{Tallpaw & open}Hear me roar!

Opeens draaide de kattin zich om en haalde ze met haar vrij poot uit naar zijn gezicht. Een klauw raakte zijn wang en maakte een ondiepe snee in het vlees. En dat was de druppel. Woest sprong hij van haar af, de poot nog steeds tussen zijn tanden geklemd en wel meteen sloeg hij zijn kop naar rechts en links alsof hij een dier aan het doden was. Opeens voelde hij een gewicht op zijn schouders. Nevermind draaide zich om en gebruikte de kattin als een soort mepper om de kat weg te slaan. Maar toen viel hij zo op de grond, de poot nog steeds tussen zijn tanden, die ging hij niet lossen. Zijn cyaanblauwe ogen glommen van woede toen hij zag hoe een kater op hem ging staan. Hij kneep zijn ogen tot spleetjes en dook snel weg voor een beet, waarbij hij met zijn achterpoot het lichaam van de kattin tegenhield en zijn kop draaide zodat ze pijn zou voelen. "Hebben jullie geen genoeg gehad?" Toen werd een klauw tegen hem aangedrukt. "Wel sneu hoor, dat jullie versterking moeten halen. Bang voor een paar roque's?" Hij gromde en wel meteen schopte hij zijn achterpoten in zijn buik, zodat de kater naar voren zou vallen. Toen liet hij de poot los en schoot hij naar voren. Zijn tanden zakten weg in het gezicht van de kater en wel meteen zette hij zijn klauwen rond de nek van de kat. Hij sprong naar achter en trok alles met zich mee. Toen draaide hij zijn kop en gooide hij de zwarte kater tegen de muur aan. Verwilderd keek hij rond en toen ontmoette zijn ogen die van de kattin van eerder. Hij sprong op en lande soepel op haar. Wel meteen vlogen zijn tanden open, zijn bek vloog naar haar kop en ook bij haar zette hij zijn tanden in haar gezicht. Daarna liet begon hij opnieuw ermee te schudden. Kill... Kill...

Tag:: Teemo - Ssh <3 | Teem | Ssh <3

Zo snel als ze kon rende ze achter de apprentice aan. Het was namelijk duidelijk geweest dat er iets aan de hand was en als ze kon helpen zou ze dat ook doen. De apprentice versnelde op een gegeven moment zijn pas en zij versnelde die van haar ook. Het geluid van vechtende katten kwam dichterbij en dat was niet het enige. Er weerklonk ook een luide knak en dat was overduidelijk een geluid dat een bot maakte als het brak en het gaf haar een onheilspellend gevoel. Ze had namelijk geen idee wat ze aan zou treffen zo meteen. Als ze maar niet te laat zouden zijn. Zodra de groep katten in zicht waren probeerde ze de situatie in te schatten en het werd haar al snel duidelijk dat het om een groep rogues ging, alleen het werd haar nog niet meteen duidelijk waar dat geluid vandaan was gekomen.

Tag: Bij de groep

Voor ze het wist, voelde ze een sterke poot op haar rug. Ze probeerde haar nek om te draaien, zodat ze haar aanvallen kon aankijken, maar dat was onmogelijk. Ze kon enkel naar de anderen staren. Ze voelde een vlijmscherpe nagel in haar rug, en lange kras, en ze gilde het uit van de pijn. "Nutteloos.... Monster..." Kreunde ze. De eerste keer zonder stotteren. Ze glimlachte zwak, ondanks dat ze alleen maar pijn voelde. Ze sloot haar ogen. Alle stemmen hoorde ze niet meer, enkel roes. Starclan? Een laatste pijnscheut in haar nek maakte dat ze vertrok. Ze was klaar voor starclan. Ze was niet nutteloos geweest.

"Jij harteloos figuur!" mauwde de poes vol woedde en nu kreeg hij dus een kwade deputy van ShadowClan over hem heen. De kater voelde hoe haar klauwen over zijn gezicht heen raspten, en deze lieten een diepe snee achter op zijn voorhoofd tot het begin van zijn neus. Dikke druppels bloed drupten op de grond en de kater keek woedend naar de zwarte poes. Hij hield zich stevig staande en gaf de poes een duw met zijn sterke, brede schouders. De poes haalde uit naar zijn buik en door een snelle manoeuvre lieten deze alleen maar wat kleine wonden achter. Het bloed was te proeven in zijn mond, en de kater likte voor even zijn lippen af voordat hij zich op de poes stortte en uithaalde naar haar kop, hij een snee, zij een snee. Ondertussen merkte hij dat het gevecht stroef verliep tussen Teemo, Sushi en een andere ShadowClan kater die woedend bleek te zijn. Mmm, als ze hieruit waren zou hij hen een training geven, goed puntje om aan te denken. Ook zag hij dat de andere kater terug gekomen was met een beetje versterking. Waar waren Firestone en Ordinary als je ze nodig had? En waar hing Lullaby toch uit? Vocht ze met de andere apprentices? Diep van binnen was de kater licht geërgerd om het feit dat alleen Sushi en Teemo zich inzette voor dit gevecht, maar hij wist dat het voor nu toch niet zo erg veel uitmaakte.

Er gebeurde opeens zoveel. Maar wijselijk; en grotendeels angstig; als ze was bleef ze; verstijfd; maar stil staan waar ze stond zolang enkele van de rogue's hen omsingeld hielden. De poes kon het gevecht tussen hun deputy en de rode kater, vast de leider van dit groepje, vanuit deze positie perfect volgen. Maar het probleem was dat ze de moed niet in zich had om deze barricade van rogues te ontsnappen en hun deputy te helpen. Gelukkig was er Tall. Ze vatte de woorden nog maar net op, en zag hem toen, na enkele keren ook aangevallen te worden door de rode kater, wegrennen. Richting het kamp. Er volgde zoveel tegelijk dat ze ogen tekort kwam om te kijken wie er geholpen kon worden. Uiteindelijk hadden de poes die haar vastgegrepen had zojuist, en de zwarte rogue die de barricade compleet maakte, het te druk met één van hun warriors. Slender herkende hem vaag van horen, en soms es tegenkomen in het kamp. Maar ze had deze Nevermind nog nooit eerder gesproken. Voorlopig leek hij zich wel uit de nesten te kunnen werken. Dus schonk ze haar aandacht weer op hun deputy en een naderende apprentice uit shadowclan. Wat was zij van plan! Slenderpaw zette grote ogen op toen de stilte naderde, en ze wist wat het betekende. Ze wilde haar onmacht uitten door te schreeuwen, maar ze stond als verlamd. Haar tong, haar spieren, alles leek verlamd te zijn. Waar ze dan ook de kracht vond om vanuit haar positie te komen en op de kater af te stappen, wist ze niet. Toen plots een beter idee zich in haar kop leek a te spelen. Die hond uit de schuur! Toen ze dacht dat niemand haar in de gaten had, kroop de apprentice door één van de gaatjes in de schuur waar de hond duidelijk lag te slapen. Te snurken zelfs. Dit was misschien een kans. Heel stil sloop ze met jagerstred op de hond af, die nog steeds aan de ketting leek te liggen. Dit was perfect. De ketting zou vast lang genoeg zijn om net niet tot de poort te geraken, en het gegrom van de hond zou velen vast af schrikken.

De hete adem die de hond door zijn neusgaten uitblies kwam in haar gezicht terecht. Een vals lachje kwam op haar snoet en gauw maakte ze de hond wakker en woedend door uit te halen naar zijn neus. Het dier sprong onmiddellijk overeind, en zat haar dan ook grauwend achterna. Maar voor ze zich kon laten bijten door het dier stootte de poes de poort van de schuur open met haar volle gewicht waardoor de hond; tot zelfs haar verbazing; toch naar buiten kon rennen. Intussen had ze zich alweer bij de groep gevoegd, om te zien hoe de hond; zijn bek volledig onder het schuim en gevaarlijk grommend naar de katten; buiten kwam gestormd en zo de eerste de beste kat probeerde te grijpen. Wat een geluk dat zij niet meer in de buurt stond.

Tags;; Dog ;3
OOC;; Even wat meer drama erin gooien

Innerghost werd aan de kant gebeukt. Maar van dit moment maakte ze gebruik en sloeg ze haar klauwen los op de buik van de kater, enkel bracht dat niet heel veel schade toe. Innerghost merkte dat het haar tol begon te ijzen, maar ze hield zich sterk. Tallpaw was gearriveerd met versterking, wie precies kon ze niet zien. Maar ze had door dat Crystalmoon één van hen was. Ze merkte dat Nevermind ook los ging. You're a warrior, not a killer, dacht ze, hopend dat hij een beetje bij zinnen zou blijven. Als de grijs met witte poes slim was, zou ze maken dat ze weg kwam met die flinke wond op haar poot. Maar rogues waren niet slim, en hunkerde voor gevechten die totaal nutteloos waren. Uiteindelijk zouden ze wel vluchten als ze echt in zagen dat ze niet meer konden, dan kwam het beetje verstand dat ze hadden, toch nog naar boven. De rode kater haalde uit naar haar kop, en door Innerghosts ontwijking hielt ze enkel een snee langs haar oor over. Het wondje daar begon te prikken, al haar wondjes begonnen te prikken. De snee die ze al op haar kop had, deed het ergste pijn. Gelukkig had ze een dikke vacht, ze zou er niet verminkt uit komen te zien. De trap in haar buik die ze had gekregen, dreunde ook nog steeds flink door. Innerghost grauwde en maakte zich klaar voor haar volgende aanval.
Een abrupt geblaf en gegrom deed haar schrikken en uit het gevecht springen. Een hond. Tot haar verbazing zag ze dat de hond achter haar apprentice, Slenderpaw zat. Hoe kon dat? De hond was uit de schuur gekomen, dat kon niet anders.

Tag: Gravepath

De zwarte clankat lag op haar alsof ze een slag was en hij haar bij haar kop vast moest houden, enkel had hij niet haar kop maar haar poot tussen zijn tanden zitten. Ze gromde duidelijk naar hem. En toen kwam Teemo zich erbij voegen. Waarom, hij maakte het alleen maar erger toen hij de kater mee trok en zo ook haar aan haar poot. Ze beet haar tanden sterk op elkaar en sloeg haar nagels uit en toen voelde hoe hij haar pot mee trok en haar lichaam tegen hield. Teemo maakt dit alleen maar erger. Ze kon niets omdat hij al boven de kater stond en zij moest de klappen, of beter gezegd het trekken maar opvangen. "Teemo laat gaan" gromde ze licht en keek toen weer naar Nevermind, Dit moest ze best aankunnen. Nevermind liet haar poot los en stortte zich op Teemo. Sushi probeerde haar poot neer te zetten. Kijkend hoe erg hij eraantoe was. Hij was niet gebroken, dat zeker niet maar hij was zeker niet optimaal meer. Einde van het gevecht, zeker niet. En al helaam niet toen ze merkte dat die clankat haar weer aan viel, zijn tanden in haar gezicht zette. Vuile clanpoes. Ze sloeg haar klauwen uit en gromde kwaad waarna ze op haar achterpoten ging staan en haar voorpoten beide om zijn schouders sloeg. Ze duwde haar nagels in zijn vlees en begon zijn pels kapot te trekken. Ze voelde licht bloed van haar gezicht druipen maar ze had hem nu ook best goed te pakken. Ze trok haar kop los waardoor zee enkele sneetjes in haar gezicht kreeg door zijn tanden, maar niet al te diep en ze negeerde het ook. Snel plantte ze haar tanden in zijn schouder en zette kracht op haar kaken, terwijl ze met haar poten zijn pels open bleef trekken, de pijn in haar poot negerend. Erop staan ging niet maar de adrenaline holp behoorlijk met het pijnigen van haar tegenstander.

Tot ze een hond hoorde grommen. Ze was niet bang voor honden. Die twolegs hadden er ook een gehad samen met haar. Met de nadruk op hadden, die arme hond was kleiner dan een kat. Ze keek om, maar deze was groot en kwam op ze af. Haar gevechtshouding ging niet weg. Toch liet ze even een snelle blik op Gravepath glijden. Innerghost was afgeleid door de hond. Ze zouden haar nu kunnen grijpen, maar de hond kwam dichterbij. Rennen werd niets voor Sushi. Met de wond in haar poot zou ze hem niet meer uitrennen.

Tags|| Nevermind

Het ene moment was Flamesoul net wakker geworden en de Warrior den uitgestapt toen Tallpaw het kamp kwam binnenstormen, vragend om hulp. Nog niet heel lang daarna kwam hij letterlijk een slagveld tegen, Rouge's die blijkbaar een groep vormden en een deel ShadowClan. De rode kater herkende Innerghost en Nevermind in het gevecht en om het nog erger te maken liep er ook nog een hond los. Kon dit nou nog erger worden? Hopelijk maar niet, zo snel als Flame kon stormde hij naar de eerste beste Rouge in de buurt en was van plan om die te tackelen . In zijn ooghoek lag Soulpaw, hij had haar nooit gekend, maar ze bleef een Clangenoot, dus snel draaide hij zijn koers bij en stormde richting de Rouge af die volgens zijn gevoel Soulpaw had gedood. Met zijn nagels uit hun hulzen zette hij zich af en landde op de grotere kater, zette zichzelf vast met zijn nagels en begon de rug van zijn tegenstander open te kauwen

Ooc;; *stormt binnen* if you guys don't mind :3
Tag;; Innerghost & Gravepath

Lullaby had zich tot nu afzijdig gehouden en inplaats van het mannelijk gezelschap, en die ene barbaren vrouw er meteen op los te vallen. En ook toen ze de zwarte apprentice weg zag lopen zat ze er zo achteraan. Met vluchtige passen probeerde ze te volgen totdat ze een luide grauw hoorde. De geur die eraan vastkleefde was duidelijk; hond. Allemaal mooi en aardig maar dat beest ging zij niet oplossen, ze zou wel achter het apprenticje aangaan. Zo rende ze naar de ander toe en sprong lenig op haar af. Eenmaal op haar gebruikte ze haar gewicht, wat sterk vergroot werd door de dikke vacht, om de ander op de grond te krijgen en houden. De hond was tevens niet op haar pad en ze lette niet eens meer op het mormel. Ze zette haar klauwen uit en boorde ze in de zwarte pels. Haar donker blauwe ogen gericht op de ander haalde ze haar klauw naar boven en haalde uit, en zo wachtte ze tot ze een weerstand van vlees voelde.

Tag; Slenderpaw
Note; Ik was paardrijden D:

Plotseling voelde ze de snuit van de grote zwarte kater in haar vacht. Hier door bevroor ze totaal, alles werd en waas. Alles bleef wazig tot ze een krak hoorde. Een bruine apprentice veroorzaakte het geluid. In eerste instantie had ze niet door wat er aan de hand was, tot ze de reactie van de andere Shadowclan katten zag. Was? Hoe? Wanneer? "Harteloze moordenaar!" schreeuwde ze ook nog naar de kat die zo net de apprentice van haar clan had vermoord. In haar kop spookte het rond met vragen, wat angstig verschuilde ze zich achter een van de warriors die er ondertussen ook bij waren. Zonder te bewegen bleef ze achter een warrior schuilden. Tot ze gegrom hoorde, een gigantische hond, met schuim in zijn bek, kwam op de katten afgerend. Deze was razend en leek de eerste beste kat willen grijpen. Petalpaw wist wat ze te doen had, snel schoot ze achter de warrior vandaan en ging naast het flank van een van de tegenstanders staan. Snel zette ze af en gaf de rogue kat een flinke beuk, zodat deze een stuk dichter bij de hond schoof dan dat de andere katten stonden.

De kater was nu blind van woedde, een tweede kat viel hem nu in de rug aan. Hij schudde de kater van zich af en haalde met zijn lange, scherp en gevaarlijk glimmende nagels uit naar zijn kop en keek op bij het horen van van een woest geblaf. De vacht van Lullaby viel nu ook op, die de zwarte apprentice aanviel. Teemo en Sushi waren nog altijd bezig met de grote zwarte warrior, en nu kwam er bij de grote, rode kater een derde kat die hem aanviel. De kleine poes gaf hem een beuk en hij verzette een enkele stap, maar beukte haar toen drie keer zo hard in de richting van de wild grommende hond. Ondertussen had hij Innerghost weggesmeten, ook in de richting van het schuimende beest, en schuurde de andere kater eraf aan de muur. Vele wonden tekenden zijn vacht, sure, die hond kon er ook nog wel eens bij. De rest hadden hun poten vol, en hij moest drie anderen tegenhouden. Ondertussen draaide hij zich om en spurtte naar Teemo en Sushi, de grote zwarte kater een enorme klap voor zijn hersens gevend door vlak bij zijn schouders op hem te springen en hem tegen de straatstenen te smakken. "Sushi, pak die apprentice!" mauwde hij toen en wees met zijn staart naar Petalpaw. Zelf gooide hij zich weer in het gevecht, hopend dat Teemo de zwarte kater even bezig kon houden tot zijn plan uitgewerkt was.

De kater was er niet lang nog, maar keek tevreden toe naar hoe de Shadowclan aan het overwinnen was. Net toen ook hij erheen wilde zag hij een groot beest opduiken, en grinnikte toen er een hond verscheen. Welja, waarom ook niet, ze waren nu toch bezig. Tall wilde naar de rode kater toeduiken, maar nam afstand toen die naar de hond racete, en richtte zich in plaats daarvan op de poes die Petal aan moest vallen. Zonder te aarzelen dook de sterke apprentice op haar, en merkte dat hij makkelijk aan haar gewaagd was dankzij zijn enorme trainingen en haar gewonde poot. "Vuile Kittypet," Siste hij kwaad, recht in haar gezicht, en pinde haar sterk tegen de grond. Die zou het nog lastig krijgen, niemand kwam aan zijn buddy, want ja, Tall had haar wel tekeer zien gaan tegen Never.

Tag: Sushi

Teemo probeerde Sushi te helpen, maar had niet gezien dat de kater haar poot vast had. En zijn actie was dan ook misschien niet de slimste geweest, maar in zijn ogen had het haar geholpen. Hij had met zijn klauwen de kater op de grond gedrukt, zijn ogen op de zwarte pels gebrandt. De kater gromde en wel meteen voelde Teemo hoe de lucht uit zijn buik geduwd werd en hij naar voren werd geduwd. Teem kon nog net stand houden, maar de stem van Sushi bracht hem uit balans. "Teemo laat gaan" De zwarte kater gromde bij het horen van deze woorden. De poes mocht misschien wel ouder zijn, maar niemand wees hem zijn plek toe. Maar echt reageren kon hij niet, want voor hij het wist richtte de zwarte kater zich op hem. Teemo dook weg voor de tanden, maar voelde de klauwen in zijn nek boorde. Teemo maakte een grauw, haalde flink met zijn nagels uit. Hij had de kater geraakt, maar niet hard genoeg om te voorkomen dat hij tegen een muur gegooit werd. Kort onsnapte hem alle lucht, maar hij herpakte zich snel weer. Weer grauwde Teemo, maar de kater had zich op Sushi gericht. Well, als de poes zo graag zelf wou vechten liet hij haar maar. Met die kater handelde hij later wel af. Maar Grave haalde de kater weg bij Sushi, waarna hij haar beval zich op de apperentice te richten, waardoor de kater voor hem overbleef. Kort grijnsde Teemo. De kater had misschien meer ervaring met vechten, maar was zeker niet sterker. Hij spande zijn spieren aan, maakte zich breder en zwaaide flink met zijn staart. Door zijn soepele bewegingen was hij binnen mun van tijd terug bij de kater, waar hij eens een goeie klap uit deelde. Hij boorde zijn tanden in de schouder van de kater tot de zoete geur van bloed zijn mond binnensloop.

De situatie was haar nu wat duidelijker. Ook het geluid dat ze had gehoord had ze nu kunnen plaatsen, namelijk aan de apprentice Soulpaw die dood op de grond lag. Langzaam voelde ze woede opborrelen tegen de rogues. Hoe durfden ze een apprentice van de clan te vermoorden? Ze was net van plan geweest om naar één van de rogues toe te gaan toen ze het geblaf van een hond hoorde. Even stond ze stil en keek in de richting waar de hond vandaan kwam. Hoe kwam die hond nou weer hier? Nu moest ze ook nog op de hond gaan letten terwijl ze met de rogues vocht. Dit hield haar alleen niet tegen om op een poes af te gaan toen deze Slenderpaw aan probeerde te vallen. Eenmaal dicht bij de poes zette ze zich af en probeerde ze de poes omver te beuken door in haar zij aan te vallen. Snel keek ze even of alles goed was met de apprentice voor ze haar aandacht weer richtte op de poes, terwijl ze ook de hond een beetje in de gaten probeerde te houden.

Tag: Lullaby

Het begon er beter uit te zien, de hond was er bij gekomen, maar wist zelf hoogstwaarschijnlijk ook niet wat dat beest met al die vechtende katten aanmoest. Innerghost voelde nieuwe kracht in zich opborrelen toen Flamesoul haar te hulp schoot en Gravepath in de rug aanviel. Van dat moment maakte Innerghost direct gebruik. Ze viel hem van voren aan en zwaaide haar klauw naar zijn keel. De Terror Claw leider draaide zich om en sloeg met zijn scherpe klauwen naar de kop van Flamesoul. Tot haar grote schok mengde Petalpaw zich ook in het gevecht, haar buik bracht weinig schade aan bij de Rogue leider, en vervolgens beval hij de grijs met witte poes om haar te pakken, die dus blijkbaar Sushi heette. Zelf kreeg Innerghost ook een duw waardoor ze wankelend een paar stappen naar achteren deed. Ze zag dat Petalpaw werd ondersteund door Tallpaw, samen waren ze sterker. "We kunnen zo door gaan, Terror Claw leider, maar zoals je ziet, begin je nu toch al in de minderheid te vallen," grauwde ze met een zwaai van haar staart. Er waren nu vier warriors in totaal, en drie apprentices, die samen anderhalve warrior waren.

Even snel dat hij op de rug lag en die ophaalde probeerde de kater hem eraf de schuren, hardnekkig in zijn woedekick liet Flamesoul niet los hoeveel pijn het ook deed. De scherpe stenen haalde zijn rug open en dus liet Flamesoul met moeite los en begon te klauwen richting de kater, waarbij het hem some lukte om een fikse linkse te gzeven en een harde rechtse. Hij wist dat Innerghost vlak bij hem stond maar dat kon hem niet schelen, want hij was echt kwáád op de kater die Soulpawhad vermoord. Niemand komt er zomaar mee weg na een ShadowClan kat te hebben vermoord, dus Flamesoul zette zich weer af en beukte de kater met uitgestrekte nagels die richtten op de buik. Hij keek om zich heen terwijl Flamesoul de kater buik probeerde te bewerken en ShadowClan was in een sterke meerderheid. Ergens wou hij dat hij een zucht van geluk kon slaken maar dat zou kostbare tijd kosten, tijd verliezen om zijn buik te bewerken.

Opeens klapte zijn tanden toe, de kattin had haar kop weggetrokken, maar niet voordat hij een wonde in haar neus had gemaakt. Zijn bovenlichaam schoot naar voren en hij liet zijn nagels over haar kop gaan, tot hij opeens e knijpende pijn van zachte tandjes in zijn schouder voelde. Nevermind gromde, zijn ogen groot en woest gericht op die achterlijke kattin. Toen hoorde hij de zwakke geluiden van een ander dier. De blauwzwarte kater keek op en wel meteen staakte hij zijn aanval en greep hij de kattin bij haar nekvel vast zodat als ze zou loslaten, hij haar nog steeds vast zou hebben. Maar opeens voelde hij een beuk tegen zijn kop. Hij werd wat naar voren geduwd waarna hij woest omkeek en even de ogen ontmoete van de grote, rossige kater. Hij klapte zijn tanden op elkaar, waardoor hij een stuk vlees van de kattin in zijn bek kreeg. Wel meteen slikte hij deze door waarna hij zijn lippen aflikte en met een lege uitdrukking naar de kattin keek. Kom hier... "Sushi, pak die apprentice!" Hij gromde en wilde nog de kattin pakken, maar werd opeens zag hij een klauw aankomen. Nevermind blokkeerde hem door zelf een poot naar de klauw te slaan en hem zo weg te slaan en naar de grond te werken. Daarna voelde hij tanden in zijn nek en toen begon het pas. Opeens knapte er iets in zijn kop. Hij sperde zijn bek open en schreeuwde het uit, meer van woede dan van pijn. Hij draaide zijn massieve kop naar die kittypet en trok aan zijn nekvel waarna hij naar de hond toestormde. Zonder er bij na te denken slingerde hij de kater naar het dier, maar hij werd meegtrokken. Maar deze stomme rogue zou eerste zijn. De blauwzwarte kat sloeg een klauw in het gezicht van de rogue en liet zijn nagels zo dicht mogelijk bij de ogen komen, erin als het kon. Waarna hij zichzelf lostrok en een stukje haar los kwam. Hij deinsde achteruit en sprong toen terug naar voren en beukte de kater nog dichter bij de hond. Hij gromde, draaide zich om en stortte zich op de eerste kat die op zijn netvlies verscheen... Die rode. Hij sprong op en boorde zijn tanden in de flank van de kater waarna hij achteruit deinsde en opnieuw tegen hem aan beukte. Zijn ogen niet langer redelijk, zijn doen ondenkelijk. Hij sloeg zijn klauw op de zachte buik van de kater waarna hij zijn tanden in de wonde plaatste en een stuk vlees probeerde los te krijgen. Kill it! KILL!

Tag:: Ssh <3 | Teem | Grave

Haar ogen waren zowel ijzig blauw als ijzig kil terwijl ze naar de hond keek die op ze af kwam. Toch liet hij de zwarte shadowclanner niet los. Ze ging echt niet zomaar los laten terwijl hij haar gezicht aan het bloeden had gebracht. Teemo moest afstand nemen, ze kon dit echt wel alleen af, hij kon zich beter op een van de andere richten. Bijvoorbeeld een van de apprentice's. Even gleed haar blik rond. Teemo stond bij haar, alle shadows leken zich aangetrokken te voelen op Gravepath en Lullaby pakte een apprentice. Tot ze voelde dat Gravepath Nevermind op de grond smeet. Even keek ze naar hem, waar was dat voor nodig, ze had alles onder controle. "Sushi, pak die apprentice!" miauwde hij. Ze volgde naar welke hij wees met zijn staart. De sealpoint, de jongste. De poes die de hele tijd verstopt had gezeten. Tevens de gene die ze als eerst kittypets had genoemd. Meteen zette ze haar poten in beweging maar nog voor ze bij het arme poesje was voelde ze een kater op haar duidelijk. Door de tegenaanval viel ze op de grond. Ze keek naar de kater en naar het poesje. Twee apprentice's voor haar. Wat aardig van ze. Ze keek naar de kater die weer het woord zei die haar zo kwaad maakte. Wat hadden ze ineens allemaal met haar kittypet noemen. Ze lag al op haar rug. Snel zette ze haar achterpoten tegen de zachte buik van de kater en zette snel af. Haar voorpoot mocht dat wel gewon zijn en de kater was best sterk maar ze ging zich nogsteeds niet onder laten leggen door een paar apprentice. Ze was lid van de terror claws, ze ging zich echt niet op haar dak laten zitten door een paar clanpoesies, clan poessies die zelfs in hun clan nog laag stonden. Snel gromde ze en sloeg uit naar de kop van de kater. Gravepath had haar gezegd af te gaan op het sealpoint poesje en dat deed ze dus ook. Ze duwde de kater van zich af en dook op het kleine poesje af. Snel greep ze het poesje tussen haar voorpoten en greep de nek van het ding vast. "Kom hier en ik breek het" siste ze.

Tag|| Petalpaw & Tallpaw

De kater merkte hoe de poes tegen hem vocht, en gaf nog een paar rake klappen voor ze hem afwierp en naar Petalpaw stormde. Kwaad sprong Tallpaw al op haar af, maar slipte tot stilstand toen de poes de bedreiging uitte. Lastig dit, maar hetgene wat eerst zo gevaarlijk had geleken was nu zijn redding. De hond, kwaad gemaakt door wat Never, zijn buddy, allemaal had uitgehaald, rende recht op de poes af die hij vocht. Dus ging Tall alleen zitten en glimlachte, wachtende op het moment dat de hond zou raken. Toen dat gebeurde pakte hij Petalpaw, en sleurde haar naar de rand van het gevecht. "Gaat het?" Hijgde hij, maar wachtte niet echt op antwoord, meteen op zoek naar de poes, niemand wist wat de hond precies met haar had gedaan.
Onderweg kwam hij Never nog tegen, niet wetende of de kater het hoorde riep Tall iets naar hem, en voerde het toen uit. "Ik dek je flank Never!" Was het, en dat deed Tall ook, met alle adrenaline en vrolijkheid die hij nog in zich had, gezien de tijd dat hij niet had meegedaan, nog heel wat.

Tag: Legde Petal aan rand neer, Weet niet waar Sushi is, Dekt nu de flank van Nevermind

Ze waren ferm in de minderheid, een ding wat zeker was. De kater wist echter van geen ophouden al wist hij dat op den duur zelfs voor hem dit teveel zou gaan worden. Maar hé, deel een van hun doel was bereikt. Hij had zijn eerste slachtoffer heel simpel gemaakt en ShadowClan zou hen niet snel vergeten. Voordat de andere clans het op een Gathering te weten zouden komen zou hij ervoor gaan zorgen dat die voor die tijd ook al iets met hen hadden meegemaakt, daar zou hij persoonlijk voor gaan zorgen. "We kunnen zo door gaan, Terror Claw leider, maar zoals je ziet, begin je nu toch al in de minderheid te vallen," mauwde Innerghost terwijl de twee verstrengeld waren in een diep gevecht. De andere kater, Flamesoul, wierp hem weer weg alsof hij zo licht was als een veertje en smakte Innerghost tegen de grond aan, zijn poot op haar keel houdend en zijn klauwen licht uitgezet. "Dat mag dan wel zo zijn, Innerghost, maar toevallig leven wij nog, en een van jouw katten is dood." Hij zette zich af en duwde zo nog wat extra in de buik van de poes, en landde toen op het muurtje wat de steeg afsloot. "Sushi, Teemo, Lullaby!" mauwde hij en wachtte tot de drie bij hem op de muur stonden. Samen keken ze neer op de vast wat versufte Clankatten. "Adios, furballs!" mauwde hij op een triomfantelijke toon en verdween toen, aan de andere kant van het muurtje, gevolgd door de andere katten. Ze hadden het gevecht beëindigd, en de ShadowClan zou vast denken dat ze gewonnen hadden, maar in theorie hadden ze verloren door het verlies van die Soulpaw.

OCC: Gravepath uit, de andere volgen hem, dat is afgesproken ;D