[SC-WC war I] It's time for revenge!

Met een woeste blik in haar groene ogen stapten ze over de droge grond en rook overal de stank van de hazenvreters. Het was genoeg geweest voor haar, genoeg. Al moons zat windclan haar en haar clan lastig, meer dan die andere minderwaardige clans. Nu had ze er ook meer dan genoeg van. Everstar zou boeten, misschien wel met een leven.
Voor het kamp kwam ze tot stilstand en draaide zich met een ruk om naar de patrouille van katten die zich hadden verzameld om het kamp binnen te vallen. "Gebruik wat je maar wilt om deze hazenvreters een lesje te leren, we verlaten dit kamp zegevierend!" Grauwde ze, haar staart zwiepende om nadruk te geven. "Val aan!" Riep ze toen en stormde door de ingang van het kamp en kwam glijdend tot stilstand. Ze ontblootte haar tanden en zocht met haar groene kijkers naar een slachtoffer.

Note: Shadowclan valt windclan aan!
Tag: Niemand

Als Innerghost ergens een hekel aan had, was het Windclan wel. Whitelion, de grote witte kater die haar tweelingzus had gedekt, had niet alleen dat gedaan, maar ook haar dochter, Littlestream aangevallen. Een smerige clan, vond Innerghost. Windclan ging boeten voor hun daden. En dat gingen ze merken, dat gingen ze vóélen.
Innerghost liep vlak naast Shrewstar. Haar ijsblauwe ogen glommen van woedde en verlangen om hun een lesje te leren. Voor ze het kamp binnen drongen kwam Shrewstar tot stilstand. "Gebruik wat je maar wilt om deze hazenvreters een lesje te leren, we verlaten dit kamp zegevierend!" Weerklonk de stem van hun leader. Innerghost grauwde instemmend waarbij ze haar kop in de lucht hief. "Val aan!" Geen moment aarzelde Innerghost toen ze Shrewstar volgde het kamp in. Innerghost liet haar nagels uit haar hulzen glijden. Ze bleef dicht bij Shrewstar, maar stortte zich op een andere warrior.

Tag: Nobody.

Hij was getekend voor het leven, door zijn ex-mate. Dat betekende niet dat er niet nog wat nieuwe littekens bij konden. Als het betekende dat ze Windclan een goeie trap na konden  geven zou hij daar meer dan genoeg voor over hebben. Ravenheart hoopte met heel zijn hart dat Starclan aan hun kant stond terwijl ze dichterbij het kamp van Windclan kwamen. Het was niet zo moeilijk geweest om de border te crossen. Dat was het makkelijkste stuk.
"Gebruik wat je maar wilt om deze hazenvreters een lesje te leren, we verlaten dit kamp zegevierend!" Shrewstar was nu echt kwaad, en haar woorden inspireerde hem om diezelfde woede onder zijn vacht te voelen. "Val aan!" klonk het. Hij ging met de rest mee het kamp in, hij volgde Innerghost op de staart. Hij wou haar niet gewond zien raken. Al was Innerghost een goede warrior en kon voor zichzelf zorgen, maar hij voelde de laatste tijd steeds meer de drang om zijn familie te beschermen. Zeker na het hele incidentje met Slenderstep.
Zijn blauwe ogen stonden vol met woede, die hij eindelijk los mocht laten op de clan die hij zo erg haatte. Hij vloog de eerste de beste warrior die hij tegenkwam aan.

Een Shadowclan geur prikkelde haar witte neusje en haar ogen knepen zich samen. Wat kregen ze nu?! Haar oortjes stonden gespitst en ze liep samen met nog wat andere Windclanners naar de ingang van het kamp. Er kwamen Shadowclanners aan. Veel. Haar ogen werden groot van verbazing toen ze Shrewstar voorop zag, en ze werden haast nog groter toen deze begon te miauwen: "Gebruik wat je maar wilt om deze hazenvreters een lesje te leren, we verlaten dit kamp zegevierend! Val aan!" Snowyowl zette een paar stappen achteruit, maar rolde tegelijkertijd met haar spieren. Ze zou haar clan verdedigen, koste wat het kost. Ze zag de Shadowclan leidster op de ingang van het kamp afrennen, maar ze bleef vlakbij haar stilstaan. Vrijwel meteen volgden alle andere warriors van de Shadowclan, en dat was genoeg. Met een harde grauw sprong de witte poes naar voren, en lanceerde zich op Shrewstar. "Wat kom doen, moerasmonster?" Om haar worden kracht bij te zetten hapte ze naar het oor van de leider. Haar nagels volgden en boordden zich in de schouder van de zwart-witte poes.

Tag: Shrewstar

Windcall merkte het meteen toen hij zijn den uit kroop, de scherpe zure lucht prikte in zijn neus, en hij moest zijn best doen om niet meteen te kokhalzen. Met vlugge stevige stappen haastte hij zich naar het groep wat zich nu had verzameld. Windcall trok lippen op en siste luid, terwijl hij zijn ogen langs de katten liet glijden. Wat dachten ze, dat ze zomaar even konden binnen stormen? Maar voordat de kater vragen kon stellen vloog er een zwarte kat op hem af, voordat Windcall op de grond werd getrapt probeerde hij nog weg te springen. Tevergeefs. Hij gromde en blies, terwijl hij de warrior van zich af probeerde te trappen, natuurlijk mikte hij in zijn buik. Een zwakke plek voor allemaal. Eerst had Windcall nog gedacht dat het wat beter ging tussen Shadowclan en Windclan, maar dit bewees het tegendeel. Het was erger dan hij dacht, dan hij wilde geloven.

Tag: Ravenheart

De witte warrior had ze al opgemerkt, vanuit haar ooghoeken en het gewicht op haar rug kon ze aan. Haar oor werd tussen een paar kaken genomen, maar tegelijkertijd wierp de clanleader zich op haar zij zodoende de windclan warrior klem te zetten. Ze draaide haar nek en hapte wild naar alles wat een witte vacht was. Of het een nek was of een snuit, ze zou alles wat die gore geur droeg aanvallen.

Tag: Snowyowl

De laatste tijd hadd Barkpaw zich helemaal ingezet om zijn apprentice taken te vervullen. Hij had zich aan alle clan regels gehouden die hij uit zijn kopje kende. Geen poot buiten het territorium gezet en geen pogingen gedaan om nog katten uit andere clan aan te spreken. Het werkte natuurlijk wel op zijn sociaal leven, maar de band tussen zijn mentor was alleen sterker geworden. Whitelion had hem alle kneepjes aangeleerd die hij moest kennen. Van het jagen op de open vlaktes tot de kleinste details in het vechten en verdedigen. De zwarte apprentice had net zijn prooi op de prooistapel gegooid toen een vage stem zijn oren bereikten. "Val aan!" De jonge kater richtte zijn oortjes even twijfelend naar achteren. Val aan? Wacht, val aan?! Bark draaide zich met een schok om naar de kamp ingang. Verschillende katten stormden het kamp in en namen de geur van Shadowclan met zich mee. Direct zette hij een stap naar voren, klaar om het kamp te verdedigen tegen deze indringers. Hij zou niet voor een derde keer falen. Neen, deze keer zou hij zijn clan beschermen, zou hij Everstar beschermen. Hij zou haar niet nog eens een leven laten verliezen. Hij wilde niet nog eens de oorzaak zijn van zo'n zwart moment. De kater snoof even kort toen een shadowclanner op hem afsprong. Zijn vacht stond dreigend overeind en zijn klauwen zaten stevig in de grond gevestigd. Nog voor de kat hem bereikte, sprong hij naar de andere kant om de aanval te ontwijken en belandde vervolgens recht op de rug van de Shadowclan kat.

Tag; Een Shadowclan warrior/apprentice

♥ "Wicked is good" they say.

Dauntrose stapte mee met Shrewstar naar voren. Misschien was het niet heel slim om nu mee te vechten, maar ze zou zich laf en nutteloos vinden. Over haar neus zat een litteken en ze had een groot litteken verstopt tussen haar nekvacht. Recht over haar keel. Ze was nog steeds zwak, maar niet minder sterk. Verbeten stapte ze door. Voor haar liep Ravenheart en daarvoor Innerghost. "Gebruik wat je maar wilt om deze hazenvreters een lesje te leren, we verlaten dit kamp zegevierend!" Grauwde Shrewstar, haar staart zwiepende om nadruk te geven. Ze knipperde met haar blauwe ogen. Eindelijk de Medicine Cat Den uit en direct dit om haar poten te strekken. Perfect! "Val aan!" Er was niets over van die lieve Dauntrose met grappige moodswings. Dit was... een ijzige kant van haar, vol woede die ze zou uiten op een Windclankat met veel pech. Dit was de kant die ze had gekregen in haar kittentijd. Het slechte ervan... Een kant die ze alleen maar toonde bij gevechten. De gevlekte calico greep de eerste warrior vast bij zijn of haar schouders en liet haar nagels erin glijden.

Tag; Nobody

De kitten was net naar buiten getrippeld oom haar vader te zoeken, Whitelion. Sinds de dood van haar moeder had hij haar ontweken, wat ze niet begreep. Lizard was ook betreurd geweest, maar op één of andere manier leek het bijna aan haar voorbij zijn gegaan. Ze liep verder van de Nursery weg, zakte een enkele keer door haar pootjes toen er plots een alarmerende kreet door het camp werd geroepen. De kitten wist eerst niet helemaal waar ze moest kijken, aangezien verschillende katten naar de ingang van het kamp schoten. Een vreemde, voor haar onbekende, geur bereikte haar neusje. De paniek van een aantal Windclankatten om haar heen stak haar direct aan. "Papa," piepte ze bijna automatisch. Zo snel als ze konden, brachten haar pootjes terug naar de nursery, de plek die zij als 'veilig' beschouwde. Tijdens het lopen struikelde de kitten nog enkele keren. Haar evenwichtsstoornis was een groot nadeel op momenten als deze. Als kitten viel het natuurlijk niet op, maar voor de toekomst vormde dit een groot struikelblok. Lizardkit kroop tegen de dichtstbijzijnde kat in de nursery en hield zich direct zo stil mogelijk. Haar ogen waren op de ingang van de nursery gericht, waar ze verschillende katten zag vechten. Haar oortjes zakten in haar nek bij het zien van het schouwspel.

Tag: Nobody

Deze Warrior bleek de Leader, Everstar te zijn. Nog voor alles was begonnen had de leader verschillende katten taken gegeven om de oudsten en de jongsten in veiligheid te stellen. Innerghost sloeg met haar poot krachtig naar de kop van Everstar. "Wat moeten jullie kikkervreters van ons?" Grauwde Everstar. Innerghost zwaaide met haar lange zwarte staart en ontblootte haar tanden. "Jullie hazenvreters terug zetten op jullie plaats," snauwde Innerghost waarbij ze haar poten op de schouderbladen van Everstar plantte en haar zo op de grond wierp met een krachtige duw. De schouders en poten van Innerghost waren opvallend gespierd, ze had ook meer een kater bouw dan die van een poes. Ze was niet tenger en lenig gebouwd, ze was gespierd gebouwd met brede poten en schouders. Wel was haar vrouwelijkheid nog te zien, maar iets minder opvallend.

Tag: Everstar.

Lizard's vacht stond van de schrik overeind toen een poes van Shadowclan richtting de nursery liep. Al snel kroop de kitten wat meer naar achteren, dieper de den in en zo ver mogelijk weg van de twee vechtende warriors. Overdreven ver kon ze natuurlijk niet gaan. De den was nu ook niet zo groot als eender welke den hier in het kamp. Het jonge poesje zakte zachtjes door haar pootjes toen de oudere shadowclan poes Dancingdoe tegen de grond wierp. "Probeer je iets te verbergen?" Lizard hield haar kopje laag en hield haar blik strak op de warriors gericht. Dancingdoe had enkele moons geleden nog in haar in de nursery gezeten. Ze wist dat de jonge poes sterk was, althans sterker als haar. Lizard daarintegen kon het amper opnemen tegen haar broer en zusje, laat staan een volgroeide kat.

Haar tegenstander wierp zichzelf op de grond, zodat zij klem kwam te zitten en woedend siste Snowyowl naar de Shadowclan leider. Ze wist wel dat ze eigenlijk weinig kans maakte: de zwart witte poes was veel beter getraind en had veel meer levens dan haar. Sterker nog, de witte warrior had er maar eentje. De Shadowclanleider hapte hard in haar nek en een kreet van pijn verliet haar bek, waarna de poes onder de leider vandaan worstelde en haar nagels hard over het gezicht van de ander haalde. Nu beet ze echt hard in de poten van de vieze Shadowclanner, zolang die niet meer kon lopen had ze misschien nog een kans van winnen.

Tag: Shrewstar

Haar kaken klemden zich stevig rond de nek die ze te pakken had gekregen. Heel even voelde ze zich weer net zo machtig als in het gevecht met Rushspirit. De neiging om door te bijten was er, maar de windclan warrior wist zich te bevrijden uit haar greep. Een klauw werd over haar gezicht gehaald, maar de mengeling van bloeddorst en haat deed de clanleader even niets voelen. Een paar tanden werd in haar achterpoten gezet en met een grimas begon de zwart witte poes te trappen. Ze kon niet op staan, maar ze kon de kaak van die windclan kat wel hevig vervormen met krachtige trappen.

Tag: Snowyowl