Your training [Mr. Mistoffelees]

_{Kearn zijn gele ogen openden zich langzaam, een zacht licht viel in op zijn slaapplek. Zijn grijze vacht zag er stoffig uit en zijn ogen staarden dof voor zich uit. Dan bedacht de kater zich dat hij vandaag met zijn apprentice Mr. Mistoffelees zou gaan trainen. Kearn ging rechtop zitten en schudde zich vervolgens uit. Daarna liep hij rustig over de open plek heen. Als hij daar aankwam, liep hij snel even het kamp uit, om een muis die hij de dag ervoor had gevangen op te gaan halen. Als snel was hij daar aangekomen en schrokte het grijze diertje naar binnen. Vervolgens liep hij snel terug, Kearn had met Mr. Mistoffelees bij de ingang van het kamp afgesproken, en de grijze kater had bijna nergens een grotere hekel aan dan aan te laat komen. In stilte hoopte hij dat hij eerder zou zijn als de zwart-witte apprentice. Na een paar minuten kwam hij terug aan bij zijn vertrouwde kamp. Op het eerste zicht, was er nog niemand te zien, dat wou zeggen dat hij op tijd zou gekomen zijn. Daar aangekomen, ging hij rustig zitten en likte aan zijn grijze pootje. Als volgt liet de kater zijn pootje over zijn kop heen gaan en wachtte vervolgens op Mr. Mistoffelees.

&Mr. Mistoffelees

Srry, vage post maar ik moet weg en moest het snel afwerken.}

Mr. Mistoffelees werd wakker van de zon die in zijn ogen scheen. Hij strekte zich uit in zijn slaapplek en klauterde vervolgens uit de ton waarin hij had geslapen. Hij keek naar de zon en zag dat die alweer een poosje op was. Hij ging zitten en likte zijn vacht snel schoon zodat hij er weer een beetje toonbaar uitzag: Want hij kon niet bij zijn mentor verschijnen met een opgeplofte vacht vol vuil. Toen hij klaar was keek hij weer naar de zon en hij wist dat hij moest opschieten. Helaas had zijn vaste slaapplaats 1 nadeel: Hij moest een eindje lopen om bij het kamp te komen, en juist daar had hij met zijn mentor afgesproken. Hij stond weer op en begon te stappen, en na het stappen te rennen. Langs steegjes en Thunderpath's niet echt lettend op wat er om hem heen gebeurt. Toen hij eindelijk de ingang van het kamp zag en hij de grijze gedaante van zijn mentor duidelijk zag zitten. Hij rende harder dan eerder voor het laatste sprintje. Hij was vast laat, en zijn mentor zou dat niet op prijs stellen. Hij sterk af waardoor hij nog een klein eindje doorschoof en vlak voor zijn mentor: Kearn, terecht kwam. Meteen deed hij een stapje naar achteren en ging zitten: " Misto meld zich, meneer" riep hij vrolijk. Hij deed zijn borst vooruit en keek Kearn recht aan. Hij zocht de reactie van zijn mentor in zijn ogen al kon hij niet veel zien. Hopelijk mocht hij zijn grapjes wel. "Wat gaan we doen, Kearn? Jagen? Of vechten? " Hij had wel zin in een vechtpartij met wie dan ook. Zodat hij nu of later kon laten zien dat Bloodclan beter is dan alle andere katten, dat hij beter is dan wie dan ook.

_{Kearn zat rustig te wachten, totdat hij een paar ogenblikken later, Mr Mistoffelees op hem zag afspringen aan een behoorlijk opgedreven tempo. Dan zag hij de jonge kater afspringen en hem op een kleine afstand van hem vandaan neerkomen. Als volgt slierde hij nog een beetje verder en stond zo vlak voor hem. Daarna zette hij een stapje achteruit en ging daar gaan zitten. "Misto meld zich, meneer.' riep de joung one vrolijk uit. De kater zocht oogcontact met hem, dat deed de Kearn vroeger ook vaak, maar daar was hij mee gestopt omdat hij wist, dat bij de meeste Bloodclan katten niets van emotie in de ogen te lezen stond. "Wat gaan we doen, Kearn? Jagen? Of vechten?" De grijze kater vond het prettig om te zien dat de kater er naar uit keek om te trainen. "Wel Mr. Mistoffelees, we gaan gaan jagen in het rogue territorium, en met een beetje geluk komen we een rogue tegen die een grote mond durft op te zetten tegen ons. Dan kan ik je ook eens tonen hoe je moet vechten" zei hij met een grijns. Hoe langer Kearn de kat mocht trainen, hoe liever hij zou hebben, dat de jonge kater ooit een van de beste jagers of vechters van de Bloodclan zou worden, of beter zelfs, Leader van de bloodclan. Het zou voor hem een enorme eer zijn om hem zo te zien. "Zeg, Mr. Mistoffelees heb jij deze ochtend al gegeten?" vroeg hij er dan nog aan toe. Rustig wachtte de grijze, kortharige kater op antwoordt.}

"Wel Mr. Mistoffelees, we gaan gaan jagen in het rogue territorium, en met een beetje geluk komen we een rogue tegen die een grote mond durft op te zetten tegen ons. Dan kan ik je ook eens tonen hoe je moet vechten" zei zijn mentor met een grijns. Ondanks het duidelijk 'misschien' maakte zit antwoord Misto behoorlijk blij vanbinnen. Hij glimlachte ook al had hij gewoon willen lachen, hij hoopte zo dat er een domme rogue op hun pad zou komen. "Zeg, Mr. Mistoffelees heb jij deze ochtend al gegeten?" hoorde hij nog net, en het duurde even tot hij besefte dat dit tegen hem was. " Ehh... Ja.. nee... Nee ik heb nog niet gegeten" Zei hij een beetje stotterend en slordig. Fijn, hij werd er nu al op betrapt niet op te letten, hoe moest het straks dan. " I.. Ik dacht dat we misschien zouden jagen dus ik had nog niet zelf iets geprobeerd te vangen" Ging hij verder in de hoop dat dat zijn eerdere fout goed zou maken. Hij zei maar niet dat hij niet gejaagd had of een eerder gevangen prooi had gegeten omdat hij dan veel te laat was gekomen, dat was iets voor hemzelf. Hij sprong op alle vier zijn poten en trippelde een beetje op zijn plaats, wachtend om een teken om te mogen gaan. Toen dat niet meteen kwam zei hij een beetje ongeduldig: " Komt u nog overeind?" Hij wist wel dat het ongeduldig en een beetje te onbeschoft klonk maar hij kon gewoon niet wachten om weg te gaan. Hij had trek en zeker zin om weer dingen te leren. Hij duwde zijn klauwtjes in de aarde en er weer uit zodat hij de aarde onder zijn poten kneedde. Ondertussen hield hij zijn blik gefocused op zijn grijze mentor die voor zijn gevoel alle tijd leek te nemen.

_{'Ehh... Ja... Nee... Nee, ik heb nog niet gegeten' antwoordde de zwart witte kater. 'I... Ik dacht dat we misschien zoudden jagen dus ik had nog niet zelf iets geprobeerd te vangen' Ging Mr. Mistoffelees verder. 'Je moet er niet mee inzitten hoor' miauwde Kearn rustig. 'We zullen straks wel prooi vangen en dan kan je eten. Ik wou het gewoon graag weten ofdat je nu wel of niet al had gegeten.' antwoordde de grijze kater rustig. Kearn zag dat de leerling stond te trippelen. Ongeduldig vroeg hij dan; 'Komt u nog overeind?' De Bloodclan kater ging dan rustig rechtop staan en antwoordde; 'Ja hoor, kom maar mee, we gaan richting de rogue plaatsen." Rustig verliet hij voor de jonge kater het kamp. Snel dacht hij na over wat hij zou kunnen vragen aan hem. "Zeg, Mr. Mistoffelees, zeg eens wat je al weter over katten die niet binnen in de Bloodclan leven.' Kearn keek vriendelijk naar Mr. Mistoffelees, hij wou graag dat zijn apprentice alles over die katten zou weten, voor als hij dat ooit eens zou nodig hebben. Vriendelijk glimlachte Kearn naar Mr. Mistoffelees, terwijl hij rustig voorop liep, richting het rogue territorium.}

Onderwerp: Re: Your training [Mr. Mistoffelees]