[SC-WC war I] It's time for revenge!

Met een woeste blik in haar groene ogen stapten ze over de droge grond en rook overal de stank van de hazenvreters. Het was genoeg geweest voor haar, genoeg. Al moons zat windclan haar en haar clan lastig, meer dan die andere minderwaardige clans. Nu had ze er ook meer dan genoeg van. Everstar zou boeten, misschien wel met een leven.
Voor het kamp kwam ze tot stilstand en draaide zich met een ruk om naar de patrouille van katten die zich hadden verzameld om het kamp binnen te vallen. "Gebruik wat je maar wilt om deze hazenvreters een lesje te leren, we verlaten dit kamp zegevierend!" Grauwde ze, haar staart zwiepende om nadruk te geven. "Val aan!" Riep ze toen en stormde door de ingang van het kamp en kwam glijdend tot stilstand. Ze ontblootte haar tanden en zocht met haar groene kijkers naar een slachtoffer.

Note: Shadowclan valt windclan aan!
Tag: Niemand

Als Innerghost ergens een hekel aan had, was het Windclan wel. Whitelion, de grote witte kater die haar tweelingzus had gedekt, had niet alleen dat gedaan, maar ook haar dochter, Littlestream aangevallen. Een smerige clan, vond Innerghost. Windclan ging boeten voor hun daden. En dat gingen ze merken, dat gingen ze vóélen.
Innerghost liep vlak naast Shrewstar. Haar ijsblauwe ogen glommen van woedde en verlangen om hun een lesje te leren. Voor ze het kamp binnen drongen kwam Shrewstar tot stilstand. "Gebruik wat je maar wilt om deze hazenvreters een lesje te leren, we verlaten dit kamp zegevierend!" Weerklonk de stem van hun leader. Innerghost grauwde instemmend waarbij ze haar kop in de lucht hief. "Val aan!" Geen moment aarzelde Innerghost toen ze Shrewstar volgde het kamp in. Innerghost liet haar nagels uit haar hulzen glijden. Ze bleef dicht bij Shrewstar, maar stortte zich op een andere warrior.

Tag: Nobody.

Hij was getekend voor het leven, door zijn ex-mate. Dat betekende niet dat er niet nog wat nieuwe littekens bij konden. Als het betekende dat ze Windclan een goeie trap na konden geven zou hij daar meer dan genoeg voor over hebben. Ravenheart hoopte met heel zijn hart dat Starclan aan hun kant stond terwijl ze dichterbij het kamp van Windclan kwamen. Het was niet zo moeilijk geweest om de border te crossen. Dat was het makkelijkste stuk.
"Gebruik wat je maar wilt om deze hazenvreters een lesje te leren, we verlaten dit kamp zegevierend!" Shrewstar was nu echt kwaad, en haar woorden inspireerde hem om diezelfde woede onder zijn vacht te voelen. "Val aan!" klonk het. Hij ging met de rest mee het kamp in, hij volgde Innerghost op de staart. Hij wou haar niet gewond zien raken. Al was Innerghost een goede warrior en kon voor zichzelf zorgen, maar hij voelde de laatste tijd steeds meer de drang om zijn familie te beschermen. Zeker na het hele incidentje met Slenderstep.
Zijn blauwe ogen stonden vol met woede, die hij eindelijk los mocht laten op de clan die hij zo erg haatte. Hij vloog de eerste de beste warrior die hij tegenkwam aan.

Een Shadowclan geur prikkelde haar witte neusje en haar ogen knepen zich samen. Wat kregen ze nu?! Haar oortjes stonden gespitst en ze liep samen met nog wat andere Windclanners naar de ingang van het kamp. Er kwamen Shadowclanners aan. Veel. Haar ogen werden groot van verbazing toen ze Shrewstar voorop zag, en ze werden haast nog groter toen deze begon te miauwen: "Gebruik wat je maar wilt om deze hazenvreters een lesje te leren, we verlaten dit kamp zegevierend! Val aan!" Snowyowl zette een paar stappen achteruit, maar rolde tegelijkertijd met haar spieren. Ze zou haar clan verdedigen, koste wat het kost. Ze zag de Shadowclan leidster op de ingang van het kamp afrennen, maar ze bleef vlakbij haar stilstaan. Vrijwel meteen volgden alle andere warriors van de Shadowclan, en dat was genoeg. Met een harde grauw sprong de witte poes naar voren, en lanceerde zich op Shrewstar. "Wat kom doen, moerasmonster?" Om haar worden kracht bij te zetten hapte ze naar het oor van de leider. Haar nagels volgden en boordden zich in de schouder van de zwart-witte poes.

Tag: Shrewstar

Windcall merkte het meteen toen hij zijn den uit kroop, de scherpe zure lucht prikte in zijn neus, en hij moest zijn best doen om niet meteen te kokhalzen. Met vlugge stevige stappen haastte hij zich naar het groep wat zich nu had verzameld. Windcall trok lippen op en siste luid, terwijl hij zijn ogen langs de katten liet glijden. Wat dachten ze, dat ze zomaar even konden binnen stormen? Maar voordat de kater vragen kon stellen vloog er een zwarte kat op hem af, voordat Windcall op de grond werd getrapt probeerde hij nog weg te springen. Tevergeefs. Hij gromde en blies, terwijl hij de warrior van zich af probeerde te trappen, natuurlijk mikte hij in zijn buik. Een zwakke plek voor allemaal. Eerst had Windcall nog gedacht dat het wat beter ging tussen Shadowclan en Windclan, maar dit bewees het tegendeel. Het was erger dan hij dacht, dan hij wilde geloven.

Tag: Ravenheart

De witte warrior had ze al opgemerkt, vanuit haar ooghoeken en het gewicht op haar rug kon ze aan. Haar oor werd tussen een paar kaken genomen, maar tegelijkertijd wierp de clanleader zich op haar zij zodoende de windclan warrior klem te zetten. Ze draaide haar nek en hapte wild naar alles wat een witte vacht was. Of het een nek was of een snuit, ze zou alles wat die gore geur droeg aanvallen.

Tag: Snowyowl

De laatste tijd hadd Barkpaw zich helemaal ingezet om zijn apprentice taken te vervullen. Hij had zich aan alle clan regels gehouden die hij uit zijn kopje kende. Geen poot buiten het territorium gezet en geen pogingen gedaan om nog katten uit andere clan aan te spreken. Het werkte natuurlijk wel op zijn sociaal leven, maar de band tussen zijn mentor was alleen sterker geworden. Whitelion had hem alle kneepjes aangeleerd die hij moest kennen. Van het jagen op de open vlaktes tot de kleinste details in het vechten en verdedigen. De zwarte apprentice had net zijn prooi op de prooistapel gegooid toen een vage stem zijn oren bereikten. "Val aan!" De jonge kater richtte zijn oortjes even twijfelend naar achteren. Val aan? Wacht, val aan?! Bark draaide zich met een schok om naar de kamp ingang. Verschillende katten stormden het kamp in en namen de geur van Shadowclan met zich mee. Direct zette hij een stap naar voren, klaar om het kamp te verdedigen tegen deze indringers. Hij zou niet voor een derde keer falen. Neen, deze keer zou hij zijn clan beschermen, zou hij Everstar beschermen. Hij zou haar niet nog eens een leven laten verliezen. Hij wilde niet nog eens de oorzaak zijn van zo'n zwart moment. De kater snoof even kort toen een shadowclanner op hem afsprong. Zijn vacht stond dreigend overeind en zijn klauwen zaten stevig in de grond gevestigd. Nog voor de kat hem bereikte, sprong hij naar de andere kant om de aanval te ontwijken en belandde vervolgens recht op de rug van de Shadowclan kat.

Tag; Een Shadowclan warrior/apprentice

♥ "Wicked is good" they say.

Dauntrose stapte mee met Shrewstar naar voren. Misschien was het niet heel slim om nu mee te vechten, maar ze zou zich laf en nutteloos vinden. Over haar neus zat een litteken en ze had een groot litteken verstopt tussen haar nekvacht. Recht over haar keel. Ze was nog steeds zwak, maar niet minder sterk. Verbeten stapte ze door. Voor haar liep Ravenheart en daarvoor Innerghost. "Gebruik wat je maar wilt om deze hazenvreters een lesje te leren, we verlaten dit kamp zegevierend!" Grauwde Shrewstar, haar staart zwiepende om nadruk te geven. Ze knipperde met haar blauwe ogen. Eindelijk de Medicine Cat Den uit en direct dit om haar poten te strekken. Perfect! "Val aan!" Er was niets over van die lieve Dauntrose met grappige moodswings. Dit was... een ijzige kant van haar, vol woede die ze zou uiten op een Windclankat met veel pech. Dit was de kant die ze had gekregen in haar kittentijd. Het slechte ervan... Een kant die ze alleen maar toonde bij gevechten. De gevlekte calico greep de eerste warrior vast bij zijn of haar schouders en liet haar nagels erin glijden.

Tag; Nobody

Ze hadden Silhouetteheart niet kunnen vinden, het spoor was onmogelijk te volgen geweest, zeker toen het opnieuw was gaan sneeuwen. Ze wist nog steeds niet waar hij kon zijn. Niet in hun territorium, zoveel was zeker. Hij had dus een grens overgestoken en zichzelf waarschijnlijk flink in de nesten gewerkt.
Plotseling prikte een scherpe geur in haar neusgaten, een stank die ze uit duizenden herkende. Shrewstar en haar bende moerasbewoners. "Val aan!" klonk de kreet van de ShadowClan leidster. Everstar haastte zich naar een paar jonge, geschrokken apprentices. "Leid de elders het kamp uit", zei ze snel. Terwijl de jonge katten zich weghaastten om de elders in veiligheid te brengen, riep Everstar naar een paar warriors dat ze de nursery moesten beschermen. Intussen stroomden de stinkende ShadowClanners het kamp in, Shrewstar voorop. De leidster werd al gauw aangevallen door Snowyowl. Everstar zette haar vacht op en siste woedend naar de katten van de vijandige clan. Ze had een donkerbruin vermoeden dat een zekere vermiste warrior hier meer mee te maken had. Zonder nog verder te aarzelen wierp ze zich in de strijd, zich richtend op een gitzwarte pels, de ShadowClan deputy. "Wat moeten jullie kikkervreters van ons", grauwde ze terwijl ze met haar nagels uithaalde naar Innerghosts gezicht.

Tag: Innerghost

Dancingdoe keek naar Everstar en rende meteen naar de Nursery. In de hoop de kittens en de Queens te kunnen beschermen. Ze was niet de beste vechter maar ze wist dat ze op die plek het meest tot haar recht kwam. Haar blauwe ogen keken ijskoud naar de katten die het kamp waren binnen gestormd. Hoe konden ze! Niet iedereen in Windclan zorgde voor problemen! Jammer genoeg waren er altijd een paar katten die de problemen aantrokken als magneten en de rest er voor op lieten draaien. Haar oren had ze in haar nek geduwd en ze zwiepte haar staart heen en weer. Klaar om in de aanval te gaan mocht het nodig zijn. Haar nagels had ze uitgeslagen en ze wachtte onrustig af. Ze was nog niet zo vaak in een gevecht geweest. Maar wist zeker dat deze nare gevolgen kon hebben. Waarom dachten sommige katten nou niet aan hun clan. Als ze er achter kwam wie dit had veroorzaakt was diegene waarschijnlijk nog niet jarig. Dan zou ze dat meteen aan Everstar melden. Haar ogen bleven onafgebroken naar de katten staren. Ze zou de nursery met haar leven beschermen mocht het nodig zijn.

Tag: Nobody

De kitten was net naar buiten getrippeld oom haar vader te zoeken, Whitelion. Sinds de dood van haar moeder had hij haar ontweken, wat ze niet begreep. Lizard was ook betreurd geweest, maar op één of andere manier leek het bijna aan haar voorbij zijn gegaan. Ze liep verder van de Nursery weg, zakte een enkele keer door haar pootjes toen er plots een alarmerende kreet door het camp werd geroepen. De kitten wist eerst niet helemaal waar ze moest kijken, aangezien verschillende katten naar de ingang van het kamp schoten. Een vreemde, voor haar onbekende, geur bereikte haar neusje. De paniek van een aantal Windclankatten om haar heen stak haar direct aan. "Papa," piepte ze bijna automatisch. Zo snel als ze konden, brachten haar pootjes terug naar de nursery, de plek die zij als 'veilig' beschouwde. Tijdens het lopen struikelde de kitten nog enkele keren. Haar evenwichtsstoornis was een groot nadeel op momenten als deze. Als kitten viel het natuurlijk niet op, maar voor de toekomst vormde dit een groot struikelblok. Lizardkit kroop tegen de dichtstbijzijnde kat in de nursery en hield zich direct zo stil mogelijk. Haar ogen waren op de ingang van de nursery gericht, waar ze verschillende katten zag vechten. Haar oortjes zakten in haar nek bij het zien van het schouwspel.

Tag: Nobody

Deze Warrior bleek de Leader, Everstar te zijn. Nog voor alles was begonnen had de leader verschillende katten taken gegeven om de oudsten en de jongsten in veiligheid te stellen. Innerghost sloeg met haar poot krachtig naar de kop van Everstar. "Wat moeten jullie kikkervreters van ons?" Grauwde Everstar. Innerghost zwaaide met haar lange zwarte staart en ontblootte haar tanden. "Jullie hazenvreters terug zetten op jullie plaats," snauwde Innerghost waarbij ze haar poten op de schouderbladen van Everstar plantte en haar zo op de grond wierp met een krachtige duw. De schouders en poten van Innerghost waren opvallend gespierd, ze had ook meer een kater bouw dan die van een poes. Ze was niet tenger en lenig gebouwd, ze was gespierd gebouwd met brede poten en schouders. Wel was haar vrouwelijkheid nog te zien, maar iets minder opvallend.

Tag: Everstar.

Met een grijns op haar gezicht was de zwart witte kattin meegekomen. Hoewel ze vechten liever had afgezworen was de bloedlust in haar aderen toch omhoog gekropen terwijl haar snelle poten haar lichaam meedroegen. Ze had geen idee of Tallshadow er bij was maar het maakte ook niet uit. Voor nu moest ze de tabby kater uit haar hoofd dwingen. Er waren belangrijkere dingen voor nu. Zoals het vernietigen van Windclan. Haar vader trots maken. De gedachte liet haar even slikken en ze schudde meteen haar kop zich richtend op Shrewstar. Met een grijns op haar lippen schoot ze het kamp van de windclan in en spitste meteen haar oren en ogen op een specifiek doel. Ze schoot naar voren en wierp zichzelf op de kat die duidelijk de nursery leek te verdedigen en grijnsde. "Probeer je iets te verbergen?" Siste ze met haar nagels in de grond gedrukt.
-tag Dancingdoe & Lizardkit

Een zwart witte Shadowclanpoes kwam op haar af gestormd. Ze vond haar nare felle gele ogen hebben maar wist dat ze daar niet op moest letten. Nee het enige wat zij moest doen was haar clan helpen beschermen, onder andere de Nursery! Dancingdoe was nogal slank en klein maar dat betekende niet dat ze totaal niet kon vechten. Toch liet het gewicht van de kat haar even schrikken. Die had duidelijk wel lef. De nagels waren in de grond geduwd maar Dancingdoe wist dat de kat die elk moment zou gaan gebruiken. "Probeer je iets te verbergen?" Siste de zwart witte duivel naar haar. Dancingdoe schoot meteen in de aanval. Ze verspilde geen adem om even een babbeltje te maken. Haar nagels schoten naar voren en kraste over de borstkas van het Shadowclan mormel. Haar tanden glinsterde vervaarlijk in het licht. Ze wist de kattin net van haar af te duwen en keek haar met kille en fonkelende blauwe ogen aan. Ergens in haar ooghoeken had ze een kitten gezien, als ze het goed had Lizardkit. Die was nu in de Nursery maar als deze kat de kittens aan probeerde te vallen, had ze een groot probleem. Geen enkele warrior wou een kitten pijn laten lijden. Ze siste zacht haar staart hoog in de lucht en haar haren overeind. Als ze het zo graag wou zou ze vechten ook! Ze had het goed gehad, deze belangrijke taak gaf haar extra kracht om goed te kunnen vechten, pure woede gaf altijd extra energie. Een adrenalinekick schoot door haar lichaam heen.

Tag Lizardkit en Sinclaw

Lizard's vacht stond van de schrik overeind toen een poes van Shadowclan richtting de nursery liep. Al snel kroop de kitten wat meer naar achteren, dieper de den in en zo ver mogelijk weg van de twee vechtende warriors. Overdreven ver kon ze natuurlijk niet gaan. De den was nu ook niet zo groot als eender welke den hier in het kamp. Het jonge poesje zakte zachtjes door haar pootjes toen de oudere shadowclan poes Dancingdoe tegen de grond wierp. "Probeer je iets te verbergen?" Lizard hield haar kopje laag en hield haar blik strak op de warriors gericht. Dancingdoe had enkele moons geleden nog in haar in de nursery gezeten. Ze wist dat de jonge poes sterk was, althans sterker als haar. Lizard daarintegen kon het amper opnemen tegen haar broer en zusje, laat staan een volgroeide kat.

Haar tegenstander wierp zichzelf op de grond, zodat zij klem kwam te zitten en woedend siste Snowyowl naar de Shadowclan leider. Ze wist wel dat ze eigenlijk weinig kans maakte: de zwart witte poes was veel beter getraind en had veel meer levens dan haar. Sterker nog, de witte warrior had er maar eentje. De Shadowclanleider hapte hard in haar nek en een kreet van pijn verliet haar bek, waarna de poes onder de leider vandaan worstelde en haar nagels hard over het gezicht van de ander haalde. Nu beet ze echt hard in de poten van de vieze Shadowclanner, zolang die niet meer kon lopen had ze misschien nog een kans van winnen.

Tag: Shrewstar

Everstar
Everstar door onder Innerghosts uithalende poot door. "Jullie hazenvreters terug zetten op jullie plaats," grauwde de ShadowClanner. Everstar gromde. Die arrogante moeraskat, wat dacht ze wel niet? Innerghost gaf haar een harde duw, maar Everstar rolde meteen door en sprong weer overeind. Ze maakte een schijnbeweging naar links en dook toen razendsnel naar rechts om Innerghosts flank aan te vallen.

Tag: Innerghost

Crowpaw,
Crowpaw schok zich dood toen de aanval plotseling kwam. Ze herkende de geur van ShadowClan, een geur die ze de laatste tijd bijna meer met vriendschap dan met de vijand was gaan associëren. Het was echter wel duidelijk dat deze katten niet kwamen voor een vriendschappelijk praatje. Ze keek in paniek om zich heen, haar eerste instinct was om te vluchten. Was Tallpaw er ook? Hij zou haar toch niet aanvallen? Crowpaw probeerde zich te herinneren wat ze geleerd had, maar haar hoofd was leeg. Ze had geen idee wat ze moest doen.

Tag: niemand

Haar kaken klemden zich stevig rond de nek die ze te pakken had gekregen. Heel even voelde ze zich weer net zo machtig als in het gevecht met Rushspirit. De neiging om door te bijten was er, maar de windclan warrior wist zich te bevrijden uit haar greep. Een klauw werd over haar gezicht gehaald, maar de mengeling van bloeddorst en haat deed de clanleader even niets voelen. Een paar tanden werd in haar achterpoten gezet en met een grimas begon de zwart witte poes te trappen. Ze kon niet op staan, maar ze kon de kaak van die windclan kat wel hevig vervormen met krachtige trappen.

Tag: Snowyowl

Tallshadow || Shadowclan || Warrior
De kater volgde de groep, maar bleef wat achteraan hangen voor de dekking. Voor je het wist zouden er konijnenvreters komen die hen van achteren aan zouden vallen en dat konden ze niet hebben, vooral niet nu ze allemaal gefocust waren op het binnendringen van het vijandelijke kamp. Misschien zou hij vooraan moeten lopen, aangezien hij het territorium akelig goed kende, en misschien ook wel omdat zijn moeder daar liep en hij als gerespecteerd warrior haar moest steunen, maar nee. Dat kon hij niet want achteraan liepen de meeste apprentices, en als hen iets zou overkomen zou hij het zichzelf niet vergeven.
Het duurde niet lang voor ze er waren en de kreet weerklonk. Meteen schoot de hele groep een andere kant uit, en waar hij eerst nog samen was was de kater nu alleen. Niet dat het uitmaakte, veel katten keken wel naar hem, maar bedachten zich nog eens voordat ze aanvielen. Hij zag er ook wel groot en dreigend uit. Hijzelf daarentegen voelde de adrenaline beginnen te stromen, en vloog dus achter een zwarte vacht aan die hij kende. Natuurlijk zou Innerghost zichzelf weten te beschermen, maar Everstar stond bekend als een ferocious fighter, en dus zou de deputy het hem heus niet kwalijk nemen als hij zou helpen. Misschien zou ze het zelfs fijn vinden, maar op zoveel durfde de warrior nou ook weer niet te hopen. In plaats daarvan moest hij nu maar even concentreren, want aangezien Inner op hem voorliep kon hij precies de sprong maken die de Windclan leader onderschepte voor ze zijn deputy zou raken. De kater zeilde door de lucht, en knalde in mid-air vol tegen de kleinere poes op. Niet al te ver van Innerghost raakten ze de grond, en meteen rolde de kater door om slippend tot stilstand te komen, zijn lange klauwen klaar voor het gevecht.
Tag: Innerghost & Everstar

Hailpaw || Shadowclan || Apprentice
Om eerlijk te zijn vond ze dit vreselijk en eng, niets voor haar en toch ook weer wel. Een interessante ervaring zou het zeker worden, dacht de grijze tabby poes bij zichzelf zodra de grote groep het vijandelijke gebied bereikte, en zich klaarmaakte aan te vallen. Ze wachtte dan ook niet lang toen het signaal gegeven was, en vloog ervandoor op zoek naar de eerste de beste konijnenvreter. Dit zou nog interessant kunnen worden. Interessant voor die zwarte poes die niet oplette that was, want Hail nam een aanloop en sprong vol op haar rug, triomfantelijk grijnzend, dit kon nog leuk worden bij nader inzien. "Zeg hallo tegen Starclan voor me," Siste ze in het oor van de poes, en maakte zich klaar om net als bij prooi de nek te doorbijten.
Tag: Crowpaw

Shrewstars stem klonk door het kamp, en meteen volgde het gestamp van de roedel enorme clankatten die met wild geraas door de uitgang van het kamp liepen. Blackpaw keek op, het bloed van haar kin likkend, en zag dat veel bekenden Shrewstar volgden, met daarachter meteen Innerghost. Blackpaw trippelde mee, en merkte al snel dat ze richting de stinkend grens van de Windclan gingen. Blackpaw trok haar neus op en bleef netjes op de achtergrond. "Val aan!" riep Shrewstar, en Black's hart sloeg een slag over. Een oorlog? Officieel? Nu al? Ze voelde hoe haar hart sneller begon te kloppen, en hoe de adrenaline door haar lichaam gierde, vooral toen ze zag hoe Ravenheart en Dauntrose ten strijde trokken. Ze kon nu niet meer weg.

Tag: nobody, maar als een andere apprentice Black wil aanvallen is t goed ^^

Onderwerp: Re: [SC-WC war I] It's time for revenge!