[GATHERING] Heed the darkness that creeps near

Beechresin - Shadowclan
Er was vanalles gebeurd de afgelopen dagen en ook net op het moment dat ze het eigenlijk niet kon gebruiken. Ze had een ruzie met Bloodpaw gehad, waarvoor de kater nog steeds niet zijn excuses aangeboden had en zij was ook niet van plan om de eerste te gaan zijn die haar excuses aanbood. Maar dat was niet eens het grootste probleem op het moment, ze was er vrijwel zeker van dat ze in verwachting was van kittens, maar was er nog niet voor naar de medicine cat gegaan, gezien ze Bloodpaw niet wilde tegenkomen. Dan kwam er ook nog bij dat Tallstar de clan verlaten had en haar vader nu min of meer de leider was, ook al was dat niet helemaal duidelijk. Het was in ieder geval niet iets dat ze over mocht spreken op de gathering. En hoe graag ze ook niet luisterde naar haar vader, dit was meer in het belang van de clan. Eenmaal ze op de open plek was liep ze straal de andere kant uit dan waar Bloodpaw zich bevond. Deze gathering zou ze niet bij hem zitten en de reden daarvoor was niet alleen de ruzie die ze hadden gehad. Het waren ook de kittens in haar buik die een grote kans hadden om van Bloodpaw te zijn en ze wilde dat hem niet aandoen. Ze zette zich neer aan de rand van de open plek, proberend niet te opvallend te zijn. Ze wist namelijk niet of ze echt al dikker was en het op zou vallen, maar zulke vragen wilde ze het liefst niet hoeven beantwoorden.

Tag: Niemand

Dustspirit - Thunderclan
Het was zijn eerste gathering als een warrior en hij voelde zich wat gespannen. Hij wist in ieder geval wel wie hij direct zou opzoeken als ze tenminste gekomen was. Dan zou hij haar kunnen vertellen dat hij warrior was geworden. Hij merkte op dat Nettlepaw vrijwel meteen ergens anders naartoe ging en voor een moment wilde hij achter haar aanlopen, maar misschien was het beter om haar haar gang te laten gaan voor nu. Zelf zocht hij naar de bekende vacht van zijn zus en spotte deze al snel. Hij maakte al snel zijn weg naar haar toe. "Crowcall," Sprak hij uit met een glimlach.

Tag: Crowcall

Lilypaw - Riverclan
Haar eerste gathering nu dat ze een apprentice was geworden. Ze had graag gehad dat Ravenkit erbij had kunnen zijn, maar de kater was verdwenen en niemand leek haar te willen vertellen waar hij naartoe was. Ze had hem wel willen gaan zoeken zodra ze een apprentice was, maar ze had geen idee waar te beginnen en ze wist vrij zeker dat haar mentor ook niet blij met haar zou zijn als ze steeds verdween. Toch keek ze haar ogen uit bij de hoeveelheid katten die zich bevonden op de gathering en het waren ook nog zoveel geuren tegelijk. Voor een moment wist ze niet goed waar ze naartoe moest, dus bleef ze staan waar ze stond.

Tag: Niemand

Harespring - Windclan
Ze had het aangedurft om deze keer mee te gaan naar de gathering. Ze had haar best gedaan om gewoon de kat voor haar te blijven volgen en voor ze het wist waren ze op de plek aangekomen. Haar neus rook meteen allerlei verschillende geuren, het overwelmde haar. Toch wist ze dat ze zich er doorheen moest zetten en gewoon een plekje moest opzoeken en dan zou ze wel merken wat er verder zou gebeuren. In ieder geval was ze vrij zeker dat met hoe haar ogen nu waren ze in ieder geval geen andere kat zou kunnen herkennen. Ze zette zich dan ook neer en spitste haar oren voor een geluid dat iemand in de buurt zou komen.

Tag: Niemand

Seamist

And then came the night of the first falling star

_{Seamist had haar staart hoog in de lucht geheven en hield een trotse blik op haar gelaat. Met een brede glimlach volgde ze de Riverclan katten. Haar tweekleurige ogen glinsterden van plezier terwijl ze rondkeek. Het was echt tijden geleden dat ze naar een gathering was geweest joh! En dat betekende dat ze schaamteloos met andere clankatten kon rondhangen. Uiteraard, er was het kléine detail dat je geen clangeheimen mocht delen, maar daar wist Seamist er toch niet zoveel van. Dus ze kon totdat de leiders met het serieuze gedeelte begonnen plezier maken! Haar ogen glommen in het maanlicht terwijl ze de menigte katten rondkeek. In de schaduwen van de eiken vond ze een kater met wie ze wel een interessant gesprek kon houden. Of tenminste, ze hoopte dat hij haar een beetje kon vermaken. "Oh jeetje," miauwde Seamist rustig terwijl ze op de stompstaartige kater afliep. "ze laten tegenwoordig maar iedereen toe op deze gatherings zeg." Een plagerige twinkeling verscheen in haar ogen. Het bleef leuk om de kater te treiteren.

TAG: Settleddust}

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Ze had niet eens lang voor zichzelf uit hoeven staren toen een bekend gezicht haar kant op gestuiterd kwam. Voor een moment keek Pepperpaw behoedzaam, maar vervolgens wist ze toch een voorzichtige glimlach op haar gelaat te toveren. Hij was wat waterig en haar ogen stonden nog steeds vol tranen, maar op zijn minst wist Nettlepaw's aanwezigheid haar wat op te vrolijken. "Hey Nettlepaw!" groette ze de grijze apprentice, die zilver leek te glanzen in het heldere maanlicht, "nu hoor ik je eindelijk eens zonder het geronk van monsters op de achtergrond," miauwde Pepperpaw met een wat bredere glimlach terug. Misschien was het wel goed om naar de gathering te gaan, goed om even te vergeten.

TAG: Nettlepaw}

'Ha,' antwoordde ze met een grijns. 'Misschien ben ik wel een spion, dan is het juist mijn taak om jou te laten denken dat ik dat niet ben.' Haar staart zwiepte speels heen en weer en Shadefeather grinnikte, een grijns op zijn gezicht. 'It's all part of the plan you know,' murmelde ze.
Hij knikte. 'Dat geloof ik best ja,' antwoordde hij op dezelfde zachte toon. Ook hij liet zijn ogen even naar de High Rock glijden, waar de hoge rangen van alle Clans verzamelde. Hij merkte op dat Tallstar er niet was, maar die zou zich later wel laten verschijnen bedacht hij zo.
'Hm, maar goed ook. Bij ons zijn ze de laatste tijd ook minder te vinden. Maar ik denk dat, dat ook komt door de weersverandering,' miauwde Vixen toen serieuzer.
De zwarte kater knikte bedachtzaam. 'Oh ja, daar kun je wel eens gelijk in hebben. Ze zijn dan inderdaad minder te zien ja. Blijkbaar kunnen ze slechter tegen de kou dan wij,' grijnsde hij. Maar goed ook, want om alle seizoenen met ze te dealen vond hij maar niets. Zeker niet als het in de mate zou zijn waar ze de afgelopen greenleaf te zien waren, want het dode hert dat hij gevonden had was ook geen alledaags ding.

Tag: Vixenflare

Otterfreckle

She stared through the window at the stars

_{Ze had zich wel eens beter gevoeld om eerlijk te zijn. Het verlies van haar vader lag nog vers in haar hart, maar ze had besloten dat om hem trots te maken, ze niet bij de pakken neer mocht gaan zitten. In plaats daarvan zou ze zijn legacy voortzetten op haar eigen manier. Ze had zelfs, ondanks dat ze het doodeng vond, besloten dat ze een tunneler wilde blijven. Niets zou haar stoppen. En vandaar ook dat ze besloten had om van deze avond een leuke avond te maken, zodat haar vader zonder zorgen op haar neer kon kijken.

Haar lichte blauwe ogen gleden over de clearing terwijl ze rondkeek, totdat haar ogen op een zwarte apprentice vielen. Hij was net een schaduw! Voor een moment hield de lichtgekleurde apprentice koppie scheef, waarna ze op de donkere kater afliep. "Wow! Wat heb jij een donkere vacht!" miauwde Otterpaw verrukt. Goeie opener Otterpaw.

TAG: Ravenpaw}

Crowcall proefde een nare smaak in haar mond toen ze Acorndust op de rots zag springen. Hij was dus echt weg. Helemaal weg, en StarClan alleen wist wanneer hij terug zou komen. Een stemmetje in haar achterhoofd veranderde het woordje ‘wanneer’ in ‘of’ en ze probeerde het hardnekkig te negeren. Gelukkig werd daarbij enige hulp geboden door de begroeting van een geliefde bekende. “Dust”, miauwde ze opgetogen terug, maar zelfs haar woord had een nare bijsmaak in de vorm van het besef dat ze niet wist hie ze het af moest maken. Hij zou wel warrior zijn, nu. Haar broertje was warrior en zij wist niet eens hoe hij heette.

Tag: @Dustspirit

Een vergadering! Yes, nu kon hij even alleen zijn met Woodpaw en niemand zou het door hebben zolang ze maar niet te hard zouden praten? Darkpaw kon niet wachten al bleef hij wel achter zijn mentor lopen tot ze op de open plek aan kwamen. Meteen sprong de donker bruine leerling weg opzoek naar zijn broertje. Waar was hij en was Wood wel mee gemogen? Die vragen kwamen in hem op al waren er vele katten om hem heen, maar Darkpaw was echt specifiek opzoek naar Woodpaw. Zou hij al iets meer te weten gekomen zijn? Hij had zijn tante al gevraagd en daar was Darkpaw nog over aan het malen in zijn koppie.

@Woodpaw

“A moment later the boy whispered, "I don't think
you're ugly." "Shhhh!" the girl hissed. But hidden by
the deep shadows of the cupboard, she smiled”

Jaaa ze kon eindelijk gaan. Haar pootjes stuiterde over elkaar heen terwijl ze met de groep mee liep. Stilstaand om te staren naar bijna de hele clan die mee wou om vervolgens weer snel mee te rennen om iedereen bij te houden. Ze was zo blij om hier te zijn! Ze zou zoveel katten haan ontmoeten. Wat maakte het dan uit dat haar mentor niets met haar temaken wou hebben. Ze zou duizend andere mentoren kunnen vinden hier! Ze racede de hollow in een grijns op haar lippen terwijl ze slippend tot stilstand kwam en opkeek naar de eerste warrior die ze zag. "Hallo!" Piepte ze vrolijk een brede grijns op haar lippen.

@Harespring

"You will never know what will come from your actions
but if you do nothing, no results will be made" - lionpaw

Wat een geluk! Nog niet lang geleden was ze apprentice geworden en ze mocht al mee naar een Gathering! Enthousiasme droop bijna van haar gezicht af. Haar amberkleurige blik gleed over het scenario heen. Zoveel katten bijeen had ze nog nooit gezien! Een rilling rolde over haar ruggengraat. Dit was veel spanndender dan al die saaie nachten die ze in de nursery had doorgebracht.

Al trippelende zocht ze naar het juiste gezelschap. De meesten leken elkaar al te kennen. Even ontstond er een frons op haar gezichtje. Wat nu? Zou ze zich gewoon bij een groepje moeten mengen? Haar blik zocht Eveningglow. Maar zij bevond zich bij de andere hoge rangen. Iets zei haar dan ook dat het geen goed plan was naar haar te gaan. Daarom dat ze naar het eerste beste groepje apprentice's liep. Ongemakkelijk schuifelde ze zich erbij. "Hallo, ik ben Lionpaw." miauwde ze ongemakkelijk, een schaapachtige glimlach op haar gelaat plaatsende. Hopelijk vonden ze het niet erg. En zowel, achja, dan was het zo. Ze zouden toch niet zeggen dat ze moest weggaan. Wat was anders het nut van deze hele 'wapenstilstand-vergadering'?

TAG: Pepperaw & Nettlepaw

Het viel Vixenflare op dat de verschillende apprentices van de Clans met enthousiasme tegen elkaar spraken en Vixen glimlachte kort in herkenning. Ze hoopte dat ze binnenkort zelf een apprentice zou krijgen, een jonge ziel die ze alles zou kunnen leren. "Hmhm," antwoordde ze instemmend, het onderwerp over de twolegs afsluitend, die waren haar tijd toch niet echt waard. "Ik vraag me af hoe lang het nog duurt," murmelde ze ongeduldig. Hoewel ze er vrij zeker van was dat ShadowClan op het moment het meeste nieuws had, zo zonder Clanleider, was ze heel benieuwd hoe Acorndust het zou aanpakken. Er was met strenge toon gezegd dat ze absoluut niks mochten loslaten. "Zeg, kom jij al in aanmerking voor een eigen apprentice? Het lijkt me zo leuk om er één te trainen." Biechtte Vixenflare op met een kleine grijns.

Tag: Shadefeather

Soundwave

_{_{Toen ze haar grijze ogen op de grote groep katten legde. Voelde ze wel haar hart versnellen. Ze was natuurlijk al vaker mee geweest naar een Gathering. Maar toch bleef het elke keer weer ontzettend spannend. Nadat Acorn het teken had gegeven splitste het groepje waar zij een deel van was hun eigen kant op. En zij bleef als laatste achter, verschrikt liep ze snel ook maar een willekeurige richting op. Ze had niet echt buitenclanse vrienden die ze kon gaan opzoeken of iets dergelijks dus... ging ze maar ergens zitten tussen vreemde.
Tag: Open c;}}

Het moment waar ze al zo lang naar uitkeek was dan eindelijk aangebroken. Dit was haar eerste gathering, iets wat voor haar leeftijd niet heel gewoon meer was. Maar het kwam niet omdat er iets mis met haar was. Toen ze net apprentice was werd ze zelfs nog uitgekozen om mee te gaan. Ze was zeker gegaan als haar zusje niet een paar moons eerder haar clan had verruild voor BloodClan, waar ze lang over had gedaan om te verwerken. Dat ze elkaar nog spraken aan de grens hielp ook niet bij dat proces. Maar goed, het was er nu dan toch een keer van gekomen. Nadat ze was bijgekomen van het grote aantal katten dat ze voor zich zag liet ze haar ogen langzaam door de menigte glijden. Na even turen zag ze hem samen met een rode poes die ze niet kende; Shadefeather. Enthousiast sprong ze op hem af. "Hey, Shade!" begroette ze de kater hartelijk, waarna ze de onbekende poes een beleefd knikje toewierp. Zou ze een vriendin van hem zijn? Het idee stond haar verrassend erg tegen. Gelukkig rook Dawn meteen al dat ze een ShadowClanner was. Waarom kalmeerde haar dat meteen al zo?

Tag: @Shadefeather & @Vixenflare

Vixenfare humde en knikte even instemmend en Shadefeather kreeg goed door dat het onderwerp wat haar betreft afgesloten was. Wat hij prima vond, want Twolegs waren geen boeiend onderwerp op het moment. Liever dat ze aan leuke dingen dachten, zoals deze Gathering. Tot nu toe was het nog leuk tenminste, maar Shade had geen idee wat er mis kon gaan. Misschien dat er wat onenigheden gingen ontstaan tussen Stallionstar en Butterstar, maar dit is de Gathering dus echte ruzie zal niet komen. Daar was hij van overtuigd.
'Ik vraag me af hoe lang het nog duurt,' murmelde Vixenflare ondertussen ongeduldig. Shadefeather keek haar even aan en grinnikte.
'Zodra ThunderClan arriveert denk ik,' antwoordde hij met een grijnsje. Ze konden natuurlijk niet starten zonder hen.
'Zeg, kom jij al in aanmerking voor een eigen apprentice? Het lijkt me zo leuk om er één te trainen,' sprak de rode poes toen met een kleine grijns.
De zwarte kater knikte, een blije glimlach op zijn gezicht verscheen. 'Zeker, ik heb al twee Apprentices getraind tot volwaardige Warriors,' miauwde hij met trots in zijn stem. 'Ik heb nu mijn derde Apprentice, Heatpaw. En ik zeg je, het is inderdaad heel leuk om ze te trainen. Tenminste, ik vind het heel leuk,' grinnikte hij oprecht.

'Hey, Shade!' klonk de bekende stem van Dawnwhisper plots. Shadefeather keek op en glimlachte hartelijk naar zijn vriendin.
'Dawn! Wat goed je te zien, ik was al aan je op het wachten,' snorde hij. 'Dawn, dit is Vixenflare. Vixen, dit is Dawnwhisper,' stelde hij de twee poezen aan elkaar voor. Daarna richtte hij zijn gele ogen weer naar de grijze ThunderClanner. 'Hoe gaat het met je?'

Tag: Vixenflare & Dawnwhisper

_{Voor alles was een eerste keer. Een blinde kat die meeging naar een gathering was vast ook een first, maar dat boeide Milkypaw weinig! Ze was heel trots dat ze mee mocht maar probeerde dit zo min mogelijk te laten zien. Wel staken haar staart en neus fier de lucht in terwijl ze mee stapte met de rest van de WindClan katten, een beetje in het midden zodat ze van zowel links als rechts lichtjes begeleid werd door de vachten naast haar. Niet dat ze dat nodig had of zo, hoor, ze kon ook gerust voorop of achteraan lopen. Wat een beetje jammer was van meegaan naar de gathering was dat ze een domme warrior had gekregen die aangesteld was als haar bodyguard van vanavond. Milkypaw gunde hem geen blik waardig (ha, blind joke), want ze had hem totaal niet nodig. Ze hoefde geen bodyguard, ze kon alles alleen en bovendien kon ze toch niet zien of hij een lekkerding was dus waar deed ze het dan voor. De hoeveelheid geuren en trillingen die bij de fourtrees, een onbekend gebied, waren overweldigde haar toch wel. Milky besloot toch maar dicht bij haar bodyguard te blijven terwijl ze zich langzaam - tot haar grote frustratie - wist te navigeren door alle onbekende geuren, trillingen en geluiden heen. Totdat ze tot stilstand kwam voor een andere kat. Die haar waarschijnlijk aankeek? "Hallo?" zei ze een beetje pittig, ze moest namelijk wel een stoere eerste indruk waren want anders zou iedereen haar gelijk zien als het blinde katje en daar had ze totaal geen trek in.
- open <3}

Vol interesse keek Vixenflare de donkere verschijning aan. Drie apprentices, jemig, Vixenflare mocht nog wel even doorwerken wilde ze dat aantal bereiken. Haar glimlach werd breder toen hij was uitgesproken. "Nou, ze mogen zich gelukkig prijzen met en mentor als jij." Ze kende hem verder niet goed, in iedergeval niet hoe zijn jacht- en vechtskills waren, maar hij leek vriendelijk en geduldig. Dat waren twee kwaliteiten die misschien nog wel belangrijker waren dan de vaardigheden zelf. Voordat Vixenflare verder kon spreken werd het gesprek onderbroken door een poes met een grijzige, lange vacht. Neutraal keek ze naar de jonge kattin, die Shadefeather leek te kennen. Ze rook naar ThunderClan, en hoewel ze vandaag op een vredesverbond hadden, was ze haar aanvaring met een van haar clangenoten bij het thunderpath niet vergeten. Voordat Vixenflare de poezin kon begroette stelde Shadefeather hen voor, Vixenflare boog haar hoofd even respectvol. Ze reageerden wonderbaarlijk vriendelijk op elkaar, iets wat Vixen verbaasde sinds Shadefeather had verteld dat hij nog nooit eerder naar een gathering was geweest. Vixenflare schonk al snel geen aandacht meer aan die gedachte, "aangenaam Dawnwhisper. Leuk je te ontmoeten." Miauwde ze oprecht. "We hadden het net over apprentices," besloot ze haar in het gesprek te mengen.
Tag: Shadefeather & Dawnwhisper

Het duurde niet lang voordat iemand hem aansprak. Tot zijn grote genoegen was het Seamist, de poes die hem uit een doornstruik had gered. Hoofdschuddend kwam een grijns op zijn gezicht toen ze hem meteen weer uitmaakte als één of andere nietsnut. Met een ondeugende lach op zijn gezicht keek hij haar aan in haar tweekleurige ogen. ‘Inderdaad. Butterstar moet bijen in haar brein hebben om jou hier vrij rond te laten lopen!’ miauwde hij plagend, waarna hij een pasje naar haar toe zette een een vrolijke snor over zijn lippen kwam. Hij liep achter haar langs, om zich vervolgens naast haar te parkeren. ‘Leuk je weer te zien, Seamist,’ sprak hij toen gemeend, een glimlachje rond zijn lippen.

Tag: Seamist

De grote apprentice schrok ook. Ze stonden even naar elkaar te staren, allebei niet echt weten wat ze moesten zeggen. Gorsepaw hield zich klein, waar hij al groot en sterk was. Hoe oud moest hij zijn? Acht manen, tien? Gorsepaw was al de grootste van zijn nest, hoe oud moest hij dan wel niet zijn? Hij zei dat het niet gaf en Gorsepaw kon een beetje ontspannen. Maar dat was dan ook wel oké. De rood-witte apprentice nam een beetje afstand en besloot niet weer snel weg te rennen, wat hij eigenlijk wel heel graag wilde. Hij schaamde zich namelijk nogal. Het was ook wel een hele ervaring, zoveel oudere katten opeens te zien. Gorsepaw knikte toen hij vroeg of hij WindClan was, en ergens schaamde hij zich dood dat hij geen idee had van welke clan hij was. Hij leek wel heel groot en gevaarlijk en toen pas daagde het tot hem dat dit één van de enge RiverClanners kon zijn die zijn clan had aangevallen. Zijn ogen werden groot, zijn hartje begon sneller te bonzen. De vijand!! ‘E-en jij... R-riverclan?‘

Tag: Stormpaw

The Gathering
has begun

Klik hier om het leaderoverleg te volgen. Reageren op dit specifieke topic mag niet. Maar je mag wel je reactie in het huidige topic geven.

Glazeheart keek naar de high ranks die langzaam de high rock opkwamen. Tallstar was er niet bij. Vreemd. Maar hij zal wel ziek zijn. Hij zou ook ziek worden als hij de hele dag kikkers moest eten. Zijn ogen volgden Eveningglow die langzamerhand ook de rots op ging klimmen. De woorden van Butterstar hoorde hij niet, en hij merkte niet eens dat ze wat had gezegd. er de Clan's om hun aandacht te vragen. "Katten van alle Clans, de Gathering is begonnen!" Miauwde Stallionstar, de gevlekte windclan leader over het geroddel en geklets heen. "Hallo?" Klonk een jonge stem van links. Hij keek de windclan apprentice aan en zag aan haar grote lichtblauwe ogen dat ze blind was. "Hey daar." Miauwde hij vriendelijk. "Je leader, eh, is nu op de rots aan het spreken." Hij wist niet goed wat hij moest zeggen op het moment. Glazeheart wilde niet onvriendelijk klinken dus zei hij maar the obvious.

@milkypaw

Seamist

And then came the night of the first falling star

_{Seamist keek met glimmende ogen naar Settleddust, benieuwd of hij weer zou happen en zou reageren. Dat maakte het zo leuk om met hem te praten. Seamist plantte haar achterwerk netjes op het zachte gras en krulde haar lange, driekleurige staart om haar pootjes heen, de kater volgend met haar blik. Haar mondhoeken trokken omhoog toen deze begon over Butterstar en ze trok meteen haar mond open om te reageren. "Oh maar-" Maar ze klapte haar kaken weer op elkaar toen Stallionstar de gathering opende. Seamist vernauwde haar ogen iets en bewoog haar bek naar Settleddust's oor. "Ik vind hem niet leuk, ik zou Windclan niet vertrouwen," mompelde ze naar de kater, haar vacht iets overeind zettend. Hoe durfden ze Rookpaw als een bargaining chip te gebruiken. Haar staartpunt bewoog zachtjes heen en weer. Gelukkig vertelde Panthergrowl al wat er gebeurd was. Ze probeerde Settleddust's blik te vangen toen het verhaal van Rookpaw viel, alsof ze wilde zeggen zie je.

TAG: Settleddust}