∆{Clanevent TC x BC}∆ One foggy morning [Inval topic]

Helaas miste ze met haar uithaal naar de kop, maar was echter succesvol in het openhalen van zijn buik. Yu wist dat ze nu hem een kans gaf om haarzelf te verwonden. Daarom had ze iets uitgedacht, maar of dat ging werken... Voor ze haar plan in werking kon zetten voelde ze een paar gemene krassen over haar buik. Voor ze meer schade opliep trapte ze hard, in de hoop onder de kater uit te komen. Ze deed een poging om onder hem uit te krabbelen. Ondertussen was ze al bezig met haar volgende aanval te plannen. Ze moest alert blijven, de ander geen tijd geven...

Half in paniek stormde Hate het ThunderClan kamp binnen. Waar was Lightleaf? Waar waren de kittens? Waren ze veilig? Overal om hem heen begonnen katten te vechten. Vluchtig speurde hij alles af, maar zag geen bekende gezichten. Vervolgens rende hij naar de Nursery, maar ook daar kon hij niemand vinden. Misschien waren het al Apprentices. Zo snel hij kon, probeerde hij bij de Apprentice Den te komen, her en der ThunderClanners en Elite katten opzij beukend. Maar nee, ook hier was er geen spoor van zijn kittens of Lightleaf. Toen hij zich omdraaide, kreeg hij bijna een halve hartverzakking. Daarginds zag hij de kat van zijn leven bedreigd worden door Claw. Woede borrelde in hem op en in blinde haat en boosheid, stormde hij op de twee katten af. Hij wilde zijn leider tackelen, maar een andere kat werd zijn pad op geduwd en daar knalde hij tegenop. Boos haalde hij uit naar de sukkel die hem zo veel tijd kostte en krabbelde weer op. Alles krioelde. Het maakte allemaal niet meer uit. 'Lightleaf!' riep hij, hopend dat ze hem kon horen. 'Lightleaf!'

Tag: Niet echt iemand // open

Zijn oortjes waren diep in zijn nek gelegd en hij keek de kant waar Coalkit en Sandkit verdwenen waren op. Misschien kon hij ze achterna gaan? Maar hij wist de weg niet eens.. Hazels blauwgroene ogen stonden groot toen Swallowpaw wat vertelde. "Misschien is ze helemaal niet dood, weet je. Toen, uhm, Coalkit ontvoerd werd, was ik er ook zeker van dat hij dood was, weet je. Maar hij leeft en hij heeft het goed. Uhm, ja.." hazelkit werd een klein beetje gekalmeerd. Misschien was Sandkit niet dood? Maar ze zag er zo.. Slap uit, toen ze zo op Coalkit zijn rug gelegen had. "Heeft Coalkit haar meegenomen?" vroeg Swallow toen aan hem en hij knikte. "Ja." miauwde hij, zijn stem nog wat trillerig maar nu vastberaden. "Hij moet haar terugbrengen. Kom, we gaan haar halen." miauwde hij en stond op - Swallowpaw was een apprentice, die wist de weg wel. Hij keek achterom, naar alle vechtende katten. Hij wilde toch niet in een kamp wonen waar alleen maar gevochten werd.

Tag: Swallowpaw

"Hij moet haar terugbrengen. Kom, we gaan haar halen." Iet wat verast knipperde Swallowpaw geschrokken met haar ogen. Was dat de bedoeling wel? Het mocht eigenlijk niet, maar weer het kamp in te gaan en aangevallen worden leek haar ook geen goed idee. En ze had ook wel zin in een avontuur. De zwarte poes volgde het voorbeeld van de kater, en stond ook op. Ze wist een heel klein beetje de weg door het territorium, maar kon al wel redelijk goed sporen volgen. "Uh, oké.. Zo te ruiken zijn ze die richting op gegaan." Ze wees met haar staart naar een opening tussen de bomen terwijl ze met haar mond open daar heen liep. Ze wachtte niet op Hazelkit; die zou haar wel volgen. Ze wist eigenlijk niet goed waar ze heen moest, maar ze wist zeker dat het leidde naar waar Coalkit nu woonde.

{TAG} Hazelkit. Misschien nieuw topic, anders spammen we het hier een beetje vol?

De lange nagels van Zira boorden zich in de schouder van de kater, en een kleine grijns stond op het gezicht van de kattin. Ze zou hen krijgen, hen allemaal. En ze zou beginnen met deze hier. Ze haakte haar nagels zo diep mogelijk in zijn vlees, zodat deze er niet zomaar uitgetrokken konden worden zonder dat er een heel stuk vacht en huid mee zou komen. Een klauw kwam richting haar kop, en net te laat trok ze haar nagels terug - waar als haar aanval gelukt zou zijn, een groot stuk vacht aan zou bungelen - en ging ze naar achteren. De klauw kraste door haar wang heen, en drie ondiepe sneeën werden zichtbaar. De kater sprong op haar rug af, en probeerde zijn nagels in deze te boren, maar dit keer was Zira wel op tijd. Behendig schoof ze onder zijn nagels door en kwam ze overeind. Ze ontblootte haar tanden en keek de ander aan. "You can't kill me." siste ze zachtjes, haar bloedrode ogen boorden zich in zijn blauwe ogen. Ze cirkelde om hem heen, wachtend op het beste moment om aan te vallen.

Tag: Zealspark

Het was een vreemde mengeling van angst, woede en opwinding die Salmonpaw voelde. Eindelijk, eindelijk een écht gevecht waar ze aan mee mocht doen. Toch was ze meer van de komst van de BloodClanners en hun mededeling geschrokken dan ze had gedacht. Ze had wel eens gefantaseerd over de vurige woede en vechtlust die ze zou voelen als er zoiets zou gebeuren. Angst had in dat plaatje geen plaats gehad. Nu duurde het echter een paar seconden voor ze méér kon doen dan met grote ogen voor zich uitstaren terwijl het hele kamp in een grote chaos veranderde. Ze keek verwilderd rond, op zoek naar een tegenstander, maar had moeite overzicht te krijgen op de situatie. Ze sloeg haar klauwen in en uit. Haar poten kriebelden van de opwinding dat ze eindelijk zouden vechten. Intussen stonden haar haren overeind van woede. Hoe durfden ze hier zomaar binnen te vallen en te beweren dat zij hen konden beheersen?

Tag: nog niemand

Afgezien het feit dat haar nagels niet volle toegang kregen tot zijn vel vanwege dat hij algauw een tegenaanval inzette, was de wonde niet zo serieus geworden. Slecht een dun straaltje bloed sijpelde over zijn schouder maar deze droogde op door de koude wind die tegen hen beiden aanvloog. Hij boorde zijn felle, zelfzekere blik in de hare en greens slechts toen ze iets zei. "Hetzelfde geld voor jou," Siste hij haar toe. Hij was niet voor niets de zoon van een clanleider geweest, eentje die met trots een lange tijd geheerst had over de Clan. Hij had zeker de vaardigheden van Firestar geërfd, en door Silverstar waren deze meer tot uiting gekomen. Zijn jonge spieren rolden onder zijn pels toen hij opnieuw naar voren sprong en uithaalde, deze keer doelgericht naar haar schouders. Vervolgens schoot hij snel en behendig weg, om te voorkomen dat ze als verdediging haar tanden of nagels in het spel kon werpen. Hierna draaide hij zich om en richtte hij zich weer tot de roodogende kattin. Alhoewel ze zelf vrij groot was, torende Zealspark toch nog wat boven haar uit. Het voordeel van kater zijn kwam naar voren toen hij zijn spierkracht in het spel zette en tegen haar aanbotste in volle snelheid, hopende haar zo op de grond te krijgen.

Tag: Zira

Even weer een overzichtje:

In gevecht:
- Applenose x Fortuna
- Firepaw x Tornado
- Lightleaf x Claw
- Zealspark x Zira
- Glowstick x Velirane
- Thornflame x Zorro
- Iciclepaw x Yu

Nog open:
- Jinx{BC}
- Howl{BC}
- Tallpaw{TC}
- Hate{BC}

- Salmonpaw{TC}

Ze rukte haar vel los uit de tanden van Claw. Zijn stem was achtergrond. De kleine hoeveelheid woorden die binnensijpelen duwde ze zo goed als kwaad weg. Haar vacht begon samen te klitten door het bloedverlies, maar ze was nog sterk genoeg om door te gaan. Vreselijke gedachten rolde over haar heen. Ze kwamen in zo'n tempo op haar af dat ze niets ander kon doen dan zich blijven afreageren op Claw. 'Je krijgt hem niet meer terug.' zei hij en beukte tegen haar schouder. Lightleaf strompelde wat achteruit, maar bleef overeind. Een beetje gedesoriënteerd keek ze al knipperend rond zich. 'Lightleaf!' hoorde ze hem roepen. Ze schudde haar hoofd en probeerde over de massa heen te kijken. 'Hate!' riep ze. De moeder keek twijfelend naar Claw, die ze helaas al snel had gevonden. Wat zou er gebeuren met Hate mocht ze hem kunnend doden? Zira en Hellhound wisten ervan af. 'Leuk hè, zo Bloodclanners die op een Thundercanner vallen. Blijkbaar vindt niet iedereen het zo leuk bij jou.' ze trok haar lippen op. Het voelde raar aan om met hem te babbelen, als je alleen maar wou dat hij met nog een paar restjes vlees aan zijn botten op de grond lag. Ze haatte haarzelf dat ze toegaf dat ze het beeld toch vreselijk vond. Hij had ook kittens, niet?

De smaak van haar bloed vulde zijn bek toen ze zichzelf lostrok, waardoor er een sadistisch grijnsje om zijn lippen verscheen. Het irriteerde hem dat ze bleef staan toen hij haar omver probeerde te beuken, maar lang om daar bij stil te staan had hij niet omdat de stem van Hate zijn gehoorgang bereikte. Ja hoor, hij had het kunnen verwachten. Zijn groengele ogen fonkelden kil en geamuseerd. Dit was het moment op de loyaliteit van die kater eens te testen. Hij was in ieder geval dom bezig, elke Bloodclanner en Thunderclanner in zijn buurt kom hem horen. Een harde bulderende lach verliet zijn bek na de woorden van Lightleaf. Hij greens en liep weer naar haar toe. “Denk je nou werkelijk dat mij dat ook maar iets uitmaakt Lightleaf. Echt lieverd dat interesseert mij helemaal niets. Als ze maar voor mij vechten.” Fluisterde hij vervaarlijk zacht in haar oor. Toen verscheen zijn grote rechterklauw weer die recht op haar wang afschoot terwijl hij met zijn andere poot zijn nagels in haar voorpoot probeerde te boren.

Tag: Lightleaf

Trots ging door hem heen toen ze voelde hoe zijn klauwen langs haar gezicht boorden maar ergens ook afschuw, het was... Vies, een een totaal verschrikkelijk gevoel. Hoe konden deze katten hun vrede ermee vinden? Tot zijn grote verbazing sprong hij op tijd naar achter hoewel het puntje van haar nagels langs zijn opperhuid gingen. "Ik dood? Nee dankje. Ik heb een hele familie om voor te vechten, en dat is sterker dan het voor de macht doen." Sprak hij nog altijd alert op acties die ondertussen plaats konden nemen. Vervolgens sloeg hij naar haar hoofd in de hoop haar bewusteloos te krijgen of haar de weg kwijt te laten raken.

Ze wist niet meer goed hoe het gebeurde, maar plotseling stond ze tegenover een zwarte kat, die waarschijnlijk een stuk ouder was dan zij. Ouder, sterker, beter getraind. Salmonpaw was echter niet van plan zich bang te laten maken. Ze sloeg haar nagels uit en keek de gitzwarte kat recht in de ogen. Met een grom deed ze eerst alsof ze uithaalde naar de linkerkant van de kop, maar dook snel naar rechts en haalde uit naar de schouder van de kat.

Tag: Jinx, Howl of Hate, wie als eerste reageert :3

_{De reactie die ze kreeg was een zelfverzekerde blik en het liet Zira hoofdschudden. Wat een domme kleine kitten was dat, zeg. Ze cirkelden om elkaar heen, en de warrior haalde als eerste naar haar uit - damn, dat was niet de bedoeling. De klauw van de ander kraste pijnlijk langs haar schouder, genoeg om bloed op te laten komen en om te prikken maar zeker niet diep genoeg om iets belangrijks te raken. Ze sloeg haar klauw uit naar hem maar mistte doordat hij snel wegsprong. Ze grauwde geïrriteerd. Hij was groot én snel, hetzelfde als haar maar hij was nog iets groter. Uit het niets botste de kater tegen haar aan. Zira viel om, maar rolde zichzelf snel genoeg weer overeind zodat ze haar buik niet toonde. Ze ontblootte haar tanden en beet naar zijn poot.
Tag: Zealspark (hij zou haar nog kunnen kennen trouwens, want ze was Lightstorm toen hij ongeveer 3/4 moons oud was of zo :"))}

Howl moest lachen toen een kleine apprentice tegenover haar kwam staan. "Zo, zo. Thunderclan stuurt zijn dapperste apprentice om met mij te vechten? Wat triest." grauwde ze. De kleine kat haalde naar haar kop uit, maar daar vergiste ze zich in. Nagels schoten langs haar schouder en Howl reageerde snel door haar poot met uitgeslagen nagels tegen de kat haar nek te laten klappen. Het was niet zo dat Howl zich liet overwinnen door een kitten. Eentje die sowieso 15 manen jonger was dan zij. Het gevecht om hun heen was in volle gang. En Howl wist niet zeker wie er aan de winnende hand was.

Tag: Salmonpaw

"Zo, zo. Thunderclan stuurt zijn dapperste apprentice om met mij te vechten? Wat triest." Salmonpaw gromde, maar zei niets. Haar gebruikelijke vlugge antwoorden lieten haar in deze situatie een beetje in de steek. Ze besloot maar dat die BloodClanner het sowieso niet waard was om antwoord te krijgen op haar opmerkingen. Salmonpaw was erg tevreden met zichzelf toen de oudere kat in haar trucje trapte en haar poot contact maakte met de schouder van de BloodClanner. Ze moest de ander echter niet onderschatten. Die reageerde namelijk snel en sloeg met haar poot tegen Salmonpaws nek. Hoewel de jonge apprentice opzij dook en de schade daardoor meeviel, deed het meer pijn dan ze had verwacht. Dit was haar eerste echte gevecht, ze was nog nooit gewond geraakt. Natuurlijk wist ze dat je bij gevechten gewond raakte, maar het daadwerkelijk meemaken was een heel ander verhaal. Een dun stroompje bloed liep langs haar hals, maar er zat ook bloed van haar tegenstander aan haar eigen nagels, wat een vreemd gevoel van tevredenheid gaf. De zwarte poes was groter dan zij, zou dat betekenen dat ze ook iets trager was? Salmonpaw sprong langs haar, draaide zich om en haalde uit naar haar achterpoten.

Tag: Howl

In de tijd dat hij had weggekeken was het hem opgevallen dat Thunderclan traag maar zeker in de minderheid begon te geraken. Zijn blauwe blik vernauwde zich woest bij dit aanzien. Nee! Hij zou het niet toelaten dat dit stelletje mormels de Clan waaraan zijn vader zo hard had gewerkt kapot maakte! De Clan die Silverstar, de kater die hij eerst niet goed vertrouwd had aangezien hij altijd zijn vader als leider had gekend, ook met hart en ziel beschermde! Woede raasde als een losgebroken vuur door zijn aderen en door de nieuwe energieboost die hij gekregen had wist hij de aanval van de Bloodclan kattin snel te ontwijken. Hij had zijn woeste blik op haar gericht en vloog opnieuw, enorm snel, op de ander af. Zijn nagels haalden weer uit naar haar schouder, maar in plaats van nadien snel weg te duiken hapte hij ook naar haar oor. Zealspark kreeg dit scharminkel wel klein!

Tag: Zira

Cyber was laat, het gevecht was al een tijdje bezig. Hij kwam versneld het thunderclankamp binnen gestormd. Hij had nog wonden van zijn vorige gevecht met Ripa, maar daar trok hij zich niets meer van aan. Hij voelde hen open gaan op zijn achterpoot, maar hij bleef doorlopen. Hij zag direct
claw, die blijkbaar een poes aanviel. De sterke zwart-witte kater vroeg zich af of hij zijn leider te hulp moest schieten. Ach, als hij verloor had hij meer kans om commandant te worden en zo uiteindelijk de bloodclan over te nemen. Ookal mocht hij Claw wel een beetje. Plots schoot Hate hem voorbij, de zwarte kat botste tegen de nog rennende Cyber en Cyber stootte een boos scheldwoord uit. 'Lightleaf, lightleaf!' Cyber gromde, dat was een tegenstander! Ze moest dood, niet gered worden! Nog voor Hate de poes kon bereiken sprong Cyber op hem, "Verader!"

Tag: Hate

Hij grauwde tegen de tijd dat hij katten hoorde krijsen. Wat was er aan de hand?! Hadden die rottende, crowfoodeaters zich gewaagd een poging tegen ThunderClan te doen? Met een sis rende hij naar de nursery of er nog kittens warrn die beschermd moesten worden. Maar algauw zag hij hor Zealspark met een al te bekende poes ging bekvechten. Meteen rende hij naar de bruine poes toe. 'Lightstorm!' siste hij vijandig tegen de kattin die vele manen geleden een poging waagde zijn moeder te vermoorden. 'Het verbaasd me dat je je kop hier nog wilt laten zien.' Hij keek naar Zealspark. De jonge kater zou hrt niet alleen aankunnen. Maar hij zal hem wel in de gaten houden. Zijn blauwe ogen flitsten versmald rond. En bleven haken bij een zwarte kater. Met een luide grauw stortte hij zich erop af. In de hoop hem tegen de grond aan te duwen om zijn wang te bewerken.
- Tags: Zira, Zealspark, Jinx

_{Haar aanval werd opnieuw ontweken, het begon haar te irriteren. De kater haalde opnieuw uit naar haar schouder, waar ze behendig van wegsprong - ze zou zichzelf niet twee keer aan dezelfde steen stoten - en zo sprong ze ook meteen weg van zijn kaken. Ze had het voordeel dat hij nu helemaal richting haar rechterkant stond en zo een beetje uit zijn balans moest zijn. Ze ging weer naar voren, beukte tegen hem aan, in de hoop hem om te gooien en op zijn rug te rollen. Zodra hij zou liggen, zou ze haar klauw in zijn buik boren en deze helemaal openrijten zodat de ingewanden d'ruit rolden. Een grijns kwam op haar gezicht, dan zou hij wel een toontje lager zingen, niet? 'Lightstorm!' klonk het toen achter haar, met een ruk keek ze op. Die naam was in haar verleden, ze was die kat niet meer. Het was Lightningvoice, een leeftijdsgenoot van haar en het zoontje van Bluestar. 'Het verbaasd me dat je je kop hier nog wilt laten zien.' ze grijnsde. "Oh, maar ik kom voor mijn wraak. Zeg, Lightning, waar is die lieve Bluestar nou heen? Is ze dood?" pestte ze hem, haalde uit naar zijn flank, maar hij liep weg. Naar een zwarte kater - nee, niet zomaar een zwarte kater, háár zwarte kater. Jinx. Zira ontblootte haar tanden. Ze wist dat ze al lang met haar rug naar de ThunderClan warrior stond. Ze draaide zich om, zodat ze hem weer in de gaten hield. Maar o wee als die Lightningvoice Jinx ook maar met een poot zou aanraken, dan zou hij zijn leven niet meer zeker zijn.

Tag: Zealspark, Lightningvoice}

Zealspark

I'm drifting like a ghost on the sidewalk

De rode kater wist net niet diens aanval te ontwijken en voelde hoe zijn grote lichaam in aanraking kwam met de harde grond. Een verstikkende ademzucht verliet zijn mond waarna hij zich snel terug omrolde om te voorkomen dat de Bloodclanner toegang had tot zijn zachte buik. Maar tot zijn verbazing lette ze helemaal niet meer op hem. Wat was er? Was ze bang geworden? Of was Zealspark simpelweg niet interessant genoeg meer voor haar? Echter werd alles hem duidelijk toen hij een iets oudere Clangenoot zag. Een vernauwde blik werd op hem geworpen door Zealspark toen hij doorhad dat de andere dacht dat hij Zira niet alleen aan zou kunnen. Wie dacht deze gozer wel niet dat hij was? Tot zover Zeal het wist had hij hem nog nooit eerder in een patrouille of op jacht gezien, dus hoe kon een krijger die niets deed voor de Clan nu een oordeel maken over zijn vechttechnieken? De rood met witte krijger schudde zijn kop en besloot dat het niet belangrijk genoeg was om zich zorgen over te maken. Het explosieve gevoel van de strijd maakte hem wat prikkelbaarder. Maar hij wist dat hij dit niet mocht uiten, wetende dat het enkel voor problemen zou zorgen. Misschien dat hij de ander er op een andere keer eens over zou aanspreken. Toen Zealspark echter door had dat zijn tegenstander volledig uit concentratie was, zag hij zijn kans en schoot hij naar voren. Als verrassingstechniek hield hij plots weer halt vlak voor haar neus, wetende dat dit haar zou verbazen, en tikte hij haar poten onder haar vandaan. Nadien haalde hij algauw met zijn nagels uit naar diens buik, hopende deze goed toe te kunnen takelen.

Tag: Zira

made by chi!