Lucht-je-hartje

Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje do 8 jun 2017 - 17:20

Shallow schreef:

Zifa schreef:

Shallow schreef:

Zifa schreef:

Shallow schreef:: Kan niet eens verdomme fatsoenlijk afscheid van mijn moeder nemen na ruzie met haar te hebben. Ze gaat nu voor vijf dagen naar Spanje en mag ik niet mee omdat 'de auto te vol is'. Rot op man, die kinderen lopen alleen maar in de weg. Ugh.

I know how you feel :')
mij word dit smoesje nu al 2 jaar verteld

Echt, ik hou van mijn stiefvader en van zijn kinderen. Maar soms heb ik echt het gevoel alsof het niet uitmaakt wie ik ben. Of ik nou de dochter van mijn moeder ben of niet. Ze vragen nooit om mijn mening. En die kinderen krijgen altijd alles wat ze naar vagen.
Als ze verwachten dat ik paraat sta om te babysitten mag hij het zelf uitzoeken. Want ik sta nu wel paraat voor ruzie.

Als het ruzie kost om mee te gaan op vakantie ect is het niet leuk meer
Ik heb me ook enorm Foxdung gevoeld toen me broertje wel steeds mee mocht drie weken naar Turkije en ik niet. Elke keer kwam er ruzie van en nu sla ik ook over om mee te gaan als ze het ooit zal vragen. Alle ruzies en zogenaamde 'geld te kort' ~~want ze gaat letterlijk wel 3/4x per jaar op vakantie met me broertje, oma en vriendin. Dus welke geldprobleem?~~ hebben het verziekt voor mij c': maak je er niet druk om, want het trekt je echt omlaag!
Denk zo over een paar kleine jaartjes mag je vast lekker alleen naar Spanje toe Wink

Alleen mijn moeder gaat naar het vliegtuig, maar die kinderen willen alleen mee om wat te halen bij schiphol zoals snoep of knuffels. Laten we zeggen dat ik inderdaad erg snel op mijn teentjes getrapt word i.v.m depressie en anxiety etc. Maar dat ik uit mijn kamer gestuurd wordt omdat ik 'een twee persoonsbed' heb en hun daar mogen slapen, ik de hele tijd moet babysitten om hun bek te snoeren én niet eens normaal kan communiceren omdat ik het altijd eerlijk wil houden vind ik een beetje irritant worden.

Deze situatie/situaties klinken erg bekent in me oren en ik zeg je dat ik weet waar je nu mee zit. Dat ze zegmaar voorgetrokken worden is inderdaad heel vervelend en dat jij op dit moment en meerde zelfs de volwassenen moet zijn is erg vervelend. Ik heb precies het zelfde met mijn broertjes en het is echt hell ik weet het, normaal is er gewoon niet en dat gaat idd irriteren. Probeer controle te houden en vertel hoe je er over denkt misschien dat dat werkt

Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje do 8 jun 2017 - 17:25

Zifa schreef:

Shallow schreef:

Zifa schreef:

Shallow schreef:

Zifa schreef:

Shallow schreef:: Kan niet eens verdomme fatsoenlijk afscheid van mijn moeder nemen na ruzie met haar te hebben. Ze gaat nu voor vijf dagen naar Spanje en mag ik niet mee omdat 'de auto te vol is'. Rot op man, die kinderen lopen alleen maar in de weg. Ugh.

I know how you feel :')
mij word dit smoesje nu al 2 jaar verteld

Echt, ik hou van mijn stiefvader en van zijn kinderen. Maar soms heb ik echt het gevoel alsof het niet uitmaakt wie ik ben. Of ik nou de dochter van mijn moeder ben of niet. Ze vragen nooit om mijn mening. En die kinderen krijgen altijd alles wat ze naar vagen.
Als ze verwachten dat ik paraat sta om te babysitten mag hij het zelf uitzoeken. Want ik sta nu wel paraat voor ruzie.

Als het ruzie kost om mee te gaan op vakantie ect is het niet leuk meer
Ik heb me ook enorm Foxdung gevoeld toen me broertje wel steeds mee mocht drie weken naar Turkije en ik niet. Elke keer kwam er ruzie van en nu sla ik ook over om mee te gaan als ze het ooit zal vragen. Alle ruzies en zogenaamde 'geld te kort' ~~want ze gaat letterlijk wel 3/4x per jaar op vakantie met me broertje, oma en vriendin. Dus welke geldprobleem?~~ hebben het verziekt voor mij c': maak je er niet druk om, want het trekt je echt omlaag!
Denk zo over een paar kleine jaartjes mag je vast lekker alleen naar Spanje toe Wink

Alleen mijn moeder gaat naar het vliegtuig, maar die kinderen willen alleen mee om wat te halen bij schiphol zoals snoep of knuffels. Laten we zeggen dat ik inderdaad erg snel op mijn teentjes getrapt word i.v.m depressie en anxiety etc. Maar dat ik uit mijn kamer gestuurd wordt omdat ik 'een twee persoonsbed' heb en hun daar mogen slapen, ik de hele tijd moet babysitten om hun bek te snoeren én niet eens normaal kan communiceren omdat ik het altijd eerlijk wil houden vind ik een beetje irritant worden.

Deze situatie/situaties klinken erg bekent in me oren en ik zeg je dat ik weet waar je nu mee zit. Dat ze zegmaar voorgetrokken worden is inderdaad heel vervelend en dat jij op dit moment en meerde zelfs de volwassenen moet zijn is erg vervelend. Ik heb precies het zelfde met mijn broertjes en het is echt hell ik weet het, normaal is er gewoon niet en dat gaat idd irriteren. Probeer controle te houden en vertel hoe je er over denkt misschien dat dat werkt

Het probleem is dat ik heel snel huil als ik boos ben, echt om geen reden. Dus hou ik het liever tot mezelf. Want dan gaan ze weer er tegen in en het wordt echt gewoon veel te veel voor mij. Ik ga gewoon mijn eigen gang maar en zorg er wel voor dat ik in hun hopeloze categorie val en zelf als een bijdehand kind ga gedragen. Hij is de vader, niet ik.

Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje za 10 jun 2017 - 3:34

Als ik stres word ik misselijk, vaak tot op het punt dat ik echt moet overgeven. Nu weer. Laatste moment iemand afgezegd voor Animecon waar k mee zou gaan, waardoor k er alleen heen en terug zou moeten. Dat valt dan bovenop het feit dat ik komende dinsdag weer de halve wereld over moet vliegen en dan gaat het mis. En misselijk zijn neem je niet even een pilletje tegen en dan gaat t weg, waardoor ik niet kan slapen en als ik t morgen nog red doodop ben.

Het ergste vind ik nog dat ik dit ook zie bij mijn pa, in ergere mate. Hij wordt zo nerveus als we ergens heen zouden gaan dat hij basically gwn ziek wordt en dan niet gaat. Ik haat t als hij dat doet en ik haat t dus ook dat t bij mij ook gebeurt. Ja ik ga vaak wel en het is in mindere mate en ook nie bij alles, maar het hindert wel. Ik ben erg van het logisch nadenken, maar op zulke momenten krijg ik het gewoon niet voor elkaar om het van me af te praten, waardoor k soms een halve of hele nacht ziek in bed lig zonder te kunnen slapen. Ik word er so moe van. Dan hoop je dat het minder wordt als je ouder wordt en in zekere zin is dat deels wel het geval aangezien het meer nog bij de wat extremere dingen gebeurt, maar dat neemt niet weg dat het er nog is. En dan is het straks niet eens dat ik laf ben en maar gewoon af zeg omdat, maar dat ik serieus gesloopt ben na zo'n nacht terwijl ik al een jaar uitkijk om weer naar animecon te gaan en ook sowieso spijt ga hebben als ik er niet ben. Maar dan is er aan de andere kant die kanttekening dat ik t de laatste dagen al zo druk heb gemaakt voor mezelf en dat ik nog een aantal dingen moet regelen voor ik weg ga en een beetje extra rust wel kan gebruiken. En ja ik ben al eens naar de dokter geweest hiervoor en er is verder niks mis. It just pisses me off dat ik in al die jaren nog steeds geen fatsoenlijke manier heb geleerd dit tegen te gaan of aan te pakken voor k mn halve nacht alweer verspild heb en in sommige gevallen pas kan slapen als mn maag leeg is.

Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje zo 11 jun 2017 - 11:27

Korte rant:

Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje zo 11 jun 2017 - 18:43

kat:

Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje ma 12 jun 2017 - 14:36

I'm such a burden :'D

Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje wo 14 jun 2017 - 20:03

I'm just a failure:

Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje wo 21 jun 2017 - 21:09

Zeg ik dat ik in de vakantie mee ga helpen met onze dan nieuwe pup uit te laten omdat ik dan toch redelijk vroeg moet opstaan voor werk, zegt mijn 20jarige broer van ja dat zal dat hebt gij ook niet gedaan met Orva en de katten.

Pardon? Ik ben elke week met Orva naar hondenschool gedaan, speurlessen gevolgd, speurcursus van een week... en tja de katten, ik was toen misschien 10?

Ik kan echt niet wachten tot die drugsverslaafde uit huis gaat. Valt te zien dat hij in de laagste richting zit hier in België. Wat een mongool.

Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje za 24 jun 2017 - 14:10

Sommige mensen snap ik niet

Ik vraag gisteren of ik langs moet komen om iets te ondertekenen zegt die persoon nee hoeft niet stuur maar via de mail dan onderteken ik het en dan krijg je het vanavond via de mail terug.

Vanochtend nog niet ontvangen dus ik een mail sturen met of ze het nog willen sturen, krijg ik een mail terug dat ik maar langs had moeten komen terwijl ze eerder zeiden dat t niet hoefde.

Zegt ze dat alles wat ik heb gestuurd 'leeg' uit de printer komt, terwijl al de bestanden die ik heb gestuurd gewoon vol staan met tekst.

Nou sorry hoor ze mag de pot op :")

edit;;
en zelfs als ze er dan gisteren problemen mee had gehad, stuur dan een mail dat ik vandaag langs had moeten komen, ipv nu op t laatste moment... dan kan ik het ook niet meer helpen :")

Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje za 24 jun 2017 - 18:27

Wow ik wist niet dat iemand zich zo druk kon maken over rijst o3o

Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje zo 25 jun 2017 - 16:32

Ik lijk wel een soort van enorm uitgeput. Ik kan nauwelijks motivatie vinden om even goed te gaan sporten ofzo, terwijl sporten een super belangrijk onderdeel van mijn leven is... Ik snap het niet ._.

Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje zo 25 jun 2017 - 22:57

absolutely agitated:: Alles ligt altijd aan mijn autisme, het zal ook weer eens niet. Dan ben ik een week trots op mijzelf, eindelijk. Want ik heb dan ook echt absoluut geen laag zelfbeeld of wat dan ook en dan kost het maar een gesprek om mij weer waardeloos te voelen. Blijkbaar ben ik een enorme last op de familie. Want ik ben wel dat kind dat autisme heeft en heb toch echt dringend hulp nodig. Alsof ik een of andere verslaafde ben. Vergelijkt mijn zus mij er ook nog eens mee. Om een voorbeeld te geven, ik voelde mij zou verraden.. Ik heb een behoorlijk slecht woord in de mond genomen en meteen gezegd dat ik mij zo al voelde. Alsof ik een of andere verslaafde was. Want zo werd ik dan wel behandeld en dat het dus absoluut géén goede vergelijking was. Daarbij was en ben ik er behoorlijk klaar mee dat ik mij al zes jaar af en aan uit de slof werk om zo goed mogelijk de maatschappij in te komen. Als nog krijg ik negen maanden lang om de dag zo'n beetje te horen dat ik toch nooit succesvol zal zijn als ik niet onder zware begeleiding geplaatst wordt. Om nog te zwijgen over het bedreigd worden en dat mijn woorden en mening tegen doofmansoren zijn. Alsof zes jaar lang overal gescreend worden al niet zwaar genoeg is.
Ik krijg altijd te horen dat ik alles anders opvang en dat ze echt iets anders bedoelde met hun woorden. Hoe moet ik dit dan opvangen, dat ze gewoon alles kunnen zeggen en ik het maar te accepteren heb? Alsof het niet kwetsend is. "Je belandt toch wel onder de A28." Vast, ik ben ook zo waardeloos en bedankt voor het vertrouwen. Of: "Zie je dan niet dat je niets kan en overal hulp bij nodig hebt?" Pardon?! Ik heb niet overal hulp bij nodig en de hulp die ik vraag krijg ik vaak niet en ongevraagde hulp moet ik maar accepteren. Volgens hen kan ik niet eens koken terwijl ik een betere kokkin ben dan mijn moeder! Vervolgens willen ze mij wel als dochter zeggen ze. Maar toen ik er was konden ze niet wachtten totdat ze van mij af waren want ik ben een te grote last. Nee het is dus absoluut geen last om te horen dat je nooit wat zal zijn ondanks dat je als zes jaar zwoegt en er alles aan doet goed met anderen om te leren gaan. Dat je enkel in een instelling alsof je een verslaafde bent uit kan groeien tot een mens dat op haar eigen benen kan staan. Ik wordt behandeld alsof ik een verslaafde ben voor iets waar ik bijzonder weinig aan kan doen. Voor iets waarmee ik geboren ben. Net zoals ik er niets aan kan doen dat ik een meisje ben en een blanke huid heb, kan ik er ook niets aan doen dat ik geboren ben met een wat zwaardere afwijking in mijn hersenen dan de sommige anderen de norm vinden. Dan krijg ik ook nog eens te horen dat de opmerkingen die ik krijg over mijn autisme nogal zacht uitgedrukt waren en ze nooit durven de waarheid te vertellen. Dat mijn zelfbeeld te rooskleurig is. Dat ik echt minder goed in alles ben dan ik denk dat ik ben. Dat ik niet kan zien hoe gehandicapt ik werkelijk ben en dat ik het in een instelling wel zal leren. Bedankt hoor, goed compliment. Stop mij maar weg in een instelling, doe dat. Alsof ik daarmee zal groeien. Ik krijg al van alle kanten alleen maar te horen dat alles anders moet. Ik weet niet eens meer wie ik werkelijk ben en of ik wel de waarheid over mijzelf weet. Of mijn gedachten wel juist zijn. Straks maken ze me nog wijs dat ze mij in elkaar mogen slaan en ik niets terug mag doen. Want eigenlijk doen ze dat al. Als je echt zonder mij wil leven. Dood me dan gewoon, dan hoef ik in ieder geval deze pijn niet te ervaren. Ik ben toch gedoemd te mislukken. Alsof ik hen nodig heb om mij naar beneden te halen. Alsof ik niet weet wat mijn grenzen zijn en dat ik autisme heb. Ik leef er elke dag mee. Ze zien niet hoe ik elke dag groei.. En vervolgens krijg ik te horen dat ik denk dat ik niets kan. Nee krijg ik dat niet altijd te horen dan. Ik ben toch dat stomme gehandicapte mislukte kind?! Niet!! Waaron huil ik er überhaupt nog om.. Het was me al lang bekend.. En dan zeggen ze dat ze nog soft zijn ook... Dat ik me maar moet leren open stellen naar hun werkelijke gedachten. Nu als dit hun onwerkelijke gedachten zijn wil ik die werkelijke dan wel weten. Ik spring nog liever voor een trein. IETS DAT IK NOOIT ZAL DOEN. Voel me nu dus vreselijk depressief... Maar gelukkig heb ik een rem.

Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje ma 26 jun 2017 - 21:45

Spoiler:

Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje ma 26 jun 2017 - 23:52

Als ik je een hart onder de riem mag geven: je bent wel iets. Je bent een lief persoon met een goede humor, die me aan het lachen kan maken en je weet zo freaking veel. Je bent echt een boek. Als mensen iets willen weten over biologie of chemie of whatever, kunnen ze op jouw rekenen. Ik weet dat wij, warrior cats maar een klein deeltje van je leven zijn, but de kleine dingen maken de wereld groot. Je hebt wel een toekomst want die ben je zelf aan het maken. Je zit in een awesome richting waar je geloof ik echt blij mee bent, waar je goed in bent en graag doet. Daarin ga je een job vinden die je graag doet en altijd graag zal doen en misschien ontmoet je daar zelfs iemand. Jij wilt jezelf misschien dood, maar ik niet en ik weet 10000% zeker dat er hier nog meer mensen zitten die dat niet willen, want je bent Bo c: en je bent lief <3

xxx beertje

(dit is nu naar Bo gericht, maar ik wil jullie allemaal even goede moed wensen <33)

Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje di 27 jun 2017 - 13:53

Mijn zusje maakt me gek met haar drama en gedoe. Ik wijk er niet te ver over uit, maar heb tegen haar gezegd dat ze nu niets anders meer is voor mij dan gewoon nog een hoi en een doei. Ik wil niks meer met haar drama te maken te hebben en ben hartstikke blij dat ze nu bij mijn pa woont. Doei drama~

Maar ja, dat ik te horen heb dat ik hoogstwaarschijnlijk over minder dan negen maanden tante word vind ik toch wel vreselijk. Niet voor haar, maar voor dat kind :c

Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje di 27 jun 2017 - 17:56

Smokegaze schreef:: Mijn zusje maakt me gek met haar drama en gedoe. Ik wijk er niet te ver over uit, maar heb tegen haar gezegd dat ze nu niets anders meer is voor mij dan gewoon nog een hoi en een doei. Ik wil niks meer met haar drama te maken te hebben en ben hartstikke blij dat ze nu bij mijn pa woont. Doei drama~

Maar ja, dat ik te horen heb dat ik hoogstwaarschijnlijk over minder dan negen maanden tante word vind ik toch wel vreselijk. Niet voor haar, maar voor dat kind :c

Update: ik wordt over minder dan 9 maanden tante. Test is gedaan en mijn zusje is gewoon zwanger. Aangezien ze ook al een bolling heeft in dr buik zal t ook al een poosje zo zijn... dus ik wordt tante. Ik zal er voor mezelf als zus zijnde het beste van maken, maar pfff...

Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje di 27 jun 2017 - 18:01

Swiftclaw schreef:

Smokegaze schreef:: Mijn zusje maakt me gek met haar drama en gedoe. Ik wijk er niet te ver over uit, maar heb tegen haar gezegd dat ze nu niets anders meer is voor mij dan gewoon nog een hoi en een doei. Ik wil niks meer met haar drama te maken te hebben en ben hartstikke blij dat ze nu bij mijn pa woont. Doei drama~

Maar ja, dat ik te horen heb dat ik hoogstwaarschijnlijk over minder dan negen maanden tante word vind ik toch wel vreselijk. Niet voor haar, maar voor dat kind :c

Update: ik wordt over minder dan 9 maanden tante. Test is gedaan en mijn zusje is gewoon zwanger. Aangezien ze ook al een bolling heeft in dr buik zal t ook al een poosje zo zijn... dus ik wordt tante. Ik zal er voor mezelf als zus zijnde het beste van maken, maar pfff...

Succes!! Ik hoop dat de zwangerschap het beste in haar naar boven gaat halen. Elke ouder zal fouten maken en zoals je haar beschrijft is ze nog niet mentaak geheel opgegroeid. Hopelijk gebeurd dat nog voordat de kleine er komt of wanneer de kleine er is.

Mocht je ooit willen praten met iemand die haar mond houdt, je weet mijn inbox te vinden!!

Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje di 27 jun 2017 - 18:53

Swiftclaw schreef:

Smokegaze schreef:: Mijn zusje maakt me gek met haar drama en gedoe. Ik wijk er niet te ver over uit, maar heb tegen haar gezegd dat ze nu niets anders meer is voor mij dan gewoon nog een hoi en een doei. Ik wil niks meer met haar drama te maken te hebben en ben hartstikke blij dat ze nu bij mijn pa woont. Doei drama~

Maar ja, dat ik te horen heb dat ik hoogstwaarschijnlijk over minder dan negen maanden tante word vind ik toch wel vreselijk. Niet voor haar, maar voor dat kind :c

Update: ik wordt over minder dan 9 maanden tante. Test is gedaan en mijn zusje is gewoon zwanger. Aangezien ze ook al een bolling heeft in dr buik zal t ook al een poosje zo zijn... dus ik wordt tante. Ik zal er voor mezelf als zus zijnde het beste van maken, maar pfff...

Oh, jee, Nath :c Dat is zeker niet niks. Ik hoop dat het toch een bepaald soort volwassenheid en verantwoordelijkheid in haar los gaat maken. Voor nu wil ik jou en je zus wel het beste toewensen, ondanks de omstandigheden is het in essentie nog steeds een bijzonder iets!

Ook mijn inbox staat altijd open!

Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje wo 28 jun 2017 - 1:35

Enorm bedankt guys <3
Maar ik vrees wel enorm voor mijn zusje en t kind. Mijn zusje is de laatste persoon waarvan ik zou hebben dat ze het wel goed zal gaan doen. Ze is totaal niet stabiel, ze is impulsief, heeft tot kort geleden nog drugs gebruikt, het is totaal niet verantwoord en dus echt niet alleen om de leeftijd. Daarbij het geld, oké ze is achttien wanneer het kind zal komen en zal dan een wajong krijgen. Maar ik weet echt niet wat ik hier allemaal van moet vinden.
En ook voor mezelf, na de zomer begin ik op t havo, al deze stress en drama kan ik niet hebben. Dat kan ik gewoon niet meer, ik merk echt dat ik op en moe ben. Maar gelukkig heeft mijn beste vriendin en haar moeder mij aangeboden om daar in te trekken... Maar gosh, dat t zo ver heeft moeten komen vind ik niet fijn.

Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje wo 28 jun 2017 - 11:19

Raptorecho schreef:: Enorm bedankt guys <3
Maar ik vrees wel enorm voor mijn zusje en t kind. Mijn zusje is de laatste persoon waarvan ik zou hebben dat ze het wel goed zal gaan doen. Ze is totaal niet stabiel, ze is impulsief, heeft tot kort geleden nog drugs gebruikt, het is totaal niet verantwoord en dus echt niet alleen om de leeftijd. Daarbij het geld, oké ze is achttien wanneer het kind zal komen en zal dan een wajong krijgen. Maar ik weet echt niet wat ik hier allemaal van moet vinden.
En ook voor mezelf, na de zomer begin ik op t havo, al deze stress en drama kan ik niet hebben. Dat kan ik gewoon niet meer, ik merk echt dat ik op en moe ben. Maar gelukkig heeft mijn beste vriendin en haar moeder mij aangeboden om daar in te trekken... Maar gosh, dat t zo ver heeft moeten komen vind ik niet fijn.

Graag gedaan <3
Natuurlijk vrees je voor je zusje en het kindje. Nath, je kunt er zelf niets aan doen. Ten eerste is het niet jouw verantwoordelijkheid en ten tweede maakt elke tiener en elk mens keuzes die beter niet gemaakt hadden kunnen worden. Ik hoop dat je zusje halverwege de zwangerschap een band met de kleine gaat voelen waardoor ze wel twee keer nadenkt voordat ze iets doet.
Drugs als in soft of hard drugs? Ik ken veel tieners die een of twee keer iets gebruikt hebben en er relatief goed vanaf zijn gekomen maar natuurlijk maak je je zorgen om de zwangerschap. Je wenst een onschuldige baby altijd het beste toe. Achttien is wel behoorlijk jong zeg, heeft ze een vaste relatie? Dat hoop ik toch echt wel. Daarbij zullen jullie ouders vast wel proberen invloed uit te oefenen op je zusje en zal je altijd kunnen spreken met een begeleider op school mocht het komend jaar in de havo toch echt te heftig worden.
Zoals ik al zei hoe hard het ook klinkt, je hebt hier geen invloed op. Het is ook niet jouw verantwoordelijkheid. Ik weet uit gesprekken met je dat je verstandig genoeg bent en dus hier uiteindelijk ook wel een plekje voor zal kunnen geven. Al kan ik zeggen en eerlijk toegeven dat ik dit een afschuwelijke situatie vindt.
Natuurlijk is het niet fijn. Heb je hiervoor al een opleiding afgerond? Want mij hielp het altijd te bedenken dat ik succesvol ben geweest op een andere opleiding en dat nu ook kan zijn. Dat vermoeidheid is niet gek, als je je zorgen maakt raak je meteen vermoeid. En ergens is het goed dat je je zorgen maakt dat laat zien in dit geval dat je veel verder dan je zusje bent en weet dat dit een probleem kan veroorzaken.

Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje