het is altijd even wennen, maar als ze je echt dwars zitten, moet je dat met hen ook overleggen. Eventueel zeggen wat je mee hebt gemaakt en hoe je graag wilt dat ze met je omgaan. Zo heb ik dit jaar ook een band opgebouwd met mijn mentor door allerlei gebeurtenissen. Het is belangrijk dat je dingen met ze deelt, zodat ze je ook zo goed mogelijk kunnen helpen. Misschien weten ze namelijk wel helemaal niet wat er is gebeurd het afgelopen jaar en dan kan je ook niet verwachten dat ze van zoveel leerlingen allemaal een achtergrondonderzoek hebben gedaan ^^
Het is altijd wel even eng, nieuwe clusters/klassen, maar je moet er altijd maar het beste van maken? In de pauze zie je altijd je vrienden nog en het is echt niet zo dat je ze kwijtraakt. Extra redenen om na school leuke dingen met ze te doen, am I right? (:

&& hey, je hoeft echt geen sorry te zeggen, je lucht je hartje, dat is het enige wat geldt in dit topic. Niet hoeveel punten je scoort op de 'mijn problemen'-meter :') Dat is onzin.
Iig sterkte meid <3

@Soof
heel erg bedankt omg <33 dit was zo lief c:
Tja ik zit idd nog wel met vrienden in clusters waarschijnlijk ;w; t probleem is eigenlijk dat mensen niet heel gauw naast mij gaan zitten, maarja daar maak ik wel verandering in. 
Over die leraren, daar zit wat in c: ik heb ook wel zo'n gevoel dat ze het niet erg vind om met me te praten, ze vind het heel knap dat ik mezelf blijf en sterk blijf en ze heeft vaak gezegd dat anderen een voorbeeld aan me zouden moeten nemen xD bovendien woont ze bij me in de straat dus we hebben een wijkbond xD nee grapje lol
Er zijn gewoon leraren waar ik niet al te graag mee zou willen praten of zo, omdat ik ze niet mag of omdat ze me niet serieus nemen of zo (ik sta namelijk een beetje bekend als een hyper kind terwijl ik een nogal zware tijd achter de rug heb dus ja).
Ik zal proberen het beste er van te maken, dank <3

Waarom heb ik het gevoel dat er niemand om me geeft terwijl ik weet dat dat niet waar is?