Kiss me I'll give you a poisened mouse, deal? [Ravi]

Ravi lag heerlijk in een boom. Niet dat bomen zijn ding waren want hij had al eerder meegemaakt dat hij uit een boom was gevallen. Echter was het zo dat deze boom niet in iemand anders territorium stond voor zover hij wist dus was dit momenteel zijn enige keuze geweest. Echter deed geschreeuw hem opkijken. Een stomme tweebeen die stond te schreeuwen. Argh, had hij weer. Hij ging wel weer een ander plekje opzoeken. Hij klom de boom weer uit en liep het struikgewas in toen plots iets anders zijn aandacht trok. Een kat die wegrende van een hond. Hij keek vanachter het struikgewas toe maar voor hij kon ingrijpen klom de kat de boom al in en was de hond jankend weggegaan. Het verklaarde wel waarom die tweebeen zo had staan schreeuwen. Stomme tweebenen ook. Hij had zo'n immense haat naar ze. Gadver. En dan te bedenken dat hij zelf een kittypet was geweest. Walgelijk gewoon. Hij wilde er niet meer over na denken. Een andere stem liet hem toen plots opschrikken. Natuurlijk was de andere kat er ook nog. Hij kwam tevoorschijn uit het struikgewas om de andere kat te aanschouwen die voor hem stond. Een knappe poes met gele ogen stond daar. Ook viel het hem op dat ze een Rogue was. Ze was een flink paar moons jonger, dat zag hij meteen. 'Ik snap wel dat je me graag wilt zien. Dat kan ook niet anders met dit uiterlijk,' zei Ravi grijnzend terwijl hij de poes aankeek. 'En sorry dat ik je niet op tijd kon helpen. Je had jezelf al de boom in gehesen voordat ik dat kon doen. Anders help ik namelijk altijd een dame in nood hoor.' vervolgd hij met een grijnsje.

Ravi keek de zwart-witte poes met een geamuseerde grijns aan. Hij genoot ervan om haar in zich op te nemen, haar ongemakkelijk te laten voelen. Hij bekeek graag knappe poezen, zo ook deze. Ze zag er zeker niet verkeerd uit. . ''Heb je een muizenbrein ofzo?'' Snauwde ze hem echter toe. Ze zag er van buiten uit als een simpele poes, al zag elke kat er voor zijn part vaak simpel uit. Maar van binnen was ze pittig. Erg pittig. ''Waag het niet om dichterbij te komen, want dan scheur ik je aan flarden.'' vervolgde ze nog nadat hij had geprobeerd een beetje indruk op haar te maken. Al leek het Ravi beter deze poes op de kast te jagen. Waarschijnlijk was dat erg makkelijk. Hij vond het heerlijk en amuserend tegelijk als poezen zo tegen hem deden. Dat was nou en uitdaging. 'Rustig aan, Spicey,' antwoordde hij geamuseerd. Hij was geneigd om nog een stapje dichterbij te doen, maar hield zich braaf in. 'En jammer dat ik niet dichterbij mag komen. Je gezelschap lijkt me namelijk zeer aangenaam.' sprak Ravi gewoon verder. Zijn stem klonk best diep en op poezen kon dit altijd een indruk maken. Het klonk namelijk sexy en dat wist Ravi maar al te goed.
Echter viel het de rode kater wel op dat mevrouw zich nog totaal niet op haar gemak voelde. Maar daar zou wel verandering in komen. Hij wilde graag meehelpen om dat te veranderen. 'Als je boos bent zie je er eigenlijk wel sexy uit,' voegde hij er nog even aan toe. Het had wel iets schattigs. Dat ze zich zo opwond over 1 kater die met haar stond te flirten. Dacht Ravi bij zichzelf. Hopelijk zou ze hem niet zo aanvallen, want hij vocht liever niet met een dame, maar als het echt moest...

Ravi had hier zoveel zin in. Waarschijnlijk ging het een opgave worden en zou ze zich niet zomaar gewonnen geven. Maar hij hield wel van een uitdaging en ging deze met liefde aan. Hij zag liefde toch als een spelletje. Vroeg of laat verliet je elkaar weer, dus wat had het voor zin om überhaupt een relatie te nemen? Geen nut, in Ravi's ogen. Hij snapte niet hoe katten van elkaar konden houden. Nonsens. Ondertussen zette hij zijn flirterige gedrag lekker door. Hij zag dat de poes tegenover hem geïrriteerd was, wat hem juist nog meer overtuigde om door te zetten. Hij zou haar hart van ijs doen smelten, kosten wat het kost. Al zou hij haar dagen lang achterna moeten zitten. Alhoewel, na een week werd het wel wat saai. Tegen die tijd zou hij waarschijnlijk wel weg zijn. Een geamuseerde grijns stond op zijn gezicht toen hij haar complimenteerde over hoe sexy ze eruit zag als ze boos was. Natuurlijk leverde dat geen liefdevolle blik op. En plots nam alles een heel vreemde wending. ''Ik verontschuldig me voor mijn gedrag.'' zei de zwart-witte poes plots. Nou, dat was fijn, maar eigenlijk vond hij het wel leuk dat z zo reageerde. Hij hield zijn groene ogen ietwat samengeknepen op haar gericht, licht verbaasd. Hmm, het klopte niet. Toch speelde hij het mee. Het was zijn spel en hij zou het afmaken ook. ''Amare is de naam.'' stelde ze zich toen voor. 'Ravi,' zei de rode kater nu ook zijn naam. Amare was nu een stuk dichterbij komen te staan en dat vond hij eigenlijk niet zo erg. Nu deed hij zelf ook een stap naar voren waardoor er misschien een staartlengte tussen hun zat. Ravi genoot ervan zo dicht op andere katten te staan. Het was intimiderend, meestal dan. Hij keek de poes recht aan in haar gele ogen. Vervolgens liep hij een rondje om de poes heen terwijl hij kort even met zijn staart langs haar rug streek en daarna weer voor haar stil kwam te staan. 'Nou Amare, het is me een genoegen je te ontmoeten,' sprak hij vervolgens. 'En? Had je nog plannen voor vandaag?'vroeg hij vervolgens met een simpel glimlachje op zijn gezicht. Hij had wel zin om haar te begeleiden vandaag, op jacht bijvoorbeeld.

Ik kreeg random inspiratie x3

''Ravi,'' zei de kater. Ravi deed een stap naar voren en leek erg van de intensiteit te genieten. Zijn groene ogen brandden in de hare. Ze kreeg de rillingen van deze kater. Gadver, wat was hij een smerige flirter. Hij begon om haar heen te lopen. Waarschijnlijk om haar eens goed te bekijken. Ze begon dit nog enger te vinden. Zijn staart streek even langs haar rug en ze deed haar best om zich niet om te draaien en zich op hem te werpen. Ze sloeg haar klauwen uit en weer in. Oh wat had ze zin om zijn knappe gezichtje te bewerken met haar vlijmscherpe nagels. Ravi kwam weer voor haar te staan, iets te dichtbij voor haar. 'Nou Amare, het is me een genoegen je te ontmoeten,' miauwde hij. 'En? Had je nog plannen voor vandaag?' Hij glimlachte. Een lange, ongemakkelijke stilte volgde. Wat moest ze nu zeggen? Ze wou alleen maar een beetje meespelen. En nu zat ze vast aan deze kater. Ze eindigde haar gepieker met een flirterige lach en keek hem recht in zijn ogen aan. ''Het ontwijken van honden.''

Terwijl Ravi een rondje om de poes heen liep, bleef ze stijfjes stil staan. Hij vond dit erg grappig natuurlijk. Moest hij nou geloven dat Amare nu wel meewerkte? Ja, vast. Ach, waarschijnlijk dacht ze op die manier van hem af te komen, maar mooi niet. Inmiddels stond de rode kater weer voor haar, vragend naar haar plannen voor vandaag. Als ze nu toch wel een beetje voor hem begon te vallen, of in ieder geval zijn spelletje even braaf meespeelde, dan zou ze zeggen dat ze wel plannen voor hem kon maken. 'Het ontwijken van honden.' antwoordde ze met een flirterige glimlach terwijl haar gele ogen zijn groene ogen ontmoetten. Ravi grinnikte kort om haar reactie. 'Oh, ik kan je daar wel bij helpen hoor. Ik zal je wel beschermen,' vervolgde Ravi weer met een grijns. Hij vond het heus niet erg om in haar buurt te zijn. Al liet hij dat wel blijken door dichtbij haar te gaan staan. Misschien iets te dichtbij, al was voor hem niks dichtbij genoeg. Ruimte was gewoon een woord, verzonnen door iemand die bang was om te close met iemand te worden. 'Dus, wat was je van plan te gaan doen of waar wilde je heen gaan?' vervolgde Ravi nog.

'Oh, ik kan je daar wel bij helpen hoor. Ik zal je wel beschermen,' zei de kater. Gadverdamme. De kater ging dichterbij haar staan, waardoor ze zich nog ongemakkelijker voelde. Ze wierp even een blik op zijn lichaam. Oké hij was echt knap, maar zo mocht ze niet denken. Ze speelde het spelletje met hem mee en zou het speelbord op het laatste moment omgooien. Ze zou lachen en toekijken hoe hij al zijn vooruitgang kwijt was en teveel dingen kwijt was geraakt om opnieuw te kunnen beginnen. En ze zou er van genieten. Een kort moment twijfelde ze, maar die gedachte schudde ze van zich af. 'Dus, wat was je van plan te gaan doen of waar wilde je heen gaan?' In plaats van antwoord te geven drukte ze zich tegen hem aan. ''Waar jij staat, sta ik ook,'' fluisterde ze in zijn oor. Hoelang ging ze dit slechte toneelspel nog volhouden?

Terwijl Ravi zo dichtbij stond, zag hij Amare wel een blik op zijn uitstekend goed getraind lichaam werken. Hij wist dat hij er goed uit zag, en haar blik bevestigde dit ook. Een grijns speelde rond zijn lippen terwijl hij vroeg waar ze van plan was heen te gaan. Tot zijn verbazing drukte de poes zich echter helemaal tegen hem aan dit keer. Er was geen afstand meer te bekennen. Maar dat was niet erg, hij genoot er juist van om haar lichaam tegen dat van hem aan te voelen. Ravi begon nu eigenlijk wel te twijfelen over haar. Eerst vond hij het vreemd dat haar stemming zo was omgeslagen van nijdig naar flirterig, maar nu wist hij het niet meer zo goed. Als ze geen zin in hem had, dan zou ze dit nu niet doen. 'Waar jij staat, sta ik ook,' hoorde hij Amare in zijn oor fluisteren. Dat was in ieder geval mooi. 'Dat is mooi. Laten we dan samen eens op jacht gaan. Zie het maar als een date.' zei hij grijnzend terwijl dit met zijn lage stem in haar oor fluisterde. Ja, het jachtseizoen was geopend.

Ze walgde van zichzelf. Het liefst zou ze uithalen naar zijn gezicht om het te zien bloeden, bloeden.. Ze wou hem zien bloeden. Waarom? Ze klapte haar kaken stijf op elkaar hopend dat hij niets had gemerkt van haar gedachtegang. Ze stonden nog steeds eng dicht tegen elkaar aan. Gadverdamme. 'Dat is mooi. Laten we dan samen eens op jacht gaan. Zie het maar als een date,' miauwde de kater. Sure. Ik bind me wel een een kat die ik niet kan uitstaan. Ze krulde haar staart om de zijne en drukte zich nog dichter tegen hem aan. 'Dat lijkt me geweldig,' antwoordde ze met iets wat leek op een spoortje van verlangen in haar stem. Ze wist niet waarom die daar lag, maar als dit bij het acteren hoorde.. toppie. 'Ik ruik muis,' begon ze. 'Wedden dat ik 'm vang?' en ze was weg, achter de muis aan.

Ravi begon te twijfelen over het feit of Amare het spelletje meespeelde of nou daadwerkelijk voor hem begon te vallen. Ach, wat maakte het ook uit. Tenslotte was de grens tussen haat en liefde net zo dun als een haartje, toch?
De rode kater dacht er verder niet meer over na en besloot dat het handig was om te vragen of ze mee ging jagen. Of eigenlijk was het meer een bevestiging dan een vraag, al maakte dat de kans groter dat ze met hem mee ging. Hij voelde hoe haar staart zich rond de zijne krulde en zag dat als en bevestiging. 'Dat lijkt me geweldig,' antwoordde ze nog ter verduidelijking en haar stem klonk verlangend. De grijns op Ravi's gezicht was nog niet weggevaagd en hij begon alvast te lopen. 'Ik ruik muis,' Ravi keek op en stak zijn neus kort in de lucht en had inderdaad de geur van muis te pakken. 'Wedden dat ik hem vang?' Voor Ravi het door had was de poes ervandoor geschoten en vlug nam hij er een sprintje achteraan. Hij zat haar al snel op de hielen, al was ze duidelijk sneller. Ravi had een nieuwe tactiek bedacht en een kwajongensachtige grijns kwam tevoorschijn. Mooi dat hij haar niet liet winnen. Ravi nam een paar extra grote passen om dichter bij haar te komen en al snel zat hij nu op haar hielen. Hij nam zijn aanloop en nam toen een grote sprong in de hoop bovenop Amare te belanden en haar te stoppen van het achterna rennen van de muis.

Een glimlach verscheen op haar gezicht. Ze voelde iets wat ze in geen manen had gevoeld. Ik ben vrolijk.. Ze was veel sneller dan hij en deed nog niet eens haar best. Misschien was met hem optrekken niet eens zo erg. Dit was de eerste keer dat iemand ook maar een emotie bij haar losmaakte sinds Draco. Nee, Shark had haar woedend gemaakt. Maar telde die emotie? Nee. Bij Ravi voelde ze zich ten minste op haar gemak. Ze wist niet of dat kwam door zijn geflirt of haar wanhoop naar iemand bij wie ze zich prettig voelde. Waarschijnlijk het tweede. Ze wierp een blik over haar schouder. De kater zat haar op de hielen. Ze probeerde een sprint te trekken, maar nog voor ze dat kon doen wierp de kater zich op haar. Daar lag ze dan, met haar buik en gezicht tegen de grond gedrukt. Wild kronkelend slaagde ze erin zich om te draaien. Met ingetrokken nagels porde ze naar zijn buik, met een melige lachbui als gevolg. Ze keek hem recht in zijn prachtige, groene ogen aan, wat een grijns op haar gezicht liet verschijnen. 'Starclan wat ben jij leuk.'

Ravi was er niet al te vrolijk mee dat Amare een stuk sneller was dan hij. Ach, hij was waarschijnlijk sterker. Dus besloot hij zijn kracht ook te gebruiken. Hij nam vlug een sprint in de hoop dichter bij de zwart-witte poes te komen en zodra hij haar eenmaal op de hielen zat maakte hij een sprong bovenop haar. Gelukkig had ze niet op tijd weg kunnen springen want anders dan lag hij nu plat op zijn gezicht in de aarde. In plaats daarvan belandde zijn gezicht nu in de vacht van de poes. Ze begon wild te kronkelen onder hem en het lukte haar om om te draaien ook al zag het er heel raar uit. Ravi schoot in de lach en Amare deed met hem mee. Hij vond dit helemaal niet zo erg. Het was zelfs vermakelijk op een leuke manier. Gewoon gezellig. Echter was hij hier niet om vriendjes te worden. Hij wilde haar hart veroveren. Wat hij er daarna mee zou doen zag hij dan wel weer. Ravi stopte met lachen en zijn brutale grijns kwam weer terug terwijl hij haar met zijn poten onder zich probeerde te houden. Zijn groene ogen keken nu recht in die van haar en hij zag de grijns op haar gezicht verschijnen. 'Starclan wat ben je leuk.' Het deed Ravi als het ware nog meer grijnzen voor zover dat nog mogelijk was. 'Weet ik,' grapte hij, ook al wist hij heel goed dat hij leuk was. Ravi besloot dat het misschien handig was om nu maar van haar af te stappen. Inmiddels was het wel weer intiem genoeg geweest. Hij mocht zo'n moment niet te lang laten duren want anders zou het saai worden. 'Weet je, we zijn de muis nu wel kwijt geraakt en je had er wel eentje tegoed van me. Kom laten we een nieuwe zoeken.'' zei Ravi toen terwijl hij zich op de knappe poes naast hem richtte. Ja, ze was zeker een mooie aanwinst.

'Weet ik,' miauwde de kater. Een grijns verscheen op haar gezicht. Tot haar teleurstelling stapte de kater van haar af. Wacht. Ze had het leuk gevonden hoe hij op haar lag. Dit kon niet. Nee, dit mocht niet. Ze schudde die gedachtes van zich af. Ze hadden het gewoon gezellig, meer niet. Die theorie werd meteen verpest toen ze naar hem keek en de vlinders haar overvielen. Oh wat haatte ze zichzelf. Sinds de dood van haar vader was te hopeloos op zoek naar liefde, maar die had ze al gevonden! Ze had Draco, ook al zagen ze elkaar eens in de vijf kattenlevens. Ze sprak met zichzelf af dat Ravi gewoon een vriend zou zijn. Misschien haar beste vriend. Misschien iemand die ze slechts één keer zou zien. Hij zou haar kleine hartje niet kunnen breken met zijn charmes. Plotseling begon hij weer te spreken. 'Weet je, we zijn de muis nu wel kwijt geraakt en je had er wel eentje tegoed van me. Kom laten we een nieuwe zoeken.' Samen jagen. Dat klonk zeker niet verkeerd. 'Oh ik zie er een!' Ze wierp zich op de kater en drukte hem tegen de grond. 'Gevangen!'

Ravi stapte van Amare af en besloot dat het een goed plan was om een nieuwe muis te vangen voor haar. Er zouden waarschijnlijk nog genoeg intieme momenten volgen en hij hield deze graag speciaal zodat ze niet saai werden. Voor hun beide niet. 'Oh, ik zie er een!' zei Amare al meteen en Ravi begon verbaasd om zich heen te kijken. HIj had er nog geen gevonden hoor? Plots wierp Amare zich op hem terwijl hij net van plan was haar verbaasd aan te kijken en te vragen waar die muis dan wel niet was. De zwart-witte poes drukte hem tegen de grond. 'Gevangen!' riep ze uit en Ravi schoot in de lach. 'Ah, jij wil het dus zo spelen,' zei de rode kater met een grijns terwijl hij haar aankeek met zijn sprankelende ogen. 'We kunnen ook wel stoeien in plaats van jagen als je wilt hoor,' ging hij verder terwijl hij probeerde onder haar uit te komen en weg te springen. 'Want als je wilt stoeien, dan moet je me wel eerst te pakken krijgen,' Een brutale grijns vormde zich op zijn gezicht. Hij wilde eigenlijk niet voor teveel van dit soort momenten zorgen, maar hij kon niet anders. Hij had er eigenlijk wel plezier in nu. En als het saai werd dan was het tijd om weer te gaan.

De kater onder haar schoot in de lach. 'Ah, jij wil het dus zo spelen,' zei hij met sprankeling in zijn ogen, die haar lieten smelten. Oh wat was hij schattig. 'We kunnen ook wel stoeien in plaats van jagen als je wilt hoor.' De kater kronkelde onder haar vandaan. Vervolgens sprong weg. Een geamuseerde 'mrauw' ontsnapte uit haar mond. 'Want als je wilt stoeien, dan moet je me wel eerst te pakken krijgen.' De brutale grijns op haar gezicht kon ze gewoon niet missen. 'Oké,' antwoordde ze kort. 'Maar.' Ze sprong op hem af. 'Weet dat ik sneller ben dan jij, muizenbrein.' Ze hoopte dat ze op de kater zou landen om hem tegen de grond te kunnen drukken.

Ravi kronkelde onder Amare vandaan en sprong van haar weg. Ze wilde dus gaan stoeien hè? Dan kon dat natuurlijk. Maar eerst moest ze hem te pakken zien te krijgen. Waarschijnlijk zou dat haar snel lukken ook omdat ze sneller was, maar hij was waarschijnlijk sterker wat wel een voordeel kon hebben. Een brutale grijns had zich op zijn gezicht gevormd terwijl hij haar aankeek met glinsterende ogen. Dit was zo vermakelijk, hij had haar helemaal in zijn macht. Het was een tijd geleden sinds zijn terugkeer dat hij het zo goed te pakken had. 'Oké,' antwoordde Amare kort terwijl Ravi langzaamaan steeds verder van haar afliep om een voorsprong te creëren. 'Maar,' plots sprong de poes op hem af en Ravi spurtte er snel vandoor. Met zijn poten probeerde hij zichzelf zo hard mogelijk vooruit te duwen maar dat was nog best een opgave als je groot en gespierd was en ook nog eens veel haar moest meeslepen. 'Weet dat ik sneller ben dan jij, muizenbrein.' hoorde de rode kater haar nog zeggen. Helaas had ze gelijk maar hij kon het op zijn minst proberen. Hij keek kort om om te zien hoe dichtbij ze was. Grote fout. De poes wilde bovenop hem springen en hij ontweek haar net te laat. Hij werd tegen de grond gedrukt. Hij wilde niet gedomineerd worden. Zij mocht niet degene zijn die met haar poten bovenop hem stond. Dat gaf hem een minder machtig gevoel en dat wilde hij juist graag hebben. Hij probeerde dan ook met zijn poten haar van zich af te duwen en haar zo om te draaien dat ze juist andersom stonden, zij onder zijn poten.

Amare slaakte een overwinningskreet toen ze bovenop de kater landde en hem tegen de grond drukte. Die kreet werd onderbroken door zijn grote poten die haar wegduwden. 'Hé!' Hij drukte haar tegen de grond, wat haar een aangename rilling bezorgde. 'Stronthoofd,' miauwde ze lachend. Ze zette een poot met ingetrokken nagels tegen zijn buik, in de hoop hem van zich af te duwen.

~Eww sorry voor de late, korte en slechte reactie ;(

De poes slaakte een kreet nadat ze bovenop Ravi was beland en hem tegen de grond had weten te drukken. Natuurlijk liet de kater dat niet gebeuren en probeerde hij met zijn poten haar van hem af te duwen en de rollen om te draaien. Gelukkig lukte dit en al snel had hij zijn poten op haar borst geduwd. Een speelse grijns stond rond zijn gezicht. Natuurlijk gooide Amare een belediging naar z'n hoofd toe om de actie, al deed dit hem niks. Ze probeerde met haar poten tegen zijn buik te duwen in de hoop hem van haar af te krijgen. Ravi keek haar uitdagend aan om vervolgens een blik op de lucht te werpen. De zon ging al langzamerhand onder en misschien was het wel genoeg geweest met de pret. Zijn groene ogen keken in die van Amare om vervolgens van haar af te stappen en haar te laten gaan. 'Ik zou graag nog wat langer willen blijven, maar de zon gaat onder. Tenzij ik je natuurlijk blij kan maken met een uitnodiging om bij mij te blijven slapen.' Een grijns sierde zijn lippen terwijl hij dat zei.

OOC: sorry ook beetje laat .-.