[SC-WC war I] It's time for revenge!

Al Lizard's haren gingen overeind staan toen de Shadowclan poes Dancingdoe tegen de grond duwde. De grijns op gezicht van de poes voorspelde weinig goeds. De kitten kroop direct nog wat naar achteren toen ze haar kopje door de ingang van de Nursery stak. Ze werd echter al snel tegen gehouden door de struik achter haar. "Wel hello there," Waar was haar vader als je hem nodig had. Waar was Whitelion? Het poesje zakte door haar poten en legde haar oortjes plat in haar nek.  Ze snoof even kort en haalde haar kleine nageltjes over de neus van de poes, waarna Dancingdoe de warrior plots terug naar achteren trok. Een opgeluchte piep ontsnapte langs haar lippen. Vervolgens draaide ze zich met een ruk om en liet haar blik over de nursery wand gaan, zoekend naar een mogelijke uitgang, moest Dancingdoe falen.

Tag; Sinclaw, Dancingdoe

Tallshadow || Shadowclan || Warrior
De leader was op z'n minst even afgeleid, maar niet voor lang. Tall zelf ook, zijn blik was gevallen op Crow, en zijn uitdrukking was nog even trouw als dat hij altijd was tegenover vrienden. Vandaag zou tussen hen geen gevecht zijn, en als de kater het even kon helpen zou ook de zwarte poes dit overleven, vandaar dat hij gromde naar de shadowclan apprentice in het gevecht niet ver van hem vandaan. "Hailpaw een warrior doodt niet!" Sprak hij haar streng toe, en richtte zich toen snel weer op zijn eigen gevecht, waar Innerghost hem niet al te hard nodig leek te hebben nu de tegenstander even afgeweerd was. Het was echter nog lang niet afgelopen. De kater was dan ook bereid door te vechten, maar voor hij de kans kreeg wees de deputy hem al op een ander gevecht. Zijn hoofd schoot opzij, en waar eerst woede in zijn ogen vlamde was nu fury. Whitelion torende voor zijn moeder, en een windclan kat sprong op haar rug terwijl ze bloed spuugde. Vol woede en adrenaline overbrugde de gigantische kater de afstand in een simpele sprong, en kwam zo tussen zijn moeder en de witte kater voordat die opnieuw toe kon slaan. Ze waren even hoog, maar waar de andere kater al wat krassen had, was Tallshadow volledig onbeschadigd. Sowieso had hij niet op een betere plek kunnen staan, dit was zijn moeder, hij kon al haar aanvallen poot voor poot matchen met een bijbehorende, zonder enige moeite te hoeven doen over het communiceren, de warrior zou zijn leven voor haar geven. Maar hij en de warrior tegenover hem waren redelijk aan elkaar gewaagd, vandaag zou het nog niet hoeven. "Neem iemand je eigen hoogte vuile hazenvreter!" Spoot hij hem in het gezicht, zijn vacht nog plat, aangezien het niet echt nut had zichzelf nog groter te doen lijken dan hij was. Zijn witte poot vloog door de lucht, en met een geoefende shadowclan techniek draaide de warrior een soort pirouette erachteraan zodat enige counterattack zou missen.
Tag: Weg bij Everstar & Innerghost, nu bij Shrewstar & Whitelion

Hailpaw || Shadowclan || Apprentice
Een stem riep haar naam, en een vermaning was de boodschap. De apprentice siste kwaad, en liet zich vallen toen de poes zich slap liet worden. Vuile clangenoten die ze had, je had er niets aan als je niet eens katten weg mocht halen van deze wereld. Wat voor verschil konden ze dan maken? Geen dus. "Je hebt geluk dat je zelfs van mijn clangenoten nog bescherming geniet fleabag!" Bitste ze de zwarte poes toe, en sprong weer in de aanvalshouding, op zoek naar de zwakke plekken. De gevechtstraining was ze een beetje vergeten, alles wat in haar hoofd zat was de geur van bloed, en oh wat wilde ze daar graag meer van.
Tag: Crowpaw

Hij voelde het amper toen de zwart-witte poes haar klauwen in zijn buik sloeg, hij gaf er niet om dat het bloed uit de lange krassen liep. Hij grauwde woedend, een angstaanjagend geluid. Voor hij ook maar iets kon doen dook er een andere kater voor hem op. Hij wierp een enkele blik op de twee poezen achter hem, en voor nu zag het er voor de andere poes goed uit. Dus richtte Whitelion zich op de tabby voor hem. Hij leek met een geoefende techniek op hem af te komen, maar de grote kater was een Windclan kat, en snel als de wind sprong hij weg van zijn aanval. De klauw van de kat raakte maar heel lichtjes zijn vacht, maar liet geen sporen achter. Whitelion richtte zijn blauw en zijn groen oog op de kater, die zo goed als even groot als hem was. De witte kater sprong naar links, haalde uit naar de kat en sprong in cirkels om hem heen, steeds weer hier uithalend en dan weer daar, proberend om steeds uit het bereik van de Shadowclan kat te blijven. Een kat die hij hier al eerder gezien had, en die zich sowieso niet veel van regels leek aan te trekken.

De kater rende achter zijn clan aan, en ze stormde het Windlcan kamp binnen, allemaal samen. Hij keek rond, en zag dat zijn vrienden en clangenoten al allemaal in een gevecht zaten. Dawn bleef even staan, en zag Blackpaw, die aan het vechten was met een kat die hij herkende als Lostpaw. Dawn zag hoe deze met een klap tegen de flank van de Windclanner aankwam. De grijze kater keek toe hoe Lostpaw niet eens moeite deed om een tegenaanval te doen, maar toch liep Dawn naar Black toe. Met tweeën stonden ze nog steeds sterker dan alleen. "He!" riep hij naar haar, boven het lawaai van roepende katten uit. Hij keek naar Lostpaw, die er helemaal niet zo zelfverzekerd uitzag. Dawn spande zijn spieren aan, en rende op haar af, waarnaar hij naar haar poten dook, in een poging om haar te tackelen.

TAG} Lostpaw & Blackpaw.

Tallshadow || Shadowclan || Warrior
De ander ontweek zijn aanval, en sprong van hem weg. Tallshadow gromde fel, de vechtstijl van die laffe kat beviel hem voor geen centimeter, het kon misschien werken bij een das die niet zo snel was, maar niet bij hem. Shadowclan was bekend om hun sluwe trucs en gevechtstechnieken. Vandaar dat hij bij de volgende aanval van de kater omhoog sprong, en zo op hem kon landen. Zijn klauwen grepen diep in de ander, waarna hij zich opzij liet vallen om halen te kunnen trekken. Zodra hij de grond raakte liet de warrior gaan, en rolde door om weer op zijn poten te landen. Zijn ogen keken recht in die van de andere kater, en plots herkende Tall hem. Whitelion, hij die zoveel Shadowclanners kwaad had aangedaan, die hem en Ace onderschept had, en bovenal, de kat die Littlestream het litteken waarvoor ze zich schaamde had gegeven. Vandaag zou die kater er ook een krijgen om zich voor te schamen, koste wat het kost.

Bloednerveus was ik. Mijn pootjes trilden lichtelijk, en ik probeerde mijn ademhaling te controleren. Ik liep tussen de andere Shadowclanners in, midden in het Windclan territorium. Ik wist wat me te doen stond, maar was bang dat ik er niet toe in staat was. Dat ik niet sterk genoeg was. Ik had er over na gedacht om niet mee te gaan, maar dat zou al helemaal laf zijn. En nu kon ik mezelf bewijzen. Ik wist dat er katten aanwezig waren van wie ik hield. Wind, Dawn, Black. Als ze maar niet gewond zouden raken.. Ik zou ze beschermen, zo goed als ik kon. Hun en de clan. Ik mocht dan geen enorme aanwinst zijn, zo kon ik tenminste iets doen. Toen we vlakbij het kamp waren - de geur van die smerige hazenvreters hing echt overal, gadver - stopte de groep. Shrewstar sprak ons even toe, en gaf toen een teken dat we aan mochten vallen. Enkelen stortten zich meteen in het heetst van de strijd, en ik hoorde enkele kreten van de verraste windclanners. Was dit eigenlijk wel goed? Ik bedoel, ze hadden kittens en elders, net als wij, toch? Ik aarzelde, terwijl bijna iedereen het kamp in stormde. Misschien moest ik niet nadenken.. Nee, ik moest me bewijzen. Door slapende leeftijdgenootjes aan te vallen? Kom op nou Ember! Ik dwong mezelf om even mijn verstand op nul te zetten, en stapte de strijd in.
Overal waren katten aan het vechten. Apprentices, warriors. Ik voelde een lichte steek ik mijn hart toen ik iemand hoorde roepen dat de kittens beschermd moesten worden, maar ik dwong mezelf me te focussen. Vervolgens bleef ik een beetje ongemakkelijk maar op mijn hoede staan. Hoe ging dit? Dit was mijn eerste echte gevecht, dus wat moest ik doen? Wachten tot iemand mijn aanviel? Zelf iemand aanvallen? Ik zal er snel genoeg achter komen..
Tag; Open