Just for fun..{+Ashdance}

Sleepypaw werd wakker uit een lange slaap en liep zo snel als hij kon,al stappend het kamp uit.Hij ging even wandelen tussen de dennebomen om tot rust te komen en misschien een beetje te trainen via gebruik van de schaduwen.Omdat sleepypaw nog geen mentor had probeerde hij zoveel mogelijk alleen, hij zou niet weten wat er zou gebeuren moest een warrior hem bezig zien.Langzaam maar zeker sloop sleepypaw van de ene naar de andere schaduw, hopend dat hij niemand zou tegen komen.

Het was weer eens een natte bende, het bos. Het was nog redelijk vroeg, maar Ashdance was al eventjes wakker. Hij zette zijn dikke vacht op, toen een koude windvlaag hem deed rillen. Konden ze deze grauwe tijd van het jaar niet overslaan en doorgaan naar de vrolijke sneeuw-tijd? Maar helaas, hij kende geen kat die de gave had te tijd wat door te spoelen, en hij wist vrij zeker dat hij die zelf ook niet bezat. Kalm en geruisloos wandelde hij tussen de dennenbomen door. Ergens sprong een eekhoorntje weg. Huh, hielden die geen winterslaap ofzo? Ashdance had niet helemaal door dat hij nu winter en herfst door elkaar haalde, maar dat was geen regelrechte ramp. Na een tijdje merkte hij een apprentice op, die zichzelf leek te trainen. Tenminste, hij zag geen mogelijke mentor. Op het moment leek hij bezig te zijn met het trainen van sluipen. "Ziet er best goed uit, maar je moet nog wel even oefenen. zei hij warm.

"Ik weet het." antwoorde Sleepypaw. En stopte tussen het sluipen door en ging zitten."Het is best moeilijk opm het te leren zonder mentor."En voegde daaraan toe:"Hopelijk bij de volgende ceremonie" na die woorden keek hij naar de grond."Ik weet dat ik eigenlijk niet alleen het kamp uit zou mogen, maar ik zo een zin om het sluipen te oefenen." hij ging liggen en begon zijn poten te wassen.

"Ik weet het. Het is best moeilijk om het te leren zonder mentor. Hopelijk bij de volgende ceremonie." het katertje was gestopt, en keek nu naar de grond. "Ik weet dat ik eigenlijk niet alleen het kamp uit zou mogen, maar ik heb zo'n zin om het sluipen te oefenen." nu ging hij liggen, en begon zich te wassen. Ashdance besloot toen ook maar te gaan zitten. Hij had er niet zoveel problemen mee dat de apprentice alleen aan het oefenen was geweest. Zo gevaarlijk was het hier nou ook weer niet, maar hij was toch ook weer niet van plan zonder hem weg te gaan. Hij ging er persoonlijk voor zorgen dat het katertje niks overkwam vandaag, besloot hij. "Het is wel vervelend dat er net juist een ceremonie is geweest, dus dan moet je toch weer een tijdje wachten. En ondertussen word jij ook steeds ouder, en dan loop je kans op een achterstand en dan moet je misschien langer apprentice blijven. " zei hij praktisch. Zo was de situatie wel ongeveer. "Misschien kan ik je ondertussen wat helpen?" bood hij vriendelijk aan. Hij was deze keer ook geen mentor geworden, en het beviel hem best. Maar hij vond het ergens ook wel een beetje sneu voor deze apprentice.

Toen sleepypaw hoorde dat de andere kat hem wou helpen herrinerde hij iets en zei:"Sorry, ik ben me vergeten voorstellen, ik ben Sleepypaw en jij bent?" en voegde daaraan toe:"Ik zou het wel fijn vinden moest ik wel wat hulp krijgen." na dat gezegd te hebben ging hij zitten en wreef met zijn poot over zijn kopje. Hij keek de andere kat aan en vroeg:"Viel mijn sluipen echt mee?".

De apprentice stelde zichzelf voor als Sleepypaw. Hij zei dat hij het wel fijn vond om wat hulp te krijgen. Ashdance glimlachte even naar Sleepypaw. "Aangenaam Sleepypaw, ik ben Ashdance." antwoorde hij. "Viel mijn sluipen echt mee?" vroeg Sleepy toen. "Jahoor, alleen moet je het nog net wat stiller doen." zei de grote kater, en gaf zijn borst een vlugge lik omdat er een vreemd plukje haar platgedrukt moest worden. "Als het nog te lang duurt tot de volgende ceremonie en mijn hulp je bevalt, zou ik kunnen vragen aan Shrewstar ofzo of ik je mentor zou mogen worden." stelde hij toen voor. Ergens leek het hem ook wel leuk om mentor te zijn, hoewel het zonder apprentice ook prima beviel.

Toen de warrior zich voorgesteld had als Ashdance en zei dat zijn sluipen wat stiller moest antwoorde sleepypaw:" Ok ik zal er aan werken.".Nadat sleepypaw hoorde dat Ashdance zei dat moest het te lang duren tot de volgende ceremonie dat hij misschien ging vragen aan Schrewstar of hij zijn mentor mocht zijn, begonnen Sleepypaw's ogen te stralen."Zou je dat echt vragen?"Vroeg hij en keek Ashdance met zijn stralende ogen aan.

Sleepy begon helemaal te stralen na zijn aanbod. "Zou je dat echt vragen?" vroeg hij stralend. Ashdance lachte even, en knikte. "Natuurlijk, als jij dat zou willen. Maar ik weet niet zeker of het mag, hoewel ik ook niet weet wat ze er op tegen zou kunnen hebben. We kunnen het in elk geval altijd proberen." antwoorde hij vriendelijk. Hij wist zijn enthousiasme aardig in toom te houden, maar hij had er best wel zin in.

Toen Ashdance zei:"Natuurlijk, als jij dat zou willen." begon sleepypaw nog meer te stralen, langaam aan begon hij bewondering te krijgen voor Ashdance."Inderdaad, wie niet waagt, wie niet wint." Sleepy paw hoopte dat het zo zou worden en zei:"Ik ga terug naar het kamp, ga je mee? Het hoeft niet als je op patrouille bent ofzo".

"Ik ga terug naar het kamp, ga je mee? Het hoeft niet als je op patrouille bent ofzo." zei Sleepypaw. Ashdance fronste even. Het was midden op de dag, wilde hij nu al terug? Maar misschien had hij honger ofzoietd, of was hij moe. "Nouja, ik was niet op patrouille, maar eigenlijk hoort elke kat voedsel mee terug te brengen. Tenminste, een warrior moet zich altijd nuttig maken." zei Ashdance. Het was in principe zijn plicht iets voor de clan te doen. "Dus als ik mee ga, dan moet ik onderweg wel even wat vangen."

Toen Ashdance zei dat hij voedsel terug moest brengen naar het kamp zei sleepypaw met een glimlach:"Ik zal helpen jagen tijdens de terugweg, zo goed als ik kan dan natuurlijk." Hij kon niet wachten om te vertrekken en stond op en kwam naast Ashdance staan.

"Ik zal helpen jagen tijdens dw terugweg, zo goed als ik kan dan natuurlijk." Sleepypaw kwam naast hem staan. Ashdance kon alweer een glimlach niet verbergen, en liet zijn cyaan kleurige ogen even over de apprentice heen glijden. "Mooi, dan kunnen we vertrekken. Zeg het maar zodra je denkt een prooi gehoord te hebben." zei Ashdance, en begon richting het kamp te lopen. Gelukkig waren ze nog lang niet daar, dus hadden ze genoeg tijd voor het jagen. "Oh, en probeer niet teveel geluid te maken."

Toen Ashdance vertrok en zei:"probeer niet te veel geluid te maken". Liep Sleepypaw achter ashdance aan, zo stil mogelijk, luisterend of er prooi in de buurt was. Toen ze al een goed eindje gestapt hadden fluisterde Sleepypaw:"Hoor jij prooi?".

Het schoot maar niet op met de prooi vandaag. Hoe goed hij ook luisterde, hij ving niks op. Wel hoorde hij een eindje verderop een kat rondstappen. Die was wel erg onvoorzichtig, maarja, waarom zou je ook voorzichtig zijn op je eigen gebied? "Hoor jij prooi?" fluisterde Sleepy vragend. Net toen Ashdance nee wilde zeggen, hoorde hij wat geritsel. Dat moest een kraai zijn. Waarom was dat beest zo alleen? "Als je goed luisterd, hoor je daarginds een kraai rond huppelen." antwoorde hij fluisterend. Hij dook in de sluiphouding, en sloop in de richting van het geluid. Als ze deze konden vangen, konden ze gelukkig terug naar het kamp. Hij keek even naar de lucht. Het zag er maar grauw uit. Straks ging het vast regenen.

Toen sleepypaw stopte met fluisteren hoorde hij geritsel van prooi, wat het exaxt was wist hij niet maar het prooi. Daardoor dook hij ook in sluiphouding en sloop achter Ashdance aan. Toen ze dicht genoeg waren zag Sleepypaw dat het een kraai was. Sleepypaw wou iets zeggen maar wist dat als hij ook maar 1 woord zei de kraai zou wegvliegen. Dus keek hij Ashdance aan om te zien wat hij van plan was.

Sleepypaw leek de kraai nu ook gehoord te hebben. Samen slopen ze in de richting van de vogel. Nu kon Ashdance hem ook daadwerkelijk zien, en hij dook dieper weg tussen de struiken. Hij keek even achterom of Sleepy er nog was, en of hij het goed deed. Het viel op dat hij minder geluid maakte dan daarstraks, dus het leek wel goed te gaan. "Oké, ik sluip zometeen naar de andere kant, dan mag jij hem proberen te vangen. Als het dan fout gaat, ben ik er om hem alsnog te vangen. Goed?" legde hij fluisterend uit. Hij hoopte dat hij niet te hulp zou hoeven te schieten. Dat was beter voor Sleepy's zelfvertrouwen. Maar het was ook geen ramp als het wel moest. "Heb je nog vragen?" vroeg hij toen.

Toen Ashdance voor hij begon weg te sluipen zei dat hij hem mocht vangen,knikte sleepypaw en dacht, dus zo voelt het om een mentor te hebben.Doordat hij de tweede vraag van Ashdance niet gehoord had, begon Ashdance naar de andere kant van de plek te sluipen. Sleepypaw ging zo laag als hij kon en sloop zo stil mogelijk naar de prooi toe.Gelukkig is de wind niet gekeerd,zei hij tegen hemzelf. Toen de kraai in grijpafstand kwam,kon hij niet meer wachten,hij sprong op de kraai. En riep naar Ashdance:"Moet ik zijn nek doorbijten?"

Sleepypaw was erg enthoushiast en had waarschijnlijk zijn laatste vraag niet eens gehoord. Je kon beter rustig blijven tijdens het jagen, gelukkig ging het deze keer goed. Hij zou het hem nog wel afleren. "Moet ik zijn nek doorbijten?" riep de apprentice. Ashdance schudde in gedachten even zijn kop, en stapte toen snel uit de struiken. "Als je hem niet wilt laten ontsnappen, lijkt me dat opzich wel een goed idee." zei hij grappend, en knikte hem vriendelijk toe.

Toen Ashdance even later uit de struiken kwam en zei:"Als je hem niet wilt laten ontsnappen, lijkt me dat opzicht wel een goed idee." dacht sleepypaw even na over die zin en beet dan de nek door.Mijn eerst gevangen prooi dacht hij, hij kon zijn enthousiasme niet inhouden en keek al glunderend naar Ashdance.Voelt het altijd zo als je op jachtpatrouille bent?" vroeg hij. Toen keek hij naar de prooi en verzonk in gedachten.

Sleepypaw leek nog steeds even enthoushiast toen hij de keel kocht doorbijten. Persoonlijk vond Ashdance dat wel het minst fijne gedeelte van de jacht, maar voor deze kater was dat kennelijk niet zo. "Voelt het altijd zo als je op jachtpatrouille bent?" vroeg Sleepy. Hij glimlachte even. "Als je wat vangt. Uiteraard zal je eraan wennen, maar dan kun je het voor jezelf wat spannender maken door op grotere prooien te gaan jagen. Maar zorg wel dat je jezelf nooit in levensgevaar brengt." drukte hij de apprentice op het hart. "Zullen we maar gaan? Ik neem de prooi wel. Vanmiddag ga ik nog even door het territorium patrouilleren, als je wilt kun je mee." met deze woorden greep hij de kraai bij een vleugel, en keek achterom of de apprentice ook mee kwam.