[@Open] What is that? [S.P.T]

Nieuwsgierig liep Specklepaw door het vertrouwde gebied. Hij overwoog om naar de Sunningrocks te gaan, maar vond dat hij dat al genoeg had gezien. Hij koos een pad dat hij niet kende. Zijn maag rammelde. Hij had nog niet gejaagd dus moest hij het maar op een lege maag doen. Vrolijk huppelde hij door de sneeuw totdat die plotseling verdween en er een breed stinkend grijs pad tevoorschijn kwam. Meteen schoot hij achteruit. Het pad stonk en deed pijn aan zijn poten. Hij ging zitten om zijn pijnlijke pootkussentjes te wassen toen er plotseling een groot brullend gevaarte recht op hem af stormde. Angstig piepend verstopte Specklepaw zich achter een hoopje stenen. De lichtgevende ogen staarden in het niets terwijl het beest afsloeg en brommend verdween. Zijn ogen waren groot van angst en hij hijgde behoorlijk hard. Toen de grijze wolk, die het beest achter had gelaten, oplostte zag hij plotseling twee ogen in het struikgewas aan de overkant. Angstig bibberend sloeg hij zijn ogen neer.

Embershine zag de tabby kater aan de andere kant van het Thunderpath staan. Grijzend bedacht hij dat deze kleine kat, waarschijnlijk een leerling, nog nooit in dit gebied was geweest. Hij zag een monster komen en deed vast wat stapjes naar achteren, voor de wind die hoogstwaarschijnlijk van het voorbijgaande monster zou komen. Embershine vond het maar rare beesten, die monsters. Ze slokten tweebenen op om ze daarna weer uit te spugen. Ik zou me nooit zo laten gebruiken, dacht hij en hij snoof. Toen het monster voorbij raasde keek hij grijnzend naar de leerling, die naar achteren sprong, met grote ogen en een dik opgezette vacht. Door zijn bevlekte zwarte vacht, viel Embershine niet heel erg op in de stuiken, maar zijn felblauwe ogen waren gemakkelijk te zien. De geur van prooi trok zijn aandacht, maar hij negeerde deze lucht en hij concentreerde zich op de lucht van de kater tegenover hem. Toen zag hij dat de kater hem zag en dat hij zijn ogen neersloeg. Embershine snoof. Wat een slappe muis! Hij gromde en ontblootte zijn witte en scherpe tanden in een grauw. Toen hij zeker was dat er geen monster voorbij kwam, stak hij rennend over en viel de kat meteen aan. "Wegwezen hier, je zit veel te dichtbij de Shadowclan!" siste hij, en hij hapte naar het oor van de kater, maar hij miste Hij besefte dat hij beter andere woorden had kunnen gebruiken, omdat híj nu in Thunderclan territoria was. Hopelijk weet deze jonge leerling dat nog niet, dacht hij grimmig.

Pepper hield ervan om langs het territorium van zijn oude clan te lopen, het herinnerde hem aan vroeger. Toen alles beter was.
Ineens werd hij ruw gewekt van zijn gedachten door twee sissende katten voor hem, op Thunderclan territory aan de andere kant van het Thunderpath.
Hij stak snel over toen het veilig was en liep erheen om de situatie eens nader te onderzoeken. Hij stopte toen hij doorhad wat er aan de hand was.
Een apprentice was bijna het Thunderpath overgelopen en nu was zijn mentor hem de les aan het lezen. Zo'n bemoeial als hij was liep hij erheen en knikte. "Luister naar je mentor jochie, nooit, maar dan ook nooit zomaar het Thunderpath oversteken." Hij besloot dat dit nog niet genoeg indruk had gemaakt en voegde snel toe: "of je gaat dood!"

Embershine kwam dreigend omhoog toen hij pootstappen hoorden, en zag een Rogue rondbanjeren. Hij wilde zijn lippen omhoogkrullen en zijn tanden laten zien in een grauw, maar toen merkte hij dat deze Rogue geen idee wat wat hier gebeurde. "Luister naar je mentor jochie, nooit, maar dan ook nooit zomaar het Thunderpath oversteken. Of je gaat dood!" Embershine vond het wel grappig, op de manier hoe er hier drie katten stonden, twee met ruzie en een bemoeial. "Zeg, sorry hoor, maar heeft u verstand van clans?" toen hij geen reactie kreeg, ging hij zuchtend door. "We zijn van twee verschillende clans en dit kátertje hier wilde naar onze kant. Ik snap het wel, de Shadowclan is zo veel beter dan de Thunderclan! Ruik je zijn angstgeur dan niet?" Hij sprak het woord katertje spugend uit, en hij was allang vergeten dat hij eerst netjes u gezegd had. Zonder enige waarschuwing haalde hij uit naar Specklepaw. "Laat je niet nog is zien,'' siste hij in zijn oor. Hij wachtte tot de apprentice aanstalten maakte om weg te gaan, maar hij bleef staan. Embershine zuchtte en rolde met zijn ogen, en keek toen naar de Rogue. "Hoe wist je trouwens over mentoren?" vroeg hij nieuwsgierig.

Pepper keek verward op toen hem de vraag werd gesteld. Dat had hij niet verwacht, maar nog voor hij kon antwoorden legde de kater het al uit. "We zijn van twee verschillende clans en dit kátertje hier wilde naar onze kant. Ik snap het wel, de Shadowclan is zo veel beter dan de Thunderclan! Ruik je zijn angstgeur dan niet?" Pepper richtte zich op, dit hoefde hij niet te pikken. "Ik legde zijn angstgeur verkeerd uit, ik dacht dat hij geschrokken was van het monster.... Ik ben geen Mouse-brain zoals sommigen in Shadowclan!" Hij wist niet zeker of de bruin-gouden kater hem gehoord had want die ging ongestoord verder: "Laat je niet nog is zien,''
Pepper sprong net op om de apprentice te verdedigen toen hij opnieuw een vraag naar zijn hoofd geslingerd kreeg "Hoe wist je trouwens over mentoren?"

Pepper keek hem verontwaardigd aan, eerst heel onbeleefd doen en daarna een gesprek beginnen. Nou als hij een gesprek wilde kon 'ie het krijgen ook! "Toevallig ben IK goed opgevoed in Shadowclan, ik heb leren jagen, sluipen en vechten als zij. Maar ik ben weggegaan" zei hij kortaf

"Ik legde zijn angstgeur verkeerd uit, ik dacht dat hij geschrokken was van het monster.... Ik ben geen Mouse-brain zoals sommigen in Shadowclan!" Verontwaardigd snoof Embershine. Hij haatte het als katten hem een Mouse-brain noemde, alleen omdat hij loyaal was aan zijn clan. Deze Rogue gaf hem antwoord op zijn vraag hoe hij wist van mentoren. "Toevallig ben IK goed opgevoed in Shadowclan, ik heb leren jagen, sluipen en vechten als zij. Maar ik ben weggegaan" Het klonk heel kortaf en Embershine wist dat hij beter geen ruzie met deze kater kon zoeken. "Waarom ben je dan weggegaan? En trouwens, ík ben ook goed opgevoed als je dat soms bedoelt," verdedigde hij zichzelf en al zijn aandacht ging naar deze Rogue, en hij vergat het kleine Thunderclankatertje. "Ik ben Embershine, wie ben jij?"

Het ene moment werd hij aangevallen en het andere moment werd hij vergeten. Specklepaw keek naar Embershine en de kat met de vreemde geur. Hij schudde zijn hoofd. "Ik ben Specklepaw.", miauwde hij redelijk vriendelijk.
~Flut

"Ik ben Specklepaw." Verstoord keek Embershine naar Specklepaw. "Ik vroeg het niet aan jou, ben je nou nog niet weg?" snauwde hij en hij blies naar de kater. Hij had helemaal genoeg gehad van de apprentice. "Dus, Rogue, wat is jouw naam? En heb je nog steeds je clannaam?" Embershine klonk niet meer boos, maar nieuwsgierig deze keer.

"Ik vroeg het niet aan jou, ben je nou nog niet weg? Dus, Rogue, wat is jouw naam? En heb je nog steeds je clannaam?" Specklepaw keek naar de kater. "Nee, ik ben nog niet weg en dat was ik ook niet van plan.", gromde hij teneergeslagen.

"Dus, Rogue, wat is jouw naam? En heb je nog steeds je clannaam?" Pepper schrok een beetje terug van de toon van Embershine. "Toevallig wel, mijn naam was Pepperbreath, nu zal ik door het leven gaan als Pepper. Telt dat in jouw ogen?"
Daarna keek hij naar de apprentice en vervolgde iets vriendelijker. "Wat is jouw naam, stoere kater?"

"Toevallig wel, mijn naam was Pepperbreath, nu zal ik door het leven gaan als Pepper. Telt dat in jouw ogen? Wat is jouw naam, stoere kater?" Specklepaw voelde ogen in zijn vacht branden. Hij zette trots zijn vacht op en duwde zijn borst vooruit. "Ik ben Specklepaw", miauwde hij overdreven stoer.

Op dat moment kwam Vixenpaw uit de struiken gesprongen en ging naast Specklepaw staan. Toen zag hij de andere katten staan. Hij wist wie wie was want hij had alles gehoord. Vixenpaw zei:"Hier ben je Specklepaw ik heb je overal gezogd in het ThunderClan Teritory. Ik dacht dat we gingen jagen zodra het zonhoog was. Trouwens ik heb alles gehoord en gezien wat er gebeurd is!" Vixenpaw zette zich recht en liep op Embershine af. "Als je nog een keer zo uit -vliegt naar men beste vriend dan zal ik je buik eens openkrabben. Trouwens wat doe jij hier dit is ThunderClan grond!"

_________________

"Hier ben je Specklepaw ik heb je overal gezogd in het ThunderClan Teritory. Ik dacht dat we gingen jagen zodra het zonhoog was. Trouwens ik heb alles gehoord en gezien wat er gebeurd is! Als je nog een keer zo uit -vliegt naar men beste vriend dan zal ik je buik eens openkrabben. Trouwens wat doe jij hier dit is ThunderClan grond!" Specklepaw trippelde naar voren zodat hij op een gelijke lijn stond met zijn vriend. Hij duwde vriendschappelijk zijn kopje tegen de zilveren kater. Rustig ging hij zitten.

Vixenpaw zag dat Specklepaw naast hem was komen zitten. Hij deed teken met zijn staart dat hij Speckle moest spreken. Vixenpaw begon:" Wie zijn deze twee onbekende katten en wat doen ze op ons territorium?"

_________________

Het antwoord van Pepper verraste Embershine. "Oké!" Embershine rolde met zijn ogen toen Specklepaw werd gevraagd hoe hij heette. Dat had hij toch allang gezegd? Opeens kwam er een andere kater uit het struikgewas. Hij begon een heel verhaal op te hangen, maar het kwam erop neer dat hij met Specklepaw zou gaan jagen, en dat hij weg moest uit hun territorium. "Eigenlijk, was deze jonge kater hier het Thunderpath over gestoken naar ons territorium, en toen heb ik hem teruggebracht naar waar hij thuishoort. Toen kwam deze Pepper erbij en ging nog even gezéllig praten, en nu kom jij erbij. Het wordt hier nog eens gezéllig!" Hij spuugde het woord "gezellig" uit alsof het een ziekte was, en zijn haren rezen overeind. Hij was goed in dingen verdraaien, liegen dus. Hij wist dat Specklepaw zou zeggen van niet, maar hij wist ook dat Pepper misschien wel aan zijn kant stond, omdat hij het niet gezien had en dat hij toch ook een Shadowclankrijger geweest was.

Pepper zag alles gebeuren en toen Embershine uitgesproken was begon hij te gieren van het lachen. "Jullie moesten jezelf eens zien!" Zei hij al proestend, "Wat doe jij op Thunderclan territiry? Wat doe jij op Shadowclan territory." Imiteerde hij de katten. "Weet je wat, laten we het gezellig houden, ik vond het net leuk worden."
Hij keek naar de jonge grijze kater die net naast Specklepaw was komen staan, "En wat jou betreft. " Zei de immens grote kater ineens serieus, "Hoe durf je te doen alsof Embershine en ik je vriend iets aan wilde doen? Je hebt toch alles gehoord? Nou dan weet je dat ik en Ember alleen maar een leuk gesprek met hem aan het voeren waren.." Pepper zag er nu heel intimiderend uit aangezien hij twee koppen groter was dan Embershine en zeker twee keer zo groot als het jonge grijze katje... "Nou, wat heb je hierop te zeggen jongeling?! Bulderde hij als een leger commandant, ineens was zijn grappige ondertoon helemaal verdwenen...

"Eigenlijk, was deze jonge kater hier het Thunderpath over gestoken naar ons territorium, en toen heb ik hem teruggebracht naar waar hij thuishoort. Toen kwam deze Pepper erbij en ging nog even gezéllig praten, en nu kom jij erbij. Het wordt hier nog eens gezéllig!" Specklepaw sperde zijn ogen ongelovig open. Hij was helemaal niet het Thunderpad overgelopen. "En wat jou betreft. " Miauwde Pepper plotseling. "Hoe durf je te doen alsof Embershine en ik je vriend iets aan wilde doen? Je hebt toch alles gehoord? Nou dan weet je dat ik en Ember alleen maar een leuk gesprek met hem aan het voeren waren... Nou, wat heb je hierop te zeggen jongeling?!" Specklepaw vond dat het nu wel genoeg was geweest. Hij wendde zich tot Embershine en Pepper tegelijk. "Embersine, ik ben nog in geen honderd jaar op ShaduwClan terretorie geweest. Je weet best hoe het is gegaan.", snoof hij woedend. Daarna wendde hij zich tot Pepper. Met een beledigende toon begon hij tegen de reuzachtige kater te spreken: "Mijn vriend was er niet bij. Hij kan toch niet alles gehoord hebben hmmm... en daarbij. Ik vond het ook best leuk maar oppeens sta jij hier maar te brullen." Zijn lippen waren opgetrokken in een grauw en zijn oren waren plat naar achteren gedrukt. Zijn bruine ogen vulden zich met haat, wantrouwen. Je zag duidelijk dat hij beledigd was maar ook klaar voor een gevecht als dat nodig moest zijn. Specklepaw proefde de geur van pure angst die afkomstig kwam van hem. Hopelijk zou niemand dit ruiken.

"Mijn vriend was er niet bij. Hij kan toch niet alles gehoord hebben hmmm... en daarbij. Ik vond het ook best leuk maar oppeens sta jij hier maar te brullen." Pepper kon door het serieuze geicht van het katertje zijn lachen niet inhouden. Hij gierde het uit, en de anderen stonden maar beduusd te kijken.
Toen hij weer bijgekomen was legde hij het allemaal uit. "Speck, mijn vriend, je hoeft niet bang te zijn aangezien ik je vriend nooit iets aan zou durven doen met jou in de buurt." HIj knipoogde even en vervolgde toen. "Ik was alleen maar aan het testen of hij zich net zo goed kon redden als jij, maar nu weet ik het nog niet..."

"Speck, mijn vriend, je hoeft niet bang te zijn aangezien ik je vriend nooit iets aan zou durven doen met jou in de buurt. Ik was alleen maar aan het testen of hij zich net zo goed kon redden als jij, maar nu weet ik het nog niet..." Specklepaw ontspande zich. En lachtte mee met de kater. Hij gaf Vixenpaw een duwtje. "Nu moet alleen jij je nog bewijzen.", miauwde hij zachtjes. Hij snorde en liep op Pepper af. Aarzelend begroef de jonge kat zijn neus in de zwart-witte vacht. Hij draaide zich om en ging zitten. Daar begon hij geamuseerd zijn buik te wassen.

Verbaasd keek Embershine de twee katten aan die net nog zo vijandelijk gedaan hadden tegen elkaar. "Goed goed, ik wilde deze jonge kater hier alleen maar waarschuwen dat hij zich nóóit op Shadowclan territory moet begeven, want hij wilde dit grijze pad maar al te graag oversteken. En daarbij," hij wendde zich tot Vixenpaw "Snap ik niet waar jij je mee bemoeid. Dit gaat ons aan en jou niet. Ik ben trouwens niet op Thunderclan territory, dit streepje hoort nog bij Shadowclan." Embershine snoof. Dit was niet gelogen en hij bleef op dat kleine stukje Thunderpath staan waar nooit een monster kwam. Hij wachtte de reactie's af.

Onderwerp: Re: [@Open] What is that? [S.P.T]