[SC-WC war I] It's time for revenge!

Haar tegenstander wierp zichzelf op de grond, zodat zij klem kwam te zitten en woedend siste Snowyowl naar de Shadowclan leider. Ze wist wel dat ze eigenlijk weinig kans maakte: de zwart witte poes was veel beter getraind en had veel meer levens dan haar. Sterker nog, de witte warrior had er maar eentje. De Shadowclanleider hapte hard in haar nek en een kreet van pijn verliet haar bek, waarna de poes onder de leider vandaan worstelde en haar nagels hard over het gezicht van de ander haalde. Nu beet ze echt hard in de poten van de vieze Shadowclanner, zolang die niet meer kon lopen had ze misschien nog een kans van winnen.

Tag: Shrewstar

Everstar
Everstar door onder Innerghosts uithalende poot door. "Jullie hazenvreters terug zetten op jullie plaats," grauwde de ShadowClanner. Everstar gromde. Die arrogante moeraskat, wat dacht ze wel niet? Innerghost gaf haar een harde duw, maar Everstar rolde meteen door en sprong weer overeind. Ze maakte een schijnbeweging naar links en dook toen razendsnel naar rechts om Innerghosts flank aan te vallen.

Tag: Innerghost

Crowpaw,
Crowpaw schok zich dood toen de aanval plotseling kwam. Ze herkende de geur van ShadowClan, een geur die ze de laatste tijd bijna meer met vriendschap dan met de vijand was gaan associëren. Het was echter wel duidelijk dat deze katten niet kwamen voor een vriendschappelijk praatje. Ze keek in paniek om zich heen, haar eerste instinct was om te vluchten. Was Tallpaw er ook? Hij zou haar toch niet aanvallen? Crowpaw probeerde zich te herinneren wat ze geleerd had, maar haar hoofd was leeg. Ze had geen idee wat ze moest doen.

Tag: niemand

Haar kaken klemden zich stevig rond de nek die ze te pakken had gekregen. Heel even voelde ze zich weer net zo machtig als in het gevecht met Rushspirit. De neiging om door te bijten was er, maar de windclan warrior wist zich te bevrijden uit haar greep. Een klauw werd over haar gezicht gehaald, maar de mengeling van bloeddorst en haat deed de clanleader even niets voelen. Een paar tanden werd in haar achterpoten gezet en met een grimas begon de zwart witte poes te trappen. Ze kon niet op staan, maar ze kon de kaak van die windclan kat wel hevig vervormen met krachtige trappen.

Tag: Snowyowl

Tallshadow || Shadowclan || Warrior
De kater volgde de groep, maar bleef wat achteraan hangen voor de dekking. Voor je het wist zouden er konijnenvreters komen die hen van achteren aan zouden vallen en dat konden ze niet hebben, vooral niet nu ze allemaal gefocust waren op het binnendringen van het vijandelijke kamp. Misschien zou hij vooraan moeten lopen, aangezien hij het territorium akelig goed kende, en misschien ook wel omdat zijn moeder daar liep en hij als gerespecteerd warrior haar moest steunen, maar nee. Dat kon hij niet want achteraan liepen de meeste apprentices, en als hen iets zou overkomen zou hij het zichzelf niet vergeven.
Het duurde niet lang voor ze er waren en de kreet weerklonk. Meteen schoot de hele groep een andere kant uit, en waar hij eerst nog samen was was de kater nu alleen. Niet dat het uitmaakte, veel katten keken wel naar hem, maar bedachten zich nog eens voordat ze aanvielen. Hij zag er ook wel groot en dreigend uit. Hijzelf daarentegen voelde de adrenaline beginnen te stromen, en vloog dus achter een zwarte vacht aan die hij kende. Natuurlijk zou Innerghost zichzelf weten te beschermen, maar Everstar stond bekend als een ferocious fighter, en dus zou de deputy het hem heus niet kwalijk nemen als hij zou helpen. Misschien zou ze het zelfs fijn vinden, maar op zoveel durfde de warrior nou ook weer niet te hopen. In plaats daarvan moest hij nu maar even concentreren, want aangezien Inner op hem voorliep kon hij precies de sprong maken die de Windclan leader onderschepte voor ze zijn deputy zou raken. De kater zeilde door de lucht, en knalde in mid-air vol tegen de kleinere poes op. Niet al te ver van Innerghost raakten ze de grond, en meteen rolde de kater door om slippend tot stilstand te komen, zijn lange klauwen klaar voor het gevecht.
Tag: Innerghost & Everstar

Hailpaw || Shadowclan || Apprentice
Om eerlijk te zijn vond ze dit vreselijk en eng, niets voor haar en toch ook weer wel. Een interessante ervaring zou het zeker worden, dacht de grijze tabby poes bij zichzelf zodra de grote groep het vijandelijke gebied bereikte, en zich klaarmaakte aan te vallen. Ze wachtte dan ook niet lang toen het signaal gegeven was, en vloog ervandoor op zoek naar de eerste de beste konijnenvreter. Dit zou nog interessant kunnen worden. Interessant voor die zwarte poes die niet oplette that was, want Hail nam een aanloop en sprong vol op haar rug, triomfantelijk grijnzend, dit kon nog leuk worden bij nader inzien. "Zeg hallo tegen Starclan voor me," Siste ze in het oor van de poes, en maakte zich klaar om net als bij prooi de nek te doorbijten.
Tag: Crowpaw

Shrewstars stem klonk door het kamp, en meteen volgde het gestamp van de roedel enorme clankatten die met wild geraas door de uitgang van het kamp liepen. Blackpaw keek op, het bloed van haar kin likkend, en zag dat veel bekenden Shrewstar volgden, met daarachter meteen Innerghost. Blackpaw trippelde mee, en merkte al snel dat ze richting de stinkend grens van de Windclan gingen. Blackpaw trok haar neus op en bleef netjes op de achtergrond. "Val aan!" riep Shrewstar, en Black's hart sloeg een slag over. Een oorlog? Officieel? Nu al? Ze voelde hoe haar hart sneller begon te kloppen, en hoe de adrenaline door haar lichaam gierde, vooral toen ze zag hoe Ravenheart en Dauntrose ten strijde trokken. Ze kon nu niet meer weg.

Tag: nobody, maar als een andere apprentice Black wil aanvallen is t goed ^^

De lange nagels van Shrewstars achterpoot bewerkten haar gezicht, en niet zo weinig ook. Met een grauw liet Snowyowl los, anders zou ze zelf teveel schade oplopen en keerde zich nu sissend om om de Shadowclanner te bekijken. Veel schade had haar tegenstander nog niet opgelopen, en waarschijnlijk zou het ook niet veel worden, maar proberen kon geen kwaad. De Windclanpoes zag wat bloed van haar gezicht af druppelen en met een gepijnigd gezicht drukte ze haar poot tegen haar neus - die hoogstwaarschijnlijk gebroken was. Met een woedende miauw stormde Snowy terug naar voren, beet snel in een voorpoot en daarna beukte ze zichzelf tegen de leader, zodat ze om zou vallen.

Tag: Shrewstar (je mag haar goed verwonden ^^)

Lostpaw

Verschrikt keek de zwart-witte apprentice op toen ze de Shadowclan katten zag binnenstormen. Haar blauwe ogen waren groot en angstig als ze keek naar de talloze katten die hun aanvielen. Haar haar stond omhoog in angst en ze kon zich amper bewegen. Katten renden langs haar heen. Ze werd wakker geschud toen ze een donkere apprentice alleen stond. Ze leek niet zo heel oud. Lostpaw slikte ongemakkelijk en stapte naar de apprentice toe. Het was niet haar doen om moedig te zijn, of om ook maar iets te zeggen. Maar de blik in haar ogen was vastberaden; ze moest haar clan beschermen. Ze moest haar moeder trots maken, die hoogstwaarschijnlijk vanaf Starclan toekeek, en haar vader, waar die ook moge zijn. Ze gromde, of deed een poging tot; het klonk niet bepaald angstaanjagend. "G-ga uit ons kamp!", zei ze hakkelend, trillend van angst. Ze had nog nooit eerder echt gevochten, en dit vond ze helemaal geen goede tijd voor de eerste keer. Ze had het liever nog wat uit gesteld..

Tag; Blackpaw

Whitelion

"Val aan!" Die woorden had hij eerder gehoord, toen Thunderclan hun aanviel, een aantal manen geleden. Witheet van woede stormde hij op de bende nutteloze katten af, katten die zijn thuis wouden vernietigen. Zijn woede werd gevoed door verdriet, en door trots. Hij zou ze zijn thuis niet af laten pakken. Hij zou ze niet laten vernietigen waar hij van hield, niet opnieuw. Hij zou het niet overleven als hij nog iemand zou verliezen. Hij keek om zich heen, tot een zwart-witte gestalte zijn aandacht trok. Die poes die zich een leider noemde, maar haar clan nog niet kon beschermen. Een andere poes was met haar aan het vechten, maar hij besloot dat hij haar wel een pootje kon helpen. Met een woedende grauw stortte hij zich op de poes, de poes van zijn clan aan de kant duwend. "Jij zal onze thuis niet verwoesten; jij zal ons niet afnemen waarvoor we zo hard gewerkt hebben, of ik zweer je, dat je nooit meer rust zal hebben. Elk van je negen levens zal gekleurd worden door angst, want mijn woede zul je niet ontsnappen; onze wraak zal gevoeld worden!", grauwde hij naar de poes, luid en duidelijk.

Tag: Snowyowl, Shrewstar

Ravenheart wist zeker dat Shadowclan dit gevecht moest winnen. Hij gooide zichzelf op een bruin met witte warrior die hij als eerste zag. Zijn nagels schoten uit hun hulzen en haakte zich in het vel van de kat. Hij beek zich vast met zijn scherpe tanden en probeerde zo meerdere wonden te maken.
Maar hij wist dat dit niet een gevecht was wat makkelijk ging worden. Hij merkte al snel dat zijn tegenstander tegenstribbelde en hij ontving een vrij harde klap in zijn buik, waardoor hij loskwam. "Kom maar op, vuile hazenvreter!" sneerde hij kwaad naar de bruine kater. Zijn grote poten kwamen omhoog en Ravenheart schoot op zijn achterpoten om naar zijn oor en nek te klauwen. Hij zou dit winnen.

Tag: Windcall

Sinclaw:
Een zieke lach gleed over haar lippen in haar ooghoek de kitten vangend en kneep haar gele ogen iets samen. Ze had dus goed gegokt en de nursery lag net uit haar klauwen het enige dat in haar weg stond was de vieze hazenvreter voor haar neus die duidelijk haar gewicht niet had verwacht. Hoewel Sinclaw geen grote kat was, was ze alsnog vele malen groter als de windclanner. De kat had duidelijk geen zin in een ziek mentaal spelletje spelen en eigenlijk was daar geneens tijd voor met een grauw dauwde Sin de kat opzij en duwde haar neus de nursery in strak kijkend naar het kleine zwart witte beestje voor haar. "Well hello there."
-Lizardkit & Dancingdoe

Wolverinebite:
Het had hem al niet goed gezeten. De atmosfeer. De kleur van de hemel. Het had hem allemaal niet lekker gezeten en toen hij terug kwam bij het kamp om vervolgens vele geluiden te horen en de strakke shadowclan geur begon zijn hart over te slaan en liet hij zijn prooi vallen om het kamp in te scheuren en zich in de eerste de beste Shadowclanner te smijten die hij zag. Met maar een doel voor ogen. Zijn kamp leegruimen van de miezerige beesten die zich ook maar iets van clankatten durfden te noemen.
-Nobody

Haar poten werden los gelaten en Shrewstar kwam overeind, de witte poes had haar poot tegen haar neus gedrukt en een vreselijke grijns verscheen op haar gelaat. Er werd een aanval gedaan op haar voorpoot, maar Shrewstar zette zich van de grond af en steigerde even op haar twee achterpoten, om rake klappen uit te delen met haar voorpoten. Voordat de witte warrior haar kon beuken, verscheen er een tweede witte kat. Een kater, groter. Shrewstar voelde zijn gewicht, maar bevond zich onder de kater. Deze begon te praten, maar zij gebruikte deze afleiding om met haar vier poten zijn onbeschermde buik goed te bewerken. Met harde halen probeerde ze het zwakste deel van een kat kapot te maken. "Oneerlijk vechten was altijd iets voor jullie vuile clan geweest." Siste ze en spuugde bloed in zijn gezicht.

Tag: Whitelion & Snowyowl

Dancingdoe keek de rottige shadowclanner aan, waarom was er geen enkele andere warrior bij haar komen staan? De kittens moesten beschermd worden. Een zieke lach gleed over het gezicht van de warrior tegenover haar. Ze gromde zacht. De zwart witte kat was jammer genoeg groter dan haar en ze wist dat ze het dus slimmer moest spelen. Met een grauw werd ze opzij geduwd en liep de kat naar de Nursery toe. Dancingdoe sprong meteen met de snelheid van een Windclankat op en beet zich vast in de linkerachterpoot van de zwart witte poes. Ze klauwde met haar nagels in de buik van de kat en keek woest. Heel even liet ze los en riep ze met harde stem "DE KITTENS!" Ze hoopte dat een andere warrior haar bij kon staan. Nog steeds klauwde ze met haar scherpe nagels overal waar ze maar kon. Deze situatie zag er voor haar hopeloos uit maar ze moest en zou de arme kittens beschermen. Haar blauwe ogen spuwden nu vuur. Haar oren stonden ver in haar nek. Dit was niet wat ze had gehoopt. Ze wist dat ze dit zou verliezen mocht er niet gauw een andere warrior of apprentice komen helpen.

Tag: Sinclaw en Lizardkit
Note: Hulp nodig van een Windclanner voor Nursery!

Toen er een grijns over het gezicht van de leader trok, veranderde haar blik van boos naar afkeurend en ongelovig. Wat was dit voor verschrikkelijke poes? Toen ze ook nog een paar klappen op haar kop kreeg, keek Snowyowl om zich heen voor hulp. Gelukkig kwam Whitelion daar aan, ook al was hij niet erg geliefd, hij kwam haar tenminste te hulp. Het had iets minder hardhandig gemogen, maar zijn aanval was raker dan de hare. "Jij zal onze thuis niet verwoesten; jij zal ons niet afnemen waarvoor we zo hard gewerkt hebben, of ik zweer je, dat je nooit meer rust zal hebben. Elk van je negen levens zal gekleurd worden door angst, want mijn woede zul je niet ontsnappen; onze wraak zal gevoeld worden!" Een grauw verliet de bek van de witte poes, en ze klauwde weer naar Shrewstar. "Oneerlijk vechten was altijd iets voor jullie vuile clan geweest." Gelukkig spuugde de kattin bloed uit. Geweldig, dat betekende dat ze aan het verzwakken was. Zonder iets te zeggen tegen Whitelion sprong ze op Shrewstar en haakt ze haar nagels als weerhaken in haar schouders. Ze duwde zo ver mogelijk door, en krulde daarna haar klauwen om zodat ze toen ze haar nagels uit de schouders trok er een heel stuk vel meekwam. Ook bij de witte poes verscheen nu een vieze grijns, al wist ze deze er snel weer af te halen toen ze doorhad hoe ze eruit moest zien.

Tag: Shrewstar en Whitelion

Everstar dook weg voor de poot van Innerghost, waardoor de rossige poes geen schade opliep. Geluk voor haar, want Innerghost was goed in vechten en beheerste over een hoop goede technieken en een hoop kracht. Innerghost gaf na wat woorden een duw tegen Everstar aan, waarmee ze op de grond viel. Echter rolde Everstar door. Razendsnel, wat Windclanners nou éénmaal waren sprong Everstar eerst naar links en vervolgens naar rechts. Nog voor ze een tegenaanval kon doen, dook er een bruine kater op die tegen Everstar aansprong. Innerghost zelf sprong opzij, waardoor Everstars aanval zeker mislukt zou zijn. Met een krachtige sprong, dook Innerghost op Everstar af, haar klauwen op de Windclan leaders buik gericht. In haar zich veld voor haar zag ze Shrewstar in gevecht met zowel een Windclan warrior als niet zomaar een Windclan warrior, Whitelion. "Tallshadow!" Ze knikte in de richting van dat gevecht. Nu moest de jonge warrior genoeg weten.

Everstar
Ze was zo op de deputy gefocust dat ze de warrior niet opmerkte voor hij tegen haar aan beukte en haar omver wierp. Ze haalde met haar nagels uit naar de tweede aanvaller, wiens gezicht haar bekend voorkwam. Was hij niet zo'n jong van Shrewstar? Everstar had nooit begrepen hoe iemand ooit kittens kon willen met dat monster. Innerghost kwam weer naar voren. Everstar kwam half overeind en zette zich krachtig af, waardoor ze nog net buiten bereik van de aanval kon springen. Daarna dook ze zelf weer vooruit, haalde uit naar de kater en hapte naar de schouder van Innerghost. Ze zag dat ze niet de enige was die tegen twee katten tegelijk moest vechten, Shrewstar had hetzelfde probleem. "Tallshadow!" riep Innerghost. Was dat de naam van die warrior?

Tag: Innerghost en Tallshadow

Crowpaw,
Ze ontdekte de kater die ze zocht en zag dat hij net zo hard meevocht als zijn clangenoten. Plotseling was hij van een vriend in een vijand veranderd en hij leek die rol makkelijk op zich te nemen. Opeens voelde ze een groot gewicht op haar rug en ze viel, een gil slakend. "Zeg hallo tegen Starclan voor me," siste een stem. Crowpaw duwde tegen de grond, zodat ze opzij viel de de ShadowClanner hopelijk van haar rug zou vallen. Wat kwamen die ShadowClanners hier eigenlijk doen? Wat wilden ze? Wilden ze hen verdrijven, wilden ze katten vermoorden? Waarom moet ik vechten, ik heb niemand iets misdaan, ik heb nooit een grens overgestoken, dacht Crowpaw.

Overal kwamen grote, getrainde warriors vandaan, en het rotgevoel van nutteloos zijn overwelmde Blackpaw. Maar toen viel haar oog op een apprentice. Onzeker, jong, maar met een gefocuste blik in haar ogen. Blackpaw vond dat ze wat moest doen. Er was een waardige tegenstander; één waarvan ze geloofde dat ze haar aankon. Het was haar taak, nu ze hier was, om die uit te schakelen, voor de Shadowclan. En bovendien - was dit niet gewoon een beetje leuk? Was dit niet eigenlijk gewoon ongelofelijk spannend? Maar daarbij dacht de jonge Blackpaw niet aan de desastreuze gevolgen die gevechten als deze konden hebben. Dood, verdriet, gemis, maar Blackpaw voelde in haar aderen dat ze deze apprentice, die even oud was als zij, aan zou kunnen.
Ze stormde op de poes af, en ging snel door alle technieken die ze de afgelopen weken had geleerd. De intensieve trainingen van Dauntrose en deels van Ravenheart moesten nu zijn vruchten afwerpen. Ze spande haar spieren aan, kneep haar ogen tot spleetjes, versnelde nog eens, en sprong toen op. Met een klap kwam ze tegen de flank van de jonge poes aan, en meteen maakte Blackpaw zich klaar om het gevecht te beginnen.

Tag: Lostpaw

Innerghost had Tallshadow de opdracht gegeven om Shrewstar te helpen. Everstar mocht dan een leader zijn en meerdere levens hebben. Ze was niet meer dan een mager scharminkel in haar ogen. Tenslotte had Innerghost ook ruim negen moons meer ervaring dat de leader. Everstar hapte naar de schouder van Innerghost, maar kreeg niet meer dan wat vacht in haar bek terecht. Innerghost liet zich op haar rug vallen op het moment dat ze haar voorpoten om de nek van de leader heen sloeg en zo Everstar met zich mee trok. Met haar achterpoten trapte ze naar de buik van de leader, als het goed is een effectieve aanval.

Een lage grom gleed over zijn lippen merkend dat Everstar in gevecht was met de Shadowclan deputy die duidelijk leek te denken dat ze haar zo aan kon. Hij schoot los van de kat waar hij op aan het inwerken was en duwde zijn grote lichaam door de gevechten tot hij naast Everstar stond en staarde naar de Shadowclan deputy. Het was duidelijk dat hij niet de gewoonlijke Windclanner was met zijn dikke vacht die zijn magere lichaam liet verbergen. Hij leek een volgevoede en zeker grote warrior en staarde strak naar de Shadowclanner en trok zijn bovenlip op en keek even naar Everstar voor hij zijn klauwen in de grond duwde. Als de shadowclanner echt zijn leader pijn wou doen zou ze eerst door hem moeten.
-Innerghost & Everstar

De trap in de buik van zijn tegenstander hielp, want die liet meteen los en begon al weer beledigingen te roepen. Typisch Shadowclan vond Windcall. "Kom maar op, vuile hazenvreter!" De grote kater rolde zijn ogen en zei niks terug, omdat hij zijn adem wilde bewaren voor het gevecht zelf. Snel begaf de zwarte kater zich op zijn achter poten en haalde uit naar zijn nek en oren. Windcall had zo iets wel verwacht, maar niet zo snel, zodat de klauwen van de kat zich in zijn nek sneden. Hij siste van de pijn maar Windcall sprong ook naar voren en haalde uit naar de neus van de kat. Nu de kater zijn klauwen in zijn nek had geslagen kon Windcall beter bij zijn gezicht, helaas niet met zoveel kracht als hij gewild had, want de nagels in zijn nek drukte hem maar beneden, maar er zat zeker genoeg in om het een paar flinke krassen over zijn neus te geven.

tag: Ravenheart

Al Lizard's haren gingen overeind staan toen de Shadowclan poes Dancingdoe tegen de grond duwde. De grijns op gezicht van de poes voorspelde weinig goeds. De kitten kroop direct nog wat naar achteren toen ze haar kopje door de ingang van de Nursery stak. Ze werd echter al snel tegen gehouden door de struik achter haar. "Wel hello there," Waar was haar vader als je hem nodig had. Waar was Whitelion? Het poesje zakte door haar poten en legde haar oortjes plat in haar nek. Ze snoof even kort en haalde haar kleine nageltjes over de neus van de poes, waarna Dancingdoe de warrior plots terug naar achteren trok. Een opgeluchte piep ontsnapte langs haar lippen. Vervolgens draaide ze zich met een ruk om en liet haar blik over de nursery wand gaan, zoekend naar een mogelijke uitgang, moest Dancingdoe falen.

Tag; Sinclaw, Dancingdoe

♥ "Wicked is good" they say.

Ze zag in haar ooghoeken haar deputy met twee katten. Meteen liet ze de kat los die ondertussen haar poten had bewerkt. Ze voelde kleine krassen, maar niets ergs. Met een grote sprong die ze perfect inschatte belandde ze op de kater die niet echt WindClan leek. Ze zette haar tanden in zijn schouder. Met haar voorpoten hield ze stand en met haar achterpoten bewerkte ze zijn onderrug.

Tag; Wolverinebite

Onderwerp: Re: [SC-WC war I] It's time for revenge!