Looking for something? (Rosestem)

Wishpaw liep over het veld. Ze hield van de koele bries die de warmte van de zon verkoelde. Ze kon net over het lange gras kijken, tot aan de bosrand waar de grenzen waren van de andere Clans. Ze versnelde haar pas toen ze een konijn rook. Ze zakte in de sluiphouding en op het laatste moment greep ze het bruine beestje in zijn nekvel. `Zo, hebben de kittens ook eens wat te eten,' mompelde ze met haar mond vol vel. Ze liep terug richting het Camp. Maar toen ze 10 passen had gezet hoorde ze iets achter zich. Een ademhaling. Wishpaw draaide zich met een ruk om en riep: `Wie is daar!' Haar stem ging verloren in het vel van het konijn. Ze keek om zich heen, maar zag niemand.

Rosestem miauwde en kwam tevoorschijn. 'Hoi zei ze beleefd.Toen zag e het konijn en kreeg e honger. Zehoorde een vogel en ving hem. 'Deze vogel is ook voor de kittens' zei e met haar mond vol en e legde de vogel neer die inmiddels al doodgebeten was. Ze ging liggen en genoot van de warme lentezon. na een tijdje ging ze weer staan en volgde wishpaw. 'Zullen we samen naa het kamp gaan'? vroeg ze aan wishpaw. Ze wachtte op antwoord terwijl ze eve ging zitte. Daarna ving e nog een muis voor haar alleen. Ze beet hem dood en at hem op. Het smaakte heerlijk.

`Hoi,' zei Rosestem beleefd. Ze keek hongerig naar het konijn. Toen vloog er een vogeltje over en in één snelle beweging had de Warrior hem te pakken. `Deze vogel is ook voor de kittens,' zei ze. Ze legde de vogel neer en ging liggen. Wishpaw legde het konijn naast de vogel en ging zitten. Het was bijna zonhoog. De zon klom langzaam naar boven. Na een tijdje ging Rosestem weer staan en vroeg: `'Zullen we samen naar het kamp gaan?' Wishpaw dacht na. Het was lekker weer en ze wou niet de hele dag in het Camp zitten. `Zullen we de prooi naar het Camp brengen en daarna nog even gaan jagen? Het is zo'n mooie dag!' antwoordde ze. Rosestem ving een muis en at hem op. Wishpaw hervatte haar tocht naar het Camp. Onderweg kwamen ze een verdwaalde rat tegen. `Pas op!' riep Wishpaw. Ze liep met een wijde boog om het beest heen.

Rosestem volgde wishpaw. Ze vond het voorstel van wishpaw beer dan die van haar zelf. 'He jakkes ratten' zei rosrstem toen ze een rat tegen kwamen en ze wandelde er met een boog overheen. Met de vogel in haar mond liep e rustig verder. Toen ze eenmaal bij het camp waren legde Rosestem de vogel neer voor de kittens enliep terug naar de plaats waar ze elkaar ontmoet hadden. Onderweg kwam ze nog wat konijntjes tegen die ze ving en opat. Eenmaal bij de plaats aangekomen ging e op haar buik liggen wachtend op een prooi;

`Hè jakkes, ratten,' zei Rosestem. Wishpaw knikte. Ze vond die rat maar eng hoe hij naar haar keek. `Daar blijven!' siste ze naar het beest, al wist ze heel goed dat de rat haar niet zou verstaan.
Toen ze bij het Camp kwamen legde Rosestem haar prooi neer voor de kittens. Wishpaw legde het konijn op de prooistapel. Ze liep het Camp weer uit, samen met Rosestem. De Warrior ging liggen wachten op prooi. `Je vangt sneller prooi als je er naar op zoek gaat,' zei ze.

Rosestem stond op en schudde haar vacht schoon. 'Je hebt gelijk' zei ze en ze sloop naa de plek waar z een geluid hoorde. Er was een konijn. ze sloop naar et konijn toe en ving hem. 'Hebbes' zei ze met haar mond vol konijn en ze liep terug naar wishpaw. Rosestem jaagde de hele middag door. Toen het avond was jaagde ze nog even noor haar elf. Toen ze genoeg gejaagd en gegeten had keek ze naar wishpaw. Zullen we naar het camp aan? vroeg ze terwijl ze op antwoord wachtte.

`Je hebt gelijk,' zei Rosestem terwijl ze in sluiphouding naar een geluidje toe sloop. Wishpaw keek goed hoe ze het deed. `Hebbes!' riep de Warrior toen ze het konijn had.
Samen jaagden Rosestem en Wishpaw de hele middag en avond door. Toen ze allebei volgeladen waren met prooi vroeg Rosestem: `Zullen we naar het Camp gaan?' Wishpaw knikte. Ze had geen honger, maar was wel moe. Toen verstijfde ze. `Heb je dat gehoord?' vroeg ze. Ze draaide zich om. Er stond een das achter hun. Misschien maar een paar staartlengtes van hun verdaan.

'Hoi' ei Rosestem tegen de das. Toen de das geen antwoord gaf liep e naar het camp om te slapen. Ze was ook best moe. Eenmaal bij het camp aangekomen ging ze liggen en viel ze in slaap. De kittens sliepen ook al. Toen rosestem in slaap viel droomde ze over het jagen. Toen ze wakker werd was het al bijna middag. Ze kreeg honger en besloot wat te gaan jagen. Ze besloot te gaan jagen op dezelfde plek als gisteren. e hoorde een geluid. daar stond de das weer. Rosestem zuchtte en liep weg van de das. Na een tijdje had ze genoeg gejaagd en gin ze terug naar het camp om zichzelf schoon te likken.

`Hoi,' zei Rosestem tegen de das. Wishpaw keek haar met grote ogen aan. Die heeft écht lef! dacht ze. Samen gingen ze naar het Camp. Rosestem ging naar de Warrior Den. Wishpaw was niet moe, maar ze moest toch slapen. Uiteindelijk strompelde ze naar haar slaapplaats en viel in een diepe slaap.
De volgende ochtend werd ze wakker. Ze wist niet wat ze moest doen. Jagen? vroeg ze zich af.

off sorry ik wist niet dat dassen poezen aanvielen

Rosestem was nog best wel moe dus ging ze nog heel eventjes slapen; Toen ze wakker werd besloot ze te gaan jagen. Al snel vond ze wishpaw. 'hoi kom je mee jagen'? vroeg ze aan wishpaw. Ze rende alvast naareen open plek in het bos. Daar vond ze een hop konijntjes die ze lekker opat Na het jagen besloot ze even van het zonnetje te genieten. Ze ging ligen en keek voor zich uit. Na een tijdje besloot ze nog even te jagen. Langzaam sloop ze naar een vogel en ving hem.

Tegen de avond vroeg Rosestem Wishpaw of ze mee wou gaan jagen. De leerling knikte van ja, en samen met de Warrior ging ze op pad. Ze renden door het open veld in de richting van het bos. Er waren veel konijnen, en het was een goede jacht. Na het jagen genoten ze van de ondergaande zon die hun vachten verwarmde. Wishpaw snorde zacht. Rosestem stond op. Ze had een vogel gezien en die beloop ze geruisloos. Toen ze terug kwam met de vogel keek Wishpaw haar aan. `Dat heb je knap gedaan!' zei ze bewonderend. Ze stond ook op en pakte de prooi. `Wat gaan we nu doen?' vroeg ze met haar mond vol. `Ik stel voor om nog even wat te gaan drinken bij de plas.'

OOC: Maakt niet uit ^^
Btw, sorry dat ik zo laat reageer

'Dank je' zei rosestem en ze luisterde naar het voorstel van Wishpaw. Ze knikt en samen gingen ze naar een meertje om te drinken. Rosestem had erge dorst dus dronk ze erg veel. Toen e klaar was met drinken keek ze naar wishpaw. 'Wat zullen we nu gaan doen'? vroeg ze aan wishpaw. Zelf had ze geen idee meer wat ze nog konden doen Het begon al aardig donker te worden. 'Ik ga naar het camp' zei rosestem. Ze geeuwde, rekte zich uit en schudde haar vacht. Vervolgens liep ze richting camp. Eenmaal aangekomen ging ze liggen en viel ze in een diepe slaap.

Ze gingen op weg naar het meertje. Wishpaw dronk niet veel, uit angst dat ze weer in het koude water zou vallen. Rosestem daar in tegen leek zo veel dorst te hebben dat Wishpaw dacht dat ze het hele meer leeg zou drinken. Na een tijdje leek de Warrior genoeg te hebben gedronken en vroeg: `Wat zullen we nu gaan doen?' Het begon al donker te worden. Wishpaw keek hoe de zon achter de bomen wegzakte. `Ik ga naar het Camp,' zei Rosestem. Ze rekte zich uit, schudde haar vacht en liep richting het Camp. Wishpaw keek om zich heen. Ze zag de prooi liggen. Ze raapte het op en liep achter Rosestem aan naar het Camp. Ze legde de prooi op de prooihoop en ging naar de Apprentice's Den. Ze probeerde te slapen, maar het lukte maar niet. Keer op keer draaide zich om. Uiteindelijk viel ze in een onrustige slaap.
De volgende ochtend was Wishpaw al voor de ochtendgloren wakker. Ze drentelde door het Camp, niet wetend wat ze moest doen. Toen dacht ze aan de vorige dagen; hoe ze met Rosestem had gejaagd en had gedronken. Wishpaw stond op en liep het Camp uit. De zon was een rode bol die langzaam zijn weg naar boven zocht. Net buiten het Camp ging Wishpaw liggen, terwijl de zon haar vacht verwarmde. Als snel viel ze in slaap.

Rosestem werd wakker en rekte zich uit. Ze had echt heerlijk geslapen. Ze besloot zichzelf te wassen. Nadat e zich gewassen had ging ze naar buiten om te jagen; Buiten zag e wishpaw liggen. Ze lag te slapen. misschien wil wishpaw wel mee jagen bedacht rosestem. Ze maakte heel voorzichtig wishpaw wakker. 'Hey wil je misschien ook mee jagen'? vroeg rostem zachtjes aan haar. Na een tijdje op antwoord gewacht te hebben besloot rosestem alvast te gaan jagen. Ze had namelijk wel heel erge honger. Ze had nog maar 5 minuutjes gelopen of zo e ze volde dat iemand haar vast nam. Het was iemand van de blooodclan. 'Gallo' zei de kat vals en hij na rosestem mee. rosestem miauwde om hulp maar niemand kon haar horen. Ze werd ontvoerd.

off als je dit niet wilt gelieve dit dan tegen mij te zeggen want dan pas ik het wel aan.

`Hey wil je misschien ook mee jagen?' wekte Rosestem Wishpaw. Niet op reageren, dan gaat ze vanzelf wel weg... dacht Wishpaw. Dat klopte. Na wat een eeuwigheid leek ging Rosestem weg. Wishpaw deed haar ogen weer dicht, maar kon de slaap niet meer vatten. Langzaam stond ze op en volgde de geur van Rosestem, maar ze kon haar niet meer vinden. `Rosestem!' riep ze. Geen antwoord. `ROSESTEM!' schreeuwde ze. Wishpaw keek om zich heen. Geen teken van de poes. Als er maar niets met haar is gebeurd... dacht ze. Onrustig liep ze rond. Ergens hoopte ze dat Rosestem tussen de hoge sprieten gras vandaan zou komen en zou zeggen:`Hey Wishpaw! Hier ben ik dan!' Maar ze wist dat dit nooit zou gebeuren.

OOC: Volgens mij zou dit best kunnen...

Rosestem miauwde en miauwde maar niemand hoorde haar. ze miauwde verder totad de kat haar aanviel. Rosestem was te moe van het miauwen om mee te vechten. N een tijdje lag ze op de grond. Ze was zwaar gewond en bewusteloos. De kat uit de bloodclan rende weg en liet haar voor dood achter. Na een tijdje werd rosestem wakker. Ze huilde. Ze had te veel pijn om verder te gaan. Wat moest ze nu doen? Hier blijven leek de enige oplossing. Rosestem hoopte dat iemand haar vond en huilde verder.

Wishpaw doolde door het WindClan gebied. `Rosestem!' bleef ze steeds maar roepen, tot haar stem helemaal schor was. Toen ze langs de grens met de BloodClan liep, rook ze bloed. Rende achter de geur aan, maar liep verkeerd. Wishpaw liep terug en pakte het spoor weer op. Ze volgde het en ze zag Rosestem huilend en zwaargewond liggen. `Rosestem! Wat is er gebeurd?!' riep ze met schorre stem. Tranen welden op in haar ooghoeken toen ze haar vriendin zo zag liggen. `Ik ga spinnenwebben zoeken! Ze helpen het bloed te stelpen!' zei Wishpaw. Ze keek rond. Al snel vond ze wat ze zocht. Ze wond het web rond haar poot en ging terug naar Rosestem. Daar legde ze het web over de wonden. `Gaat het?' vroeg ze.

Rosestem kalmeerde en schudde haar hoofd. e zag niks meer. De kat uit de bloodclan had haar blind gemaakt. 'Ik zie niks meer' huilde rosestem. Een tijd lang bleef ze huilen. Toen rosestem was uitgehuild keek rosestem naar de plaats waar ze de stem van wishpaw hoorde. ''Ik ben ontvoerd door een kat van de bloodclan' snikte rosestem. 'nu ben ik blind en zie ik niks meer'. Ze huilde weer. Ze zou uiteraard nooit meer kunnen zien. Hoe moest ze nu verder; Ze wist het niet meer.

`Ik ben ontvoerd door een kat van de BloodClan,' zei Rosestem snikkend. Wishpaw keek schichtig om zich heen. Misschien was die kat er nog wel. `Nu ben ik blind en zie ik niks meer,' ging de Warrior verder. Wishpaw streek rustig met haar staart langs Rosestem. `De Medicine Cat kan je vast wel weer beter maken,' zei ze. Ze stond op en hielp Rosestem overeind. `Kom, we gaan naar het Camp.' Samen liepen ze in de richting van het Camp. Wishpaw keek de hele tijd naar haar gewonde vriendin. Ineens hoorde ze een ruwe stem. `Zo, twee WindClannertjes op weg naar het Camp?' Wishpaw draaide zich razendsnel om. De BloodClan kat stond er. `Ja,' zei ze en ze stormde op de kat af. Ze gaf hem een haal over zijn gezicht, en hij klauwde in haar vacht. Wishpaw beet hard in zijn poot. `Rot op, smerig onderkruipsel!' riep ze.

'Dankje' ei rosestem en ze liepen verder. Rosestem botste een aantal keer tegen een boom. Ze zag echt niks meer. Toen ze voor de tiende keer botste tegen een boom gaf ze het op. 'Ik kan zo niet verder' zei rosestem. 'Ga maar zonder mij verder' zei ze nog en ze ging liggen. Ze huilde verder. Wishpw ei dat de medicinn cat haar kon genezen maar ze wist zeker van niet. Vroeger had ze een vriendin die net als haar door een bloodclan kat gewond werd. Rosestem ging toen meteen de medicini cat halen maar die kon haar niet genezen. Een tijd later was e door al haar verwondingen gestorven. Toen rosestem daaraan dacht begon ze nog harder te huilen.

Onderwerp: Re: Looking for something? (Rosestem)