[GATHERING] Heed the darkness that creeps near

De poes die bij hem zat stelde zich voor als Otterpaw uit WindClan. Otter.. apart dat een Windclanner zo heette maar hij vond het prima. "Leuk om je te ontmoeten!" zei hij toen tegen haar. "Zijn alle WindClanner heel snel?" besloot hij te vragen. Ravenpaw luisterde met een scheef oor naar de oorlog die RiverClan en WindClan gevoerd hadden met elkaar, over een stuk land. Kansloos. Toen vertelde Otterpaw dat ze in die strijd door een RiverClanner door de rivier getrokken was. Dat klonk eng, maar als ze er zo over vertelde leek ze niet bang geweest te zijn. "Was dat niet koud? In het water?" maar toen Butterstar begon te praten over de prophecy luisterde hij. De zwarte kater wist meteen waar het op sloeg. Op dit moment hoefde je geen medicine cat te zijn om deze uit te vogelen. Dit sloeg op Sinclaw en Tallstar en hun verdwijning. De clans die vanbinnen vergiftigd waren door hun eigen leider en een warrior. “Ik denk dat het Riverclan is, want zij zijn gemeen,” opperde Otterpaw toen. Ravenpaw schudde van nee. "Dit gaat over ShadowClan. Over de katten die bij ons weggegaan zijn en de clans verraden hebben. Ik weet zeker dat Sinclaw samen spant met BloodClan om de clans om zeep te helpen." sprak hij toen grimmig. De zwarte kater keek even kort naar zijn poten. Hij was niet bang voor zichzelf, maar bang voor het voortbestaan van ShadowClan als het een beetje klopte wat Sinclaw allemaal deed en gedaan had.

Tag: Otterpaw

Het was haar eerste gathering en het was er meteen eentje om niet te vergeten. Prophecy's, wilde verhalen, alles kwam voorbij. Heatherpaw luisterde aandachtig naar wat er verteld werd maar kon er niet veel van maken. Dat was aan de leiders om te doen.
Langzaam liep de poes naar een andere apprentice en ging bij haar zitten. Aan de geur te ruiken was het een apprentice uit ShadowClan. Die moest hier toch ook wel iets over denken? Ze wist niet zo goed hoe ze andere katten moest benaderen. Ze was gewend aan de blikken in ThunderClan en ging er van uit dat iedereen hier ook wist hoe de vork in de steel zat met haar afkomst. "Wat denk jij er allemaal over?" vroeg ze toen zacht aan de apprentice naast zich, proberend om een gesprek op gang te krijgen.

Tag: Sequoiapaw

Haar nekharen rezen overeind toen Whitepaw riep dat de geur van Sinclaw te ruiken was. Was die snake hearted moordenaar hier? Ze opende alert haar bek en dronk de geuren in die er hingen maar echt veel onderscheid kon ze op het moment niet maken. Om haar heen begonnen Clangenoten te roepen dat ze haar ook roken en ze snoof nog een keer maar er waren hier zo veel katten bijeen dat het zowel waar als onwaar kon zijn. Haar pluizige staart tikte geïrriteerd op de grond. Fijn, hun Medicine cat schreeuwde ook nog eens uit dat Sinclaw Innerstar had vermoord. Way to go beebrain. Eigenlijk wilde ze gewoon naar huis, al deze nonsens hier. "Wat denk jij er allemaal over?" vroeg er plots een stem naast haar en verrast draaide ze haar kop om daar een andere Apprentice te zien staan. Haar gelaat verzachtte wat voordat ze haar gedachtes uitsprak. "Ik denk dat Butterstar een hoop bijen in haar hoofd heeft. StarClan zou ons zoiets nooit aandoen" miauwde ze en vernauwde haar ogen terwijl ze een blik wierp op de RiverClan leadster.

Tag: Heatherpaw

Seamist

And then came the night of the first falling star

_{Een nerveuze glimlach verscheen op haar snuit toen Settleddust aangaf dat ze nog niet gingen sterven en ze knikte. Toch leek alles nu razendsnel te gaan. Er begonnen katten te roepen dat ze Sinclaw geroken hadden en Seamist voelde haar pels toch langs haar pels overeind komen. Wat betekende dat? Was Bloodclan hier? Waren ze in gevaar? Kwam er een aanval? Ze drukte haar oren in haar nek, haar eerdere bravoere toch iets verloren met deze gedachtes. En toen, in het midden van de chaos, zag ze het signaal dat van Panthergrowl, ze moesten verzamelen. Stilletjes, wat afwezig knikte ze. Ze was totaal door elkaar geschud mentaal door deze gathering. Een prophecy, Butterstar die aangaf af te treden, Sinclaw. Op z'n minst was ze in goed gezelschap geweest, waar ze dankbaar voor was. Settleddust had haar in ieder geval steun kunnen bieden en zij hem hopelijk ook. Een huiverige zucht ontglipte haar, waarna ze even opzij Settleddust keek. "Nou.. Tot een volgende keer dan maar," miauwde ze, waarna ze haar neusje even kort tegen de zijne duwde als afscheid. Seamist stond op en weefde zich door de menigte, terug naar de Riverclan groep.

TAG: Settleddust, daarna naar Panthergrowl en Riverclan.}

Settleddust zijn brein draaide overuren. Wat deed Sinclaw hier? Was ze bereid om de wapenstilstand te onteren en toorn van StarClan op haar af te kondigen, als ze dat al niet had gedaan met haar verraad. Hij keek naar de rijk gekleurde poes naast hem, die ook onzeker leek. Hij kwam uiteindelijk overeind, paraat om de poes te beschermen als het moest. Het was een chaos, en golf van geroezemoes en beweging leek te ontstaan in de menigte. Totdat de eerste leiders hun clans bij elkaar begonnen te roepen. Eerst Pathergrowl, toen Amberstorm. Hij ging ervan uit dat Acorndust snel zou volgen. Seamist leek te bedaren nu ze iets kon doen en ze wenste hem gedag, tot de volgende keer. Een stille knik kwam van hem af, maar verwachtte hij dat de poes haar neus tegen de zijne zou drukken. Zijn ogen werden iets groter en woorden schoten hem tekort. Seamist verdween in de menigte, en toen hij haar niet meer kon zien slikte hij en kon hij eindelijk weer ademhalen. ‘Tot de volgende keer,’ kwam er nog mompelend van zijn lippen. Toen keerde hij zich ook om en maakte baan naar een groep ShadowClanners. Ze moesten naar huis, deze gathering zou vast nog een nasleep hebben in het kamp. En wie wist waar Sinclaw nu daadwerkelijk was?

Tag: Seamist, ShadowClan