[SC-WC war I] It's time for revenge!

De kattin was uitgeput door het gevecht. Ergens was ze blij dat het eindelijk ten einde was gekomen, want lang had ze het toch niet meer volgehouden. De reden waarom was haar een beetje ontgaan, en ze volgde haar clan enkel. De kattin voelde zich duizelig en slikte een keertje. Er waren meerdere wonden op haar lichaam ontstaan, waarvan een aantal redelijk diepe. Waarom haar hoofd duizelig voelde wist ze niet precies, maar wat er dus aan de hand was, was dat ze aardig wat bloed had verloren. De kattin liep te midden van haar clangenoten, iet wat met een tollend hoofd. Ze hield niet bepaald van bloed.

OCC: Te midden van de groep verlatende ShadowClan katten

Innerghost had zich wat af laten dwalen van de groep zodat ze de achterste in de gaten konden houden. Dit omdat daar de zwaksten liepen. Tot haar verbazing begon Shrewstar er ook langzaam bij te horen, omsingeld door een hoop andere clangenoten. Toen het aantal stil bleef staan, gingen er alarmbellen bij haar af. Op een snel tempo voegde ze zich naast Tallshadow wie zijn neus in haar vacht had gedrukt. "Ze komt terug, Tallshadow, rustig maar," miauwde ze kalm met lichte woede in haar stem. Als Windclan haar ook nog eens haar leader én beste vriendin afpakte konden ze vergeten dat Innerghost de code nog zou respecteren. Maar dit was niet haar laatste leven, Shrewstar zou nog even door kunnen gaan.

"Tallshadow en Fawnstep blijven hier bij mij om Shrewstar terug te begeleiden. De rest volgen Ravenheart en Dauntrose terug naar het kamp!" Klonk de luide stem van Innerghost. Ze richtte haar blauwe kijkers terug op Shrewstar, wachtend op haar terugkeer vanuit Starclan.

De woorden van de deputy waren vast en zeker bemoedigend bedoeld maar het bracht alleen maar een licht vuur in zijn ogen die hij in reactie nog harder dichtkneep. Fawnstep moest ook blijven, waarom, wat was er allemaal aan de hand en hoe lang moest hij hier blijven hopen zonder dat er iets gebeurde? De kater zuchtte eens diep en haalde toen zijn hoofd weer omhoog, zijn ogen stonden moe van het gevecht zodra ze weer geopend werden. "Weet je hoeveelste het was?" Vroeg hij zacht aan zijn ex-mentor, niet van plan te vragen wie dit had gedaan. Hij wist wie het had gedaan, meerdere katten waren schuldig, en zijn moeder had in ieder geval één van hen meegesleept naar waar ze nu was.

Onderwerp: Re: [SC-WC war I] It's time for revenge!