Looking for something? (Rosestem)

Wishpaw werd wakker van het geroep van haar naam. Even dacht ze dat ze weer op BloodClan gebied waren, maar toen drong de aanwezigheid van andere katten door haar bewustzijn. De jonge apprentice stond op en liep naar buiten. De maan stond als een halve cirkel aan de hemel te schitteren. Wishpaw sloop de Warrior Den binnen. Wishpaw hoorde een zacht snikken. Ze liep naar het geluid toe en zag Rosestem liggen. Wishpaw ging naast haar liggen en maakte geruststellende geluiden. `Rustig Rosestem, het komt goed. Ik ben er. We zijn weer in het Camp. Ons Camp...' fluisterde ze.

Rosestem begon te rillen van angst. 'Ik heb echt heel eng over je gedroomd' zei ze snikkend. Vervolgens ging ze zichzelf wassen. Toen ze daarmee klaar was draaide ze haar hoofd naar waar ze wishpaw's stem hoorde. 'in mijn droom riep je mij om hukp maar de weg naar jou was zo eindeloos en toen zag ik een bloodclan kat en die wees naar jou dode lichaam' zei rosestem en ze snikte weer. Vervolgens zocht e naar de poot van wishpaw. Toen rosestem de poot hat gevonden hield ze die vast. 'Ik ben echt heel blij dat je er nog bent' zei rosestem en ze beon te spinnen.

`Ik heb echt heel eng over je gedroomd,' zei Rosestem snikkend. Ze begon zich te wassen. Wishpaw liet haar vriendin haar gang gaan. `In mijn droom riep je mij om hulp, maar de weg naar jou was zo eindeloos en toen zag ik een BloodClan kat en die wees naar jouw dode lichaam,' zei Rosestem. Wishpaw knikte. `Ja, echt heel eng,' fluisterde ze. Rosestem zocht naar de poot van de apprentice en pakte hem vast. `Ik ben echt heel blij dat je er nog bent,' zei ze. Wishpaw snorde. `Insgelijks,' antwoordde ze. Ze ging tegen Rosestem aan zitten. `Beloof je nooit meer naar de BloodClan te gaan?' vroeg ze. Ze spon zacht.

Rosestem gaf een likje op de wang van wishpaw als teken dat ze het belofde. Toen zuchtte ze. 'Ik weet echt niet hoe ik moet leven terwijl ik niks zie' zei e zacht tegen wishpaw. Ze zuchtte weer. 'Wishpaw ik moet je iets vertellen' zei rosestem ener sporngen tranen in haar ogen. Rosestem vertelde aan wishpaw alles over haar vroegere beste vriendin. Haar verhaam eindigde bij dat de medicini kat haar niet meer kon helpen. Ze snikte weer.; Ze miste haar vroegere beste vriendin heel erg.

`Ik weet echt niet hoe ik moet leven terwijl ik niks zie,' zei Rosestem. Ze zuchtte. `Ik wou dat ik het wist...' antwoordde Wishpaw. Ze bekeek haar vriendin. `Wishpaw, ik moet je iets vertellen,' begon Rosestem. Tranen welden op in haar blinde ogen. Wishpaw kreeg een steek van medelijden door zich heen. `Daar ben ik voor,' mompelde ze. Ze zuchtte. Het deed pijn om Rosestem zo te zien. Ze slikte. Eén woord: vreselijk.

'Ik had vroeger een hele goede vriendin waarmee ik alles deed' begon rosestem te vertellen. 'Maar op een dag erd ze net als ik aangevallen door een bloodclan kat. Ze was waargewond en blind uit het gevecht gekomen en de medicini ka kon haar niet genezen'. Uiteindelijk tierf ze aan haar verwondingen. Rosestem zuchtte. Het deed goed om alles te zeggen aan wishpaw. Toen zag ze de bloodclan kat voor zich die haar aanviel en keek geschokt voor zich uit. Wishpaw weet je nog die kat die me aanviel'? vroeg rosestem. Die kat heeft ook mijn vroege vriendin aangevallen'. Ze keek geschokt naar wishpaw en begont te trillen.

`Ik had vroeger een hele goede vriendin waarmee ik alles deed,' begon Rosestem. `Maar op een dag werd ze, net als ik, aangevallen door een BloodClan kat. Ze was zwaargewond en blind uit het gevecht gekomen, en de Medicine Cat kon haar niet genezen. Uiteindelijk stierf ze aan haar verwondingen.' De Warrior zuchtte. Wishpaw kreeg medelijden met de poes. `Wishpaw, weet je nog die kat die me aanviel?' vroeg Rosestem. Wishpaw knikte. Ze herinnerde het zich nog goed. `Die kat heeft ook mijn vroegere vriendin aangevallen.' Wishpaw keek Rosestem met grote ogen aan. Ze kon geen woord uitbrengen. Zacht streelde ze met haar staart Rosestems vacht. `Je vriendin is bij StarClan, daar heeft ze het goed,' zei ze op een geruststellende toon.

Rosestem begon te spinnen. 'Het is stom dat ik me nu pas herrinner dat die bloodclan kat ook de moordenaar was van mijn vroegere beste vriendin' zei rosestem acht. Ze zuchtte wer. De maag van rosestem begon erg te knorren. 'Zullen we gaan jagen' vroeg rosestem aan wishpaw. Ze wachtte geduldig op antwoord. Het liefst zou ze die bloodclan ka willen doden maar ze was nu nog te zwak. Ze zou trouwns toch niet kunnen winnen aangezien ze niks zag. Ze miste haar zicht heel erg.

`Zullen we gaan jagen?' vroeg Rosestem. Wishpaw keek bedenkelijk. Is ze daar wel sterk genoeg voor? vroeg ze zich af. Ongemakkelijk schuifelde ze heen en weer. Een tijd lang zei niemand iets. `Ehm... Rosestem, ik ben dan geen Medicine Cat, maar ik denk dat het niet verstandig is om nu al te gaan jagen,' zei ze uiteindelijk. Tranen welden op in haar ogen toen ze dat zei, maar ze hield ze binnen.

Rosestem knikte. 'Ik begrijp het' zei ze zacht. 'Ik hoop maar dat ik nog genees van mijn verwondingen' zei ze toen. Rosestem dacht weer aan haar vriendin. Ze was er zelf bij toen haar beste vriendin haar laatste adem uitblies. 'Weet je ik was er bij toen ze stierf' zei rosestem en er sprongen weer tranen in haar ogen. Ze had het nog niet verwerkt. 'Niets is erger dan iemand zien sterven voor je ogen' zei rosestem zacht. 'Ik hoop ook dat ik ooit nog terug ga kunnen zien' zei ze toen. Rosestem ded haar ogen even dicht en viel na een tijdje in een onrudtig slaap.

`Weet je, ik was er bij toen ze stierf,' zei Rosestem. Wishpaw wist dat dat over haar vriendin ging. `Niets is erger dan iemand zien sterven voor je ogen,' ging de Warrior verder. Wishpaw knikte. Behalve als het een BloodClan kat is, voegde ze er in gedachten aan toe. `Ik hoop dat ik ooit nog kan zien,' zei Rosestem. Ze deed haar ogen dicht en viel weer in slaap. Stil sloop Wishpaw uit de Warrior Den, terug naar de Apprentice Den. Ze ging liggen en probeerde te slapen. Na veel gewoel en gedraai viel ze uiteindelijk in een diepe slaap.
De volgende ochtend was Wishpaw al op voor de zon boven de bomen verscheen. Zwijgend ging ze op jacht. Ze wilde niet dat Rosestem haar verdriet merkte.

Toen het bijna middag was werd ook rosestem wakker. Ze strekte zich uit. 'wishpaw'? vroeg e aarzelend maar ze kreeg geen antwoord. 'is er iemand'? vroeg rosestem aan een andere kat. Een andere kat ging voor haar zitten. 'Ja wat is er'? vroeg de kat vriendelik. 'Ik ben te zwak om te jagen maar ik heb heel erge honger' zei rosestem. 'Geen probleem ik zal voor je jagen' antwoordde de kat en ze liep weg. 'Na ee tijdje kwam de kat terug met een grote vogel. 'alsjeblieft rosestem' zei de kat en ze ging weer weg. Rosestem wist niet wat er lag maar e kende de kat goed dus vertrouwde hem. Ze zette haar tanden in de vogel; Het smaakte heerlijk.

Toen Wishpaw terugkeerde was het zonhoog. Ze wandelde het Camp in en legde de prooi die ze gevangen had op de prooihoop. Zelf pakte ze een muisje en ging naar de Apprentice Den. Daar schrokte ze hem naar binnen. Toen ging ze op zoek naar Rosestem. Al snel vond ze haar vriendin. Ze at een vogel, en het leek er op dat het smaakte. `Hey Rose!' riep Wishpaw naar haar vriendin.

'Hoi 'wishpaw' zei rosestem. 'Hoe gaat ht met je'? vroeg ze toen aan wishpaw. 'Wil jij misschien ook een stukje vogel'? vroeg ze toen aan wishpaw. Rosestem stopte even met eten voor het geval dat wishpaw ook nog een stukje wou. Rosestem ging weer liggen; Ze was nog te zwak om ook maar naar buiten te gaan. Rosestem begon zichzelf schoon te likken. Ze had nog een klein beetje bloed op zich hangen. Het bloed smaakte walgelijk. 'Bah ik vind bloed echt heel vies' zei rosestem. Rosestem had eigenlijk nood aan water want ze had dost en zo ging de smaak van het bloed ook weg. 'Ik heb eigenlijk een beetje dorst' ei rosestem aan wishpaw en ze wachtte op antwoord.

`Hey, Wishpaw,' zei Rosestem. Wishpaw knikte, maar herinnerde zich toen dat Rosestem blind was. `Goed,' mompelde ze. Ze ging naast haar vriendin zitten en likte haar poot schoon. `Hoe gaat het met je?' vroeg Rosestem. `Goed,' antwoordde Wishpaw. Kan je geen ander antwoord bedenken?! `Wil jij misschien ook een stukje vogel?' Wishpaw schudde haar hoofd. `Nee dank je, ik heb net al op,' zei ze. Rosestem ging liggen en begon zich te wassen. `Bah, ik vind bloed echt heel vies,' zei ze. Wishpaw stemde in. `Ik heb eigenlijk een beetje dorst,' zei Rosestem. Wishpaw dacht na. `Kan je lopen? Dan breng ik je naar de plas,' zei ze.

Risestem stond op. 'Lopen wel maar jagen heeft een andere kat voor me moeten doen' gaf ze eerlijk toe. Rosestem strekte zich uit en ging naar buiten. Toen ze eenmaal buiten was ging ze heel langzaam wandelen. Dat deed ze zodat ze zeker niet tegen een boom aan liep. Zo lukte het haar om bij een stromend riviertje te komen zonder ergens tegenaan te lopen. Rosestem begon gulzig te drinken want ze had al dagen niet meer gedronken. Toen ze klaar was met drinken ging ze terug naar het kamp. Het drinken deed haar echt goed.

`Lopen wel, maar jagen heeft een andere kat voor mij moeten doen,' gaf Rosestem toe. Ze strekte zich uit en ging naar buiten. Wishpaw liep achter haar aan. Ze keek naar hoe haar vriendin zorgde dat ze niet tegen bomen aan zou lopen. Ze kwamen bij een riviertje uit. Rosestem begon gulzig te drinken, en Wishpaw volgde haar voorbeeld. Het koude water smaakte lekker en bij iedere slok die Wishpaw nam voelde ze de koude vloeistof door haar keel glijden. Rosestem was klaar met drinken en ging terug naar het Camp. Wishpaw keek haar na. Ze had er vertrouwen in dat Rosestem niet ergens tegen aan zou lopen, of in de problemen zou raken. De apprentice draaide zich om en liep de andere kant op. Ze ging jagen.
Toen de zon onder ging kwam Wishpaw met een mond vol konijn het Camp binnen. Ze liet de prooi op de prooihoop vallen en ging op zoek naar Rosestem.

Rosestem lag te slapen maar werd meteen wakker toen ze een kat hoorde die wishpaw moest zijn. Rosestem rekte zich nog eens uit en geeuwde. Ze had de hele dag door geslapen. Wat kon ze anders doen? 'Hallo' zei rosestem slaapdronken en ze viel weer neer. Ze was echt te moe om weer op te staan. Rosestem zuchtte. Het as echt raar dat ze op het ene moment aan het drinken was en op het andere moment niet meer kon staan van de moeheid. Rosestem voelde dat ze bijna weer in slaap viel en ging meteen rechtop zitten. Ze had al genoeg geslapen.

`Hallo,' zei Rosestem. `Hey,' antwoordde Wishpaw. Rosestem viel slaapdronken neer en zuchtte. `Gaat het wel?' vroeg de leerling. De Warrior ging rechtop zitten. Wishpaw keek haar vriendin aan. `Zal ik wat prooi voor je halen?' vroeg ze. Ze begon haar vacht te likken. Toen schoot haar iets te binnen. `Ben je al naar de Medicine Cat gegaan?' Ze keek haar vriendin indringend aan. Jij bent daar ook nog niet geweest, dacht ze.

'Nee ik ben nog niet gegaan' zei rosestem en ze probeerde op te staan. Deze keer lukte het haar wel. Rosestem ging naar de medicine cat. Na een tijdje kwam ze terug. 'Ik moet vooral veel rusten' zei rosestem en ze ging weer liggen. Na een tijdej viel ze weer in slaap. De volgende dag voelde ze zich al wat beter. Rosestem deed haar ogen open en ze vroeg zich af waar Wishpaw was. 'Wishpaw ben je er'? vroeg rosestem in de hoopdat e antwoord gaf. rosstem gng zichzelf likken en hoopte maar dat wishpaw er was.

Onderwerp: Re: Looking for something? (Rosestem)