It's time to unite, my friends..

Zie "Overreden" voor mijnes ^^ btw, waarom haald iedereen honden halsbanden, we zijn katten hurr xD

Trots kwam Night aanlopen met een halsband in haar bek. Ze hoopte dat de twoleg stank er snel vanaf zou gaan. Ze legde de halsband neer, wrong haar kop erdoorheen, gelukkig was hij niet al te klein, totdat het om haar nek zat. Precies goed. Nu was ze echt een BloodClan lid... Ze zocht haar plaats naast Sandstorm weer op. "Sorry dat ik even weg was, ik moest even een halsband halen," zei ze glimlachend. Ze keek de groep katten rond. Ze was een van de eerste die een halsband had. Het zat wel een beetje vreemd, maar ze zou er vast wel aan wennen. Ze was geen ThunderClan kat, ook geen Rogue, ze was een van de BloodClan!

-ik denk niet dat veel mensen hier zin hebben om te schrijven dat ze een hulpelozen kat hebben vermoord voor een halsband-

Lionheart wandelde naar binnen en zocht Silvercoat en de rest weer. Hij ging er weer bij zitten en zei. " Ik heb mijn halsband al gevonden. Het is best simpel als je wat geluk hebt." Hij zag Night er bij komen en ze zei. "Sorry dat ik even weg was, ik moest even een halsband halen. " Hij Knikte en zei. " Mooi, dan zijn we bij de eerste. Ik denk dat de tweebenen wel wat verward naar hun dieren gaan kijken als hun halsbanden gaan verdwijnen." Nu was hij echt bij de BloodClan! Zijn wraak zou uitkomen. En een hele clan die hem daarbij zouden helpen en hun eigen wraak ook zullen lessen. Dat was het beste dat hij kon wensen. Hij keek wat rond. Er waren wel heel veel Rogue's komen opdagen. Benieuwd of de Clans daar zouden tegen op kunnen.

Angelos was terug gekomen met zijn halsband om zijn nek. Hij zag dat anderen hem ookal hadden en hoorde nog net de zin van lionheart. " Mooi, dan zijn we bij de eerste. Ik denk dat de tweebenen wel wat verward naar hun dieren gaan kijken als hun halsbanden gaan verdwijnen." Angelos keek hem aan en zei "Waarom manipuleren sommige die tweebenen niet, als we te veel aandacht nemen kunnen tweebenen hier komen en misschien wel ´een gevreesde´ (asiel medewerkerXD) Lief doen, beetje slijmen en dan krijg je zo´n halsband en dan ga je weg en laat je een grote boodschap achter op hun tapijt. Niet dat ik dat heb gedaan."

Shadowfur zag verscheidene katten al terugkomen met een halsband. Zijzelf gaf Azura een lik over haar snuit en meldde dat ze zo zeker zou terugkomen. Ze rende toen weg, op zoek naar de hond die haar vroeger al is had verwond, in haar Clan. Die was nu een eindje verderop. Het was een grote bulldog en Shadowfur was benieuwd of ze deze uitdaging wel aankon. Het was een zwarte halsband. Shadowfur mauwde luid om de hond te laten schrikken. Ze sprong daarna op de hond zijn rug en gaf hem enkele flinke beten. Ze beet toen zijn hals door toen zij een poot tegen haar buik had gevoeld en de hond viel even later dood neer. Ze had enkele wonden opgelopen. Ze wrong zichzelf in de halsband en snorde. Daarna liep ze terug naar Azura en Goldfuzz toe, terwijl ze die toen rustig aankeek.

Hij zag dat shadowfur al terugkwam met een halsband. ze had enkele wonden opgelopen, van een hond zo te zien. hij keek naar de lichtblauwe halsband voor hem. Goldfuzz had hem ook van een hond, maar het was een klein piepding. "Shadowfur zal wel een hele grote hond hebben aangevallen"dacht hij. Goldfuzz stak zijn kop erin. hij paste goed, maar het was een vreemd gevoel om iets in je nek te hebben. hij zat gelukkig niet te strak. Azura had ondertussen haar halsband, een rode, aangetrokken. hij was heel blij dat ze nu alledrie bij de bloodclan zaten. hij was er zeker van dat ze, ondanks de kleine ruzie, goeie vrienden zouden worden. Hij keek rond en zag dat er nu al meer katten waren met een halsband. hij zag ze in alle kleuren, kattenhalsbanden en ook van honden. die van shadowfur was moeilijk te zien, omdat hij zwart was, net zoals haar vacht. hij begon zijn borst te likken. het kriebelende gevoel van de halsband in zijn nek deed vreemd aan. hij wou hem bijna weer afdoen toen hij er weer aan dacht dat hij nu bij de bloodclan hoorde. Goldfuzz, Azura en Shadowfur, Angelos, Lionheart, Night en nog een paar andere van wie hij de naam nog niet kende, hadden al een halsband om. hij was tevreden over het aantal die nu al officieel bij de bloodclan was. hij spinde bij de gedachte dat hij ooit een clankat zou doden, of goed verwonden.

Sandstorm keek om zich heen. Iedereen ging een halsband halen. Tijd dat hij het ook ging doen! Night was ondertussen ook weg. Zijn staart zwiepte heen en weer terwijl hij nadacht. Katten hadden vast een halsband die goed pastte.. Hij stond op met een laatste zwiep van zijn staart. Snel volgde hij zijn neus, hij wilde zo vlug mogelijk terug zijn. Kittypets, die waren dik en weerloos. Dat wist Sandstorm zeker. Ze waren vlakbij allerlei huizen. Hij had er veel voor over om bij Bloodclan te komen. Dit was hun kans! Zijn nagels tikten zachtjes tegen de tegels toen hij een door een heg omringde tuin vond. Een kat lag in de zon, zich niet bewust van alles wat zich buiten zijn tuintje afspeelde. Sandstorm sloop naar binnen. Dit was zijn kans. De kater zag hem veel te laat en zette zijn rug op. Sandstorm siste even hard terug en sloeg zijn klauw achter de halsband. De Kittypet had een dikke nek; de band zat los en liet echt snel los. De kater bleef maar sissen. Sandstorm sloeg zijn klauw uit naar het dier en raakte hem gemeen op de rug. Daarna griste hij de band weg, sloeg de kater nogmaals van zich af en liep rustig weg. Een Twoleg kwam naar buiten en riep wat, maar de zandkleurige kater was alweer verdwenen. Trots kwam hij aangelopen met de halsband; hij hoorde erbij. "Sorry dat ik even weg was, ik moest even een halsband halen," hoorde hij Night naast zich. Sandstorm begon zijn nek in de band te wurmen. 'Ik heb er net ook een gehaald,' lachte hij. 'Ik hoop dat hij snel anders gaat ruiken!'

Silvercoat gaf een seintje aan de katten in zijn gezelschap. 'Ik ga ook maar eens opzoek naar zo'n halsband.' meldde hij. Hij spintte weg, richting zijn erf en ging naar Brutus, een grote, oude rottweiler, die zat te rusten in zijn hok. 'Hallo Brutus.' zei hij grijnsend. De oude rottweiler keek op. 'Hallo Silvercoat, wat is het geval?' vroeg de oude hond. Als hij jonger was geweest had hij zeker met Silvercoat het vangspelletje gespeeld, maar hij was oud en had hier totaal geen zin meer in, en in die tijd waren de twee 'vrienden' geworden. 'Ik zoek een halsband.' legde Silvercoat uit. De hond grinnikte. 'Silvercoat? Ben jij dat wel echt? Jij zou je toch nooit laten ketenen?' vroeg de hond ongelovig. 'Ik sluit me aan bij een pact van rogue's en daar heb ik een halsband voor nodig.' vervolgde hij. De hond knikte. In de kennel liggen er genoeg op een plank, alleen moet je wel stil zijn anders worden al die honden wakker en moet ik me weer verantwoorden omdat ik de waakhond ben.' vertelde de Rottweiler. Silvercoat knikte. 'Ok, bedankt Brutus, slaap zacht!' antwoordde hij. De hond snoof een keer tevreden en deed zijn ogen weer dicht. Silvercoat intussen sloop de kennel binnen en sprong atletisch de plank op. Hij greep voorzichtig een rode haldband en rende vervolgens snel de kennel weer uit. Hij hoorde op afstand een enkele hond nog snuffelen, want zijn geur was er onontkombaar. Daarna ging hij weer terug naar de rogue verzamelplaats. 'Vrienden, ik ben er weer!' lachte hij.

Rennend kwam Goldheart aan bij de Twoleg place. "Ik hoop niet dat ik te laat ben." Zei Goldheart zacht tegen zichzelf, hij keek om zich heen en zag allemaal katten met halsbanden. Hij keek beter naar de halsbanden en zag dat het geen kittypets waren, maar halsbanden met hondentanden. Goldheart wou erg graag bij de BloodClan, niet omdat hij in een Clan wou, nee dat was het niet. Maar omdat hij wraak wou nemen op de Clans. Maar hij wist wel dat hij erg jong was en misschien niet zou worden geaccepteerd. Hij liep een stukje door opzoek naar Scourge. "Scourge! Scourge waar ben je?" Riep hij, hij hoopte dat niet alle katten haar gehoord hadden. Hij keek wild om zich heen om Scourge te vinden. Hij gaf zijn pogingen op om hem te vinden en besloot het aan de andere katten te vragen. "Um.. Mag ik misschien in deze Clan?" Vroeg hij verlegen, hij had geen idee wie hem gehoord had. Hij hoopte dat iemand haar wel had gehoord.

Een grote, witte, langharige kater liep tussen de hoge straten door op verharde grond. De zon scheen hard en liet zijn vacht kriebelen en plakken. Zijn voet kussentjes deden pijn en het enige wat hij hoorde waren zijn nagels die tikten op de grond. Zijn gedachten waren leeg en zijn ogen stonden op oneindig. Opeens schoot hij wakker door een kattenschreeuw. De schreeuw bevatte een oproep. Een oproep om een nieuwe groep te joinen, een groep tegen de clan cats.
‘Hé hé, eindelijk, daar heb ik nu zo lang op gewacht.’
Hij kneep zijn blauwe ogen tot spleetjes en dribbelde op de roep af. Eer hij daar was, waren er al veel meer katten. De grote ruimte was gevuld met allerlei kattenpelsen zwarte, witte, bruine, gestreepte en gevlekte. Sommige katten kenden elkaar blijkbaar al en praatten samen, maar de meeste ogen waren gericht op een kleine, zwarte kat met een halsband met tanden. Yuriko dacht hondentanden. Daarvan had hij er in zijn hele leven al zoveel gezien dat dat niet kon missen. Zijn ijsblauwe ogen herinnerden hem aan iemand, hij wist alleen niet meer wie. Daar ging het nu ook niet om. Opeens stond de kat op en bulderde een hele speech. Hij vertelde dat wij niet zomaar rogues zijn en dat de clan cats uit weg geruimd moesten worden, maar ook dat als je de nieuwe ‘Bloodclan’ wilde joinen, je een halsband nodig had en dat tanden je aanzien verhoogde.
‘Pfff , dacht Yuriko, als ik alle honden en katten tanden genomen had van de dieren die ik heb gedood, dan had ik hier allang het hoogste aanzien!´
Het enige rare aan deze nieuwe groep is dat ze zichzelf ´Bloodclan´ noemen en dan tegen de clans zijn. Hij haalde zijn wenkbrauw op en keek nog eens rond. Hij zag dus katten die met elkaar praatten, maar ook vochten.
´Tsss, nu op zo´n moment, kinderachtig gaan doen.´
Hij keek naar de zwarte kat die nu toch haar verontschuldiging ging aanbieden aan de witte poes en de goudbruine kater. Later gingen ze weg voor een halsband. Hij vond het wel een interessant gebeuren en stapte erop af. Misschien was dit niet een heel goed idee, maar toch.. zin om hier alleen te zijn had hij ook niet. Yuriko besloot maar niet naar de aanleiding van hun gevecht te vragen, daar had hij immers niets mee te maken. Hij hield zijn kop schuin en stelde zich voor:
´Hoi, ik ben Yuriko. Ik join deze nieuwe groep, omdat ik vind dat de clans te veel ruimte in beslag nemen en alles voor hen zelf gebruiken. De arrogante vossendrollen zijn dan ook nog te laf om ons zelf weg te jagen, nee, daar moet dan weer een hele clan voor bijkomen.´
Hij voelde zijn hart verkillen en sloeg zijn klauwen in de grond. Al snel vond hij zijn manieren terug en keek de twee poezen en de jongere kater aan, wachtend op een antwoord.







(Sorry dat ik zo laat ben met m'n bericht )

Saphira had van achter een boom meegekeken naar het hele spektakel, maar toen iedereen een halsband ging halen ging ze zelf ook op stap. Een halsband, met hondentanden... Waar vind ik een halsband? dacht ze. Belangrijker nog; waarom? We zijn toch tegen al die clans? Maarja, ze wou er wel heel graag bij... Toch maar wat honden bevechten dan, en een halsband vinden. Ze was net op weg, toen ze een hele grote witte kater zag staan, die er best wel pissed off uitzag. Ze vondt dat hij heftig reageerde op het clankat gebeuren, dus ze sloop naar hem toe en zei toen, opeens, achter zijn rug, met een slinkse toon : `Ik hoor dat jij ook niet van clankatten houdt, hoe dat zo? `



(Sorry dat ik ook pas zo laat ben , mag ik er alsjeblieft nog bij??)

Goldheart zag dat er twee andere katten bij kwamen. Ze keken allebei hoopvol naar de halsbanden en zochten er een voor hun zelf. Een van de twee was een jonge poes, iets ouder dan hij zelf en de ander was een kater iets ouder dan de poes. Hij liep naar de poes toe en vroeg: "Weet jij misschien hoe je een halsband krijgt?" Hij bleef hoopvol kijken naar de poes, maar wachtte niet al te lang voor een antwoord. De poes vroeg iets aan de kater. Het zal toch niet over mij gaan? Vroeg Goldheart zich af, bij de gedachte al gingen zijn haren overeind staan. Hij likte zijn vacht een paar keer om zijn woede af te koelen. Toen hij klaar was ging hij zitten en wikkelde zijn staart over zijn poten. De wind blies door zijn vacht. Hij stond op en trippelde naar een zwarte poes. "Um..... Kan jij me misschien helpen om in de BloodClan te komen?" Vroeg hij erg verlegen, deze poes kon hem makkelijk pijn doen. Hij stond zo stevig mogelijk op zijn poten dit keer wachtte hij op een antwoord.

Yuriko hoorde dat er iemand aankwam, maar toen deze kat aan hem vroeg waarom hij niet van clan katten hield, schrok hij toch even. Hij draaide zich om en keek de grijze poes aan. Ze was van gemiddeld postuur, vrij slank en grjis met blauwe ogen.
'Nou, zei hij rustig, zoals ik al zei vind ik ze verschrikkelijk arrogant dat ze al het land voor zichzelf houden en dan tegen ons zeggen dat ze te weinig voedsel hebben en wij maar kunnen ophoepelen terwijl wij hier met veel meer zijn en veel minder voedsel hebben! Bovendien moet ik er met een nog iets afrekenen.'
Yuriko legde zijn oren plat en ging met zijn gedachten even terug naar het verleden om vervolgens weer iets rustigers terug te keren.
'En, wat doen jullie hier?'
Hij keek de vier andere katten aan, weer wachtend op een antwoord toen hij merkte dat er een jonge kat bij kwam. Hij vroeg aan de zwarte poes of zij hem wilde helpen om in Bloodclan te komen.
'Nou, volgens mij ben je gewoon al lid als je hier komt en een halsband aan trekt' zei Yuriko licht geirriteerd door de onwetenheid van de kitten.

(Yuriko heeft trouwens geen halsband uitgezocht, hij vindt het onzin )

Saphira had aandachtig naar de grote kater geluisterd terwijl hij sprak, en werd een beetje geïrriteerd door de kat die er opeens aankwam. Ze was net van plan iets tegen hem te zeggen, toen de grote kater al sprak. "Nou, volgens mij ben je al lid als je hier komt en een halsband aan trekt". Inderdaad, dacht Saphira, daar was ze het helemaal mee eens, maar... "ben jij niet een beetje jong om in Bloodclan te komen?" vroeg ze achterdochtig aan de kitten. "en waarom wil je überhaupt bij Bloodclan komen?", vroeg ze toen, iets aardiger, aan de kitten.

De toon hoe de oudere katten tegen hem spraken sprak Goldheart helemaal niet aan! "Ik wil hier zijn net als iedere andere kat, omdat ik de Clans haat. Ik ben als Roque geboren, mijn ouders zijn telkens weg gehaagd door die Clankatten. Nu wil ik voor mijn ouders wraak nemen!" Zei hij dapper, hij keek uitdagend naar de poes en zette zijn vacht op. "En ik ben helemaal niet jong! Jij bent misschien net twee manen ouder dan mij!" Siste hij tegen haar, hij sloeg een vanzijn klauwen uit, maar hield zich in. Hij ging weer zitten en likte zijn vacht weer om daar op af te reageren. Hij voelde de blikken van de katten in zijn vacht branden, maar hem kon het niets schelen!

(Sorry, inspiratie loos.)

Yuriko keek de kleine, boze kat aan en zei rustig:
'Rustig jonkie, we willen toch niet weer zo'n senario beginnen hé? Het was hier net rustig.'
Hij lachte even naar de jonge kater en gaf hem een speelse tik tegen zijn kopje.
'Scourge zal vast ook jouw inbreng waarderen. Kits houden een clan of elite/groep, in leven!'
Yuriko bewonderde de kater voor zijn moed om het tegen 2 oudere katten op te nemen, maar vond hem toch ook wel brutaal.
'Voortaan wel iets beleefder zijn tegen een dame hé? Anders kom je later helemaal nergens!'
Hij keek de kater even serieus aan om te laten zien dat hij wel vond dat de kitten iets te heftig had gereageerd, maar gaf hem toen een knipoog om te laten zien dat het al vergeven was.

(Ach joh, ben zelf ook inspiratieloosss..xD)

Saphira was geshokt over de manier waarop die kleine kater tegen haar tekeer ging, maar het verrukte haar wel. Zo zie je maar weer, ben je niet de enige die niet van clankatten houdt. Ze zag naast haar dat de grote kater tegen de kleine sprak. Ze bewonderde de kitten even, voor het opnemen tegen 2 grote katten, maar dan wel heel even, want ze was net zo snel weer boos over het feit dat die kleine en gebrek aan respect had voor haar, ookal was ze maar misschien 2 manen ouder dan hij. Ze hoorde wat de grote kater tegen de kitten zei, en voegde toen in:
"Je hebt wel lef, kleine, om zo te reageren, maar omdat je zo jong nog maar bent, vergeef ik het je, dit keer, als je volgende keer maar gewoon terugpraat als een dame iets tegen je zegt."
Ze keek hem half serieus, half uitdagend uit, want ze wou kijken of hij er iets van was opgestoken, maar herinnerde zich toen haar missie voor vandaag.
"Maar als je daar langer gaat blijven staan kletsen, kom je nooit aan een halsband." Zei ze, dit keer iets aardiger, en sprak toen weer, dit keer tegen allebei de katers naast haar,
"Zullen we dan maar een halsband gaan zoeken?"

De grijze poes reageerde nog even op de kater en vroeg daarna of ze niet eens een halsband moesten gaan zoeken. Bah, het halsbanden onderwerp was weer aangesneden. Yuriko's zwarte oren gingen even plat en zij toen:
'Hmmm, alleen als het écht nodig is....maar, mag ik eerst jullie namen weten? Ik vind het namelijk fijn om te weten met wie ik praat.'
Ondertussen gingen zijn gedachten gewoon verder. Die halsbanden duizelde door zijn hoofd. Waarom halsbanden? Waarom tanden? Je zou toch ook gewoon kunnen vertellen hoeveel dieren je hebt gedo.... Nee, daarover kun je natuurlijk ook gewoon liegen. Het was eigenlijk best wel logisch, maar toch....Het stond Yuriko niet aan, toch zou hij zich eraan over geven, voor het eerst...

Goldheart snapte waren de twee oudere katten zo kwaad reageerde. Hij liet zijn staart hangen en keek naar zijn poten. Maar iets in hun stem deed hem weer opvrolijken, ze waren wel een beetje trots dat hij gereageert had! Toen hij het woord 'halsband' hoorde, gingen zijn oren rechtovereind staan. Hij had de andere katten al gezien met een halsband, de honden tanden erop? Ze zagen er stoer uit. Hij keek naar de twee katten en zag dat de oudere kater een beetje sip keek. "Wil jij misschien geen halsband? Zonder dat ben je niet echt een BloodClan kat." Vroeg hij nieuwsgirig, hij rekte zich uit en zijn buikvacht raakte de grond aan. Nog steeds waren er overal katten in groepjes aan het praten, hij zocht de open plek af naar een vrije halsban. Natuurlijk zou hij er geen vinden op deze manier. "Laten we dan maar gaan zoeken?" Vroeg hij, hij keek naar de twee katten en zijn vacht prikkelde bij de gedachte om niet bij de BloodClan te komen. Hij werd moe van dat staan, hij liet zich door zijn voorpoten zakken en prikkelde zijn oren om het gesprek te volgen.

De witte kater zag er niet echt blij uit toen ze over de halsband begon. Groot gelijk heeft ie, dacht ze zelf, want waar is die halsband nou eigenlijk voor nodig? Alsof je alle tanden van je prooi of vijand bijhoudt als je ze hebt gedood.. Ze was een beetje in gedachten verzonken toen de kater iets aan hun vroeg. Vroeg hij nouhoe ik heet? "Ik heet Saphira", antwoordde ze, en voegde eraan toe: "en hoe heten jullie?". Ze keek naar allebei de katers. We wijken weer van het pad af... Dacht ze, lichtelijk geirriteerd, maar ja, als ze gewoon een halsband had straks, kwam alles toch wel weer goed..