Let's do SOMETHING!

Verveeld keek de kater voor zich uit, de taak die hem was opgelegd was helemaal niets voor hem. Waarom? Waarom moest hij nou weer de 'wacht' houden? Ashdrizzle liet zijn ogen opzij, maar net zoals vorige keer was er helemaal niets. Met een zucht ging de kater anders zitten en keek nogmaals strak naar voren. Dit was echt helemaal niets voor hem, hij was moe en hij moest hier nog een hele nacht zitten. Er kwam ook helemaal niemand! En het was zeker niet hij die daar voor zorgde. Geen kittens die wilden ontsnappen, want die sliepen allang, geen vijandige Clankatten, want niemand had oorlog verklaard aan de ShadowClan. Nogmaals zuchtte de kater, maar toen hij iets hoorde van uit het kamp keek hij op. "Ja. Stop maar!" Mompelde de kater nog wat slaperig en stak zijn staart uit tegen de ingang, degene die het kamp uit wilde kon hij niet zien.

"J-Ja?" Klonk een bekende stem, een zeer bekende stem. Ashdrizzle glimlachte toen hij de geschrokken toon hoorde en besloot nog even mee te spelen met het spelletje. "Waar denk je naartoe te gaan, midden in de nacht? Overleggen met de vijand?" Hij hield zijn stem zo diep mogelijk, maar grijnsde terwijl hij sprak. Even Snowy de schrik van haar leven aanjagen en dan als een vervelende haarbal ten tonele komen. Perfect! "Wacht eens.." De kater stond op en zwiepte speels met zijn staart, snel kwam hij in een poel van maanlicht te staan en keek Snowynight speels aan, misschien wat plagerig. "Als deze kater je vergezelt, dan mag je gaan en staan waar je wilt!" Met een grote grijns keek hij haar in haar ogen aan, klaar om te porren zodra ze een stap zou verzetten.

De kater moest op zijn lip bijten om niet het hele kamp wakker te maken met zijn gelach, zo ontzettend grappig zag de reactie van Snowy eruit. "Jij!" Klonk haar stem toen ze hem had herkend, een onschuldige glans verscheen in zijn ogen. "Ik zal je," Werd naar hem gesist, maar omhelsd door een speelse toon. "Jij zult spijt krijgen als haren op je hoofd dat je me zo hebt laten schrikken!.." Ashdrizzle grinnikte wat, nog steeds niet bijgekomen van het beeld. "Dat zie ik graag." Grijnsde hij half grinnikend en zwiepte nogmaals een keer met zijn staart. "Je had je eigen gezicht eens moeten zien!" Grijnsde hij vervolgens en deed een pas achteruit om de vorige afstand weer te herstellen. "Maar hé, als je vannacht iets engs tegen komt, dan ben ik er toch?" Plagerig en uitdagend keek hij haar aan en zakte wat door zijn voorpoten.

"Oh, held op sokken zeker?" De kater was even verrast door het feit dat Snowynight zich weer vermand had. Dus de Warrior had haar moed weer gevonden? "Kom nou maar mee als je mee wilt, voordat we het hele kamp wakker maken," De kater hief zijn wenkbrauwen wat 'beledigd' op. "Wat een nachtwacht ben jij zeg, een beetje je clangenoten laten schrikken." Ashdrizzle draaide zich met een zwiep van zijn staart om en probeerde Snowynight daarmee aan te raken. "Ik zou anders nooit zo reageren," Grinnikte hij nog terug en keek haar met plezierige ogen aan. "Nou, laten we we dan gaan! De vraag is alleen.." Hij draaide zich weer geheel om en kon zijn vriend weer geheel aankijken. "waarheen? Oh, alsof jij geen lolletje zou maken als je je hier zo stierlijk zou vervelen!"

"Wie zegt dat ik me niet vermaak zonder jou? Ik ken toevallig een heleboel aardige katten," De kater hief zijn kopje wat beledigd op. "Oh, als het zo zit.." Mompelde hij op dezelfde toon, maar kon zijn slechte acteerkunsten niet onderdrukken. "Wie weet ga ik wel mijn geheime aanbidder bij de grens ontmoeten..." Nu begon de kater wat te fronzen, ja? Zou ze dat echt doen? Met een wat scherpere, deels nog vriendelijke blik keek hij haar aan. "Ook al ben je mijn vriend, ik zou het alsnog niet zo laten hoor!" Mompelde hij nog wat verbaasd en wendde zijn blik even wat af. Hij zou Snowy nooit de Clan uit willen werken, maar straks.. Straks zou het serieus worden en niet alleen maar een grapje, straks kreeg ze nog kittens en dan zou Shrewstar haar misschien wel een hele erge straf geven..

"Verrader!" De sissende toon deed zijn oortjes naar achteren vouwen en zijn nekharen sprongen overeind. Dus ze was het wel van plan?! Nou, dan zou hij niet eens meegaan! De kater zette een wat bozere blik in zijn blauwe ogen. "Wat ben jij een verrader van een vriend dat..." De boze toon werd gevolgd door een diepe ademhaling, Ashdrizzle zette zich schrap, zijn nekharen geheel overeind gesprongen, Maar wat hij had verwacht, kwam niet. Hij werd plagerig gepord. "...Dat je niet door hebt dat ik een grapje maakt." De kater versmalde zijn blik terwijl de poes begon te lachen. Oh, dus ze vond dat zo leuk? Beledigd draaide hij zich om en deed een paar passen van haar vandaan en ging daar sacherijnig zitten. Zijn nog wat volle start om zijn poten draperend.

"Nu staan we quite," Hij hoorde haar pootstappen dichterbij komen, maar keek niet op. Quitte? Nog lang niet! "Jij geschrokken, ik geschrokken." Ook al probeerde ze zijn blik te vangen, de kater keerde haar zijn rug toe. "Wil je nou nog wat gaan uitspoken of niet? Want anders ga ik toch alleen," Hij versmalde slechts zijn blik, maar keek nog niet om. "En wie weet wat voor een enge dingen een eenzame, weerloze poes zoals ik kan overkomen..." Een zachte grom ontsnapte uit zijn keel. "Vossen... Dassen... Enemy warriors... Charmeurs.." De grom werd nog harder en in een splitseconde draaide hij zich om en lanceerde hij zichzelf op Snowynight. "Als je dat maar laat!" Riep hij uit en begon haar meerdere keren te porren.

Met een grote grijns voelde hij dat hij Snowynight door de kampingang had geduwd, gelukkig bleef ze nog stil. Maar alsnog, zijn aanval was gelukt! "Sshhh, malloot," De kater zette zijn achterpoten op plekken zodat Snowy niet zomaar kon ontsnappen en begon met porren, vandaar haar gelach. "Straks wek je het hele kamp nog met je geschreeuw." Nu begon het tegenstribbelen, maar Ash deed zijn best haar vast te pinnen op de grond. "En houd op met porren!.. Ik smeek je!" Met een grijns gaf hij haar nog een paar porren na en stapte toen van haar af, niet zeker wetend of ze hem weer zou terugpakken, trok hij zich toch nog terug door de kampuitgang en stopte pas in zijn passen toen hij zeker buiten het gehoor van de Clankatten was. "Ik zei helemaal niets, jij zou hen dan gewekt moeten hebben met je gelach!" Grinnikte hij.

"Waar ga je heen? Ik ben nog niet klaar met jou!" Klonk haar stem nog, maar de kater bevond zich al ver buiten het kamp. Ha! Als hem heb willen pakken, had ze iets sneller moeten handelen! "Oh! Niet waar!" Hij grijnsde hij haar antwoord en zwiepte een keer speels met zijn staart. "Ik heb officieel helemaal niets gezegd in het kamp, jij was degene die daar liep te schreeuwen." Grijnsde hij nu plagerig en hief zijn kopje zogenaamd trots op. "Maar goed, gaan we hier staan kibbelen of gaan we nog ergens heen? Of ben je nu toch bang geworden van het donker?" Misschien dat hij te ver ging en misschien ook niet, hij had Snowynight ook eigenlijk nog nooit echt boos op hem zien worden. Op bijna niemand eigenlijk.. Tja, Thrushpaw was geen iemand, die telde dus ook niet mee.

De Warrior voor hem versmalde haar blik, maar Ashdrizzle trok zich daar niets van aan."Absoluut niet, ik ben nergens bang vo-" Plots zag de Warrior een donkere schim over hun koppen heen vliegen en met een kleine gil verdween de witte kat achter hem. Ashdrizzle keek met grote ogen naar de uil die zich al snel nestelde in een of andere boom en richtte zich toen weer tot Snowy. Zijn grijns niets zo groot als voorheen, omdat katten wel degelijk rede hadden om bang te zijn voor een uil. "Hij is al weg," Mompelde hij toch nog wel op een wat zachte toon, het laatste wat hij wilde was een uil op hun dak. "Misschien is dit wel een teken om op pad te gaan, of heb je zin in een uilenjacht? En dan bedoel ik de uil die op onze nek zit." Grijnsde hij nog eventjes na.