Windpaw?

"Nee gek, niet Hazelpaw. En Woodkit heb ik nooit echt ontmoet.", antwoordde Blackkit opgelucht. Windpaw zuchtte opgelucht. Gelukkig maar, want wat anders? "Maar ja.. Het is wel een broer van je," De tabby apprentice glimlachte. "Welkom bij de familie dan, alvast!", antwoordde ze vrolijk. "En nu zeg je me wie het is; Dawn, Lurking of Ember? Ik gok Ember!", ja Emberpaw leek haar nog wel een geschikte kandidaat, die paste nog bij Blackkit.

"Hahaha, gek, niet zo snel! Ik weet niet wat ik hiermee aanmoet hoor. Straks zijn we allebei apprentice, maar dan nog kan er niks gebeuren. Dan zouden we moeten wachten tot we warriors zijn, en wie weet wat er in die tussentijd gebeurd?", zei Blackkit. Windpaw knikte, ja, dat was natuurlijk waar. Daar had Black een punt. "Ja, haha, je hebt gelijk," giechelde ze. Aah, Emberpaw dus. Ze wist het wel! "Emberpaw.. Maar.. Ik heb geen idee hoe hij zich voelt, dus niks zeggen! Wie weet maakt dat alles heel awkward." De tabby poes glimlachte en gaf de kit een klein likje over haar kopje. "Maak je maar geen zorgen, Ember is lief.", zei ze geruststellend. En ze zou het wel weten, soms dacht ze dat ze hem beter kende dan wie dan ook, inclusief Ember zelf.

Ja, dat weet ik," grinnikte het poesje. "Hij is een schatje. Hij zal nooit echt lullig tegen me doen, maar wie weet.. Hij kan me natuurlijk gewoon niet leuk vinden." Windpaw schudde haar hoofd; zelfs als dat zo was, was ze er zeker van dat Ember dat hoffelijk aan kon pakken. "Maar.. eh.. Misschien kan je het eens met hem over mij hebben? Niks tegen hem zeggen hoor, maar misschien.. I don't know.. misschien kan je iets uit hem peuteren en aan mij doorgeven? En dan kan ik dat met Hazelpaw voor jou doen!" Een glimlach kroop over haar gezichtje en haar groene oogjes twinkelden opgewekt. "Dat klinkt als een geweldig idee!", zei ze vrolijk. "Deal! Dan moeten we nog eens samenkomen om verslag uit te brengen, ergens waar ze ons niet kunnen horen want dat zou echt gênant zijn.."

"Omg jaaa. Ze mogen hier echt niet achterkomen. Dat zou mega awkward zijn." Windpaw lachte met Blackkit mee. Inderdaad, dat zou té erg zijn voor woorden. "Oke, weet jij waar Hazelpaw nu is? Ik weet niet waar Ember is, maar je kan hem vast makkelijk vinden. Omggg Wind ik vind dit zo spannend." Ze keek naar de lucht en zag dat het bijna zonhoog was. "Ik denk dat ze beiden aan het trainen zijn; misschien proberen we ze het best 's avonds of 's ochtends eens apart te krijgen?", stelde ze voor.

"Ik spreek Hazelpaw vanavond aan. Meteen na het gesprek kom ik je verslag uitbrengen, ja?" Windpaw wou knikken en iets antwoorden, maar toen verscheen een ongenode gast op het toneel. "Hey meiden.", zei de tabby kater die eigenlijk bijna een kopie van haar was, uitgezonderd van de blauwe ogen die hen nu aankeken. "Waar hebben jullie het over?" Ze keek Blackkit aan met een samenzweerderige glimlach. "Niets belangrijks hoor Ember", antwoordde ze. "Maar Blackkit moest net weg. Kan ik je even spreken dan? Onder 4 ogen?", zei ze, subtieeel.

~Maak ik een nieuw topic aan voor het gesprek? (a)