Tijd met Goldtail

Onderwerp: Re: Tijd met Goldtail do 28 okt 2010 - 18:02

"Hé, pas op hè, Goldie!" Plaagde ze lachend. Die lach leek ook wel heel ondeugend. ze rolde piepend als een kitten over de grond en hij moest er van lachen. Vaak gebeurde dat nu ook weer niet maar het was leuk. Hij ging Geamuseerd zit en keek toe. Hij was totaal vergeten wat ze ging doen en bleef naar haar staren. Na een tijd was hij het staren zat en deed gewoon mee. Naast haar begon hij rondjes te draaien en stopte op zijn buik. Er twinkelde nog een stofje en die lande nog op zijn neus. Hij blaas de die er af en keek haar speels aan.

Onderwerp: Re: Tijd met Goldtail do 28 okt 2010 - 18:35

Icy rolde heen en weer en vergat even alle druk om zich heen. Ze was nu gewoon weer een viermaanse Icy. Ze was samen met Goldtail en ze rolden over de grond. Ze was niet de Icy van tien manen die al met kittens, een partner en een goede vriend rondliep. Icy was nog niet charmant en hartstikke wijs over jachttechnieken. Ze was klein en speels. En dat zou ze, zolang Goldtail meedeed, ook blijven. Icy keek rustig naar de grond en snorde even toen ze zag dat ze zich helemaal aan het uitleven was. Opeens zag ze stof voorbij vliegen en hoorde ze het grind naast zich hard knarsen. Icy keek naast zich en zag dat Goldtail ook vreselijk hard aan het meedoen was. Icy snorde luid bij het zien van zijn plezier. Icy keek rustig naar Goldtail, liggend op haar rug en lachend om alles wat er voorbijging in haar gedachten en om Goldtail's gedrag. Goldtail lag nu op zijn buik en Icy stopte ook even. Icy zag dat een stofje Goldtail's neus irriteerde en dat Goldtail het eraf blies. Hij keek haar aan en Icy keek hem terug aan. Ze kroop dichter naar hem toe en legde haar kopje vermoeid op zijn rug. 'Even voelde ik meer kitten. Jong en levendig. Zonder al die druk van partners en kittens om me heen. Zonder dreiging van die honden in mijn dromen', zei ze en ze kon zichzelf wel voor haar kop slaan dat ze dat laatste eruit gefloept had.

Onderwerp: Re: Tijd met Goldtail do 28 okt 2010 - 20:18

"Even voelde ik meer kitten. Jong en levendig. Zonder al die druk van partners en kittens om me heen. Zonder dreiging van die honden in mijn dromen." Zei ze toen ze dichter naar hem gekropen was en haar kop op zijn rug had gelegd. Honden? " Heb al een tijdje die nachtmerries?" Vroeg hij. Hij wou haar probleem oplossen. Maar hoe? Hij wou haar altijd helpen maar nu wist hij niet hoe. Hoe kun je nu iemand goede dromen geven." Ik wil je graag helpen alleen zou ik niet weten hoe. Sorry." Zei hij een beetje onwel vanwege hij niets kon doen. Maar daar kon hij ook niets aan doen. Slechte dromen.

Onderwerp: Re: Tijd met Goldtail za 30 okt 2010 - 8:38

Icy keek Goldtail aan en hoopte vurig dat hij alles was vergeten wat ze net had gezegd. Nou ja, dat wat ze als laatste had gezegd dan. Ze kon zichzelf wel een flinke klauw geven. Typisch Icy om zoiets eruit te floepen. Goldtail zou er natuurlijk over doorgaan, zoals hij wel vaker deed. Icy's hoofdje lag nog steeds op Goldtail's rug. Ze zou nu niet met haar klauwen over zichzelf kunnen gaan. Helaas, want de drang was heel erg verleidend en groot. Icy keek moeizaam naar Goldtail's rugharen. ''Heb al een tijdje die nachtmerries?'', vroeg Goldtail toen en Icy keek even naar boven. 'Ja, maar zo erg is het nu ook weer niet. Nachtmerries kunnen vergeten worden. Gebeurtenissen niet', zei ze wijs en ze keek rustig voor zich uit. Hopelijk ging Goldtail er niet langer over door, anders zou Icy moeten liegen en tegen Goldtail liegen wou ze niet. ''Ik wil je graag helpen alleen zou ik niet weten hoe. Sorry'', zei Goldtail en Icy negeerde dat laatste wat hij gezegd had. Voor even dan. Want ze zou Goldtail's bange vermoedens ooit toch moeten bevestigen. 'Luister, het zijn maar nachtmerries, verder niks. Je hoeft niks te doen en als ik verscheurd zou worden door een hond, dan is dat mijn probleem, niet die van jou, die kittens of die van Lionheart', siste ze toen vel, terwijl haar klauwen zich uitklapte en weer introkken.

Onderwerp: Re: Tijd met Goldtail za 30 okt 2010 - 20:47

"Luister, het zijn maar nachtmerries, verder niks. Je hoeft niks te doen en als ik verscheurd zou worden door een hond, dan is dat mijn probleem, niet die van jou, die kittens of die van Lionheart." Siste ze fel tegen hem. Hij legde zijn oren plat en zei zachtjes. " Waarom ben je tegenwoordig?" Hij drukte zich tegen de grond vanwege hij niet wist hoe ze ging reageren. Hij was ook een beetje teleurgesteld. Waarom deed ze toch zo? Hij wist het echt niet. Hij ging het wel te weten komen. Maar tegen die tijd, bleef hij tegen de grond gedrukt met zijn oren plat en een vragende blik naar haar gericht.

Onderwerp: Re: Tijd met Goldtail za 30 okt 2010 - 22:47

Icy vond het niet leuk om zo te moeten handelen tegenover Goldtail, maar ze moest zichzelf begrijpbaar maken. Goldtail zou het vast wel begrijpen. Of misschien toch niks. Ze zag Goldtail's onbegrijpende blik en keek hem toen rustig en fel aan. Ze zou geen medelijden tegenover hem tonen. Ze meende wat ze zei en als ze medelijden zou tonen, zou Goldtail denken van niet en dat moest Icy natuurlijk niet hebben. Icy keek Goltail aan en haar goudkleurige ogen keken vervaarlijk in zijn ogen. ''Waarom ben je zo tegenwoordig?'', vroeg Goldtail toen en Icy wierp hem een blik toe die zei dat hij beter kon zwijgen tegenover haar. Maar toen ze zijn platte oren zag en zag hoe hij tegen de grond gedrukt was, kon ze haar boze toon en haar felkijkende ogen niet meer aanhouden. Ze keek nu kalm en rechtvaardig naar Goldtail, zich afvragend of hij het wel zou begrijpen als ze het hem zou zeggen. Zijn oren waren plat en zijn ogen stonden vragend richting haar. Ze keek hem toen aan. 'Omdat iedereen zich direct zorgen begint te maken om iets wat waarschijnlijk helemaal niet gaat gebeuren. En als er nou wel een hond zou komen en ik zou moeten vechten voor mijn leven, is dat gewoon dikke pech', sprak Icy rechtvaardig terwijl zij de kalmte zelf was.

Onderwerp: Re: Tijd met Goldtail za 30 okt 2010 - 23:45

"Omdat iedereen zich direct zorgen begint te maken om iets wat waarschijnlijk helemaal niet gaat gebeuren. En als er nou wel een hond zou komen en ik zou moeten vechten voor mijn leven, is dat gewoon dikke pech." Zei ze. Hij zette zich direct weer normaal en antwoordde." Ik maak me geen zorgen, ik wil je helpen. Dat is niet hetzelfde." Maar ja, zo was Icy nu eenmaal. Altijd iemand anders helpen maar als iemand haar wil helpen wil ze dat niet. In dit geval kon hij ook niet helpen maar dat kwam zelden voor. En toch vond hij het raar. Elke dag die dromen opnieuw? Vreemd is dat gewoon. Maar dat was nu haar probleem. Ze vond er wel iets op.

Onderwerp: Re: Tijd met Goldtail zo 31 okt 2010 - 8:19

Icy keek Goldtail aan en schoot toen in de lach. Hoe ze ook tegenover elkaar stonden! Goldtail leek wel een of andere wachter die haar probeerde te weerhouden van een vervelende keuze, terwijl Icy een boze poes was. Icy veranderde weer naar erg en ging toen zitten, met haar staart netjes rond haar poten gekruld. De tactiek die al kon toen ze drie manen was. Icy's staart ging heen en weer. Ze kon de precieze datum eigenlijk niet meer zeggen toen zij Goldtail ontmoette. Drie manen, vier manen? Icy weet alleen nog de tijd die ze samen hebben beleefd en dat toen ze uit elkaar werden gehaald door een das. Toen moest Icy gewond haar eigen tocht voortzetten, terwijl Goldtail ook erg gewond was. Icy dacht terug aan die tijd en had nu spijt dat ze zo hard tegen Goldtail was uitgevallen. ''Ik maak me geen zorgen, ik wil je helpen. Dat is niet hetzelfde'', zei Goldtail, maar Icy vleidde haar vacht al tegen hem aan. Ze duwde hem om, ging liggen en legde haar kopje tegen zijn buik aan. 'Sorry dat ik kwaad op je werd. Je bent gewoon een hartstikke lieve kater. Je bent net zo zorgzaam als vroeger. Vroeger lagen we ook zo, wist je nog?', lachte ze toen. Ze snorde even. Nu ze de tijd had met Goldtail, was het ook heerlijk om ervan te genieten. Ze hadden gelukkig de draad weer opgepakt en waren nu weer heel goede vrienden.

Onderwerp: Re: Tijd met Goldtail wo 3 nov 2010 - 20:44

Opeens duwde ze hem om en legde haar kopje op zijn buik. "Sorry dat ik kwaad op je werd. Je bent gewoon een hartstikke lieve kater. Je bent net zo zorgzaam als vroeger. Vroeger lagen we ook zo, wist je nog?." Lachte ze toen. Dat wist hij nog maar al te goed. " Ja dat kan ik me nog goed voorstelen. En nu nog beter nu je weer zo ligt." Lachte hij spinend, denkend aan al die vroeger avonturen samen. Toen hadden ze toch lol gemaakt. En nu gelukkig weer. Hij ging met zachte halen over haar kopje zoals hij vroeger ook altijd deed. Wat was het toch leuk weer samen zijn en weer samen lol te maken. Ze was zijn beste vriendin. Hij moest haar vinden om zeker te weten dat ze veilig was. En dat was gelukt.

Onderwerp: Re: Tijd met Goldtail do 4 nov 2010 - 11:41

Icy spinde, terwijl duizenden avonturen zich in haar hoofd herhaalde. Nou ja... Zo leek dat toch. Icy keek richting het bos. Het was een prachtige dag. Gelukkig hadden ze nog veel tijd om te jagen. Maar eigenlijk had Icy niet zo'n zin meer in jagen. Ze zou straks 's nachts wel gaan jagen, als iedereen sliep. Voorlopig lag er nog genoeg prooi in de grot. Icy zou niet te ver weg gaan. Niet dat Goldtail en Lionheart boos werden, in ieder geval. Icy dacht even na over de kits. Ze wou ze gerust wel weer is voorstellen aan Goldtail. Dan kon Goldtail ook meteen beoordelen wie het meest op haar leek. Icy vond dat Braveheart qua vacht wel een beetje hetzelfde had als Icy, afgezonderd de vlekken en de kleur dan. ''Ja dat kan ik me nog goed voorstelen. En nu nog beter nu je weer zo ligt'', zei Goldtail en Icy snorde weer even luid. Ze had altijd plezier met Goldtail gehad. Ze was erg verdrietig geweest toen ze hem kwijt was geraakt. Even wou ze toen ook zelfmoord plegen. Ze had weer moet gekregen toen ze Lionheart ontmoette, die blijkbaar hetzelfde had gevoeld voor haar. Ze had samen haar leven met hem gespendeerd. Nou ja.. Had? Ze hadden nu nog altijd een relatie. En die zou ook tot het einde van haar leven doorgaan. Icy voelde Goldtail's zachte halen en spinde luid. Zijzelf draaide haar kopje en likte Goldtail's buikje. 'Je bent trouwens wel groter en gespierder geworden. Nu is er toch nog iets van je gekomen. Ik had al zo weinig hoop', plaagde Icy.

Onderwerp: Re: Tijd met Goldtail do 4 nov 2010 - 20:30

Ze draaide haar lief kopje en likte zachtjes over zijn buik. "Je bent trouwens wel groter en gespierder geworden. Nu is er toch nog iets van je gekomen. Ik had al zo weinig hoop." Plaagde ze hem onaangekondigd. " van jou blijkbaar iets beter dan ik verwacht had. Ik had eerst in een riool gezocht wand ik dacht dat je je daar thuis ging voelen." Plaagde hij terug. Ook al was zij daar beter in. Hij had nu een veel slechter antwoord gezocht wand wat zij had gezegd vond hij echt niets op. Het leek alsof ze hem klem wou zetten. Deze keer was het haar bijna gelukt. Maar... Voor volgende keer. Lukte dat haar Misschien wel.

Onderwerp: Re: Tijd met Goldtail vr 5 nov 2010 - 11:20

Icy keek hem lachend aan. De tijd van plagen kwam er nu weer aan. En Icy zou er volop van genieten, alhoewel Goldtail soms met dure woorden smeet. Sommige woorden waren gewoon grof, maar daar zagen Goldtail en Icy nou juist de lol van in, terwijl een andere kat dat niet zou hebben gedaan. Die zou hun raar hebben aangekeken en zich af hebben gevraagd wat er nu zo grappig was aan die grove woorden. Doordat ze zo grof waren en zo droog uit hun mond kwamen, was het juist grappig. Maar dat begrepen alleen Goldtail en Icy. ''Van jou blijkbaar iets beter dan ik verwacht had. Ik had eerst in een riool gezocht wand ik dacht dat je je daar thuis ging voelen'', zei Goldtail en Icy schoot in de lach. Dat bedoelde ze met grove woorden! Maar dan wist Icy ook nog een leuke. 'Tja... Ik ben wel in een riool geweest, maar alleen om te kijken of je karkas daar nog niet lag. Het zou me namelijk niks verbazen als je al dood was gegaan,' plaagde ze hem even hard terug. Ze keek hem lachend aan. Icy maakte zich niet eens zorgen over het feit dat Goldtail de grap misschien niet eens leuk vond. Icy en Goldtail begrepen elkaar te goed om niet met elkaar te kunnen lachen.

Onderwerp: Re: Tijd met Goldtail vr 5 nov 2010 - 12:12

Icy schoot in de lach maar ze kaatste de bal wel even hard terug. "Tja... Ik ben wel in een riool geweest, maar alleen om te kijken of je karkas daar nog niet lag. Het zou me namelijk niks verbazen als je al dood was gegaan."Plaagde ze hem terug. Nu schoot hij in de lach. Daar vond hij niets op. Het was haar gelukt. Daar kon hij niets op terug zeggen. " je hebt me, daar vind ik niets op." Moest hij toe geven. Hij had al een voorgevoel dat ze dat er ook nog eens er goed in ging wrijven. Maar dat ging hij wel merken. Nu ging hij eerst die woorden terug in haar keel duwwen. " Maar nu gaat dit dood karkas u toch goed verslaan." Zei hij en duwde haar tegen de grond terwijl hij haar met zijn voorpoten zat te porren. " geef je over en dan stop ik." Lachte hij en bleef lekker door porren.

Onderwerp: Re: Tijd met Goldtail vr 5 nov 2010 - 19:10

Icy keek hem grijnzend aan. Als Goldtail daar nog iets op te zeggen had, had Icy toch al geen ideeën meer. Oké, dat was een flauwe grap. Een flauwe zin. Iets flauwtjes. Icy had overal een antwoord op of een terugslag, dus dat moest ze dan zeker niet gaan zeggen. Zij wist zich altijd wel te verweren tegenover Goldtail's woorden en dat vond ze erg leuk. Vooral Goldtail het opgaf. Zoals nu. Zijn ogen stonden alsof ze niks meer konden bedenken en daar genoot Icy volop van. ''Je hebt me, daar vind ik niets op'', zei Goldtail toen en Icy grijnsde geslaagd. Nu had ze Goldtail toch nog teruggepakt! Ze grijnsde naar hem en keek hem toen plagend aan. Toen duwde hij haar om en hij begon haar te porren. Icy grinnikte even maar lachte het uit toen Goldtail haar overal begon te porren, ook in haar buik. ''Geef je over en dan stop ik'', zei Goldtail en Icy grinnikte even, maar schudde haar hoofd. 'Nooit! Ik geef nooit op,' zei ze, half naar waarheid. Zij gaf inderdaad niet zo gauw op. Ze duwde Goldtail op een gepast moment achteruit en sprong toen op hem. Ze porde hem terug en zag een grote boom. Ze klom met snelle halen in de boom en keek vanaf de bladeren toe naar Goldtail. Ze liet haar tanden even zien en grijnsde toen even kort.

Onderwerp: Re: Tijd met Goldtail vr 5 nov 2010 - 22:47

"Nooit! Ik geef nooit op." Zei ze en net toen hij zijn poot ophief om haar nog een paar porren te verkopen duwde ze hem van haar af. Ze porde hij een paar keer terug waardoor hij ineenkromp en hard lachte. Opeens stopte ze en was ze weg. Toen zag ze haar in een boom. Ze liet haar tanden zien en grijnsde even kort. " Kom hier poeziepoes dat ik je dood por." Lachte hij. en sprong uitdagend heen en weer. HIj wou haar zo lang porren dat ze het op gaf maar dan moest ze eerst na beneden komen. En dan moest hij nog eerst winnen. Maar daar ging hij toch geen problemen mee hebben. Toch?

Onderwerp: Re: Tijd met Goldtail wo 10 nov 2010 - 14:46

Icy dacht daar anders over. Ze klom verder de boom in, zodat de takken haar wit met gevlekte vacht bedekte. Ze keek aandachtig door de struiken naar Goldtail, die nu een kleine stip leek. Terwijl Goldtail naar boven keek, zocht Icy een goede manier om hem flink door te laten zakken. Icy zou zichzelf nooit laten verliezen. Icy sprong vanuit een goede poging naar beneden, recht op de rug van Goldtail. Daarna liet ze haar tanden naar zijn nek zakken en zette die in zijn nek, maar drukte niet door. Ze gaf echter een lik, maar hield hem wel stevig tegen de grond geduwd. 'Noem me nooit meer 'poesiepoes' als je weet dat ik sterker ben dan jou,' zei Icy uitdagend, terwijl ze hem flink tegen de grond hield. Haar favoriete aanval was altijd al vanuit een boom geweest. Ze vond het leuk om Goldtail te verrassen om dan op zijn rug te springen, waarna hij meestal doorzakte. Icy bleef liggen en begon te spinnen. Ze wreef haar kopje in zijn nek en ging toen met een sierlijke sprong van hem af. Met een sierlijke draai liet ze hem weten dat ze gewonnen had en ze keek hem daarna poeslief aan. 'Nu heb ik je toch maar mooi weer verslagen. Niet slecht voor een huiskat,' zei Icy en ze stak haar tong lachend uit en ging toen liggen, waarna zij haar vacht waste.

Onderwerp: Re: Tijd met Goldtail wo 10 nov 2010 - 17:17

Icy sprong nog hoger in de boom tot hij haar helemaal niet meer zag. "Wat ben jij een watje zeg!" riep hij haar achterna tot hij met een enorme tegen de grond werd gedrukt. "Noem me nooit meer 'poesiepoes' als je weet dat ik sterker ben dan jou." Zei ze uitdagend en beet zachtjes in zijn nek. " Je bent niet een sterk."Zei hij maar net toen hij een tegenaanval wou doen sprong ze al van hem af. Als ze nu nog haar uitdaagde liet hij zijn krachten zien. En daar was die uitdaging al. "Nu heb ik je toch maar mooi weer verslagen. Niet slecht voor een huiskat." Zei en stak haar tong uit. Toen ze haar begon te wassen drukte hij haar tegen de grond en beet haar toen zachtjes in haar nek. " En toch blijf je zwakker dan ik." Lachte hij en sprong toen triomfantelijk van haar af.

Onderwerp: Re: Tijd met Goldtail do 11 nov 2010 - 9:34

Icy liet haar tanden nogmaals zien en wou hem al van haar afduwen, toen hij zelf al van haar afging en triomfantelijk begon te praten. Icy snoof. 'Hoor hem eens praten! Met vechten ben je wel sterker, maar als het om een woordenwisseling gaat, pis je zoal op de grond,' zei ze uitdagend, waarna zij zich omdraaide en door haar poten ging, terwijl ze hem aankeek. Toen ging ze rustig liggen en begon vol gespin de rest van haar vacht te wassen. Ze genoot van de zachte halen die over haar vacht gingen en Icy voelde zich erg fijn op dat moment. Ze keek met een schuin hoofd naar Goldtail, klaar voor de aanval, maar wachtte nog heel even af. Ze stond daarna op, likte haar poten nogmaals en sprong toen met een sierlijke sprong tegen Goldtail aan, waarna ze hem hard tegen de grond drukte en hem vol gespin begon te likken over zijn flank. Ze genoot erg van zijn aandacht en liet dit ook duidelijk blijken. Ook al was het een aanval, ze vond het altijd leuk om samen met hem te zijn. Ze duwde haar kopje verder tegen Goldtail aan en spinde steeds luider en luider. Daarna drukte ze hem stevig tegen de grond, hield haar tanden in zijn nek, maar beet deze keer iets harder door, maar niet tot je een krak hoorde, gewoon een waarschuwingsbeet die iets harder was. Daarna sprong ze van hem af en maakte zich klaar voor de aanval. 'Laten we onze vaardigheid maar is trainen,' spinde zij.

Onderwerp: Re: Tijd met Goldtail do 11 nov 2010 - 21:44

"Hoor hem eens praten! Met vechten ben je wel sterker, maar als het om een woordenwisseling gaat, pis je zoal op de grond." Zei ze uitdagend. Daar had hij al op gerekend. " O ja? Jij loopt wel al onder een monster voor een paar woordjes." Hij lacht en keek haar nu uitdagend aan. Ze keek aan met een schuin kopje en hij moest lachen. Toen ging ze haar vacht wassen terwijl hij rustig bleef zitten waar hij zat. Toen ze klaar was sprong ze sierlijk op en wel nog recht tegen hem aan om hem op de grond te krijgen. Met vol gespin begon ze hem vol te likken. Hij zag dat ze genoot van dit moment en hij genoot ook met luid gespin. Ze duwde haar kopje in zijn nek en spon steeds maar luider. Toen beet ze in zijn nek maar beet ze niet door. Hij voelde meer een heel lichte pijn en sprong ze van hem af. "'Laten we onze vaardigheid maar is trainen" Spinde ze. Hij ging haar uitdaging aangaan maar zei ja op een iets andere manier. "Weet je het zeker? Want verliezen ga je zo doen?" Vroeg hij op een uitdagende manier.

Onderwerp: Re: Tijd met Goldtail wo 17 nov 2010 - 17:16

Icy grinnikte en keek toen diep in Goldtail's ogen. 'Verliezen? Ik zou maar niet te hard van stapel zijn. Tenslotte ben jij diegene die hier gaat verliezen,' zei Icy en ze dook in een vijandige positie achteruit. Ze keek hem toen aan en haar ogen gingen van concentratie plat achteruit. Haar staart zwiepte heen en weer, waaraan je kon zien dat Icy gereed was voor de aanval. Een sterke kracht overvloei haar. Ze zou Goldtail zo kunnen inmaken. Maar Icy wou wel is zien wat hij in zijn mars had. 'En niet zwakker gaan vechten omdat ik een poes ben, anders ga je maar weg,' zei ze nog uitdagend. Toen dook ze door haar voorpoten en kreeg een boom in het oog. Haar tactiek. Bomen gebruiken. Icy rende in een beweging naar de boom, klauwde zich in het schors en klom omhoog. Boven in de boom bleef ze staan en bedekt door de bladeren, sprong ze van boom naar boom, tot ze een eindje achter Goldtail stond. Daar sprong ze rustig naar beneden. Dit keer was ze bedekt door de struiken. Ze sloop vooruit, tot ze vlakbij Goldtail was. De wind waaide haar geur weg, dus ruiken kon Goldtail haar in ieder geval niet. Ook zien kon hij haar niet. Ze was muisstil, dus normaal kon hij haar ook niet horen. De bladeren waaide rustig en een kraai verderop verbrak de stilte. Icy's staart was naast haar, dus Goldtail zou die niet in het oog krijgen. Ze bleef zo even zitten. Toen sprong ze in een aanval vooruit en drukte hem krachtig tegen de grond.

Onderwerp: Re: Tijd met Goldtail