Where butterflies never die {STRAWBERRY}

Voorzichtig rekte de gespierde, bruine tabby kater zich uit en stond hij ietwat slaapdronken op. Hij liet eerst nog een luide gaap uit zijn bek ontsnappen voordat hij zich even bukte en met zijn donkerroze neusje in Strawberry's schouder porde. De poes had enkele uren geleden haar nest naast dat van hem gelegd, dus hoefde hij niet eerst naar de plek toelopen waar het nest eerst had gelegen. "Opstaan, het is tijd." Miauwde hij zacht, maar net luid genoeg om haar daadwerkelijk wakker te maken. Hij wou niet dat de poes zich kapot schrok omdat hij hier eventjes de hele beurt bij elkaar begon te schreeuwen. Hierna trippelde hij naar de uitgang van de den en bleef hij daar eventjes wachten op de tweekleurige poes.

Lekker lag ze weggezonken, diep in dromenland weggedwaald. Ze vond het niet erg. Ze hield wel van dromen. Ze had zich dicht opgekruld in haar nest en genoot stiekem en onbewust ook een beetje mee van de warmte die Twirlfang uitstraalde in het nest naast haar. Ze had het eindelijk weer warm. Maar haar slaap was haar niet gegund. Ze murmelde wat onverstaanbaars en verwards toen een neus tegen haar schouder gedrukt werd. Ze knipperde wat slaperig met haar blauwe ogen en gaapte diep. "Opstaan, het is tijd." Miauwde een stem zachtjes naast haar. "Tijd.. waarvoor?" Mompelde de poes verward, terwijl ze opnieuw gaapte. Toch hees ze zich wat slaapdronken overeind en strompelde ze achter Twirlfang aan. "Wasser?" Vroeg ze, haar stem ietwat bedremmeld door slaap. Ze was ondertussen al helemaal vergeten dat ze gingen jagen.

"Tijd.. waarvoor?" Mompelde de poes verward. Hij greens even en bekeek de poes even toen die nog iets zei. "Wasser?" Vroeg ze, haar stem ietwat bedremmeld door slaap. Hij wiebelde eventjes met zijn oortjes en opende nadien zijn mond om antwoord te geven. "We gingen jagen, weet je nog?" Bracht hij de poes bij met een kleine glimlach op zijn gelaat. Er was een grote kans dat ze het al vergeten was, gezien ze het hadden afgesproken vlak voor de poes in slaap was gedommeld. Maar dat kon niet zoveel kwaad, tenminste, voor hem toch niet.

Strawberry wankelde iets en knipperde nog wat slaperig met haar ogen. Ze was nooit goed geweest met ochtenden en wakker worden, absoluut niet zelfs. "We gingen jagen, weet je nog?" Miauwde Twirlfang ietwat plagerig. Strawberry keek hem beduusd aan. "Jagen?" Mompelde ze, daarna leek ze met een schok te ontwaken. "Oh ja! Sorry," Miauwde ze, ietwat geschrokken. "Helemaal vergeten.." Ze legde haar oren wat schuldig achteruit. "Waar.. waar wil je gaan jagen?" Vroeg ze vervolgens maar, ietwat voorzichtig.

"Jagen?" Mompelde de poes, maar daarna leek ze met een schok te ontwaken en meteen het besef te krijgen waarover ze het hadden. "Oh ja! Sorry," Miauwde ze geschrokken. "Helemaal vergeten.." Hij haalde zijn schouders op en bleef haar op dezelfde manier aankijken. "Geeft niet," Miauwde hij simpeltjes terug, met een glimlach op zijn gelaat. "Waar.. waar wil je gaan jagen?" Vroeg de poes vervolgens, ietwat voorzichtig. Hij keek even weg en dacht koortsachtig na. "De keuze is aan jou." Sprak hij maar, toen hij maar niet op een logisch antwoord wist te komen.

Strawberry liet opnieuw een gaap uit haar mond ontsnappen. De warme lucht verdween in een wolkje. "De keuze is aan jou." Miauwde Twirlfang. Strawberry trok haar wenkbrauw op en begon zachtjes te grinniken. "Vraag het de slaapkop, klinkt als een fantastisch plan." Merkte ze op, nog steeds grinnikend. De poes schudde haar pels uit en gaapte nog een laatste keer. "Err... Wat dacht je anders van gewoon het bos, een stuk verderop? De dieren zullen hier wel hun laatste voedsel willen zoeken." Mompelde de poes, al denkend.

"Vraag het de slaapkop, klinkt als een fantastisch plan." Grinnikte ze. Hij greens even en kreeg het besef dat ze daar wel 'n punt had. "Err... Wat dacht je anders van gewoon het bos, een stuk verderop? De dieren zullen hier wel hun laatste voedsel willen zoeken." Mompelde de poes. Hij knikte instemmend en sloeg eventjes met zijn staart in de lucht. "Lijkt me eens strak plan." Beaamde hij met een glimlach op zijn gelaat. Hierna wenkte hij eventjes met zijn staart als teken dat hij verder ging lopen, maar hield hij weer halt halverwege richting de uitgang. "Heb je trouwens honger?" Miauwde hij vragend, waarna hij even met zijn neus naar de prooistapel wees.

"Lijkt me eens strak plan." Miauwde Twirlfang, haar prijzende. Strawberry nam het compliment maar ongemakkelijk in ontvangst. Ze was nooit goed met complimenten geweest, dat gaf ze heel erg eerlijk toe. Maar pas bij Twirlfang's volgende vraag, stegen er problemen op. "Heb je trouwens honger?" Vroeg de kater aan haar. Strawberry weifelde, ze wilde hem niet ophouden. De poes had wel vaker de neiging zichzelf op te offeren om een ander daarmee te helpen. "Nee," Miauwde ze uiteindelijk, alleen maar om een paar hartslagen later een protesterende knor te krijgen van haar maag. Ze slaakte een zucht. "Ja," Mompelde ze.

{Oké, nú ga ik slapen}

"Nee," Echter duurde het niet lang of hij hoorde haar maag al knorren. Ging ze het net zoals de vorige keer spelen? Hij greens even toen ze weer verder sprak. "Ja," Mompelde ze nadien. "Zeker dat je niet zo braaf als een hondje wordt?" Plaagde hij haar even speels, waarna hij weer serieus naar de prooistapel toeliep en er twee prooidieren van af griste. Hij had twee verschillende dieren on kieskeurig meegesmokkeld, één mus en één spitsmuis. Hij wierp het gevogelte naar de poes en behield de spitsmuis voor zichzelf. "Wedde dat ik meer dan jou zal kunnen vangen," Begon hij, een weddenschap beginnende.

"Zeker dat je niet zo braaf als een hondje wordt?" Klonk de stem van Twirlfang plagerig. Strawberry draaide haar kop met een ruk om met een verontwaardigde blik op haar gelaat. Toch werd haar blik daarna weer speels. "Heel erg zeker! Vooral niet voor jou!" Miauwde ze plagerig terug, waarna ze naar de prooistapel liep. Maar voordat ze iets kon pakken, kreeg ze al wat toegeworpen. "Wie zegt dat ik mus lust?" Plaagde ze hem, "Grapje, ik vind mus heerlijk." Verzekerde ze hem vervolgens, waarna ze een flinke hap vlees nam. Het was vreemd om zo met Twirlfang om te gaan na zoveel maanden. Maar zeer zeker niet.. onprettig. Hij bleek toch wel heel erg vriendelijk te zijn, een heer zelfs. Ze fronste lichtjes terwijl ze erover nadacht. Het was allemaal zo vreemd, dat moest ze toegeven. Haar gedachten werden echter onderbroken toen Twirlfang weer tegen haar sprak. "Wedde dat ik meer dan jou zal kunnen vangen," Miauwde de kater. Meteen ging er een competitief knopje om bij Strawberry. "Wedden van niet!" Miauwde ze, licht verontwaardigd.

"Heel erg zeker! Vooral niet voor jou!" Miauwde de poes. Hij grinnikte en keek d'r met een speelse blik aan. Het was fijn dat de poes iets opener was in zijn nabijheid. "Wie zegt dat ik mus lust?" Hij keek even op verontwaardigd op en wou net haar eten omwisselen met dat van hem, maar algauw vervolgde de poes haar zin. "Grapje, ik vind mus heerlijk." Verzekerde ze hem. "Oké dan." Miauwde hij, nog altijd de grijns op zijn gelaat behoudende. Voorzichtig nam hij een hap van de spitsmuis die voor hem lag, en kauwde hij het vlees mals. "Wedden van niet!" Miauwde de poes nadat hij een weddenschap was aangegaan. Hij slikte het vlees door en keek even uitdagend op. "Oh, wat krijg ik als ik toch het meeste prooi kan vangen?" Vroeg hij op een speelse toon. Hij bleef de poes met opgetrokken wenkbrauwen aankijken en vergat even de muis die voor zijn voetjes lag.

Strawberry hief zichzelf langzaam in een staande positie. "Oh, wat krijg ik als ik toch het meeste prooi kan vangen?" Vroeg Twirlfang aan haar. Strawberry vernauwde haar ogen eventjes nadenkend. Wat kon ze uberhaupt geven? Ze beet eventjes nadenkend op haar lip. De poes keek Twirlfang daarna weer met een lichte zucht aan. "Verzin jij maar wat wat je wilt hebben, ik weet niks," Gaf ze eerlijk toe. De poes haalde haar schouders eventjes wat op. "Verras me maar met wat ik krijg als ik win." Miauwde ze met een grijns daarna plagerig. "Waag het niet om jouw kant van de weddenschap een verrassing te maken." Voegde ze er daarna grappend aan toe.

"Verzin jij maar wat wat je wilt hebben, ik weet niks," Gaf de poes toe. Hij knikte weifelend en spitste nadien zijn oortjes weer toen de poes verder sprak. "Verras me maar met wat ik krijg als ik win." Hij wist een grinnik niet te onderdrukken en keek de poes plagend aan. "Zal ik zeker doen." Miauwde hij. "Waag het niet om jouw kant van de weddenschap een verrassing te maken." Hij schudde zijn kopje van niet en opende nadien zijn mond. "Zal ik niet doen." Miauwde hij op schijnheilige toon. Hierna nam hij nog gauw enkele happen totdat er niks meer overbleef van zijn voedsel, en gooide hij er wat zand over. "Zullen we dan maar vertrekken?" Vroeg hij, op speelse toon.

De beloftes die Twirlfang gaf, waren niet bepaald bevredigend voor Strawberry. Hij had namelijk niet gezegd wat hij van haar wilde. "Zullen we dan maar vertrekken?" Miauwde hij enkel, waarna hij opstond. Strawberry sneed zijn weg af en blokkeerde demonstratief de weg met een koppige uitdrukking in haar heldere, blauwe ogen. "Je hebt niet verteld wat je wilde," Miauwde ze simpeltjes. Het moest er ergens wel komisch uitzien. De kleine Strawberry blokkeerde een veel grotere Warrior de weg. Maar het kon haar niks schelen, ze was nieuwsgierig en ze wilde haar antwoord daarom ook per direct hebben.

"Je hebt niet verteld wat je wilde," Hij zuchtte eventjes en trok één van zijn wenkbrauwen op waarna een zachte lach zijn mond verliet. "Ik weet zelf nog niet eens wat ik wil." Beaamde hij eerlijk, waarna hij haar een uitdagende blik toewierp. Wilt U me nu alsjeblieft doorlaten?" Miauwde hij nadien op een beleefde toon, echter maakte de speelse twinkeling in zijn felle gele ogen wel duidelijk dat hij een spel met haar aan het spelen was.

Strawberry bleef nog steeds koppig staan op haar plekje, maar er verscheen toch een lichte twijfeling op haar gelaat. "Ik weet zelf nog niet eens wat ik wil." Beaamde hij eerlijk, waarna hij haar een uitdagende blik toewierp. Wilt U me nu alsjeblieft doorlaten?" Strawberry leek eventjes te schrikken en stapte opzij. "Krijg ik het te horen, als je het weet?" Vroeg ze daarna maar, waarna ze haar moed weer hervond. De poes had af en toe nog wel problemen met schrikken, maar ze deed het al steeds beter. "Bent U dan klaar voor de jacht?" Vroeg ze daarna vervolgens, haar uitdagende toon ook hervindende.

"Krijg ik het te horen, als je het weet?" Hij knikte, nog altijd op dezelfde schijnheilige manier en trippelde nadien verder naar de uitgang toe. "Bent U dan klaar voor de jacht?" Hij keek even achterom, naar de plek waar de poes zich bevond en knikte. "Ja, maar de vraag is, bent U wel klaar voor de jacht?" Kaatste hij speels terug, met zijn beide bruine oortjes naar haar gericht.

Strawberry keek de kater nog steeds uitdagend aan met haar heldere blauwe ogen en haar staart zwiepte ietwat nerveus heen en weer. Toch raakte ze wel opgewonden. Een wedstrijd was toch wel een gaaf iets. Alleen ze wist niet wat ze kreeg. "Ja, maar de vraag is, bent U wel klaar voor de jacht?" Miauwde Twirlfang plagerig. Strawberry stak haar kopje wat de lucht in. "Klaar geboren, kom nou maar mee!" Plaagde ze, waarna ze het kamp uitspurtte, klaar voor de jacht. "Ik zal zeker winnen!" Miauwde ze vrolijk.

"Klaar geboren, kom nou maar mee!" Plaagde ze, waarna ze het kamp uit spurtte. Geschrokken van haar plotse actie, snelde hij achter haar aan en hoorde hij haar nog iets zeggen. "Ik zal zeker winnen!" Miauwde ze vrolijk. "Ja, in je dromen!" Plaagde hij terug, waarna hij haar voorbij stak en even de weg blokkeerde. "Maar moeten we geen plek afspreken waar we elkaar terug tegenkomen wanneer de maan opkomt?" Vroeg hij, licht nieuwsgierig.

Glijdend kwam Strawberry tot een halt en botste zelfs nog iets met haar voorhoofd tegen zijn flank aan toen Twirlfang voor haar verscheen op haar pad. "Sorry," Murmelde ze, ietsjes geschrokken. Maar daarna glimlachte ze toch weer wat voorzichtig. "Maar moeten we geen plek afspreken waar we elkaar terug tegenkomen wanneer de maan opkomt?" Vroeg Twirlfang. Gelukkig kwam hij geamuseerd over, nog niet eens boos. Dat viel mee. "Euh.. Zonnenrotsen!" Besloot ze, "Laten we nu maar beginnen," Miauwde ze plagerig, waarna ze haar pels uitschudde.