Looking for something? (Rosestem)

`Dank je,' zei Rosestem. Wishpaw knikte. Ze zag hoe haar vriendin tegen een boom liep. `Deze kant,' zei ze. Maar Rosestem bleef tegen bomen opbotsen. Na de tiende keer gaf ze het op. `Ga maar zonder mij verder,' zei ze. `Nee!' riep Wishpaw fel. Ze wou haar vriendin hier niet achterlaten. `Sorry,' mompelde ze. Ze zag hoe Rosestem huilend ging liggen. `Kop op,' wou Wishpaw zeggen, maar ze kreeg de woorden niet over haar lippen. Rosestem ging nog harder huilen. `Rosestem, kom mee. Ik breng je naar de Medicine Cat,' zei Wishpaw. Ze hielp de Warrior overeind. `Geloof me, het lijkt alsof die katten kunnen toveren,' ging Wishpaw verder. Ze liep verder richting het Camp.

OOC: Als je zegt dat Rosestem blind is, zou je dat bij alle topics van Rosestem moeten doen. En als ze blind blijft zou je dat ook moeten melden aan Lionroar (volgens mij XD) ^.^

Rosestem volgde de stem van wishpaw. Ze wou wishpaw wel geloven maar e kon het niet; Ze had het elf meegemaakt met haarbeste vriendin. Uiteindelijk waren ze bij het camp. Rosestem hoorde de stem van de medicine cat. Ze ging op de stem af. Zo geberde het dat ze tegen verschillende katten aanliep die boos naar haar keken. Maar dat zag rosestem gelukkig niet. Eenmaal bij de medicine cat moest e echter niks uitleggen. De medicine cat ag het meteen en vroeg wat er gebeurd was. Toen rosestem het verhaal uitlegde en zei dat ze niks meer ag schudde de medicine cat ijn hoofd. 'Het spijt me maar ik kan je ogen niet meer herstellen' zei de medicine cat. De medicine cat wou nog zeggen dat hij de andere wonden wel kon genezen maar dat hoorde rosestem niet meer. Rosestem rende huilend weg.

Wishpaw bracht Rosestem naar de Medicine Cat. Ze had gehoopt dat op magische wijze alles goud zou komen met Rosestems ogen. Niet dus. Huilend rende Rosestem de Medicine Den uit. `Wacht!' wou Wishpaw roepen. Maar ze kon het niet. Ze kreeg geen geluid over haar lippen. Een traan welde op in haar ooghoek en zocht langzaam een weg naar beneden. Langzaam liep Wishpaw naar de Apprentice Den. Ze ging liggen en viel bijna meteen in slaap.
De volgende dag werd Wishpaw gewekt door de zon. Ze stond op en liep naar buiten. Ze pakte een mus en begon te eten. Het was een sappig musje. Nadat ze had ontbeten ging ze het Camp uit. Ze hoopte ergens Rosestem te vinden.

Rosestem zat een eindje verderop te huilen. Toen dit voorval met har beste vriendin gebeurde hoopte ze vurig dat dit dit de eerste keer en de laatste keer was dat dit gebeurde maar dat was dus blijkbaar niet zo. Hoe moest ze nu verder. Ze miste wispaw heel erg maar e wist ook dat wishpaw haar niet kon helpen. Toen nam ze een besluit. Ze gingop weg naar het camp. Zo botste e tegen wishpaw op. Sorry mevrouw of meneer zei rosestem heel vriendelijk en onder dat e het wou begon ze te huilen.

Ineens rende er een kat op Wishpaw af. `Pas op!' siste Wishpaw toen de kat tegen haar opbotste. Toen zag ze dat het Rosestem was. `Sorry mevrouw of meneer,' zei Rosestem vriendelijk. Ze begon te huilen. `Sorry, Rosestem,' mompelde Wishpaw. Ze ging naast haar vriendin staan en aaide met haar staart over de neus van Roseheart. `Het is al goed. Het komt allemaal weer goed,' probeerde ze de Warrior gerust te stellen. Dat hoop ik... dacht ze erbij. Ze liet een geruststellende mrauw horen.

Rosestem leunde tegen wishpaw aan en begon te spinnen. Ze mocht wishpaw graag. Ze was haar beste vriendin. Toen dacht ze weer aan haar andere beste vriendin en ze liep richting de geur van de bloodclan katten. Ze draaide zich nog even om naar wishpaw.' Ik ga me laten doden door de bloodclan katten' ei rosestem snikkend. Toen rende e weg. Ze rende harder en harder en botste telkens tegen bomen op. Toen was ze op haar bestemming. Ze aarzelde nog even en draaide zich nog even om om te horen of wishpaw er was.

`Ik ga me laten doden door BloodClan katten,' zei Rosestem. Ze draaide zich om en rende weg. `Wacht!' riep Wishpaw. Rosestem botste tegen een boom. `Niet doen! Alsjeblieft!' Rosestem rende verder. Steeds weer botste ze tegen bomen aan. Toen draaide ze zich om, met haar oren gespitst. Wishpaw sloop geruisloos op haar af. Ze sprong met ingetrokken klauwen op haar vriendin. `Niet doen... voor mij...' fluisterde ze in Rosestems oor. `Ik wil je niet kwijt. Nog niet...'

'Wat bedoel je met nog niet'? vroeg rosestem. Als wishpaw daarmee bedoelde dat ze na een tijdje wel wou dat rosestem dood ging door de bloodclan katten dan ging rosestem nu zeker naar de bloodclan katten. Ze besloot niet te wachten op een antwoord en ze liep richting het camp van de bloodclan katten. Maar voor ze echter in het camp was kwamen de bloodclan katten al naar buiten. Toen de bloodclan katten haar zagen vielen ze meteen aan. Rosestem liet het maar gebeuren. Toen kwam de bloodclan kat die haar ontvoerd had.Hij beet haar in de nek en rosestem viel op de grond en bewoog niet meer. De bloodclan katten dachten dat ze dood was en gingen naar buiten om hun overwinning te vieren.

`Wat bedoel je met nog niet?' vroeg Rosestem. Wishpaw wou antwoorden, maar Rosestem liep al richting de grens van de BloodClan. Wishpaw rende achter haar aan, maar kon haar niet meer tegenhouden. `Rosestem!' riep ze. Ze kon de grens niet over, of er zou weer oorlog komen tussen de BloodClan en de WindClan. Wishpaw ging zitten. De enige oplossing was wachten tot haar vriendin levend terugkwam. Boze gedachten spookten door haar hoofd. Het is mijn schuld... Alles is mijn fout...
Het werd avond. Wishpaw ging liggen en keek naar de sterren. `Ik wens... ik wens dat Rosestem leven terugkomt...' momelde ze.

Daar lag rosestem. Ze was bloedend aan het wachten op hulp. Toen er niemand kwam begon e te miauwen om hulp. Z had echt overal pijn en zag nog steeds niets. Ze begon te huilen. Ze wist niet meer wat ze moest doen. Blijkbaar ha nimand haar gehoord. Of ou wishpaw haar gehoord hebben? Ze wist het niet. Rosestem legde haar hoofd op de grond en snikte verder. Naeen tijdje viel e in een diepe slaap. Ze sliep o diep dat je haar niet kon wakker krijgen. Daarom leek het ook alsof ze dood was.

Stil sloop Wishpaw door het bos. Ze dacht aan haar training met Swiftfur, waarbij ze geen geluid mocht maken, omdat ze anders verloren had. Dat was maar een spelletje geweest. Dit was het echte werk. Voetje voor voetje schuifelde de kleine poes vooruit. Als er één BloodClan kat voorbij kwam, was ze dood. Ze ging iets sneller lopen. Ze zocht naar een teken van haar vriendin. De BloodClan geur drong diep in haar neusgaten naar binnen. Wishpaw hield haar adem in. Ineens zag ze iets wits tussen de bomen. Rosestem? Ze haastte zich naar de witte bol vacht. `Rosestem!' fluisterde Wishpaw toen ze haar vriendin herkende. Ze rende naar haar toe en begon haar te likken. Ze leefde nog. Er kraakte een takje. Wishpaws oren spitsten zich. Nu mocht er geen BloodClan kat zijn!

Rosestem voelde dat iemand haar begon te likken en ze deed haar ogen open. Ze rook even aan de geur van de kat en herkende de geur van wishpaw. Ze begon te spinnen. Toen hoorde ze een geluid. Oh nee een bloodclan kat had vast het gespin gehoord. Toen kwa de bloodclan kat tevoorschijn. Rosestem blef roerloos liggen. De bloodclan kat begon te vechten met wishpaw. Rosestem wou opstaan maar ze had te veel pijn. Ze hoopte echt dat wishpaw het zou overleven. Rosestem kon niet meer bewegen van de pijn.

Daar stond hij. De BloodClan kat had kille ogen. Wishpaw piepte zacht. Ineens viel de kat aan. Wishpaw ontweek, maar voelde hoe de klauw zich in haar vacht sloeg. Ze draaide zich om naar de aanvaller en beet in zijn poot. Ze blies. De BloodClanner grauwde terug en zette de aanval weer in. Hij raakte Wishpaw met zijn klauw. Het bloed stroomde er uit en Wishpaw jammerde zacht. Ze zag hoe Rosestem probeerde op te staan om haar te helpen, maar ze viel weer terug. Ineens knapte er iets in Wishpaw. Haar ogen schoten vol vuur en ze vloog op de kat af. Ze haalde links en rechts uit, niet lettend op de wonden die zij zelf op liep. Toen was het gevecht voorbij. De BloodClan kat rende weg. Hij rende niet verslagen of bang, maar vol triomf weg. Dat betekende dat hij andere katten zou gaan halen. Wishpaw kreunde en hinkte naar haar vriendin toe. `We moeten hier snel weg wezen! De BloodClan katten komen er aan!' riep ze.

'Dat kan niet want ik kan niet bewegen' ei rosestem kreunend van de pijn. Toen kwamen de bloodclan katten alweer terug. Dat was snel dacht rosestem. De bloodclan katten vielen rosestem aan totdat ze dachten dat rosestem dood was. Toen gingen ze weg. Rosestem kroop met moeite naar wishpaw toe en begon haar wonden schoon te maken. Ze hoopte echt dat wishpaw het zou overleven maar ze vreesde ervoor. Rosestem begon te huilen. Ze wou echt niet dat met rosetem hetzelfde gebeurde als mt haar vroegere vriendin.

@Rosestem, het valt me op dat je af en toe aan het powerplayen bent. Je mag niet voor een ander personage beslissen wat er gebeurd met hem/haar, wat je al een paar keer hebt gedaan met resultaat dat jullie characters nu bijna dood zijn. Hier graag op letten. Wink

~ Mousefur

oke maar welke zinnen moet ik dan veranderen?

Meer BloodClan katten kwamen. Wishpaw vocht. Maar het was 3 tegen 1. Wishpaw zakte in elkaar. Ze was op. Erg veel wonden had ze niet, en de wonden die ze had waren niet verschrikkelijk ernstig, maar ze had de kracht niet meer. Wishpaw sloot haar ogen. De BloodClan katten dropen af. Toen was het stil. Stille tranen rolden over het gezicht van de apprentice. Na een tijdje hees ze zichzelf overeind en keek hoe het met Rosestem ging. Haar vriendin huilde ook. Wishpaw pakte Rosestem bij haar nekvel en sleepte haar mee. Het ging langzaam en bij ieder geluidje spitste de apprentice haar oren. Ze vreesde dat er nog meer BloodClan katten kwamen. Dat gebeurde echter niet en de twee katten bereikten de grens. Wishpaw liet Rosestem los. Ze viel uitgeput neer. `Hoe gaat het?' vroeg ze.

'Slecht' ei Rosestem. 'ik kan niet meer bewegen van de pijn sorry'. Rosestem besloot maar te blijven liggen. Ze kon toch niet anders. 'Hoe gaat het met jou'? vroeg ze. 'Waar zijn we ergens'? vroeg ze toen aan Wishpaw. Het was best irritant om zo zonder zicht te leven. Heel voorzichtig stak Rosestem een poot uit naar wishpaw en probeerde haar bemoedigend te aaien. Het lukte heel moeilijk. 'Het komt allemaal wel goed' zei rosestem bemoedigend. Toen vielen haar ogen dicht en viel ze in een diepe slaap.

`Slecht,' zei Rosestem. `Ik kan niet meer bewegen van de pijn. Sorry.' Wishpaw voelde weer tranen opkomen. `Hoe gaat het met jou?' vroeg Rosestem. Een traan rolde over Wishpaws wang. `Het gaat. Mijn wonden zijn niet dodelijk,' antwoordde ze. Ze bekeek haar vriendin. Ze haatte de BloodClan, meer dan ooit. `Waar zijn we ergens?' vroeg Rosestem. Wishpaw keek rond. `We zijn net over de grens van ons gebied.' Rosestem deed een poging om Wishpaw bemoedigend te aaien. Het lukte. Met moeite. `Het komt allemaal wel goed,' zei Rosestem. Wishpaw knikte. Tranen drupten op de grond. Langzaam vielen Rosestems ogen dicht. Wishpaw voelde de drang om hetzelfde te doen. Nee! We moeten naar het Camp! Ze pakte de slapende Rosestem weer op en sleepte haar mee. Niet opgeven. Niet nu.

Eenmaal bij het kamp werd Rosestem weer wakker. Ze zuchtte en riep op wishpaw.Ze hoopte echt dat wishpaw er nog was. Ze begon zichzelf schoon te likken. Overal waar ze likte proefde ze bloed. Het smaakte walgelijk maar het bloed moest weg. Toen rosestam geen bloed meer proefde viel ze snikkend in slaap. Ze had een nachtmerrie. In haar nachtmerrie riep wishpaw haar om hulp; Rosestem wou haar helpen maar de weg naar haar was eindeloos. Toen verscheen er en bloodclan kat en hij liet een dode wishpaw ien. Toen werd rosestem werd schreeuwend wakker; Ze snikte weer verder. Ze riep nog eens om wishpaw en hoopte dat wishpaw haar hoorde.

Onderwerp: Re: Looking for something? (Rosestem)