|
| [ Story ] Trust, a word that kills. | |
| |
Marieke 2130 Actief Locked inside reality's maze
| CAT'S PROFILEAge: 3 years and 6 moons, forever nowGender: She-cat ♀Rank: |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. do 20 jun 2013 - 21:19 | |
| |
| | | Tamar 278 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. vr 21 jun 2013 - 7:28 | |
| Omfg, dit had ik nu dus net niet verwacht xD Meer, meer, meer! |
| | | Stephano~ 118 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. vr 21 jun 2013 - 7:47 | |
| WWOOOW SHREW IS ZO COOL *Fangirl scream*
The world is wide, But im the princess |
| | | Floriske 2583 Actief Vibrations of tremors that shook long ago
Tear holes in the fabric of all that we know
Can't survive with the secrets we have
All that we have is a lie
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. vr 21 jun 2013 - 17:58 | |
| Yay, ik verheug me nu al op hoofdstuk 10 :3 It is walking evenly between you and me, this truth, this terror And it stares us in the face, until we break our nose against the mirror* ********- Spoiler:
|
| | | Miss de V <3 5400 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. vr 21 jun 2013 - 22:02 | |
| - Hoofdstuk 10--:
Toen de drie katten waren teruggekeerd in het kamp, hoorde hij haastige pootstappen. Dawnlight kwam naar hen toe rennen, haar ogen wijd opgesperd. “Suntail..” Hijgde ze en draaide haar kop in de richting van de Nursery, toen Ashdrizzle een bekende stem of eigenlijk schreeuw hoorde wist hij allang wat er aan de hand was. Hij was er sneller achtergekomen dan de Medicine cat en haastte zich naar Silentvoice. In de Den zag hij de poes direct, haar opgezwollen buik viel hem meteen op. Hijgend draaide de Queen haar kop naar hem om, die vreemde uitdrukking verscheen weer in haar ogen. “Ik.. ben zo blij dat je er..” Maar ze kon haar zin niet afmaken door een wee die haar gehijg onderbrak. Een grom kwam uit haar keel en Suntail kwam meteen binnen met wat kruiden en een stok. Silentvoice griste de tak weg en begon er op te bijten, het gekraak doorbrak de stilte, maar er verscheen geen kitten. Hulpeloos keek Ashdrizzle naar de Medicine cat, die met een versmalde blik naar Silentvoice keek. De poes leek net zo hulpeloos als een kitten, haar kaken zaten vast geklemd aan de tak en de pijn weerspiegelde in haar ogen. “Waar..?” Suntail schudde haar kop toen hij de vraag wilde stellen, het was al een lange tijd geleden, maar nog niets was verschenen. Silentvoice liet de tak uit haar mond vallen en liet een krijs uit, haar klauwen scheurden aan het mos onder haar en ze had haar ogen tot spleetjes geknepen. Woedend keek ze naar Suntail, alsof haar ogen vuur konden spuwen. “Laat deze pijn stoppen, NU!” Snauwde de Queen en Suntail boog over haar kruiden. “Ik kan je wat poppy seeds geven tegen de pijn, maar--” Silentvoice schudde haar kop. “Geen gemaar! Geef die dingen!” De Queen at de zaadjes op alsof haar leven er vanaf hing. Suntail keek Ashdrizzle aan. “Door dit zal ze wat slaperig worden, maar dit zal de bevalling niet makkelijker maken, ook niet voor ons. De kittens moeten er snel uit, anders zullen ze verstikken. En nu Silentvoice niet veel kracht kan zetten, zullen wij haar moeten helpen.” Suntail legde haar voorpootjes voorzichtig op de buik van Silentvoice die wat beledigd opkeek. Ashdrizzle besloot de poes wat gerust te stellen, door wat in haar oor te fluisteren. De poes liet haar kopje vallen op wat over was van het nest en kon haar ogen nog nauwelijks open houden, deels door de poppy seeds. “Ashdrizzle,” Fluisterde Suntail vervolgens en de kater ging naast de Medicine cat zitten. “Masseer jij de buik maar, ik zal even kijken of ik nog wat kruiden heb die kunnen helpen.” De Warrior knikte en begon Suntail na te doen, die al snel vertrok. De stilte leek wel dodelijk, hij mocht niet te hard drukken, anders zou Silentvoice zijn hele vacht vol snauwen, maar te zacht zou helemaal geen nut hebben. Plots slaakte Silentvoice een soort pijnkreet vanuit haar diepe slaap, een soort rilling ging door de maag en twee kittens kwam tevoorschijn uit de maag van de poes, maar al snel werden deze gevolgd door twee andere. Ashdrizzle boog hulpeloos naar voren en beet de zakken door. Suntail kwam gelukkig snel aanrennen en hielp de kater de kittens droog te likken. “Dat is geluk hebben, vier gezonde--” Maar nee, Suntail kon haar zin niet af hebben totdat een van de kittens, die als eerste droog was gelikt en bij zijn moeder was gelegd, vreemd begon te doen. De kleine kitten, die de vacht van Darkpath droeg, begon vreemd te piepen en zijn ademhalingen waren snel en gehaast. Suntail wilde ingrijpen, maar toen stopte alles opeens. De kitten werd slap en viel neer in de vacht van Silentvoice. “Is hij..?” Suntail greep de kitten bij zijn nekvel en rook aan de vacht, vervolgens keek ze Ashdrizzle bedroefd aan. “Ja, hij heeft het niet gehaald.” Snel keek Ashdrizzle naar de overige drie kittens, maar deze dronken al gulzig van de moedermelk. “Goed, nu de andere kittens wel gezond blijven, zal ik wel wachten tot ze wakker wordt om haar deze kruiden te geven, voor de ontwikkeling van de melk.” Begon Suntail gevolgd door een gaap. Ashdrizzle schudde glimlachend zijn kop. “Nee, Suntail. Jij werkt al zoveel, dus jij moet nu rusten.” De poes stond op het punt om zichzelf te verdedigen, maar Ashdrizzle liet haar niet toe. “Silentvoice zal zeker niet snel wakker worden en de Clan heeft een uitgeruste Medicine cat nodig, een Warrior zullen ze vast niet missen in Newleaf.” Suntail keek hem even bedachtzaam aan. “Ik denk dat je niet inziet wat je voor de Clan betekent, jongeling.” Voordat Ashdrizzle haar raadselachtige verhaal kon ontrafelen, was de poes alweer verdwenen. Vreemd..
Silentvoice werd pas in de ochtend wakker en was verrast met de drie kleine kittens die bij haar buik sliepen. Ashdrizzle had de overleden kitten nog begraven en besloot het haar niet te vertellen. Stres mocht een Queen niet kennen. Silentvoice had besloten alle kittens zelf te benamen, omdat de vader er niet bij ‘kon’ zijn. Het liefst had Ashdrizzle de kittens ook een naam willen geven, maar Silentvoice gaf hem die kans niet. Hoe kon hij dan ooit de vader zijn van de familie als hij geen zeggenschap had? “Dit is Aurykit,” Zie Silentvoice toen ze naar het licht bruin gekleurde poesje wees met haar staart. Het poesje was slank gebouwd en had een mooie volle staart. “Littlekit is haar zusje,” Silentvoice wees op een donker poesje dat een paar bruinige vegen in haar vacht had. “En als laatste Killerkit,” Vervolgens wees ze op het enige katertje van het nestje, min degene die dood was gegaan maar daar had Silentvoice geen idee van. Het katertje had de donkere vacht van Darkpath, maar de rossige vacht van zijn moeder. Ashdrizzle knikte wat en Silentvoice keek hem aan. “Zeg dan eens gedag naar je kittens.” Zei ze met een wat geïrriteerde toon en Ashdrizzle schrok van het ‘je kittens’ gedeelte. Nu waren het opeens wel zijn kittens? Waar waren zijn naam keuzes dan. “Sorry, ik moet even een frisse neus halen.” Beledigd keek Silentvoice hem met grote ogen aan, maar de Warrior verdween al uit het kamp. Even wilde hij ontsnappen van zijn nieuwe zorgen, hij was vader geworden zonder dat het echt zijn kittens waren. Plots rook hij een vijandige geur, ThunderClan! Ashdrizzle maakte zijn ogen groot en zijn nekharen schoten overeind. Was hij echt tot aan het Thunderpath gekomen? Maar zijn aandacht werd al getrokken door twee katten. Ashdrizzle, gedreven door nieuwsgierigheid, sloop dichterbij, nog net tot aan de laatste rij struiken. Verderop stonden Spottedleaf en, ook al kon hij het zelf niet geloven, Darkpath. De twee katten leken weer even op de domme Apprentices die ze waren geweest, alleen zag Darkpath er nu veel gevaarlijker uit en Spottedleaf deelde blijkbaar zijn mening. De poes stond wat angstig te beven, maar Darkpath glimlachte alleen maar. “Ben jij het dan echt?” Jammerde de ThunderClan Warrior en haar ogen stonden gericht op haar vroegere vriend. Darkpath hief zijn kop wat trots op. “Maar natuurlijk, vind je me dan minder leuk dan eerst? Ben ik dan zo anders?” De scherpe toon in zijn stem deed een rilling over de rug van Ashdrizzle gaan, een foute stap van Spottedleaf en haar leven zou eindigen. “N..nee, maar--” Darkpath deed een pas naar voren en voordat Spottedleaf weg kon rennen duwde hij zijn kop tegen die van haar. Ook al fluisterde de kater, de lage toon was nog aardig goed te horen. “Ik ben je nooit vergeten,” De poes beefde door de aanwezigheid van de BloodClan kat, vanaf hier kon Ashdrizzle al het bloed ruiken dat aan zijn vacht gekleefd zat. “Ik wil je een kans geven, kom met me mee. Ik geef je een goede plek in de BloodClan, je zal mijn kittens kunnen dragen, je zal--” Spottedleaf begon wild haar kop te schudden en sprong een paar keer achteruit. “Nee..” Mompelde ze en bleef achteruit lopen, Darkpath keek haar serieus verrast aan. “Nee, nee, nee.” Nog steeds schudde ze haar kop en sloot ze haar ogen, een eenzame traan droop langs haar wang. “Het spijt me Darkpath..” Haar stem klonk eerlijk bedroefd. “Je bent te veel veranderd, je houdt ervan om te doden, bloed is je drinkwater geworden. Ik ben niet zo, ik ben niet zo vreselijk. Vroeger was je anders, toen hield je oprecht van me. Nu wil je gewoon nageslacht.” Nu liet de poes pas haar moed zien, maar tegenover Darkpath was dat misschien niet handig. “Jij bent een BloodClan kat, je bent naar de vijand van elke Clan gegaan. Het gaat je alleen om macht en bloedverlies. Verdwijn nu, voordat ik je pijn moet doen.” Darkpath bleef echter niet staan, maar hij ging ook zeker niet terug. In plaats daarvan begon hij met een zeer verrassende snelheid op de poes af te rennen. Zijn gespierde lijf was geen vertraging, nee, het versnelde hem juist. Met zijn dodelijke klauwen dook hij op Spottedleaf, maar die wist hem nog net op tijd te ontwijken. De poes was slim en rende meteen terug naar haar kamp. Darkpath zag in dat hij zelfs geen honderden katten aankon en bleef achter in het veld. Woedend begon hij stukken grond van hun plaatsen te trekken en liet hij woedende kreten uit. Voor een moment leek het alsof hij zich naar Ashdrizzle omdraaide en hem recht in zijn ogen aan keek. Voor een moment voelde Ashdrizzle de klauw van de dood om zijn hart sluiten. Het ijzige gevoel leek de tijd te vertragen. Maar een monster verbrak het contact en nam Darkpath met zich mee, want de kater was verdwenen toen het monster weer verdwenen was.
|
| | | 84 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. vr 21 jun 2013 - 22:19 | |
| Dit verhaal is verslavend. <3 Ik eis meer, hahah. xD |
| | | Flappy ~ aka Isa ;d 506 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. za 22 jun 2013 - 0:14 | |
| Oeww mijn Aurykit komt erin voor :3 Dit verhaal heeft gewoon zo veel spannende wendingen, I'm lovin it C: - Things:
PM's naar Dawnstar please!Active:Aurorapaw ~ Aurynight ~ Skunkpaw ~ Mintfang ~ Dawnstar ~ OrdinaryInactive:Jack D "I've always lived in a world where I'm supposed to fear what's different." - Cryaotic~ Thanx Babs :3 ~ Thanks Laura C:
|
| | | Stephano~ 118 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. za 22 jun 2013 - 8:34 | |
| Jippeh Killerkit =D Ik hou van dit hoofdstuk x.x Poor Spottedleaf D:
The world is wide, But im the princess |
| | | Tamar 278 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. za 22 jun 2013 - 16:22 | |
| Aaw, Spottedleaf... Dit hoofdstuk is echt geniaal. Meer! |
| | | Miss de V <3 5400 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. za 22 jun 2013 - 18:39 | |
| - Hoofdstuk11--:
De komende paar dagen ontweek Ashdrizzle de Nursery, bang om de woedende blik in de ogen van Silentvoice te zien. Haar reactie toen hij was weggegaan was al beledigd geweest en nu hij al dagen lang niet bij haar was geweest, zou ze het hem zeker nooit vergeven. De kater slikte toen hij naar de prooistapel liep, hij zou langs de Nursery moeten gaan en dan kon de Queen hem zien. Zou zijn geluk opgeraakt zijn? Voorzichtig sloop hij langs de kampmuur zodat de schaduw op zijn grijze vacht viel en hij minder snel zou worden opgemerkt, maar wat hij niet door had, was dat Silentvoice hem allang was gaan zoeken. Zonder het te weten knalde hij tegen haar op en sprong hij achteruit. De Queen keek hem met een woedende blik aan en haar vacht stond gedeeltelijk overeind. “Dus daar ben je!” Gromde ze en deed een pas dichterbij, geen vriendelijkheid meer. “Waarom liet je me toen achter en waarom ontwijk je me nu?” Plots verzachte haar blik weer en leek ze weer dat onschuldige poesje. “Houd je niet meer van me?” Geschrokken deed Ashdrizzle nog een paar passen naar achteren, had hij ooit de woorden ‘ik hou van je’ gezegd? Had hij ooit iets uit liefde gedaan? De kater begon wild zijn kop te schudden. “Silentvoice, het spijt me, maar ik..” De poes kwam blijkbaar eerder uit zijn woorden dan hij zelf. “Dat is dus een nee.” Met een versmalde blik deed de poes een stap naar hem toe. “Ik dacht dat je mij wel speciaal zou behandelen, maar ik zie nu al de gelijkenis tussen jou en je broer.” Plotseling schoot er een golf van woede door zijn lijf en keek hij Silentvoice furieus aan. De poes schrok van zijn reactie. “Vergelijk mij NOOIT met mijn broer.” Snauwde de kater en nu begonnen enkele katten hun kop uit verscheidene Dens te steken. “Die kat heeft zoveel levens verwoest en ik heb nooit zoiets dergelijks gedaan.” Silentvoice hervatte zichzelf weer en nam een wat dreigendere houding aan. “Dan moet je je ogen wat openene, want Icicleshard heeft me wat dingen vertelt toen je me zo achterliet. Ze zegt dat je haar gewoon als een steen hebt laten vallen, wat een goede vriend zeg,” Gromde Silentvoice en nu kwamen ook echt katten om hen heen staan, maar niemand greep in. Toen Ashdrizzle Deathwing zag grijnzen, wakkerde dit zijn woede meer aan. Maar in plaats van het op de kater af te reageren, deed hij dit op Silentvoice. “Weet jij iets over mij dan?” Gromde de grijze tabby en zijn nekharen begonnen te prikkelen. “Ik heb nooit, maar dan ook NOOIT gezegd dat ik van je hield.” De woorden waren er al uit, voordat hij ze goed had kunnen begrijpen. Nee. Dit had hij niet gezegd nu, toch? Toen hij Silentvoice aankeek, zag hij een paar tranen over haar gezicht glijden. Haar dreigende houding zakte in elkaar en met grote ogen keek ze hem aan. “Nee..” Mompelde ze en schudde haar kop. “Dat heb je inderdaad niet.” Ze stond op en liep in de richting van de uitgang van het kamp. “Dus er is geen reden voor mij om hier langer te blijven.” Plots nam de poes de benen en rende ze het kamp uit, zonder kittens. “Wacht..” Mompelde Ashdrizzle, maar zijn stem wilde niet meewerken. De katten gingen uiteen en alleen degene die wel degelijk een beetje om hem gaven bleven achter. Suntail dus alleen. Wat ongemakkelijk kwam ze op hem af. “Ik ga niet zeggen dat je het juiste hebt gedaan, maar dit is beter voor de Clan, geloof me.” Ashdrizzle keek haar wat vreemd aan en de poes schudde haar kop. “Laat maar, we moeten nu een andere Queen zoeken voor de kittens.”
Fallenstrike moest het gat van Smallpaw in haar hart opvullen, dus nam zij maar al te graag de plaats in van Silentvoice. Ze was al een keer Queen geweest, dus vragen had ze niet. Alleen was het de manier waarop katten hem aankeken als hij weer eens zijn kop liet zien in het kamp. Hij had een poes het kamp ingebracht en deze was weer verdwenen nu. Zijn vertrouwen was geschaad en de andere katten keken hem nu wantrouwend aan. Zelfs Deathwing leek wat vrolijker dan normaal en hij kwam wat meer in beeld als de Deputy. Shrewstar kwam steeds meer buiten. Precies nadat Silentvoice was verdwenen. Ze leidde weer patrouilles en hield weer ceremonies. Mockingpaw werd verlost van zijn Mentor en stond nu bekend als Mockingbird. Alles ging goed totdat er vreemdelingen het kamp inkwamen. Ashdrizzle, Deathwing, Icicleshard en Mockingbird bevonden zich in het kamp toen er plots drie katten met de WindClan geur binnenkwamen. De kat die de groep leidde was een langharige kater, oftewel de Deputy. Deathwing sprong met een oprijzende vacht naar voren en haalde uit naar de andere Deputy, die hem simpel ontweek. De andere twee katten kwam dreigend naar voren. Eentje had een zandkleurige vacht en bruinachtige ogen, de ander was zwart wit. “ShadowClan katten,” Gromde de Deputy, oftewel Timberlake. “WindClan heeft ons hier naartoe gestuurd om jullie de oorlog te verklaren.” Verraste geluiden kwamen uit de monden van de drie Warriors van ShadowClan, maar Deathwing liet niets door zijn ogen zien. “Dit zal jullie wel leren om ons gebied aan te vallen!” Gromde de zandkleurige kater. Timberlake keek zijn Clangenoot aan. “Rustig, Evergreen, maar inderdaad,” De Deputy keek Deathwing weer met woede aan. “Jullie heb de code overtreden, en ook al houden jullie je daar niet eens meer aan, WindClan zal jullie het niet zomaar vergeven. Zodra wij nog zelfs maar één klein geurtje ShadowClan ruiken op ons gebied, zullen jullie de gevolgen snel ondervinden.” Deathwing deed dreigend een pas naar voren, maar Timberlake waagde het om te blijven staan. “Katten die op ons gebied komen worden gedood, als je dat nog niet weet.” Met een sadistische glimlach op zijn gezicht sloeg hij zijn klauwen uit, maar Ashdrizzle beukte hem op de grond. “Wat doe je nu?” Snauwde Deathwing toen hij voor een moment op de grond lag. De WindClan katten keken wat verrast naar de ShadowClan Warrior die zijn Deputy had tegengehouden. “Ga dan.” Mompelde Ashdrizzle tegen ze en hield zijn blik op Deathwing gericht, die nu langzaam overeind kroop. Voordat hij de drie WindClan katten kon bereiken, glipten ze het kamp al uit. Op precies dat moment kwam Shrewstar weer binnen met haar grenspatrouille. “Wat deden die WindClan mormels hier?” Gromde de Leader en Ashdrizzle merkte de vreemde toon op waarmee ze sprak. Ergens leek het op die van Deathwing, ze sprak met dezelfde walging over de andere Clan als haar Deputy. “Goed dat u er bent, Shrewstar.” Zei Deathwing met een wat slijmerig toontje. “Kan ik u in uw Den spreken?” Shrewstar knikte en volgde haar Deputy.
- Epilogue:
Deathwing klom omhoog, maar liet Shrewstar eerst haar Den binnengaan. Toen de beide katten binnen waren en de Deputy er zeker van was dat niemand hen kon horen ging hij voor zijn Leader staan. Zijn plan was al bijna halverwege en nu al kon hij resultaat zien. Al zolang had hij geaasd op de rang die Frostlake bezet had gehouden, en toen Ashdrizzle hem de kans gaf nam hij deze met beide klauwen aan. Nu lag de zwarte kater onder de aarde en kon hij niet meer boven komen. Maar dat was pas het begin geweest. BloodClan katten hadden hem bij hun grens ontdekt, maar hij had ze makkelijk weten afschudden. Toen had hij gemerkt hoe erg Bullcrash en Ivyleaf genoten van vechten en hoe ze hun Clan konden ‘verdedigen’. Niet veel later had hij een bond met hen gesloten, als zij hem zouden helpen ShadowClan over te nemen zou hij ze de rang geven die ze verdienden. De hele Clan zou veranderd worden, katten zouden sterker worden opgeleid en dan kon hij met zijn Clan, als Leader, het hele woud in handen krijgen. Maar dat was nog erg ver weg, Deathwing was niet zo stom meteen alles te willen. Beetje bij beetje kreeg hij zijn zin. Darkpath was weer op zijn pad verschenen, eerst had de broer van de grijze Warrior hem willen aanvallen, maar toen Ivyleaf en Bullcrash hem onder bedwang gehouden. Het was Deathwing’s idee geweest hem in leven te laten, ook al wilden Ivyleaf en Bullcrash nog wat tegenstribbelen, pas toen Deathwing Darkpath wat had vergelegd, grinnikten ze hem mee. De Deputy had Darkpath een voorstel gemaakt dat hij niet zomaar kon negeren. De kater moest naar de BloodClan gaan om de Clan van binnen uit op te fokken. Langzaam. Maar Darkpath was ook nog eens zo dom om te geloven dat hij ook daadwerkelijk bij de uiteindelijke sterke ShadowClan mocht komen. Daarvoor zou hij allang dood zijn. Dus Darkpath werd daar geaccepteerd, en dan dacht Ashdrizzle ook nog eens dat hij het naar vond dat die poes hier kwam. Dat was ook allemaal uitgedacht. Darkpath moest van hem die domme Silent verleiden zodat hij zijn kittens binnen ShadowClan kon krijgen. Ashdrizzle liet de poes geaccepteerd worden en nu had Deathwing drie kleine juweeltjes die de rest van zijn plan zouden uitvoeren. En nu was die poes ook nog eens weg! Dubbel bonus voor hem. Ondertussen zouden Bullcrash en Ivyleaf de BloodClan dagelijks in het ShadowClan gebied laten om de geur aan hun vacht te laten kleven en vervolgens zouden de wilde katten een Clan naar keuze aanvallen. Dit keer was het WindClan geweest en nu had ShadowClan al een nieuwe vijand. Binnenkort zou RiverClan aan de beurt zijn en als laatste ThunderClan en dan, wanneer de BloodClan katten alle drie de territoria zouden begeven met de ShadowClan geur, zou iedere ShadowClan kat omkomen in het grote gevecht, dan zou Deathwing zich verschuilen, met Ivyleaf en Bullcrash in het BloodClan gebied en wanneer de andere Clans alles hadden vernietigd zou hij, met de BloodClan katten die hij nu al onder zijn macht had, ShadowClan opnieuw oprichten. Cyara zou het natuurlijk niet accepteren dat hij zoveel sterke Warrior zou meenemen, maar wat had zij te zeggen? Deathwing zou dan al negen levens hebben en met zijn nieuwe, veel sterkere Clan zou hij haar makkelijk kunnen verslaan. De overige BloodClan katten zouden bij ShadowClan komen of sterven. De andere Clans zouden zwak zijn na het grote gevecht met de overige ShadowClan katten, dus kon hij ze gemakkelijk aanvallen met zijn Clan en dan had hij het hele woud voor zichzelf.
En dan nog de andere schakel; de Leader zelf, Shrewstar. De eerste paar Moons had de Deputy besloten geen contact met haar te leggen, hierdoor zou ze gaan twijfelen over zichzelf en dat was ook gebeurd. Dagenlang sloot ze zichzelf op in haar Den en begon ze na te denken over het feit dat ze Leader was. Niet verdiend en er was geen kat meer die het tegendeel naar voren bracht. Twijfel werd vervangen door bittere woede en dit had Deathwing net nodig. Shrewstar was veranderd, in een goede manier. Ze kreeg een hekel aan alles om haar heen, en net toen ze die verandering begon, verscheen haar trouwe Deputy weer. Deathwing had ervoor gezorgd dat de poes hem alles vertelde wat ze nodig vond dat hij moest weten. Haar haat voor de andere Clans, haar angst dat ze het niet goed deed, alles nam hij in zich op. Leugens gleden als slangen over zijn lippen om haar haat meer aan te wakkeren en het vuur kon nu vanzelf branden. Het brandde met zo’n warmte dat iedereen die zich erin waagde, meteen verbrand zou worden. Elke keer als de kater in de groene ogen keek zag hij een soort weerspiegeling van zijn ziel. Hij genoot ervan, hij was haar redder en ze zou alles voor hem doen nu. Ashdrizzle zou haar niet meer kunnen redden, en zelfs als de kater zich tot hem keerde, zou Shrewstar hem zelf beschermen. Het gevoel van macht, het was geweldig. Shrewstar deed alles wat hij maar wilde, misschien dat hij nog wel even zou wachten tot hij de laatste stunt zou verrichten. Want dit hulpeloze poesje kon nog mooi wat dingen voor hem doen.
De kater keek met verrukking naar de Leader die hem als een vader behandelde. “Ik ben blij dat jij mijn Deputy bent, Deathwing.” Snorde de poes en Deathwing knikte, zijn staart krulde hij over zijn poten. “Dat ben ik ook.” En toen vertelde hij haar over de WindClan katten en propte hij er nog wat vlambaar spul bij. Toen hij klaar was met zijn verhaal zag hij haar furieuze blik aanwakkeren. “WindClan mag denken wat ze willen, ShadowClan zal blijven bestaan. Wij zijn hier de sterkste Clan.” Haar stem was bitter en haar klauwen gingen over de grond, maar ergens spotte hij genot in haar blik toen ze over de zwakkelingen van de WindClan sprak. Het was dus nu definitief begonnen.[/b]
Deathwing had me even helemaal in zijn greep D:
|
| | | Tamar 278 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. za 22 jun 2013 - 19:28 | |
| Ik hou van Deathwing, zijn gedachtegang is echt geweldig <3 MEER |
| | | Fee-fi-fo-fum 60 Actief
| |
| | | | 64 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. wo 26 jun 2013 - 21:22 | |
| //Dat ik dit nu pas zie D: Geweldig, zoals altijd, mheh, SCHRIJF VERDER >D |
| | | Miss de V <3 5400 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. do 27 jun 2013 - 17:53 | |
| - Hoofdstuk 12--:
De komende Moons waren lastig om voor Ashdrizzle door te komen. Shrewstar liet zich de komende dagen niet zien en telkens als er een patrouille terugkeerde deed Deathwing het woord voor haar, of dat dachten de meesten dan. Steeds weer wilde de Leader weten of er WindClan katten waren gesignaleerd, en als de Warrior hun koppen schudden, was ze weer gerust, of Deathwing. De kittens van Silentvoice, of nu weer Silent, groeiden op en hadden het nieuws gehoord dat hun moeder was gestorven en dat Ashdrizzle hun vader was. De grijze tabby was wat opgewekter nu de kittens konden spreken en hem ook als hun echte vader behandelden. Maar toch, hij had dit waarschijnlijk niet eens kunnen volhouden als Silentvoice er bij was geweest. Dus moest hij blij zijn met haar vertrek? Maar wat als ze, net als haar moeder, nog terugkwam? De hele nacht, als de maan op zijn hoogste punt stond, moest hij denken aan al die vragen. Hij was zeker niet van plan om haar op te zoeken, de poes kon hem nu wel levend villen.
Aurykit rolde een klein mosballetje naar hem toe en Ashdrizzle speelde deze weer terug. Littlekit en Killerkit keken wat ongeïnteresseerd naar het spelletje. De drie kittens hadden al een aardig karakter ontwikkeld. Littlekit was meer een serieuze poes, die het liefst gewoon haar normale leven kon oppakken. Killerkit was meer de wat stiekeme kater, hij probeerde telkens weer om het kamp uit te glippen, maar nooit was dit gelukt. Aurykit was de vrolijke kitten, haar glimlach toverde er meteen weer eentje op het gezicht van de ander. Ze speelde het liefst de hele dag en wist niet van ophouden. Het zou zonde zijn als haar kop werd gevuld met de nonsens van het moorden en de gevaarlijke dingen die de Apprentices nu moesten leren. En ja, het was onderhand wel tijd dat de kittens hun nieuwe namen kregen. Precies op dat moment klonken de bekende woorden, alleen, de eigenaar was anders. Deathwing. Ashdrizzle haastte zich uit de Nursery en keek wat kwaad op naar de zwart witte kater. Een vreselijke trotse grijns stond op zijn gezicht getekend. “Het is weer tijd voor een nieuwe ceremonie,” Zei hij en meerdere katten begonnen te mompelen. Waar was Shrewstar? Alsof Deathwing extreem goede oren had, gaf hij antwoord. “Shrewstar voelt zich niet zo goed, dus--” Suntail stopte met prikkelende nekharen naar voren. “Waarom heb je mij dat dan niet gezegd?” Siste de wit rossige poes en nu pas merkte Ashdrizzle de momenten op die hij al eerder had gezien. Telkens als Suntail tegen Deathwing moest praten, waagde ze het niet om hem aan te kijken. Dus er was wel iemand in deze Clan die wel gaf om haar Clan? Mooi. Nu was er tenminste iemand waar Ashdrizzle mee kon spreken. “Het zijn mijn taken om te zeggen of iemand gezond is of niet.” Ging Suntail weer verder en voor een moment verscheen er een ijzige blik in de ogen van de Deputy. “Ik haal haar dan wel.” Gromde de kater, maar Suntail nam daar geen genoegen mee. “Ik ga mee, want als ze echt ziek is kan ze haar nest waarschijnlijk niet uit.” De twee katten verdwenen in de Leader’s Den en niet veel later kwamen ze terug. Suntail had een wat vage uitdrukking op haar gezicht en voor de rest van de ceremonie was ze stil. Ashdrizzle was al opgehouden met luisteren, pas toen ‘zijn’ kittens werden genoemd, lette hij echt op. “En dan nu voor de drie kittens.” Deathwing keek met een wat tevreden blik naar de drie kittens die nog steeds een soort herinnering brachten aan Darkpath. “Aurykit, jij zult de nieuwe Apprentice worden van Ivyleaf.” Hij knikte naar de kitten die speels naar Ivyleaf toeliep. “Littlekit, jij zult de lessen krijgen van Bullcrash en Killerkit,” Hij bleef even hangen boven het kopje van de laatste kitten en het leek wel even of zijn lippen woorden vormden. Maar het was te onduidelijk om te zien voor de grijze tabby. “jij zult mijn Apprentice worden.” Als een steen viel de moedeloosheid in zijn maag. Al zijn kittens stonden nu onder het slechte groepje van de Clan. Ivyleaf, Bullcrash en Deathwing mochten beslissen wat ze met de drie gingen doen en het zouden zeker geen goede dingen zijn.
- Epilogue--:
De drie Apprentices werden wakker gemaakt, Aurypaw sprong meteen overeind. De ogen van Ivyleaf stonden fel op haar gericht en ergens vlamde opwinding. “Maak je broertje en zusje wakker, we gaan op een speciaal uitje.” Al snel stonden de drie Apprentices buiten, nieuwsgierig keken ze hun Mentors aan. Killerpaw, die met zoveel geluk de Deputy als Mentor had gekregen, had een vreemde glimlach op zijn gezicht. Littlepaw keek wat nors voor zich uit, net zoals Bullcrash. Alleen Aurypaw leek niet echt te weten wat er aan de hand was. “Goed, jongens, we gaan vannacht een speciaal uitje maken.” De nieuwsgierigheid in de ogen van Aurypaw kon haast niet groter worden. “Jullie moeten het alleen wel even voor jullie houden, want het moet een verrassing zijn voor iedereen, ok?” Het was voornamelijk naar Aurypaw gericht. Maar die knikte snel. “We gaan helemaal naar het RiverClan gebied, omdat deze katten ons bedreigd hebben.” De drie Apprentices schrokken even en maakten hun ogen groot. “Geen zorgen, wij zijn niet alleen.” Bij deze woorden verschenen er opeens vele vreemde katten, hun geuren roken vreemd en kil, maar toch hadden ze ook een hint van ShadowClan. Waarom kenden ze hen dan niet? Aurypaw kroop wat dichter tegen Killerpaw aan, maar deze deed een stap opzij. “Watje.” Mompelde haar oudere broer en Littlepaw waagde het niet om haar aan te kijken. “Maak je maar geen zorgen Aurypaw.” Zei Ivyleaf, maar haar stem klonk streng. “Nee, wat Ivyleaf zegt,” Zei Deathwing weer en stapte naar een grote gespierde bruine kater toe. Hij fluisterde iets in zijn oor en meteen veranderde de kille blik, in iets trots. “Aha,” Zei de kater een inspecteerde de drie een voor een. “Ik zie het. Nu?” Deathwing schudde strikt zijn kop. “Dit zal onze versterking zijn, Darkpath, jij leidt.” De bruine kater draaide zich om en de groep katten zette zich voort naar het RiverClan gebied.
Het kamp van de waterkatten was mooi, het lag bij de rivier en het maanlicht reflecteerde zich op het kamp zelf. Bewonderend stopte Aurypaw even, maar Ivyleaf gaf haar een flinke por. “Doorlopen.” Snauwde de witte poes, maar ze was dat wel gewend van haar Mentor. Littlepaw had gezegd dat elke Mentor wel zo streng was, dus had ze geen ongeluk of geluk gehad. Gewoon normaal, was dit. Deathwing stopte nu wel en Aurypaw wachtte even voordat elke kat ook daadwerkelijk gestopt was, pas toen ging ze ook zitten. “Goed,” Fluisterde Deathwing en zijn ogen hadden een vreemde uitdrukking. “Eerst zal Darkpath met zijn groep aanvallen.” Bij het woord aanvallen kromp Aurypaw ineen en voelde ze een rilling over haar rug glijden. “Dan zullen wij,” Hij bedoelde de zes. “erbij komen. Aurypaw, kan jij even kijken of er geen wachten bij zijn?” De Apprentice knikte en deed een paar passen opzij, maar Deathwing gebaarde dat ze verder moest.
“Goed nu zij weg is,” Zei Deathwing en boog voorover, Littlepaw opende haar ogen wat en spitse haar oren, Killerpaw haakte met zijn scherpe klauwen aan het gras, ongeduldig. “Ik wil dat jullie je technieken op elke mogelijke kat uitoefenen, begrepen?” Killerpaw lachte wat vreemd en Littlepaw knikte met de kleinste hint van een glimlach. “Zorg dat er veel RiverClan vacht aan jullie klauwen zitten en bloed mag vloeien. Degene die daadwerkelijk een kat het leven afneemt zal de volgende keer ook mee mogen.” Zei Deathwing met een trotse stem zijn ijzige ogen flitsten hongerig. “Komt er dan een volgende keer?” Klonk Littlepaw’s kille stem en haar ogen glimden even geïnteresseerd. “Oh ja, WindClan en ThunderClan moeten hun beurt nog afwachten.” Killerpaw spitse zijn oren even en keek opzij, maar Aurypaw was nog lang niet binnen gehoorafstand. “WindClan is toch al geweest?” Deathwing glimlachte voor een kort moment. “Ja, goed opgelet Apprentice, maar zij gaven zich niet over. Nu hebben we drie katten meer in ons team dus zal RiverClan zich wel overgeven. WindClan is de volgende op ons lijstje.” Killerpaw knikte met een opgeheven hoofd. “En waarom is zij ook mee?” Mompelde hij toen Aurypaw in beeld kwam. Deathwing keek even om en ergens stond er teleurstelling in zijn blik. “Voordat een kat zoals wij wordt, moet het eerst bloed hebben geproefd. Pas als Aurypaw voor het echt heeft gevochten kan ze pas kiezen aan welke kant ze zal staan. Maar jullie,” hij keek naar Littlepaw en Killerpaw. “Jullie hadden het meteen al in je, jullie zullen erg goede Warriors worden. Erg goed.”
Darkpath en zijn groep verdween en al snel klonk het gekrijs binnen het kamp, pas toen een paar katten het kamp uit waren gevlucht mochten zij ook naar binnen. Aurypaw had haar oren tegen haar kop aan gedrukt, het geluid was hart en gewoon vreselijk. Toen haar blik ook het kamp in kon zag ze overal bloed en vechtende katten. En nu zij er waren, waren zij ook in de meerderheid. Lizardstar keek even naar de katten die net gearriveerd waren en haar blik verstijfde even. Darkpath, die met haar vochten, sloeg zijn klauwen langs haar wang en de poes stortte neer. De Deputy probeerde op de rug van de kater te springen, maar Darkpath rolde gewoon simpel over de grond. Deathwing en de rest waren al verspreid en Aurypaw kroop schuilend onder een struik, ze sloot haar ogen en wilde het geluid verbannen maar niets hielp. Ze hoorde pootstappen en een jonge Apprentice kroop ook onder de struik, het was een RiverClan kat. Het katertje merkte haar nu pas op, maar alleen angst weerspiegelde in zijn ogen. “Laat me alsjeblieft met rust..” Jammerde hij en tranen sprongen in zijn ogen. Aurypaw keek hem verwilderd aan. “Waarom zou ik een onschuldige Apprentice aanvallen?” Vroeg ze bevend en de Apprentice kroop nog wat verder weg. “Jouw hele Clan doet het,” Piepte hij. “Maar--” Voordat hij iets kon zeggen greep een klauw hem bij zijn nekvel en werd hij onder de struik vandaan gesleept. Aurypaw keek vanonder de plant en tot haar verbazing zag ze Killerpaw. Haar broertje keek moordlustig naar de Apprentice, die tevergeefs tegenstribbelde. Direct zette Killerpaw zijn tanden in de nek en de krak was oorverdovend. Toen haar broertje het nu levenloze lichaam liet vallen, schreeuwde hij het uit van het plezier. “IK HEB HEM!” Juichte Killerpaw en voor een moment zag ze een trotse blik in de ogen van haar broertje. Voorzichtig kroop Aurypaw van onder de struik vandaan. Ze schrok van het beeld wat ze te zien kreeg. Deathwing vocht nu met de Deputy, Darkpath nog altijd met de Leader, die weer bij bewustzijn was, haar zusje, Littlepaw, had haar klauwen in het gezicht geslagen van een Warrior, zijn oog miste ze op een haar na. Maar toch wist Littlepaw hem onderuit te halen en haalde ze zijn buikvacht open. Maar Aurypaw voelde nu pas een woedende blik op haar gericht worden. Ze draaide zich om en zag een oudere Warrior bij het lichaam van de Apprentice staan. Haar grijze vacht was gelijk aan die van het katertje en haar blauwe ogen spuwden vuur. “Jij..” Snauwde de poes en vloog op Aurypaw af. Deze dook ineen en ze voelde het gewicht van de Warrior op haar belanden. Klauwen werden geslagen in haar schouders en de pijn was haast verblindend. En toen voelde ze nog een paar klauwen in haar achterpoot en nog meer. Een schreeuw verliet haar bek en ze probeerde weg te wurmen, maar het gewicht van de poes was te veel. Nog een kat kwam erbij, ook van de RiverClan, die haar al gewonde achterpoot nog meer begon toe te takelen. Pas nadat ze het bloed over haar vacht voelde lopen, verschenen Darkpath en Deathwing. Die duwden de katten simpel van haar af en lieten wat hevige wonden achter op de RiverClan katten. “Het is voorbij!” Juichte Deathwing en glimlachte tevreden. Aurypaw wist nog een blik te werpen op het kamp, alles leek dood te zijn. Overal lag bloed. De Leader en haar Deputy treurden bij het gezicht en voor een moment werd zij aangekeken met een van de lelijkste blikken ooit. “De machtige RiverClan is verslagen!” En toen viel Aurypaw flauw.
De Epilogue speelt zich twee Moons na het Hoofdstuk af, dat je het weet x'D
|
| | | Stephano~ 118 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. do 27 jun 2013 - 18:20 | |
| Wow... Dat hoofdstuk is echt amazing O.O MEEER xD
The world is wide, But im the princess |
| | | Isa :3 358 Actief "Don't be trapped in someone else's dreams."
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. do 27 jun 2013 - 20:25 | |
| Oh mijn god, hoe je Aurypaw bestuurt, bijna precies haar echte karakter o: Beste hoofdstuk tot nu toe, naar mijn mening :3 There is no pot of gold at the end of the rainbowThe only thing you may find, is the cold dark night- x:
Aurorapaw ~ Aurynight ~ Skunkpaw ~ Dawnflight
- Artsie things:
Thanks Moon x :3 Van Jojo <3 CrayCray Aury, van San >3
|
| | | 64 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. do 27 jun 2013 - 21:18 | |
| Ik heb medelijden met Aurypaw, en... al een geluk dat Littlepaw in 't echt niet zo is. xD |
| | | Tamar 278 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. do 27 jun 2013 - 21:30 | |
| Ow my... WAT EEN GEWELDIG HOOFDSTUK. We Want More, We Want More, We Want More. |
| | | Miss de V <3 5400 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. vr 28 jun 2013 - 13:14 | |
| - Hoofdstuk 13--:
De geur van bloed wekte hem uit zijn slaap, de grijze tabby vloog de Warrior’s Den uit en zag zes schaduwen naar de Medicine Den vluchten. Ergens herkende hij een geur, maar deze werd gemaskeerd door de vreemdste ooit. RiverClan? Ashdrizzle achtervolgde de vreemdelingen, aangezien hij ze niet kon zien in het kleine beetje maanlicht. Bij de Medicine Den stopte hij en gluurde naar binnen. Suntail stond kwaad te kijken naar een Warrior en toen een streepje licht op de zwart witte vacht viel, richtte Ashdrizzle een versmalde blik op hem. “Wat moet dat hier zo l--” Suntail waagde het niet om verder te praten en boog zich direct om een hoopje lichtgekleurde vacht. “Ja, ga daar maar aan werken.” Gromde Deathwing en hij stond op om te vertrekken, Ashdrizzle trok zich terug in de schaduwen. “Kom, jongens, jullie hebben het goed gedaan vandaag.” Bulcrash en Ivyleaf waren al in hun nesten geglipt, dus hij kon het onmogelijk tegen hen hebben. En toen gebeurde er iets wat hij nooit van zijn leven had verwacht. Littlepaw en Killerpaw kwamen de Medicine Den uitgelopen een uitgelaten uitdrukking was echter alleen te zien bij Killerpaw. Killerpaw boog zijn kop naar zijn Mentor en Littlepaw liet haar kopje wat verslagen hangen, een vreemde glinstering in haar ogen. “Killerpaw, ik heb het gezien. De volgende keer zal jij erbij zien.” Sprak Deathwing vol trots uit en Killerpaw liet een snorrend geluid horen. “En Littlepaw,” Het poesje schrok op, blijkbaar had ze iets niet gedaan of juist wel, maar dan verkeerd. “Jij hebt je taak niet volbracht en daardoor krijg jij deze voorrang niet.” Deathwing was kortaf en Littlepaw Hield haar mond even verbaasd open. “Maar, maar het was bijna--” Deathwing deed dreigend een pas naar voren, Ashdrizzle verstijfde, klaar om de kater aan te vallen zodra hij zijn dichter aanviel. “Bijna is niet alles, weet dat Littlekit. Jij hebt je taak niet volbracht, punt. Ik ben diep in je teleurgesteld, want je technieken zijn goed, je hebt alleen te veel medeleven. Die kater, die had allang aan je poten moeten liggen. Jij bent een schande voor mij en mijn,” Het woord ‘mijn’, daar lag net iets te veel nadruk op. “Clan. Jij gaat dit goed maken, maar je zal niet mee mogen.” Deathwing draaide zich toen om en Killerpaw volgde hem als zijn kleine trouwe Apprentice. Littlepaw bleef even achter, maar besloot toen ook te gaan slapen. Ashdrizzle bleef even kijken, maar toen hij een pijnlijke schreeuw uit de Medicine Den hoorde en de stem ook nog eens herkende, rende hij de Den in. Suntail stond gebogen over Aurypaw, de kleine poes had haar ogen gesloten en beet op een stok. “Ja, waarom doe je je dit ook aan?” Aurypaw gilde het nog eens uit toen Suntail een of ander stuk hout verbond aan haar achterpoot. Ashdrizzle boog zich over Aurypaw die hem zag en geschrokken terugdeinsde. “Ashdrizzle,” Zei Suntail op haar kalme toon en ze bond nog een extra laag mos over de spalk. “Ik weet niet wat Aurypaw heeft gedaan, maar ze zal het je ook niet vertellen. Ik heb haar poppy seeds gegeven en ze zal dus voor een paar dagen te moe zijn. Geen zorgen,” Zei ze voordat Ashdrizzle iets kon vragen. “Ze gaat er niet dood aan, hoor.” Ashdrizzle bekeek de Apprentice, maar voelde zich niet zeker met het antwoord. Kwam het wel goed dan? “Wat is er met haar achterpoot gebeurd?” Suntail checkte even of Aurypaw echt sliep en toen ze de diepe ademhaling hoorde van de Apprentice boog ze wat naar Ashdrizzle. “Ik weet niet wát er is gebeurd, maar haar achterpoot is ernstig beschadigd. Een botbreuk, en niet zo’n kleintje ook. Veel pezen zijn er beschadigd en ik vrees dat ze deze poot nooit meer zal kunnen gebruiken. En als StarClan ons dit wonder schenkt, dan zal ze er geen gevoel meer in hebben. De zenuwen zijn te veel beschadigd. Ik vrees dat ze geen Warrior meer zal kunnen worden.” Ashdrizzle liet zijn kop hangen en bekeek de achterpoot. Onder het mos was duidelijk de grote wond te zien. Vlees lag ontbloot en de huid was open gekrast. Dit kon geen enkel natuur voorwerp hebben gedaan, een kat, een kat was hier de schuldige van. “Ga maar slapen, Ashdrizzle, je hebt je rust nodig.” Mompelde Suntail was moe en gaapte even, de kater schudde echter zijn kop. “Ik wil het even met je hebben over,” Hij keek achterom en toen de kust veilig was durfde hij pas weer te spreken. “Deathwing.” Suntail’s ogen werden groot maar namen toen een wat geïnteresseerde glinstering aan. “Je bedoelt degene die de Clan verwoest?” Ashdrizzle knikte met een kleine glimlach. “Wat zei hij tegen je tijdens de ceremonie, in Shrewstar’s Den?” Suntail keek even bedachtzaam en voor een klein moment wat pijnlijk. “Het was..” De Medicine cat nam een vermoeide hap lucht. “Het was vreemd,” Ashdrizzle liet zijn kop wat schuin hangen, zijn oren gespitst voor maar ook elk woordje. “Ik werd dus naar binnen geleid door Deathwing en toen ik Shrewstar zag, wist ik dat ze niet ziek was. Maar zodra Deathwing zijn plaats innam aan haar zijde, leek ze zo ontzettend zwak. Het was alsof er een jonge Warrior naast een ingezakte Elder zat. Ik krijg er nog rillingen van over mijn rug. Shrewstar leek verroest, verbitterd, gewoonweg ziekmakend. Het was niet dat zij perse ziek was, maar ze had een blik in haar ogen die niet van haar was. Een geest van haar vroegere zelf. Maar zodra ze begon te spreken had ik het wel door. Haar stem was identiek aan die van Deathwing, ze sprak met dezelfde haat en verontachting. Haar groene ogen spraken vergif. Ik weet niet wat die kater met haar heeft gedaan, maar ze zal waarschijnlijk niet erg lang meer hebben,” Eerst dacht Ashdrizzle dat ze dood zou gaan, maar Suntail nam gewoon een erg lange pauze. De wit rossige poes liet haar kop hangen. “Voordat ze.. net zoals hij is.” Ashdrizzle nam een pas achteruit en schudde zijn kop, maar Suntail stond gewoon op en deed een pas in zijn richting. “She needs someone to wake her up, Death is circling above her head and alone the soft drizzle of Ash can defeat the Killer clouds. When the Dark path opens up, try to follow a Silent voice that calls for love.” Plots klonk de stem van Suntail erg, vreemd. De poes was even versuft en viel toen neer in haar nest.
De volgende dag besloot Ashdrizzle het kamp maar te ontwijken, de woorden van Suntail echoden telkens weer in zijn kop. Voor het grootste gedeelte had hij wel door over wie het ging. Hij, Deathwing, Darkpath en Silentvoice. Hij moest Shrewstar uit haar nachtmerrie schudden en blijkbaar zou Deathwing er alles aan doen om hem tegen te houden. Maar hoe kon Darkpath in verband worden gebracht met dit alles? De kater was al tijden niet meer gezien, laat staan dat hij hier ooit nog eens zou komen. En Silentvoice, die kon gewoon als dood worden gezien. De poes was geheel verdwenen uit zijn leven. Traag sloop de grijze tabby op een muisje af, maar een bekend figuur joeg het beestje weg door er slordig op af te springen. Gefrustreerd begon Littlepaw met haar poten de grond te kneden in haar ogen stond een zorgelijke blik. “Littlepaw,” Mompelde Ashdrizzle blij en liep naar de poes toe die hij wel zijn dochter kon noemen. Maar het poesje keek hem met een furieuze blik aan, en sprong achteruit. “Ga weg!” Snauwde ze en liet haar tanden zien. Vervreemd keek Ashdrizzle naar het poesje. “Hoe bedoel je? Ik ben je vader, ik--” Littlepaw lachte sarcastisch en deed een pas naar voren, haar vacht begon overeind te staan. “Jij bent mijn vader niet. Niet meer. Jij hebt mijn moeder van de Clan verjaagd omdat ze niet Clanzuiver was. Walgelijk!” Gromde ze naar Ashdrizzle, die alleen maar verwarder begon te kijken. “Hoe bedoel je met verjaagd?” Littlepaw keek hem aan alsof hij gek begon te worden. “Denk maar niet dat je dom kan spelen, maar als je ook echt zo’n slecht geheugen hebt, Bullcrash heeft me wel verteld over jouw en mijn moeder.” Ashdrizzle lachte dit keer. “Dit heb je dus van Bullcrash, eh? Die heeft het vast en zeker van Deathwing, niet?” Littlepaw zei niets, wat alleen maar zijn gelijk bewees. “Nou dan kan je gerust zijn dat het niet de waarheid is.” Littlepaw sprong weer uit haar gedachten, nog steeds niet blij met zijn aanwezigheid. “Wat is dan wel de waarheid? En nee, schotel me niet het verhaal voor wat iedereen denkt dat waar is.” Ashdrizzle keek haar bedachtzaam aan. “Goed, laten we een deal maken. Ik vertel jou de waarheid, maar eerst wil ik weten wat jij gisteravond hebt gedaan.” Littlepaw sprong geschrokken achteruit, haar ogen ging nerveus heen en weer. “Gewoon--” De Warrior schudde zijn kop strikt. “Nee, ik weet dat jij en je broertje en zusje en jullie Mentors gisteren naar RiverClan zijn geweest, maar wat hebben jullie daar gedaan? En let op, zodra ik merk dat je liegt vertel ik jou ook helemaal niets.” Littlepaw keek hem met een versmalde blik aan. “Waarom ga jij niet eerst?” Ashdrizzle glimlachte even. “Omdat ik me aan mijn woord houd en je mij al je hele leven hebt vertrouwd.” Nogmaals keek Littlepaw om zich heen. “Beloof me dat je het aan niemand vertelt en niet boos wordt.” Ze klonk even weer als een ondeugende kitten en Ashdrizzle knikte. Littlepaw kroop wat tegen hem aan. “Gisteravond zijn we dus naar RiverClan gebied geweest, om.. om het kamp aan te vallen.” Ashdrizzle schrok hevig en keek de Apprentice verrast aan, maar hij hield zijn woede nog even vast. Hij knikte dat ze verder kon. “Blijkbaar had Deathwing met andere ShadowClan katten afgesproken die ons gingen helpen, en toen we aankwamen bij het kamp hoorden we allemaal geschreeuw. Maar ik moet nu eerlijk zijn, ik wilde meegaan, pap. Ik wilde mijn Clan beschermen.” Ze bleef even stil, maar Ashdrizzle waagde het niet om zijn mond te openen. “En het vreemde was, het was alsof ik echt in mijn element was tussen al die gewonde katten, het lukte me om tegen elke tegenstander te vechten. Alsof ik maar niet verslagen kon worden. Maar pas na het gevecht wist ik wat ik had gedaan. Het voelde vreselijk, ik krijg die onschuldige katten maar niet uit mijn kop en dan te denken dat ik het leuk vond daar. Laat me nooit meer daarheen gaan, pap, nooit meer.” Littlepaw rilde en toen pas wist Ashdrizzle dat Littlepaw wel de waarheid sprak. Het was goed dat dit uit haar systeem was gekomen. Ashdrizzle drukte zijn neus in haar donkere vacht. “Maar, nu moet jij de waarheid vertellen, pap.” Het woord wat ze hem noemde deed zeer, aangezien hij haar nu moest vertellen wie haar echte ouders waren. Of niet..? Littlepaw had duidelijk iemand nodig nu, een ouder die om haar gaf. Als ze wist dat Darkpath haar echte vader was, had ze niemand meer om te kunnen vertrouwen. “Goed dan,” Verzuchtte Ashdrizzle, hij probeerde het verhaal zo mooi mogelijk te laten klinken. “Toen ik je moeder ontmoette, stond ze bekend als Silent. Ze was de dochter van de BloodClan Leader. Je weet dat ShadowClan lang heeft geleden onder de schade die de bloeddorstige Clan heeft aangericht, dus ging het eerst niet echt goed.” Hij vertelde haar over de vele ontmoetingen die Silent en hij hadden gehad en plots snakte hij weer naar de bruine vacht die de zachtaardige geur vasthield. Toen kwam het gedeelte aan de beurt waarbij ze die splitsing hadden gehad. “Maar op een dag kwam ik haar tegen en ze redde mijn leven,” Vervolgde Ashdrizzle weer en hield zijn broer er buiten, daar mocht ze niets vanaf weten. Een leugen, maar om eigen bestwil. “Ik was haar er heel dankbaar voor en toen vertelde ze dat ze zwanger was,” Littlepaw glimlachte even bij de gedachte dat zij er toen al bij betrokken was, niet eens kwam de gedachte in haar op dat er een andere vader in het spel kon zijn. Goed, haar gedachten waren nog niet besmet door Deathwing. “Dus nam ik haar naar het kamp en toen kwam er een groot overleg. Na veel protest van Deathwing werd Silent met een wonder van StarClan toegelaten. Ik was hartstikke blij,” Zei Ashdrizzle en liet zijn blik afdwalen tot in de verte. “Toen werden jullie geboren, vi—drie prachtige--” Littlepaw schrok op uit haar fantasiewereldje en kroop uit zijn vacht. “Zei je nou vier kittens?” Haar blik werd versmald. Ashdrizzle liet zijn kop alleen hangen. “Ja, er waren ooit vier van jullie, maar de jongste had zuurstofgebrek en overleed. Het leek ons beter het niet aan jullie later te vertellen, zelfs je moeder wist er niet van.” Littlepaw knikte wat vaag en kroop voorzichtig weer tegen hem aan. “Waarom heb je het niet aan mama verteld? Je hield toch van haar?” Ashdrizzle slikte wat moeizaam, hier was het weer. “Nou, eh, je moeder had speciale gevoelens tegenover mij, maar ik kreeg geen vlinders meer in mijn buik. Ze was anders dan vroeger, veeleisender en gewoonweg alleen voor zichzelf. Soms denk ik nog dat ze mij alleen in dit alles heeft meegesleurd omdat ze niet jullie niet alleen wilde opvoeden.” Littlepaw knikte wat versuft en stond vervolgens op, Ashdrizzle dacht eerst dat ze hem weer zou beregenen met woorden. “Het spijt me, pap, ik had niet moeten luisteren naar Deathwing en de rest.” Ashdrizzle glimlachte naar haar. “Je geheim blijft veilig bij mij, maar beloof me dat je Deathwing de komende paar Moons ontwijkt, Bullcrash kan onmogelijk eeuwig met hem blijven trainen.” Littlepaw knikte en samen keerden ze terug naar het kamp.
|
| | | Tamar 138 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. vr 28 jun 2013 - 14:57 | |
| Aah, Littlekit <3 Geweldig hoofdstuk, samen met het vorige tot nu toe je beste denk ik. |
| | | | Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. | |
| |
| | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |