[GATHERING] Heed the darkness that creeps near

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Gelukkig maar dat Nettlepaw er was. Pepperpaw voelde zich spontaan een beetje beter. Het was wel fijn om met katten van andere clans te praten en ze kon het goed met Nettlepaw vinden aan de grens. Samen met het feit dat Nettlepaw niet echt een benul had van wat er allemaal was, maakte haar een veilige gesprekspartner. Ook een andere, jongere Thunderclan apprentice kwam erbij zitten. "Hallo Lionpaw, mijn naam is Pepperpaw en ik ben van Shadowclan," groette Pepper de apprentice met een voorzichtige glimlach. Ze richtte haar blik nog op Nettlepaw om wat te zeggen, maar haar blik ging gelijk gespannen omhoog toen Stallionstat de gathering opende. En dat ging allemaal wel best, op ontvoerde apprentices na dan, tot Acorndust aan het woord kwam. Langzaam ging Pepperpaw's blik naar de grond. Ze drukte haar nageltjes de zachte aarde in in spanning en onmacht terwijl ze naar de woorden van Acorndust. En ondanks dat ze zo probeerde zich groot te houden, kon ze niet voorkomen dat enkele tranen langs haar neusje naar beneden biggelden.

TAG: Nettlepaw, Lionpaw}

Er kwam iemand op hem afgelopen en zijn blauwe ogen gleden langzaam haar kant op. Een lichtgekleurde apprentice van een andere clan kwam nu dichterbij. "Wow! Wat heb jij een donkere vacht!" zei ze toen tegen hem toen ze bij hem stond. Ravenpaw trok een scheve grijns op zijn gezicht. "Joh? Meen je niet?" hij bekeek zichzelf even, alsof hij het zelf nog nooit gezien had. "En jij bent heel licht! Wow!" zei hij toen, alsof ze dat van zichzelf ook nog nooit gezien had. Hij vermoedde dat de apprentice van WindClan kwam, als hij het goed kon ruiken. Alles was hier zo verwarrend en door elkaar dat hij zelf een beetje de kluts kwijt was. Maar het was zijn eerste Gathering, dus dat mocht nog. "Ik ben Ravenpaw, ik ben een ShadowClan apprentice." vertelde hij toen aan haar. "Wie ben jij?"

Tag: Otterpaw

_{De bengaal wou dat ze doorgelopen was in plaats van was gaan praten tegen deze sukkel voor haar. Ze snoof om zijn opmerking waarbij ze haar oortjes in haar nek duwde. "Denk je dat ik dom ben of zo?" siste ze hem toe, duidelijk op haar teentjes getrapt. Ze kon horen aan de stem van de kater dat hij een stuk ouder was dan haar, maar eerlijk? Kon haar weinig boeien. Na vanavond zag ze hem waarschijnlijk toch nooit meer en áls ze hem wel nog is zag, nou, dan kon het haar ook niets schelen! Also, ze had geen zicht dus zien kon ze hem sowieso niet. Blind joke! (thnx babs for pointing this out want lois is een idiot en zag dit zelf niet. hehe) "Zijn alle ThunderClanners zo dom of ben alleen jij het," vroeg ze toen bijtend, niet zoveel aandacht schenkend aan het gesprek van de leiders achter haar. Ze kon toch niet zien hoe ze eruit zagen, alleen hun stemmen horen dus echt bijster interessant was het niet. Bovendien kon ze geen rat's ass geven om wie er allemaal warrior werd en wie niet.}

Settleddust keek met pretlichtjes in zijn ogen naar de kleurrijke poes, maar voordat ze maar goed en wel kon beginnen met een flauwe opmerking terug te maken, begon de eerste leider te spreken. Hij spitste zijn oren en keek met een "haha, lekker puh" blik even naar Seamist. Maar al snel ging zijn blik naar de drie leiders en zijn deputy. Toen Stallionstar zijn verhaal deed, voelde hij Seamist zijn neus bij zijn oor. Hij keek even opzij. Hij verwachtte eigenlijk dat ze wat lolligs zou zeggen, niet haar mening over WindClan. Hij fronste dan ook even. Wat moest hij terugzeggen. Het was Riverclan die de aanval op Windclan was begonnen. Dan kon je verwachten dat Windclan alles zou doen om hun thuis terug te krijgen. Hij besloot niet te antwoorden toen Pathergrowls zijn stem alweer over de open plek schalde. Die vertelde dat Windclan een Riverclan apprentice had ontvoerd en meteen voelde hij Seamist haar blik al in zijn vacht branden. Hij keek haar weer aan, de uitdaging in haar ogen te lezen. Hij haalde wat ongemakkelijk zijn schouders op. ‘Wees blij dat er niet weer doden zijn gevallen,’ mompelde hij toen terug. Hij kon zich goed het slagveld herinneren waar hij als apprentice was geweest. Blijkbaar hadden ze er toch wel wat van geleerd. Maar hij wilde neutraal blijven, hopelijk vond Seamist dat prima. Maar ergens kon hij haar afkeurende blik al inbeelden. Maar Settleddust voelde zich nog ongemakkelijker toen Acorndust gewoon open en bloot alles waar ShadowClan nu mee kampte op tafel gooide. Zo kwam hij ook niet bepaald beter uit de verf. Hij probeerde zijn kop te verhullen, maar ergens schaamde hij zich voor zijn clan. Zijn arme oude mentor die dit moest proberen bij elkaar en sterk te houden. Settleddust zei dan ook wijselijk niets, hopelijk zou Thornstar zich snel in het gesprek mengen. Kon die niet iets nog dramatischer hebben? Dat zou hem wel goed uitkomen.

Seamist

And then came the night of the first falling star

_{Seamist draaide haar oren wat naar achteren en keek weg bij de woorden van Settleddust, kort afgeleid van het verhaal van de leiders. "Ben ik ook," mompelde ze, "Was er zelf bijna ook niet meer geweest." Het was een slachtveld geweest. Ze was zelf nog maar een oudere apprentice geweest, maar dat had niks uitgemaakt. Ze had er nog wat mooie littekens aan overgehouden rond haar hals onder haar lange pels. Misschien dat daarom haar hart wel naar haar poten gezonken was toen Windclan rond het kamp stond, helemaal toen ze kleine Rookpaw bij zich durfden te hebben. Er was geen garantie geweest dat die gekke deputy haar in leven had gehouden. Gelukkig maar dat hij dood was. Settleddust zei echter maar weinig en Seamist zuchtte licht gefrustreerd. Had hij dan niet door dat zij al-tijd gelijk had? Ze richtte haar blik maar weer naar boven en luisterde naar het nieuws van de Shadowclanleider. Zó, dat was ook een drama zeg. Ze draaide meteen haar kop naar Settleddust, bek geopend om een opmerking te maken en hem te plagen, toen ze zag dat hij zijn kop probeerde te verhullen. Seamist twijfelde voor een moment, sloot haar bekje weer en draaide haar grote oren wat naar achteren. "Komt wel goed joh.. Alle clans hebben drama" miauwde ze zachtjes, waarna ze hem een duwtje gaf met haar schouder om hem iets op te beuren.

TAG: Settleddust}

'Nou, ze mogen zich gelukkig prijzen met een mentor als jij,' zei de rode poes. Shadefeather boog even dankbaar zijn kop, een kleine grinnik kwam uit zijn bekje.
'Dankjewel.' Ze kende hem natuurlijk niet echt, ze hadden elkaar pas net ontmoet. Maar het compliment was oprecht en hij nam het met plezier. 'Ik weet zeker dat jij het ook goed zal doen, hoor. In het begin kan het misschien wat spannend maar het komt allemaal goed,' glimlachte hij naar haar. Een beetje advies kon nooit kwaad, vond hij zo.
Dat Dawnwhisper arriveerde beurde zijn humeur een stuk op. Niet dat hij niet vrolijk was geweest met Vixenflare, maar zijn vriendin weer zien was ook super leuk. Dawn begroette hem en gaf een knikje naar de ShadowClanner, waarna Shade hen voorstelde. Vixenflare begroette haar en zei dat ze net over Apprentices aan het praten waren. Helaas konden ze niet verder praten, want zo te horen was de Gathering begonnen.
'Oh,' bracht Shade even uit en hij draaide naar de High Rock, zijn staart even kort zwiepend. Spannend, wat zou er allemaal gebeurt zijn bij de andere Clans?

Stallionstar begon met praten, vertellende dat ze inderdaad RiverClan belegerd hadden. Shadefeather draaide even met zijn oortjes, nog steeds niet helemaal zeker hoe hij zich daar precies bij moest voelen. Aan de ene kant vond hij het een goede manier om de Heatherfields terug te nemen zonder geweld. Helaas waren er toch kleine dingetjes waar hij liever niet bij betrokken geweest was, en de Heatherfields hadden ze nog steeds niet terug. Hij hoopte dat ze het snel terug zouden krijgen voor leaf-bare, want stel je voor ze hebben te weinig prooi.
Na de updates die Stallionstar hen gegeven had begon Panthergrowl te praten. Vreemd, dat Butterstar het niet kon. Maar goed. Hij bevestigde dat WindClan RiverClan belegerd had, maar Shadefeather kon de haat in zijn stem horen. Lekker passief aggressief, maar okay. Verder ook niet veel bijzonders in die Clan.
Daarna sprak Acorndust. Ook vreemd dat Tallstar er niet was. Shadefeather ging even verzitten, zich niet helemaal op zijn gemak voelende. De sfeer was best gespannen, voelde hij. Na de basis updates van ShadowClan kwam de Deputy opeens met het nieuws dat een Warrior van hen BloodClan had gejoined. Oei, dat was niet best. Ook Tallstar was opeens verdwenen.

Een zucht verliet zijn bekje en hij draaide zich even om naar de twee poezen naast hem. 'Allemaal hebben ze wel goed nieuws, maar het slechte nieuws wat ze hebben is ook wel echt slecht, vinden jullie niet? Ik vraag me af wat dit allemaal te betekenen heeft..'

Tag: Vixenflare & Dawnwhisper

Zijn gezondheid ging weer wat beter. Hij had tegen het randje van groenhoest aangezeten, door alle ellende met Crabkit. Alleen Chivysniff en Coyotepaw hadden goed voor hem gezorgd, waardoor hij er weer bovenop was. Zijn helderblauwe ogen gleden naar Dreampaw, zijn apprentice. Hij schaamde zich dood hoe hij haar had behandeld. Hij had sindsdien nog niet weer met haar gepraat. Ook al was inmiddels duidelijk dat Crabkit niet meer terug zou komen. Dat ze voorgoed gekidnapt was door die moordlustige katten… Hij wist dus ook dat hij de training van Dreampaw binnenkort nodig moest oppakken. Panthergrowl had hem streng toegesproken en hij wist ook dat hij fout zat. Hij had het zo niet mogen doen, dat was verkeerd geweest. Daarom durfde hij ook niet meer zo goed op de jonge kattin af te stappen. Hij moest moed verzamelen, maar na de gathering moest hij dat echt gaan doen. Ze had training nodig en hij moest het goed maken, maar voor nu liet hij het nog even zo. Dit was haar eerste gathering, daar moest ze van genieten. Hij ging haar na de gathering wel met zijn onzin belasten en hopen dat ze hem vergaf. Toen Butterstar het teken gaf rende hij naar beneden de groep katten in. Zijn blik gleed even zoekend om hem heen en bleef bij een kattin hangen, die een beetje alleen zat. Ze rook naar ShadowClan, ergens kwam ze hem wel bekend voor van een eerdere gathering. Alleen hij had haar nog nooit gesproken. Dus stapte hij naar haar toe en ging naast haar zitten. “Hallo, mijn naam is Icecream.” Miauwde hij vriendelijk tegen Soundwave. Zijn oren spitste zich toen de leaders begonnen te spreken. Eerst sprak Stallionstar, daarna Panthergrowl namens Butterstar, maar de woorden van Acorndust trokken pas echt zijn aandacht. Sinclaw was naar de Elite gegaan, naar die katten die Crabkit en Ravenkit hadden ontvoerd! Zijn nekharen kwamen overeind terwijl hij vol afschuw naar Soundwave keek. Natuurlijk, zij kon er niks aan doen. Alleen zijn kleine meisje, zijn Crabkit, was ontvoerd en één van ShadowClan had zich bij die vieze honden gevoegd. Wisten zij meer van de ontvoering?

Tag: @Soundwave

Een gathering. Het concept bleef toch zo enorm vreemd voor hem. Wanneer hij zo over alle katten heen keek leek iedereen het allemaal wel best te vinden om elkaar te spreken en vriendelijk te doen. Maar zodra de maan weer zijn licht liet zakken gingen ze over tot oorlogen en bedreigingen. Wat een vreemde wereld leefde ze toch in. Hij sprong naar beneden, om zich onder de andere katten te bevinden. Terwijl de leiders hun woord deden tussen de grote eikenbomen was er genoeg tijd om zelf ook wat te socializeren. Hoewel er weinig waarde zat in sociale relaties, laat staan met andere clans, was eenzaam voor je uit staan staren ook weer zo deprimerend. En de zongekuste kater was daar niet zo van gediend. Hij wandelde wat doelloos door de menigte heen tot hij een argument opving tussen een Windclan apprentice en een oudere Thunderclan warrior. Hij zag geen rede om zichzelf niet met deze situatie te bemoeien. Met een vriendelijke glimlach stapte hij naar het tweetal toe. Hij had wel opgepakt waar het gesprek over ging. Hij gaf een beleefd knikte naar de warrior waarvan hij dacht dat de naam Glazeheart was. "Om sociale ongemakkelijkheid te voorkomen stap ik even dit gesprek in, hopelijk stoort het niet al te veel." Sprak hij soepeltjes, doelend op dat alleen staan in een grote groep altijd oncomfortabel was. Zijn misgekleurde blik viel hierna op windclanner die een bijtende reactie aan de ander gaf. Dat was een fel ding zeg, diens mentor had daar vast plezier mee. "Dom wie weet, maar Thunderclanners zijn algemeen wel de vriendelijkste clan"

+ Milkypaw, Glazeheart

De ruzie die hij gehad had met Beech bleef in zijn kop hangen als plakkerige honing die hij niet als zijn pels kon wassen. Al dagen was hij zwaar geïrriteerd en kon hij geen glimlach op zijn snuit toveren. Gelukkig kon hij zichzelf veel afleiden door aan zijn taken te werken maar op momenten zoals nu, dat hij maar wat rondliep, ging zijn gedachtes terug naar al die gezeur. De maine coon tortie zwiepte met zijn dikke staart en stapte stevig door toen hij in de buurt kwam van Beech. Hij had even geen behoefte om bij haar in de buurt te zijn en dus ontweek hij haar zoveel mogelijk. Bloodpaw sloot zich aan bij de voorhoede tot deze tot halte gezet werd door Acorndust. Hij vertelde de groep dat ze hun mond moesten houden over Tallstar's verdwijning, Bloodpaw kneep zijn ogen toe en duwde zijn pluizen oren in zijn nek. Hoewel Tall de vader was van Pepperpaw kon hij de drang niet verzetten om ooit die bruine sukkel de nek om te draaien. Toch zou hij moeten afwachten hoe het lopen zal, al zou hij er voor zorgen dat die clown nooit meer het woud in kwam. Hoe erg Pepper haar vader ook missen zal, ze verdiende geen idioot zoals hem. De med cat app liep door en ging direct naar de plek toe waar alle high rank zaten voor de gathering. Geen trek in welke vorm van socialisering.

Na wat gewacht te hebben begon dan eindelijk de grote gathering. De tom liet zijn blik gaan naar de open hemel waar de volle maan flikkerend scheen. Sterren twinkelde en verlichtte zachtjes de grote rots waarop de leaders stonden. Butterstar begon maar haar stem was onduidelijk. De Shadowclanner kneep zijn ogen wantrouwend toe. Dat klonk ook niet erg goed.. Was het door een verkoudheid? Of speelde er meer? Bloodpaw sloeg de details op in zijn brein die hij nu opmerkte bij Butterstar voor hij zijn aandacht weer richtte op de andere Leaders. Stallionstar nam het over, de tom snoof kort, hij vond die gevlekte paard maar een zak. Toen nam Panthergrowl de taak over om te spreken en dit keer spitse Bloodpaw geïnteresseerd met zijn oren. Riverclan was tenminste nog iets wat hij naar opkeek. Windclan kon voor zijn apart vertrekken, Thunderclan was geen reet aan en zijn eigen clan leek al moons lang een puinhoop. Hopelijk zou Acorndust het wat opkrikken en anders zou hij met z'n biezen's richting het rivier vertrekken. Thornstar kwam na Acorn naar voren gestapt en melde eigenlijk niks belangrijks. Nou, dat was een korte gathering; mooi. Want Bloodpaw was niet echt in de stemming geweest.

TAG: none

Soundwave

_{_{De kattin keek verrast toen er opeens iemand naast haar ging zitten. De kat in kwestie was duidelijk van Riverclan. Hij begroette haar en stelde zich voor als 'Icecream.' Een unieke naam al vond ze zelf, beter dan de gene die zij had in ieder geval. 'Leuk je te ontmoeten.' haar stem was zacht maar vriendelijk. Ze wilde meer zeggen maar werd het stilte opgelegd door de stemmen van de leiders die een voor een begonnen de praten. Er werd veel verteld, goede dingen maar ook veel zorgwekkende dingen. Met haar grijze ogen keek ze naar de kater naast haar die haar vol afschuw aankeek. De kattin wist wel de puzzel stukjes in elkaar te leggen. Wat nerveus wiebelde ze met haar oren terwijl ze weer haar bek open deed om te spreken. 'Het spijt me.' ze wist niet precies waarvoor ze haar excuus aanbood, ze kon er immers niks aan doen. Het was meer een automatisch reactie.
Tag: Icecream}}

Het was fijn om weer in Shade's gezelschap te zijn. Ze had hem meer gemist dan ze zou durven toegeven, al helemaal omdat hij in een andere clan zat. Ook al was hun vriendschap vrij onschuldig, hem buiten de gatherings zien voelde erg illegaal. Toen hij haar aan de andere poes voorstelde en de ander haar kop respectvol boog, deed zij hetzelfde. "Ook leuk om jou te ontmoeten." zei ze vriendelijk, waarna ze zich weer naar de kater wendde. "Het kan niet beter." zei ze grappend, hoewel dat niet helemaal gelogen was. Ze had niks te klage. En voor het eerst op een gathering zijn waar haar goede vriend ook nog eens bij was, dat werkte goed in op haar humeur. "Over apprentices gesproken, mijn apprentice Silverpaw heet nu al een tijdje Silverwish." verkondigde ze, deze keer weer bedoeld naar beide katten. Nog voor iemand op haar kon reageren werd het begin van de gathering aangekondigd. Benieuwd wachtte ze het nieuws van de clanleiders af.

Er hing een gespannen sfeer in de lucht. ThunderClan was dus niet de enige clan met drama. Vooral de afwezigheid van Tallstar viel op. Het liefst zou ze Vixenflare hiernaar vragen, maar als ze het mocht weten dan had Acorndust het wel al verteld. Dat Butterstar niet degene was die het woord nam kwam ook aardig vreemd over. Was ze soms ziek? gewond? En dan was er nog de overduidelijke vijandigheid tussen RiverClan en WindClan. Toen het voorbij was gaf Shadefeather zijn commentaar. Het nieuws viel ook zwaar bij hem. "Het lijkt wel alsof er steeds meer slecht nieuws komt." zuchtte ze. "Ik kan me ook haast niet voorstellen dat ik me bij die moordlustige bende zou voegen." zei ze in een poging om met Vixenflare te sypathiseren, maar het kwam er behoorlijk geforceerd uit.

Tag: Shadefeather & Vixenflare

_{Stormpaw - 6 moons - RC
Stormpaw was, op zijn zachts gezegd, niet gewend aan zo’n ongemakkelijke ontmoeting. Niemand in zijn clan had hem nog nooit zó aangekeken. Zoals de rood witte apprentice naar hem keek.. dat gaf geen goed gevoel. Wat ongemakkelijk kneedde hij de aarde terwijl hij zijn blik wat om zich heen liet fladderen. De apprentice knikte wel wat dus betekende dat hij inderdaad windclan was. Oei, dan moesten ze vijanden zijn. Of, nou ja, dat vond Stormpaw een beetje onzin allemaal. Deze tom had hem niets gedaan, net zo min als dat Stormpaw hem wat gedaan had. “Ja, ik ben Riverclan,” Antwoordde hij resoluut. “Mijn naam is Stormpaw, leuk je te ontmoeten.” Miauwde hij met een vriendelijke, al misschien een iet wat awkward, glimlach. Toen hij merkte dat katten om hem heen plots stiller begonnen te worden keek Stormpaw om. “Oh, het begint!” Stormpaw besloot om naast de windclan apprentice te gaan zitten in een vriendschappelijk gebaar. Misschien als ze niet meer op elkaar hoefde te letten maar op de gathering werd de spanning minder. “Is het echt waar dat jullie nieuwe deputy al dood is?” Murmelde hij opzij.

Tag: Gorsepaw}
-------
_{Nettlepaw - 11 moons - TC
Nettlepaw keek opzij toen ze een stem achter haar hoorde. Lionpaw kwam bij het gesprek, al moest Nettlepaw zeggen dat ze liever alleen met Pepperpaw had gepraat. Maar met zo veel katten op één plek was zo’n verzoek lastig. Ze volgde Pep haar blik toen die plots op keek. De gathering was begonnen. Nieuwsgierig keerde ze zich opzij naar het gesprek. “Is het waar dat Tal-“ Voordat ze haar zin kon afmaken merkte ze dat er tranen langs Pepperpaw haar neus rolde. Nettlepaw kreeg een onplezierig gevoel in haar binnenste. Het leek er dus op dat Tallstar echt weg was. Het was geen vals gerucht geweest. En ene Sinclaw was overgelopen.. O shit. “Tallstar komt vast wel terug. Een leider kan toch niet zo maar weglopen?” Vroeg ze zich hardop af. “Het komt goed, Pepperpaw, niet huilen,” Ik ben heel slecht hier in.. Wat ongemakkelijk ging ze dichter bij Pepperpaw zitten en gaf ze haar een behoedzame veeg tegen haar schouder. “Toch Lionpaw?” Zeg dat het goed komt, stomkop. Dacht ze terwijl ze Lionpaw waarschuwend aankeek.

Tag: Pepperpaw, Lionpaw}
-------
_{Neritepaw
Dit is saai. Neritepaw haar gele ogen gingen over alle katten heen die geen aandacht aan haar schonken. Alle geuren waren nieuw, alle katten waren nieuw- wacht.. was er nog een vijfde geur? Neritepaw stak haar neusje in de lucht. Er waren zo veel nieuwe geuren dat ze niet meer wist wat ze doen moest. Met een zucht wreef ze over haar neus heen. Haar poot deed zeer en ze verveelde zich. Was dit nu die speciale gathering waar iedereen zo opgewonden over was? Neritepaw voelde niet echt veel goesting om op een vreemde af te stappen- en haar clan genoten waren saai. Ze kon nauwelijks horen wat er gezegd werd vanaf hier. Ze zat immers helemaal achteraan ook. Een beweging links van haar trok haar aandacht. Met gespitste speurde ze het gras af. En toen zag ze haar. Een klein, lang wezentje met groene schubben. Neritepaw wierp een blik naar haar clangenoten maar niemand schonk aandacht aan haar. Met een ondeugende blik in haar ogen stond ze op en begon ze achter het beestje aan te sluipen- maar oh wat bleek die vlug! Toen ze één stap had gezet schoot hij pijlsnel weg en verdween hij in het gras! Met een blik van opperste concentratie op haar gelaat sprong ze er achteraan, het enige waaraan ze kon zien waar hij zich bevond was het gras wat schudde als hij er doorheen sprong. Ik pak je wel! Ze dook naar voren, maar omdat ze nog geen echte training had gehad kon ze alleen maar hopen dat ze het beestje kon vangen. Langzaam maar zeker raakte ze verder weg van de groep katten, iets wat ze niet besefte tot dat het beestje onder een boomwortel verdween en ze met haar neusje tegen de stam aan kwam. “Auw!” Gromde ze, neerploffend op haar achterste. Verdomd beest ook. De volgende keer krijg ik je!

Neritepaw keek op en zag dat de groep katten net niet zichtbaar meer was. Ze stond op, klaar om terug te lopen, toen ze een bekende geur rook. Ze bleef abrupt staan en bedacht zich. Waren er nog meer clangenoten afgedwaald? Nerite kneep haar ogen dicht en snoof de geur in. Nu dat ze er zo dicht bij was kon ze ook een andere geur er in herkennen, eentje die ze niet goed kende maar erg stonk. Ze dacht terug aan wat er gezegd was over de she-cat die bij de bloodclan was gegaan. Misschien was het beter als ze toch maar terug ging naar de andere.. Moet ik iemand vertellen dat ik Sinclaw heb geroken? Schoot er door haar hoofd terwijl ze terug begon te lopen naar de rest.

Tag: Reserved, don't tag me!}

Voordat Vixenflare de ThunderClan warrior kon feliciteren met haar succesvolle apprentice, begonnen de clanleiders met spreken. Haar oortjes wiebelden geïnteresseerd heen en weer, maar de spanning tussen de leiders was al bijna direct goed merkbaar. Er was een conflict geweest tussen RiverClan en WindClan, één waarvan ze nog niet eerder had gehoord. Ze zuchtte kort en keek vanuit haar ooghoek naar Shadefeather, zich afvragend wat er precies had plaatsgevonden. Ze wist dat ze dat antwoord toch nooit los zou kunnen peuteren, hij was inmiddels trouw aan zijn Clan. Vervolgens sprak Acorndust, de situatie over Sinclaw en Tallstar uitleggend. De naam van Sinclaw liet een rilling over haar rug lopen, dat verraad zou de Clan niet snel te boven komen. Ze begreep nog steeds niet hoe de poes haar Clan de rug toe kon keren, en zich aan kon sluiten bij zo'n ongemanierde, moordlustige groep katten. Hoewel ze de mening van Dawnwhisper deelde, schoot het in het verkeerde keelgat. Het was beter geweest als de ThunderClan poes had gezwegen, Vixenflare negeerde het, haar staart zwiepte slechts lichtelijk geërgerd heen en weer. Ze wist dat het belachelijk was wat Sinclaw had gedaan, maar ze vond het nog erger dat het de Clan in een slecht daglicht zette. Wat zouden ze denken? Dat ShadowClan verraders kweekte? Al helemaal met de verdwijning van Tallstar. "De keuzes die Sinclaw heeft gemaakt waren aan haar, ze hoort niet meer bij onze Clan." Miauwde Vixen koeltjes tegen Shadefeather en Dawnwhisper. De enige Clan die nauwelijks problemen leek te hebben was ThunderClan, en daarmee hadden alle Clans hun nieuws gebracht. Vixenflare wachtte rustig af of er nog een discussie zou volgen. De woorden van de RiverClan deputy waren alles behalve vriendelijk geweest, hij sprak van ontvoering en bedreiging. Geen lichte beschuldigingen.
Tag: Dawnwhisper, Shadefeather

"You will never know what will come from your actions
but if you do nothing, no results will be made" - lionpaw

Ze kreeg een begroeting van de Shadowclan apprentice. Nettlepaw daarentegen leek minder blij te zijn met haar gezelschap. Bijna vroeg ze zich af waarom, echter besloot ze dit gevoel te onderdrukken en zich te focussen op wat er gezegd werd. Tot haar grote verbazing kregen ze te horen dat Tallstar de Clan had verlaten. Wat haar nog meer shockeerde was dat Pepperpaw hierdoor begon te huilen. Nouja, de tranen rolden toch overduidelijk over haar wangen. Bijna meteen begon Nettlepaw troostende woorden te miauwen. Haar ogen vernauwden zich wat en een frons kwam op haar gelaat te staan. Als je de Clan verlaatte dan mocht je toch niet meer terugkomen? En waarom zou een leader zelfs weggaan? Dan liet hij toch zijn Clan in de steek? Nettlepaw beweerde dat Tallstar wel zou terugkomen. Lionpaw wiebelde wat met haar oortjes toen ze de vraag kreeg dit te bevestigen. Haar amberkleurige ogen keken dan ook verbaasd terug toen ze een waarschuwende blik toegeworpen kreeg van haar Clangenoot. Ze begon zich toch af te vragen waarom Nettlepaw de Shadowclan apprentice zo koesterde. "Eh ja denk ik.. Hij zal wel een goede reden hebben zeker, anders zou een leader zijn Clan toch niet alleen laten?" miauwde ze, proberende wat logica in het hele gebeuren te steken. Haar amberkleurige blik gleed even naar Pepperpaw. "Ken je Tallstar goed?" vroeg ze toen, zachtjes, terwijl ze haar bleef aankijken. Ze vond het anders maar raar dat een apprentice zou huilen door de afwezigheid van hun leader. Daarbij was ze zelf nog maar net uit de nursery en had ze dus geen idee van wat zich er allemaal afspeelde buiten Thunderclan.

TAG: Pepperaw & Nettlepaw

Gatherings waren normaal gesproken momenten waar ze naar uitkeek. Het gaf haar de kans haar vrienden uit de andere clans te zien. Deze keer hing er echter een zware boodschap voor haar. Ook iets waar een kat normaal blij mee zou mogen zijn, trots op mogen zijn. Dat was ze zeker niet. Als ze haar gevoelens een woord moest geven zou het eerder teleurgesteld zijn. Ze had gehoopt dat Mistgaze vanwege ouderdom of iets dergelijks zou aftreden, niet de huidige reden. Nu was ze in haar eentje de Medicine Cat, ze had er zelfs een apprentice bij. Vrolijk nieuws omsluierd door iets wat vele malen minder vrolijk was. Binnen de kortste keren was ze nog eens iedereen kwijt ook. En de katten van de andere clans die ze zocht kon ze natuurlijk ook nergens vinden. Wat ging het toch allemaal lekker. Ze was maar ergens gaan zitten tot de Gathering begon. Windclan zou Riverclan aangevallen hebben, dit werd door Stallionstar ontkent. Ook zou Routnose een apprentice hebben, daar was ze dan weer wel nieuwsgierig naar. Panthergrowl sprak voor zijn Leader die last van haar stem bleek te hebben en verklaarde de situatie rondom Windclan en Riverclan. Shadowclan leek het... wat minder goed te doen. Een warrior was naar Bloodclan vertrokken en hun Leader was letterlijk weggelopen. Leaders die van hun clan wegliepen, daar had ze nooit van gehoord. Als laatst sprak Thornstar over wat er in hun eigen clan was gebeurd. Waterpaw was nu haar apprentice dus ze moest even netjes rondkijken tot de blikken ergens anders op gericht waren. Zodra de Leaders meer onderling spraken nam het geroezemoes in de groep katten toe. Een diepe zucht rolde over haar lippen, wat een gedoe was het toch allemaal.

Tag: Open!

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Pepperpaw had haar neus richting de grond gedraaid. Haar tranen drupten zachtjes op de grond, opgezogen door de droge aarde. Ze had gehoopt dat het de Thunderclan apprentices niet zou opvallen. Niks bleek echter minder waar. Nettlepaw brak haar zin abrupt af en begon te praten over hoe Tallstar vast wel terug zou komen. Pepperpaw wilde dat ook ontzettend graag, maar na dagen zoeken durfde ze er steeds minder in te geloven. Ze haalde haar schouders dan ook maar op. Acorndust wilde niet dat ze teveel over Tallstar zou spreken immers. Nu had hij het zelf op de gathering gezegd, maar ze wist nog steeds niet hoeveel zijzelf erover kwijt mocht. “Tallstar is mijn papa..” miauwde ze zachtjes, iets verstikt, om Lionpaw’s vraag te beantwoorden, “en ik weet niet of hij terugkomt.”

TAG: Lionpaw, Nettlepaw}

Ze was voor haar gevoel amper een dag warrior of ze werd meegenomen naar de Gathering. Ze maakte zich zorgen over de situatie in haar eigen clan. Haar voormalig mentor, de Leader van Shadowclan was weg. Dit konden ze niet zomaar verbergen dus alle clans zouden van Shadowclan's moment van zwakte weten. Daarbij kwam ook nog dat ze niet wist of de Windclanners haar zouden aankijken op wat enkele moons geleden was gebeurd. Volgens de regels was zij niet de gene die in de fout zat maar hij was uiteindelijk degene die het met zijn leven moest bekopen. Stilletjes nam ze plaats aan de rand van de groep katten. Het duurde niet lang voor de Leaders beurt om beurt spraken. Ze voelde zich toch niet helemaal op haar plek op het moment. Stilletjes besloot ze in de buurt te gaan zitten van de eerste beste Shadowclanner die ze zag. Het was er een waar ze de afgelopen tijd aardig was tijd mee had doorgebracht. Bloodpaw. Ze had bij hem en Acefray in de den gelegen terwijl haar wonden werden behandeld. "Hey Bloodpaw", sprak ze op een fluistertoon tegen de kater.

Tag: Bloodpaw

Ze was best nerveus. Haar eerste gathering als warrior. Een beetje doelloos zat de kleine kattin aan de kant. Ze had haar zwarte staart om haar witte pootjes gekruld en volgde alles mee met haar gouden ogen. Haar oren trokken en ze wiebelde met haar voorpoten. Deze tik had ze wel wanneer ze niet goed wist wat ze moest doen. Katten liepen haar voorbij. Elke keer probeerde ze haar mondje open te doen, maar er kwam alleen maar een schor gepiep uit. Uiteindelijk was ze maar blijven zitten, voor de luisteren naar wat de leiders te zeggen had. Haar trekkende oortjes zonken al snel in haar dikke nekvacht toen ze hoorde wat iedereen had meegemaakt. Het werd steeds erger, soms waren er goede noten. Zoals dat er nieuwe warriors waren. Lovemouse haar oog viel op een klein groepje katten die ook aan het babbelen waren. Ze stond op en stapte erop af. Een Shadowclanner was aan het praten. Ze zag ook een mooie bengaalse poes een een clangenoot van haar. De kleine pluizige kattin zette zich erbij. Ze was zeker drie koppen kleiner dan de rest en ze voelde zich maar zwak. "Hey...", miauwde ze zachtjes met een hoog stemmetje.

Tag: Suncrest, Glazeheart & Milkypaw

Haar eerste echte gathering! Stormpaw had er zo enorm veel zin in dat ze vanaf het moment dat ze hoorde dat ze mee mocht, al op springen stond. Op de heenweg liep ze druk rondom haar broertje heen te springen. Ze vroeg Flintpaw ook allerlei dingen die hij helemaal niet kon weten. Hoe zou het op de gathering zijn? Zouden de clans vriendelijk tegen elkaar zijn of juist vijandig? Wat zou er allemaal verteld worden? Konden ze ook met apprentices uit andere clans praten? De twee liepen vrij ver achteraan de groep waardoor ze als een van de laatsten aankwamen op de opening. Stormpaw was er nog nooit geweest dus keek ze haar ogen uit. Wat gaaf was het hier! En al die katten met verschillende geuren waren ook zo gaaf. Ze sleurde Flintpaw min of meer mee richting een plek om te gaan zitten. Zodra de Leaders het belangrijkste hadden gezegd draaide ze zich naar de kat die aan haar andere kant zat. "Hoi, ik ben Stormpaw en dit is Flintpaw", sprak ze waarna ze een knikje naar haar broertje gaf. "Wie ben jij?"

Tag: Flintpaw & open

Hoe hard hij ook zocht jammer genoeg was zijn broertje niet vanuit het windclan gebied meegekomen. Een beetje beteuterd was Darkpaw wel dus zocht hij een plekje op om te gaan zitten luisteren. Het nieuws tussen de rivier en de wind clan kwam lang zo hard niet aan als dat van Tallstar. Dark had het niet geweten. De kat die min of meer voor een paar manen nog zijn leven had gered van de verdrinkings-dood!? Waarom zou hij weg gegaan zijn? Er waren twee andere leerling naast hem komen zitten toen het nieuws begon, maar toen ze het belangrijkste gehad hadden keerde een van de twee jongere leerlingen dan hem zich naar zijn richting en kreeg Darkpaw een voorstel ronde en daarna een vraag naar zijn naam. Zijn gebruikelijke afstandelijkheid stak de kop weer op al was Darkpaw niet geheel onvriendelijk echt vriendelijk was hij ook weer niet te noemen. 'Mijn naam is Darkpaw, maar aangenaam jullie twee.' mauwde Dark half verveeld en zwiepte even met zijn staart. Hij wenste vurig dat Woodpaw hier ook was geweest...

Tag: Stormpaw en Flintpaw