{Ashdrizzle} Slumber Party!

Eindelijk begon het kamp minder eng te worden voor Slatekit en daar begon de kitten maar wat dankbaar gebruik van. De expeditie begon in de nursery waar iedereen maar sliep. Slatekit kon echter niet slapen en had weer het besef gekregen dat ze haar papa al een hele tijd niet meer gezien had. Maar deze keer zou ze het heft in eigen handen nemen en dapper zijn... Zou papa dan misschien trots zijn en weer wat vaker naar de nursery komen? De kitten hoopte vurig van wel... Met onhandige stapjes van haar mollige pootjes doorkruiste Slatekit dan ook de nursery en stapte naar buiten. De koude wind sloeg haar in haar gezicht, maar deze keer ging ze niet wijken. Ze stapte met voorzichtige passen naar de den waarvan ze had onthouden dat het de warriors den was. Af en toe schrok ze van een geluidje, maar ze zou moedig zijn! Een 'hels' gesnurk kwam haar tegemoet toen ze de den in keek en eventjes fronste de poes lichtjes. Wat een lawaaimakers. Ze stapte voorzichtig de warriors den in en glipte tussen de nesten door. Wat waren het er veel.. Maar uiteindelijk stond ze naast een nest wat toch wel verdacht veel naar haar vader rook. Ze twijfelde eventjes, maar zette toen haar zorgen aan de kant en klom het nest in. Eventjes hing ze half over de rand en trappelde ze onhandig met haar achterpootjes, maar vervolgens liet ze zich in haar vaders warme vacht glijden en kroop ze tegen zijn buik aan, zachtjes snorrend. Vannacht sliep ze hier.

Hij had zich stevig opgerold en genoot van de rust die hem nu gegund werd. Voor geen enkele maaltijd zou hij zijn nest verlaten. Nou.. misschien een lekkere vette muis, die kon er altijd wel in. Maar.. nee, toch misschien ook wel een vis, ook al was de geur niet te ruiken, toch was het iets speciaals waar hij wel van genoot. Toen de kater zich omdraaide voelde hij plots iets tussen zijn vacht glippen en met een ijzige schok werd hij wakker. Huh? Wat? Werd hij aangevallen door iemand? De kater hief zijn poten op en zag plots een kleine grijze kitten tussen zijn gestreepte vacht. Wacht eens.. Slatekit?! Wat deed die hier nou in het donker. Met zijn neus porde hij de kitten zachtjes. "Wat doe jij hier kleintje? Maakt mama je niet ongerust? Moet ik je terugbrengen?" Fluisterde hij, bang om iemand wakker te maken.

Een zacht neusje werd in haar pels geduwd en Slatekit duwde voorzichtig met haar nog zachte pootkussentjes tegen haar vader's neusbrug als antwoord, hem nieuwsgierig en onschuldig aankijkend met haar grote blauwe ogen. "Wat doe jij hier kleintje? Maakt mama je niet ongerust? Moet ik je terugbrengen?" Vroeg de kater op fluisterende toon. Dan moest zij ook fluisteren toch? Papa had het immers graag dat ze fluisterde! "Ikke slaap vannacht bij papa!" Reageerde ze even zachtjes, "Als papa niet naar mijn nest komt, kom ik bij papa slapen!" Verklaarde ze trots, waarna ze hem een kopje gaf. "Ikke ben helemaal alleen door het enge kamp geweest!" Vertelde ze zachtjes maar op trotse toon. Hierna nestelde ze zich weer in Ashdrizzle's vacht en strekten haar kaken zich in een wijde gaap. Ja, hier was het lekker warm en goed. Dat mama nog wel eens ongerust kon worden, dat was ze even vergeten.

"Ikke slaap vannacht bij papa!" Gelukkig pakte ze het snel op, dat ze moest fluisteren, maar de woorden waren weer iets anders. "Als papa niet naar mijn nest komt, kom ik bij papa slapen!" Ze gaf hem een klein kopje en Ashdrizzle glimlachte voorzichtig. "Ikke ben helemaal alleen door het enge kamp geweest!" De trotse toon was hem niet ontgaan en hij gaf een kopje terug. "Dat is allemaal heel knap van je Slatekit, maar ik moet je echt terugbrengen. Mama is vast heel bezorgd nu, omdat je weg bent, denk je niet?" Vroeg hij zachtjes.

Slatekit's glimlach zakte weg toen ze Ashdrizzle's woorden hoorde. "Dat is allemaal heel knap van je Slatekit, maar ik moet je echt terugbrengen. Mama is vast heel bezorgd nu, omdat je weg bent, denk je niet?" miauwde deze op zachte toon. Haar oortjes gingen hangen en haar ogen werden wat treuriger. "Maar.. ik wilde vannacht bij jou slapen papa.. Mama slaapt toch nog.." piepte ze zachtjes, smekende tonen begonnen in haar stem te komen. Ze wilde niet terug, nog niet! In mama's nest was het natuurlijk ook heel leuk, maar daar sliep ze altijd al!

"Maar.. ik wilde vannacht bij jou slapen papa.. Mama slaapt toch nog.." De kater beet schuldbewust op zijn lip toen hij de zielige uitdrukking van Slatekit zag. "Nou goed dan.." Zuchtte hij uiteindelijk en liet zijn kop weer moe op het mos vallen. "Maar dan niet vertellen aan je zusjes hè? Anders worden ze straks jaloers. En dit is echt een uitzondering hoor!" Hij was immers niet echt vaak meer langsgekomen en dat was niet per ongeluk.

De kater gaf uiteindelijk toe! "Nou goed dan.." Papa's kop kwam naast haar in het mos te liggen en dankbaar gaf Slatekit deze een kopje. "Maar dan niet vertellen aan je zusjes hè? Anders worden ze straks jaloers. En dit is echt een uitzondering hoor!" Vertelde de kater. Slatekit keek hem eventjes onschuldig aan en ging toen snorrend tegen hem aanliggen. "Maar ik mag toch wel vaker komen papa..?" Vroeg de kitten toen zachtjes, waarna ze zich lekker in zijn vacht innestelde. Misschien wat korter dan mama's vacht, maar net zo warm!

Voor veiligheid krulde hij zich wat om Slatekit heen en legde beschermend zijn pootje half om haar heen. "Maar ik mag toch wel vaker komen papa..?" Werd er aan hem gevraagd en hij opende een van zijn blauwe ogen. "Je mag me overdag wel zoeken in het kamp, maar ik kan niet elke nacht een slaapfeestje geven, hoor. Papa heeft zo nu en dan ook zijn slaap nodig. Of moet ik heel sacherijnig zijn?" Gniffelde hij zachtjes.

"Je mag me overdag wel zoeken in het kamp, maar ik kan niet elke nacht een slaapfeestje geven, hoor. Papa heeft zo nu en dan ook zijn slaap nodig. Of moet ik heel sacherijnig zijn?" miauwde papa en Slatekit snoof lichtjes. "Clanleaders hebben geen slaap nodig papa, en jij wordt clanleader," besloot Slatekit met ondeugend twinkelende oogjes, waarna ze zich nog wat dieper het mos van zijn nest in wurmde.

"Clanleaders hebben geen slaap nodig papa, en jij wordt clanleader," Was ze daar nog steeds zo van overtuigd? "Nou we hebben nog een Clanleader en oma Innerghost gaat me dan ook nog voor. Stiekem denk ik dat ze mij niet zo mag, dus de kans dat ze mij als Deputy neemt later is heel klein." Fluisterde hij alsof het een geheim was.

"Nou we hebben nog een Clanleader en oma Innerghost gaat me dan ook nog voor. Stiekem denk ik dat ze mij niet zo mag, dus de kans dat ze mij als Deputy neemt later is heel klein." Een hele diepe frons verscheen op het gezichtje van Slatekit toen ze de woorden van haar papa hoorde. Dat klopte absoluut niet in haar kop. "Maar oma Innerghost is heel lief," verklaarde Slatekit hoogst verbaasd, "Waarom vind ze papa dan niet lief? Moet ik oma vragen?" Ze keek haar vader met onschuldige oogjes aan. Ze zou het morgen hoogstpersoonlijk aan oma gaan vragen waarom ze papa niet lief vond!

"Maar oma Innerghost is heel lief," Ja natuurlijk was de Deputy lief tegen haar kleinkinderen geweest, maar die zaten op een geheel ander niveau. "Waarom vind ze papa dan niet lief? Moet ik oma vragen?" Hij schudde wat sneller zijn kop. "Nee, nee dat hoeft niet, we zien elkaar toch niet zo vaak, maar ja, niet iedereen kon elkaar aardig vinden dus laat ik het wel rusten." Mompelde hij met een schouderophaal en probeerde snel op een ander onderwerp te komen. "Je begint al groot te worden zeg! Straks word je al een Apprentice!"

. "Nee, nee dat hoeft niet, we zien elkaar toch niet zo vaak, maar ja, niet iedereen kon elkaar aardig vinden dus laat ik het wel rusten." Vertelde papa en Slatekit fronste lichtjes als respons. Hmpf.. Dat vond ze geen goed antwoord... "Oma zei dat je een goede warrior bent," verklaarde de kitten zachtjes, "Dus oma vindt je wel lief," een brede glimlach verscheen op het grijze gezichtje van de poes. "Je begint al groot te worden zeg! Straks word je al een Apprentice!" Verklaarde haar papa plotseling en Slatekit kroop nog wat verder weg tussen zijn voorpoten, snorrend van de warmte genietend. "Ikke wil weten wie mijn mentor wordt.." murmelde de kitten zachtjes, zich het verwonderend.

"Oma zei dat je een goede warrior bent," Wat een koppige kleine kitten was dit zeg. "Dus oma vindt je wel lief," De grijze Warrior gaf zijn dochtertje een lik tussen haar oren en gaf haar een kopje. Zijn liefde had hij nooit echt met iemand kunnen delen, dus eigenlijk was hij hier wel dankbaar voor, dat Slatekit hem helemaal was komen opzoeken. "Ikke wil weten wie mijn mentor wordt.." De kater glimlachte warm naar de kitten. "Misschien word ik het wel of mama, maar dat zal een geheim blijven voor ons." Grinnikte hij.

Slatekit sloeg zachtjes met haar voorpoten tegen de snorharen van haar vader aan. Die dingen kietelden enorm zo nu en dan als hij haar een likje gaf en ze moest dan ook zachtjes giechelen. Maar erg vond ze het niet. Ze lag hier wel best. "Misschien word ik het wel of mama, maar dat zal een geheim blijven voor ons." Grinnikte haar vader. Een klagelijk geluidje ontsnapte Slatekit. "Maar ikke wil het nu weteen.." mompelde de poes zachtjes, maar hierna dropte ze het onderwerp. "Papa's nest is lekker warm.." Verklaarde de kitten tevreden, eventjes diep gapend. "Papa..?" Vroeg ze vervolgens, haar ogen alvast groot en smekend houdend voordat ze haar vraag stelde. "Verhaaltje..?" Haar blik was smekend.

"Maar ikke wil het nu weteen.." De grijze kater haalde zijn schouders op, hij kon niet in het hoofd van Shrewstar kijken. "Papa's nest is lekker warm.." Hij glimlachte. Ah wat kon ze toch lief zijn. "Papa..?"Zijn blik ging weer naar de grijze kitten. "Ja?" Vroeg hij, licht nieuwsgierig. "Verhaaltje..?" Hier? In deze overvolle Den? "Pfoe daar vraag je me wat. Hmm, goed dan, één klein verhaaltje. Waarover moet het gaan?"

Slatekit rolde op haar ruggetje en gaf een paar likjes langs haar pootje. Vervolgens begon ze langs haar kopje te wrijven. Lekker schoon... En het voelde gewoon prettig. "Pfoe daar vraag je me wat. Hmm, goed dan, één klein verhaaltje. Waarover moet het gaan?" Miauwde haar vader als respons op haar vraag. Daar hoefde Slatekit niet lang over na te denken. "Over superpapa!.." Verklaarde ze, fluisterend en met glimmende oogjes.

"Over superpapa!.." Ah maar natuurlijk! Hmm, daar moest hij maar even snel iets bedenken. "Ah ik weet al iets," Antwoordde hij en nam een kleine pauze tot zich om zichzelf nog snel wat tijd te gunnen. "Toen jij nog een hele kleine kitten was en mama je net had gekregen was ik op een dag gaan jagen. In het grote mooie woud van onze Clan. Het was donker en de maan schitterde zo mooi, dat ik hem graag voor je had geplukt en hem aan je gegeven had. Maar de maan zou nooit in de Nursery passen. Maar goed, ik was druk bezig met mijn taken, tot ik plots een beweging hoorde. Even later was ik door het struikgewas gekropen en daar zag ik hem.. een puur gouden vogel!" Het was moeilijk om de spanning op te bouwen op zo'n zachte toon.

Met grote ogen luisterde Slatekit naar haar papa's verhaal. Hij kon enorm goed vertellen en meteen besloot Slatekit dat dit riep om nog meer slaapfeestjes, want dan kon ze nog meer verhaaltjes voor het slapengaan vragen. Dat, of hij moest maar naar de nursery komen, maar dat was zijn pakkie aan. "Kan je de maan plukken papa?" Vroeg de grijze kitten ademloos tussen het verhaal door. Hierna luisterde ze weer stil, totdat papa er een cliffhanger van maakte. "Helemaal van goud..?" Vroeg de kitten met grote ogen, "En toen papa..?"

"Helemaal van goud..?" Werd er gevraagd en Ashdrizzle knikte. "En toen papa..?" Hij glimlachte warm naar Slatekit. "Natuurlijk ging ik erachter aan. Langzaam sloop ik dichterbij en plots sloeg de vogel zijn vleugels uit en de veren daar schitterden zilver. Zo mooi was het. En toen sprong ik op en klemde ik de vogel bij zijn vleugels op de grond. Alleen de vogel slaakte geen alarmkreten en bleef heel rustig liggen. Alsof hij geen gevecht leverde voor zijn leven. Voordat ik hem als prooi wilde maken, keek ik in zijn mooie donkere ogen en bedacht ik me dat ik alleen maar de natuur iets zou aandoen als ik zo'n mooie vogel zou laten sterven. Dus heel stiekem heb ik deze vogel laten gaan, maar als geschenk heeft hij me een van zijn veren gegeven, of ja, achtergelaten, maar ik doe graag alsof hij me echt een bedankje heeft gegeven. Deze veer heb ik ergens in het territorium verstopt, moet je maar gaan zoeken als je oud genoeg bent." Snorde hij.