A new collar for Lily

PURE INNOCENCE BEAUTY

Op de marmeren vloer klonk het vrolijke getrippel van kattenpootjes. Dit was onderhand geen ongewoon geluid meer in het huis, dat bewoond werd door een stel, hun dochtertje van vier, een konijn en sinds 4 manen; een witte kitten genaamd Lily. In een opgewekt humeur liep ze naar haar baasje, die haar zojuist had geroepen met een zoete stem, en ging ze verwachtingsvol bij haar voeten zitten. Al snel voelde ze hoe twee handen haar onder haar voorpoten vast grepen en haar voorzichtig omhoog hees. Toen ze op schoot werd gelegd wilde ze al een rondje gaan draaien en zich heerlijk op haar benen nestelen, maar ze werd tegengehouden. Verbaasd liet ze een zachte mrauw? horen. Haar baasje lachte vriendelijk en pakte toen iets wat naast haar op de bank had gelegen. Nieuwsgierig snuffelde Lily eraan. Het rook vreemd, neutraal, alsof het nieuw was en nog geen geur had opgenomen. Er hing iets aan wat glom, maar voordat Lily daaraan kon ruiken werd het ding al om haar nek gebonden. Geschrokken trok Lily haar kop terug, maar het was al vastgemaakt en leek er niet af te gaan als ze met haar kop schudde. Ietwat bezorgd begon ze er met haar achterpoot tegen te tikken, maar dat hielp ook niet. Haar baasje gaf haar een bemoedigend klopje op haar kop en zette haar toen weer op de grond. Met het vreemde ding om haar nek liep Lily naar de hal, waar een lange spiegel stond. In het begin was ze er heel erg van geschrokken, maar ze begreep nu dat het ongevaarlijk was en enkel je weerspiegeling liet zien, als een grote plas water na een regenval. Met een bezorgde blik bekeek ze zichzelf. Het klopte niet, haar nekje was altijd kaal geweest en nu hing er plots een roze band omheen. Het voelde vreemd en wanneer ze liep tikte de hanger vervelend tegen haar borst. Nogmaals probeerde Lily het eraf te krijgen door met haar poot te krabben, maar uiteindelijk moest ze zich erbij neerleggen dat ze het ding er met geen mogelijkheid afkreeg. Iets minder goedgehumeurd als kortgeleden draaide Lily zich om en liep ze naar de grote schuifdeuren die een doorgang boden naar de tuin. Ze stonden nu op een klein kiertje om het nieuwe lentezonnetje te begroeten en dankbaar glipte ze naar buiten, hopend dat het weer haar weer kon opvrolijken. Ze ging zitten in het gras, precies waar de zon één van haar stralen wierp en keek met haar mooie blauwe ogen naar de afgeschermde, maar vertrouwde omgeving. Daar verderop stond het groene hok waar het konijn van haar huisbazen in sliep. Hij deed zich nu tegoed aan het knaagvoer dat in zijn bakje was gestrooid. Niet ver hiernaast stonden een paar struiken die elke lente weer prachtige bloemen lieten bloeien en tussen een paar rotsen lag een kleine kabbelende vijver waar geen vissen in zaten. Lily glimlachte en begon toen met lange halen haar poot te wassen. Ze schrok toen ze plotseling een schaduw in het gras ontdekte, en hief snel haar kop naar de kat die zich op de rand van de schutting had gevestigd. "Hallo?" vroeg ze zachtjes.

PURE INNOCENCE BEAUTY

Het was een kater die antwoordde. Een kater net zo zwart als de schaduw die Lily in het gras gezien had. Hij klonk vriendelijk, dus liet Lily een glimlachje op haar gezicht verschijnen en ging ze weer zitten in het gras. 'Is dit de tuin van jou tweebenen? Als je niet wilt dat ik hier zit ga ik wel wel hoor,' sprak de kater. Lily knikte. "Van mij mag je blijven zitten hoor," antwoordde ze vriendelijk. De kater stelde zich voor als Sparklez. Aan de geur van zijn vacht te ruiken, was hij ook een huiskat. 'Ik woon hier nog maar een tijdje. En jij?' Lily likte nogmaals aan haar pootje om haar wasbeurt af te maken en kwam toen weer overeind. Het hangertje aan haar halsband rinkelde zachtjes. "Ik woon hier ook nog niet zo lang," verklaarde ze. "Mijn huismensen hebben me Lily genoemd." Ondertussen begon ze weer aan de band om haar nek te krabben, nog steeds niet helemaal gewend aan haar nieuwe accessoire. "Sparklez, weet jij wat voor ding dit is?" vroeg ze aan de zwarte huiskat. Hij leek iets ouder dan haar, dus misschien wist hij het antwoord. Lily zag haar baasjes niet als kwade huismensen. Ze waren in de korte periode dat ze hier woonde altijd vriendelijk en zorgzaam jegens haar geweest. Daarom verwachtte ze ook niet dat de band iets verontrustends was, maar alsnog wilde ze wel graag weten waarom het om haar nek hing.

PURE INNOCENCE BEAUTY

Geboeid luisterde Lily naar de woorden van de kat die zich zojuist had voorgesteld als Sparklez. Het was dus een halsband. Lily stemde ermee in dat het een beetje raar was, maar toch zette ze een bedenkelijk gezicht op toen hij verklaarde dat tweebenen soms een beetje stom waren. Waren ze dat? Tot nu toe hadden ze haar niks anders geboden dan zorg en affectie. Ze wisten waar ze mee bezig waren, ander had ze niet zo'n goed leventje. "Nee ik denk niet dat het stom is," antwoordde Lily uiteindelijk, met nog steeds een bedachtzaam fronsje op haar gezicht. "Mijn baasjes hebben er vast een goede reden voor. Ik bedoel, anders zouden ze het niet doen, toch?" Haar blik ging weer naar de roze band om haar nek. Ze kon er wel aan wennen.