Try not to worry

Rascal merkte dat mevrouw niet meer aardig was. Na alles wat ze hadden meegemaakt, besloot deze poes zich alsnog als een hork te gedragen. Rascal hief zijn kopje en kreeg een chagrijnige uitdrukking op zijn kop. Zijn liefdadigheid werd ook nooit beloond. Hij moest ergens een keer zijn karmapunten opeisen, want het zat hem ook nooit mee. ‘Ik raar?’ miauwde hij meer als een brom. Volgens Rascal zijn brein was hij de enige normale hier. Als zij graag die nukkige façade op wilde houden, dan mocht dat. ‘Schatje, je hebt jezelf nog niet gezien.’ Nee, zij was apart. En dan was hij nog niet eens begonnen over de schatjes waarmee hij samen leefde. Cobra en zijn harem. Rascal zuchtte en hees zichzelf weer overeind totdat hij ging zitten. Hij wist niet of hij nog langer zin had in de poes. Hij had haar zeker een zetje in de goeie richting gegeven, nu mocht ze zichzelf ook een keer gaan redden.

Rascal kantelde zijn koppie. Hij een teddybeer? Dat was ook een overstatement. Hij rolde dan ook zijn ogen en staarde de gestreepte poes aan. ‘Of dom geluk.’ De poes had zich erbij neer gelegd dat ze blijkbaar met elkaar opgescheept zaten en Rascal accepteerde de uitnodiging en ging op zijn zij te liggen. De poes miauwde vervolgens dat hij zich op gevaarlijk terrein bevond en hij lachte hartelijk. ‘Ik hou wel van gevaar,’ miauwde hij met een knipoog, waarna hij ogen door hun geïmproviseerde beschutting liet gaan. Het zou doen voor even. Rascal legde ook zijn kopje neer en rolde op zijn rug, waarna hij zijn ogen weer over de poes liet gaan. ‘Dus doe je best schatje, bijnamen kan ik wel hebben.’

Rascal grinnikte weer toen ze zei dat dom geluk prima was. Inderdaad, ze had verdomd veel dom geluk gehad vandaag. Ooit zou ze die karmapunten weer in moeten lossen. Misschien nu al, toen ze weer vertrok van de pijn. Toen kwam opeens weer zo’n bominslag uit het niets. Of hij kittens had? Leek hij op een vader dan? Nee, hij had al genoeg daddy issues. Voor enkele momenten keek hij met een bek vol tanden naar de poes, waarna hij zich herstelde en zijn gezicht verstrakte. ‘Ík? Kittens?!’ Hij schudde wild met zijn kop. ‘Geen haar op mijn hoofd.’ Nee. Rascal was absoluut niet in een situatie om vader te worden. En mocht hij ooit kittens krijgen, wilde hij een goede vader kunnen zijn. Niet zoals zijn eigen vader, die hopeloos was.