[A Path Unwalked] Fire and Blood

Vrij voor heel ThunderClan om op te reageren, maar houd een beetje rekening met elkaar in hoe snel alles gaat. In het topic van A Path Unwalked staat wat de bedoeling is.

What do we say to the god of death? Not today.

Er hing iets in de lucht. Firedance wist niet wat het was, maar het had haar al vroeg haar nest uit gejaagd. Na een korte wasbeurt had ze het kamp verlaten met de intentie op jacht te gaan. Nu ze tussen de bomen van het kale bos doorwandelde leek het er echter op dat terugkomen met een goede prooi niet zo makkelijk zou worden. Het was koud, maar niet ijzig. Er lag geen sneeuw, zoals in sommige Leafbare's wel het geval was. Het was nog altijd droog. Er viel regen noch sneeuw uit de hemel. Het was te merken in het woud. Hoewel er gedurende de koudere perioden sowieso al minder goed te jagen viel, was de droogte een reden voor veel prooi om weg te trekken. Zelfs RiverClan moest het zwaar hebben, want ondanks het feit dat hun rivier nooit leeg zou lopen, was deze aardig gedaald ten opzichte van zijn gewoonlijke oevers. Ze was nog maar een kitten geweest twee Leafbare's terug, maar zo had ze het nog niet eerder meegemaakt en ze kon aan de oudere warriors merken dat de situatie niet heel gewoon was.

De geur van muis liet haar watertanden en de rode kattin liet zich meteen in een jachtpositie zakken. Haar blik schoot kort omhoog, naar de lucht boven het woud, om op te merken dat het donkerder was geworden ondanks dat het bijna zonhoog zou moeten zijn. Misschien betekende dat dat er regen op komst was, maar zelfs al was dit zo, het was belangrijker eerst die muis te vangen. Haar tweekleurige ogen focuste zich dan ook weer op de bosgrond voor haar, terwijl ze met haar oren draaide om het zachte getrippel van de muis op te vangen. Ze negeerde het zachte gerommel in de verte en sloop in de richting van het beestje. Eens ze hem in het zicht had en ze zich dichtbij genoeg bevond hield ze zich voor een moment doodstil. Zachtjes wiegde ze haar heupen en schouders heen en weer om haar spieren te warmen voor de sprong. Haar poten klaar om zich af te zetten toen een flits haar zicht verblindde, gevolgd door een oorverdovende klap.

De muis sprintte weg en Firedance zelf viel gedesoriënteerd naar achter, struikelend over haar eigen poten en staart. De flits en het geluid stierven weg, maar achter bleef het kraken van hout. De kattin hief zichzelf weer overeind en knipperde even voor ze schichtig om zich heen keek. Het had dichterbij geleken dan het in werkelijkheid was, maar ze hoefde niet lang te zoeken naar de schade die de blikseminslag had veroorzaakt. Vlammen, zo oranjerood als ook haar eigen vacht, verspreidde zich gretig door het uitgedroogde woud. Een van de grotere takken brak af en viel al brandend neer op de bosgrond. Hoewel het vuur nog maar net begonnen was met verspreiden, kon ze de schrijnende hitte al op haar vacht voelen. Voor een moment stond ze aan de grond genageld, haar ogen groot, terwijl ze hetgeen aanschouwde naar waar ze vernoemd was. De dikke rookwalmen prikte in haar ogen en de toenemende hitte bracht haar weer bij zinnen. Ze draaide zich om en zette het op een lopen.

Firedance wist zeker dat ze nog nooit zo snel had gerend in haar leven. Haar pootkussens begonnen al beurs aan te voelen en elke teug lucht brandde in haar longen, maar er was geen haar op haar lichaam die eraan dacht om te stoppen met rennen. Achter haar was het kraken van hout en het knetteren van het vuur nog altijd te horen. Boven haar het gerommel van de donder die de bosbrand had doen oplaaien.  Ze had geluk dat ze ver van het kamp verwijdert was en dus dat het vuur niet zo snel daar zou raken, maar anderzijds betekende het dat ze een heel stuk westwaarts zou moeten rennen om haar Clan te waarschuwen voor het vuur. Dat ongetwijfeld het kamp zou bereiken als het niet begon te regenen of er een ander wonder gebeurde. Ze moesten naar de rivier.

Zonder vaart te minderen stoof ze uiteindelijk de doorntunnel door het kamp in. Haar vacht ongetwijfeld stinkend naar de rook die je inmiddels gemakkelijk zou kunnen zien vanaf hier, als je wist dat het er was. Haar flanken gingen als een gek op en neer, terwijl ze genoeg zuurstof probeerde te verzamelen om te kunnen schreeuwen wat er aan de hand was. Haar keel voelde aan als schuurpapier toen ze eindelijk de woorden wist uit te brengen. "VUUR!" Nog een aantal happen lucht en ze vervolgde, "HET BOS STAAT IN BRAND, WE MOETEN NAAR DE RIVIER!" Haar kont zakte naar de grond, terwijl ze op adem kwam. Heel even en dan zou ze naar de nursery kunnen rennen, of naar de elders den, om daar de katten uit te helpen.

F I R E D A N C E

Redpaw
Er was iets vandaag dat anders voelde dan anders. Ze kon er haar poot niet opleggen. De lucht drukte neer op haar en niet zo veel later meende ze gerommel te horen - alsof het ging stormen. De kleine poes keek fronsend op naar de hemel, maar zag niet meteen iets. Oh wel. Ze ging verder met wat ze bezig was, toen ze plotseling een lichtflits leek op te merken - gevolgd door meer gerommel. Haar rosse vacht stond rechtovereind. Brr. Misschien ging het wel echt onweren; en misschien ging het dan weer regenen! Jammer genoeg bleek dat niet het geval. Hijgend en gevolgd door de geur van rook kwam Firedance het kamp in gestuimd, schreeuwend dat het bos in brand stond. De apprentice sprong recht, haar gouden ogen groot en bang, en niet goed wetend wat ze moest doen keek ze om zich heen tussen de massa panikerende katten; op zoek naar haar familie of naar Branchpaw.

Tag; Niemand

Morningcall
Morningcall was aan het jagen, toen hij plotseling een rosse gedaante voorbij zag stormen. Dat kon niet goed zijn; en het duurde niet lang voor die gedachte bevestigd werd. De geur van rook volgde de jonge warrior en hij kon het rode vuur al zien; hij meende zelfs al de warmte te voelen. Met de weinige regen van de afgelopen dagen was het bos uitgedroogd en ging brandde het als een toorts. Morningcall sprintte achter de poes aan, trager dan haar maar gelukkig snel genoeg om het vuur voor te zijn. Hij kwam aan in het camp, toch wel een tijdje na Firedance, en begon meteen met evacueren; hij snelde naar de elders den, hopend dat hij met zijn grote gestalte kon helpen een elder die niet goed meer gaan kon mee te dragen.

Tag; een elder of een kat in de eldersden

Bloomkit
Bloomkit was zich onbewust van de commotie in het camp. Ze sliep naast Snowdance, haar grijs-blauwe oogjes gesloten. Ze snurkte niet, maar haar zij ging langzaam en rustig heen en weer. Toch leek ze onbewust iets op te merken, want haar hartslag versnelde wanneer ze de paniek in de menigte in de lucht voelde en wanneer ze zonder het écht te horen het rumoer in het camp opmerkte.

Tag; Snowdance, Jinglekit, Twigkit & andere katten in de nursery

Rustig sorteerde Rousepaw de verschillende kruiden in de den. Ze had nog enkele aanvullingen gevonden op de enorm kleine voorraad. Overal was weinig van door de droogte en sommige kruiden waren zo goed als op. Al een paar dagen aan een stuk hing er een vreemd gevoel over haar heen. Kort na de Medicinecat gathering was het gekomen en niet meer weg gegaan. Zat er iets aan te komen? Geen idee. Voorzichtig legde ze de laatste bladeren op de juiste stapeltjes. Net toen ze haar blik nog even het kamp in richtte zag ze een rode veeg de ingang door vliegen. De kat kwam tot hijgend tot stilstand. Het was Firedance. "VUUR!" Meteen werden de ijsblauwe ogen groter en verbaast knipperde Rousepaw terwijl ze naar de Warrior keek. "HET BOS STAAT IN BRAND, WE MOETEN NAAR DE RIVIER!" schreeuwde de rosse kattin vervolgens. Wat? Nee. Dit kon niet waar zijn. Was dit waar Starclan hun had voor gewaarschuwd? Het kamp moest ontruimd worden en wel NU. Ze moest zich aan haar taken houden. "Breng eerst alle Elders, Kittens en Queens het kamp uit! Ga recht naar Mistgaze of mij als er medische problemen zijn!" schreeuwde Rousepaw op de toppen van haar longen. Ze zou in het kamp blijven tot iedereen weg was. In de paniek die hoogstwaarschijnlijk zou ontstaan was de kans op ongelukken veel groter. Ze moest klaar staan om iedereen te helpen waar nodig. Maar waar was Mistgaze eigenlijk? En Silverstar? Zealspark? Haar ijsblauwe ogen gleden over het kamp op zoek naar de drie katten voor ze een keer flink met haar kop schudde. Ze moest zich focussen op de situatie, niet op de bijzaken die voor haar niet belangrijk waren. Eerst iedereen het kamp uit.

Tag: No one

Alles had zo mooi geleken. Tenminste hoe mooi droogte en wanhoop kon zijn. Alles leek echter beter te worden met de donkere wolken boven hun hoofd. Een enorme klap veranderde de boel. De duidelijke maar ook paniekerige stem van Firedance schoot door het kamp waardoor de warrior direct zijn kop ophief. Gouden ogen groot van ongeloof. Per direct kwam de grote grijze kater in actie. Als eerste sprong hij naar Firedance om te controleren met een snelle blik of ze niet gewond was voor zijn kop naar de andere katten schoot. Iedereen was in paniek. Shit. "Iedereen kalm!'" Hij wist verdomme niet waar Zeal en Silver waren. Dus moest hij nu maar de leiding pakken en iedereen tot kalmte manen. "Het heeft geen zin om te stressen en over elkaar heen te lopen! Firedance heeft gelijk. We moeten naar Sunningrocks. Apprentices zorg ervoor dat de kittens en queens wegkomen. Warriors De elders!" Zijn hart raasde maar zijn blik bleef kalm en vastberaden terwijl hij zijn staart op Fire's rug plaatste. "Waar is het vuur. hoe snel verspreid het zich?" Met een dringende blik keek hij haar aan. Ze hadden weinig tijd. Maar als iedereen elkaar overhoop liep zouden ze nog meer tijd verliezen. Damnit. "Er zijn nog een aantal patrol's onderweg. Die zullen terugkomen naar het kamp. Ik zal hier blijven om die door te sturen naar Sunningrocks." Besloot hij voor zijn kop een andere kant op schoot. "Mistgaze?!" Shit. Die had ook nog gewonden. "We hebben warriors nodig die de gewonden helpen!"

-Tag Iedereen & Firedance

Redpaw
De kleine poes begon te trillen op haar poten van angst terwijl anderen om haar heen liepen en ze niemand van haar familie zag; en ook Branchpaw was buiten beeld. Haar geest begon aan het ergste te denken, aan bruine tabby katers die door vuur verzwolgen werden.. En haar zus! Die moest hulp hebben met de kittens! Ze keek even naar Eveningpaw toen die haar vacht tegen de hare wreef, maar ook de jongere apprentice was duidelijk eerder bezig met het zoeken van familie en vrienden als ze de naam van een andere apprentice riep. Redpaw knikte even naar de poes, als om te tonen dat het goed was, en haastte zich toen naar de nursery, om haar zus te gaan helpen. Twirlpaw stond al aan haar nest; hoewel ze in andere omstandigheden zou haperen bij het zien van de poes (ook al wist ze niet goed waarom, ze voelde zich niet op haar gemak bij haar) liep ze nu gewoon haar voorbij. "Snow!", riep ze gepanikeerd. "We moeten snel weg!" De kleine apprentice wierp even een blik op de tweelingzus van Branchpaw en maakte toen aanstalten om één van de kittens op te pakken; ze was klein en ze kon er maar één echt veilig dragen, zeker als ze snel moesten zijn; en ze was ervan overtuigd dat Snowdance nog moe was en de hulp van twee katten wel zou accepteren. Ondertussen leek Redpaw helemaal vergeten te zijn dat er nog andere kittens en queens waren in de nursery, maar  andere apprentices kwamen de den ingesneld om hen te helpen dus was haar zusje op dit moment het belangrijkste; Hazelfray en Branchpaw zouden zich ook wel redden.

Tag: Snowdance & kits, Twirlpaw (Eveningpaw)

Zijn aderen leken te koken terwijl hij zijn gelaat rustig hielt. Als hij nu ook in de paniek schoot waren ze nergens meer. Even ademde hij in stilte de woorden van Firedance in en knikte langzaam. Ook Jewelgleam kwam bij hen staan. De aanwezigheid van een zuster, die niet Bluewisp was, van Zealspark liet hem nog iets kalmeren. "Weet je dat zeker Jewel..?" Hij kon haar niet verbieden, hij was geen leader of deputy maar hij kon het haar wel sterk afraden. Het was vreselijk gevaarlijk. Toch knikte hij. "Dat is goed Jewel. Misschien handig om aan Mistgaze te vragen hoeveel hulp ze nodig heeft." Zorgelijk gleed zijn blik nogmaals naar de den voor zijn kop richting Firedance gleed. "Oke, dan hebben we nog even tijd. Breng de apprentices, kittens en elders naar Sunningrocks. Blijf daar tot wij er allemaal zijn. Ik zal Zealspark of Silverstar het per direct vertellen die kunnen dan de leiding overnemen. Zijn ze er nog niet en is het echt nodig steek dan de border over." Even slikte hij wetende wat dat kon betekenen. Maar liever oorlog dan levens verliezen. "Als we samen werken, snel en voorzichtig handelen komen we er allemaal levend vanaf.. Hoop ik." Zorgen duidelijk zichtbaar in zijn blik.

_{Hij had besloten een patrol te leiden. En vanaf het moment dat hij een poot door de uitgang van het kamp had gezet, was er een onbehaaglijk gevoel dat hem achterna joeg. Hij had dan ook besloten terug te keren naar het kamp, zeggende dat hij hoofdpijn had en dat ze toch al genoeg prooi hadden gevangen.
Hoe dichter hij kwam, hoe meer zijn pootkussens begonnen te jeuken en hoe sneller zijn hart begon te bonzen in zijn borstkas. Hij stak zijn kop door de ingang en merkte de wirwar van katten op. Bijna meteen liep hij naar Firedance en Rowanflight toe. "Wat is er aan de hand?" vroeg hij, zijn ijsblauwe blik op zowel Rowan als Firedance richtende.}

Tallpaw had recent zijn moeder nog eens gezien, wat hem weer wat zelfzekerder had gemaakt. Whifflepaw was achter zijn geheim gekomen, maar was recent uit het zicht én de clan verdwenen. Niemand wist waar ze heen was en Tallpaw moest haar dan ook niet meer aan het lijntje houden. Ondanks dat hij blij was dat ze weg was, merkte hij wel dat er een soort leegte was. Hij miste haar ergens wel, omdat hij dan toch iemand had om tegen te praten. Nu moest hij zijn geheim weer voor zich houden, ook zijn bloedeigen zus mocht hier niets afweten. Maar naast al die drama liep Tallpaw nu heel trots met wat prooi richting het kamp. Hij had zich de laatste dagen extra hard ingezet om prooi te vangen, binnen een paar dagen was het namelijk de ceremonie en hij wist al dat hij tijdens deze ceremonie een warrior zou worden, iets waar hij én Sinclaw naar uitkeken. Hij liep de doorntunnel in en fronste even bij alle paniek en angst die in de lucht hing. Hij hoorde hier en daar van katten dat er brand was, waarop Tallpaw om zich heen keek. Brand? Waar was er brand? Hij liet zijn prooien voor zijn poten vallen. Hij had nog nooit een evacuatie meegemaakt, waardoor hij niet zo goed wist wat hij eerst moest doen. Zijn blik ging dan ook automatisch naar de deputy, Zealspark, maar deze was zelf nog niet op de hoogte. Hij tilde zijn prooi terug op, waarom hij dit deed wist hij niet, maar hij nam het toch nog met zich mee en liep naar Zealspark, Rowanflight en Firedance toe. Hij bleef op een staartlengte afstand staan om toch deels mee te luisteren, maar ook om op een beleefde afstand te blijven staan en wachtend op de bevelen van de deputy en andere oudere warriors.

Tag: Zealspark, Firedance en Rowanflight

EDIT: Tallpaw is Tallfright nu (door de ceremonie) c;
In de volgende post pas ik dit aan.

Ze hadden er op kunnen wachten. Starclan had dit aangekondigd, ze hadden dit mijlen ver aan moeten zien komen. Maar zoals altijd moesten de katten in de sterren in raadsels praten en had Mistgaze niet snel genoeg kunnen uitvogelen wat het onheil dat hun te wachten stond had kunnen zijn. Maar nu Firedance in paniek het kamp in gestormd was wist ze het meteen. Ze had gehoord van de prophecies die de andere medicine cats gehad hadden. Ze waren allemaal verbonden, nu snapte ze het pas. Maar er was geen tijd om na te denken over woorden van Starclan. Het was tijd om te handelen naar haar positie. Toen ze haar kop naar buiten stak was de clan al in oproer. Rousepaw bekommerde zich om de kittens. Dat was goed, zij kon zich druk maken om de katten in haar den. Ze zag in de verte haar zus, Zealspark, Rowanflight en Jewelgleam. Toen ze dichter bij de groep kwam rook ze de vieze lucht van vuur die rond Firedance hing. Het was niet ver. "Rowan, ik heb twee sterke warriors nodig die mij helpen met het verplaatsen van de zieken." Mist keek even rond, herinnerde zich toen iets. "Katten van Thunderclan!" begon ze luidkeels, hopelijk dat iedereen haar nog kon horen over de paniek. "Adem onder geen voorwaarde de rook in, blijf zo ver mogelijk weg van vuur! Mocht het gebeuren dat je vacht vlam vat, rol dan! Rol zo snel als je kan over de grond en ga verder! Zoek water op!" schreeuwde ze haar waarschuwing rond. Na dat dat gebeurd was moest ze even haar stem weer terug vinden. Ze schreeuwde nooit zo hard, dus dit kostte wat energie. "Ik moet ook wat kruiden wegkrijgen. Als het vuur hier komt kan ik niet alles kapot laten gaan. Misschien kunnen een paar apprentices het hoognodige tillen met mij?" stelde ze voor terwijl ze haar ogen langs de deputy en haar zus liet gaan. Ze moesten snel handelen nu.

_{Zealspark voelde zijn vacht onbehaaglijk prikken en hij probeerde zijn uiterste best om de paniek in zijn blik te verbergen. Hij had al voor hete vuren gestaan, maar dit was niet iets dat klauwen had. Niet iets wat je kon ontwijken of door een sluwe schijnbeweging kon verslaan. Nee, het verwoestte alles wat op diens pad kwam. Zijn blauwe ogen flitsten naar Rowanflight. "Welke bevelen heb je al gegeven?" Hij nam aan dat Rowan het hef in eigen poten had genomen, en vooraleer hij als een papegaai de dingen ging herhalen die zijn vriend al gezegd had, wachtte hij ongeduldig af op het antwoord van de grijze kater. Zijn blik viel op Tallpaw die naar hen aan het kijken was. "Ga de elders helpen! Haal kittens uit de nursery! Er valt geen tijd te verspillen." miauwde hij luid. Ook Mistgaze voegde zich bij hen, zeggende dat ze best kruiden konden meepakken. Opnieuw keek hij naar Tallpaw. "Help Mistgaze met het dragen van de kruiden." beval hij, rustig knikkende. Alhoewel ook zijn poten tintelden van angst en wanhoop. Zou hen hetzelfde overkomen als wat er met SkyClan gebeurd was?}

Hij kon letterlijk instorten van geluk zodra zijn rood witte buddy het kamp in kwam. Per direct voelde hij de ogen van hem afglijden en naar Zealspark staren. Goed dat was geregeld. Echter knikte hij even kort naar Mist en kon het niet laten om zijn neus even tegen haar wang te drukken. "Pas op.. Ga zo snel mogelijk mee en ik zie je bij Sunningrocks." Fluisterde hij even een pijnlijke blik in zijn ogen voor hij zichzelf ophief. "Ik heb de apprentices gevraagd of ze de queens kunnen helpen met de kits. De rest zouden kruiden kunnen dragen. De Warriors nemen de elders en zieken mee. Firedance is gevraagd of ze de grootste groep naar Sunningrocks wil brengen en eventueel de border oversteken. Al hoop ik dat het niet tot daar aan toe zal komen. Ik kan hier blijven om terugkerende katten direct door te sturen. Jewelgleam heeft aangeboden met mij te blijven. Meer hoeven er niet achter te blijven. Jewel en ik zijn snel genoeg, hopelijk, om naar Sunningrocks te komen als we er zeker van zijn dat er niemand meer hierheen komt." Het was wellicht bijna suicidaal. En ergens hoopte hij dat Mistgaze zijn woorden niet gehoord had. Als ze iets om hem gaf.. Iets meer dan enkel vriendschap. Nee uberhaupt vriendschap, zou ze proberen hem tegen te houden. Maar hij moest dit doen. Dit was al wat hij voor Thunderclan zou kunnen doen.

_{Hij hoorde de woorden van de kater en knikte. "Dat heb je goed gedaan." glimlachte hij, waarschijnlijk een van zijn laatste blije uitdrukkingen dezer tijden. Hij zuchtte en schudde zijn kop, even naar beneden kijkende. "Jij gaat mee met Firedance. Ik weet dat je in staat bent goede bevelen te geven, dat heb je net bewezen. Maar het is mijn taak om ervoor te zorgen dat iedereen van de Clan veilig is." Zijn blauwe blik stond deels vastberaden maar ook smekend. Hij wou niet dat Rowanflight tegen zijn commando in zou gaan, zeker nu niet. Hij wou ervoor zorgen dat geen enkele kat overleed. Hij wou niet dat iemand vandaag zich bij Starclan zou voegen.}

Tallfright, die nog steeds zijn prooi vast had, knikte op wat Zealspark eerst tegen hem zei en wilde al bijna naar de nursery gaan, wanneer Mistgaze er aan kwam lopen. De kater werd tegen gehouden en er werd hem verteld om de Medicine Cat te gaan helpen, waarop hij naar de poes keek. De prooi die hij vast had, liet hij nu voor zijn poten vallen. Al die moeite die hij daarstraks gedaan had om deze prooi te vangen, was dus voor niets geweest. "Waar kan ik je mee helpen?" vroeg hij vluchtig, terwijl hij al richting de Medicine den liep. Hij wachtte even op haar, voordat hij verder liep. Zijn oren waren deels naar achteren gericht, om Mistgaze's uitleg niet te missen.

Tag: Mistgaze
Note: Tallpaw is vanaf nu Tallfright (door ceremonie)

De witte kattin keek snel op toen er opeens een schok door het kamp heen ging. Haar oortjes doken in d'r nek en d'r ijzige blauwe ogen stonden fel en fiers, terwijl ze haar slanke lichaam overeind tilde en zich in de richting van de commotie bewoog. De woorden "Brand" en "Sunningrocks" bereikte haar en direct was ze één en al aandacht. Snel luisterde ze naar wat de rest te zeggen had, maar nam nu nog niet het voortouw. Eerst moest ze een beter beeld krijgen van de situatie. Snel trippelde ze in de richting van Firedance en Zealspark, de twee katten die zo te zien het meeste van dingen af wisten. "Wat is er gaande?" sprak ze met een iets wat strenge ondertoon in haar stem. Ze wilde antwoord en ze zou antwoord krijgen, op wat voor manier dan ook. Haar ijzige blauwe ogen gleden over de andere katten heen. Als er brand was in het bos, waar moesten ze dan heen gaan? Wat zou er gaan gebeuren met hun geliefde thuis.

[Tag: Zealspark, Firedance en alles daarom heen xD]