|
| [ Story ] Trust, a word that kills. | |
| |
Daan 1331 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. zo 16 jun 2013 - 21:42 | |
| Echt geweldig Serieus echt heel, heel mooi Soof! |
| | | Esmee 243 Actief
| |
| | | | Miss de V <3 5400 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. ma 17 jun 2013 - 16:41 | |
| - Hoofdstuk 4--:
Zijn spieren brandden overal, Ashdrizzle ging net liggen toen hij nog net de genietende blik op merkte van Deathwing. Al een paar dagen lang hadden ze bijna de hele nacht getraind en Ashdrizzle probeerde de lessen zo snel mogelijk op te pakken. Als de Warrior hem niet telkens uitschold, was hij allang klaar geweest, maar blijkbaar vond Deathwing het geweldig om hem langer pijn te kunnen doen. Ze zouden pas klaar zijn als hij het zou zeggen en Ashdrizzle wilde zoveel mogelijk conflicten vermijden. Na het vertrek van Darkpath was de Clan nog wat leger, het enige goede nieuws sinds die vreemde ceremonie was dat Solesung kittens verwachtte van Bullcrash. Kitten zouden weer wat nieuw leven betekenen. Met Shrewstar leek het steeds slechter te gaan, elke keer als ze haar Den uit kwam leek ze weer wat kwader te zijn. Zeer weinig katten hadden nog contact met haar en als Frostlake als Deputy een keer met haar moest praten kwam hij met een wat treurige blik in zijn ogen terug. Mockingpaw bleek een snelle leerling te zijn, alleen moest hij wat dingen doen aan zijn ongeduldigheid. Van Darkpath werd niets meer vernomen, blijkbaar had hij wel geleerd van de gedode Rogues op het ShadowClan gebied.
Een poot schudde hem wakker en even vreesde Ashdrizzle dat hij zijn training met Deathwing was vergeten, maar herinnerde zich toen dat het ochtend was. Frostlake was degene die hem had wakker gemaakt. “Patrouille langs de ThunderClan grens.” Mompelde de kater zonder een emotie te tonen en zonder op een antwoord te wachten van de grijze tabby, verdween hij alweer. Buiten stonden Mockingpaw en Bubblepaw op hem te wachten, de andere Apprentice zag er energiek uit, wacht maar tot hij te horen kreeg dat zijn pakket niet volledig was. Een kleine glimlach verscheen voor een moment op het gezicht van de Warrior, maar toen Frostlake terug kwam verdween deze weer. De zwarte kater gaf een sein met zijn staart en de vier katten ging op pad. Leaffall liep op zijn einde en de grond voelde al bevroren aan, in ieder geval daalde de temperatuur per nacht wel een graad en prooidieren verdwenen met steeds grotere aantallen in hun winterslaap. Enkele katten in de Clan begonnen zich al wat minder goed te voelen, Suntail kreeg het steeds drukker met kruiden verzamelen, de nood voor een Apprentice voor haar was hoog. Mockingpaw bleef de hele reis naast Ashdrizzle lopen, Bubblepaw treuzelde een beetje achteraan, terwijl Frostlake trots voor op liep. “Ik denk dat het beter is als jij en Mockingpaw even langs het Thunderpath gaan,” Zei de Deputy plots tegen de twee Apprentices, die meteen enthousiast weg sprongen. “Wel voorzichtig!” Gromde de zwarte kater direct en keek Ashdrizzle aan. “Ik moet jou even grondig spreken.” De toon waarop hij sprak voorspelde niet veel goeds, Ashdrizzle slikte en volgde de kater naar een dichter begroeid stuk langs het Thunderpath. “Waarom heb je Darkpath verraden?” Ashdrizzle opende meteen zijn mond om te zeggen dat hij het niet gedaan had, maar zag toen meteen de furieuze blik van Deathwing voor zich. Hij kon beter iets anders zeggen, want zwijgen betekende nooit iets goeds. “Hij overtrad de--” Frostlake hief zijn staart op om de Warrior het zwijgen op te leggen. “Nee. Ik wil die smoes niet horen, waarom verraad je je eigen broer.” Ashdrizzle richtte een onbedoelde woedende blik op de Deputy, hij boorde zijn nagels in de grond. “Ik zei het al, hij overtrad--” Frostlake liet een diep gegrom horen. “Geen leugens tegen je Deputy!” Siste de zwarte kater en Ashdrizzle hield zich niet meer in. Plotseling zette de grijze kater zich af van de grond en boorde hij zijn nagels in de vacht van de zwarte kater. Frostlake schrok en belandde op de grond. De Deputy probeerde onder hem door te wurmen, maar Ashdrizzle had hem op precies de goede plekken onder zijn poten gedrukt. “Ash--” Ashdrizzle onderbrak de kater nu door te grommen. Voor een moment had de adrenaline de overhand en boog hij voorover. De grijze tabby opende zijn kaken en sloot deze om de nek van de Warrior, maar het geluid van ritselende struiken deed hem opschrikken. Een ThunderClan kater en poes stonden voor hem. Ashdrizzle sprong van Frostlake af en keek geschokt naar de bezoekers. Maar voordat ze iets konden zeggen rende hij weg. Zijn poten raakten de grond nauwelijks en de kater hield zijn ogen gesloten. Wat had hij in StarClans’s naam gedaan? Hij had bijna de Deputy van zijn Clan vermoord! In de verte hoorde hij zijn naam nog en vervolgens het geluid van poten die hem achtervolgden. De ThunderClan katten waren waarschijnlijk naar het ShadowClan gebied gegaan omdat ze geluiden hadden gehoord, eigenlijk was hij hen daar dankbaar voor. Maar nu kon hij zijn kop nooit meer laten zien bij zijn Clan. Misschien moest hij wel een Rogue worden of gewoon zijn leven zelf beëindigen, of Frostlake zou nu nog zijn mond houden. Kleine kans, Darkpath was waarschijnlijk de kat die hij liever in ShadowClan had gewild. Waarom zou hij anders vragen waarom ‘Ashdrizzle’ het had verteld? Toen de grijze kater buiten adem was geraakt, wist hij eerst even niet waar hij was. Als eerste draaide hij zich om, maar zijn achtervolger had hem al achtergelaten. Vervolgens controleerde hij de geuren om zich heen en schrok toen van de geur die hij herkende. BloodClan. Direct bij dat woord hoorde hij het geluid van pootstappen, maar er was hier geen plek die hem kon verschuilen. Een slanke bruine poes kwam in zicht, maar geen andere Warriors bevonden zich bij haar. Ashdrizzle nam meteen een dreigende positie in en siste naar de BloodClan kat. Deze keek hem met geschokte ogen aan, maar dook toen op hem af. De twee rolden een paar keer over de harde grond en Ashdrizzle klauwde een paar plukken vacht van de rug van de poes en zij wist hem met haar lelijke verlengde klauwen op zijn achterpoten te raken. Ashdrizzle probeerde naar haar nek te grijpen, maar de poes wurmde zich gemakkelijk onder zijn greep uit. “Ga weg!” Gromde ze en Ashdrizzle keek even verrast naar de manier waarop ze het had gezegd. Meestal leken de BloodClan katten wel met gif te spreken, maar deze poes sprak op een wat zachtere toon, bijna vriendelijk voor zo’n mormel. En waarom gaf ze hem een waarschuwing? BloodClan katten hielden er toch van om andere te vermoorden? De blik die hij op zijn gezicht had bracht de poes blijkbaar ook in verwarring, aangezien ze hem even ook verward aankeek. “Ga dan weg..” Mompelde ze nu wat zachter, in beide betekenissen en zette haar oren wat rechter. Ashdrizzle bleef echter eigenwijs staan op de plek waar hij zich bevond. “Waarom ..?” Mompelde hij en de poes spitste haar oren bij het geluid van meerdere pootstappen. “Verstop je! Ergens, ik kom zo..” Siste ze fluisterend en Ashdrizzle treuzelde geen moment. Hij was er zeker van dat deze katten geen vriendelijke trekjes hadden. “Silent?” Riep een aardig zware stem en meteen vluchtte Ashdrizzle weg. Al snel herkende hij de bomen in de verte, ShadowClan gebied! De grijze kater sprintte de bosjes in en zorgde ervoor dat hij nog wel zicht had op de situatie. Twee andere katten, die veel gemeen hadden met de poes, die blijkbaar Silent heette. De poes mompelde wat tegen de twee katers en eentje gaf haar een wat geïrriteerde blik, de ander keek om zich heen en bijna kruisten hun blikken. Silent knikte een paar keer, maar ze keek de twee, waarschijnlijk haar broers, niet direct aan. De grootste van de twee katers zei toen iets tegen de ander en vertrokken toen. De grotere keek nog een keer om, siste iets op een lage toon tegen Silent en vertrok toen met zijn broer. Silent kwam haar belofte na en verscheen al snel weer bij hem. “Ik denk dat jij bij de ShadowClan hoort?” Vroeg ze toen ze zich achter de struiken verborgen had. Ashdrizzle knikte en keek af en toe nog naar de plek waar de twee andere katten waren verdwenen. “Hoe is het ermee?” Ashdrizzle keek wat vreemd op van die vraag, waarom wilde een BloodClan poes dit allemaal weten. Of was het voor een ..? “Nee!” Riep de poes toen wat hard uit en haar ogen lieten weer die geschokte blik zien. “Ik weet dat ik BloodClan ben,” Hoe ze haar Clan naam zei, er zat iets van walging in. “maar dat betekent niet dat ik alles dood wil hebben.” Ashdrizzle deed een pas achteruit, plots herinnerend dat ShadowClan kapot was gegaan aan haar Clan. Langzaam sprongen zijn nekharen overeind en ontblootte hij zijn tanden. De adrenaline keerde weer terug. Silent kroop wat ineen, om te laten zien dat ze geen dreiging wilde vormen. Maar Ashdrizzle behield zijn plaats nog even. “Die twee daar, dat waren mijn broer. Rush en Outcast.” Iets aan de namen Rush en Silent deden hem vaag ergens aan herinneren, maar Outcast veranderde alles weer in een vaag iets. “Ze willen dat ik weer terug ga, en ik heb ze even een smoes verteld dat ik nog wat prooi moet ophalen. Maar als jij me niet vertrouwt, ga ik wel terug.” De poes stond op en verliet de struiken, Ashdrizzle keek haar wantrouwend na. Pas toen hij zelf de rug naar Silent had gekeerd wist hij waar hij haar verkend van had. Zij was een van de drie, Rush was de ander en de verdwenen Applepaw was Outcast. Ashdrizzle rende door de struiken, hij gaf even niet meer om het feit dat iedereen hem kon zien. “Jij..” Hijgde hij toen hij de poes had ingehaald. Silent keek hem met licht nieuwsgierige ogen aan. “Erachter gekomen?” Zei ze met de kleinste hint van een glimlach op haar gezicht. “Waarom ben je meegegaan naar deze verschrikkelijke Clan?” Silent keek eerst om zich heen voordat ze antwoord gaf. “M.. mijn vader heeft me bedreigd, maar ik moet nu echt gaan..” Ashdrizzle keek wat verrast naar de poes die wat passen van hem af deed. De poes keek hem nog een keer aan en rende toen van hem weg. Nu was hij weer alleen en hij had geen familie meer die hem kon beschermen, wie weet kon hij zijn Clan niet eens meer in.
Treuzelend bekeek de grijze tabby de ingang van het kamp, er was geen bewaker, wat vreemd was. Angstig deed hij een paar passen in de richting van het kamp en toen hij naar binnen keek, zonk zijn hart zowat. Midden in het kamp lag een lichaam, de zwarte vacht was deels beschadigd. Shrewstar was haar Den uit gekomen en keek met tranen in haar ogen neer op het lichaam van de kater. Maar wat nog meer opviel waren de twee Warriors die omringd waren door ShadowClan katten. Ze hielden zich rustig, maar hoorden hier beslist niet thuis. Ashdrizzle kwam het kamp binnen, Shrewstar keek hem scherp aan. Nee, hij had dit niet gedaan. “Ashdrizzle,” Zei de Leader en ze klom gelijk op de rots. “Frostlake is dood aangetroffen. Deathwing heeft mij gemeld dat deze ThunderClan katten,” Ze richtte even een furieuze blik op de twee Warriors die geen kant op konden. “aangevallen en dat jij alles hebt gezien.” Verrast keek Ashdrizzle naar Deathwing, die hem doordringend aankeek en langzaam knikte. Ashdrizzle volgde dit voorbeeld. “Goed, morgen wil een verslag van je. De Clan heeft weer een kat verloren en nu moet er een nieuwe Deputy worden gekozen.” Shrewstar liet haar blik over de Clan glijden. “Deathwing,” Bij deze naam zonk het hart van de grijze tabby, niet deze kater. “Jij hebt ware loyaliteit getoond in deze zware tijden en ik denk dat Frostlake het met me eens zou zijn als ik jou kies als nieuwe Deputy.” De zwart witte kater stond op, zijn ogen glansden met triomf, hij had wat hij had gewild. Waarschijnlijk was dit ook zijn plan geweest om Ashdrizzle met Frostlake weg te leiden om over Darkpath te praten. En nu had hij twee onschuldige ThunderClan Warriors als dader en Ashdrizzle als getuige. Slim, erg slim..
Ik begon een beetje uit ideeën te raken x'D
Ideetjes zouden erg welkom zijn d: Maar ik denk dat ik vandaag nog wel een hoofdstuk af krijg als er reacties komen c:
|
| | | Butter<3 304 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. ma 17 jun 2013 - 16:59 | |
| Een woord, GEWELDIG. Soms zijn er wat hele kleine typ foutjes, zoals een letter vergeten, maar daar lees je gemakkelijk overheen (: {Bedankt Foxpaw!} |
| | | « Daan » 1370 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. ma 17 jun 2013 - 17:00 | |
| Wel jammerz dat Frostie nu al dood is :p ᖴOᒪᒪOᗯIᑎG Tᕼᕮ ᖇIᐯᕮᖇ Oᖴ ᗪᕮᗩTᕼ ᗪOᗯᑎSTᖇᕮᗩᗰ, Oᕼ IS IT ᗩ ᗪᖇᕮᗩᗰ Tᕼᕮᖇᕮ'S ᗩ ᖴOG ᗩᒪOᑎG Tᕼᕮ ᕼOᖇIᘔOᑎ, ᗩ STᖇᗩᑎGᕮ GᒪOᗯ Iᑎ Tᕼᕮ SKY |
| | | Miss de V <3 5400 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. ma 17 jun 2013 - 17:02 | |
| Dat is serieus niet expres, maar het verhaal moest een draai nemen x'D
Stahp talking 'bout the typo's ;-; Ik typ gewoon enthousiast x'D Volgende hoofdstuk is in de maak c: |
| | | Megurine Tanya 1093
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. ma 17 jun 2013 - 17:04 | |
| Wow ik hou echt heel erg van dit<3333 jij kan zo goed schrijven x.x Zou Killermoon er een keer in voor mogen komen =D? |
| | | Miss de V <3 5400 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. ma 17 jun 2013 - 17:08 | |
| Ik heb wel iets voor 'm, mag het ook Killerkit zijn? |
| | | Megurine Tanya 1093
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. ma 17 jun 2013 - 17:10 | |
| Tuurlijk! you are the boss xD |
| | | Daan 1331 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. ma 17 jun 2013 - 17:12 | |
| Fawnpaw moet der ook inkomen x'] |
| | | Fee-fi-fo-fum 60 Actief
| |
| | | | Miss de V <3 5400 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. ma 17 jun 2013 - 18:01 | |
| - Hoofdstuk 6--:
Het was eigenlijk wel vreemd, maar Deathwing had hem al voor een hele lange tijd alleen gelaten. De nieuwe Deputy had het erg druk met zijn nieuwe leven. Steeds moest de Warrior denken aan de BloodClan poes, Silent. Ze sloop steeds op de meest vreemde momenten zijn gedachten binnen en dan kon hij haar even niet uit zijn kop krijgen. Alles was die dag zo snel gebeurd. De nacht dat Frostlake was overleden, ging langzaam voorbij en Shrewstar was de hele nacht opgebleven om over het lichaam te waken. Zelf had Ashdrizzle de opdracht gekregen om over de twee ThunderClan Warriors te waken. Pas toen herkende hij er een. Spottedpaw, of eigenlijk, Spottedleaf nu. De ander was Kestrelwing, haar broer. Ashdrizzle en de poes hadden eerst een erg kwade conversatie over wat er met Darkpath was gebeurd. Spottedleaf had hem nog één keer gezien sinds zijn verbanning waarin Darkpath zelf had verteld wat Ashdrizzle hem had aangedaan. Toen Ashdrizzle haar wat blikken had gegeven waarbij hij hard nadacht, had hij besloten dat het geen zin had om een argument in te brengen. Deathwing kon overal uithangen en zodra Ashdrizzle iets zei wat hem niet zou aanstaan, was hij er geweest. En wie zou zeggen dat Spottedleaf hem zou geloven? Kestrelwing was de hele tijd stil, de ThunderClan poes had hem waarschijnlijk wel ingelicht over haar ‘relatie’ met Darkpath. Niemand wist hoe lang de twee moesten blijven, Shrewstar had zich weer even opgesloten in haar Den. Als Frostlake er nog was geweest, was deze allang een keer langs geweest, maar Deathwing genoot alleen maar van zijn nieuwe macht. Ashdrizzle besloot na een paar dagen actie te ondernemen, Deathwing was met Bullcrash en Ivyleaf op pad gegaan, hun Apprentices werden thuis gelaten. De grijze tabby sloop langs de Medicine Den, waar Suntail gestrest in bezig was met het ordenen van haar kruiden en klom de rots op. Van binnen hoorde hij akelig gehoest en toen hij naar binnen waagde te kijken, zag hij Shrewstar bewusteloos op de grond liggen. Meteen sprongen de haren op zijn nek omhoog en sprong hij de rots af, zijn poten voelden even akelig naar deze landing, maar daar gaf hij even niet om. “Suntail!” Riep de kater en de poes verscheen uit haar Den, wallen markeerden haar ogen. “Zeg op,” Zei de poes nog wat kalm, maar toen ze zijn houding zag begon ze zich zorgen te maken. “Shrewstar.. ze..” Meer woorden had de Medicine cat niet nodig en de poes vloog de rots op. Ashdrizzle volgde haar en zag de Medicine cat toen neer knielen bij de Leader. Meteen draaide ze haar kop om naar Ashdrizzle. “Ze heeft Blackcough, zeer ernstig en nu al heeft ze een leven verloren.” Ashdrizzle begon wat nerveus te worden. “Hoeveel heeft ze er nog?” Suntail keek even naar Shrewstar, wiens ogen waren gesloten. “Vijf, maar de ziekte zal in haar omgeving blijven zolang we geen medicijn hebben.” Ashdrizzle sprong overeind. “Ik zal wel wat uit je Den halen--” Suntail schudde triest haar kop. “Nee, we hebben geen horsetail meer, ik wilde het vandaag nog gaan zoeken.” Hulpeloos richtte Ashdrizzle een blik op zijn Leader, die langzaam wat tekenen van leven begon te tonen. “Waar kan ik het vinden?” Suntail keek hem even van top tot teen aan. Alsof ze keek of hij het wel waardig was. “Goed dan,” Zuchtte de Medicine cat en ze stond op. “Ik blijf bij Shrewstar en waar je horsetail moet vinden, erm, ik ben bang dat je bij de BloodClan grens moet zoeken..” Ashdrizzle had moeite zijn enthousiasme te onderdrukken. Misschien kon hij Silent wel weer zien. In plaats op zijn poten te springen knikte de grijze tabby en keerde hij zijn rug naar de Den. “Keer zo snel mogelijk terug!”
De grens met BloodClan leek wat anders dan normaal, de planten leken droeviger, het kwam waarschijnlijk door de temperatuur. Ashdrizzle had eerst even uitgekeken naar de kant van de BloodClan, maar er was geen hint van leven. Het zou ook zeer grote toeval moeten zijn als ze elkaar tegen zouden komen. Met een zucht concentreerde Ashdrizzle zich weer op zijn taak en speurde hij de grond af, maar kwam er toen achter, dat hij geen idee had wat hij precies moest zoeken. Horsetail, een groen iets toch? De kater zakte door zijn poten bij die gedachte en sloeg zijn voorpoten over zijn kop. Nee, het leven van Shrewstar lag in zijn poten en hij wist niet eens hoe het medicijn er uit zag. Plots werd hij gepord en de kater keek geschrokken op. Silent! Met een lichtelijke blije gezichtsuitdrukking keek hij haar aan. “Blijkbaar ben ik goed nieuws voor je,” Miauwde ze weer met die kleine vriendelijke hint. “Maar waarom zit je weer zo dicht op onze grens?” Haar blik werd wat doordringender en Ashdrizzle schrok er even van. “Grapje natuurlijk.” Lachte ze en gaf de kater een por op zijn schouder. “Eigenlijk, moet ik hier zijn.” Plots herinnerde hij zijn taak weer en liet hij zijn blik zenuwachtig over de grond glijden. “Wo wo, kalm even. Wat ben je aan het doen?” Zei Silent wat verward. “Waarom die haast?” Ashdrizzle keek haar toen even scherp aan, maar herstelde zich weer toen hij zich herinnerde dat ze ook echt niets wist van zijn leven. “Onze Leader is ziek en ik heb het medicijn nodig, alleen.. ik weet niet meer hoe het er uit ziet.” Haastig begon hij in de grond de klauwen, ook al was het bevroren, toch wisten zijn klauwen het wat omhoog te halen. “Hoe heet het?” Ashdrizzle keek haar wat verward aan, maar besloot niet meer tijd te voldoen. “Horsetail.” Meteen keerde Silent hem de rug toe en liep ze een paar keer heen en weer. “Ja, ja, jouw Medicine cat komt hier aardig vaak voor haar kruiden, aangezien de grond hier goed is voor het groeien en in Leafbare is het niet heel erg koud hier. Ik zal wel even kijken of het hier nog is, kom wel mee, want misschien is het moeilijk uit de grond te halen en dan heb ik jou hulp nodig.” De Warrior knikte en volgde Silent, die hem een aardig lang stuk liet lopen. Toen ze bij een klein beekje waren uitgekomen kon hij een kleine hint van teleurstelling in haar ogen zien. “Hmm, vreemd, meestal groeit het hier wel. Misschien dat het verderop wel is gaan groeien, meer naar jullie gebied.” Ze keek hem even met grote vragende ogen aan. Ha! Een BloodClan kat die wacht op toestemming om andermans gebied binnen te gaan. De Warrior knikte en de BloodClan poes nam de leiding weer over. Steeds als ze wat dieper het ShadowClan gebied in gingen begon ze vaker te mompelen. Pas toen ze halverwege waren stopte Silent plots en draaide ze zich om. “Dit is echt vreemd.” Haar stem had een kleine hint van verslagenheid. “Steeds als ik ergens kom waar het goed zou kunnen groeien, vind ik niets. Het spijt me, maar ik kan niets voor je doen..” Verslagen liet ze haar kophangen en liep ze langs hem heen om terug te keren naar haar Clan. Ashdrizzle kon het niet geloven. Hij had niets kunnen vinden en nu zou Shrewstar door hem sterven. Plots bleef Silent staan. “Ik.. ik ruik iets!” Opgewonden rende Ashdrizzle naar haar toe. “Waar?” De poes draaide haar kop wat van het beekje af en rende weg, Ashdrizzle volgde haar eerst wat twijfelend, aangezien hij het feit niet zo vertrouwde dat het kruid opeens totaal ergens anders groeide, maar toen hij Silent haar pas zag versnellen moest hij ook wat versnellen. De poes kwam pas op het randje van het ShadowClan gebied tot stilstand, hier grensde het aan de Rogue gebieden. “Hier komt het vandaan.” Mompelde Silent en stond stil bij een boomstronk. Meteen begon Ashpaw met zijn voorpoten te graaien onder de wortels, de aarde gaf vrij snel weg en plots verschenen pluimachtige planten. “Hier klopt helemaal niets van,” Mompelde Silent toen de twee de hele lading van onder de stronk hadden gehaald. “Horsetail groeit altijd bij water, onder een boomstronk zouden ze nooit genoeg licht en water krijgen.” Een frons ontstond op het voorhoofd van Ashdrizzle en hij pakte de hoop horsetail op in zijn mond. Erg onverstaanbaar mompelde hij een bedankje en nam hij afscheid van een gniffelende Silent. Het was een wonder dat deze poes niet echt veranderd was door de Clan waar ze mee naar toe was gekomen, ze was gewoon nog hulpzaam.
Ashdrizzle kwam het kamp binnen en Suntail nam dankbaar de kruiden aan, Shrewstar zag er weer zwak uit en bijna was ze haar tweede leven op dezelfde dag kwijt. Een geluk dat Ashdrizzle de kruiden had gevonden. Suntail had hem ervan verzekerd dat Shrewstar snel boven haar zou uitkomen, als ze geluk had. In ieder geval zou ze haar vijf levens er niet door verliezen. Spottedleaf en Kestrelwing waren weggestuurd door Deathwing, ze waren net voor Ashdrizzle’s aankomst weggegaan. Maar goed ook, anders zou Scorchstar nog een aanval op ShadowClan loslaten. Tot nu toe was Deathwing nog geen probleem geweest, misschien wilde hij wel het beste voor deze Clan. Maar dan had hij wel een hele rare manier om zijn zin te krijgen. Het was nog steeds een kat waar rekening mee gehouden moest worden.
|
| | | Megurine Tanya 1093
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. ma 17 jun 2013 - 18:08 | |
| Wow dat hoofdstuk is echt spannend =D! I can't wait to read more =3! |
| | | Floriske 2583 Actief Vibrations of tremors that shook long ago
Tear holes in the fabric of all that we know
Can't survive with the secrets we have
All that we have is a lie
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. ma 17 jun 2013 - 18:13 | |
| Ik vind het echt een geweldig verhaal, heel spannend en goed geschreven enzo (en kun je ook suggesties doen voor niet-SchadowClanners? Want ik heb helemaal geen SC'ers) It is walking evenly between you and me, this truth, this terror And it stares us in the face, until we break our nose against the mirror* ********- Spoiler:
|
| | | Miss de V <3 5400 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. ma 17 jun 2013 - 18:26 | |
| Ja, dat kan, je kan ook je eigen chars om zetten in ShadowClan, maar ik kan ook een soort omwending maken dat de andere Clans er wat bij komen c; |
| | | Butter<3 304 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. ma 17 jun 2013 - 18:37 | |
| Echt heel spannend, ben benieuw wat er gaat gebeuren (: {Bedankt Foxpaw!} |
| | | ϾHł ღ 1403 Actief
| CAT'S PROFILEAge: .: Died at the age of 130 moonsGender: Tomcat ♂Rank: |
| | | | Esmee 243 Actief
| |
| | | | Flappy ~ aka Isa ;d 506 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. ma 17 jun 2013 - 19:13 | |
| Ik ben nog steeds geboeid door elk hoofdstuk :3 Erg mooi - Things:
PM's naar Dawnstar please!Active:Aurorapaw ~ Aurynight ~ Skunkpaw ~ Mintfang ~ Dawnstar ~ OrdinaryInactive:Jack D "I've always lived in a world where I'm supposed to fear what's different." - Cryaotic~ Thanx Babs :3 ~ Thanks Laura C:
|
| | | Miss de V <3 5400 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. ma 17 jun 2013 - 21:01 | |
| - Hoofdstuk 6--:
In de paar Moons die voorbij vlogen gebeurde en niet erg veel. De kittens van Solesung werden geboren, maar twee wisten de kou niet te overleven. Alleen Sparrowkit en Frostkit waren te vinden in de Nursery. Het leuke nieuws was dat Fallenstrike ook plots zwanger was, ook al wilde ze nog even geheim houden wie de vader was. Maar snel zou dit moeten gebeuren, aangezien haar maag niet veel groter kon worden. Shrewstar was wat opgeknapt, ook al verstopte ze zich nog steeds in haar Den. Deathwing zag er echter wel elke dag wat vreemder uit, hij hield zijn omgeving zeer strak in de gaten en af en toe reageerde hij wat hard op Dawnpaw, zijn Apprentice. Steeds vaker was de kater te vinden bij Ivyleaf en Bullcrash en de drie vormden ook een leguber groepje, niet dat ze vreemde dingen deden, maar telkens als iemand langs kwam, keken ze even op en stopten ze gelijk met praten. Het was vreemd, maar zonder bewijs viel er niets te klagen. Ashdrizzle vond zichzelf steeds vaker in de buurt van de BloodClan grens, waar hij zichzelf steeds weer weg moest slepen om Silent niet te zoeken. De twee hadden elkaar nog wel vaker ontmoet en ze konden elkaar nu wel vrienden noemen. De trainingen met Mockingpaw verliepen erg goed, vooral omdat de kater steeds meer wilde weten, vooral nadat hij het leven van de Leader had gered. De Apprentice kwam steeds vaker vragen of zijn trainingen weer konden worden opgepakt, en soms moest Ashdrizzle een smoes verzinnen om er onder uit te komen. Niet dat hij het haatte om Mockingpaw te trainen, maar niemand mocht weten van zijn bezoekjes aan Silent, vooral niet nadat Shrewstar, na het vertrek van de ThunderClan katten, contact met de buitenwereld streng verboden had. Ashdrizzle’s vertrouwen werd daardoor nog wat verkleind.
“Ashdrizzle?” De grijze kater had zich net omgedraaid om weer een bezoekje te brengen aan Silent, aangezien ze om de nacht elkaar een keer wilde zien om ervoor te zorgen dat ze niet te ver uit elkaar raakten. Maar Suntail blokkeerde zijn weg. “Wat is er?” De Medicine cat gaf hem weer een van haar keurende blikken, schudde toen haar kop en zei; “Zou je me de plek willen wijzen waar je die hoop horsetail hebt gevonden? Ik ging laatst nog kijken, maar alles was uit de grond gegraaid. Jij hebt dat toch niet gedaan, eh?” De Warrior keek wat verrast, dat waren hij en Silent ook tegengekomen ja. “Nee, ik heb alles op een plek gevonden, eerlijk waar.” Geen leugens, zelfs de waarheid werd niet verdraaid. Als ze maar deze vragen zou blijven stellen wist hij zich er wel uit te wurmen. Maar het vervelende was, was dat hij haar nu naar de plek moest leiden waar Silent hem op zou wachten. “Kan je me er heen brengen?” De grijze tabby aarzelde even, maar knikte toen uiteindelijk. Suntail volgde hem tot aan de BloodClan grens, waar zij de route voor hem de vorige keer had uitgepland en keek hem toen afwachtend aan. Goed dat Silent er nog niet was, anders zou hij al gepakt zijn. Ashdrizzle stopte even om de richting te herinneren, aangezien hij meer op Silent had gelet dan op zijn eigen poten. Eerst naar de beek en dan gewoon naar het uiterste puntje van het territorium, toch? Ja, dat moest wel. Met een wat snelle start zocht hij de beek op en probeerde zo min mogelijk te letten op de keurende blik van Suntail, zij mocht denken hoe ze wilde, zolang ze haar mening maar voor zich hield. Toen de kater eindelijk de boomstronk had gevonden, waar de onderkant nog op een hoopje lag, stapte Suntail voor hem uit. “Weet je zeker dat je hier de horsetail hebt gevonden?” Vroeg ze wat wantrouwend en keek hem met haar groene ogen aan. Hij knikte bevend. “Maar horsetail kan hier helemaal niet groeien.” Gromde ze en boog haar kop om de stronk wat beter te inspecteren. Alsof hij dat al niet genoeg had gehoord, de kater rolde met zijn ogen. “Volgens mij is de horsetail hier door iets of iemand neergelegd..” Zei Suntail, maar volgens hem was het meer tegen zichzelf bedoeld dan tegen hem. “Ashdrizzle!” Riep een stem blij en Suntail keek meteen op en toen ze de vreemdeling zag begonnen haar nekharen te prikkelen. Oh nee, Silent had wel een hele stomme tijd gekozen om hier te komen. “Silentpaw?” Mompelde Suntail en deed een paar passen dichterbij, Silent sprong bijna achteruit, maar blijkbaar herkende ze Suntail. “Zo.. zo heet ik niet meer..” Mompelde ze en meteen richtte Silent haar blik op haar voorpoten. En toen kwam Suntail weer bij zinnen. “Hoe weet jij dat dit Ashdrizzle is? Hebben jullie ..” Met grote ogen keek de Medicine cat hem plots aan, Ashdrizzle probeerde een goed iets te mompelen, maar Silent was hem voor. “Ja. Wij hebben elkaar al eens ontmoet.” Even richtte ze een blik op Ashdrizzle, en schudde toen haar kop. “Ik zeg het verkeerd, wij hebben elkaar al meerdere keren ontmoet. Hier. Ik heb hem zelfs geholpen met het zoeken van de horsetail voor Shrewstar.” Met een woedende blik keek Suntail hem aan. “Jij hebt een BloodClan kat verteld over de zwakte van onze Leader? En tot hoe verre maakt dit jou beter dan Darkpath?” Silent keek beide katten met een verwarde blik aan. “Darkpath ..?” Ashdrizzle hief zijn staart op, dat hij er later op terug zou komen, maar Suntail was hem voor. “Nee, dat gaan we ook niet uitleggen aan deze poes. Hoe kan je het in je hoofd halen om je bloed eigen broer te verraden en er zelf met een BloodClan kat vandoor te gaan? Jij denkt dus dat wat jouw broer had met Spottedleaf veel minder erg is dan met deze poes. BloodClan heeft onze hele Clan verwoest! Dat jij er nou net niet bij was zegt niet dat--” Silent stond gelijk op, en Ashdrizzle zag meteen een andere kat. “Wacht jij eens even, Suntail!” Gromde ze naar de Medicine cat die zich nu omdraaide naar de BloodClan kat. “Ik was niet als BloodClan kat betrokken bij die aanval, ik wilde bij de ShadowClan blijven!” Siste de bruine poes en Suntail legde haar oren wat in haar nek. “Ik werd gedwongen om jullie halfdood achter te laten en nu word ik afgetekend als een van hen. Volgens mij ben jij hier degene die fout zit.” Suntail schudde haar kop en keek Ashdrizzle weer aan, die al een hele tijd niets had gezegd. “Nou? Wat is jouw oordeel, Ashdrizzle? Heb ik gelijk of de BloodClan poes?” Ashdrizzle slikte toen beide blikken op hem werden gericht. Moest hij nou kiezen tussen zijn enige vriend en zijn Clan? Hij opende zijn mond om iets te zeggen, maar geluid ontbrak. “Je hoeft niets meer te zeggen, Ash..” Mompelde Silent en liet haar kop hangen. Vervolgens vluchtte ze weg van de twee ShadowClan katten en waren ze weer alleen. “Nou, was dat zo moeilijk?”
- Epilogue--:
Haar poten wilden niet sneller gaan, haar ogen had ze dichtgeknepen om de stroom van tranen tegen te houden. Waarom koos Ashdrizzle niet voor haar? Natuurlijk. Door de speech van Suntail had hij geen enkele reden om voor haar te kiezen. Haar bloed was besmet met dat van de BloodClan en het was onuitwisbaar. Toen Silent bij het kamp was gestopt, rook ze die walgelijke geur van dood en verderf. Elke dag werd ze er in wakker, maar door Ashdrizzle had ze een reden gehad om vrolijk wakker te worden. Het enige verschil met het kamp wat ze verlaten had, was de plotselinge stilte. Toen de poes de ingang betreden had zag ze haar moeder, als Leader, op haar gewoonlijke hoge plek staan. Cyara hief haar kop hoog op en Kayne, haar partner en dus Silent’s vader, keek haar met die nep trotse blik aan. “Dus jij wilt hier in deze Clan komen?” Gromde haar moeder, die blijkbaar tegen een bruine kater aan het praten was die nieuw was hier. BloodClan accepteerde zo nu en dan nieuwe leden, omdat ze dan nog sterker konden worden. Alleen haar moeder overdreef het soms, sommige gasten kregen een test, maar anderen werden gelijk al geaccepteerd. Als ze ‘het’ hadden. De kater deed een pas naar voren, zijn vacht was slordig en littekens hadden zich verspreid over zijn snuit. Maar de verbitterde blik in zijn ogen gaf aan dat hij de littekens als een prijs zag. “Ja.” Was zijn antwoord en Cyara keek hem even berekenend aan. “Het valt me op dat jij geen heel verhaal op zet van hoe graag je hier wilt komen, bij mijn Clan. Maar alleen katten die de Clan verachten zijn hier welkom.” Met een scherpe blik keek de Leader de vreemdeling aan, die lachte op haar vraag. “Ik? De Clan haten? Je mag gerust zeggen dat ik ze het liefst zou willen vermorzelen, mijn klauwen snakken naar het bloed van de Clan katten.” De BloodClan Leader sprong van haar verhoging af en stond recht voor de kater, maar de vreemdeling stak met zijn gespierde lijf boven haar uit. Toch kon Silent het respect in haar ogen zijn schitteren. “En waarom heb je deze prachtige haat in je?” Zei ze, als zijn woorden stukken prooi waren geweest, zou zij bedelen voor meer. Walgelijk hoe ze daar van kon genieten. Silent kroop wat dichterbij zodat ze de vreemdeling wat beter kon zien, maar de groep van katten blokkeerde haar zicht nog steeds. “Zij hebben mij iets afgepakt, iets dierbaars en ik zou het liefst wraak willen nemen op ze en nee, ik zal niet stoppen voordat ik de persoon heb gepakt die mij dit ongeluk heeft aangedaan.” Cyara lachte, haar witte tanden schenen in het zachte maanlicht. “Goed, vreemdeling, wat is jouw naam? Dan zal ik jouw lidmaatschap waarderen en zal jouw wraak zeer snel komen.” De vreemdeling, nu lid van de Clan, glimlachte op de meest gruwelijke manier. “Darkpath.”
Voordat mensen schrikken, de Epilogue is van hoofdstuk 6, dus nee, het is nog niet voorbij x'D
|
| | | | Onderwerp: Re: [ Story ] Trust, a word that kills. | |
| |
| | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |