|
| [ Story ] Trust, a word that kills. | |
| |
Tamar 278 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. ma 17 jun 2013 - 21:46 | |
| Mens, jij kunt schrijven Ô,ô Meer, meer, meer! Geweldige wendingen, echt.
En, ik zou het heel leuk vinden als je Bane (BloodClan) en Greentear (ThunderClan) er in zou willen verwerken. Maar je moet maar kijken of je ze kunt gebruiken ;]
[En eventueel heb ik ook nog Maryl (Kittypet) voor je. Hij mag Rogue/BloodClanner/Whatever worden. Als je hem gebruiken kunt.] |
| | | Miss de V <3 5400 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. ma 17 jun 2013 - 21:49 | |
| Haha, bedankt <'3 Ik ben alleen nu even op, hopelijk dat ik morgen na die berg huiswerk Jup, gewoon nog school hier D: wat zin heb om verder te schrijven. In tegenstelling tot gisteren heb ik vandaag nog geen opzetje gemaakt voor hoofdstuk 7 x'D |
| | | Tamar 278 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. ma 17 jun 2013 - 21:53 | |
| Heb je serieus nog bergen huiswerk? Ik nog school, maar al lang geen huiswerk meer..
Ik kijk uit naar Hoofdstuk 7! |
| | | Floriske 2583 Actief Vibrations of tremors that shook long ago
Tear holes in the fabric of all that we know
Can't survive with the secrets we have
All that we have is a lie
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. di 18 jun 2013 - 9:03 | |
| Het is zo geweldig spannend Ik kan niet wachten tot hoofdstuk 7 er is :3 It is walking evenly between you and me, this truth, this terror And it stares us in the face, until we break our nose against the mirror* ********- Spoiler:
|
| | | Demon kitty Luna 150 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. di 18 jun 2013 - 17:20 | |
| nog steeds één van de beste Warrior Cats verhalen die ik ooit heb gelezen :3 |
| | | Miss de V <3 5400 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. di 18 jun 2013 - 17:30 | |
| - Hoofdstuk 7--:
Nog steeds had de kater geen teken vernomen van Silent, de poes had hem misschien dan ook definitief verlaten. Een Moon was gepasseerd, Solesung’s kittens hadden hun Apprentice naam gekregen en Fallenstrike had een nestje gekregen. Drie gezonde kittens hadden hun weg in de Clan gevonden en elke keer als Ashdrizzle ze buiten zag, herkende hij ze ergens van. Een vage hint van de vader, waarvan nog niemand de naam wist. Smallkit was de oudste, hij had een donkerdere kleur dan Fallenstrike die zelf een bruine tabby was, Adderkit was een klein poesje met een prachtige lange tabby vacht en licht groene ogen en dan was de laatste kitten de jongste, Tawnykit, een zwarte kater met erg opvallend groene ogen. Tawnykit wekte steeds dat bekende gevoel in Ashdrizzle op, maar telkens als hij op de naam was gekomen, glipte deze weer weg. Deathwing nam zijn taken erg serieus en nog steeds had hij dat geniepige gedrag, Bullcrash en Ivyleaf begonnen het ook een beetje over te nemen. De drie hielden hun gesprekjes niet meer in het kamp, maar steeds verder in het territorium, maar ook al had Ashdrizzle iets verwacht, het was nog niet gekomen. Sinds Silent hem niet meer wilde spreken, wat hij had gedacht, trok de grijze tabby steeds meer op met Icicleshard. De twee klikten wel met elkaar en al snel trokken ze er samen op uit, vaak om te jagen. Van Spottedleaf had de kater al een hele tijd niets vernomen, zelfs zijn broer was allang niet meer in zijn gedachten voorgekomen. Het was vreemd, want de manier dat Darkpath hem had aangekeken toen hij de Clan werd uitgezet, was niet echt bepaald poeslief..
Zonder het eigenlijk te merken leidden zijn poten hem naar de grens waar hij de afgelopen Moon nauwelijks tot niet was geweest. De geur van Silent hing nog in de lucht, ook al was deze nog zo zwak, hij herkende hem nog steeds. Een zucht rolde over zijn lippen en voor een klein sprankje hoop richtte hij zijn blik op de kant van de andere Clan. Nee. Niets kwam naar hem toe rennen vanaf de andere kant, zoals al die dagen al was gebeurd. Traag kwam de kater weer op gang, maar door al die dingen waren zijn gedachten niet helder. Zonder het te weten was hij bij de plek gekomen waar alles was misgegaan. Suntail die hem zomaar naar haar kant had getrokken, Silent die met een grote teleurstelling was vertrokken en hij, die niet eens zijn keuze bekend had kunnen maken. De boomstronk was nog steeds uitgehold, een paar plukjes gras waren rond de rand weg geschraapt. De Warrior kroop wat dichterbij en hij begon de plek te inspecteren waar hij en Silent de plantjes hadden gevonden. Toen pas viel zijn blik op iets wat er niet echt thuis hoorde. Een pluk vacht. Snel graaide Ashdrizzle het plukje vacht weg en toen hij zich omdraaide stond hij plots oog in oog met iemand. Door schrik liet hij het plukje vacht vallen, wat op de grond dwarrelde en toen Ashdrizzle de kat voor hem beter bekeek, herkende hij hem. Er was veel veranderd aan zijn broer. Zijn lichaam was breder geworden, onder de bruine vacht zat een laag sterke spieren, een halsband sierde zijn nek en een paar vreselijk uitziende tanden hingen er aan. Maar waar hij het meeste van schrok was de blik die op hem werd geworpen. De groene ogen die ooit vriendelijk naar hem hadden gekeken, stonden nu vol met haat en bloeddorst. “Darkpath?” Vroeg Ashdrizzle twijfelend en deed een pas naar voren. Dit werd beantwoord door een luid gesis en een klauw die hem rakelings op zijn wang raakte. Een vreselijke pijnsteek stroomde door zijn opengehaalde wang. Ook Darkpath had zijn nagels versterkt. “De verrader is weer terug.” Gromde de zware stem van zijn broer, de geur van zijn adem was vreselijk. Het rook zo erg naar bloed. “Verrader? ..” Maar Ashdrizzle had gelijk door dat dit niet over Darkpath ging, maar over hem. Zijn broer maakte dreigend een rondje om zijn broer, zijn klauwen tikten op de bevroren grond. “Jij dacht zeker dat je nu volledig van me af zou zijn, eh?” Ashdrizzle wilde zijn mond open doen om iets te zeggen, maar zijn broer haalde nog een keer uit toen hij geluid wilde maken. Zijn achterpoot was dit keer het doelwit. Nogmaals voelde hij pijn door zich heen gaan. “Nee. De sterke katten praten nu.” Siste Darkpath en nam zijn plaats weer in voor Ashdrizzle. “Eerst kon ik niet geloven dat jij me had verraden, ik dacht dat familie te vertrouwen was, maar mijn leven als een Rogue heeft me beter geleerd. Ik heb katten leren kennen die hun eigen familie hebben gedood omdat ze alleen maar werden tegengehouden door hen. Onacceptabel voor een Clankat, de manier hoe ik eerst ook dacht. Steeds werd ik weggejaagd als ik eindelijk een slaapplaats had, voedsel was schaars en ik verlangde naar gezelschap. Ik kreeg geen wensen vervuld en dit werd mijn redding. Ik was in staat om de nieuwe regels van mijn omgeving te accepteren. Ik leerde om alles voor mezelf te doen, wie of wat er ook in mijn weg stond. Pas toen kwam ik in contact met de BloodClan. Het is een best grappig verhaal, de katten die de ondergang werden van onze, nee, jouw Clan, hebben me daar geaccepteerd. Zodra ze mijn haat jegens de Clans zagen en dan vooral tegenover ShadowClan, lieten ze me het kamp binnen.” Darkpath stopte even met praten, maar Ashdrizzle was nog niet zeker of hij ook aan het woord zou komen. “Maar ik heb ook een leuke verrassing voor je meegenomen. Ik heb bij de BloodClan een poes ontmoet, die jou wel kent.” Bij die woorden verscheen Silent, alleen deed ze hem nauwelijks herinneren van de poes waar hij vrienden mee was geweest. Haar ogen stonden fel op hem gericht en haar vacht was niet langer meer net verzorgd. “Silent is zo lief geweest om me alles over jullie vriendschap, of moet ik zeggen dat die nu niet meer bestaat?” Darkpath keek even opzij naar de BloodClan poes naast hem die een glimlach op haar gezicht zette. “Ik denk dat je broertje dit niet zo graag wilt horen, aangezien hij zijn Clan belangrijker vindt.” Darkpath lachte hier op, zijn ogen vonkten met genoegen. “Ah, niet zoals hij bij mij heeft gedaan. Familie was niet belangrijk, dus mocht die uit de weg geruimd worden. Maar is het niet ironisch dat jij nu een ‘relatie’ hebt gehad met een andere Clan? Weet Shrewstar hier wel van? Maar ach, hij bestaat nu niet meer, dus kan je beter je mond houden, niet? Wees blij dat ik haar maar uit je poten heb genomen, ik denk dat dit veel beter is voor jou,” Darkpath stopte even. “en zeker voor haar.” En om Ashdrizzle nog wat meer pijn te doen draaide Darkpath zich om naar Silent en drukte hij zijn kopje tegen die van haar. Silent gaf dit gebaar terug en Ashdrizzle moest toezien. Toch kon de grijze tabby zijn opborrelende woede niet inhouden en sprong hij op Darkpath af, deze had dit al verwacht. In het kleine moment waarop Ashdrizzle met een grote snelheid op hem afsprong, zag hij de tevreden twinkeling in zijn ogen. Silent piepte als een kleine kitten en sprong opzij. Ashdrizzle voelde klauwen in zijn schouders gedrukt worden en de hatelijke blik van Darkpath en die van hem kruisten even. “Dat had je niet moeten doen, Kittypet!” Siste de BloodClan Warrior en liet zijn klauw langzaam over zijn flank glijden. Ashdrizzle was als verlamd, het gewicht van zijn broer was groter dan dat van hem en de kater had zijn poten op de goede plekken gezet. Weg wurmen was geen optie. “Ik zal jou nooit de makkelijke dood gunnen, eerst ga ik elk plukje vacht op je lijf--” Verder kwam Darkpath niet, want Silent beukte hem van Ashdrizzle af. Met een rechtopstaande vacht sloeg Silent met haar klauwen naar de bruine kop van Darkpath, die langzaam naar achteren kroop. Ashdrizzle besloot dat hij de poes beter kon helpen en ging naast haar staan. Hun vachten raakten elkaar aan en Darkpath zag dat zijn vijanden te sterk voor hem waren. Zijn broer besloot te vluchten, maar eerst wierp hij nog een kwade blik op Ashdrizzle. “En jij,” Gromde hij naar Silent en likte zijn lippen. “jouw moeder zal hier van horen en dan zal je de rest van je leven zuur behandeld worden.” Vervolgens vluchtte hij weg, pas toen de kater weg was haalde Ashdrizzle pas gerust adem. Toen hij zijn ogen opdeed zag hij de blik van Silent die op hem werd gericht. “Het.. het spijt me..” Mompelde ze en liet haar kop hangen, op de manier die ze ook had gebruikt bij hun afscheid. “Ik dacht dat je.. niets meer om gaf.” Ashdrizzle ging zitten, likte de wond op zijn schouder even en keek Silent toen weer aan. “Suntail gaf me geen kans om mijn hart te laten spreken en jij was toen al weg. Dus het is allemaal mijn schuld.” Silent schudde eigenwijs haar kop. “Nee, het is mijn schuld. Mijn stomme schuld. Ik heb je in de steek gelaten, ik heb je broer vertrouwd en nu..” Ze zweeg plots en Ashdrizzle stond bezorgd op. “Wat heeft dat mormel met je gedaan?” Zei hij met een bezorgde toon. “Ik verwacht..” Verder kwam ze niet, maar dat hoefde ook niet.
Haha >D Ik heb een cliffhanger gemaakt, soort van, maar dan hebben jullie tenminste een stuk om te lezen c:
|
| | | Demon kitty Luna 150 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. di 18 jun 2013 - 17:38 | |
| MOAR <33333333333333333333333333333333333 |
| | | ϾHł ღ 1403 Actief
| CAT'S PROFILEAge: .: Died at the age of 130 moonsGender: Tomcat ♂Rank: |
| | | | Miss de V <3 5400 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. di 18 jun 2013 - 17:59 | |
| Ben al begonnen met het volgende hoofdstuk en ik heb al een ideetje voor Littlepaw. Just wait until you see her c: |
| | | Tamar 278 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. di 18 jun 2013 - 18:06 | |
| Oh my, I'm loving your story <3 Want MORE |
| | | Chrissy 164 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. di 18 jun 2013 - 18:31 | |
| Gewelig, ik wil meer <'33 |
| | | Miss de V <3 5400 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. di 18 jun 2013 - 18:42 | |
| - Hoofdstuk 8--:
Nogmaals wierp Silent hem die twijfelende blik toe. Sinds ze hem had verteld dat ze kittens kreeg van zijn broer, had hij haar wat wantrouwend aangekeken. Dus hij liet haar een Moon alleen en dan vond ze het meteen tijd om kittens te nemen en dan ook nog eens van zijn broer. “Je begrijpt het niet! Ik was alleen, ik dacht dat hij me alleen had gelaten en Darkpath leek zo op je. Hij nam me onder zijn hoede, maar ik wist niet dat hij me alleen gebruikt om jou te pakken.” Ashdrizzle vermeed haar blik en keek opzij. Hij wist niet hoe hij zich voelde over Silent, ze was zijn vriend, misschien wel iets meer, maar kon hij wel iets met haar nu ze kittens kreeg. “Ik kan mijn kittens niet wegtoveren nu, en ze hebben een vader nodig.” Zijn ogen werden groot. Vader? Nee. Dat kon hij niet. Ashdrizzle begon zijn kop te schudden. “Maar.. in de BloodClan zullen ze nooit hun plek vinden, niet nu Darkpath ze nooit zal willen zien.” Piepte Silent en zelfs vanuit zijn ooghoeken kon hij haar groene blik zien. Er viel een stilte die erg lang duurde. Maar dit gaf Ashdrizzle ook de tijd om goed na te denken, hij probeerde alle goede kanten af te wegen tegenover de slechte kanten. Hij zou een vrienden verliezen, maar een partner er voor terug krijgen. Maar wat als hij geen vonk voelde? Toen hij naar Silent keek zag ze een wat vreemde blik in haar ogen. Was dat liefde? Of kwam het door haar zwanger zijn? Ashdrizze zuchtte en sloot zijn ogen. “Je gaat ook niet meer terug.” Toen hij zijn ogen weer opende zag hij een zeer geschokte blik in haar ogen, direct opende Silent haar mond om te gaan piepen. “Jij gaat naar ShadowClan.” Silent sprong gelijk achteruit en begon wild met haar kop te schudden. “Nee, daar kan ik niet naar toe..” Mompelde ze en toen Ashdrizzle een paar passen naar voren deed, deed zij er snel een paar naar achteren. “Waar moeten je kittens anders opgroeien?” Zei Ashdrizzle met een lichte strenge hint in zijn ogen. “Ik kan ze wel hier verzorgen en dan kom jij elke dag helpen.” Ashdrizzle lachte op dit antwoord, Silent begon zich nu al hysterisch te gedragen. “Nee, dat red jij niet, dat red ik ook niet. Ik moet er ook voor mijn Clan zijn.” Fel keek de poes hem aan. “Hier gaan we weer met je stomme Clan.” Siste ze en boorde haar nagels in de grond, pas toen had ze door hoe ze reageerde op alles. “Nee, ik bedoel het niet, het is dat vreselijke iets wat Darkpath mij heeft aangedaan. Maar ik bedoel dat ShadowClan mij nooit zal innemen, en ook al gebeurt dat wonder, ze zullen me nooit accepteren.” Mompelde Silent en liet zichzelf op het gras vallen. “Je kan het altijd proberen, niet?” Met een zucht keek Silent hem aan, haar ogen stonden droef, maar tranen verschenen niet. “Ik weet het niet, Shrewstar heeft duidelijk gemaakt dat ze geen contact meer wilt met andere Clankatten, zeker geen BloodClan katten.” Ashdrizzle hielp haar opstaan, ook al was de grote buik nog niet eens verschenen. “Maar je bent toch niet je hele leven opgegroeid in de BloodClan, als kitten werd je hier gebracht, dus misschien ziet Shrewstar dat wil in je.” Silent schudde haar kop, maar volgde hem wel naar het kamp.
Direct klonk er gegrom toen Ashdrizzle Silent het kamp binnen bracht. Koppen werden omgedraaid en toen katten de geur opmerkten stonden ze ongerust op en begroeven katten hun nagels in de grond. Wat moest een BloodClan kat hier? Wat was Ashdrizzle van plan? Shrewstar had het gemompel blijkbaar gehoord of haar neus had de walgelijke geur ontdekt. “Wat is dit voor een actie Ashdrizzle!” Gromde ze en haar nekharen sprongen gelijk overeind. Ze was de poes blijkbaar nog niet vergeten die haar Leader had vermoord en dit was niemand minder dan haar dochter. “Ik heb iedereen hier verboden ooit contact te hebben met andere Clans en je weet dat iedereen in deze Clan BloodClan niet eens maar kan zien. Dus wat is je reden?” Dit was een van de eerste keren dat Ashdrizzle een echte emotie van zijn Leader had gezien. Woede golfde van de zwart witte poes op hem neer en Silent kromp in een, toch hield Ashdrizzle niet zijn mond. Hij moest de Clan overtuigen. Maar net toen hij iets wilde gaan zeggen, kwam Deathwing het toneel op. De kater kwam net terug van een jacht patrouille, met zijn gewoonlijke twee vrienden en rende naar boven om naast Shrewstar te staan. “Wat gebeurt hier!” En toen hij Ashdrizzle zag verscheen er voor een heel klein moment een glimlach op zijn gezicht, Hij genoot van de situatie waar Ashdrizzle zich nu in bevond. “Ah, waarom heeft de broer van Darkpath een andere Clankat hier naartoe genomen?” Zei hij en het meeste was gericht tegen Shrewstar. Dit was gewoon olie op het vuur gooien en Shrewstar stond haast op ontploffen. “Leg het uit of daar is de deur.” Siste Shrewstar en Deathwing keek genietend naar Ashdrizzle. Heel langzaam bewogen zijn lippen en Ashdrizzle kon met veel geluk lezen wat hij zei. Dag dag, Kittypet. Met een woedende blik op Deathwing gericht deed Ashdrizzle een pas naar voren, Silent liet hij in zijn rug. “Ik, Ashdrizzle, heb inderdaad contact gehad met deze poes, Silent.” Voordat Shrewstar hem kon verbannen vervolgde hij zichzelf. “Misschien dat katten het weten, maar zij is een van de drie kittens.” Gemompel klonk om hem heen, verrast, niet kwaad. Misschien dat katten zich de lieve Silentpaw herinnerden die geen vlieg kwaad deed. Of ze wilden hun emoties niet te snel uiten, aangezien ze zich dan moesten herstellen als Shrewstar iets anders zei. “Ja, zij is de poes die altijd zo lief was. Dus waarom zou ze nu als een vijand worden ontvangen? Inderdaad, ze is de andere helft van haar leven opgevoed in de BloodClan. Maar denken jullie dat ze zo makkelijk is om geswitcht? Wat jullie niet weten is dat Silent is gedwongen om met haar familie mee te gaan. En ja, ze had makkelijk tegen me kunnen liegen, maar als ze dat gedaan had, leefde ik nu allang niet meer.” Shrewstar’s houding veranderde niet meer, maar toch had Ashdrizzle had gevoel dat de golvende woede wat minder was geworden. “Zij heeft mijn leven namelijk gered en ik denk dat weinige van jullie dat kunnen zeggen. Darkpath had me gemakkelijk kunnen doden, maar Silent liet haar loyaliteit zien. Ik weet niet of jullie, de Clan, het met me eens zijn, maar ik denk dat Silent prima zal passen in ShadowClan.” Negatief gemompel klonk op uit de menigte en Ashdrizzle besloot zijn laatste joker in te zetten. “En haar kittens zullen een vaste woonplaats nodig hebben.” Dit keer was het gemompel weer verrast en Ashdrizzle keek Shrewstar aan om aan te duiden dat hij klaar was. De poes knikte kortaf en keek Silent nu aan. “Silent, deel jij dit verhaal?” De BloodClan poes keek geschrokken op, de toon van Shrewstar was kil en er duidde nog geen uitspraak in. “Wat Ashdrizzle zojuist zei was waar,” Mompelde de poes, maar nog wel luid genoeg om door iedereen gehoord te worden. Deathwing schudde zijn kop en fluisterde wat in het oor van Shrewstar, maar die schudde haar kop om aan te duiden dat ze wilde luisteren. Wat beledigd keek Deathwing haar aan, maar richtte zijn blik toen weer op Silent. “Ik verwacht inderdaad kittens, maar ik ben hier alleen maar gekomen omdat Ashdrizzle dit voorstelde.” Nee! Waarom verspeelde ze nou haar enige kans om hier te komen? Ashdrizzle keek haar direct aan en de Clan maakte een verrast geluid. “Ik had hier eigenlijk niet over na gedacht, maar nu ik hier zo sta, moet ik mezelf egoïstisch noemen. Deze Clan heeft het al zo moeilijk, vooral na wat mijn moeder hier heeft aangericht. Ik verdien het dan ook niet jullie Clan lastig te vallen. Dus als jullie me het liefst weg willen hebben, zal ik ook weggaan. Ik maak niet dezelfde fouten als mijn moeder, want ik ben geen kopie van haar.” Silent’s ogen straalden iets rechtvaardigs uit toen ze sprak en een paar katten knikten door haar indruk. Shrewstar hief haar kop op. “Goed, ik, Deathwing en Suntail zullen over jouw lot bepalen.” Ze seinde de twee katten bij elkaar en de drie verdwenen in de Leader’s Den. De sfeer in het kamp was akelig tot vervelend en Ashdrizzle waagde het even niet om dichter bij Silent te kruipen. Duidelijk waren de tegenargumenten van Deathwing te horen, zijn lage vijandige stem overstemde de heersende stilte. Een paar keer klonk er tevreden gelach, maar zo nu en dan was hij ergens fel op tegen. Icicleshard kwam ook in beeld, maar bleef in de buurt van Foxstep, de rode kater gaf haar een lik over haar wang, maar de poes had momenteel alleen maar oog voor Ashdrizzle. Toch was de blik die ze hem gaf zeker niet vriendelijk.
Na een zeer lange tijd kwamen de drie katten naar buiten, alle drie hadden ze een emotieloze blik in hun ogen, alleen zag Shrewstar er vermoeider uit dan ooit. “Wij hebben overlegd en zijn tot een beslissing gekomen.” De stem van Shrewstar galmde door het kamp. Elke aanwezige kat in het kamp hield zijn oren gespitst. “De BloodClan kat, oftwel Silent, zal,” Ashdrizzle hield zijn adem in, vanuit zijn ooghoeken zag hij Silent nerveus met haar poten de grond kneden. Dit was eigenlijk het lot van haar en haar kittens. “toestemming krijgen om in de Clan te blijven.” De helft van de Clan knikte instemmend, maar de andere helft gaapte de Leader verbaasd aan. “Silent,” Shrewstar klom omlaag en ging voor de BloodClan, nu ShadowClan, poes staan. “Ik hoop dat je je draai snel zult vinden hier, want je bent thuis.” Miauwde de Leader en boog haar kop, Silent raakte haar neus aan. “Alweer. Vanaf nu zal je bekend staan als Silentvoice.”
What will happen next? c:
|
| | | Flappy ~ aka Isa ;d 506 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. di 18 jun 2013 - 18:45 | |
| Ga ik echt na elk hoofdstuk zeggen hoe goed het is? Euhhh... JA xd Nee, echt weer mooi gedaan :3 - Things:
PM's naar Dawnstar please!Active:Aurorapaw ~ Aurynight ~ Skunkpaw ~ Mintfang ~ Dawnstar ~ OrdinaryInactive:Jack D "I've always lived in a world where I'm supposed to fear what's different." - Cryaotic~ Thanx Babs :3 ~ Thanks Laura C:
|
| | | Tamar 278 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. di 18 jun 2013 - 18:52 | |
| Ik ga mee met Isa, je schrijft echt geweldig! |
| | | Chrissy 164 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. di 18 jun 2013 - 18:52 | |
| Alweer geweldig, echt verslavend <'33 |
| | | ϾHł ღ 1403 Actief
| CAT'S PROFILEAge: .: Died at the age of 130 moonsGender: Tomcat ♂Rank: |
| | | | Floriske 2583 Actief Vibrations of tremors that shook long ago
Tear holes in the fabric of all that we know
Can't survive with the secrets we have
All that we have is a lie
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. di 18 jun 2013 - 18:53 | |
| Yay, het is echt leuk (en het is fijn dat er zo snel nieuwe hoofdstukken bij komen :3) It is walking evenly between you and me, this truth, this terror And it stares us in the face, until we break our nose against the mirror* ********- Spoiler:
|
| | | Miss de V <3 5400 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. di 18 jun 2013 - 19:04 | |
| Dank allemaal <'3 Ik kan vandaag geen nieuw hoofdstuk beloven, maar je weet maar nooit c;
In het geval dat het wel lukt en niemand meer post, moet je deze post in de gaten houden x'D |
| | | Flappy ~ aka Isa ;d 506 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. wo 19 jun 2013 - 20:09 | |
| Ik zet hier gewoon even een bericht neer, zodat we kunnen zien als het volgende hoofdstuk komt :3 - Things:
PM's naar Dawnstar please!Active:Aurorapaw ~ Aurynight ~ Skunkpaw ~ Mintfang ~ Dawnstar ~ OrdinaryInactive:Jack D "I've always lived in a world where I'm supposed to fear what's different." - Cryaotic~ Thanx Babs :3 ~ Thanks Laura C:
|
| | | Miss de V <3 5400 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. do 20 jun 2013 - 20:47 | |
| - Hoofdstuk 9--:
De Leafbare was eigenlijk wel snel voorbij gegaan, Suntail wist de meeste kitten te beschermen tegen de gevaarlijke ziektes en degene die gepakt warden, konden snel behandeld worden door háár grote voorraad horsetail. Fallenstrike’s kittens werden benoemd tot Apprentices, Dawnpaw werd Dawnlight en de Deputy had nu Smallpaw als Apprentice gekregen. De band tussen Ashdrizzle en Silentvoice begon steeds sterker te worden, de twee waren steeds vaker samen te zien, maar nog steeds voelde de grijze tabby geen explosieve gevoelens tegenover de poes. Misschien deed zij het ook niet, maar wilde ze Ashdrizzle gewoon als vaderfiguur aftekenen? Maar zonder deze ‘reden’ zou Silentvoice nooit in de Clan opgenomen zijn, dus moest hij nu maar blij zijn met dit extraatje. De buik van de poes was al aardig dik geworden, dus konden de kittens elke dag wel komen.
Een schreeuw doorboorde de stilte in het kamp, bijna iedere kat was op deze warme Newleaf dag naar buiten gegaan, maar Ashdrizzle was ingedut bij de prooistapel. Fallenstrike stond hevig te ademen voor de ingang, de grijze tabby rende naar haar toe en Icicleshard kwam tegelijkertijd aan. “Wat--” Icicleshard wierp hem een vurige blik toe en zij nam het woord over. “Fallenstrike, wat is er gebeurd?” Zei ze alsof Ashdrizzle net helemaal niets had gezegd. De oudere Warrior opende haar mond, maar sloot deze weer, schudde haar kop en rende het kamp toen uit. Ashdrizzle twijfelde geen moment en begon haar te volgen, Icicleshard kwam meteen in actie, maar wist hem niet in te halen. Fallenstrike leidde hen niet ver van het kamp af. Tot een verdere aftakking van het beekje dat vanuit BloodClan stroomde. Toen de drie katten daar waren aangekomen, zag Ashdrizzle op het eerste gezicht niets. Hij deed zijn mond open, maar Icicleshard schoof hem met wat geweld opzij. Fallenstrike rilde even, maar schoof toen een paar takken van een struik opzij. Ashdrizzle deed een paar passen naar voren en zag toen, tot zijn grote schok, het levenloze lichaam van Smallpaw. De jonge Apprentice was doorboord door een val die Twolegs zo vaak bij gebieden met vossen neerlegden. Eerst had er een grote bloedstroom gelopen vanuit de nek van de Apprentice, maar deze was al door het beekje meegenomen. Het lichaam was misschien al een uur oud, maar Fallenstrike had nog evenveel tranen in petto. Ashdrizzle wilde haar gerust stellen, maar met een sis joeg Icicleshard hem weg. “Ga jij iemand maar inlichten.” Gromde ze en begon vervolgens sussende woorden te fluisteren in het oor van de oudere Warrior.
Ashdrizzle had Shrewstar maar ingelicht, omdat Deathwing weer eens met zijn vertrouwelijke groepje was verdwenen en Suntail weg was om kruiden te zoeken. De Leader zag er vermoeid uit, maar de laatste tijd was dit altijd al. Toch stond ze met tegenzin op in haar nest, waar ze de laatste tijd maar niet uit kwam, en verklaarde alles aan de katten die inmiddels waren teruggekeerd. Smallpaw werd zoals gewoonlijk door de Elders begraven en Fallenstrike mocht voor een dag haar Warriortaken laten liggen. Toch was er geen kater die haar kwam troosten, geen vader voor de siblings van Smallpaw. Wie was de vader en waarom voldeed hij zijn taken niet? Zou Ashdrizzle zelf ook zo gaan handelen later met de kittens van Silentvoice? De grijze tabby slikte. Een klein streepje maanlicht hield hem uit zijn slaap, maar het vreemde was, was dat het niet het enige was dat hem wakker hield. Ergens voelde hij een blik op zich branden, maar geen enkele andere kat was wakker. In deze Den dan. De Warrior stond op uit zijn mosnest, om even zijn poten te strekken, maar toen hij de Den uitgeklommen was, zag hij twee groene ogen recht in die van hem staren. “Jij gaat nu mee naar de Moonstone.” Klonk de stem van Shrewstar en vanachter de zwart witte poes verscheen Suntail. Deze legde een hoopje kruiden voor hem neer, die Ashdrizzle na een vragende blik op de Leader te werpen op at. “StarClan stuurt me steeds deze vreemde dromen en ik ga nu op onderzoek uit wat ze me willen vertellen.” De kater knikte maar, hij kon nu niet gewoonweg zeggen dat hij niet wilde, want eigenlijk was hij wel nieuwsgierig naar de Moonstone. Suntail knikte en de drie katten gingen op weg.
- Epilogue--:
Haar witte poten stonden stil tegenover de gloeiende steen, haar groene ogen bekeken het vreemde voorwerp. De eerste keer dat ze de steen had gezien was niet zo gek lang geleden. Het was na de dag dat Crumblestar was gestorven door die vreselijke aanval van de BloodClan en verscheidene Rogues. Maar nu was alles beter, althans, leek het zo. Steeds weer als Shrewstar neerkeek op haar Clan verscheen er een vreselijke pijn in haar maag en kromp haar ziel ineen. Steeds weer gaf ze zichzelf de schuld van de verwoesting van haar Clan. Frostlake had dit eerst ook in de gaten gehad en elke dag kwam hij wel even bij haar zitten om met haar over haar problemen te praten. Alles ging goed tot dan, tot ze steeds meer andere Clankatten langs haar grens komen en liet ze de regel toe dat katten anderen mochten doden. Sindsdien had StarClan haar een paar keer bezocht, maar telkens wist ze te ontsnappen aan die onnozele verhalen die ze zouden ophangen. Daarom sliep de poes nauwelijks tot niet, kwam ze niet uit haar Den en bracht Suntail haar af en toe poppy seeds om haar in een diepe slaap te laten brengen. StarClan mocht geen contact met haar zoeken en de Leader was ervan verzekerd dat ze Suntail niet gingen opzoeken, omdat die haar StarClan ceremonie niet geheel goed had afgerond en hierdoor bijna geen contact kreeg met de vreemde Clan. Met een zucht liet de poes zich zakken en sloot ze haar ogen, voordat ze met haar neus de steen aanraakte. Met een flits viel ze meteen in een diepe slaap en toen ze weer kon zien, zag ze de zonnige velden van StarClan. Met tegenzin deed ze een paar passen naar voren, maar meteen werd ze omringd door meerdere katten wiens vachten getint waren met sterren. “Shrewstar,” Gromde een langharige poes die de Medicine cat voor Suntail was geweest, Waterflow. “Jij hebt contact met StarClan geweigerd en eigenlijk zouden we je hier voor moeten straffen..” De poes viel stil en de Leader die Shrewstar vroeger had bewonderd stapte naar voren. Crumblestar. “Houd maar op Waterflow, ze weet wel wat ze fout heeft gedaan, toch?” De tabby wierp een hoopvolle blik op de tegenwoordige Leader, maar Shrewstar schudde glimlachend haar kop. “Ik moet mijn Clan beschermen,” Zei ze met een trotse houding en richtte plots een vurige blik op haar vorige Leader, degene die ze als enige vriend had beschouwd. “En jij hebt dit niet gedaan, dus moest ik al je vuile werk opknappen.” De zwart witte poes sloeg haar nagels in en uit op de grond en haar irritaties begonnen hoog op te lopen. Crumblestar keek haar verrast aan. “Shrewstar..” Mompelde hij, maar een zeer bekende zwarte kater stapte naast hem, Frostlake. “Crumblestar, dit is dus wat ik bedoelde.” Zei hij tegen de vorige ShadowClan Leader en deed alsof Shrewstar er niet was, maar zij deed dreigend een pas naar voren, een sis kwam uit haar bek. “Hmm.” Zei Crumblestar en hij deed zeer onverwacht ook een stap naar voren. Vervolgens boog hij zijn kop zodat hij recht in de ogen van Shrewstar kon kijken. “Ik zie het denk ik, verwarring, angst, haat en wanhoop. Allemaal in een.” De kater keek naar Frostlake die langzaam begon te knikken, Waterflow zuchtte geërgerd. Maar Shrewstar begon zich langzaam te ergeren. “Waar hebben jullie het over?” Snauwde ze en probeerde met haar klauw naar het gezicht van Crumblestar te grijpen, maar deze ging rakelings langs hem heen. Woede stroomde door het lijf van de zwart witte poes die nu achteruit stapte, maar de drie katten deden gemakkelijk een pas dichterbij, ze ging maar niet weg. “Ga weg!” Gromde de poes, die wist dat ze niet meer verder terug kon nadat ze tegen een boom was aangeknald. “GA WEG!” Frostlake kwam dichterbij en Shrewstar wierp hem een furieuze blik toe. “Ik doe het voor je eigen bestwil, Shrew..” Mompelde hij en liet zijn kop hangen. Waterflow keek haar koel aan en Crumblestar hield zijn blik neutraal. “Shrewstar, jij hebt de regels overtreden die StarClan iedere Leader oplegt. Dus vanaf nu nemen wij je overige levens af en moet je nu je Leader rang opgeven en je Deputy laten toetreden.” Een flits van angst ging even door de ogen van de StarClan katten, maar Crumblestar was de eerste die weer in beweging kwam. Hij raakte haar neus aan en Shrewstar voelde weer die pijnlijke flits door haar hele lijf gaan. “Shrewleap, vaarwel.” Crumblestar verdween, gevolgd door Waterflow. Uitgeput viel de poes neer op de grond, en toen ze haar groene blik liet opkijken zag ze Frostlake nog. “Ben je nu bl--” Maar de kater drukte zijn neus tegen haar aan. “De Clan heeft een Leader nodig die zichzelf er geen pijn mee doet. Ik weet dat jij deze taak niet op je durft te nemen, omdat je jezelf de schuld geeft. Laat het gaan.” De kater stond weer op en deed een paar passen naar achteren. “Keuzes zijn kostbaar, dus denk over de keuzes die jij hebt gemaakt. For ShadowClan’s sake.” De vroegere Deputy liet een traan over zijn wang glijden en Shrewleap verdween weer in de duisternis.
De zachte gloed van de Moonstone bescheen haar zwart witte vacht, maar toen de poes opstond voelde haar lijf opeens zo zwaar. Was het echt de kracht van haar negen levens die haar nog op haar poten hield. Pas toen merkte ze een aanwezigheid op, ze draaide zich om en zag Suntail achter haar staan. “StarClan..” Zei de Medicine cat en zuchtte even. “StarClan heeft mij een bericht gestuurd, ze hebben me gewaarschuwd voor iemand die niet tot de Clan behoort maar zich er nu wel bevindt. Denk jij ook dat het..” Suntail liet haar kop hangen en Shrewleap liet een geschokte blik in haar gezicht zien. “Ik vrees van wel, maar ik zal mijn Clan beschermen. Ik heet niet voor niets Shrewstar”
Sorry guys, maar sommigen weten dat mijn hoofdstuk weg was, dus moest ik het helemaal opnieuw gaan maken. In ieder geval is er een cliff hanger alert x'D
|
| | | | Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. | |
| |
| | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |