let us train {Redpaw}

Spottednose werd wakker door de zonnestralen die door het dak van de warrior den heen schenen. Ze hief zich langzaam overeind en trippelde het hol uit. Eenmaal buiten ging ze op weg naar de prooistapel voor een lekker hapje. Daar zag ze dat een lekker hapje er niet in zat, de prooistapel bestond uit niet meer dan een muis en een merel. Ze moest dringend gaan jagen. Ze had honger, maar liet deze schamele prooi liggen voor wat het was. Ze zou wel eten tijdens de jacht. Ze trippelde al richting de doorntunnel toen ze een zucht achter zich hoorde. Toen de gevlekte poes omkeek zag ze Redpaw de wit rode leerling aan de prooi stapel. 'Hé, door te zuchten word hij heus niet groter. Kom je mee jagen?' Riep ze naar de leerling. Zonder op antwoord te wachten liep ze door de doorntunnel. Buiten wachtte ze even of de leerling haar wel volgde. Tijdens het wachten waste ze haar poot even. Na een tijdje liet ze hem weer zakken en spuugde een paar witte haartjes uit.

Ik zal maar mee gaan dacht redpaw. Dan kan ik nog iets doen voor de clan anders ben ik toch niets van plan. Besloot de leerling. Hij kwam de doorntunnel uit en zag Spottednose daar op hem wachten. Toen gingen ze jagen, het was een goede jacht voor in leaf-fall. De rood witte kater ving wel 2 muis een eekhoorn en zelfs een jong konijn. Hij probeerde ook vogels maar zijn sluiphouding was steeds verkeerd. gelukkig maar dat de krijgspoes van een eindje verder niets van zijn mislukkingen had gezien. De leerling was natuurlijk jaloers een beetje jaloers op de duif en merel die ze al had gevangen, maar ze had er vast ook hard voor gewerkt toen ze leerling was om dat te kunnen.

Spottednose moest niet lang wachten, Redpaw kwam al snel na haar uit de doorntunnel. 'Laten we maar meteen vertrekken.' Stelde de gevlekte poes voor. Ze klommen het ravijn uit en gingen op jacht. Ze stond versteld van hoeveel deze leerling al kon vangen. Zij zelf had enkel nog een duif en een merel gevangen. Ze zag wel dat de leerling heel tevreden was met zijn goede vangst, maar ze zag ook dat hij er niet veel van bakte met het vangen van vogels. Ze trippelde erop af. 'Hé, laat mij je helpen met je sluiphouding voor vogels.' stelde ze voor. 'Ik zal het je voor tonen.' Ze zakte in een perfecte sluiphouding en sloop zo stil als ze kon vooruit. Ze zorgde er speciaal voor dat het ritselen van haar vacht klonk alsof het de wind was die raasde door de struiken. 'Zo, nu jij. Zoek ergens een klein vogeltje, en doe me na.' Ze zat neer en krulde haar zwarte staart rustig om haar poten.

Redpaw zocht een vogeltje en deed zijn mond deels open en rook algauw een vogeltje, maar ook een geur dat hij niet goed kende. Maar opeens herkende hij de geur weer het is van een VOS!!!! Redpaw wist niet wat hij moest doen. Maar hij werd er geruster van dat het al een dag oud was. Maar redpaw was niet van plan om die kans te laten zitten om dat vogeltje te laten pakken die vos kon wel wachten. Dus redpaw liet zich in de sluiphouding vallen met de trucjes die spottednose hem leerde was hij vastberaden het te vangen. Hij ging langzaam dichter en dichter naar het vogeltje. maar toen hij dichter kwam zag hij dat het een grote duif was. Toen hij dicht genoeg was sprong hij erop en dode het meteen. Nu ga ik het vlug zeggen tegen spottednose dat ik de geur van vos heb gevonden dacht de leerling vastberaden. Toen hij haar zag vertelde de kater direct wat hij had geroken en wachtte op een antwoord.

Spottednose zag de leerling verdwijnen in het struikgewas met alleen het ritselen van de bladen die haar achterlieten. Na een tijdje kwam de leerling terug met een gigantische duif in zijn mond. Spottednose snorde tevreden, maar hield op toen de leerling vertelde dat hij een vos had geroken. 'Laten we dat dan maar vertellen aan de queens in het kamp. Die moeten extra opletten nu er een vos in ons territorium doolt.' Stelde de gevlekte poes voor. 'Maak je maar geen zorgen, je zegt dat het een oude geurspoor was, dus de vos zal vast gewoon op doortocht zijn.' probeerde ze de leerling gerust te stellen. Ze zwiepte met haar staart dat ze terug gingen naar het kamp. Onderweg namen ze hun eerder gevangen prooi mee. Eenmaal in het kamp zag ze dat alles zijn gewone gangetje ging. 'Ga die duif maar naar de elders brengen, die zouden vast wel blij zijn met zo'n grote sappige prooi.' Beval ze de leerling met een zwiep van haar staart en een glimlach om haar mond.

Spottednose gaf algauw antwoord dat ze dat moesten zeggen tegen de queens in het kamp. Wat later zij ze dat Redpaw die duif maar naar de elders moest brengen en dat de vos vast op doortocht was. Toen hij dat hoorde was de wit met roste leerling al veel geruster, maar hij was ook een beetje teleurgesteld omdat de leerling dat nog nooit had gezien. Ach ja, dacht hij, het is niet erg het is nu veiliger voor de kittens. Toen ze aan de doorntunnel kwamen nam hij afscheid van Spottednose en bedankte haar dat hij mee mocht op jacht. Redpaw wachtte niet op een antwoord want de leerling ging direct naar de hoop verse prooi om de zijne daar te leggen en ging vlug met de grootte duif naar de elders. Toen dat gedaan was ging redpaw naar terug naar de hoop en koos een dikke waterrat. Het begon al donker te worden en de eerste sterren van de zilverpels kwamen te voorschijn. De leerling zag spottednose voor de warriors den zitten en ging er naar toe. 'Hallo spottednose hoe gaat het met jou na die hele dag jagen?' Vroeg hij terwijl hij zijn prooi begon op te eten.

Spottednose was behoorlijk moe, maar had nog geen zin om naar binnen in de warrior den te gaan. Een zonsondergang was veel te mooi. Ze keek met twinkelende oogjes toe hoe de hemel eerst oranje kleurde, dan rood en als laatste donkerpaars voor de zilverpels verscheen. Al snel verschenen de eerste krijgsvoorouders aan de nachthemel. 'Hallo Spottednose, hoe gaat het met jou a die hele dag jagen?' De poes schrok op van de stem naast zich. Ze keek met haar gele ogen in het donker wie er naast zich zat. Al snel herkende ze haar leerling Redpaw. 'Oh hallo Redpaw.' Begroete ze het katertje vriendelijk. 'Ja hoor, alles is goed met mij. En met jou? Niet te moe?' Vroeg ze daarna uit beleefdheid. 'Als dat het geval was, zou je beter meteen gaan slapen als je waterrat op is. Morgen word weer een lange dag.' vervolgde ze. Ze keek hoe haar leerling zijn prooi op smikkelde. Zij had al gegeten, een sappig muisje, dus zij had geen honger meer. Ze trok zichzelf recht en streelde de leerling met haar staart. 'Nou, ik ga dan ook maar eens gaan slapen. Tot morgen.' En weg was ze. Plots besefte ze dat ze niet op het antwoord van haar leerling had gewacht en kon zichzelf wel voor de kop slaan. Ze haastte zich terug naar buiten. 'Hé, ik was vergeten wachten op je antwoord. Gaat het goed met jou?' Verontschuldigde ze zich.

Spottednose schrok een beetje en zei toe dat het goed met haar was en vroeg dan hoe het met hem ging en zei dat als hij moe was dat hij beter vlug moest gaan slapen omdat het morgen een zware dag zou worden. Ze zal het me vast lastig maken morgen, bedacht de leerling zich. Redpaw kon niet wachten tot morgen, hij liep nu al over van energie. Toen zei Spottednose dat ze ging slapen en ging weg. Toen hij zich net wou omdraaien kwam Spottednose aangerend en riep: 'hé, ik was vergeten wachten op je antwoord. Hoe gaat het met jou?' direct draaide hij zich om en zei: 'Goed. Slaap wel, Spottednose.' Hij liep toen naar de apprentice dan en ging op zijn plekje mos liggen. Hij draaide zich en legde hem neer en viel al gauw inslaap. De leerling werd wakker en zag de eerste zonestralen te voorschijn komen. Hij ging naar de hoop verse prooi en koos er een lekker konijn uit. Toen hij klaar was met eten, likte hij zijn snorharen af en rekte hem uit.Wat kan ik nu nog doen dacht Redpaw en zette zich neer voor zich te wassen. Zou Spottednose wakker zijn? Nee, dacht hij. ik ga al wat jagen als opwarming. dacht hij en ging weg door de doorntunnel. De leerling deed zijn mond een beetje open om de geur beter te ruiken en rook een konijn en ging automatisch in sluiphouding zakken. Stap voor stap ging hij dichter naar het konijn. Toen hij nog maar 2 staartlengtes er van was sprong hij erop en doodde het direct. Redpaw begroef het om het later op te halen. Toen de zon al halverwege zijn hoogste punt zat haalde hij zijn prooien op. toen hij terug in het kamp was legde hij zijn prooien op de hoop maar hield het konijn bij en liep richting Spottednose die voor de warrior den lag. Redpaw porde haar van langs achter. 'Het is al halverwege zonshoog hoor en het ging lastig worden vandaag zei je gisteren bij het eten. Ik heb een konijn voor jou' zei Redpaw terwijl hij wees naar zijn prooi waar hij zo trots op was. Hij begon zich te wassen aan zijn witte borst.

Spottednose had goed geslapen, maar was nog steeds moe. Het was een prachtige dag en ze had gemerkt dat haar leerling er al vandoor was. Vanbinnen werd ze warm van trots dat ze zo'n ijverige leerling had. Ze besloot dan maar even haar ogen te sluiten in de zon voor de Warrior den. Opeens schrok ze op door een por in haar rug. Ze moest in slaap gevallen zijn. Ze keek in de gele ogen van haar leerling Redpaw 'Het is al halverwege zonshoog hoor en het ging lastig worden vandaag zei je gisteren bij het eten. Ik heb een konijn voor jou' Zei haar leerling terwijl hij trots wees naar zijn prooi en daarna waste hij zijn borst even. Het was een heel groot konijn en Spottednose werd nog trotser, maar dat mocht ze niet te veel laten zien, want straks werd haar leerling nog naïef. 'Ik kan mijn eigen prooi ook wel vangen, dank je.' Zei ze terwijl ze zich voorover boog om wat te eten van het konijn. 'Toch ben ik trots op je dat je je eerste konijn hebt gevangen en dan nog wel zo'n grote en lekkere.' Feliciteerde ze hem daarna. Toen ze klaar was met eten keek ze het katertje een ogenblikje aan en deed toen een voorstel: 'Je kunt nu al genoeg jagen, maar hoe zit het met je vechttechniek? Laten we dat eens bekijken in de zandkuil. Kom mee.' Zei ze terwijl ze met haar staart wenkte dat hij haar moest volgen richting de zandkuil.

Toen redpaw haar het konijn aanbood zij ze :ik kan mijn eigen prooi ook wel vangen, dank je. Wat later zij ze:Toch ben ik trots op je dat je je eerste konijn hebt gevangen en dan nog wel zo'n grote en lekkere.
toen de leerling net wou vragen wat we vandaag zouden doen zij ze net :Je kunt nu al genoeg jagen, maar hoe zit het met je vechttechniek? Laten we dat eens bekijken in de zandkuil. Kom mee. Toen hij de krijgskat wou inhalen op weg naar de zandkuil hoorde hij een uil en keek omhoog. Toen hij de uil niet meer hoorde keek hij voor zich en zag dat hij spottednose bijna had ingehaald. Hij stond klaar voor de einsprint toen hij een vossendrol passeerde. hij dacht dat het vast een verbeelding was want hij droomde vannacht ook over een vos. boem! hij knapte met een smak tegen een boom aan en stond vlug weer recht om spottednose nog in te halen. en dacht dan: ze zal ook wel denken dat ik overal vossen zie. maar ach het was maar zijn verbeelding dus hij negeerde het maar want hij had nog niet eens ooit 1 gezien dus hoe wist hij dan zeker of zijn droom nu over een vos ging of iets anders. en nu vlug spottednose inhalen !!!!!!

Spottednose keek achter zich. Ze was al bij de zandkuil aangekomen, maar haar leerling bleef achter. 'Redpaw waar blijf je nu toch?' Riep ze naar haar leerling. Ze ging al de zandkuil in die gelukkig leeg was zodat ze genoeg konden oefenen. Al snel kwam haar leerling ook aangelopen en de poes wenkte hem met zijn zwarte staart. Nog voor hij er helemaal was gooide ze hem op zijn zij. 'Altijd gefocust blijven.' Lachte ze. Daarna keerde ze weer terug naar haar plek. 'Ik ga je aanvallen en jij moet me afweren.' Legde ze uit. 'Succes daarmee.' Miauwde ze er met een plagerige glimlach aan toe. Ze wachtte even totdat haar leerling klaar stond, daarna schoot ze op hem af en gooide hem opnieuw om zonder enige moeite. 'Waar zit jij toch met je gedachten? Concentreer je.' Beval ze haar dromerige leerling. Wanneer ze hem nog een aantal keer omver gooit merkt ze dat er iets moet schelen want anders was hij altijd zo gebrand om haar te showen wat hij waard was. Ze vond het vreemd, maar liet het nog even zo. 'Oké, hier zullen we later nog wel op oefenen. Toon mij liever eens hoe jij mij zult aanvallen.' Zei ze tegen de kater. Ze stond klaar om elke aanval te ontwijken of te blokkeren.

Redpaw was net dicht genoeg om spottednose te horen roepen :'Redpaw waar blijf je nu toch.' toen hij daar aankwam zei ze: 'ik ga je aanvallen en jij moet me afweren, succes daarmee.' toen de leerling steeds dacht aan wat hij had gezien, zat hij er met mijn hoofd niet bij en werd de jonge kater elke keer op de grond geworpen. Totdat zijn mentor vroeg waar dat hij met zijn gedachten zat, dat hij zich moest concentreren en toen zei ze: 'Oké, hier zullen we later nog wel op oefenen. Toon mij liever eens hoe jij mij zult aanvallen.' toen de leerling dat hoorde zag hij een kans om haar eindelijk eens te kunnen laten zien hoe hij aanvalt en die kans liet Redpaw niet zomaar voorbij gaan en zag algauw dat ze haar klaar zette voor zijn aanval. Die vos kon wel wachten ik zal haar eens tonen hoe ik aanval, dacht hij enthousiast. Toen de kater net wou aanvallen hoorde hij een konijn en werd afgeleid en Spottednose zou hem dus zeker met gemak tegen houden. Toen ze dat deed was hij zich er van bewust dat hij heel veel te vlug werd afgeleid en wachtte op een tip of iets anders van zijn mentor.

De kater was nog nuttelozer dan een hersenloze das vandaag. Hij geraakte steeds maar afgeleid. Waar dacht hij toch aan? Toen ze met gemak zijn aanvallen ontweek, wilde ze hem enkele tips geven, maar er kwam net een doordringende geur haar neus binnen. Ze wilde er net een naam opplakken toen het rode beest tevoorschijn kwam. Een grote gemene vos stond aan de rand van de zandkuil. Ze keek rond of ze zich ergens konden verstoppen voor het dodelijke beest. Al snel kreeg ze een wortel in het zicht. 'Redpaw, sluip voorzichtig richting die wortels en verstop je er voor de vos.' Beval Spottednose hem fluisterend. Zelf ging ze de andere richting uit en verstopte zich in een struik achter de vos. Als ze geluk hadden, ging de vos gewoon weg zonder hen op te merken, in het andere geval stond ze klaar om te vechten en haar leven te geven voor de clan. De vos draaide zich om om weer weg te gaan. 'Hatsjoe!' Geschrokken hield Spottednose een poot voor haar snuit. Moest ze echt precies nu niezen? Dacht ze bang. De vos draaide zich om en kwam haar richting uit. 'Oh nee, sterrenclan bescherm me!' Fluisterde ze in paniek. Toen de vos nog slecht enkele konijnenlengtes van haar vandaan was, schoot ze de struiken uit weg van het kamp en Redpaw. Hij zou misschien haar te pakken krijgen, maar haar clan met al haar vrienden in nooit! Hield ze zichzelf dapper voor. Ze voelde de warme adem van het grote rode beest achter zich in haar nek prikken. Hoelang hield ze dit vol?

Toen Spottednose met gemak mijn aanvallen ontweek keek ze opeens heel beangstigend . Redpaw wou net vragen wat er was toen opeens een vos opdook. Hij zag het algauw en keek naar Spottednose wat hij moest doen tot ze opeens beval: Redpaw, sluip voorzichtig richting die wortels en verstop je er voor de vos. Hij sloop zo snel en stil hij kan naar de wortels voor zich te verstoppen. Hij was net daar toen hij een nies hoorde en hij draaide zich om en zag Spoteddnose wegrennen met de vos op haar hielen. o nee, wat moet ik nu doen, dacht Redpaw. Hij dacht vlug na en ging achter de vos aan. De leerling liep zo snel hij kon erachter tot hij nog maar 2 staartlengtes van hem af zat. Hij sprong op de vos voor hem af te lijden en gaf hem een beet op zijn rug en een kras aan zijn staart nu de vos pijn had moest hij wat vertragen hopelijk traag genoeg voor een voorsprong te maken en in de boom te springen. Redpaw had een boom dat goed te beklimmen uitzag in zicht en sprong er in. De vos sprong nog omhoog maar Redpaw trok net zijn staart op. dat scheelt maar een haartje, dacht hij. Nu hij veilig op een tak zat en de vos daar bleef zitten schoot er iets in hem op. waar was Spottednose!! Toen de vos weg was richting de vierboom. gelukkig weg van het kamp en Spottednose toch waar hij haar het laatst zag. Hij begon direct haar te zoeken misschien liep ze nog en weet ze het niet dat de vos weg is. Hij sprintte naar de plaats en riep haar naam wachtend op een antwoord.

Spottednose sprinte nog even en durfde toen achter zich te kijken. De vos was verdwenen. Ze keek om zich heen snoof de lucht op, maar niets liet blijken dat hij hier was. 'Redpaw!' Blies ze woest. Waarom kon hij nou nooit eens bevelen opvolgen als het spannend werd? Ze dacht dat ze gek werd, stel dat er iets met hem was gebeurd! Hij kon onmogelijk een volwassen vos in zijn eentje aan. Hij had niet eens zijn vechttraining van vandaag goed gedaan. Met snelle passen liep ze terug naar de trainingskuil, ze hoorde van een eindje verder de vos verveeld janken en waagde het te gaan kijken. Ze zag de vos tegen een boom aan staan en haar leerling zonder verwondingen in de boom zitten. Ze sloop wat dichterbij zodat Redpaw haar kon zien, maar de vos niet. 'Wanneer ik in zijn staart bijt, spring jij op zijn rug!' Fluisterde zo stil mogelijk. Daarna sprong ze naar voren en beet door het vele vacht heen diep in het vlees van de vos. Het beest draaide zich naar haar om zoals ze had gehoopt. Nu kon Redpaw gemakkelijk op zijn rug springen.

Redpaw zat al een tijdje in de boom maar de vos bleef daar maar staan aan de boom. Hij verveelde zich al een poosje toen hij opeens iets in een ooghoek zag. Het was spottednose! De leerling was zo blij hij kon wel schreeuwen maar hij wist dat de vos haar dan zou zien. hij hoorde haar net iets fluisteren: 'Wanneer ik in zijn staart bijt, spring jij op zijn rug!' redpaw wist wel wat ze bedoelde en vond het wel slim maar hij was bang dat hij te laat zou zijn of iets verkeerds zou doen.
Hij zag dat spottednose in zijn staart beet en hij hat er medelijden mee voor de vos, maar niet lang. De vos draaide zich om en redpaw zag zijn kans en sprong op de vos. hij begon al een gek te krabben en bijten tot de vos begon te rennen richting de tweebenen te rennen. waarom zou de vos naar daar lopen en niet naar de andere territoriums zoals altijd per slot van rekening zaten ze dicht bij de grens. nu maakte dat niet. hij ging vlug naar spottednose en vroeg: 'gaat het? moet ik helpen met iets?' hij zette zich neer en begon effe zich te wassen en wachtte op een antwoord.

Haar plan werkte gelukkig, Redpaw, haar leerling, sprong op de rug van de indringer en vocht met de kracht van de leeuwenclan. Spottednose gaf ook nog enkele rake klappen tot de vos het op lopen zette met de staart tussen zijn benen. Hij liep snel naar de twolegplace. Redpaw kwam haar kant uit en zette zich rustig te wassen alsof al het kwaad verdreven was. Apprentice zo naïef! Dacht Spottednose terwijl ze geërgerd naar boven keek. 'Gaat het? Moet ik helpen met iets?' Vroeg de rood witte kater. 'Ik ben geen elder, je hoeft me niet te helpen ga liever mee kijken of die vos wel echt ons territorium uit is!' Snauwte Spottednose terug terwijl ze al verdween in de struiken. Na enkele stappen keek ze over hen schouder en riep:'Redpaw! Kom je nog?' Zonder op antwoord te wachten liep ze alweer verder, haar neus in de lucht zodat ze de vossenstak goed kon volgen.