Let's do SOMETHING!

"Jij en je uitsloven?" Hij draaide zijn kop weer naar haar om, een zogenaamde beledigde blik in zijn ogen. Hier kwam het hoor, dat kon hij wel horen aan haar toon van spreken. "Ik vind je eerder wel een beetje lui~" Gelijk daarna werd een onverwachte por op hem gericht. Zo onverwacht was het, dat hij een soort piep uitslaakte, als een soort kit. Beschaamd legde hij zijn oren wat in zijn nek en toverde een dwaze glimlach op zijn gelaat. "Zegt het poesje dat 's nachts een crush bij grenzen wilde gaan zoeken!" Beet hij ook op een plagerige toon terug. Als dit straks uitliep op een hele plaagpartij, zou zij begonnen zijn. Dat ze dat maar wist!

"Je klonk net als een kit!" Hij legde zijn oren wat in zijn nek en bromde wat in zichzelf. "Tja, ik moet bij iemand toch wel stoere, mannelijke aandacht halen?" Hij keek op alsof hij plots was gestoken door een bij, zijn blauwe ogen groot van verbazing. Hij had even geen idee meer of ze hem nu plaagde of zelfs deels serieus was. "Ik wil ook wel eens een hunk van een kater ontmoeten." Hij werd iets gekalmeerd door de blik in haar ogen, maar alsnog.. "Wat is er, jaloers?" Zijn oren gingen weer iets richting zijn nek en hij keek naar zijn pootjes. "Nee.." Mompelde hij wat afwezig en probeerde om een uitweg te verzinnen uit deze situatie maar woorden kwamen hem te kort.

"Hey nou.." Hij schrok wat van haar plotselinge aanraking, maar trok zich niet terug. Ze was een vriend, niets om bang voor te zijn. Alleen waren haar plagerijtjes wat verkeerd gevallen, that's it. Gelukkig had Snowynight de hint begrepen. "Ik plaagde je maar wat, je weet toch dat ik je beste vriend ben..?" Zijn oortjes maakten niet langer contact met zijn nek, maar stonden ook weer niet volledig overeind. "Ja.." Mompelde hij nog wat onschuldig en hield zijn blik strak gericht op zijn voorpootjes. "Het is gewoon.." Hij viel even stil. "Je doet alsof ik geen knappe kater ben!" Zijn mondhoeken krulden zich meteen weer en hij keek Snowynight nu pas weer plagerig aan.

Snowynight trapte zo te zien helemaal in zijn val, goed zo! De poes kwam weer wat dichterbij, vast bezorgd over zijn gedrag. "Dat laat ik aan jou over om te bedenken," Gelukkig lachte ze, want alleen hij zou in zichzelf keren als er grapjes over hem werden gemaakt. Maar goed ook! "Ach, ik denk gewoon dat jij dat niet ziet, nog niet dan." Grinnikte hij vervolgens en gaf de Warrior een harde por terug. "zo, die moest je nog terugkrijgen!" Riep hij weer vrolijk uit en deed een pas naar achteren voor het geval dat Snowy hem een tegenaanval zou geven. Maar dat had hij nou net even verkeerd bedacht. Zijn poten gleden onder zijn lijf uit en hij viel in het, gelukkig, lage deel van het water. Verschillende vuurvliegjes vlogen geschrokken op en een paar begon plots om hem heen te vliegen, alsof hij deel was van het water.

Ook bij haar kreeg hij een piep te horen, tevreden grijnsde de kater. Wie klonk er nu als een kit, hm? Maar toen hij gevallen was, zag hij haar gewoon aan de rand van het water zitten, naar hem kijkend. "Ik zie het nu ja, je bent zo mannelijk en knap Ashdrizzle, zelfs de vuurvliegjes erkennen het," Nogmaals gromde de kater wat in zichzelf en krabbelde overeind. Zijn buikvacht en delen van zijn zij waren doorweekt geworden. "Oh wat zijn we weer grappig!" Snoof hij 'beledigd' en deed een pas naar voren. "Nou, als je dit zo grappig vind, dan is dit nog leuker voor je!" Meteen sprong hij op en probeerde hij Snowy bij haar nekvel mee het water in te sleuren.

"Neeee! Genade, genaaadeee!" Gilde Snowy nog uit, maar Ash had zijn prooi al beet. Met een plons belandden beide katten in het water en de laatste plekjes op zijn vacht die nog droog waren, werden nu ondergedompeld. "Hahaha! Wat grappig zeg." Grijnsde Ashdrizzle flauwtjes en schudde zijn vacht uit, ervoor zorgend dat een deel van het water op de witte poes terecht kwam. Met een plagerige grijns keek hij haar weer aan. "En als we beide een koutje oplopen, kunnen we hele dagen in de Medicine cat's Den gaan plagen! Die Apprentices mogen dan wel wachten hoor!" Grinnikte hij en plonsde wat met zijn voorpootjes in het water.

"Niks grappig," Tja.. Ze had het er ook zelf naar gemaakt! "Het is koud," Met een wat rillend lichaam hees ze zichzelf op de oever e Ashdrizzle volgde haar voorbeeld. "Heb jij het niet koud?" Hij haalde zijn schouders wat op, hij had tenminste nog bewogen terwijl zijn vacht tegen zijn lijf aangedrukt zat. Maar nu begin de wind hem toch wel rillingen te bezorgen. "Ja, dat zouden we kunnen doen ja," Ashdrizzle fronste voor een moment even, het klonk niet echt zou enthousiast als ze eerder had gesproken. Maar goed.. "Heb jij een beter idee dan?" Bracht hij toch nog even met een glimlach uit.

"Nee, eigenlijk niet..." Mompelde ze en keek beschaamd weg. Ashdrizzle liet zijn kopje wat vreemd hangen en versmalde zijn blik. "I-is er iets..?" Zei hij wat schuldig. "Warm worden kan helpen?" Ashdrizzle knikte wat en begon zijn rug warm en droog te likken. Zijn vacht sprong meteen overeind toen hij een nieuwe strook begon met zijn tong. Na een tijdje voelde hij zijn vacht ook echt wat droger worden. De kater keek ondertussen even op nog een wat bezorgde glans in zijn ogen. "Als er iets is, weet je dat je me alles kunt vertellen, hè?" Grijnsde hij en poogde om een flinke por uit te delen tussen haar ribben. Dit keer begon hij.

"Ja, dat weet ik," Zei Snowy pas nadat Ash zijn tweede vraag had gesteld. Goed, ze sprak er net zoals bij de Gathering niet over, maar alles opkroppen was ook niet goed, toch? "Ik zie vast spoken, geen zorgen." Hij werd niet geheel gerustgesteld door de glimlach op haar gelaat, hij straalde niet het gewoonlijke uit. "Nou, ik heb wel zin in een goed spookverhaal, hoor." Grijnsde hij breed en maakte zijn voorpootjes even droog, zodat hij straks niet met bruine poten het kamp binnen zou komen. De vuurvliegjes cirkelden weer om het water en trokken zich niets aan van de katten.

Zijn grijns verminderde toch in grootte, toen Snowy er niet veel gelukkiger op werd. Wat had hij nou zojuist gezegd? "Nou ja, ik heb het me vast verbeeld dus je moet me maar niet serieus nemen, zeker niet zelfs. Ik heb immers een redelijk rijke fantasie en dat weet jij natuurlijk ook en daarom wilde ik het ook eerst niet zeggen..." Ashdrizzle fronste verward. Ze had dan wel hele rare spoken gezien als hij haar woorden moest geloven.. "Maar soms krijg ik echt het gevoel dat Littlepaw me haat..." Zijn eerste reactie was een diepere frons op zijn gelaat, maar toen herinnerde hij zich het gesprek dat hij met Little had gevoerd niet zo gek lang geleden. De kater slikte wat en keek even weg. Hoe moest hij dit gaan verwoorden? "Nou, uhm.." Sprak hij toch om Snowy niet in een stilte te laten vallen nadat ze dit had gezegd. "Ik zeg niet dat ze je haat, maar.." Hij zocht even naar de juiste woorden, maar die waren moeilijk om te vinden. "Ze.. is gewoon bang dat je me van haar af pakt.." Hij keek haar weer recht aan, hij wilde haar niet zomaar laten vallen.