[Sharing Tongues] In hard times, you need good friends

Eerst was er oorlog en verraad, toen kwam er droogte en daarop volgde honger. Everstar vroeg zich af of het de andere clans ook zo slecht verging op dit moment. Het had al dagen niet geregend. De beekjes in het gebied waren opgedroogd, het water in het meer stond laag en was modderig. Veel konijnen leken gevlucht voor de droogte en de naderende kou, hopend op groenere grasvelden aan de andere kant van de grens. In ieder geval was de jacht de afgelopen dagen rampzalig geweest en de prooistapel was lager dan die in tijden was geweest. Dat zou voor veel katten een hongerige nacht betekenen. Everstar keek naar de ingang van het kamp. De laatste jachtpatouilles keerden terug, hopelijk met nog iets van eten bij zich. Intussen begonnen andere katten zich ook al in het kamp te verzamelen voor het sharing tongues. Everstar pakte zelf een van de laatste konijnen van de prooistapel en keek rond of ze Oceanbreeze ergens zag. Dat konijn was namelijk voor haar bedoeld. Met de hoeveelheid kittens die die queen moest zien te voeden, kon ze wel een konijn gebruiken.
Tag: Oceanbreeze?

De clan kan wel een gezellig samenkommoment gebruiken, dacht ik zo, dus bij dezen. Open voor iedereen!

Weer een lange dag was voorbij. Een dag waarin duidelijk was geworden dat de droogte voorlopig nog aan zou houden en de jacht waarschijnlijk ook niet verbeterd was. Ze was ergens wel blij dat ze niet hoefde te jagen nu ze Queen was en zichzelf niet met weinig drinken zover in moest spannen. Elke Queen mocht gelukkig het zes Moons lang rustig aan doen. Tegen de tijd dat ze waarschijnlijk weer haar Warrior taken op zich nam zou het weer vast weer beter zijn. Ook zij had door gehad dat er minder prooi was elke dag en vond het daardoor wel eens lastig dat ze andere katten met honger naar hun nesten zag vertrekken. Natuurlijk had ze het prooi nodig, meer misschien dan andere katten maar ze wist wel wat het betekende. Minstens een kat zou minder of geen eten hebben omdat ze voor meerdere katten moest eten. Kittens die ook altijd honger hadden en in de groei waren. Ze besloot dat nu de meeste kittens rustig waren ze zich wel bij de anderen kon voegen in het kamp. Langzaam scande ze het gebied met haar blauwe ogen voordat ze Everstar zag. De rosse kattin die nu toch wel een soort van familie was geworden. Rustig stapte ze op haar af waarna ze zichtbaar vermoeid en loom naast de Leider plaats nam. "Everstar," mauwde ze zacht als begroeting.

Tag: Everstar

Apricotheart liep rustig het kamp binnen. Ze had niet veel gevangen. Alleen een mager muisje. Heel erg tevreden met de jacht was Apricotheart niet echt meestal ving de poes meer of betere prooien. Niet van die magere muisjes. De poes legde de muis op de prooistapel en nam zelf niks. Ze had het niet nodig. Apricotheart ging ergens aan de rand van het kamp zitten. Ze zag wel wie er met har wilde praten en dingen delen. Apricotheart voelde aan haar maag dat ze wel honger had, maar de anderen gingen voor. Zo dacht Apricotheart dan tenminste.

Tag: Nog niemand, staat open voor iedereen.

Snel schopte ze de balderen van haar gevangen prooi af en pakte het levenloze lijf op. Een mager konijn bungelde uit haar bek terwijl ze samen met de jachtpatrol terugkeerde naar het kamp. Ze had een hekel aan jagen maar nu de droogte de clan met de dag meer verzwakte had ze zich zelf opgegeven om ook de jachtpatrols mee te lopen. Elk beetje hielp en vandaag was het haar dan ook gelukt om een paar kleine woelmuizen te vangen en een konijn. Sweetheart liep met een zwaaiende staart het kamp binnen en dropte de prooi op de kleine stapel. Ugh vandaag zou ze naar bed gaan met een half gevulde buik. De queens, elders en de kittens hadden meer nodig dan zij dus pakte de grofgebouwde warrior een muis en sleepte die mee naar de sharing tongue groep. Rustig ging ze liggen en zette haar dikke vacht op tegen de wind en liet haar koude ogen het kamp rond glijden. Eens zien wie er durfde.

Tag: -

Shadowmask keek op toen de jachtgroep terugkwam. Met weinig, zoals verwacht. Laatste tijd begon de situatie er steeds slechter uit te zien. Hij had laatst geluk gehad met de jacht en de stapel goed kunnen aanvullen maar sindsdien waren er nauwelijks prooien bij gekomen. Ook nu zag hij maar een paar magere beesten. Hij lag lekker in de hoek maar besloot om zich erin te mengen. Een gezellig moment zou de hele clan goed doen. Shadow keek naar allerlei katten die al in gesprekken waren voor zijn blik op Sweetheart viel. Een beetje onzeker, erg goed kende hij haar niet, liep hij naar de she-cat toe. Zwijgend ging hij naast haar zitten toen de perfect ice-breaker hem binnenviel. "Op dit soort momenten ben ik echt jaloers op katten met dikke vachten." Hij rilde om zijn woorden bij te zetten. De kou kwam voor een deel door zijn vacht maar ook door gebrek aan voeding. Warriors kregen nou eenmaal minder dan Queens en Elders. "Het is echt koud aan het worden."

Tag: Sweetheart

De kattin had twee muizen gevangen, maar meer niet. Deze legde ze al snel op de stapel toen ze het kamp binnen was, maar nam zelf niks mee omdat ze geen trek had. Haar blauwe ogen zochten naar haar moeder wie ze al eventjes niet had gezien. De grote kattin had haar al snel gevonden en liep met een sloom drafje naar haar toe. "Mam." Tijdens het mauwen drukte ze haar kop tegen Sweetheart aan en ging naast haar zitten terwijl ze haar tong een keer over haar wang haalde en haar ogen half sloot.

Tag: Sweetheart

Oceanbreeze zag er moe uit en haar stem was zacht toen ze Everstar begroette. De leidster legde het konijn voor zich neer en schoof het naar Oceanbreeze toe. "Hier", miauwde ze en ze zweeg even, Oceanbreeze de tijd gevend om wat happen te nemen. "Hoe gaat het met de kittens?" vroeg ze na een tijdje, terwijl ze een blik op de nursery wierp. Ze kwam ze niet vaak bezoeken, maar ze maakte zich wel zorgen om de Oceanbreeze' kittens, die ook haar familie waren. En ook om de moederloze kittens. Had Oceanbreeze wel genoeg melk voor hen allemaal? "En met Neverland?" Om hem maakte ze zich ook zorgen en haar ogen scanden het kamp af om te zien of ze de rode vacht van haar broer kon ontdekken. Hij leek het moeilijk te hebben met Rosekits dood en ze had hem maar weinig gesproken. Misschien moest ze proberen met hem te praten om hem op te beuren, maar opbeuren was niet echt een van haar sterke kanten en bovendien had ze het behoorlijk druk. Als ze niet naar patrouillerapporten aan het luisteren of dingen aan het regelen was, was ze wel aan het jagen, zeker deze dagen.
Tag: Oceanbreeze

Het duurde niet lang voor iemand naar haar toe durfde te wagen en meteen knipperde ze haar kille kant weg en begroette de kater die ze herkende als Shadowmask met een vriendelijk glimlach. De warrior ging naast haar liggen en de kattin gaf hem een warme blik. Oh wat was ze toch goed om haar eigen emoties te bespelen. "Op dit soort momenten ben ik echt jaloers op katten met dikke vachten" Mauwde Shadowmask en Sweetheart moest zachtjes grinniken. "Als het newleaf is wil ik wel dat ik jou vacht had" Reageerde ze terug en zwiepte haar staart om haar flank terwijl ze een blik wierp op de woelmuis. "Het is echt koud aan het worden" Sweetheart knikte instemmend op zijn woorden en schoof met haar poot de muis naar de kater. "Deel met me" Mauwde ze en knikte hem toe. Delen met iemand deed ze niet gauw, dus het was ook best bijzonder dat ze hem dit aanbood. "Beter een halve maag gevuld dan dat die helemaal leeg is right?" Vervolgde ze kort en wou net haar mond weer openen toen een bekennende stem haar oren vulde. De grofgebouwde poes hief haar brede kop en zag de blauwe ogen van Rosefield en snorde als reactie toen ze haar kop tegen die van haar drukte. "Hee lieverd," Mauwde ze met een glimlachje en klopte met haar staart op de grond naast haar. "Kom bij ons zitten darling"

Tag: Shadowmask / Rosefield

Nu het moment van sharing tongues aanbrak, had Lizardpath een goed beeld over de hele clan. Het viel haar heel goed op dat de clankatten er nogal magertjes oogden. De droogte had effect op de aanwezige prooien die er waren. De konijnen, die het meeste water nodig hadden en het belangrijkste waren voor Winclan, begonnen weg te trekken en te verdwijnen. Windclankatten moesten het nu doen met muizen, eekhoorns en andere kleine prooi die hier en daar rondliepen, al waren dit er ook niet meer zo veel. Lizardpath richtte haar blik even op Everstar die bij Oceanbreeze zat. Al deze veranderingen lieten haar denken aan de Prophecy. Had deze er iets mee te maken? De Medicine cat zette zich neer voor haar den en liet haar blik over de katten gaan die passeerden en iets verder samen zaten. Ze wilde haar den niet te veel verlaten met de zieke katten erin.

Tag; Open

Shadowmask was blij met haar warme glimlach. "Als het newleaf is wil ik wel dat ik jou vacht had." Hij lachte zachtjes. Hij kon zich wel voorstellen hoe warm ze het moest hebben als de zon hoog in de hemel stond. Nee, dan had hij toch liever zijn korte vacht. Die gedachte liet hem de kou al iets beter verdragen. Verbaasd keek hij op naar haar toen ze de muis aanbod. De blik van verbazing veranderde snel naar dankbaarheid. "Beter een halve maag gevuld dan dat die helemaal leeg is right?" Shadow lachte alweer zachtjes. "Mee eens."
De poes die bij hun kwam zitten kende hij wat minder goed maar haar gezelschap was wel welkom. "Hallo" Snorde hij vriendelijk. Tenslotte was dit de tijd van sociaal en gezellig zijn.

Tag: Sweetheart, Rosefield

Everstar had een konijn neer gelegd, waarschijnlijk een van de weinige die nog gevangen had kunnen worden. Ook al joeg ze zelf niet meer, nu ze op alle kittens paste, ze wist zeker wel hoe ernstig de situatie nu kon zijn, waarschijnlijk ook was. Ietwat verbaasd keek ze de rosse leider dan ook wel aan toen ze de konijn naar haar toe verschoof. "Hier," mauwde de rosse kattin waarna Oceanbreeze haar even met een dankbaar knikje bedankte. Ze nam rustig een hap al wist ze wel dat ze waarschijnlijk Everstar straks ook nog een deel van het prooi zou geven. "Hoe gaat het met de kittens?" Vroeg de oudere kattin na een tijdje waardoor ze even met een klein glimlachje op keek. "Ze zijn allemaal gezond, behalve Russetkit, de droogte heeft zijn inslag gedaan," mauwde ze zachtjes, haar stem warm en vriendelijk. Ze volgde de blik naar de Nursery en zuchtte even zacht. Ze hoopte dat het bij Russetkit bleef en niet meerdere kittens de droogte op zouden merken. "En met Neverland?" Ging de kattin verder waardoor ze even moeizaam slikte. "Ik heb Neverland nog niet kunnen spreken. Hij lijkt het niet zo op gezelschap te hebben," mauwde ze zacht en bezorgd. Ze wou hem natuurlijk wel spreken, hem helpen maar zelf had ze het ook zo druk en als ze zijn rode vacht zag verschijnen dan was ze niet snel genoeg om hem staande te houden en aan te spreken. Ze schudde mistroostig haar kop, ze had zoveel zorgen dat ze hem ook niet zomaar op kon zoeken.

Tag: Everstar

Het ging hem allemaal nou niet zo lekker. Zijn mentor was zeer zeker nog pissig over het hele Stallionheart incident en hoe hard hij dan ook trainede ze leek niet echt pleased met hem te zijn. Natuurlijk had hij buiten haar trainingen ook zijn nachtelijke geheime training met Wifflepaw. Allemaal om bij de geheime 'Bloodclan' te komen. Bearpaw was er nogsteeds van overtuigd dat dit niets slechts betekende. Dat Bloodclan een geheim verbond was tussen alle clans waar alleen de sterkste en beste warriors in konden komen. Dus waarom zou hij niet zo hard zijn best doen om er bij te komen. Echter betekende dit wel geregeld slapeloze nachten. Zoals nu. Gapend zat de kater half weggedommeld in de hoek naast de apprentice den. Geen toenadering zoekende richting de andere katten. De fun loving onschuldige kater leek lang verleden tijd. Met maar een doel voor ogen. Sterker en beter worden. Koste wat kost.
-open

De rosse kater zag er niet echt goed uit. Hij was nooit een enthousiaste kat geweest, maar nu was het anders dan gewoon 'niet vrolijk'. Zijn vacht was al zijn glans verloren, zijn donkergroene ogen waren dof; hij was nog magerder dan normaal, want hij at weinig. Hij had elke dag dorst met de droogte, maar hij dronk bijna niets omdat de kittens het meer nodig hadden. Hij kon niet toestaan dat er nog een kitten stierf. Hij was niet meer in de nursery geweest sinds Rosekit gestorven was, had Oceanbreeze niet meer gesproken. Ook Everstar had hij niet meer gezien.. Neverland sloot zich af, zo leek het, en de meeste katten leken ook gewoon te voelen dat ze niet bij hem in de buurt moesten komen. Hij had waarschijnlijk al minstens een week geen woord meer gezegd, en net iets minder lang geleden was zijn laatste volledige prooi misschien. Neverland ging geluidloos zitten, geen zucht, geen snik, en keek niet naar de andere katten in het camp. Hij legde zijn rosse kop op zijn poten en sloot zijn ogen. Hij voelde zich zwak, nutteloos.

Tag: niemand

CLOUDGAZE

filling space with my fantasies

De grote verzameling katten duidde op een sharing tongues. Het leek er niet op dat hij al heel lang bezig was. Als een van de laatste patrouilles kwam die van Cloudgaze terug het kamp binnen. Ze hadden een heel stuk verder moeten lopen dan anders, maar ze brachten wel iets van prooi terug mee. Die liet hij netjes op de prooistapel vallen. Vervolgens liep hij richting de nursery. Hij liep door de ingang naar binnen, begroette de queens met een licht gesnor en een knikje, om de slapende kits niet wakker te maken.

Door haar nu wel bekende geur, vond hij Lightkit snel genoeg. ”Hé, Lightkit. Ga je mee naar buiten? Dan kunnen we even bijpraten tijdens sharing tongues”, Zei hij tegen de kleine kitten. Hij wachtte geduldig op een antwoord, een vriendelijke en zachte blik in zijn ogen.

Tag: Lightkit

Greywinds keel voelde inmiddels alsof iemand heel erg zijn best had gedaan zijn vacht in de verkeerde richting op te likken. Maar hij bikkelde nog steeds door en deed zijn best om zijn clan en gezin gevoed te houden. Altijd hield hij een scheef oog op de nursery als hij in het kamp was, mocht hij nog een glimp opvangen van Silverkit. Hij maakte zich altijd druk om haar, maar zocht verder geen contact op. Enkel met Oceanbreeze sprak hij soms over haar. Hij kwam weer terug van een jacht, maar hij was ook tevergeefs langs alle beken gelopen. Water hadden ze bijna nog meer nodig dan prooi. Ze konden nog wel even leven op de reserves die ze nog hadden, maar ze konden niet lang zonder water voordat er doden gingen vallen. Daarom had hij ook maar een schamele vangst van één spitsmuis. Hij kwam het kamp weer binnen en zag dat er al een Sharing Tounges gaande was. Hij kantelde zijn kop en spotte al snel de rode kater Neverland aan de rand van het kamp. Onzeker wiebelde hij met zijn oren. Hij had de kater nog nooit bedankt voor wat hij gedaan had voor hem en Mapleberry. Greywind vermande zich en naderde de rosse kater, de prooi nog in zijn bek. Hij ging naast hem liggen en legde de prooi voor zijn poten. ‘Wil je delen?’ vroeg hij een beetje ongemakkelijk. De grijze kater draaide al snel zijn ogen weer weg en keek naar de grond. ‘Ik wilde je nog bedanken wat jij en Oceanbreeze voor Silverkit hebben gedaan,’ mompelde hij toen snel tussen neus en lippen door. Verdomme, waarom kon hij nooit normaal doen als het over zijn kitten ging. Ergens wist hij het antwoord wel: hij werd opgevreten door spijt.

Tag: Neverland

De witte poes kwam wat vermoeid het kamp binnen lopen. Ze had geen succes gehad met de jacht vandaag, maar dat lag waarschijnlijk niet aan de prooi. Het leek alsof ze er gewoon geen puf voor had gehad, maar dat nam niet weg dat ze nog steeds geen prooi mee terug had gebracht. Ze was dan ook niet eentje die prooi van de stapel pakte als ze er zelf niks aan had bijgedragen en ze liep dan ook naar een plekje waar nog geen andere katten waren. Daar ging ze liggen terwijl ze haar blik over het kamp liet gaan om de verschillende groepen katten bij elkaar te zien zitten. Ze had geen idee waar ze het over hadden, maar voor nu had ze niet veel behoefte aan anderen.

Tag: -

Nadat Oceanbreeze een hap had genomen, meldde ze dat het met Russetkit niet erg goed ging en Everstar fronste ongerust. "We moeten echt niet nog meer kittens verliezen. Wordt jullie wel genoeg water gebracht?" vroeg ze. Als dat niet zo was, zou ze er persoonlijk wat beter toezicht op moeten houden, desnoods zelf met een mosbal op pad gaan. De clan had al genoeg te verduren gehad en ze wilde dat alle kittens die er nu waren veilig op zouden kunnen groeien. Toen Ocean over Neverland vertelde, knikte Everstar nadenkend. "Neverland is niet zo'n prater, dus dat verbaast me eigenlijk niets", miauwde ze. Dat hadden zij en haar broer dan weer met elkaar gemeen. Na Hazeshades dood was hij ook zo geweest. Ze hief haar kop toen ze Neverland het kamp binnen zag komen. Hijzelf keek niet eens rond en ging op een willekeurige plek in zijn eentje zitten. Doodmoe zag hij eruit. Everstar was haast automatisch al opgestaan en keek nu even vragend naar Oceanbreeze. Ze moesten naar hem toe gaan, dit was hun kans om even met hem te praten. Everstar wist niet hoe veel ze voor hem kon doen, maar ze kon er in ieder geval zijn. Intussen was hij al niet alleen meer, want Greywind had zich bij hem gevoegd en zei iets tegen hem wat Everstar van waar ze stond niet kon verstaan.
Tag: Oceanbreeze (richting Neverland en Greywind?)

Apricotheart keek van haar plek of er een groepje was waar ze mee kon praten. Er waren allemaal verschillende groepjes met leuke katten. Apricot had nog geen kat die ze haatte wel die haar soms irriteerde, maar dat kon iedere kat doen als hij of zij dat wilde. Apricotheart had best wel een honger en ze pakte het kleinste prooidiertje die ze kon vinden. Langzaam begon de oranje poes te eten.

Tag -

Sinds hij bekend had gemaakt dat Whitelion niet vermoord was, maar zelfmoord had gepleegd, had Barksound zich op de achtergrond gehouden. Hij was altijd meegegaan met de avond patrouille om Sharing tongues te ontlopen, maar deze keer waren ze extra vroeg terug gekomen, iets wat Barksound liever niet had gehad. Misschien dat hij maar gewoon moest gaan slapen, de andere katten vermijden op deze manier. Hij ademde even diep in toen hij door de ingang van het kamp liep en nu voor iedereen zichtbaar was. Gewoon rechtstreeks naar de Warriorsden, niets anders. Barksound richtte zijn blik op de warriorsden en liep bijna in een rechte lijn er naartoe. Hij lachte een enkele keer flauw naar een kat die hij passerde, waarna hij gewoon verder liep. Hij zorgde wel dat hij een grote bocht maakte om Everstar, die met de zus van Whitelion aan het praten was. Niet omkijken. Gewoon de den in stappen en je nest opzoeken. Dat hield hij zichzelf voor. Hij was bij de warriorsden aangekomen. Doel één bereikt.

Tag: (Everstar en Oceanbreeze) Open

Ze zag hoe haar mentor richting de uitgang van hun den stapte, niet helemaal begrijpend eaar ze heen ging. Pas toen zag ze de drukte in het kamp van samentongende katten en Routpaw besefte zich dat het Sharing tongues was. Goed gehumeurd checkte ze nog even de zieke katten, maar geen leek nu dringend zorg nodig te hebben. Dat was haar reden genoeg om even uit de den te ontsnappen. Ze tikte Lizardpath even begroetend met haar staart aan en wilde bleef twijfelend in staat uitgang staan. "Kan je me missen?" Vroeg ze en keek haar mentor hoopvol aan. Ze was had zo'n beetje de hele dag in die den doorgebracht en verlangde er naar weer even met wat vrienden te spreken.

Tag: Lizardpath

-telefoonpostje