Levels SPT

Zijn mood was normaal, niet te vrolijk niet te druk gewoon normaal hij voelde zich namelijk prima. Niet te vrolijk niet te druk. Zijn tempo was ook normaal en prima, niet te vrolijk en inderdaad, ook niet te druk. Oke, kleine correctie, misschien was de kater inderdaad een klein beetje druk. Maakte niet uit though, hij zou gewoon een flink eind lopen en dan zou hij bij foutrees aankomen, omkeren en weer weggaan. Goed plan.

- Whisperwind & open

Het plan werkte tot nu toe redelijk goed. Hij was nog steeds druk, maar wist het een beetje in toom te houden, en kon zelfs een noodstop maken toen hij iemand zag staan. "Hallo?" Vroeg hij voorzichtig, want het leek alsof de ander in gedachten verzonken was.

De kater glimlachte even toen de ander op leek te schrikken, ja hij was ook wel heel intimiderend. ''Hoeveel Gatherings heb je al meegemaakt?'' Oke blijkbaar niet dus. "Geen," Antwoordde hij met meer trots dan dat hij voelde. Het was niet echt een prestatie waar hij trots op was.

De kater glimlachte even geamuseerd toen de ander begon te zeggen dat het anders moest, niet zo hoorde en dat het niet goed was. Persoonlijk was hij nog best blij met hoe hij was geworden, dus tsja, blijkbaar kon het ook zonder. "Het werkt voor mij," Antwoordde hij dus rustig, en bleef de poes aankijken. "Wordt er altijd veel interessants gezegd dan?" Natuurlijk wist hij dat al wel, maar het te weten komen van een andere clankat was altijd handig. Hoe zagen anderen dat?

De kater luisterde aandachtig, maar haalde zijn schouders op toen hij hoorde dat het niet zo hoorde. "Ik verdiende het niet," Mauwde hij, en wist dat het waar was. Hij was niet bepaald een goede apprentice geweest. "Hoe was het altijd voor u dan?" Vissen, gewoon vragen. Sowieso vroeg hij het zich nu af.

De kater keek haar aandachtig aan, vooral toen zijn vraag een reactie teweegbracht die hij niet verwacht had. ''Als ik aan een gathering moet denken, denk ik terug aan de tijd dat ik nog met mijn oude Clan was. Nog voor jij geboren werd, was ik de Medicine Cat van Skyclan, dus de vijandigheid tussen de clans ging vaak aan mij voorbij en ik kon altijd met de anderen praten.'' Zijn ogen waren groter geworden bij het horen dat ze een medicine cat was geweest. "Dat spijt me voor u," Mauwde hij verslagen nadat hij hoorde en merkte hoe ze het vond om niet meer met ieder te mogen praten. "Mist u het erg?"

De kater luisterde, en knikte toen. Onder de indruk van wat de poes ongetwijfeld mee had moeten maken. "Waarom bent u dan niet meegegaan met Silverfang? Met hem had u er zeker over kunnen praten toch?" Het leek hem het meest logisch, de poes had een hogere rang gehad, en nu mocht ze die niet meer uitoefenen. Silverfang had een hogere rang gehad en, mocht hem nog steeds uitoefenen! Het was altijd vreemd geweest voor hem, die Skyclanner die ineens deputy werd in zijn nieuwe clan. Zoiets zou zijn clan nooit overkomen.

''Dat zou mijn eerste keus zijn geweest, maar om persoonlijke redenen kon ik het gewoon niet doen.'' Hij knikte, waarom was ze dan niet gegaan? ''Redenen die tot op de dag van vandaag alleen bij mij en een ander bekend zijn.'' De kater wist nog maar net zijn verbazing te verbergen. ''Silverstar is altijd iemand geweest waarmee je goed kon praten, maar ik ben blij dat hij zijn pad verder heeft kunnen volgen. Al had het nooit zo hoeven lopen.'' Tall verborg zijn verbazing Silverstar?! Wat was er met Firestar gebeurt? Hoe wist Riverclan het wel? De kater was niet dom, het was door hun toedoen. "Het moet lastig zijn niet je kennis te mogen gebruiken na een gevecht, waren er veel gewonden?" Zijn toon was meelevend, en oprecht, hij kon zich goed bedenken hoe lastig het moest zijn om iets wat je zo graag deed niet meer te doen.

Hij knikte een beetje van slag. Waarom hadden ze zo gevochten? Ongetwijfeld om dat stuk land wat de clans altijd wilden, niet om de prooi maar om de zon. Hij had het nooit helemaal begrepen. "Dat moet fijn zijn," Reageerde hij in antwoord op de mededeling dat Riverclan er wel weer bovenop zou komen. "Hebben jullie het dan gewonnen aangezien.." Hij slikte, het was vreemd het hardop te zeggen. "Of was hij de enige? Vochten ze door, arme Thunderclan.."

Hij viel stil door haar verandering zodra hij de woorden sprak, en luisterde aandachtig en ook wel een beetje vol horror. "Maar.." Mauwde hij een beetje afkeurend en geschokt, "Hoe kan het zo ver gekomen zijn?" Geen horror op zijn gezicht, enkel gedachten en vragen. "Het is tegen de code in," Murmelde hij, een beetje verward. De dood van Firestar was iets wat alle clans aanging, en hij zou het dan ook snel aan Innerghost en Shrewstar vertellen, maar niet alsof het goed nieuws was. De leader was er een om respect voor te hebben.