:. You shoot me down, but I get up .:

Voorzichtig liep de kleine kitten door het kamp, niet wetend welke kant ze eigenlijk op moest. Ze liep maar wat, soms eens hier en daar stoppend om te kijken naar de pracht van de natuur of kijkend wat anderen aan het doen waren. Ze had al meerdere katten zien vechten, maar telkens als ze zoiets in beeld kreeg, had ze snel weggekeken. Ze moest er niks van weten, van al dat vechten en moorden. Je mocht enkel je prooien vermoorden die je dan ook echt op at, anderen waren onschuldig, die moest je dan ook met rust laten. Even zuchtte de kitten en keek naar de grond, sommige katten zouden dat ook nooit leren... Even gleed haar blik naar de uitgang en even twijfelde ze, zou ze het kamp verlaten? Het zou de eerste keer zijn voor haar, ze durfde niet, maar was zo nieuwsgierig naar wat er buiten te zien was! Voorzichtig zette ze een paar stapjes in de richting van de uitgang en bleef toen weer even staan, nee ze kon het niet en zette weer een stap terug. Maar omdat de kleine kitten het toch zo graag wou zette ze nog een paar stapjes, waarna ze weer bleef staan. Ze moest toch ooit een keer naar buiten, dus het was nu of later, kon ze dan niet nu al eens een kijkje nemen? Voorzichtig zette ze nog wat stapjes verder tot ze bij de uitgang van het kamp kwam. Voorzichtig liep ze verder, een eindje van het verlaten parkje vandaan, er reden hier allerlei metalen dingen met geweldige vaart over een harde ondergrond, wat was dit?

[SHIVA & LILITH
Even voor de duidelijkheid, jullie mogen haar plagen en pesten ofzo, dat mag x'D]

Met slaperige oogjes sjokte Lilith het hol uit. Moest ze maar niet zo laat naar bed gaan, anders was ze nu zeker al; aan het jagen of avontuur te beleven. Ze gaf een zucht en schudde zich uit. Starclan... Wat is dat eigenlijk? Niemand hier had het erover was het iets wat was verzonnen door clankatten of was het nou echt? Ze durfde het tegen niemand te zeggen en was het niet van plan ook. Stel je voor dat iemand haar zou uitlachen dan zat ze daar weer over te mokken. Nhee het moest wel verzonnen zijn door een clankat, katten die eigenlijk dood zijn en volgens hun leven kan echt niet! Ze keek naar een zwarte kitten die een pootje naar voren en weer een pootje terug zette. Waar was die mee bezig? Na een paar keer het gedaan te hebben kwam de kitten in beweging en liep voorzichtig het kamp uit. Was die er dan nog nooit uit geweest? Dat kon toch niet waar zijn he..
Ze rende erheen en stapte zonder moeite het kamp uit. Ze gaf een tikje met haar neus. 'Hiya! Waarom zo bang voor de buitenwereld? Er is toch zeker niks engs aan toch?' Ze keek de zwarte kitten aan. 'Mijn naam is Lilith en hoe heet... Heey wacht eens ik ken jou! Jij bent de kitten Breeze van Ziva en Hmpff.... Hoe is het met je zusje Shiva?' Breeze en Shiva waren ouder dan Lilith zelf. Waarom was bijna iedereen in de bloedclan ouder dan haar? Ze gaf een zucht en keek Breeze aan. Misschien dat Shiva zo ook nog even kwam.

~~Flutjhe

'Hiya! Waarom zo bang voor de buitenwereld? Er is toch zeker niks engs aan toch?' Breeze schrok even van deze onverwachtse stem, ze keek opzij en zag een jong poesje staan, 'Mijn naam is Lilith en hoe heet... Heey wacht eens ik ken jou! Jij bent de kitten Breeze van Ziva en Hmpff.... Hoe is het met je zusje Shiva?' Waarom vroeg ze enkel naar haar zusje? Ze sprak toch met haar? Ach het zou ook wel. Nog voor de kitten haar bek kon opendoen, hoorde ze plots een stem die ze liever niet gehoord had. "Hallo, ik ben Shiva," miauwde haar zus en ze keek haar met een gemene blik aan, "Hallo Breeze," blies ze en ze richtte zich weer op de andere kitten. "Jij bent Lilith?" miauwde ze en haar vurige, maar ook ijzige blik keken naar de andere kittens. Even rilde de kleine kitten, waarom moest zij hier nu komen? 'Onze vader is Fame' mompelde ze een beetje voor zich uit en keek toen naar de grond. Ze moest toegeven dat ze zich niet echt op haar gemak voelde bij Shiva, ten eerste omdat ze met haar haar moeder moest delen, ten tweede omdat ze gewoon weg irritant was en ten derde omdat ze het gevoel had dat Shiva haar nou niet echt bepaald graag mocht. Een zachte zucht verliet haar bek en even keek ze van de ene kitten naar de andere.