[SC-WC war I] It's time for revenge!

Verdomme, verdomme, verdomme. Waarom had hij het niet eerder geroken? Die sterke geur van Shadowclan in hun gebied, het kon niet anders dat ze een aanval hadden gemaakt op het kamp. Hij hoorde ze al van ver vechten en versnelde zijn passen, om uiteindelijk - veel later natuurlijk - in het kamp aan te komen. De kater remde en wierp een snelle blik over alle katten. Even spotte hij Everstar die aan het vechten was met Innerghost, en vervolgens Crowpaw die aan het vechten was met een of andere apprentice. Zijn blik werd even geworpen op een kater die aan de rand van het gevecht stond toe te kijken, met kruiden naast hem. "Dus zo te zien nemen ze ook hun medicine cat mee, je kunt blij zijn dat ik in Starclan geloof anders had ik je een stuk kleiner gemaakt." Spuugde hij de kater bot toe, waarna hij zijn blik van hem afdraaide en zich in het gevecht stortte.

Tag: Niemand, iemand zin om te vechten? ^-^

De Medicine cat zei iets terug en Lionroar wist zich uit het gevecht te wurmen. Hij keek de kater sarcastisch aan. "Oh?" Vroeg hij. "Jij bent ook voor onze katten hier?" Een glimlachje verscheen op zijn gezicht. "Nou, bedankt! Blijf je, nadat jouw clan ons kamp verwoest heeft achtergelaten, nog even langer om te helpen dan?" De glimlach verdween weer en hij keek hem strak aan. Vuile shadowclan kat dat hij was.

Hij draaide zich nors weg van de kater toen hij de woorden van Everstar hoorde. Als hij haar niet had aangezien voor iemand die hij vertrouwde en respecteerde, dan had hij haar vast even verteld dat ze hem niet moest zeggen wat hij moest doen. Maar ze was zijn clanleader en daarnaast zijn beste vriendin en dat was iets speciaals in deze tijd. Gezien Lionroar niemand meer durfde te vertrouwen en zich volledig had opgesloten in zichzelf, maar bij haar kon hij zichzelf gewoon zijn. De kater wierp even een snelle blik over het kamp heen, toen hij merkte dat een zekere shadowclan poes een zeer lage actie wilde gaan doen. Ze ging de Nursery binnen en met een grom schoot hij door het kamp heen, veel sneller dan hij gedacht had. Aan hun kittens kwamen ze niet, zelfs niet aan de kitten die Icyrose had gemaakt met Whitelion, de zekere kitten die dan ook daar stond. "Blijf van onze kittens af, vuil beest." Gromde hij, waarna hij zijn - voor een windclan kat redelijk massieve - lichaam op haar wierp. Hij sloeg zijn klauwen in haar vacht en probeerde haar voor het grootste gedeelte uit de Nursery te krijgen, een barrière vormend tussen haar en de den. Achter hem stond een dochter van Whitelion en desondanks dat hij iedere kitten van die witte kater verachtte om hetzelfde te worden als hem en ze allemaal wel eens dood kon wensen, vertelde zijn instinct hem toch dat het kittens waren en kittens waren nog onschuldig. Ze konden zich niet verdedigen tegen de brute kracht van een volwassen kat. En als het aan hem lag, zou hij dat niet eens toestaan.

De kater draaide zich van haar weg en dus wurmde Shrewstar zich onder hem uit. Op dat moment werden er klauwen in haar schouders gezet en met een ruwe beweging er uit gerukt. Een woeste grauw ontsnapte uit haar keel en met pure woede keek ze naar het witte mormel. "Jij gaat eraan." Siste ze en met een grote kracht zette ze zich af van de grond. Ze deed alsof ze een aanloop maakte richting de witte poes, maar stopte vlak voor de windclan kat, om over de poes heen te springen. Midden in haar sprong deed ze een poging haar klauwen in de dijen van de witte warrior te zetten en om haar sprong af te maken hapte ze met klappende kaken naar de staart.

Tag: Snowyowl

Shrewstar wist zich los te maken en met een gemene grimas keek de kattin de leider aan, die een bedreiging naar haar hoofd slingerde. De zwartwitte poes nam een aanloop en sprong zo over haar heen. Eerst was de witte poes verward, maar toen ze de nagels van de kattin in haar dij voelde schreeuwde ze woedend naar de kattin. De kaken van de clanleader sloten om haar staart en Snowyowl produceerde een raar geluid. Ze probeerde haar staart los te rukken maar het enige wat ze ermee bereikte was meer pijn, in haar staart maar ook in haar dij. De kattin kermde zachtjes en sloot haar ogen, waarna ze een klap verkocht aan haar tegenstander. Meer kon ze niet, ze zat vast. Wanhopig keek ze om zich heen, en haar bruine ogen schoten van links naar rechts.

Tag: Shrewstar [verwond haar lekker x3]

Ze wist de staart tussen haar kaken te krijgen en voelde het getrek van de warrior, hoe harder ze zou trekken hoe meer kans er was dat de staart straks op de grond lag. Toen de poes haar een klap verkocht, zette de clanleader zich af vanaf het tere ruggetje en landde op de grond. Gelijk sprong ze op de flank van de warrior af en boorde haar nagels in de witte vacht en probeerde haar met haar kracht op de grond te krijgen.

Tag: Snowyowl

Innerghost had bewust haar kin tegen haar keel aangedrukt zodat Everstar niet bij haar keel kon. Dit was een vrij logisch iets, gezien dit dingen waren die je leerde wanneer je apprentice was. Zorg er altijd voor dat je zwakke plekken bedekt waren. Haar buik mocht nu dan bloot liggen, maar omdat ze nu bezig was de buik van Everstar te bewerken, was het bijna onmogelijk om bij haar buik te komen, ook omdat Innerghost Everstar strak vast hield met haar voorpoten. Kort werd Innerghost afgeleid en dit was een moment van zwakte, waar bij haar kracht kort ook verminderde. Een andere warrior was er bij gekomen om Everstar te hulp te schieten, echter werd deze al belaagd door een aanval van Dauntrose. Met een harde trap met haar achterpoot haalde Innerghost Everstar van zich af en sprong weg waarbij ze de leader recht aankeek. Nog nauwelijks had de deputy wonden opgelopen. De honende blik van Innerghost sprak boekdelen, een beledigende blik was het. En dat noemt zicht een leader.

OOC: Everstar

Barkpaw's oren schoten naar voren toen hij hoorde dat de Nursery werd belaagd. Hij wilde hen net te hulp schieten toen Lionroar hen al te hulp schoot. De oudere apprentice draaide zich met een ruk terug om. Daar hadden ze hen niet nodig. Hij snoof even kort bij het zien van het strijdtoneel. Hoe kon Shadowclan hen nu gewoon aanvallen? Hun actie was zeer laf, de vijand aanvallen in het kamp. De jonge kater schoot naar voor toen er een Shadowclan in zijn blikveld viel. De jonge kater stond maar wat te staren naar de katten om hem heen. Het werd tijd dat Shadowclan uit hun territorium werd gedreven. Bark duwde de kater met zijn volle gewicht tegen de grond en zette zijn nagels stevig in beide voorpoten. Whitelion had hem zeer goed gedrild op het vlak van vechten en hij maakte er volledig gebruik van. Deze keer zou hij niet falen. Hij zou de bron aanpakken die het meeste schade aan konden richten. Hij pinde zijn nagels diep in de poten van de kater, zodat hij de nagels van zijn voorpoten niet snel meer zou kunnen gebruiken.  Met zijn achterpoten hield hij de kater tegen de grond gedrukt. Wie zei dat Windclan zwak was? Hij zou het tegendeel bewijzen.

Tag: Emberpaw

♥ "Wicked is good" they say.

Dauntrose moest toegeven dat hij best eng was. Met zijn bleke ogen die verrassend donker waren. Hij gromde en schoot naar haar toe. Ze maakte zich los van hem. Haar buik voelde onrustig aan. Hopelijk werd ze niet ziek. Bijna in gedachten verzonken merkte ze pas te laat dat zijn tanden naar haar toe suisde. Ze sprong opzij en de tanden lieten een paar krasjes achter. Woest schudde ze haar kop. Niet meer in gedachten verzonken raken en concentreren. Ze keek strak naar zijn poten en deed een aanloopje. Het leek erop dat ze naar zijn poten ging springen, maar in plaats daarvan raakte ze met volle kracht zijn kop en oren. Haar nagels gingen eroverheen, hopelijk diep genoeg om hem écht goed te verwonden.

Tag; Wolverinebite