~~ Dinner time ~~

Onderwerp: Re: ~*~ Dinner time ~*~ vr 26 okt 2012 - 22:20

Wolfeye rende verder. Ze waren best dichtbij het kamp. Ze had geen tijd iemand mee te vragen. Ik stond stil. Daar zag Wolfeye ze. Ze zaten bij het Heldere Beest met de Hete Beet. Ze sidderde. Door zo'n vuur waren al haar familie leden overleden. Ze dacht aan Creamykit. Die zou vas achter haar aan zijn gegaan, of niet? Ze hoorde wel aan zijn stem dat hij bezorgd was. De tweebenen hadden een soort kaart. Wolfeye sprong geluidloos in de een boom boven hun, en keek naar de kaart. Ze hadden vallen om katten te vangen. De adem stokte bij de gedachte. Ze moest dit recht zetten. Maar hoe? Ze sprong uit de boom en rende naar het kamp. Ze keek achterom om te kijken of ze haar hadden gezien. Opeens botste ze tegen iets aan. Het was een kat, alleen kon ze niet zien wie. Hopelijk niet Creamykit, dacht ze, want dan zou hij ook in de problemen komen. En dat wou ze niet. Ze mocht Creamykit dit niet aandoen. Het mocht gewoon niet.

Onderwerp: Re: ~*~ Dinner time ~*~ vr 26 okt 2012 - 22:37

Hij sprong opnieuw overeind. Hij kon hier toch niet gewoon blijven zitten? Hij vond het te lang duren, ook al was ze pas een paar minuten weg. Hij moest zien wat ze aan het doen was. Hij wist dat hij eigenlijk niet weer het kamp uit mocht lopen, maar hij maakte zich zorgen om haar. Dus glipte hij de kraamkamer uit en liep langs de rand van het kamp om zo min mogelijk op te vallen. Hij wist niet waarom ze er alleen heen gelopen was, maar misschien wou ze er niemand bij hebben. Dus besloot hij om niet op te vallen en geen aandacht te trekken. Hij zorgde er voor dat hij in de schaduw van het riet bleef lopen terwijl hij het kamp uit sloop. De zenuwen gierden door zijn lijf, de laatste keer dat hij dit gedaan had was het verkeerd afgelopen. Wat als dat dit keer weer gebeurde? Hij dwong zichzelf rustig adem te blijven halen en zijn poten stevig op de grond te blijven zetten. Toen hij tegen iemand op botste. Hij was niet berekend op zo’n klap. Dus werd hij achteruit geslingerd en belande een eindje verderop in het gras. Hij krabbelde snel overeind en schudde zijn kop om de klap van zich af te schudden. Hij keek op om te zien wie er tegen hem opgelopen was. “Wolfeye,” riep hij opgelucht. Snel dempte hij zijn stem toen hij bedacht dat hij dat misschien iets te hard gezegd had. “Waarom rende je nou opeens weg? Wat was er aan de hand?” Hij keek haar vragend aan. De indrukken die hij deze dag kreeg werden hem eigenlijk een beetje te veel. Het putte hem uit, vooral nou de adrenaline weer wat verdween. Nou Wolfeye ongedeerd weer voor hem stond. Hij liep naar haar toe en ging voor haar zitten. “Je liet me wel schrikken hoor,” hij keek haar een beetje verontwaardigd aan. Hij wist wel dat ze er waarschijnlijk niks aan kon doen, maar ze had toch wel even kunnen zeggen wat er aan de hand was? Hij keek haar afwachtend aan.

Onderwerp: Re: ~*~ Dinner time ~*~ vr 26 okt 2012 - 22:50

Ze slaakte een diepe zucht. "Sorry, maar er zijn tweebenen in de buurt van het kamp. Ze willen katten bij het eiland vandaan lokken, misschien hebben ze wat gehoord. Ze zetten overal vallen uit." bracht ze snel en bezorgd uit. Ze zuchtte diep. Ze gebruikte haar ogen en keek rond in het gebied. Voordat ze tegen hem opbotste, had ze een spaak aan een boom gezien. Ze liep er naartoe en beet hem los. Een net viel slap naar beneden. Creamykit! Ze scheurde het net kapot en zocht verder. Ze moest voorzichtiger zijn. Als ze de vallen kapot maakte, zouden er geen katten vast kunne zitten. ''Creamykit, ga maar even voor die struik zitten. Zo kan je mij zien, en ik jou. Als de tweebenen komen kunnen ze jou nooit zien." bracht ze moeizaam uit. Hij zou nu vast denken dat zij het niet zou overleven. Daar was ze zelf ook niet echt zeker over. Wat was de volgende stap? Zetje voor zetje had ze alle vallen ontdekt. Nou ja, eentje miste ze. En daar viel ze in. Ze stond op een blad. Die krakte door en ze viel in een net. Dat net werd omhoog gehesen. Ze zat daat heel ongemakkelijk."Creamykit! Maak dat je weg komt, anders zien je toch wel!" Miauwde ze luid. Ze probeerde het net kapot te maken, maar ze hoorde de tweebenen er al aan komen.

Onderwerp: Re: ~*~ Dinner time ~*~ za 27 okt 2012 - 9:11

“Tweebenen?” zijn ogen werden groot. “Wat doen die hier?” Hij schudde langzaam zijn kop toen ze zei dat ze vallen aan het uit zetten waren. “Waarom zouden ze? “ Hij keek Wolfeye aan. “Die tweebenen zijn echt vreemd,” Hij zuchtte en keek toe hoe Wolfeye naar een boom liep. “Wat doe je?” Hij keek omhoog toen een geluid hem op deed schrikken toen ze iets bij de boom doorbeet. Snel sprong hij aan de kant voordat het net op hem terecht zou komen. “Wolfeye,” hij keek even van het net naar haar en weer terug. “Je moet dit niet alleen doen. Dit moet Stormstar weten of Mousefur,” Hij liep naar haar toe. “Dit moet iedereen weten en ik denk dat het veiliger is als je dit samen met een patrouille doet.” Hij keek haar bijna smekend aan, maar ze ging verder. Met de opmerking dat hij er een eindje van af moest gaan zitten. Hij gehoorzaamde en ging bij de struik zitten, maar met nog steeds een bedachtzame blik in zijn ogen. Hij keek toe hoe ze een voor een de vallen onschadelijk maakte. Er trok een rimpel in zijn voorhoofd, wat wouden de tweebenen van hen? Waarom wouden ze hen gevangen nemen, wat was de reden daar achter. Zijn moeder had hem verteld dat tweebenen soms hele rare dingen deden en dat ze niet te begrijpen waren. Nou snapte hij wat ze bedoelde, dit sloeg toch nergens op. Voor dat hij daar langer over na kon denken schrok hij op van een knak. Hij zag nog net hoe het net Wolfeye omhoog trok. Meteen sprong hij overeind. “Ik zei het toch,” riep hij boos. Hij keek haar kwaad aan toen ze zei dat hij weg moest gaan. “En jou gevangen laten nemen zeker?” Hij schudde zijn kop. “Ik dacht het dus even niet,” Hij had precies gevolgd hoe ze de vallen kapot had gemaakt, dat kon hij ook. Hij volgde het lijn van het touw met zijn blik totdat hij gevonden had aan welke boom die vast zat. Hij rende er heen en zette zijn tanden er in. Hij was twee keer nodig voordat het touw doorbrak, maar uiteindelijk schoot het touw los en kwam het net naar beneden. Hij liep snel naar het net toe op zoek naar de opening. Toen hij die gevonden had trok hij die verder open zodat Wolfeye eruit kon. Daarna draaide hij zich om en beende verontwaardigd weg. “Ik ga het aan Stormstar vertellen,” aan zijn stem was te horen dat hij boos was.

Onderwerp: Re: ~*~ Dinner time ~*~ za 27 okt 2012 - 11:36

Hij maakte haar los, en hij was boos. "Luister, als je het aan iedereen vertelt, dan zitten ze later allemaal gevangen. Dan zijn alle golven in een keer vergaan. En dan is er geen clan meer. Die tweebenen zoeken kittypets om ze in een stalen kooi te proppen. En daar hebben ze genoeg plek voor." zei ze boos en streng. Misschien iets harder dan ze bedoelde. "Als ik daar in gevangen zou komen zou ik nog kunnen ontsnappen. Maar niet alle katten kunnen wat ik kan. Begrijp je dat niet? Daarom wou ik dat je in het kamp bleef. Zodat ze het kamp niet zouden ontdekken. Dan zou ik in het begin van het Licht al terug zijn." Ze keek hem nog steeds een beetje woedend aan. Ze pakte hem op en zette hem in een boom. "Blijf zitten totdat ik terug kom." zei ze, en ze rende weg. Op weg naar de tweebenen. Ze had al snel het piepkleine kamp van de tweebenen bereikt. Ze ging in hun zicht staan en miauwde luid. De tweebenen stonden verbaasd te kijken, en pakten een stalen kooi. Heel voorzichtig slopen ze naar haar toe. Ze zette haar voorzichtig in de kooi. Die ze meteen sloten. Ze ruimden hun piepkleine kamp op en vertrokken. Zo konden ze Riverclan gelukkig nooit ontdekken. De tweebenen zette de kooi waar ze in zat in de achterkant van het stalen rijdende ding. Toen het in beweging kwam, maakte Wolfeye voorzichtig met haar nagels de kooi open. En zorgde dat ze geen geluid maakte. Het glas aan een kant was open, en ze sprong eruit. Ze was weer vrij. Ze rende terug naar Creamykit. Ze hoopte dat hij niet achter haar aan was gekomen.

Onderwerp: Re: ~*~ Dinner time ~*~ za 27 okt 2012 - 12:24

Hij draaide zich om toen hij hoorde dat ze achter hem aankwam. Zijn blik boorde in die van haar. Hij was wel benieuwd wat ze te zeggen had. Hij vond dit allemaal maar niks, waarom wou ze het gewoon niet aan Stormstar vertellen. Hij spitste zijn oren toen ze begon te praten, zijn blik geen enkel moment van haar ogen afwendend. Hij siste zacht toen de harde klank in haar stem doordrong. “Je hoeft niet zo tegen me te doen hoor,” toen drong het tot hem door dat hij dat zelf ook deed. “Het spijt me,” zei hij weer op normale toon. “Ik had eerst naar je moeten luisteren,” Hij wende zijn blik af en keek naar het net die nou een eindje verderop lag. “Ik snap het,” zei hij toen. Zijn blik verplaatste zich weer naar haar ogen. Toen ze hem oppakte en op een tak in een boom zette. Hij boorde zijn nagels in de tak en keek haar aan. “Doe voorzichtig,” zei hij alleen maar toen ze weg rende. Ergens begreep hij haar wel, maar wat als Stormstar een betere oplossing wist? Hij wist wel dat hij op haar moest vertrouwen, maar dat was moeilijk. Misschien omdat hij nog zo jong was en dat hij niet goed snapte wat ze nou eigenlijk aan het doen was. Hij zuchtte en ging op de tak liggen. Zijn kop op zijn linker voorpoot. Hij staarde een tijdje voor zich uit, totdat zijn ogen dicht vielen. Zijn ademhaling werd rustig.
Hij viel bijna uit de boom toen hij wakker schrok, omdat hij iemand aan hoorde komen rennen. Was hij nou in slaap gevallen? Blijkbaar. Hij stond op en sprong uit de boom. Toen hij Wolfeye aan zag komen. Hij ging zitten en wachtte totdat ze binnen gehoorafstand was. “En is het gelukt?” vroeg hij toen. Hij keek haar nieuwsgierig aan. “Hoe ben je daar weg gekomen?” Hij trok een rimpel in zijn voorhoofd. “Hoe weet jij eigenlijk hoe je uit zo’n kooi moet komen?” Hij veegde met zijn staart over de grond.

Onderwerp: Re: ~*~ Dinner time ~*~ za 27 okt 2012 - 15:50

Ze zag Creamykit. Hij sprong uit de boom en zei iets tegen haar. "Ach, tweebenen zijn niet slim. Ze denken dat katten zoals wij niet voor onszelf kunnen zorgen, en maken de kooi met maar één haakje vast. Het is wat oefenen, maar als je het door krijgt is het simpel. Ook heb ik waarschijnlijk de kaart mee gesleurd, die tweebenen zien we nooit terug. Ik weet dat want..." Ze stopte met praten. Stomme Wolfeye, kijk nou wat je doet! Je verraadt bijna je geheim! Zei ze beschaamd in zichzelf. Ze wist het nog goed. Wolfeye rende door de kille straten. Het was koud, en vochtig. Normaal hield ze gewoon van water, maar dit was gewoon en. Ze had een vijand: De tweebenen. Die zaten achter haar aan. Wolfeye was nog maar 7 manen oud, en had pas haar familie verloren. Opeens werd ze gegrepen in haar zij. Ze blies het uit. Ze kraste, en keek op. Een tweebeen. Ze werd een kooi gegooid. Nee! Gilde ze in zichzelf. Ze werd wakker, en alles was weg. Zelfs een stukje van haar staart... Geen idee waarom die tweebeen dat had gedaan. De ervaring zat als kleverig slijm in haar geheugen geplakt.

Onderwerp: Re: ~*~ Dinner time ~*~ za 27 okt 2012 - 18:50

Hij had heus wel door dat ze midden in een zin stopte met praten, maar hij vroeg er niet naar. Als ze het er niet over wou hebben, dan zou hij niet aandringen. Hij sprong alleen overeind en draaide zich om. “Ik ga weer naar het kamp, ga je mee?” vroeg hij toen. Het feit dat hij daarnet in slaap gevallen was, gaf wel aan dat hij doodmoe was. Hij moest echt gaan slapen, anders zou hij de volgende dag de kraamkamer waarschijnlijk niet meer uit komen. “Ik ga maar naar de kraamkamer,” ging hij verder. “Anders dan val ik morgen om,” hij grinnikte zachtjes toen hij dat zei. Hij keek haar aan. “Ik zie je vast snel weer,” Hij glimlachte naar haar. “Jij ook welterusten straks Wolfeye,” Hij glipte het kamp binnen en liep naar de kraamkamer. Hij trippelde naar zijn nestje toe en ging er in liggen. Hij krulde zich op en sloeg een zucht. Het duurde niet lang of hij verzonk in een diepe droomloze slaap.

[Topic uit]

Onderwerp: Re: ~*~ Dinner time ~*~

~*~ Dinner time ~*~

~~ Dinner time ~~